parket
Denis Gheys«Dierenbescherming
bedreigd door wetsontwerp-Gol»
Scheirlinckx
Nieuwe Gazet van Aalst 20 april 1984
9
^q\YXq v0or
ee rt
„den P^'°"
w and
geuren
(e'\^ e°
b\ï\tt v0°
Weinig geld voor veel woonplezier
many
parquet
Broekstraat
9381 HERDERSEM
AALST
s 053/77
een natuurprodukt
een eigentijds idee
een puike oplossing
zo geplaatst., veel woonplezier J J0S
en... niet duur!
amen en deuren ARBO Speciale beursvoorwaarden.
Politiek en dieren Je kan er geen grapjes over maken, maar het
heeft in zoverre met mekaar iets te maken, dat een goede wet op de
dierenbescherming geen overbodige luxe is. U las in dit blad vorige
week o.m. over de verminderde dierenmishandeling, dank zij het be
staan van asielen zoals Sint-Hubertus in Aalst. De kans is groot dat
de klok teruggezet wordt. Minister Gol (justitie) wil een nieuwe wet
op de dierenbescherming erdoor duwen, en binnen de «Nationale
Vereniging voor Dierenbescherming» (NAVED-ANSPA) stoot dit
op zeer zware protesten. Ook hier spraken we over met Denis Gheys,
die sinds een zestal weken voorlopig voorzitter is van de Vlaamse
vleugel.
Een viertal weken geleden een perskonfe-
rentie in Brussel... Aktie die aangekon
digd wordt... Wat schort er aan Gol's
Ontwerp van Wet
Wel, de straffen voor inbreuken worden
algemeen verlicht. O.m. wordt de gevan
genisstraf afgeschaft. In principe ben ik
hier geen tegenstander van (het beant
woordt aan de praktijk), maar dan zou
men zeer ernstig de geldboeten moeten
verhogen, en dat gebeurt niet
Volgens het voorliggend ontwerp wordt
het dus nog goedkoper en risikolozer zijn
hond langs de weg achter te laten... (Tus
sen haakjes: als iemand een nummer
plaat of zo kan signaleren. We hebben al
met sukses de daders kunnen laten be
straffen).
Vervolgens: misschien het grootste
schandaal. Oorspronkelijk voorzag men
in de laboratoria (waar proefnemingen
met dieren plaats vinden) een register van
herkomst en identifikatie van de aange
schafte dieren. Nu wordt dit gewoon ge
schrapt de enige kontrole die bestaat
verdwijnt. Zo kunnen ongestoord gesto
len (zogezegd verloren of verwilderde)
dieren binnenkomen. Dit zou moeten
onmogelijk gemaakt worden, door ver
strengde kontrole op die registers. Zo
zou er ook een verbod moeten komen om
getatoueerde dieren te gebruiken.
Getatoueerde dieren
Eigenaars kunnen hun dier (voor 300 fr.)
laten tatoueren, ook in Sint-Hubertus.
Dat is een soort «nummerplaat», waar
door bij verloren lopen bv. de eigenaar
vlug teruggevonden wordt. De dieren
worden gemakkelijk identificeerbaar.
Tot nu toe is er niet zoveel belangstelling,
omdat het systeem niet 100 waterdicht
is, gelet op die laboratoria. Met een
nieuwe (goede) wet zou dat wel kunnen
Zijn die proefnemingen op dieren nood
zakelijk
Zeker niet allemaal. Wat voor zin heeft
het die dieren te plagen met cosmetica
bv.
Is voor de dierenasielen in het ontwerp
een rol weggelegd
Nee, ze worden genegeerd en zelfs wordt
een stap achteruit gezet. De kans wordt
gemist om de dierenasielen te institutio
naliseren. De praktijk was steeds dat als
een dier gevonden werd, men ermee bij
de politie kon of rechtstreeks bij de diere
nasielen. In de nieuwe wet (art. 9) wordt
men verplicht dit «zwervend, verloren of
achtergelaten dier» toe te vertrouwen aan
het gemeentebestuur van de plaats waar
hij het dier heeft opgevangen of dat van
zijn woonplaats. Stel U eens voor wat
een administratie zal moeten opgericht
worden En ook: hoe gemakkelijk het
zal worden voorbv. kwekers, die een ras
hond willen... We gaan mogelijks ook
naar een tweede «dierentuin in het
park»nu eens niet met eendjes en her
ten, maar met honden en katten...
Wat stel je in de plaats
Een aanvullend zinnetje«niet alleen aan
het gemeentebestuur, maar ook «aan een
door de gemeenteoverheid erkend asiel»,
Zo vallen de slechte asielen ervan tussen,
komt er een ontlasting van de gemeente
en wordt een degelijke opvang van de
dieren verzekerd.
Zijn er amendementen gekomen
Ja, heel wat, vanuit alle partijen trou
wens. Maar het ontwerp lijdt aan de klas
sieke ziekte, die we ook in huurwet bv.
tegenkomendat de minister zijn ont
werp ongewijzigd wil goedgekeurd zien,
zodat praktisch alle amendementen
afketsen. Achteraf geeft men dan toe dat
het duister is, niet juist, niet
toepasbaar... zoals bij de huurwet
Nu, het is ccn zeer omvangrijke wet van
wel 46 artikelen. Dit verklaart voor een
groot deel onze aktiekost wat kost moet
vermeden worden dat we voor eakele
tientallen jaren opgezadeld zitten met een
niet-adekwate dierenbeschermingsrege
ling. Trouwens ook een zeer groot aantal
parlementairen heeft zich (onder voorzit
terschap van senator Gillet, zelf dieren
vriend) verenigd tot «parlementaire
groep voor de dierenbescherming». Ö.m.
de Denderleeuwse senator Paul Van der
Niepen maakt er deel van uit.
In het parlement vinden we dus wel
gehoor, zowel bij meerderheid als min
derheid. Niet bij de regering. We hopen
dus op de openbare vergadering; hope
lijk kan daar wel geamendeerd worden,
wat in de commissievergaderingen niet
kon
Iets anderswaar zijn er nog dierenasie
len te vinden, of althans verenigingen
met schutshok
Even kijken... In Zonnebeke, Diks-
muide, Oekene, Komen-Moeskroen
(tweetalig), Gent, Mechelen, Kessel-Lo,
Puurs, Kortrijk, Vosselaar en Aalst zelf
ook, natuurlijk.
Nogal wat gaten dus op de kaart
Inderdaad. Er zijn wel nog eenmansza
ken (bv. in Ninove) maar er kan soms wel
eens een vraagteken geplaatst worden
achter de deugdelijkheid, en
degelijkheid...
Opzettelijk heb ik ook niet verenigingen
gemeld als de Blauwe Wereldketen, het
Blauwe Kruis en Veeweyde, die in Vlaan
deren (ik zal mij voorzichtig uitdrukken)
niet altijd de sporen nalaten van hun
aktiviteit, in evenredigheid met hun be
kendheid...
Dierenbeschermingsverenigingen zijn
vrijwel enkel op liefdadigheid aangewe
zen
Ja, maar dat is niet verkeerd. Steun van
mensen wijst ook op een betrokkenheid
van die mensen. Private giften zijn de
motor van nieuwe, goeie, degelijke initia
tieven. Trouwens dat geldt ook voor
werknemers. Het is dodelijk voor de die
ren gewoon uw uren te kloppen, zonder
een minimum aan medeleven met het
geen men doet. Vandaar dat onze DAC-
ers bv. al van tevoren meedraaiden als
vrijwilligers
Overheidssteun is eerder zeldzaam,
inderdaad. Zo hebben wij een tijdlang
van Denderleeuw een jaarlijkse gift ge
kregen.
Nu niet meer
Nee, moeilijke tijden, wellicht
Wat doet die nationale vereniging nog
meer dan ageren tegen een wetsont
werp
Op ministerieel vlak wil NAVED inder
daad de spreekbuis zijn van de diverse
dierenbeschermingsverenigingen. Met
een gedeelte van de gelden van de
tatouage wordt ook steun gegeven, aan
die organisaties, die het het meest nodig
hebben.Zo heeft Sint-Hubertus een tijd
geleden een renteloze lening ontvangen.
Ik vind persoonlijk wel dat we meer
administratieve steun moeten bieden.
Wellicht is men hierin tot nu toe tekort
geschoten, omdat het precies de grote
nationale verenigingen waren (die zo'n
problemen niet hebben) die NAVED ge
sticht en steeds geleid hebben...
Ik wil ook aansturen op hervormingen in
de zin van een grotere federalisering en
meer betrokkenheid van de kleinere vere
nigingen.
Ingegaan zou toch ook moeten op het
vaak ongekoördineerde optreden van de
overheid.
Op een dag krijg je bv. de BTW aan de
deur die zonder blikken of blozen stelt
dat je een dierenhandel drijft omdat je
dieren verkoopt en je tot 2 of 3 jaar terug
doet betalen... Als je dan bedenkt dat je
al weinig of geen subsidies van de over
heid krijgt...
Heeft St.-Hubertus ook al zo'n verha
len
Nee, omdat wij niet verkopen (onze
basisfilosofie: dieren verkoop je niet
maar met adopties werken.
In Aalst hebben we overigens meer mede
werking dan elders soms het geval is. Zo
zou ik een pluim willen geven aan de
RVA voor hun soepele houding t.o.v. het
vrijwillige en onbezoldigd tewerkstellen
van werklozen. Er zijn plaatsen waar
men werkelijk uiterst streng is en haast
tot uitsluitingen overgaat Bv. hebben
we nogal wat moeite gehad voor een per
soon die onder Brabant valt, en nu admi
nistratief werk doet op Sint-Hubertus.
Is de houding van de bevolking geëvo
lueerd
Ja, zeker in het Aalsterse Als vroeger
een hond overbodig werd, werd hij
gewoon afgeschoten of verloren gezet.
Nu vindt men wel meer de weg naar het
asiel. Wel weet de bevolking nog onvol
doende dat ze bij ons terechtkunnen als
hun huisdier verloren is. Het is zinloos
naar de politie te bellen (die nemen dan
toch meestal met ons kontakt op). Dik
wijls zit dat dier inderdaad bij ons. We
lezen dan bv. de aankondigingen in de
reklamebladen (verloren hond e.d.) ter
wijl die bij ons zit. Wij nemen dan
natuurlijk kontakt op met die mensen
Ik zou nog willen aanstippen wat de die
renbescherming meest kwaad doethet
beschamen van oprechte dierenliefde
door dubieuze verenigingen. We moeten
niet ver gaan. Een viertal jaar geleden
werd Aalst geteisterd door de zgn. «Die
renbeschermingsvereniging Groot-Den-
derleeuw». Hun enige gebouw was geen
schutshok, maar een café, intussen al
afgebroken voor een appartementsge
bouw aan de hoek Denderstraat-Maj.
Claserstraat... Die kerels kwamen bede
len als geüniformeerde inspekteurs (kepie
en koppelriem incluis wat er met de
gelden gebeurde, weet geen mens.
We nemen er in elk geval acte van dat St.-
Hubertus op een ernstige manier werkt.
Bedankt, Denis, voor dit wel uitzonder
lijk lang geworden interview, (pd)
■sgfsr--
