w
Toen üex klein was
Overwinning van
den Heer Van Zeeland
Jiet Liberaal JSolidarisme.
Rookers
SUPERO
Verleden Zondag hebben wij het pijnlijk afsterven vernomen van Mevrouw GOMAR VAN DE WIELE
geboren MARIE ODILE HENRIST
Leve 't Arrondissement
Brussel
BLJ DIT BLAD BEHOORT EEN BIJVOEGSEL.
BLADZIJDE EEN
PRIJS PER NUMMER 50 CENTIEMEN
SOLIDARITEIT
VERANTWOORDELIJKHEID
DE LIBERAAL
WEEKBLAD DER LIBERALE PART IJ VAN HET ARRONDISSEMENT AALST.
NEGENDE JAAR
ZONDAG 18 APRIL 1937
Nummer 16
AANKONDIGINGEN 1.00 fr. per regel (voor kleine) voor groote aan
kondigingen, prijs volgens te vragen tarief. Aankondigingen en artikels
te weigeren is voorbehouden. ALLE toezendingen moeten onderteeksnd
zijn. RECHTERLIJKE AANKONDIGINGEN 3 frank de regel.
Verantwoordelijke Uitgever
EMIEL VAN LIL, Groote Markt, AALST.
DRUKKERIJ Michel BRACKE-DUBOIS
ST- GILLIS - DENDERMO NDE
Voor aankondigingen binnen het Arrondissement Aalst, wende men zich
rechtstreeks tot de Redactie «GRAAF EGMONT», Aalst, Tel. 370, Postch.
Rek. 41.11.44. Voor aankondigingen buiten het Arrondissement Aalst,
wende men zich tot den DRUKKER.
MEVROUW VAN DE WIELE WERD GEBOREN TE RONSE. DEN 20 OOGST 1863.
ZIJ BERIDDERDE MET HAAR MAN, ONZEN BEMINDEN SENATOR, DE SCHITTE
RENDE ZAKEN DIE ZIJ SAMEN HADDEN GESTICHT.
DE BEGRAFENISPLECHTIGHEDEN HADDEN PLAATS TE RONSE, VERLEDEN
DINSDAG, 13 APRIL. ER WAS ONEINDIG VEEL VOLK EN EEN SCHAT VAN BLOE
MEN WERD IN DEN ROUWSTOET GEDRAGEN. VOOROP STAPTE DE LIBERALE
HARMONIE VAN RONSE. ONDER DE AANWEZIGEN STIPPEN WIJ AAN SENAATS
VOORZITTER MOYERSOEN, SENATORS OLYFF EN LEURQUIN, VOLKSVERTEGEN
WOORDIGERS AMELOT EN BEHN, PROVINCIERAADSLEDEN DE VVAELE, VAN DER
CRUYSSEN, PEDE, VAN CAUTER, STEVENS, DE PAEPE, LOCUFIER. TALRIJKE BUR
GEMEESTERS, SCHEPENEN EN RAADSLEDEN UIT HET OMLIGGENDE. NAAST DE
NEDERIGE WERKMAN STAPTE DE GROOT - INDUSTRIEEL, DE NIJVERAAR, DE
HANDELAAR, DE BOER.
VOORAL TALRIJKE PERSOONLIJKE VRIENDEN EN VEREERDERS UIT HET
GANSCHE LAND. UIT HET ARRONDISSEMENT AALST WAREN AFGEVAARDIGDEN
VAN AL DE KANTONS. HET WAS VOORWAAR EEN INDRUKWEKKENDE BEGRAFE
NIS EN OP DEN DOORTOCHT STONDEN HONDERDEN VROUWEN EN MANNEN,
WAARONDER MENIG EEN TRAAN WEGPINKTE. EEN GROOTE WELDOENSTER EN
DE BRAVE ECHTGENOOTE VAN EEN GROOT WELDOENER WERD IMMERS TEN
GRAVE GEDRAGEN.
OP HET KERKHOF WERD DOOR ADVOKAAT VAN DER SCHULREN 'N PRACH
TIGE REDE UITGESPROKEN. ONZEN SENATOR EN ZIJN ZOON MAURICE, WAREN
TEN ZEERSTE AANGEDAAN. DE LIBERALE PARTIJ VAN HET ARRONDISSEMENT
AALST. SLUIT ZICH TEN VOLLE AAN BIJ DE WOORDEN VAN ROUW EN HULDE,
DOOR DE VRIENDEN VAN RONSE AAN DE FAMILIE VAN DE WIELE AANGEBODEN,
EN VERZEKERD HAREN BEMINDEN SENATOR EN ZIJN ZOON MAURICE, VAN HET
GROOTE AANDEEL DAT ALLE LIBERALE VRIENDEN DEELEN IN HUNNEN ZWAREN
ROUW.
(Vervolg)
En dan, oordeelende dat zijn baantje van
uitgever zijn «uitblinkende persoonlijkheid»
niet voldoende op den voorgrond plaatste,
zond hij slag op slag een reeks bladen de we
reld in Rex, Vlan, Foyer en Crois. Intus-
schen had hij ook de illustratie Soirees over
genomen, waarvan hij vroeger bestuurder was
geweest, doch waar men hem aan de deur
had gezet. Het spreekt vanzelf dat die plotse
linge geboorte van zooveel bladen gepaard
ging met het aanwerven van redacteurs, ad-
ministratiepersoneel, typistes, personeel voor
de expeditie, enz., enz...
In het begin had de maatschappij zich te
vreden gesteld met een bestuurdef, een admi
nistrateur, een typiste en twee of drie man
voor het verzenden. Maar vrij spoedig paste
Bluff op zijn personeel de tafel van vermenig
vuldiging toe, en naarmate de nieuwelingen
aankwamen, werden nieuwe lokalen van het
ruime A.C.J.B.-gebouw, waar men Rex zijn
tenten had laten opslaan, in bezit genomen.
Eerst was het blad Rex een gewoon maan-
delijksch reclameblaadje van de uitgeverij
Rex. Het publiceerde fragmenten uit de uit
gegeven boeken het werd goed onthaald, en
groeide langzamerhand uit tot een letterkun
dige publicatie. Het verscheen weldra twee
keer per maand, en later om de week. Eerst
veel later, toen de geldelijke toestand van Rex
zeer wankel geworden was, heeft Bluff naast
Rex, Vlan uitgegeven, een politieke krant die
belangrijk en goed geredigeerd werd onder
het commando van Hubert d'Ydewalle, maar
a'ie na diens vertrek iets werd «dat in geen
enkele taal een naam heeft».
Gedurende meer dan anderhalf jaar hebben
Armand Gérardin en ik tezamen Rex opge
steld, totdat ik het alleen moest doen.
Gérardin is een opgeschoten, stevige boeren
zoon met veel, vuurrood haar. Edoch, dat
kloeke lichaam herbergt een kouwelijke,
naieve en gevoelige dichtersziel Gelijk het
meerendeel der dichters is hij uiterst prik
kelbaar, en geneigd tot overdrijven. Hij heeft
een zwak om het geringste voorval tot in het
oneindige op te blazen en om ten oorlog te
trekken om een beuzelarij. Misschien omdat
hij in zekere mate gelooft in de aangeboren
goedheid van den mensch Zijn landelijke
voorzaten hebben hem ook" een flinke dosis
doortraptheid nagelaten Gérardin is een
looze vos, die cle kunst verstaat, zich zonder
kleerscheuren en zelfs met profijt uit de voe
ten te maken wanneer het dreigt -spaak te
loopen. In Rex' heldentijd cumuleerde onze
man, ik bedoel dat hij lerzelfdertijd redac
teur en student in de rechten was een bij
tende redacteur en een ijverig student. Jaja,
die zachte dichter was bijtend dat heeft
hem zelfs in een onaangenaam geschil ver
wikkeld... Maar helaas er is thans bij hem
geen sprake meer van pennestrijd en nog
minder van poëzie, Gérardin heeft zijn herse
nen laten werken om de plaats te bepalen
waar het schip Rex zich bevindt, en is tot de
conclusie gekomen We verzeilen in de po
litiek Goed, ik zal dan maar aan poli
tiek doen Welnu, Gérardin is klaarblijke
lijk niet'in de wieg gelegd voor de politiek. En
om zich aan den nieuwen toestand aan te
passen wordt hij ook al redenaar. Valt hij in
den smaak der «massa's», om Bluff's uitdruk
king te gebruiken (want het is onbetwistbaar,
dat een Rex-redenaar enkel voor «massa's»
het woord voert, zelfs wanneer het auditorium
bestaat uit anderhalvcn man en een paarden
kop Ik weet het niet, maar zco ja, dan
mag men gerust beweren, dat de «massa's»
niet veeleischend zijn... Wat zijn geschriften
betreft, de arme jongen is er toe terugge
bracht, week aan week Bluff's uitblinkende
deugden te bezingen en om de menschen aan
het verstand te brengen dat Bluff om de ze
ven dagen het land redt. Uit zijn artikels, die
moeizaam in elkaar geflanst en smartelijk ge
baard, onleesbare strafwerken zijn, is allen
vloed verdwenen. Hij doet hopelooze pogingen
om toch maar een leiddraad te vinden in den
roetachtigen chaos der opeenvolgende, steeds
in tegenspraak zijnde uitlatingen van Meneer
Léon Bluff. Ik verbeeld me nochtans dat hij
soms moedeloos de armen laat zinken «Val
dood het gaat niet Toe nu, Gérardin,
arme Gérardin, laat zoo'n karweitje toch over
aan genummerde, gepatenteerde, gecatalogeer-
de wierookzwaaiers als Denis en de kleinen
Streel
Toch is het nog niet heel lang geleden, dat
een lachende Gérardin, vergezeld van Jordan,
ons klein kantoor binnenviel, zwaaiend met
een drukproef Het is zoo laat. Bluff wil
zich weer eens belachelijk maken Nu spreekt
hij over ons zakencijfer van zeventien mil-
lioen Alle drie proestten wij het uit, en
een onzer veranderde de zeventien in zeven.
Samen brachten we de' drukproef naar de
drukkerij, ten einde bij den vormopmaker
geen argwaan te wekken. Maar Bluff ver
ijdelde onze listen en herlas achterdochtig
de passage in kwestie, ontdekte onze wijziging
en slaakte dadelijk kreten als een varken dat
gekeeld wordt. Een afschuwelijke zetfout is in
mijn tekst geslopen. Ik heb geschreven, een
zakencijfer van zeventien millioen en niet van
zeven. Zeventien is trouwens nog te weinig.
Ik had eigenlijk achttien of negentien moeten
schrijven. Ge moet er absoluut voor zorgen
dat het verbeterd wordt Wij haalden be
denkelijk de schouders op...
Op aanraden van Mgr. Picard, die met ont
zetting tot de conclusie kwam dat Bluff hoe
langer hoe meer aan geweldige zelfophemeling
ging doen, gingen enkelen onzer hem eens on
der handen nemen. Camille Jordan o.a. Ik
houd veel van Jordan, die in Rex voorbijtrok
als een meteoor, er zich met lichaam en ziel
aan wijdde en er enkel onaangenaamheden
oogstte. Zijn aanwerving is een koddige ge
schiedenis. Op een morgen werd Bluff wakker
met de gedachte, den schitterenden advokaat
van Bergen bij zijn'scharen in te lijven. Een
ding was beroerd te weten, welke rol onze
vriend zou vervullen. Sekretaris Rex had er
reeds een. Rechtskundig adviseur Camille
Jordan is dat eerst later geworden, want op
dat oogenblik had Bluff nog niet zoover ge
dacht. En Bluff beslistte Camille Jordan
komt voor de mystiek Het is waar dat
Jordan een ietwat mystieken kop heeft, met
zijn ascetische gelaatskleur.
(Vervolgt.)
HOOFDSTUK 6
Als men bedenkt dat de middenstandspoli-
tiek in Belgie, proportioneel het hoogst be
last is en het meest bijdraagt om in 's lands
uitgaven te voorzien, dan zal men niet kun
nen loochenen dat het dringend noodzakelijk
is die groep van menschen in de huidige eko-
nomische crisis hulp te bieden. De midden
stand vormt den overgang tusschen de arbei
dersklasse en het kapitalisme en is dus de
onmisbare schakel van de keten die verschil
lende klassen der samenleving aan elkaar ver
bindt.
Voor den Staat is het een strenge plicht,
dien middenstand, die zich immer de zwaarste
opofferingen heeft moeten getroosten nu ook
indachtig te zijn en doelmatige maatregelen
uit te vaardigen om hem te beschermen.
Van socialistische zijde heeft de midden
stand niets te verwachten, daar deze partij
slechts een eenzijdig doel nastreeft.
Van klerikale zijde en van de zoogezegde
burgerspartijen zal de redding voor den mid
denstand eveneens niet komen vermits deze
stuwen naar een enggeestig en bekrompen
korporatisme dat ons voeren moet naar mid-
deleeuwsche toestanden met kleinzielig groe-
pencgoisme en VERDERFELIJKEN protek-
tionistischen geest.
Alleen de Liberale Partij, die ORDE, VEI
LIGHEID en VOORUITGANG berekent en
die, in een geest van vrijheid en solidariteit
de vrije ontwikkeling van het individu na
streeft, kan en zal de iVIiddenstandsbelangen
behartigen.
VOOR DE HANDELAARS EN
NERINGDOENERS
Datgene waarover de handelaars op onze
dagen het meest .te klagen hebben is de me
dedinging der grootwarenhuizen, der koopera-
tieven en der openbare markten. Mededin
ging moet er in den handel bestaan en die
mededinging mogen we noch willen wc niet
uitsluiten, maar dan moet er aan iedereen
zooveel mogelijk gelijke wapenen geschonken
worden, waarmee op EERLIJKE WIJZE kan
gestreden.
Daarom eischt het LIBERAAL-SOLIDA-
RISME BESCHERMING VAN DE KLEINE
EN MIDDELMATIGE HANDELSONDERNE
MING.
a) DOOR REGLEMENTATIE VAN DE
OPENBARE MARKTEN s
We betwisten de noodzakelijkheid van het
bestaan der openbare markten niet en verre
van ons er de afschaffing van te vragen.
Immers de openbare markten dienen als aan
vulling van den lokalen handel. Doch ze mo
gen geen schade berokkenen aan menschen
die door eigen initiatief en door het betalen
van lasten hebben meegewerkt aan de goede
organisatie der stadsgemeenschap.
Zeer dikwijls gebeurt het dat tal van men
schen die op de markten hun koopwaren ko
men aanbieden, geen gevestigde handelaars
zijn, maar wel menschen die, op kamers of
gemeubileerde appartementen in de groote
steden wonen en dus aan de opsporingen van
den fiskus en arbeidstoezicht ontsnappen. Ze
leven de verplichtingen der handelaars niet
na. houden geen boeken, zijn in het handels
register niet opgeschreven, betalen zeer dik
wijls hun leveranciers niet en weten niets af
van wegenistaks, kosten van personeel en zoo
meer.
Een beter toezicht op de openbare markten
is dus noodzakelijk niet alleen wat betreft de
waren zelf, hun oorsprong en de betaling der
overtrachttaks, maar ook en in het bijzonder,
van de menschen die er als handelaars op
treden.
Wc vragen dan ook dat van diegenen die op
de openbare markten als handelaar optreden
zou geëischt worden
Een bewijs van goed gedrag en zeden
Een bewijs van inschrijving in het han
delsregister
Een verklaring uitgaande van het Mini
sterie van Financien bevestigend dat, regel
matig, belastingen en taksen betaald worden.
b) DOOR BESCHFRMING VAN DEN
KLEINHANDEL TEGEN DE GROOTWA
RENHUIZEN
Dc concentratie der kapitalen laat heden
ten dage aan zekere financieele instellingen
toe, in alle steden van het land ware caphar-
naums op te richten waar van alles verkocht
wordt en waar door aantrekkelijke publiciteit
de menschen tot koopen aangelokt worden.
We wenschen de afschaffing dier grootwa
renhuizen niet, vermits ze opgericht werden
in overeenstemming met de wetten en onder
de bescherming eener vrijheid die we voor
ons allen opeischen. Nochtans dienen ze op
gelijken voet behandeld te worden als de an
dere handelaars.
Daarom eischen we
Vaststelling van een patent op het za
kencijfer, met vrijgesteld minimum, maar dat
daarentegenover progressief klimmend is.
Afschaffing van de overdrachtstaks,
waaraan in vele gevallen grootwarenhuizen
ontsnappen.
Strenger toezicht van de Arbeidersin
spectie om de acht-urenwet te doen naleven.
Zwaarder en progressieve belastingen op
de publiciteit.
Beter toezicht, door den Fiscus, van de
bi lans der grootwarenhuizen, waar reserve
fondsen voor een groot deel aan taxatie ont
snappen alhoewel ze echte winsten voorstel
len.
c) Door VEREENVOUDIGING van het fis-
kaal stelsel en VERMINDERING der steeds
zwaarder drukkende belastingen
d) Door de MISBRUIKEN te keer te gaan.
die voortspruiten uit het huidig regiem der
verbruikscooperatieven
e) Door MEDEZEGGINGSSCHAP voor de
Middenstandsklasse op te eischen in al de
hoogere organismen waar middenstandsbelan-
gen op het spel staan
f) Door het inrichten van een organisme
voor goedkoop krediet voor den middenstand.
Het LIBERAAL-SOLIDARISME wenscht
ook dat de Middenstandsklasse beter georga
niseerd worde om doelmatiger zijne belangen
te kunnen verdedigen.
In verband met de verdediging der Midden-
standsbelangen vragen wij ook dringend
1) dat het statuut der vennootschappen op
aandeelen gewijzigd worde
2) dat de Openbare Machten niet meer on
verschillig blijven aan het processus der con
centratie en aan de ekonomischc politiek der
Banken die er aan verbonden is Het open
baar belang eischt controol over de Banken
en speciaal over het Krediet
3) Dat een politiek van economische herop
beuring, rekening boude met het gevaar dat
bestaat in het begustigen van te grootscheeps
opgevatte ondernemingen.
VRAAGT ALOM DE LEKKERE
SIGAREN EN SIGARILLOS
VAN DE VAN OUDS GEKENDE
SIGARENFABRIEK
78, LANGE POTHOEKSTRAAT,
ANTWERPEN
UITSLUITELUK
HANDFABRIKAAT
Verkoopsagenten gevraagd. Zeer
voordeellge voorwaarden.
VOLLEDIGE UITSLAGEN DER KIEZINGEN
Kantons
V. Zeeland
Degrelle
Witte
ANDERLECHT
26.016
5.260
1.468
ASSCHE
10.281
4.354
844
BRUSSEL
41.564
9.952
2.794
HALLE
13.887
2.577
644
ELSENE
28.239
7.194
2.058
SINT-GILLIS
13.443
2.819
896
SINT-JOOST
25.070
7.459
1.965
SCHAERBEEK
32.592
8.992
2.415
MOLENBEEK
26.989
5.387
1.523
LENNIK
7.688
3.472
506
UKKEL
26:033
5.577
1.695
VILVOORDE
13.994
2.924
840
WOLVERTHEM
10.043
3.275
710
Arrondissement
275.839
69.242
18.358
De Eenfieid van Reloië klank gevonden. Het was immers de strijd,
v «aai uvigic tusschen twee personen, maar tusschen
en hi l'apvnlo Relcrië Hl iift twee opvattingen voor of tegen het bestaan
CU PIJgcvuig DClgie UilJII van Belgiei een en onverdeelbaar.
hphnudpn Had Degrelle een greintje politiek verstand
MvlIuUIIClli en doorzicht bezeten, hij zou reeds na de
kandidatuur van Van Zeeland de zijne inge
trokken hebben. Na den slag met den krom
men staf had hij nog kunnen zeggen De
strijd is te ongelijk en ik trek me terug
Zulke daad zou velen van zijn tegenstrevers
in nauwe schoenen gestoken hebben.
Degrelle zou in alle geval zijn gezicht voor
de toekomst bewaard hebben.
Het succes en de wierook van zijn vleiers,
ae dwaze kuren van een Demont, gewezen
redacteur van een sportblad, hadden hem te
trotsch gemaakt om wat gezond verstand aan
den dag te kunnen leggen.
Nu is hij een vogel voor de kat.
Men zal nu eens zien hoe zijne kohorten
zullen verdunnen.
Het volstrekt gemis aan organisatie der
Rexisten zal ook aan den dag komen, zooda
nig dat Degrelle de vlucht van de gelukzoe
kers en eerzuchtigen niet zal kunnen belet
ten.
De stalen krans om hem is uitgedoofd. Zelfs
met zijn verbond met Borms, dat een weder-
zijdsche fopperij was, heeft hij verscheidene
duizenden stemmen verloren als hij en zijne
vrienden er minstens 120.000 hoopten, genoeg
om het Ministerie te doen vallen.
Nog geen 70.000 tegen de 275.000 van zijn
tegenstrevers heeft hij bekomen. Het is ma
ger voor al het vergoten zweet en het ge
bruikte speeksel, zonder van den drukinkt en
het papier te spreken alsook van de vergooide
millioenen.
Dit Belgisch Boulangisme vergaat in rook.
Borms mag ook in zijn hol kruipen en te
Berlijn heeft men niet verlicht. Hitier heeft
Degrelle geen telegram van Heil gestuurd.
Wat zullen nu de gevolgen van de kiezing
zijn
Het is gebleken dat, hoewel men Degrelle
heeft kunnen verslaan, er nog vele misnoeg
den te vinden zijn. Buiten de stemmen op
Degrelle, wijzen wij op de nietige en witte
briefjes en vooral op de duizenden afwezigen
die naar de stemming niet zijn gegaan.
De zoogezegde «pourris» zouden dus onge
lijk hebben te meenen, dat zij schotvrij zijn
en dat men de politiek van Lophem, dit is hec
tripartisme mag herbeginnen.
Niet het tripartisme heeft gezegevierd maar
het eene en onverdeelde Belgie, dat bedreigd
was door het geheim akkoord van Degrelle en
Declercq en dat men vroeger niet, zonder
schriftvervalsching durfde kenbaar maken.
Meer dan ooit vraagt het volk een politiek
van zuivere handen en redelijke hervormin
gen. E.V.
DEGRELLE HEEFT NOG GEEN VIJFDE
VAN DE UITGEBRACHTE STEMMEN
Het kiezerskorps heeft Degrelle dus ver
pletterd.
Hij had het te Brussel opgeroepen om het
regime op te ruimen.
En het resultaat
De demokratie staat steviger dan ooit.
Ruim 75 t.h. van het kiezerskorps heeft
zich voor de demokratie uitgesproken.
Nog geen 20 t.h. heeft zijn stem aan De
grelle geschonken.
Na dezes verbond met de doodsvijanden
van de eenheid van Belgie, had onze mede
werker geschreven, dat dit het begin van het
einde van Degrelle en het Rexisme zou zijn.
Wanneer de chef onbesuisd den handschoen
voor de voeten wierp en de heer Van Zeeland
hem opraapte, was er geen twijfel mogelijk.
Het was immers de strijd tusschen den aar
den en den ijzeren pot.
Die aarden pot ligt nu in scherven.
Toen de Aartsbisschop zijn krommen staf
den nek van den overmoedigen en hoogvaar-
digen Degrelle had getroffen, was het voor de
kaartjes gebeld.
De Rexisten waren het hart in. Sommigen
schreven zelfs hun ontslag en de moed zonk de
Rexisten in de schoenen, hoewel Degrelle
eene laatste streek verzon om de oud-strijders
of beter de vuurkruisen te beliegen en te be
driegen.
Hij is echter gebotst tegen hun voorzitter
Cocx, een eerlijk man, die hem ontmakerde in
zaak het openbaar maken van den tekst van
het akkoord met de mannen van Borms, een
akkoord waarin Degrelle de eenheid van Bel
gie aan zijne hielen veegde om zijne ver
schrikkelijke en ziekelijke amtitie te kunnen
voldoen.
Zelf verzette hij zich niet tegen het tot
stand brengen van Dietschland, dit is de an
nexatie van Belgie aan Holland terwijl het
stamhuis van Saksen Koburg (sic) voorloopig
geduld zou worden tot den dag waarop
Dietschland zou uitgeroepen worden. Men be
dacht niet eens dat dit een algemeenen oor
log zou verwekken met een burgeroorlog in
Belgie zelf...
De activisten en hunn? opvolgers, die ook
naar Berlijn loopen, kunnen ons stamhuis
niet vergeven in 1914 den Duitschen keizer
verhinderd te hebben door ons land te trek
ken en het als een vassaal te knechten.
Duitschland en zijn activistische lijfeigenen,
hebben daarom een eeuwigen haat aan de
roemrijke Belgische dynastie gezworen, eene
dynastie die ons, vier koningen heeft gegeven
waarop elk groot land ook fier zou zijn.
Het was des te huichelaehtiger van wege
Degrelle Leve de Koning te roepen en hem
machiavellistisch te compromitteeren en te
ondermijnen, terwijl Degrelle met de bende
van Borms aanspande.
De Rex-fuhrer had echter zonder de Brus
selaars gerekend.
Brussel zal daarom de hoofdstad van het
eene Belgie blijven omdat de Brusselaars het
gewild hebben op den 11 April 1937.
Brussel gaf in 1830 het sein van de verlos
sing Brussel gaf in 1914 het voorbeeld van
do eenheid tegen den vijand en nu heeft
Brussel met vier vijfden van de stemmen
verklaard dat Belgie een en onverdeeld moet
blijven.
Die zegedag heeft in het land diepen weer*
VERKLARING VAN M. VAN ZEELAND
Zondag avond om 7 uur kwam de Heer
Eerste Minister Van Zeeland een bezoek bren
gen bij de journalisten, in het Ministerie van
Binnen'.andsche Zaken. M. Van Zeeland werd
in de Wetstraat, waar talrijke nieuwsgierigen
hadden post gevat, geestdriftig toegejuicht.
De Eerste Minister straalde van tevreden
heid
Mijne heeren, zegde hij, de Minister van
Binnenlandsche Zaken, komt mij zoo pas de
uitslag der verkiezingen mede te deelen. Ik
ben er zeer verheugd om. Zij overtreffen alles
wat ik had verhoopt. Ik ga nu een proclama
tie van dank richten tot de kiezers van het
Arrondissement Brussel. Komt mij rond 9 uur
bezoeken. Tot straks
Wanneer M. Van Zeeland het Ministerie
verliet, werd hem in de Wetstraat een ovatie
gebracht.
DE STEMMING TE BRUSSEL
's Avonds was Brussel in een ware feest
stemming. Een ongehoorde drukte heerschte
langs de groote boulevards van het centrum.
Rond het Beursplein en de Sinte-Kathelijne-
straat drumde een geweldige menigte nieuws
gierigen naar de lokalen der rexisten in de
Karthuizerstraat op.
Deze straat en een drietal dwarsstraten, die
van het centrum er naartoe leiden, waren
evenwel door agenten, versterkt door enkele
gendarmen, afgesloten. Aan het lokaal van
Rex in de Karthuizerstraat, waren de luiken
neergelaten en hing de vlag halftop. Het rexis-
tisch restaurant, aan de Graanmarkt, insge
lijks door politie afgesloten, en hel verlicht op
alle verdiepingen, scheen weemoedig om de
nederlaag door een halftopvlag, die het
voorwerp was van de vroolijke kwinkslagen
der menigte, die van op afstand zegevierend
en nieuwsgierig toezag. Intusschen oogstten
de venters en ventsters van bloempjes, kentee-
kenen en portretjes van M. Van Zeeland groo-
ten bijval.
Rond negen uur, blueshte de geestdrift der