Facisme en
Communisme
Sportnieuws
Wetenswaardigheden
Barcelona
DE LIBERAAL
ZONDAG 3 JANUARI 1937.
Druk. M. BRACKE-DUBOIS, St-Gillis-Dendermonde.
ONLANGS ONTMOETTEN WIJ EEN
MAN, die ons vroeg, bij het zien van
het wit gekalkte woord «Fascisme» op
een buitenmuur Wat is eigenlijk
Fascisme Ge moest me dat eens uit
leggen
En wij toonden hem aan, dat fascis
me niets anders is dan een verwaande
overrompeling van de gedachten van
anderen de vrijheid', gelijk wij die
kennen en eerbiedigen, wordt door de
fascisten uitgewischt en door dwang
vervangen, desnoods met de wapens.
Geen genade voor andersdenkenden. Al
le menschen gekneed in één vorm, vol
gens één en hetzelfde model, en wee
hun, die zelfs maar den schijn aanne
men, deze vorm te willen te buiten
gaan.
Er zijn vele oneffenheden in de sa
menleving, maar met een vrijheidsdoo-
dend stelsel gelijk het fascisme kunnen
wij liberalen, niet medegaan.
Sommigen laten zich echter bekoren
door een ander stelsel het communis
me, dat met Ihelderklinkende leuzen als
gelijkheid, broederlijkheid, gemeen
zaamheid, de ontredderde wereld tracht
te veroveren.
Ook dat stelsel is te verwerpen. Het
duildt geene verheffing van den eenen
hoven den anderen het zou ons voe
ren naar een kortstondige gelijkheid in
de ellende het wil de massa samen
drijven tot een kudde zonder wil of
initiatief, onder 't bevel van enkele
heerschzuchitige uitbuiters het is een
hinderpaal op den weg van verheffing
en vooruitgang.
Toch heeft het communisme zelfs on
der verlichte geesten aanhangers ge
vonden, tot op het oogenblik, dat zij de
onhoudbaarheid van de nieuwe leerin-
zagen en ze verlieten.
Dit was het geval met den Franschen
schrijver André Gide. Hij had gemeend
in 't communisme een afdoend genees
middel tegen het fascisme van Musso
lini en Hitler te vinden. Hij ging zijn
werking in Rusland zelf bestudeeren en
keerde terug met zijn verwoeste com
munistische hoop, die als een kaarten
huisje was ingestort.
In geen enkel ander land, zelfs niet
in het huidige Duitschland, schrijft hij,
kunnen de geesten minder vrij, meer
neergedrukt, meer verkracht en over
meesterd zijn dan in Rusland.
Hij stelt vast dat het communistisch
geneesmiddel even d'oodelijk is als de
kwaal zelf. En M. Berl, in zijn oordeel
over Gide's beschrijving, voegt er aan
toe
Fascisme en communisme zijn ijde-
le woorden, waarmede men op den
dwaalweg geholpen wordt.
Er is geen keus mogelijk tusschen
twee symbolen, die, het eene zoowel als
het andere, slechts de verlaging van
den mensch en het vergeten zijner be
stemming beteekenen en ons zouden
voeren naar een vreeselijke verarming
van Europa, het verdringen van het
blanke ras door andere rassen, den on
dergang der westersche beschaving de
miskenning van den enkeling, gelijk hij
door het heidendom verheven, door het
Christendom gerechtvaardigd werd ge
lijk het Marxisme zelve hem waande te
verlossen, maar om hem tot een mon
sterachtige verknechting aan te voe
ren.
Een en ander zijn slechts de zege
praal der laatste menschen, waarvan
Nietzsche spreekt.
Deze menschen,' tot insecten ge
maakt, onbekwaam tot eenigen weer
stand aan de stuwingen eener collecti
viteit, die hun al hunne krachten af-
won en zelve niets meer is dan een
soort voorhistorisch monster, dat de
ruimte vult met de enormiteit van zijn
buik, de onhandigheid zijner spieren en
de zotte wreedheid van zijn reusachtig
gebit.
Het communisme, nazisme of fas
cisme, hoe men ze noemen wil, staan
weigerachtig tegenover al wat de groot
heid en de waardigheid van den
mensch uitmaakt
Voor den vooruitgang, voor de herle
ving dei' menschheid is de wederge
boorte noodig van den ouden, goeden,
liberalen geest, aangepast aan de nieu
we toestanden van heden.
Daar alleen is de redding en met alle
andere stelsels zal men van 'n kale reis
terugkomen.
ua>jm
©vei' Esigelaitds
Troon
Wij hebben met enkele woorden ge
wag gemaakt van den troonsafstand
van den Engelschen Koning, geteekend
en openbaai' gemaakt.
't Is een geval dat zich in de geschie
denis van Engeland nog nooit had
voorgedaan. In de dagbladen van
gansch de wereili baarde het verwonde
ring, werd het besproken, gegispt, ge
prezen.
De eenen noemden Koning Edward
Hl een dwaas voor anderen was hij 'n
held.
Laat ons niet te lichtvaardig zijn in
ons oordeel.
Hij was geboren om te gebieden en
zie, hij doet afstand van al de voordee-
len, van ad het gezag, aan zijn wereld
heerschappij verbonden, om in de ran
gen der samenleving als gehoorzaam
onderdaan plaats te nemen.
Daartoe is ongetwijfeld een groote
dosis van zedelijken moed noodig, die
men bij de meeste stervelingen, verlek
kerd op macht, roem en glorie, vruchte
loos zoeken zou.
Hij deed afstand van de voordeelen,
zeggen wij maar tevens ook van de
lasten en ongemakken, die aan dezen
grooten titel verbonden zijn.
De gelukkigsten zijn dezen, die geen
glorie najagen, maar, in zedige onbe
kendheid, de plichten,- welke hun
menschzijn hun oplegt, vervullen.
Wat een diepte ligt er in de woorden
van Thomas-a-Kempis «Tracht er
naar, onbekend te leven en voor niets
gerekend te worden.»
Volbreng de taak, waartoe gij geroe
pen zijt, in stilte, zonder lawaai.
Intusschen is 'het gezag der Engelsche
Kroon, gelijk men het opvat, gered. Er
komt geen onderbreking in de regee
ring. Gevaarlijke geschillen bleven ver
meden.
De koning tirad af Leve de koning
Voor iBelgie, is Engeland in dezen veel
bewogen tijd, de natuurlijke bescher
mer en het past ons, meer dan eenig
ander land, dat buiten de kroon van
Engeland staat, al onze belangstelling
te wijden aan dit eenig incident, welk
alle harten in het Britsehe Rijk eene
heele week lang, als het ware, heeft
doen stilstaan.
In een briefwisseling uit Londen zien
wij, dat die verzaking aan den troon,
mililioenen Engelschen tot in de ziel had
aangegrepen. De koning was de meest
geliefde der prinsen van Wallis en in
de grootste ontroering werd zijn af
scheidsrede dien December avond ver
wacht. Zij was kort en eenvoudig, maar
hartstochtelijk. «Ik kan, zeide hij, mijn
zware koningstaak niet voortzetten zon
der den steun van de vrouw, die ik be
min.»
Tranen ontsprongen de oogen van ve
len, die, dcor hun- beroep van dagblad
schrijver, gewoon waren aan de meest
schokkende toestanden.
In alle plaatsen van openbaren toe
gang was het -gebruik der raii'o toege
laten, en om tien ure, in een indruk
wekkende stilte, stond het hart van
gansch Gioot-Brittanie open, om de af
scheidsrede van den «Prince charmant»
op te vangen. Zij luidde als volgt
Eindelijk is het mij gegeven per
soonlijk eenige worden te zeggen. Nooit
heb ik iets willen verbergen, maar
grondwettelijk was het mij tot nu toe
niet vergund te spreken. Ik heb mijn
laatste plichten als Koning en Keizer
zoo even volbracht en nu dat mijn broe
der mij heeft opgevolgd, zullen mijn
eerste woorden een verklaring zijn van
trouw ten zijnen opzichte, en dit uit
gansch mijn hart.
Gij 'kent de redens mijner verzaking
aan den troon.
Ik wil u doen begrijpen, dat ik, bij
het nemen van mijn besluit, noch het
land, noch het Rijk vergat, waai' i'k 25
jaar lang als prins van "Wales, vervol
gens als Koning, getracht heb dienst te
bewijzen.
Gij moet mij gelooven, wanneer ik
u zeg, dat ik het voortdragen van den
zeer zwaren last, van de verantwoorde
lijkheden en plichten mijns koning-
schaps onmogelijk achtte zonder den
steun der vrouw die ik bemin.
Ik wil, dat gij wetet, dat mijn be
sluit gansch alleen door mij zelf werd
genomen. Over die zaak had ik alleen
te oordeelen. Zij, die het nauwst er me
de in verband st-ond, deed het onmoge
lijke tot het laatste oogenblik toe, om
mij op mijn toesluit te doen terugkee-
ren.
Dit toesluit was minder lastig door
het besef, dat mijn broeder, met zijn
lange ondervinding der zaken van dit
land, en met zijn vele deugden, onmid
dellijk mijn plaats zou innemen, zon
der onderbreking, zonder nadeel voor
het -leven en den vooruitgang van het
rijk.
Hij heeft het groote voordeel, waar
aan ook zoovelen onder u deelachtig
zijn, maar waarvan ik was uitgesloten,
een gelukkig man te zijn, met vrouw en
kinderen.
In deze lastige dagen werd ik ge
sterkt door H.M. de. Koningin, mijne
moeder, door mijn familie en de minis
ters der kroon, bijzonderlijk door Mr
Baldwin, die mij met lie grootste onder
scheiding -bejegend hebben. Geen enkel
oogenblik is de grondwettelijke orde
tusschen mij en mijne ministers, noch
tusschen mij en het Parlement, in het
gedrang gekomen. Door de grondwette
lijke overleveringen mijns vaders ge
voed, hadüe ik nooit dergelijk vraagstuk
willen zien stellen.
Sedert ik prins van Wales was en
later toen ik den troon besteeg, werd ik
door alle klassen der bevolking in het
gansche rijk met de grootste vriende
lijkheid behandeld en daarvoor ben ik
lilep erkentelijk.
Ik verlaat de openbare zaken en leg
mijn taak neer.
Wellicht zal ik gedurende eenigen
tijd uit mijn geboorteland verwijderd
blijven, doch met de grootste belang
stelling zal ik de lotsbestemming van
het Britsehe ras en van het rijk blijven
volgen.
Kan ik t' eeniger tijd in de toekomst
aan zijne majesteit dienst bewijzen, ik
zal aan mijn plicht niet te kort komen.
Wij hebben thans alleen een nieu
wen koning. Uit ganscher harte wensch
ik hem en u, zijn volk, heil en voorspoed
toe.
God zegene u allen Leve de ko
ning
Daarmede is dit kapittel afgesloten en
heeft de heerscher over 't grootste we
reldrijk, het -recht zijner eenvoudige
menschelijkheid hernomen.
OORSPRONG
VAN HET KERSTFEEST
DE VIERING IN DEN LOOP VAN DE
EEUWEN
EIGENAARDIGE GEBRUIKEN
Er is, gelijk mag worden veronder
steld, veel onzekers ten aanzien van
den juisten oorsprong van het Kerst
feest. Veel er in, ook de bij voorkeur ge
bruikte roode kleuren, en de eetpartijen
die eraan verbonden zijn, herinneren
aan heidensche en andere gebruiken.
Vast staat, dat in 353 de Paus 25 De
cember als geboortedag en 6 Januari
als doopdag van Christus heeft aange
geven. Of dit geschiedde, wijl 25 Maart
als de dag van de ontvangenis geld, dan
wel, dat deze zelfde dag voor de Romei
nen de geboortedag van de onoverwin
nelijke zon was, moge ter zijde worden
gelaten. Van overoude tijden af is aan
het Kerstfeest het verhaal van Chris
tus' geboorte onverbrekelijk verbonden,
van overoude tijden of ook kennen wij
den 26 December, den dag van den Hei
ligen Stefanus, den eersten Christen
martelaar, als tweeden Kerstdag. Zelfs
duurde het Kerstfeest aanvankelijk vier
dagen, en is het, gedeeltelijk door ker
kelijke, gedeeltelijk door wereldlijke
voorschriften tot twee teruggebracht.
DE BETEEKENIS VAN DE KRIBBE
Zoo kan het niet verbazen, dat reeds
van zeer vroege tijden dagteekent het
gebruik, dat sedertdien echter is afge
nomen, om de kribbe van Jezus een
overwegende plaats in de plechtighe
den in te ruimen. Het is bekend, dat
kort na de eerste viering van het Kerst
feest in Rome een kerk werd gebouwd,
die de bijzondere kerk voor het Kerst
feest zou zijn, en die door Paus Sixtus
in in het bezit werd gesteld van de
overblijfselen van de oorspronkelijke
krib of wieg, waarin Jezus zou zijn ge
boren. Geen wonder, dat deze kerk die
van Maria en de 'kribbe werd geheeten
zij is later omgedoopt als de kerk van
Santa Maria Maggiore, maar heeft in
een van haar belangrijkste onderdeelen
de traditie van de kribbe bewaard. Aan
vankelijk werd een eenvoudige, volledig
nieuw opgestelde kribbe als altaartafel
gebruikt, maar al spoedig werd deze
met kostbare relikwieën versierd, en
omgeven met de figuren, die in de hei
lige geboortegeschiedenis een rol spelen.
Gregorius III stelde in de kapel, aan de
kribbe gewijd, een beeld van Maria met
het kind op, waaronder voortaan de
kribbe geplaatst werd. Dat het voor
beeld, in Rome gegeven, over geheel de
wereld navolging vond dat zoodoende
de kribbe bij het Kerstfeest een zeer
bepaalde plaats innam, kan niet verba
zen. De Heilige Franciseus van Assisi
heeft meer dan een van zijn voorgan
gers gedaan om het gebruik van de
kribbe ingang te doen vinden.
Hoe groote beteekenis in deze vroege
tijden aan de kribbe in het Kerstfeest
werd gegeven, blijkt wel uit de tal van
overblijfselen, die van dit onderdeel
van het Kerstfeest in verschillende
streken, in het bijzonder in Duitsch
land, zijn terug te vinden. Maar het
blijkt, ondanks het feit, dat de kribbe
uit de Protestantsche kerken spoedig
geheel verdween, ze toch in streken van
'bv. Saksen in overblijfsel werd terugge
vonden. In 1787 voor Mainz, in 1803
voor geheel het Frankenland werd de
opstelling van de kribbe verboden, om
dat, gelijk het in het verbodsbesluat
heette, de godsdienstige voorlichting
van het volk zoozeer was vooruitgegaan,
dat zoodanige middelen niet meer be
hoefden te worden toegepast
ARTISTIEKE UITVOERING
Wat intusschen niet verhinderd
heeft, dat men, zoowel in Duitsch spre
kende als andere landen, aan de kribbe
aandacht is blijven schenken, en ook op
artistiek gebied daaraan zijn krachten
heeft gegeven. Wie München bezoekt,
en het Beiersche Nationaal Museum be
zichtigt, zal daar getroffen worden door
de verzameling van kribben uit alle
deelen van het Duitsche land en ook
aangrenzende Duitsch sprekende ge
bieden, die niet alleen een groote ruim
te innemen, maar ook veel afwisseling
■vertoonden. Daar zijn Tiroler kribben -
figuren, die geacht mogen worden werk
van nonnenkloosters te zijn de versie
ring is daarin op het peil gebracht, dat
met den eenvoud van het onderwerp
niet overeenstemt. Tot de mooiste be-
hooren de Münehener kribben Mün
chen heeft in een kribbesnijder als
Nicklas, die omstreeks 1800 leefde, een
kunstenaar van den eersten rang voor
gebracht, die vooral treffende dieren-
figuren vervaardigde. Maar, wat zoowel
de artistieke uitbeelding als de verdere
omlijsting betreft, winnen de kribben,
die afkomstig zijn hetzij van Napels,
hetzij van Sicilië, het verre van alle an
dere. Bij deze kribben, die vaak tot
voorstellingen van geheel het veronder
stelde omliggende stadsgedeelte zijn
uitgegroeid, zijn soms bijzonderheden
te bespeuren, die, ertoe leiden, gelijk
een kribbevoorstelling, welke op de
markt in Bozen speelt en die van het
eerste gedeelte der 19de eeuw afkomstig
is, een moderne stad met paleizen en
kerken rondom de kribbe op te bouwen.
De kribben, uit Napels afkomstig, doen
dit in het algemeen niet ze zijn op
zich zelf eenvoudig, al kleeden ze in het
bijzonder de engelenfiguren op een mo
derne wijze aan, die ons even verbaasd
doet kijken. Gedurende de regeering
van Karei III over de beide Siciliën
(1735-1759), ging zijn gemalin, een
Saksische prinses, ertoe over, om, voor-
loopig uitsluitend ter bewerking van de
kribbebeelden, een porseleinfabriek te
stichten, die in dit opzicht meesterlijk
werk heeft verricht. Men ziet bij deze
stukken porselein dikwerf de kribbe op
gesteld, naar de voorstelling van het
morgenland in een stal, en men ziet
daar omheen de herders, de 'koningen,
de figuren van Maria en Jozef, en dit
alles gemaakt tot een geheel van wer
kelijk artistieke schoonheid. Kunste
naars van allerlei aard werden dan ook
daarbij gebruikt, terwijl een der eigen
aardigheden, die vooral bij de Siciliaan-
sche beelden wordt aangetroffen, daar
in is gelegen, dat plaatselijke typen
plaatselijke gebruiken aan de heilige
■geboortegeschiedenis worden vertoon
den. Nog van het laatste der 19e eeuw
dagteekent in het Oberwessenthal de
oprichting van een speciale vereeniging
tot herstel van het gebruik der kribbe,
die, zij het wellicht niet zoo rijk artis
tiek als in het Zuiden van Italië ge
schiede, maar toch met een toewijding
die diepen godsdienstigen zin verraadt,
aan de oude kribbevoorstelling weer
aandacht schonk
WANNNEER MOET EEN FAKTUUR
AFGELEVERD WORDEN
Artikels 27 en 28 van het zegelwet
boek schrijven de verplichte aflevering
voor van een faktuur, bij iederen ver
koop waarvan het bedrag meer be
draagt dan 30 fr., indien de verkooper
een in Belgie gevestigde handelaar is.
Er bestaan nochtans uitzonderingen.
De zaak zit ongeveer als volgt ineen
1) Voor alle verkoop van goederen
waarop een forfaitaire taks is, cok al is
het bedrag minder dan 30 fr., moet een
faktuur gemaakt worden.
2) Wanneer het bedrag hooger is dan
30 frank, zonder de 150 fr. te overtref
fen, is de faktuur verplicht of niet,
naargelang de handeling wel of niet
onderworpen is aan de overdracht taks
a) Verkoop van brood en, aardappe
len, verseh fruit, groenten, eieren,
melk, boter, kaas, siroop, margarine,
lies en rundervet, bevroren vleesch, ko
nijnen en gevogelte van het neerhof,
met uitzondering van reisduiven
t) Verkoop aan den Staat, de pro
vinciën, de gemeenten en de openbare
besturen
c) Levering van water
d) De verkoop van goederen, onder
worpen aan een forfaitaire taks, reeds
geind bij een vorigen verkoop.
3) Wanneer het bedrag hooger is dan
150 fr., is de faktuur altijd verplicht,
behalve in de volgende gevallen
a) Indien de verkoop bij openbare
aanbesteding geschiedt
b) Indien hij gedaan wordt aan
particulieren, die kcopen met gereed
■geld voor hun persoonlijk gebruik of
voor dat van hun gezin. Voor den ver
koop op krediet, aan particulieren, on
der dezelfde voorwaarden bestaat even
eens geen faktuurverplichting, indien
de prijs betaald wordt binnen de dertig
dagen na de aflevering.
c) De verkoop gedaan aan landbou
wers, of door landbouwers, indien de
verkoop niet onderworpen is aan de
kontante overdrachttaks, en voor den
verkoop van geslacht vee, indien het
slachten reeds aan een oveidrachttaks
onderworpen is.
d) Voor den verkoop op fooren of
markten, indien de aflevering van een
faktuur niet vereischt is voor de inning
van een overdrachttaks.
Barcelona, de belangrijkste Spaan
sche haven op de Westergrens van het
Iberisch Schiereiland, is de hoofdplaats
van Catalanie.
De stad telt meer dan zes honderd
duizend inwoners en is de zetel van 'n
bisdom en tevens van een Hoogeschool.
De geschiedenis der stad ligt in het
ondoordringbare van lang vervlogen
eeuwen. Men veronderstelt dat de Car-
Khageensche legeraanvoerder Amilcajj
Barca, getroffen dcor de wonderschoo-
ne ligging van de berghelling van Pelee
en Montjuich, door het gunstig klimaat
en door de vruchtbaarheid van den
Cataiaanschen tooiiem, aldaar een ne
derzetting begunstigde en er den naam
«Barcino» aan gaf.
Bij- den val van de groote haven Car
thago, kwam geheel het Iberisch
Schiereiland onder Romeinsch beheer.
Keizer Augustus het groote heirbanen
aanleggen en de binnenhaven uitdie
pen. De Westgoten verkozen later deze
stad tot hun hoofdplaats en de Mooren
richtten ex een groot aantal lusthuizen
en versterkingen op in tde VHIe eeuw.
Lodewijk de Goedige benoemde aldaar
een Graaf, waarvan de nazaten zich
onder Godfried Langhaar, wisten onaf
hankelijk te maken van Castillië en
Aragon (874). Later nam de haven een
wonderbare uitbreiding en in 1258
reeds, bekwam ze van Jaime el Con
quistador een groot aantal voorrech
ten, terecht vermaard onder de bena
ming Consulado del Mar. De bepalin
gen van dit eerste zeewetboek werden
later door de meeste zeevarende volke
ren overgenomen.
Wanneer in de XVe eeuw Catalonië
bij Castillië en Aragon werden ge
voegd, toonden de vorsten voor Barce
lona niet meer die groote belangstelling
van vroeger.
Aller oogen waren toen immers op de
rijke Karavellen en Galjoenen uit de
Nieuwe Wereld gericht De bevolking van
Catalonië voelde meer sympathie voor
de Fransche Koningen dan voor de
Spaansche Vorsten. Het innen van de
belastingen en het aftreden van een
Koning, waren zoovele redenen tot al
gemeen misnoegen dat weldra in op
stand ontaarde. De vrije uiting van
den volksgeest werd steeds met hard
vochtigheid onderdrukt.
De gelukzoeker Espartero liet de
plaats bombardeeren in 1842 en sinds
dien kenden Catalonië en meer bepaald
Barcelona, weinig rust.
De bevolking is er werkzaam en on
dernemend maar het vermengde Moor-
sche bloed en de wisselvalligheid van
het 'klimaat, zijn de groote oorzaken
van overprikkelbaarheid der rasfiere
Hidaljos.
Het is algemeen bekend dat Catalo
nië in Spanje, net als Ierland in het
Britsehe Koninkrijk, een bestendige
gistingsaard is voor troebelen en op
standen.
De haven is bij spoor verbonden met
Saragossa, Madrid, Valencia en Perpig-
nan, terwijl regelmatige scheepvaart
lijnen toelaten, Malaga, Manilla en de
vreemde havens van de Middellandsche
Zee te toereiken. Barcelona is gekend
om laken, zijde, katoen en leder. Langs
Barcelona reizen tal van produkten
zooals hennep, hout, steenkool en wijn
naar de gebieden van Noord-Afrika.
De stad zelf bekleedt de bevallige
hellingen nabij de Middellandsche Zee.
De haven vertoont een dubbele groote
waterkom, door de voorstad Barcelon-
nette en een vooruitstekend staketsel
tegen stormen beveiligd. De oude
stadswijken vertoonen nauwe en kron
kelende straten, slechte voetpaden en
onsierlijke, grauwe huizen. De moder
ne wijken Gracia, Campo di Arba,
Ensanche, el Elacuna en San Martino
de Provensalis daarentegen zijn keurig
en gezond. De nieuwe gedeelten ver
toonen hreede en sierlijke lanen, be
vallige stadsparken en oversehoone
openbare gebouwen.
De vreemdeling vertoeft graag in de
breede iRambla, het Forum van Barce
lona, onder de lommerrijke palmboo-
men en temidden van een bonte men
geling van allerlei volkstypen in schil
derachtige kleedij. Deze hoofdlaan ver
trekt aan de haven achter het reus
achtig denkmaal ter eere van Cristoffel
Columbus en voert den wandelaar
langs een zachte helling naar het Sar-
riastation. Hier wemelt het van bruin
gekleurde Signoros met breedgerande
hoeden te midden van babbelzieke ge
sluierde Signorita's. Alle deze lieden
pronken en pralen met opvallend veel
kleurige kleederen, verlustigen zich in
dans en spel bij het weerklinken van
banjos, guitaar of castagnetten. De
man uit de straat leeft zorgevrij hoofd
zakelijk op straat. Hij gebruikt zijn
eetmaal veelal buitenhuis, wandelt en
paradeert net als een Conquistador, als
een strijdlustigen haan, te midden van
havelooze bedelaars. Schriiklinkende
orkesten lokken den vreemdeling in de
talrijke wijnhuizen, opvallend gekleur
de muurplakaten kondigen de stieren
gevechten aan of maken propaganda
voor een of ander politieke groepee
ring. De hidaljo is geestdriftig en op
vliegend van aard, in zijn aanmatigen
den blik schuilt de zucht naar voor
naamheid geheel zijn uiterlijke
draagt den sleutel van den oppervlak-
kigen, zorgeloozen, levens-ronken Zui
derling.
De rijke Catalonië provintie hunkert
sedert jaren naar haar onafhankelijk
heid. Los van Castillië en Arragon is
de leus van al de extremistische par
tijen. De strijd tegen Madrid is er la
tent, het verzet tegen het Koningdom
en de Spaansche regeering smeult on
der bolero of mantel en luwt op in het
warme bloed. GLYP.
VOETBALPRAATJE.
't Is zelfs zoo ver gekomen, dat men
in de pers allerlei pleidooien tegen het
beoefenen van «ruw spel» leest, zal de
kwaal daarmee uitgeroeid worden
Het half-beroepspel, hetwelk in vele
gevallen een hooge premie beloofd aan
de spelers van de winnende clubs, heeft
veel toe bijgedragen tot ruw spel en on
sportief optreden. Slechts met één zaak
wordt rekening gehouden Winnen.
VOETBAL.
EELGISCHE VOETBALBOND
In Eereklasse vergroot Daring haar
Voorsprong, dank zij de nederlaag van
Union bij Beerschot (3-2). Laatste clubs
tellen nu 21 punten, terwijl Daring tot
24 gaat. Een voorsprong van drie pun
ten is niet veel, doch ook niet te onder-
