Vlaamsche Werklieden M. Petfas hapt op de aoCMbMo van Ninove omdat ze met de liberalen doen die kleine daghuurkens betalen. Maar in de regeering en in hoeveel andere plaatsen (gemeenteraden, provincieraden, banken, naamlooze vennootschappen) loopen de kath. saam met de liberalen, ook daar waar de liberalen geen cent willen geven voor het katholiek onderwijs. En Meneer Van Schuylenbergh vindt dat wel spijtig dat wij 't finan cieel beheer na 1928 niet hebben in handen genomen... En dezen keer zijn we met hem ak koord. De VI. Nat. volks vertegen woordi- ger Borginon zegde reeds in 1919 in de Belgische Kamer: «Ge geeft enorme sommen uit om een sterk leger te hebben ten einde Duitachieiod tot tfeteden te dwia^X». Was ik in uw plaats ik begon met te sparen op het leger. Dat geld zouden we in elk geval op zak houden. Komt et dan nog wat bij van Dutschland, zooveel te beter, maar we zullen ons dan niet geruïneerd hebben om Duitschland te verplichten ons rijk te maken.» M. Petrus was wellicht in de Ka mer'niet, want hij zou anders wel ge antwoord hebben. Een vriendenraad aan M. Van Schuylenbergh: Als ge uw zaak nog een kleine dienst wilt bewijzen zoo lang ge nog volksvertegenwooordi- ger zijt, kap dan om godswil op libe ralen en socialisten en laat die Vlaamsche nationalisten en geloovige Demokraten met rust. De katholieke demokraten en so cialisten hebben in 1925 Amnestie op hun programma gezet: AMNESTIE. Toen zij de meerderheid waren hebben soc. en Vlaamschgezinde de mokraten onder leiding van den Vlaamschgezinden Poullet aan Dr. Borms de vrijheid aangeboden op VOORWAARDE DAT HIJ AAN DEN VLAAMSCHEN STRIJD ZOU VERZAKEN. Dit gebeurde den 24 September 1925. Dr. Borms heeft toen geantwoord: IK STERF NOG LIEVER IN DE ZEN KERKER DAN MIJN VLAAMSCH VADERLAND TE VERLATEN IN ZIJN BANGEN NOOD. Dat is de Vlaamschgezindheid en de demokratie van katholieke demo kraten en socialisten. bij u ligt de grootste taak weggelegd. Gij alleen hebt een arbeidsveld zoo groot als geen enkele zaaier van het goede zaad. In uw inidden loo pen de verdoolde schapen die zoo menigwerf in den kiesstrijd als het stemvee worden gebruikt. Maakt tusschen die menschen propaganda. Zij toch zijn de slachtoffers van de Vlaamsche wantoestanden, zij toch zijn de parias, de verschopten, de miskenden, de slachtoffers van het veron achtzamen der Belgische machthebbers, omdat zij hen hebben verstoken gelaten van onderwijs en opleiding, hun vaderland zonder hulpe werd ge laten ten bate van den vreemdeling! Besluit: Werkgelegenheid is er! Troepen zijn er! Materiaal beetaat er., de slag nadert... en na den slag is er victorie! I

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gedachte | 1929 | | pagina 4