Het probleem is
dat men geen geld
kan beheren,.
Teleshop
8 Nieuwe Gazet van Aalst 4 mei 1984
Tele shop-meubelen Richard De Jonghe en Geert Wille blazen even uit in
de net opgehaalde sofa. Welverdiend. (Hg)
Met vrij grote zekerheid kan gesteld worden dat bij het
merendeel van de Aalstenaars géén lichtje gaat branden
wanneer men het heeft over Teleshop. Nochtans bestaat deze
organisatie reeds meer dan 2 jaar, maar het feit dat ze haar
aktiviteiten vooral toegespitst op de meer marginale kant van
onze maatschappij zal wel niet vreemd zijn aan haar relatieve
onbekendheid bij het grote publiek.
Teleshop-Aalst heeft een meubel- en een kledingafdeling. De
Nieuwe Gazet van Aalst ging praten met Richard De Jonge,
die in februari 1982 Teleshop-Meubelen uit de grond
stampte.
de weg. Wanneer zij iets kopen
moet het perfekt in orde zijn.
Typisch voor gastarbeiders is ook
dat ze steeds afbieden. Soms speel
je dat spelletje wel mee, maar het
kan ook tegensteken. Wanneer
iets 80 frank geprijsd staat geven
ze je 50 frank... Maar dat wil ik
niet. We mogen niet toestaan dat
ze zelf de prijs gaan bepalen.
Maar ja, in hun thuisland is
afbieden een sport...
Die drang naar perfektie, is dat
kenmerkend voor alle vreemdelin
gen of blijft het beperkt tot 1
bepaalde nationaliteit?
De Jonge: Neen, dat geldt voor
allen. In de afdeling Kleding weet
men daar ook van mee te spreken.
Aan een kostuum mag niks
mankeren. Ze zitten er niet mee in
om te wachten en desnoods 10
keer terug te komen. Iets wat ze
veel kopen is kitsch. Vazen met
veel motieven, plastieken
bloemen...
Wat de beide afdelingen van
Teleshop betreft, kan men zeggen
dat de Belgen het hoofdaandeel
van het klantenbestand vertegen
woordigen maar in de kleding
voeren de vreemdelingen wel de
boventoon.
Blijft het publiek van Teleshop
beperkt tot 1 sociale klasse?
De Jonge: Neen, we krijgen hier
van alles, ook rijke mensen en
burgerij. De oude rijken geven er
niet om om binnen te springen.
De nieuwe rijken daarentegen
wel. Wanneer die iets kopen is het
nooit voor henzelf, maar voor
"vrienden,, of "om weg te
geven,,. Belachelijk, want
wanneer je dan een maand later
bij hen aan huis gaat, staat het
stuk in kwestie in hun eigen li
ving.
Hoe komt men in kontakt met
Teleshop?
De Jonge: Vooral via onze adver
tenties in De Aankondiger. En
ook via onze foldertjes waarmee
we soms gedeeltes van de stad
mee bewerken. Die foldertjes
hebben vooral effekt op langere
termijn. Een aantal maanden ge
leden hebben we ze verdeeld in de
Kapucijnen -, Leo De
Bethune- en Parklaan en dat
werpt nog steeds vruchten af.
Geregeld krijgen we nog
Richard De Jonge: We zijn nu 2
jaar werkzaam en we konstateren
dat Teleshop-Meubelen beter
draait dan verwacht. Toen we
met het opzet startten gingen we
ervan uit dat het niet zelfbedrui-
pend zou zijn. maar dat bleek wel
het geval te zijn. We maken zelfs
een kleine winst maar die gaat
naar Niemandsland, het
krisisopvangcentrum van HAK.
Het gaat Teleshop-Meubelen dus
voor de wind, maar dat betekent
nog niet dat het niet beter meer
kan. Gisteren kwamen we
handen te kort, maar eergisteren
zaten we hier, bij wijze van
spreken, met onze vingers te
draaien. Van al datgene wat er
weggegooid wordt kunnen we
slechts een fraktie rekupereren.
Zo hebben we onlangs een
advertentie geplaatst in Het
Reklaamblad van Lede en daar is
geen enkele reaktie op gekomen.
Men vindt het waarschijnlijk teveel
moeite om te reageren?
Dat denk ik ook. Men stopt zijn
oude rommel nog liever in een
vuilzak. Dat heb ik al meermaals
ervaren met kennissen. Wanneer
er ouders overlijden vraag ik
steeds om eens aan ons te denken,
wanneer men de inboedel
verdeelt. Maar eens het zover is,
laat men niks van zich horen. Van
de andere kant heb je dan weer
mensen die het minste, dat ze
teveel hebben, brengen - al was
het maar 2 borden en een vork.
Ik neem aan dat buitenstaanders
wel eens een link leggen tussen Te
leshop en Teledienst. Bestaat er
een verband?
De Jonge: Neen. De oorspronke
lijke bedoeling bestond erin
Teleshop op te richten in samen
werking met Teledienst. Deze
laatste organisatie heeft echter
nooit - om wat voor reden ook -
gereageerd op dit voorstel van
HAK. Ze stonden er nogal
weigerachtig tegenover. HAK
heeft de klus dan maar zelf
geklaard.
Teleshop richt zich vooral tot de
minderbegoeden. Ook tot de
vreemdelingen?
De Jonge: Het zijn in hoofdzaak
Belgen die op ons beroep doen,
maar ook de gastarbeiders vinden
telefoontjes uit dat stadsgedeelte
om meubelen te komen halen.
Zijn er ook wijken waar weinig te
rapen valt?
De Jonge: De Sint-Annalaan
bvb. Daar hebben we nog geen
stoel vandaan gehaald. Het
eigenaardige daarbij is dan dat de
aanpalende straten (Spaarzaam-
heid-, Vooruitzicht- en
Naarstigheidstraat) wel geregeld
huisraad opleveren. Waaraan dat
gelegen is, snap ik ook niet.
Het zijn misschien de beter gegoe
den die eerder iets weggeven?
De Jonge: Ik vermoed eerder het
tegendeel. Burgerij - zoals die van
de Sint-Annalaan - zal niet zo snel
geneigd zijn om iets van de hand
te doen. Ze kopen degelijker
materiaal dan gewone werkmen
sen en gebruiken het dan ook
langer. Het is een vorm van
zuinigheid, denk ik.
Toen ik gisteren belde om de
afspraak voor dit interview te
maken, wasje naar Leuven. Loont
dat wel om ginds meubelen te gaan
ophalen?
De Jonge: Jazeker, op
voorwaarde dat je met een volle
kamionette kan terugkeren. Dat
brengt toch een goeie 5000 frank
op. Voor dat bedrag kan je al een
naar Leuven rijden. Soms kunnen
we ook naar Brussel of Heverlee
om gerief. Dit dan wel nadat
kennissen hun familie warm
gemaakt hebben voor Teleshop.
Krijgen jullie soms ook mensen die
werden doorgestuurd door het
OCMW?
De Jonge: Geregeld. Er bestaat
trouwens een goede samenwer
king tussen Teleshop en het
OCMW. Ze moeten ons echter
wel vooraf verwittigen wanneer
ze iemand naar ons verwijzen.
Anders krijg je te maken met per
sonen die je, aan de hand van 2
jaar oude kaarten, trachten wijs
te maken dat ze steuntrekkende
zijn bij het OCMW. En we moe
ten natuurlijk ook informatie
hebben over onze klant. Het
OCMW weet ons te zeggen of de
persoon in kwestie totaal blut is
of nog iets kan betalen. Want
principieel zijn we tegen gratis
weggeven. Ik vraag liever 200
frank voor iets dat er 2000 waard
is, dan het voor niets weg te
geven. Als ze moeten betalen is
het ook "van hun,, en zullen ze er
meer waarde aan hechten.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen
op de regel. Personen wiens huis
afgebrand is, moeten niets
betalen.
Blijft Teleshop in kontakt met de
personen die men heeft geholpen?
De Jonge: Neen, over het
algemeen laten ze niets meer van
zich horen. Soms valt het zelfs
voor dat je de meubelen die ze ge
kregen hebben, mag gaan terug
halen Onlangs nog belde een
huisbaas om te vragen of we geen
partij meubelen wilden komen
ophalen. Die bleken dan afkom
stig van een gescheiden vrouw die
ze hier was komen halen.
Zo'n personen moeten waarschijn
lijk geen twee maal komen aan
kloppen
De Jonge: Dat zegje in het begin.
Totdat ze terug voor jou staan.
Dan denk je er niet meer aan. Ten
slotte zijn het steeds dezelfden die
een beroep blijven doen op
Teleshop. Ze zijn in een vicieuze
cirkel terechtgekomen waaruit ze
nog moeilijk ontsnappen.
Is Teleshop voor velen geen laatste
strohalm waaraan ze zich kunnen
vastklampen?
De Jonge: Ik denk het niet.
Volgens mij zijn de meesten het
praktisch gewoon om in nesten te
zitten. Sörhs krijg je de indruk dat
wij er ons meer zorgen over
maken dan zij zelf! Wij
overdrijven hun gevallen. Ze zijn
ook gewoon om te krijgen.
Onlangs gaven we aan iemand
een gasfornuis maar de "bidon,,
was leeg. "Geen probleem,, zei de
persoon, "ik ga naar het OCMW
en zal daar rap eennieuwe heb
ben
EXCLUSIEVE KLEDING VOOR MANNEN
Geraardsbergsestraat 25 9300 AALST
Tel. (053) 70 54 02
Ik heb horen zeggen dat Teleshop
het meest nood heeft aan
elementaire zaken die men echter
zeer moeilijk op de kop kan tikken.
De JongeInderdaad, we hebben
momenteel een enorme behoefte
aan kolenkachels. Maar waar
vind je die nog? Iedereen is op
zoek naar een kolenkachel.
Mazoutvuren krijgen we genoeg.
Maar de mensen prefereren een
kolenkachel omdat ze de
brandstof in zakjes van 10 kilo
kunnen kopen. Mazout koop je
nu eenmaal niet per jerrycan...
Kleine kleerkasten zijn ook zeer
gegeerd. Maar zoiets doet men
ook niet snel van de hand omdat
men het steeds kan gebruiken.
Maar je hebt gelijk. De dingen die
we het nodigst hebben, krijgen we
het minst.
Eigenlijk is dat ergens logisch.
Mensen zullen enkel de dingen die
ze niet meer kunnen gebruiken aan
Teleshop schenken.
De Jonge: Neen, want hoe moet
je het kontroleren? Op het
uiterlijk kan je moeilijk afgaan
want iemand die proper gekleed
is kan meer miserie hebben dan
iemand van wie je aanneemt dat
het een sukkelaar is. De voorbije
2 jaar heeft Teleshop trouwens
ondervonden dat geldgebrek niet
het probleem is. Wel het beheren
ervan. Ze kunnen het niet.
Wanneer ze een beetje geld
hebben, dan kopen ze zaken waar
ze niks mee kunnen aanvangen.
Wanneer we hen daar op wijzen
dan is het "maar ik zie dat
graag,,. De kern van de zaak is
dat veel personen onkundig zijn
wanneer het erop aankomt hun
geld verstandig te beheren.
Men zal dan wel een aantal "vaste
klanten,, hebben?
De JongeNatuurlijk, wanneer je
niet overweg kan met geld, heb je
er steeds een tekort aan. In de
beginfaze van Teleshop werkten
Ook kleine huisraad in Teleshop-meubelen. (Hg)
De Jonge: Natuurlijk. Neem nu
een sterfgeval. Wanneer de
familie een slaapkamer verdeelt,
dan is er amper iemand
geïnteresseerd in het bed en de la
vabo. Maar de kleerkast kan er
steeds wel iemand gebruiken.
Aan tafels hebben we ook grote
behoefte. Wanneer we er krijgen
zijn dat steeds van die barokke
gevallen met uitgewerkte poten
die weinig praktisch zijn.
Praktische en funktionele zaken
geeft men zelden.
Wat krijgt Teleshop dan wel veel?
De JongeZetels, stoelen, elektri
sche vuren (die moeilijk verkocht
geraken), kleine prondel, onkom-
plete serviezen. Wanneer je een
stel stoelen krijgt dan is dat ook
heel zelden nog kompleet.
Stoelen gaan vlot weg.
Eenpersoonsbedden ook. De
vraag overtreft het aanbod. Dat
geldt ook voor kindergerief.
Ik neem aan dat je op 2 jaar al heel
wat bijgeleerd hebt. Vroeger nam
je waarschijnlijk alles mee, maar
nu weet je zo al ongeveer wat je
kwijtraakt en wat niet.
De Jonge: We zullen nooit iets
weigeren, zeker indien we ervaren
dat het met de beste bedoelingen
wordt gegeven. Zelfs indien we
het iets is waar we weinig kunnen
mee aanvangen. Het zou teveel
tegen de borst stoten en je mag de
mensen nu eenmaal niet kwetsen.
Er zijn er natuurlijk ook die Tele
shop proberen te gebruiken als
groot vuil en ons hun rommel
pogen op te solferen.
Moeten de mensen die Teleshop
helpt een zekere graad van armoe
bereikt hebben? Trekt men ergens
een limiet?
we nog met een kredietsysteem,
maar daar zijn we moeten mee
stoppen. Na 2 maand hadden we
om 51.000 frank tegoeden die op
onze elleboog konden schrijven,
want van betaling kwam toch
niks in huis.
Heb jij gedurende de voorbije 2
jaar een verslechtering in de
algemene situatie gemerkt? Laat
de krisis zich gevoelen?
De Jonge: Je ziet het niet onmid
dellijk. Soms vraag je jezelf af of
er wel een krisis is, als je ziet wat
er nog weggegooid wordt. Is er
krisis? Ik twijfel er soms aan als
er hier iemand binnen komt met
nog geen 500 frank op zak, maar
wel met een dikke "voiture,,. We
kunnen niet zeggen dat we het de
voorbije 2 jaar gevoelig hebben
zien verslechteren.
De komende jaren zal het er toch
niet op verbeteren?
De JongeDat niet. Maar ik denk
niet dat wij dat in het krijgen
gewaar zullen worden. Een
spaarder zal steeds een spaarder
blijven. Velen slagen erin om
binnen een paar jaar hun
meubels te verslijten. Bij anderen
zijn die na 20 jaar nog zo goed als
nieuw.
Wat we wel verwachten is dat de
komende jaren meermensen naar
Teleshop zullen komen, om
tweedehands te kopen in plaats
van nieuw.
Ervaart Teleshop veel dankbaar
heid van de personen die men
helpt?
De Jonge: Er zijn er die ons
dankbaar zijn, maar daarvoor
moet je het niet bepaald doen.
Het merendeel vindt het
vanzelfsprekend dat we hen
helpen. William De Geyter
