good/year ra COPPENS II Met John De Poorter en Gustaaf De Meersman terug in de tijd mü De nieuwe All Weather band van Goodyear. De enige band geschikt voor vier seizoenen. S AUTOB AN DE N VBACH^WAe^soNB«iAee>is SMg o od/yea n i 1 jj. 12 - Nieuwe Gazet van Aalst 30 december 1983 Stordeur haalde me ook nog in en ik ein digde tenslotte derde. Ik reed negen prof- koersen en reed telkens in de eerste tien. Nadien kwam er een reglementsverande ring en ik moest terug bij de liefhebbers rijden omdat ik nog te jong was. Toen ik debuteerde bij de liefhebbers te Mijlbeek wou er eerst niemand starten omdat ik beroepsrenner geweest was. Na overleg gingen we dan toch van start. Ik finishte er eerste met vier minuten voor sprong. Ik won bij de amateurs alles wat er te winnen was. Ik stapte dan maar over naar de onafhankelijken waar ik vier van de zeven koersen die ik betwistte won. Nadien werd ik voor de tweede maal beroepsrenner. Ik zat in een klein ploegje en reed veel in Frankrijk. Frankrijk lag me echter niet zo goed. Mijn beste resul taat haalde ik in Parijs-Nice waar ik negende eindigde. Ik kon toen Gustaaf een plaats in onze ploeg bezorgen. We maakten er een mooie tijd door. Zo werden we eens door een eigenaar van een meubelzaak uitge nodigd op een eetfestijn. Deze joviale man sprak uiteraard Frans en wij als ren- Vervoig van blz. 1 ners waren deze taal niet machtig. Gus taaf echter speelde als tolk en toen we ongeveer een half uur aan het praten waren begon onze gastheer in het west vlaams tegen ons en bekende dat hij van leper was. Toen werd er uiteraard wat afgelachen. Mijn mooiste overwinning was misschien wel het Oost-Vlaamskampioenschap. De ronde van Nederland verloor ik op de laatste dag. Velen dachten dat ik die ver kocht had en men heeft me inderdaad heel wat guldens beloofd om niet te win nen. Ik was echter zo zeker van mezelf dat ik niet op hun voorstellen inging. Ik verloor toch de ronde tegen Henk Laeck- man en zag heel wat geld aan mijn neus voorbijgaan. Zo beloofde een in Boom wonende Herdersemnaar mij een auto in geval in de ronde van Nederland won. G.D.M.Mijn carrière werd eigenlijk gebroken door de achttien maanden durende legerdienst. Voor mijn leger dienst reed ik behoorlijk, maar nadien ging het niet zo best meer. Zo reed ik ;n de Vlaamse Gouwen een schitterende tweede rit. Ik heb mij die dag echt kapot rereden. Ik zat in het tweede groepje en had last om te volgen. Karei Van Wijnendaele volgde toen met de auto het wedstrijdverloop en ik wou dolgraag eens met mijn naam in de krant komen. Ik reed in een ruk van het tweede groepje naar het eerste en had de gelegen heid niet om eens te drinken, zo vlug ging het. Toen het echter wat stilviel sprong ik terug weg en reed ik alleen aan de leiding. In het zog van de aankomstlijn kreeg ik mijn pedalen niet meer rond en een gedeelte van de kopgroep ging me nog over. Ik eindigde tenslotte dertiende. Door deze mooie prestatie steeg mijn zelfvertrouwen echter en nadien won ik nog enkele wedstrijden waaronder nog een mooie koers te Rumbeek. Toen ik echter opgeëist werd voor Duits land was het gedaan met goed presteren, nadien moest ik mij tevreden stellen met een plaatsje bij de eerste tien. Vele renners hebben het moeilijk wan neer de tijd van stoppen aanbreekt, hoe zijn jullie gestopt en hoe hebben jullie dit opgevangen J.D.P.Ik was werkelijk koersmoe. Ik was bijna 32 en trainde niet veel meer en reed bijgevolg slecht. Op het einde van het seizoen wees mijn vrouw me erop dat ik dat jaar erg weinig verdiend had en dat een stempelaar meer verdiende dan ik. Ze had overschot van gelijk en ik besloot te stoppen. Eerst was ik een achttal maan den chauffeur bij Crabbe in Baardegem, nadien werd ik vertegenwoordiger bij Coca-Cola, waar ik voor de rest van mijn leven gewerkt heb. G.D.P.Na de dood van mijn mpeder miste ik de verzorging die een renner nodig heeft en toen de resultaten uitble ven gaf ik er dan maar ook de brui aan. Ik ben als zelfstandige een kippenslachte rij begonnen en heb gans mijn verdere leven in die zaak gewerkt. De winmicrobe heeft je nog steeds te pakken, vorig jaar werd je nog kampioen van België in Herdersem, dat moet wel een fantastische belevenis geweest zijn. G.D.M.Inderdaad, ik ben reeds aan mijn negende seizoen toe als veteraan. Op 65-jarige leeftijd ben ik nog steeds aktief. Vooraleer ik in Herdersem Kam pioen van België werd eindigde ik in de vorige kampioenschappen driemaal tweede wat meteen bewijs was dat het geen toevalstreffer was. Sommigen beweerden wel dat ik in Herdersem heb mogen winnen omdat ik nadien mijn prijzen en premiën verdeeld heb, maar w. M S verkrijgbaar bij De grootste en modernste bandencentrale der streek AELBRECHTLAAN 52 - 9300 AALST - TEL. 053/21.24.62 (vlak bij de kliniek) dat weerleg ik met klem. Ik verdeelde gewoon dat geld omdat ik gelukkig was. We waren met drie voorop. Petermans kwam echter nog sterk opzetten en ik haalde het tenslotte met miniem verschil. Trouwens wanneer we in Oostenrijk rij den ben ik eveneens met de besten voor aan, dit seizoen eindigde ik er nog zevende. Namen jullie vroeger ook doping G.D.M.Iedereen dopeert zich. Wij zowel als de huidige generatie. Wanneer er een belangrijke wedstrijd op het pro gramma stond durfden we inderdaad iets nemen. In die tijd was er praktisch geen kontrole, maar de begeleiding liet te wen sen over. We wisten niet goed wat we moesten nemen. Ik at heel veel voor de koers en daarbij nam ik doping wat uiter aard slecht was. J.D.P.Bij mij lag het enigszins anders. Ik was bevriend geraakt met een beroeps renner die een oogje had op mijn zuster. Hij wist wel degelijk wat je moest nemen en toen ik nog liefhebber was stond hij me met raad en daad bij. Eerst nam ik een half pilletje, maar later als beroeps- renner durfde ik er een drietal nemen en bij speciale aangelegenheden zelfs vier. Volgen jullie nu nog de wielersport van nabij G.D.M.Vanzelfsprekend, ik rijd dus zoals je weet bij de veteranen en volg amateur Wilfried Dubois, die mits wat meer geloof in eigen kunnen betere resul taten zou behalen. Ik kan echter weinig naar wielerwedstrijden gaan zien omdat ik zelf rijd. J.D.P.Ik heb mij steeds aan jonge wiel renners geïnteresseerd. Zo volgde ik voor enkele jaren nog Luc Roels en geef ik nu talentvol nieuweling uit Mere wat raad. Van Boxtael heet ie, hij is wereldkam pioen accordeonist en won vorig jaar een koers; hij haalde nog tal van ereplaatsen en deed het voor zijn eerste jaar verre van slecht. Aan wat wijten jullie het dat de huidige Belgische wielergeneratie erg povertjes presteert. J.D.P. en G.D.M.De kontrakten zou den moeten sterk verlaagd worden. Er zou enkel materiaal mogen verschaft worden door de sponsors. Wanneer de renners weten dat ze enkel geld kunnen verdienen met ereplaatsen te rijden dan zou er terug gekoerst worden. Nu teert men echter op een mooie maandwedde en is men te lui om nog te presteren. Vele jonge renners worden verwend en wor den van jongsafaan behandeld als kam pioenen. Wij moesten indertijd met de fiets naar de wedstrijd gaan. Nu worden ze door de ouders met de wagen gevoerd en werken ze niet meer. De Belgische wielrennersbond heeft eveneens fouten. Zo zou men moeten de leeftijdsgrens van 22 j. verlagen om beroepsrenner te worden. Vele renners verliezen heel wat tijd bij de amateurs. Nu men de wielerwedstrijden onder de 15 jaar gaat afschaffen zet men eveneens een stap achteruit. Hoe jonger men iets kan aanleren hoe beter. Men is toch niet tegen kompetitie bij zwemmers en lopers op zeer jeugdige leeftijd, waar om mag een wielrenner dan niet op jonge leeftijd beginnen. Toch denken we dat er met een Vander- aerden en met De Wolf die nog steeds niet afgeschreven is wel een klassieke overwinning inzit voor dit seizoen. (JVL)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1983 | | pagina 12