E. LE COMPTE OVER RAKETTEN EN
VOORUITGANG TEN KOSTE VAN...
^T*h°°ra*alst
ff
I
Concertleven 1983
boom van goed en kwaad
Vervolg van vorige week
Bij ClAC gedurende het Auto Salon
Zelfde voorwaarden
I PEUGEOT 205
Open ook op zaterdag en zondag vanaf 225.500
(BTW inbegrepen)
Nieuwe Gazet van Aalst 6 januari 1984
7
We lopen wal rond. Achter onze rug
worden meteen de lichten gedoofd. Zijn
we dan nog te vroeg gekomtn De
gebouwen van de luxe zijn er al. De inge
nieurs en wetenschapslui zijn druk bezig
om hun Ariane in de lucht te krijgen. Is
het een hotel voor de toekomst
Van onze stuurman krijgen we méér
gegevens. Voor volgende lancering, één
jaar later pas voorzien, heeft het grootste
reisagentschap in Suriname enkel twee
kamers kunnen krijgen. Het ganse hotel
is al uitverkocht aan een onnoemelijk
hoge prijs, tot 10.000 fr. voor één nacht
en zonder ontbijt.
We liggen dit dag vroeg in bed. Verdeel
den eerst wat we hadden aan koekjes en
appelsienen. Zo hadden we toch iets in de
maag.
De volgende ochtend vroeg uit de veren
en op zoek naar eten. Aan de receptie een
Franse dame, gehuwd met de kok. Beide
nog jonge mensen, overgekomen uit
Frankrijk om hier een nieuw leven op te
bouwen. De kok was te Cayenne, de
hoofdplaats geboren. De dame vroeg ons
uitleg over haar Engelse les, welke ze hier
allen verplicht waren te volgen.
Een andere dame uit Frankrijk vroeg ons
collages te kopen, gemaakt van vlinders,
wier vleugels licht geven bij nacht.
Op rondrit in Kourou met zijn grootse
plannen, ziet ge bij een schroothandelaar
zowaar stukken van raketten op een
hoop liggen.
We zien ook een bordje 'Zoo'. Gelukkig
hadden ze daar drank en dan nog Bel
gisch bier. Maar geen dieren in de dieren
tuin. Die komen er pas later. Ook een
koloniaal een gek woord die was
overgekomen uit Europa om hier het
geluk en geld te zoeken.
En dan doorheen de enkele dorpen ziet
ge schaars de mensen om de hoek kijken.
De oudsten van de oorspronkelijke
bewoners hier dragen nog sierlijke, veel
kleurige indianenkledij. Je moei ze niet
proberen te fotograferen. Ze lopen
gewoon weg.
Deze mensen uit hun hutten en van hun
land verdreven, zijn doodsbang voor de
blanke en al zijn speciale gekleurde weer
ballons, die overal enkele meters boven
de grond hingen en regelmatig op en neer
worden gelaten.
Die avond wil de stuurman ons iets meer
tonen van Frans Guyana. Hij wil het
echte Kourou tonen. Het Kourou van
vroeger. Hij heeft geld nodig en trekt met
de bus met ons de nacht in.
Ik herinner me heen en weer wiegen
doorheen smalle wegels en de schimmen
van bomen. Enkele bewoners zitten
rondom een houtvuur. De Koelaman
gaat onderhandelen. Er wordt gedisku-
cieerd over de stand van de maan. Hun
dansen zijn gericht volgens bepaalde
regels in het stelsel van sterren, maan en
zon.
Het treurliedje blijft maar duren wie in Aalst een concert organi
seert, dient te worden gewaarschuwd. Begraaft hij liefst zijn laatste
illusie, valt hij graag in een financiële put, ziet hij met blinkende ogen
zijn zaal halfleeg staan, dan zet hij Vlaamse vertolkers op zijn pro
gramma en kiest hij voor authentieke kunstenaars die niet te pas en te
onpas toegevingen doen aan hun publiek. Brahms lijk! wel een vogel
verschrikker. En wie is zo naïef zijn eiland te ruilen voor het Arriaga-
kwartet
Brahms die aandacht krijgt omdat hij
150 jaar geleden werd geboren - hoe zou
het bepaalde componisten vergaan indien
er geen herdenkingsjaren bestonden
aandacht die hij verdient omdat hij ach
ter veel schaafwerk en een introverte
geaardheid een melodie van hartstocht
bergt.
Louis Van der Paal die als een alchemist
uit de registers van het nieuw orgel op
Sint-Anna allerlei variaties tovert.
De Glazoenov van het Arriagakwartet,
geen doordeweeks melodietje, maar van
een beklemmende geladenheid.
De middagconcerten die met beperkte
middelen zorgen voor een uurtje pure
muziek, bescheiden, wars van confor
misme, een vluchtheuvel tegen stress.
Voor mij het hoogtepunt van 1983
Eliane Rodrigues, laureate van de Konin
gin Elisabethwedstrijd, medium van Shu-
man en Villa-Lobos, bijna onzichtbaar in
haar freelheid, maar de muziek vangend
in de juiste contouren en kleuren.
Veel mooie momenten dus. En toch...
Toch moet ik de goedgemeente aanspre
ken. De bezige bijen van Pro Arte en de
vzw Middagconcerten die begrippen als
prestige en effectjagerij schuwen, zijn
minder uit de muziekwereld weg te den
ken dan kerken en feestzalen waar men
eerder verschijnt om in de kijker te lopen
dan om te luisteren.
Het is bovendien godgeklaagd dat Aals-
tenaars een broertje dood blijken te heb
ben aan coördinatie. Gevolg is dat
bepaalde maanden er zeekaim bij liggen
terwijl andere gonzen van muziek.
En wie er mocht aan twijfelen dat dank
baarheid een uiterst zeldzaam kruidje is
moet zich maar even bezinnen over de
nalatigheid tegenover onze betreurde
vriend Hedwig Meert die wij niet verge
ten.
Maar er zijn lichtpunten. Mark Dro-
binskv die in de stille ruimte van het
Capucijnenklooster als een Orpheus
samensmelt met zijn cello en van
Kodak's sonate een monument maakt.
De Canadese Hélène Panneton die de
lente inluidt en in Sint-Jobskapel Duphly
en Bach als aperitief schenkt.
W.D.B.
't Is goedkoper 1.000 fr. voor 50 nummers
of 1 nummer voor 20 fr. i.p.v. 25 fr.
HERNIEUW TIJDIG UW JAARABONNEMENT
Na lang wachten verliet een oudere man
die zich eerst had opgesloten in wat ik
een soort kapel noem, een hut volledig
ver in het duister, met enkel een fakkel.
Hij danste krijsend en zwaaiend met
vlammende stokken in de handen. Hij
viel op de knieën en kronkelde zich in de
aarde. De vrouwen gilden. De oudere
man bestreek zijn behaarde borst met de
vlammende fakkels. Dan liep hij door
het vuur op de grond. Vrouwen stookten
een tweede plaats aan en daar werden
kinderen boven gehouden.
De stuurman legde ons uit, dat deze men
sen hun goden om hulp vroegen hen toch
niet te straffen met alles wat de blanke
man in hun heilig gebied hier kwam
doen. De inlanders hadden zich wellicht
niet voldoende verdedigd voor hun
vaderlijke grond. Toen het vuur na lange
tijd begon te doven, liepen alle bewoners
van de omgeving doorheen de gloeiende
sintels. Wie het niet aandierf, werd erin
geduwd.
Tromgeroffel begeleidde de ganse cere
monie. En toen we elkaar allen de hand
drukten, vooraleer te vertrekken, en dit
moesten we doen, om te bewijzen dat
WIJ geen kwaad van hen wilden, toen
voelden we het enorme vet dat ze over
hun huid hadden gestreken. Het zweet
parelde de oudere danser op het voor
hoofd.
Terug op weg naar het hotel, daar waar
de raketten klaar werden gemaakt,
brandden de tientallen lichtjes net als een
chemische fabriek bij nacht.
Wanneer je bij de receptie een Franse
dame Engels ziet leren terwijl ze de sleu
tels uitzoekt, dan besef je wel dat zich
hier twee uitersten hebben ontmoet.
Zoals iedereen weet werd de eerste lance
ring een flop. Het tuig duikelde recht de
zee in. Ik stel me de paniek voor bij
dezelfde dansers, die van al dit geraas en
gedoe niets begrijpen. Ik denk aan de
wetenschapsmensen. De vele honderden,
die uitkeken naar het eerste sukses van
hun onderneming.
Het heeft intussen al miljarden gekost.
Geld waarmee veel armoede en onrecht
kon worden weggeruimd.
In het hotel, nu na zovele jaren, gonst het
van mensen. Er is méér eten. Méér
drank. Maar het hotel is nog steeds niet
volgeboekt. Lanceringen zijn hoogtepun
ten, maar die mekaar nu wel dichter zul
len opvolgen.
Van de zeven lanceringen ging er twee
mis. Een ogenblik twijfelden de geleer
den dan de moerassige grond bij het ver
trek van de raket het hele lanceergebouw
in zijn grondvesten verplaatste.
Kourou is nu op weg in de race van de
miljardendans in de verovering van de
ruimte. Doch, zolang er mensen in de
schrale hutten, van tropische ziekten en
kommer om hun verloren land zullen
sterven, heeft de moderne wetenschap
hier een reeks moorden op het geweten
het uitroeien van eigenheden, het vernie
tigen van minderheden. Een reeks men
sen staan in de weg en worden gewoon
verstoten en aan hun lot overgelaten.
Zij die naar Cayenne trokken, hebben er
de drank geleerd. Ik zag ze toen al hier en
daar met harde hand vechten door de
politie uit elkaar gedreven worden.
Kourou, waar de maand vereerd wordt
door de oorspronkelijke mensen en deze
haar om bescherming smeken. Stel je
voor als in het duister een Ariane met
overdonderend lawaai ergens vanachter
een horizon opduikt. Paniekerig zie ik de
inboorlingen beven. De moderne geleer
den juichen om het welslagen. En, intus
sen blijft de zee en haar rivieren dit land
omzomen en bespoelen, rustig, toornig,
turquooisblauw, machtig en teder. En de
wind streelt de palmbomen.
Gaat de mensheid er op vooruit
Etienne LE COMPTE
^■TOF
NUMMER
5 portieren, 5 zitplaatsen. Een komfortabel nummer.
Kom gerust met z'n allen Met pak en zak Er is plaats zat
voor 5 Brede en volkomen vlakke koffer (slim bedacht
achterophanging verzonken in de vloer), de achterbank
volledig of voor de helft neerklapbaar
Qua komfort, legt de 205 u in de watten.
170 topsnelheid. Een vinnig nummer.
80 DIN pk, 170 topsnelheid, van 0 tot 100km/u in
11,6 sek (205 GT) scherpe klauwen heeft de Peugeot 205.
En een geslepen techniek: motor in aluminium, boven
liggende nokkenas. 5-versnellingsbak, vloeiende lijnen.
3,9 liter* per 100 km. Een uniek nummer.
Brussel-Nice zonder één keer te tanken De 205 (50 liter
tank) heeft lak aan pomphouders Hij kan 't zich ook permit
teren een CX van 0,35 en een uiterst gunstige gewicht/
vermogensverhouding Idem voor de benzine versie die met
meer slokt dan zo'n profijtige 4,3 liter per 100 bij 90km/u
(UTAC-normen)
Inspelend op de gegevens van deze tijd, hoeft de 205
slechts een onderhoudsbeurt om de 22 500 km
Qua zuinigheid is de 205 fenomenaal
Bestaat m 7 uitvoeringen Met 4 verschillende motoren van
954 tot 1768cc. Telkens 6 jaar gewaarborgd tegen doorroesten
11
Peugeot 205 diesel,
bij 90 km/u (UTAC-normen)
