w?
S§»v
Een boeketje van
41 miljoen bloemen
Burgerlijke stand en bevolking
wordt geautomatiseerd
Nieuwe Gazet van Aalst 16 november 1984
TWEEDAAGSE GRANDIOZE
ANTIEK-, BROCANTE- ROMMELBEURS
te AALST in de KEIZERSHALLEN
zaterdag 17 en zondag 18 november 1984
telkens van 9 tot 18 uur.
Info: 056/7010 57
Dinsdagmorgen 30 oktober, 6 uur 24.
Het kontrast is groot. Na een ritje door de nog nagenoeg doodse stad
betreed ik de bloemenveiling Flora en van het ene moment in het andere
lijk ik in een totaal verschillende wereld terecht te komen. Op een tijdstip
waarop de meeste Aalstenaars hooguit slaperig aan een kop koffie
slurpen, heerst hier reeds een drukte van jewelste.
In de grote zaal word ik gekonfronteerd
met de grootste hoeveelheid chrysanten
en aanverwante «dodenbloemen» die
mijn ogen tot dusver ooit aanschouwden.
Ondanks alles een vrij luguber zicht.
De bloemen kunnen zich echter verheu
gen in een grote belangstelling. Overal
lopen personen rond die hen keuren,
sorteren, verplaatsen.
In de veilingzaal - die veel weg heeft van
een universiteitsaula - is het zo mogelijk
nog drukker. De ongeveer 200 beschik
bare plaatsen zijn vrijwel allemaal bezet
door kooplustigen, die aandachtig de
verrichtingen volgen. Als leek kijk ik
bepaald onwennig tegen het hele gedoe
aan. Wie verwacht hier een verkoop
volgens het aloude roepsysteem te zien,
komt overigens bedrogen uit. De prijs
vorming gaat niet de hoogte in - tech
nisch zou dat zeer moeilijk te verwe
zenlijken zijn - maar evolueert op de
elektronische klokken, waarover verder
meer, in neergaande lijn. Wie meent dat
zijn ogenblik gekomen is, dient maar toe
te happen. Al bij al een ingenieus sys
teem. Wanneer de prijsbepaling gebeurt
per opbod kan men de kat nog
enigszins uit de boom kijken. Bij het
«countdown-systeem» is dat niet moge
lijk, want zodoende riskeer je hier als
kandidaat-koper het deksel door een
konkurrent op de neus geslagen te krij
gen.
Achtertuin
In de grote zaal knoop ik een gesprek aan
m$t Frans, een bloemenkweker uit Wie-
ze. Hij is reeds sinds half vijf uit de veren,
maar kan zijn enthoesiasme omtrent de
Aalsterse bloemenveiling amper verber
gen. Dat is begrijpelijk, want ze bevindt
zich - bij manier van spreken - in zijn
achtertuin. De man blijkt reeds sinds
1961 - het jaar waarin Flora van start aing
- zijn bloemen nier te verkopen, «ik ben
altijd, door dik en door dun, pro-Aalst
geweest. Indien je wekelijks 2 keer naar
de Brusselse veiling dient te rijden, dan
maakt dat op jaarbasis een flink verschil
met de vervoerkosten die ik nu heb».
Frans herinnert zich nog levendig
16 april 1961de dag waarop Flora voor
het eerst haar deuren opende. «Het was
snikheet en alles ontaarde in een kom-
plete chaos zodat er weinig verkocht
werd. In Brussel kon men de aanvoer
toen al een tijdje niet meer verwerken en
de opening van de Aalsterse veiling lokte
enorm veel volk naar hier. Men had
vooraf trouwens nogal wat reklame ge
maakt. Velen waren echter ontgoocheld
omdat ze gewoon teveel verwacht had
den. Het eerste half jaar verliep alles hier
erg moeizaam, mede door het ontbreken
van de nodige ervaring. Een deel van de
kopers en de kwekers trok dan ook snel
terug naar Brussel. Anderen - zoals ik -
bleven trouw aan Aalst. Toen alles hier
vlot begon te draaien, keerden veel
«dissidenten» terug». Op mijn vraag of
het hier altijd zo druk is als vandaag,
antwoordt Frans me dat het nu eigenlijk
tamelijk kalm is, vergeleken met de
vorige dag. Hij vertelt me verder dat de
chrysanten dit jaar veel te lijden hadden
van de overvloedige regenval. Daarmee
is het hek van de dam om een
klachtenlitanie over mij uit te storten.
Te hoge BTW-tarieven, de moordende
konkurrentie met Nederland waar de
overheid een deel van de stookkosten
subsidieert, de gestegen levensduurte,...
het passeert allemaal de revue. Klagen
de middenstanders zijn niet onmiddellijk
mijn favoriete gesprekspartners, maar
om 7 uur 's morgens zijn ze weinig
minder dan onuitstaanbaar. Na gezegd
te hebben dat ik nog enkele foto's moet
maken, neem ik de benen. Frans roept
me nog na dat bloemen kweken een
beroep is waar slechts weinigen rijk van
worden.
Eenmaal, andermaal...
Een paar meter verder loop ik een bloe
menhandelaar uit Brugge tegen het lijf.
Net als Frans is hij sinds 1961 een vaste
klant van de Aalsterse veiling. «Normaal
kom ik op maandag en donderdag naar
hier. Tijdens piekperiodes - Allerheiligen,
1 mei, moederdag.... - ben ik hier echter
praktisch dagelijks». De man blijkt hoog
uit 1 maal in het jaar naar de Brusselse
bloemenveiling te gaan. «Brussel is meer
afgestemd op de dagelijkse verkoop.
De produkten die men ginds veilt zijn
bestemd om in de namiddag direkt te
verkopen in de kleinhandel. Iemand die
niet direkt in het Brusselse woont, is beter
af te Aalst. Hier veilt men meer gesloten
bloemen, die slechts 1 of 2 dagen later
verkoopsklaar zijn. De Aalsterse bloe
men, kan je dan ook. zonder veel risiko's,
nog vervoeren naar de andere kant van
het land». We gaan samen naar de
veilingzaal en daar vertelt de handelaar
me hoe de vork op de steel zit. Het hele
aanbod dat een kweker wenst te verhan
delen wordt op een kar gelegd en de zaal
binnengebracht zodat de kopers kunnen
zien welk «vlees» ze in de kuip hebben.
Dit noemt men het «voorvoerveilings-
systeem». Van delikate en moeilijk ver-
transporteerbare bloemensoorten
zoals chrysanten - komt evenwel slechts
een staal, dat representatief is voor het
hele lot, op de kar terecht. Vervolgens
stelt de vielingmeester een prijs in en die
verschijnt op 1 van de 2 elektronische
klokken. Daarop komen tevens nog een
aantal andere nuttige inlichtingen. Het
nummer van de kweker, de grootte van
het te koop aangeboden lot, de kwa
liteitsklasse van de bloemen,... Dan
ontvangt de verkoop aan en de instelprijs
op de klok vermindert stelselmatig met
10 centiems en dit net zolang tot iemand
in de zaal de prijs billijk genoeg vindt om
tot aankoop te besluiten. Dan dient die
maar op een knopje te drukken waardoor
de prijs geblokkeert wordt. Vervolgens
verschijnt het nummer van de koper op
de klok, evenals het aantal bloemen dat
hij gekocht heeft. Dit gegeven kan hij aan
de veilingmeester doorspelen via een
klein mikrofoontje waarmee beiden met
elkaar in verbinding staan.
Het huisreglement van Flora schrijft
voor dat men minstens 60 bloemen van
eenzelfde variëteit dient af te nemen.
Een handelaar die rode, witte en gele
rozen wenst, is dus genoodzaakt om
minstens 180 bloemen aan te kopen.
Er bestaat daarenboven een minimum
prijs waaronder de bloemen niet mogen
verkocht worden. Hiermee beschermt
men niet alleen de kwekers maar ook
jan-in-de-straat die al eens een boeketje
bloemen koopt. Anders zouden bloemen
van eerste kategorie, tijdens periodes
waarin het aanbod de vraag overtreft,
een te slechte prijs gaan. Nu kopen de
handelaars de kwaliteitsbloemen en ver
mijdt men dat de exemplaren van minder
allooi op de markt komen.
Omdat de prijzen op de veiling aan
schommelingen onderhevig zijn. wordt er
dagelijks een nieuwe verkoopsvolgorde
geloot. Daarmee poogt men de risiko's
zoveel mogelijk te spreiden en iedere
kweker gelijke kansen te geven om een
goede prijs te krijgen voor zijn waren.
Woensdag
De 3 bloemenveilingen die België rijk is,
bevinden zich te Aalst, Brussel en
Edegem - maar die laatste is van minder
belang. Toen Flora in 1961 van start ging,
zorgde men meteen voor een landelijke
primeur. In Aalst werkte men voor het
eerst met elektrische klokken. In het
buitenland en op Belgische groenten-
veilingen waren die toen reeds ingebur
gerd. maar in de snijbloemenveilingen
behielp men zich toen meestal nog met
het roepsysteem. Aanvankelijk werkte
men slechts met 1 klok. Van bij de
aanvang had men er wel 2 voorzien,
maar slechts 1 exemplaar raakte tijdig
klaar tegen 16 april 1961Verrassend is
dat niet. De 100 Belgische tuigen
waren de eersten in hun genre die hier te
lande geassembleerd werden. Toen de
2e klok, na enkele jaren, toch kon geïn
stalleerd worden ontstond er wel enige
tegenkanting. Velen vreesden immers
dat de kopers er het noorden bij zouden
verliezen indien ze 2 klokken terzelf-
dertijd dienden te volgen. Maar die vrees
zou al snel ongegrond blijken te zijn.
In 1981 waren de oorspronkelijke klok
ken dringend aan vernieuwing toe.
Sint-Maarten moest dit jaar heel ernstig denken
over wat hij in 's hemelsnaam aan de schepenen zou schenken.
Wat één schepen betreft, wist hij het gauw:
alles van 't varken, gaf hij De Pauw.
't Ging hem hier om een werkelijk zwijn
want een marsepeinen zou immers te rose zijn.
Bogaert loog in de zak. niets kon hem baten
omdat hij 't in andermans zakken zitten, niet kan laten.
Doorns kreeg een verfkwast. Vinck kreeg een riek.
om zich stekeliger te leren opstellen, in de politiek.
Omdat de Sint wil dat het in de jeugdraad goed zou gaan
heeft hij Bourlon 'n nieuwe ondervoorzitster kado gedaan.
Van Vaerenbergh kreeg vermanende woorden en die waren niet mis:
hij mag niet meer denken dat het alle dagen Sinte Maarten is!
Schepen Borms zag de Heilige Man dit jaar niet,
't schijnt dat ze bang is van zijn Zwarte Piet.
Schepen De Maght, die een gratis tribunekaart van Eendracht vroeg'
kreeg die. omdat ze haar "kasseisteentje., tot de bouw ervan bijdroeg.
De Burgemeester kreeg niets, die wordt al gans 't jaar door verwend
hij is over zijn schepenen immers altijd content
Perversje
Nummers en cijfers
Kopers zowel als kwekers hebben bij
Flora een vast klantennummer. De ko
pers moeten zich daarenboven, iedere
dag dat ze naar de veiling komen, een
dagkopersnummer aanschaffen. Dat
kunnen ze krijgen op het bureel en heeft
de vorm van een klein kaartje waarin een
code geperforeerd werd. Aangezien die
code dagelijks veranderd, kan men het
kaartje uitsluitend gebruiken op de dag
dat het werd uitgereikt. Zoals hoger
vermeld beschikt iedere koper in de
veilingzaal over 2 drukknoppen - 1 voor
ieder klok - en een mikrofonische ver
binding met de veilingmeester. Die zijn
ingebouwd in een klein kastje waarin zich
ook nog een gleufje bevindt. Daar dient
het kaartje ingestoken te worden, wil me
aan de veilingdans deelnemen. Een
elektronisch oog kontroleert de geldig
heid van het kaartje.
Flora in cijfertaalmet stelt 12 bedienden
en 27 arbeiders tewerk. Het gebou-
wenkomplex beslaat (ruw geschat) 5 a
6000 vierkante meter. Vorig jaar verhan
delde men een slordige 41 miljoen
bloemen die voor een zakencijfer van
260 miljoen frank zorgden. Afgaande op
de aktiviteiten gedurende de eerste 10
maanden van dit jaar, verwacht men voor
1984 een omzet van 290 miljoen frank.
Een bezoek aan de bloemenveiling is
zeer interessant, maar indien je ooit eens
naar de Albrechtlaan 78 wenst te trek
ken. ga je de voorgaande avond best met
de kippen op stok.
William De Geyter
Sindsdien werkt men met een paar
computergestuurde elektronische tui
gen. Vermeldenswaardig is ook nog dat
Aalst - in tegenstelling tot de meeste
andere veilingen - steeds gebruik ge
maakt heeft van klokken zonder wijzers.
Een paar dagen na mijn bezoek aan de
bloemenveiling, heb ik een aanvullend
gesprek met direkteur Evenepoel. Die
vertelt onder andere dat woensdag tra
ditioneel een zwakke dag is. «Maandag
staat steeds garant voor een goede
verkoop. Men wil de week als het ware
beginnen met een bloemetje. Dinsdag is
al minder en op woensdag beleeft men
een dieptepunt. Daarna hernemen de
verkoopsaktiviteiten zich terug. Vanaf
donderdag koopt men de bloemen in die
tegen het weekend in de kleinhandel
moeten liggen. Doordat er op woensdag
amper bloemen verkocht worden (ook in
de winkels) profiteren veel kleinhande
laars ervan om hun zaak te sluiten. Ze
gaan dan al eens naar Nederland.
Ginds is de woensdag hét zwaartepunt in
de veilingen. Ergens is dat wel makkelijk
te verklaren. Nederland is meer op de
export gericht en men heeft dan ook een
dag extra nodig om de bloemen op hun
uiteindelijke plaats van bestemming te
krijgen. Sinds enige tijd hebben wij onze
aktiviteiten van de woensdagmorgen
naar de namiddag verlegd. Niet zonder
sukses. Nu is het mogelijk om de donder
dag - traditioneel dé drukste dag van de
week - enigszins te ontlasten. De aan
voer is evenwel nog onvoldoende om de
veiling gedurende het hele jaar op
woensdagnamiddag open te houden.
Van half november tot begin maart is
Flora 's woensdaags gesloten». Dat komt
doordat heel wat kwekers tijdens de
winterperiode hun aktiviteiten stoppen.
De oliekrisis van 10 jaar geleden is
daarvan de oorzaak. Sindsdien zijn de
stookkosten dermate de hoogte inge-
katapulteerd dat veel kwekers zich ge
noodzaakt zien tijdens de winter hun
aktiviteiten letterlijk en figuurlijk op een
laag pitje te zetten. De gestegen stook
kosten hebben echter nog ander impli-
katies met zich meegebracht. Momen
teel worden in de veiling bloemensoorten
aangeboden die men 10 jaar geleden
zelfs niet aan de straatstenen kwijt kon.
Het betreft hier dan in hoofdzaak varië
teiten waarvan de teelt relatief weinig
energie vraagt.
In 1985 zullen, binnen het kader van het
algemeen plan voor automatisering van
de stadsdiensten, de diensten Burgerlij
ke Stand en Bevolking geautomatiseerd
worden. Deze automatisering wordt tot
stand gebracht in samenwerking met
C.E.VI. Hiervoor werden de nodige kre
dieten in de begroting voorzien. In de
sociale sektor blijven de aktiviteiten
voorzien in de richting, die ook de
voorbije jaren gevolgd werd. De ver
schillende toelagen aan de rechtheb
benden van overleden oud-strijders en
erkenden in het statuut van Nationale
Erkentelijkheid, de beschutte werkplaat
sen voor gehandikapten en de bejaar
denzorg (voor o.a. kulturele manifesta
ties en verenigingen voor bejaarden)
blijven op het peil van de voorgaande
jaren.
In 1985 zal het onderzoek naar de be
hoeften van de Aalsterse senioren af
gesloten worden. Na onderzoek en ont
leding van de uitslagen van dat on
derzoek zal aandacht besteed worden
aan het verwezenlijken van de wensen
van dit deel van de bevolking.
Brandweer
Voor de brandweer zullen de beschik
bare middelen aangewend worden voor
de aankoop van materiaal, met betoela
ging van het Ministerie van Binnenlandse
Zaken. In de buitengewone begroting
vonden wij hiervoor een bedrag van
1.214.000 fr. Anderzijds werd 200.000 fr.
ingeschreven voor terugbetaling aan de
staat van het gemeentelijk aandeel in de
kosten van aankoop van brandweer
materiaal.
De stad voorziet in 1985 ook een studie
voor het bouwen van een nieuwe brand
weerkazerne te Erembodegem. De ge
huurde gebouwen, die de brandweer er
nu betrekt kunnen, in de toestand waarin
zij verkeren, de goede werking van de
dienst niet meer verzekeren. Alleszins
werd 125.000 fr. ingeschreven voor
verbouwingswerken aan de kazernes.
Er wordt tenslotte ook gepland een nieuw
voertuig aan te kopen, wat 240.000 fr.
zou kosten, een reddingsboot met bui-
tenmoordmotor en andere uitrustings
stukken, dit alles om versleten materiaal
te vervangen en het korps beter uit te
rusten voor het uitvoeren van bijzondere
tussenkomsten. (MP)
