Muziekacademie,
de grote onbekende
St.- Martinuskerk
Passieconcert
Guy Piron, verdienstelijk
winnaar in eigen
gemeente Nieuwerkerken
Geert Ebraert voor eigen publiek
Wielertoeristen
kalender 1984
6e Renaat Ravijtstornooi
voor amateurtoneel
14 Nieuwe Gazet van Aalst 20 april 1984
KULTUUR
Wegens een plots defect aan het orgel zal
U niet...
Wielrennen
Met de nieuwe reglementering, waarbij de jonge renners geen 2 koersen op
achtereenvolgende dagen mogen rijden, zuilen inrichters van wielerwedstrijden
nog dikwijls met een handvol deelnemers moeten tevreden zijn. Temeer omdat
op een paar km. daar vandaan (in Ottergem) nog een ren in deze leeftijdsklasse
op het programma stond.
Slechts 19 renners namen het vertrek in de grote prijs Edixvelde. Onder de
deelnemers waren de plaatselijke vedetten in spe, Guy Piron en Jimmy De Paepe
aanwezig.
Reeds in de 2de van de 9 af te leggen
ronden noteerden men, kleine
schermutselingen, letterlijk dan. De
latere winnaar G. Piron had het aan de
stok met W. Boterbergh. Er kwamen
wat verwijten en duwwerk aan te pas
maar de volgende ronde was de storm
alweer geluwd.
Guy Piron was wat harder op de
pedalen gaan duwen en kwam
afgescheiden aan de aankomstlijn
voorbij. De anderen bleven maar
mekaar kijken en wilden de kastanjes
niet voor een andere uit het vuur
halen. Zo kon de leider zijn
voorsprong ongestoord verder
uitbouwen. Een triestige mentaliteit
die nu ook al tot in de kleinste rangen
is doorgebroken. Deze geestesge
steldheid is niet alleen nadelig voor de
renners zelf maar op langere termijn
eveneens voor de talrijke wielerfans.
Wie stelt nog belang in wielrenners,
die de plaatselijke favoriet laten
ontsnappen en dan berustend in de
nederlaag, hun koers verder
afhaspelen en slechts aan ereplaatsen
denken? Of was het de eerste
lentezon, die de benen loom maakte?
In ieder geval, wie wil renner worden
zal het anders moeten aanpakken!
F. Nerinckx probeerde het tij te doen
keren en trok er op zijn beurt definitief
van door, in achtervolging op de
vluchteling. In de laatste ronde volgde
M. De Croock zijn goede voorbeeld en
kon zodoende eveneens nog voor het
peloton eindigen.
Met deze zege is G. Piron dit seizoen
reeds aan zijn vierde bloemtuil toe.
Woensdag reed hij zijn laatste koers
als nieuweling, om dan vanaf
volgende week de stap naar de
juniores te wagen.
Een boogscheut verder op in
Ottergem zegevierde T. De Ridder.
Deze presteerde het om van het begin
tot het einde alleen aan de leiding te
rijden en aldus een nieuwe
overwinning op zijn palmares te
schrijven.
Bij de nieuwelingen werd het voor de
Aalstenaars een vruchtbare
tweedaagse. Dirk De Schrijver in St.-
Jan in Remo, Danny Vermassen in
Dilbeek en Dirk Van Mossevelde zijn
allen stadsgenoten die dit weekeinde
met de palm mochten zwaaien.
Palmzondag is hier niet onopgemerkt
voorbij gegaan. (GSX)
Wielrennen juniores te Moorsel
Niet minder dan 38 renners versche
nen aan de start voor de elfde grote
prijs «zorgen voor morgen».
De eerste warmte kon de aanvalslust
van de renners niet temperen en het
was de Moorselaar Geert Ebraert die
het vuur aan de lont stak. Hij kreeg het
gezelschap van Danny Cant, Geert
Bulteel, Andre Tummeleer, Guy Van
Hese, Patrick Van Moer, Edwin
Enthoven, Johan Frank, Edwig Hen-
drickx en Benny Bennoit Deze tien
renners beheersten het verdere
koersverloop. Op de achtergrond
kwam er nog wel reactie van Arijs en
later van Van De Velde, maar toen
waren de koplopers reeds lang buiten
schot. Vooraan was Edwig Hendrickx
een van de bedrijvigste renners, hij
kaapte liefst drie premién weg.
Het leek er lange tijd op dat de tien lei
ders tot aan de finisch bij elkaar zou
den blijven, maar in de voorlaatste
ronde gingen Tummeleer, Van Moer
en Hendrickx in de aanval. Geert
Ebraert bleef met bij de pakken zitten
en vervoegde de leiders samen met
Van Hese
Het vijftal had vlug een veilige voor
sprong uitgebouwd en het kwam ten
slotte tot een eindspurt onder hen die
niet bestemd was voor hartlijders Van
heel ver zette Ebraert zich aan de lei
ding, Tummeleer drong nog sterk aan,
maar de Moorselaar haalde het nipt,
maar zeker niet onverdiend.
Tummeleer protesteerde nog omdat
Geert van zijn lijn zou afgeweken zijn,
maar wij hadden niets onregelmatigs
opgemerkt en de koersafgevaardig-
den waren dezelfde mening toege
daan.
Meteen de eerste palm voor Ebraert,
waarschijnlijk niet laatste (JVL)
T.T. Kring Aalst
Zat. 28 april: 70.km. Meise Bijeen
komst koer T.T 13u.15 Vertrek
13u.30.
Zat. 5 mei: 90 km. T.T. Rally Aalst. In
schrijvingen vanaf 9 uur. Vertrek 10 u
Don. 10 mei: 90 km., met auto (50 km.)
Ronse. Bijeenkomst Haring Hoezestr.
8 u Vertrek 8u.15 Vooraf deelname
verwittigen aan V.D. Winckel, Lam-
pens of Cleemput, TF 993. Kosten
200 fr. per man.
Zondag 13 mei: 70 km Korporatief
Sportverbond. Generale Bank Bijeen
komst Kasteel Terlinden 7u.15. Ver
trek 7u.30. Vertrek Generale Laarne
8u.30. Vooraf deelname verwittigen
aan V D. Winckel, Lampens of Cleem
put.
Zat. 19 mei: 80 km T.T. Rally Wavre
met auto. Bijeenkomst Haring. Hoeze
str. 8 u. Vertrek 8u.15. Vooraf deel
name verwittigen aan V D Winckel,
Lampens of Cleemput TF 993 Kosten
300 fr. per man.
Zat. 26 mei: 50 km. Trein-fiets. Kam
pioenschap van België te St.-Truiden.
Bijeenkomst Aalst station 8 u. Vertrek
8u 21
Don. 31 mei tot zon. 3 juni: O H. Hemel
vaart. Butgenbach
Don. 7 juni100 kmHalve trein Kortrijk-
Aalst. Bijeenkomst Kerrebroekstraat,
fietspad 8 u. Vertrek 8u.15. Vooraf
deelname verwittigen aan V.D. Winc
kel, Lampens of Cleemput. Tf 993.
Kosten 400 fr. per man.
Zat. 16 juni: 170 km. Korporatief
Sportverbond, Rijkswacht Gent. Bij
eenkomst Hoezestraat 6 u. Vertrek
6u.15. Vertrek Rijkswacht Gent tus
sen 7 en 9 u. Terug Gent vóór 1 7u.30.
Vrije start Vooraf deelname verwitti
gen aan V.D Winckel, Lampens of
Cleemput. Tf 993. 120 fr.
Zat. 23 juni80 km. T.T. Rally Oostende
met auto. Bijeenkomst Hoezestraat 8
u. Vertrek 8u 15 Vooraf deelname
verwittigen aan V.D Winckel," Lam
pens of Cleemput. Tf 993 Kosten
400 fr oer man
Zat. 30 juni: 150 km. Rijkswacht Aalst.
Bijeenkomst Muisken, Brusselse-
stwg 7u.50. Vertrek 8 u Vertrek
Rijkswacht Asse 9 u
Je houdt het niet voor mogelijk dat er in Aalst nog mensen zijn die
vreemd opkijken als je over de muziekacademie gaat spreken. Zou
den die dan nog nooit de bijenkorf, het in- en uithollen en het ver
geefs parkeerplaats zoeken in de Schoolstraat meegemaakt hebben
Om aan dat isolement en die onwetendheid iets te doen gaf de stad
(en de Academie dus) een persconferentie.
Behalve zij die er beroeps- of sympathiekshalve aanwezig waren,
noteerden we ook de aanwezigheid van een gemeenteraadslid. Niet
speciaals, behalve de uitspraak, 'ik ga zelfs naar de audities een
plaats waar je nooit een persman ziet'. Foei, we moeten bij het bin
nentreden der concertruimte dus dringend wat meer grandeur ten
toon gaan spreiden. De stap naar de politiek ligt dan niet ver meer.
hij voor deze ultieme viering niet aanwe
zig zijn.
We eindigen met een zin uit de toes
praak, onze stad kan een cultuur-,
muziek- en toneelkalender voorleggen
zoals maar weinig steden van ons niveau
vermogen.
Die 'cultuurkalender' is dan wel symbo
lisch op te nemen, want letterlijk is er
niets te zien. Ik weet, beste lezer, zou de
schrijver zeggen, dat men verhaal eento
nig is, maar kan de Academie in haar
nieuwe rol van bruggeslager naar het
verenigingsleven hier niet de rol van roe
pende in de woestijn vervullen F.C.
Meer dan 2000 lln, 68 leerkrachten, 6
wijkscholcn en 2 afdelingen buiten de
stad, zegt de burgemeester in zijn inlei
dende woord. Een inleiding waarbij hij
overigens zijn persoonlijke belangstelling
voor deze instelling niet verstopt. Een
groot bedrijf is het dus, en toch weet de
doorsnee Aalstenaar over de lesactivitei
ten en het muzikaal leven maar weinig.
Schepen Borms citeert uit haar eigen
beleidsnota. Daar komt vooral de infra
structuur (de behuizing en de uitrusting)
ter sprake. Dat wordt a.h.w. de sleutel en
de kernzin van haar toespraak. Behalve
de dingen die je normaliter als doorlo
pende opdracht van een cultuurbeleid
verwacht is de veilige en waardige behui
zing inderdaad een dagelijkse klaagmuur
aan het worden. Wie de binnen- en
achterhoeken van het hoofd- en bijge
bouw kent kan voor zo'n uitspraak wel
veel begrip opbrengen. Hier ook komt de
vraag van de schepen over de integratie
van de Academie in de stad terug en
omgekeerd.
Directeur Van Santen geeft informatie
over de algemene en specifieke taak van
de Academie. Er is ondanks het cul
tuurbeleid van hogerop (n.v.d.r.) inder
daad een enorme bloei. Uit zijn toe
spraak leren we dat muziekacademies
geen onderwijsbevoegdheid afleveren,
een hardnekkig misverstand dat dage
lijkse kost is. We zijn ook een nieuw
soort muziekonderwijs te verwachten,
dat vanaf 6 jaar parallel met de lagere
school loopt, en gevolgd wordt door een
secundair niveau van eveneens 6 jaar.
Ook hier blijft het dubbel intern doel
bekwame amateurs en pro-professione
len vormen. Ook hierbij wordt uitdruk
kelijk gesteld dat het traditioneel onder
wijs in het verleden. De concerten en
audities die door haar uitgevoerd worden
bieden een beeld van de hoge artistieke
kennis. Ze krijgen helaas weinig belang
stelling van buitenuit, ook niet van hen
die onze leerlingen bij het verenigingsle
ven willen zien. Deze oprisping wordt
gemilderd door de heer Eemans, voorzit
ter van Muza (oud-leerlingen Academie)
maar ook van de Aalsterse Symfonische
Kring.
De kernvraag van de directeur, uitdruk
kelijk herhaald zelfs, wordt de oproep
om aan de muziekacademie de eretitel
stedelijk conservatorium te verlenen. Een
eretitel die zoals we in de voorbije
dagen meermaals ervoeren niet door
iedereen naar inhoud begrepen werd
een eretitel die trouwens niet door de stad
maar door de Minister verleend wordt.
Voorzitter van de Commissie Crombeen,
rustig vragen en antwoorden in veilige
banen leidend heeft het nog over het
belang van de deelgemeenten, de bespa
ringen, de miserie met de wachtlijsten, de
dode hoek (of de boycot) van sommige
gemeenten, en de optie om overal voeten
in de aarde te krijgen. Ook hij beaamt de
woorden van de directeur, dat de oplos
sing om de wachtlijsten in te korten (leer
lingen samennemen) verre van ideaal is,
dat je met het verbod op de cumul peda
gogische reuze-leraars weghaalt enz.
Kortom de hele tentoonstelling van de
mirakelridders van het hedendaags cul
tuurbeleid paradeert door de zalen. Als
wij de wetten zouden maken zou het
anders zijn, zegt voorzitter Crombeen
zelfs, in een zeldzaam moment van sub
jectiviteit.
De avond eindigt met een hulde aan
Francois Schollaert, leraar houtblazers
en samenspel. Sedert 1 dec. is hij met
pensioen. Schollaert was o.a. lid van de
Gidsen en in de stad een welgekend
figuur. Hij was ook dirigent (en compo
nist) voor het (helaas verdwenen) Symfo
nisch Orkest van de Academie, en bedrij
vig in Jeugd en Muziekkringen. Hij was
lid van het kamertrio Vanhal en had de
leiding van het kamerensemble
Polyhymna. Hij was tot voor kort ook de
enige Aalsterse muziekleraar die in de
Gouden Gids te vinden was. Helaas kon
Een seintje...
Onze publiciteits
adviseurs staan
paraat
Een plots defekt aan het orgel. Dat is de uitspraak van iemand met heel
veel zin voor humor. Jaren en jaren al staat het in het Guiness Recordboek
vermeld als het meest onbetrouwbare evenement. Lang voor de
synthesizers-jongens de onmogelijkste klanken uit hun knoppen toverden,
hadden wij in Aalst zo'n reuzedoos die ze aan de lopende band baarde.
Met dien verstande natuurlijk dat er nooit uitkwam wat je verwachtte.
Alle visiterende organisten schrokken zich gek, wanneer ze op de bank
gingen zitten, want dit was een uniek instrumenthet speelde met de
voeten van muzikant. De organist zal het dus na de inleidende noten wfl
voor bekeken beschouwd hebben, en de pijp weer aan de St.-Martenskerk
gegeven hebben.
Wanneer je de combinatie koor-orgel-
kopers wil doordrijven, moet je wel naar
een kerk uitkijken. En meteen begint het
schoentje te wringen generaties zangers
zijn er al ingetrapt en er zullen nog veel
opdagen, de hoofdkerk is een bodemloos
vat waarin de klank naar boven valt. Deze
kerk eet gewoon muziek op. Een
kamerkoor met 26 zangers heeft gewoon
geen schijn van kans om deze
oneindigheid op te vullen. Ook Cantabile
uit Gent kan dat niet. We zullen het dus
niet zozeer hebben over de kwaliteit (die is
zeer goeddan over de stijl en de
programmakeuze. Verwonderlijk voor
een Gents koor (waar men toch een
boegbeeld van hedendaagse componisten
heeft) is, dat ze zich niet verder dan
Mozart wagen. Het strakke keurslijf van
de passiecomposities houdt dus een zeker
gevaar voor eentonigheid in, waarbij de
koralen van Bach wel een zeer brede
lavende oase zijn. Het (door
zondagnamiddag omstandigheden?)
zwak uitvallen van de sopraanlijn uit zich
vooral in de dubbelkorige werken. Het ver
uit elkaar stellen in de enorme ruimte geeft
af en toe het beeld van een strereoketen.
waarvan een der luidsprekers te zwak
afgeregeld is. De steunende taak van het
orgelcontinuo die alleen de stemmen
verdubbelt kan hier niets aan verhelpen.
Het koor zingt graatzuiver met een
opvallende rust en beheersing (met
dirigent Van den Borre als leidsman),
maar ze vermijden een nadrukkelijke
behandeling van dissonanten.
Voortdurend blijft de doorstroming even
egaal, geen crescendo's, geen effekten, een
bijna opstandelijke koelte bij de
woordbehandeling. Die ingetogenheid,
het afwezig zijn van dynamiek is vooral
opvallend in wat het klapstuk van de
namiddag mocht zijnde Funeral Music
voor Queen Mary van Purcell. Deze
schrijnende klaagmuur haalt zijn
aangrijpendheid uit de climax en
dissonantbehandeling, en die... komt niet.
Alles is perfekt, met een volmaakte
klankrijpheid, zuiver ingekapseld, maar
het klinkt te klein, te braaf, te stil, en bij de
kopers die de alternerende delen blazen
rommelt helaas niet de genadeloze
doodstrom.
Het koperensemble «Religioso» speelt
typische blazersmuziek uit de renaissance,
maar doet ook leentje-buur in de
motettenwereld van Losquin en bij een 6-
stemmige Gesvaldo.
Zeer mooi is het eindwerk van Flor
Peeters, de Chorale Fantasy over «Christ
the Lord has risen» en de bewerking van
«Ic wil my gaen vertroosten». Over de
oorzaak van de technische werkloosheid
van organist Luc Vidae! boven aan de
orgelbak hebben we het al gehad. F.C.
77 62 94
Door de werkgroep Renaat Ravijts wordt in het komende toneelseizoen
het 6e tweejaarlijkse toneeltornooi voor Amateurs-verenigingen ngericht.
verplaatsing en dekorbouw teweegbrengt.
Het op te voeren toneelstuk moet in de
Nederlandse taal worden gebracht (geen
dialect), een volavondstuk zijn, geen
lyrisch werk en een bezetting hebben van
minimum vijf personen.
Volgende prijzen worden toegekend
12.000 B.F. plus trofee, 10.000 B.F., 8000
B.F., en 6000 B.F. De 4 niet-geklasseerde
deelnemers ontvangen een aanmoedi
gingsprijs van 2000 B.F. ieder.
Toneelverenigingen uit Oost-Vlaanderen
en het arrondissement Brussel-Halle-
Vilvoorde die geen inschrijvingsdocumen-
tatie ontvingen (geen adres in het bezit van
de werkgroep bv.) kunnen altijd een
aanvraag voor informatie richten aan het
secretariaat van de werkgroep.
Acht toneelgezelschappen uit de provincie
Oost-Vlaanderen of het arrondissement
Brussel-Halle-Vilvoorde kunnen aan het -
tornooi deelnemen.
De inschrijvingen dienen uitsluitend en
per aangetekend schrijven voor 25 mei
1984 toe te komen bij de heer Marcel
CARLIER, Geldhofstraat 126 te 9300
Aalst, secretaris van de werkgroep.
De acht deelnemende groepen zullen
aangeduid worden door openbare
trekking tussen de ingeschreven en op
deze lottrekking aanwezige kandidaten op
datum van 16 juni 1984 te Aalst.
De verenigingen spelen hun stukken in
eigen zaal zodat dit voor de deelnemers
geen supplementaire kosten qua
