HET ONKOMFORTABEL
PIONIERSWERK VAN ANTRAKT
Nieuwe Gazet van Aalst 30 november 1984 5
Verenigingsleven
Konkurrentie
Warhol
Gebroken
-^ERHOCKfN
Vreedzame coëxistentie
Aalst filmstad
KASREGISTERS
VANAF 8.399
(excl. BTW 19
•9
Want een film afdraaien voor 5
of 6 toeschouwers betekent een
ferme financiële strop. Uitzon
derlijk riskeren we wel eens ons
vel. Maar dat gebeurt dan nadat
we een meer kommerciële film
vertoond hebben en we ons dus
iets mogen permitteren. Maar
men kan er hoegenaamd niet
naast kijken. In Aalst bestaat
ongemeen weinig interesse voor
de moeilijkere film. Mogelijk zit
ten Brussel en Gent met hun
groter aanbod daar ook wel
voor iets tussen».
Je zou geneigd zijn om te veron
derstellen dat er aan de uiteinde
lijke programmavoorstelling et
telijke diskussies voorafgaan,
maar dat is onjuist. Veel valt er
in feite niet te bespreken. Het
aanbod films waaruit men kan
kiezen is tamelijk beperkt en er
moet ook nog een 16 mm-kopy
We hebben ooit moeilijkheden
gehad met een verdeler omdat
ons programma gepubliceerd
was in Humo en daarmee waren
we blijkbaar over de schreef
gegaan. De konkurrentie die wij
vormen ten opzichte van het
kommercieel circuit is natuurlijk
minder dan minimaal. Maar
ergens hebben de verdeelhuizen
wel gelijk. Stel dat alle jeugd- en
filmklubs, tegen goedkopere
prijzen, Terence Hill Bud
Spencer, Star Wars etc. gaan
programmeren, dan zou dat uit
eindelijk veel volk uit de normale
bioskopen jagen».
Sinds korte tijd hangt boven de
ingang van de stadsschouwburg
een bord waarop aangeduid staat
dat het hier wel degelijk die in
stelling betreft. Dat bord werd
aangebracht op vraag van
Antrakt. Veel klubleden zijn niet
van Aalst en sommigen hebben
het in het begin wel moeilijk om
achter de schoolse voorgevel de
stadsschouwburg te vermoeden.
Ter afronding nog een anekdote.
Ooit vertoonde Antrakt «Man
nen op het dak», een vreselijk
komplexe Zweedse detektive-
film. Doordat echter een paar
spoelen in een verkeerde volg
orde vertoond werden, kon men
van het hele gebeuren totaal geen
touw meer aan elkaar knopen.
Een identiek voorval had men
ooit met de vertoning van een
film van Andy Warhol. «Maar
dat viel dat helemaal niet op»,
aldus Louies. Dat willen we grif
geloven. De film werd er zo mis
schien nog beter op.
William DE GEYTER
Film is en blijft één van de meest geliefkoosde ontspanningsvormen.
Alhoewel het soms eerder inspannend dan ontspannend kan zijn.
Zeker voor de gemiddelde bioskoopbezoeker die zijn geluk gaat
beproeven bij Antrakt, 1 van de 2 filmklubs die Aalst rijk is.
Antrakt zag het levenslicht op de verhalen te vertellen. Daarenbo
fundamenten van de Pan-film-
klub, die ging van start in 1974
en was één van de pijlers van het
toen nog in de Wellekensstraat
ondergebracht CSV 't Fabrieks-
ken. Gedurende een drietal jaren
draaide de Pan-filmklub, letter
lijk en figuurlijk, goed, maar in
1977 kwam men in de problemen
toen 't Fabrieksken van de Wel
lekensstraat naar de Fabriek
straat verhuisde. In de lokalen
van een oude textielfabriek die
men daar betrok, bleek geen
plaats meer te zijn voor de Pan-
filmklub. Vzw De Pan ontbond
zichzelf, maar herrees in de vorm
van een nieuwe vzw, Antrakt. De
eerste bekommernis was op
nieuw een geschikte projekteer-
ruimte te vinden in het stadscen
trum. Via de bereidwillige mede
werking van toenmalig kuituur
schepen Herman Roels, mocht
men gebruik maken van de
stadsschouwburg.
De stadsschouwburg is evenwel
allesbehalve ideaal, aldus Jan
Louis die vanaf het eerste uur
betrokken was bij zowel De Pan
als Antrakt. «De ruimte is nu
eenmaal opgericht in funktie van
toneelvoorstellingen. Antrakt
gebruikt de stadsschouwburg
omdat er gewoon geen andere
•alternatieven voorhanden zijn.
De nadelen die dat met zich mee
brengt zijn echter velerlei. Men
heeft er onlangs wel nieuwe stoe
len geplaatst, maar dat neemt
niet weg dat je na een filmforum
gebroken naar buiten komt. Het
is zelfs zo erg dat we er gewoon
niet hoeven aan te denken om
langere experimentele films te
programmeren. De fysieke
ravage zou dan kompleet on
overzichtelijk zijn. Over de ver
warmingsinstallatie vallen ook
#tKL_m\ kantoormochincs
ven is men gedwongen om, tij
dens een filmvoorstelling, de
projektor achteraan in de zaal op
te stellen wat een uitermate sto
rend geronk met zich meebrengt.
Het zijn allemaal faktoren die de
verwende filmliefhebbers onge
twijfeld een beetje afschrikken».
Wie in Aalst filmklub zegt,
denkt daarbij eerst aan de Ka
tholieke Film Liga (KFL) en pas
daarna aan Antrakt. De relatie
tussenbeide filmklubs is evenwel
uitstekend. Men leeft in een toe
stand van vreedzame coëxistentie
naast elkaar. Dit niettegenstaan
de de verschillende doelstellin
gen. KFL programmeert films
die niet lang in roulatie zijn ge
weest of films die men tout court
goed vindt. Antrakt daarentegen
houdt het bii exemplaren van de
zevende kunst die Aalst niet be
reikten. Jan Louies: «Indien ze
morgen al die typische Antrakt-
prenten in de Palace of het Feest
paleis programmeren, dan zal je
ons niet moord en brand horen
schreeuwen. Dan kunnen we im
mers zelf op ons gemak en met
alle komfort gaan kijken en zijn
we verlost van veel rompslomp.
Antrakt bestaat gewoon om een
leemte op te vullen». Dat impli
ceert dat Antrakt in feite slechts
een vereniging van tijdelijke aard
is. Van zodra de funktie die ze
nu vervult, overgenomen wordt
door het kommercieel bioskoop-
circuit kan Antrakt in alle ziele-
rust ontbonden worden. Maar
voor het zover is zal er ongetwij
feld nog onnoemelijk veel water
naar de zee stromen.
Tijdens de socio-kulturele pro
grammavoorstelling 1984-85, die
begin oktober doorging in Net
werk, was Jan Louies in naam
van Antrakt op het appel aanwe
zig. Op een bepaald moment
vroeg moderator Frans Vanvol-
sem hem hoeveel toeschouwers
gemiddeld naar een Antrakt-
filmforum komen. Dat bleken er
40 tot 60 te zijn. Het ligt voor de
hand dat je jezelf afvraagt of
Antrakt wel leefbaar is. Jan
Louies: «Nipt, heel nipt. Het
aantal toeschouwers hangt in
aanzienlijke mate af van de prent
die op het programma staat. Het
zou overigens verkeerd zijn om
te denken dat Antrakt zijn pu
bliek uitsluitend selekteert onder
de progressieve dertigers uit het
post-Woodstocktijdperk. We
krijgen met ons programma res
pons bij praktisch alle leeftijds-
kategorieën. De mensen van An
trakt zelf zijn vooral geboeid
door experimentele films. Maar
de vraag blijft of daarvoor in
Aalst voldoende interesse be
staat. We durven het zelden aan
om 1 van onze favorieten te ver
tonen.
voorradig zijn. Het aanboa
wordt daarnaast nog uitgedund
doordat er sinds 1974 meer dan
100 prenten op eerst het Pan- en
later het Antrakt-scherm ver
schenen. Jan Louies «We zou
den eigenlijk rustig de films die
we 10 jaar geleden draaiden op
nieuw kunnen programmeren.
We hebben er immers een gene
ratie filmfans bijgekregen die
toendertijd nog te jong was om
zich aan die films te interesse
ren».
A.A. VERHOEVEN
KANTOORMACHINES
KANTOORINRICHTING
GROOT- en KLEINHANDEL
ARBEIDSSTRAAT 31
9300 AALST
053/78 47 54
Antrakt filmprogramma 1984-1985
zondag 9 dec.«Eraserhead» (David Lynch, U.K.) experimen
tele horro.
zondag 23 dec.«Chang is missing» (Wayne Wang, USA 1983)
milieuschetsende detective a la Chinatown,
zondag 6 jan.«Rue Cases Negres» (Euzhan Palcy, Fr.-
Martinique 1983) kolonisatie-epos.
zondag 20 jan.«De toekomst van '36» (W. Thyssen en L. Van
Tulden, B.-NL. 1983) documentaire over voor-oorlogs Spaans
anarchisme en haar moderne uitlopers.
zondag 10 feb. «Dead of night» (onder voorbehoud) (A. Cava-
lanti, GB 1945), thriller.
zondag 24 feb. «The Draughsman's contract» (onder voorbe
houd), 17de-eeuwse detective.
zondag 10 maart: «Erendira» (Gabr. Gar. Marquez verfilmd),
zondag 24 maart: «De droomproducenten» (R. De Hert, 1984)
(onder voorbehoud).
zondag 7 april«Dans la ville blanche».
zondag 21 aprilverrassing.
Alle voorstellingen gaan door in de stadsschouwburg, Vredeplein
Aalst en beginnen op 20u.30. Prijs: 80fr.
Jacky De Pauw (r) en Jan Louies (I), beiden van ANTRAKT. (F.B.)
De geselekteerde films huurt
men niet alleen bij de traditio
nele verdeelmaatschappijen
waarvan er 2 over een goed aan
bod beschikken soms gaat
men ze ook zoeken in het alter
natieve circuit (Fugitive Film,
etc.). Maar die hebben, wegens
hun marginale positie, soms zelf
moeite om een film op de kop te
tikken. Het is in zo'n gevallen
dan ook veelal improviseren ge
blazen. Zo diende Antrakt ooit
een gevraagde film te gaan opha
len in een baankafee, waar een
andere filmklub hem zou komen
klaarleggen.
De traditionele verdeelhuizen
waarmee men samenwerkt eisen
van Antrakt (en andere film
klubs) dat er geen openbare re-
klame gemaakt wordt voor de
vertoningen. Dat zou immers
konkurrentie betekenen voor het
kommerciële bioskoopcircuit,
dat men niet voor het hoofd
wenst te stoten. Maar hoe zit het
dan met de affiches van Antrakt
die men geregeld ziet hangen in
drankgelegenheden en andere
openbare plaatsen Jan Louies
«Dat mag omdat we steeds kun
nen inroepen dat een ter kennis
geving is voor onze leden. Je
moet echter wel zien wat je doet.
