w Toen üex klein was Overwinning van den Heer Van Zeeland Jiet Liberaal JSolidarisme. Rookers SUPERO Verleden Zondag hebben wij het pijnlijk afsterven vernomen van Mevrouw GOMAR VAN DE WIELE geboren MARIE ODILE HENRIST Leve 't Arrondissement Brussel BLJ DIT BLAD BEHOORT EEN BIJVOEGSEL. BLADZIJDE EEN PRIJS PER NUMMER 50 CENTIEMEN SOLIDARITEIT VERANTWOORDELIJKHEID DE LIBERAAL WEEKBLAD DER LIBERALE PART IJ VAN HET ARRONDISSEMENT AALST. NEGENDE JAAR ZONDAG 18 APRIL 1937 Nummer 16 AANKONDIGINGEN 1.00 fr. per regel (voor kleine) voor groote aan kondigingen, prijs volgens te vragen tarief. Aankondigingen en artikels te weigeren is voorbehouden. ALLE toezendingen moeten onderteeksnd zijn. RECHTERLIJKE AANKONDIGINGEN 3 frank de regel. Verantwoordelijke Uitgever EMIEL VAN LIL, Groote Markt, AALST. DRUKKERIJ Michel BRACKE-DUBOIS ST- GILLIS - DENDERMO NDE Voor aankondigingen binnen het Arrondissement Aalst, wende men zich rechtstreeks tot de Redactie «GRAAF EGMONT», Aalst, Tel. 370, Postch. Rek. 41.11.44. Voor aankondigingen buiten het Arrondissement Aalst, wende men zich tot den DRUKKER. MEVROUW VAN DE WIELE WERD GEBOREN TE RONSE. DEN 20 OOGST 1863. ZIJ BERIDDERDE MET HAAR MAN, ONZEN BEMINDEN SENATOR, DE SCHITTE RENDE ZAKEN DIE ZIJ SAMEN HADDEN GESTICHT. DE BEGRAFENISPLECHTIGHEDEN HADDEN PLAATS TE RONSE, VERLEDEN DINSDAG, 13 APRIL. ER WAS ONEINDIG VEEL VOLK EN EEN SCHAT VAN BLOE MEN WERD IN DEN ROUWSTOET GEDRAGEN. VOOROP STAPTE DE LIBERALE HARMONIE VAN RONSE. ONDER DE AANWEZIGEN STIPPEN WIJ AAN SENAATS VOORZITTER MOYERSOEN, SENATORS OLYFF EN LEURQUIN, VOLKSVERTEGEN WOORDIGERS AMELOT EN BEHN, PROVINCIERAADSLEDEN DE VVAELE, VAN DER CRUYSSEN, PEDE, VAN CAUTER, STEVENS, DE PAEPE, LOCUFIER. TALRIJKE BUR GEMEESTERS, SCHEPENEN EN RAADSLEDEN UIT HET OMLIGGENDE. NAAST DE NEDERIGE WERKMAN STAPTE DE GROOT - INDUSTRIEEL, DE NIJVERAAR, DE HANDELAAR, DE BOER. VOORAL TALRIJKE PERSOONLIJKE VRIENDEN EN VEREERDERS UIT HET GANSCHE LAND. UIT HET ARRONDISSEMENT AALST WAREN AFGEVAARDIGDEN VAN AL DE KANTONS. HET WAS VOORWAAR EEN INDRUKWEKKENDE BEGRAFE NIS EN OP DEN DOORTOCHT STONDEN HONDERDEN VROUWEN EN MANNEN, WAARONDER MENIG EEN TRAAN WEGPINKTE. EEN GROOTE WELDOENSTER EN DE BRAVE ECHTGENOOTE VAN EEN GROOT WELDOENER WERD IMMERS TEN GRAVE GEDRAGEN. OP HET KERKHOF WERD DOOR ADVOKAAT VAN DER SCHULREN 'N PRACH TIGE REDE UITGESPROKEN. ONZEN SENATOR EN ZIJN ZOON MAURICE, WAREN TEN ZEERSTE AANGEDAAN. DE LIBERALE PARTIJ VAN HET ARRONDISSEMENT AALST. SLUIT ZICH TEN VOLLE AAN BIJ DE WOORDEN VAN ROUW EN HULDE, DOOR DE VRIENDEN VAN RONSE AAN DE FAMILIE VAN DE WIELE AANGEBODEN, EN VERZEKERD HAREN BEMINDEN SENATOR EN ZIJN ZOON MAURICE, VAN HET GROOTE AANDEEL DAT ALLE LIBERALE VRIENDEN DEELEN IN HUNNEN ZWAREN ROUW. (Vervolg) En dan, oordeelende dat zijn baantje van uitgever zijn «uitblinkende persoonlijkheid» niet voldoende op den voorgrond plaatste, zond hij slag op slag een reeks bladen de we reld in Rex, Vlan, Foyer en Crois. Intus- schen had hij ook de illustratie Soirees over genomen, waarvan hij vroeger bestuurder was geweest, doch waar men hem aan de deur had gezet. Het spreekt vanzelf dat die plotse linge geboorte van zooveel bladen gepaard ging met het aanwerven van redacteurs, ad- ministratiepersoneel, typistes, personeel voor de expeditie, enz., enz... In het begin had de maatschappij zich te vreden gesteld met een bestuurdef, een admi nistrateur, een typiste en twee of drie man voor het verzenden. Maar vrij spoedig paste Bluff op zijn personeel de tafel van vermenig vuldiging toe, en naarmate de nieuwelingen aankwamen, werden nieuwe lokalen van het ruime A.C.J.B.-gebouw, waar men Rex zijn tenten had laten opslaan, in bezit genomen. Eerst was het blad Rex een gewoon maan- delijksch reclameblaadje van de uitgeverij Rex. Het publiceerde fragmenten uit de uit gegeven boeken het werd goed onthaald, en groeide langzamerhand uit tot een letterkun dige publicatie. Het verscheen weldra twee keer per maand, en later om de week. Eerst veel later, toen de geldelijke toestand van Rex zeer wankel geworden was, heeft Bluff naast Rex, Vlan uitgegeven, een politieke krant die belangrijk en goed geredigeerd werd onder het commando van Hubert d'Ydewalle, maar a'ie na diens vertrek iets werd «dat in geen enkele taal een naam heeft». Gedurende meer dan anderhalf jaar hebben Armand Gérardin en ik tezamen Rex opge steld, totdat ik het alleen moest doen. Gérardin is een opgeschoten, stevige boeren zoon met veel, vuurrood haar. Edoch, dat kloeke lichaam herbergt een kouwelijke, naieve en gevoelige dichtersziel Gelijk het meerendeel der dichters is hij uiterst prik kelbaar, en geneigd tot overdrijven. Hij heeft een zwak om het geringste voorval tot in het oneindige op te blazen en om ten oorlog te trekken om een beuzelarij. Misschien omdat hij in zekere mate gelooft in de aangeboren goedheid van den mensch Zijn landelijke voorzaten hebben hem ook" een flinke dosis doortraptheid nagelaten Gérardin is een looze vos, die cle kunst verstaat, zich zonder kleerscheuren en zelfs met profijt uit de voe ten te maken wanneer het dreigt -spaak te loopen. In Rex' heldentijd cumuleerde onze man, ik bedoel dat hij lerzelfdertijd redac teur en student in de rechten was een bij tende redacteur en een ijverig student. Jaja, die zachte dichter was bijtend dat heeft hem zelfs in een onaangenaam geschil ver wikkeld... Maar helaas er is thans bij hem geen sprake meer van pennestrijd en nog minder van poëzie, Gérardin heeft zijn herse nen laten werken om de plaats te bepalen waar het schip Rex zich bevindt, en is tot de conclusie gekomen We verzeilen in de po litiek Goed, ik zal dan maar aan poli tiek doen Welnu, Gérardin is klaarblijke lijk niet'in de wieg gelegd voor de politiek. En om zich aan den nieuwen toestand aan te passen wordt hij ook al redenaar. Valt hij in den smaak der «massa's», om Bluff's uitdruk king te gebruiken (want het is onbetwistbaar, dat een Rex-redenaar enkel voor «massa's» het woord voert, zelfs wanneer het auditorium bestaat uit anderhalvcn man en een paarden kop Ik weet het niet, maar zco ja, dan mag men gerust beweren, dat de «massa's» niet veeleischend zijn... Wat zijn geschriften betreft, de arme jongen is er toe terugge bracht, week aan week Bluff's uitblinkende deugden te bezingen en om de menschen aan het verstand te brengen dat Bluff om de ze ven dagen het land redt. Uit zijn artikels, die moeizaam in elkaar geflanst en smartelijk ge baard, onleesbare strafwerken zijn, is allen vloed verdwenen. Hij doet hopelooze pogingen om toch maar een leiddraad te vinden in den roetachtigen chaos der opeenvolgende, steeds in tegenspraak zijnde uitlatingen van Meneer Léon Bluff. Ik verbeeld me nochtans dat hij soms moedeloos de armen laat zinken «Val dood het gaat niet Toe nu, Gérardin, arme Gérardin, laat zoo'n karweitje toch over aan genummerde, gepatenteerde, gecatalogeer- de wierookzwaaiers als Denis en de kleinen Streel Toch is het nog niet heel lang geleden, dat een lachende Gérardin, vergezeld van Jordan, ons klein kantoor binnenviel, zwaaiend met een drukproef Het is zoo laat. Bluff wil zich weer eens belachelijk maken Nu spreekt hij over ons zakencijfer van zeventien mil- lioen Alle drie proestten wij het uit, en een onzer veranderde de zeventien in zeven. Samen brachten we de' drukproef naar de drukkerij, ten einde bij den vormopmaker geen argwaan te wekken. Maar Bluff ver ijdelde onze listen en herlas achterdochtig de passage in kwestie, ontdekte onze wijziging en slaakte dadelijk kreten als een varken dat gekeeld wordt. Een afschuwelijke zetfout is in mijn tekst geslopen. Ik heb geschreven, een zakencijfer van zeventien millioen en niet van zeven. Zeventien is trouwens nog te weinig. Ik had eigenlijk achttien of negentien moeten schrijven. Ge moet er absoluut voor zorgen dat het verbeterd wordt Wij haalden be denkelijk de schouders op... Op aanraden van Mgr. Picard, die met ont zetting tot de conclusie kwam dat Bluff hoe langer hoe meer aan geweldige zelfophemeling ging doen, gingen enkelen onzer hem eens on der handen nemen. Camille Jordan o.a. Ik houd veel van Jordan, die in Rex voorbijtrok als een meteoor, er zich met lichaam en ziel aan wijdde en er enkel onaangenaamheden oogstte. Zijn aanwerving is een koddige ge schiedenis. Op een morgen werd Bluff wakker met de gedachte, den schitterenden advokaat van Bergen bij zijn'scharen in te lijven. Een ding was beroerd te weten, welke rol onze vriend zou vervullen. Sekretaris Rex had er reeds een. Rechtskundig adviseur Camille Jordan is dat eerst later geworden, want op dat oogenblik had Bluff nog niet zoover ge dacht. En Bluff beslistte Camille Jordan komt voor de mystiek Het is waar dat Jordan een ietwat mystieken kop heeft, met zijn ascetische gelaatskleur. (Vervolgt.) HOOFDSTUK 6 Als men bedenkt dat de middenstandspoli- tiek in Belgie, proportioneel het hoogst be last is en het meest bijdraagt om in 's lands uitgaven te voorzien, dan zal men niet kun nen loochenen dat het dringend noodzakelijk is die groep van menschen in de huidige eko- nomische crisis hulp te bieden. De midden stand vormt den overgang tusschen de arbei dersklasse en het kapitalisme en is dus de onmisbare schakel van de keten die verschil lende klassen der samenleving aan elkaar ver bindt. Voor den Staat is het een strenge plicht, dien middenstand, die zich immer de zwaarste opofferingen heeft moeten getroosten nu ook indachtig te zijn en doelmatige maatregelen uit te vaardigen om hem te beschermen. Van socialistische zijde heeft de midden stand niets te verwachten, daar deze partij slechts een eenzijdig doel nastreeft. Van klerikale zijde en van de zoogezegde burgerspartijen zal de redding voor den mid denstand eveneens niet komen vermits deze stuwen naar een enggeestig en bekrompen korporatisme dat ons voeren moet naar mid- deleeuwsche toestanden met kleinzielig groe- pencgoisme en VERDERFELIJKEN protek- tionistischen geest. Alleen de Liberale Partij, die ORDE, VEI LIGHEID en VOORUITGANG berekent en die, in een geest van vrijheid en solidariteit de vrije ontwikkeling van het individu na streeft, kan en zal de iVIiddenstandsbelangen behartigen. VOOR DE HANDELAARS EN NERINGDOENERS Datgene waarover de handelaars op onze dagen het meest .te klagen hebben is de me dedinging der grootwarenhuizen, der koopera- tieven en der openbare markten. Mededin ging moet er in den handel bestaan en die mededinging mogen we noch willen wc niet uitsluiten, maar dan moet er aan iedereen zooveel mogelijk gelijke wapenen geschonken worden, waarmee op EERLIJKE WIJZE kan gestreden. Daarom eischt het LIBERAAL-SOLIDA- RISME BESCHERMING VAN DE KLEINE EN MIDDELMATIGE HANDELSONDERNE MING. a) DOOR REGLEMENTATIE VAN DE OPENBARE MARKTEN s We betwisten de noodzakelijkheid van het bestaan der openbare markten niet en verre van ons er de afschaffing van te vragen. Immers de openbare markten dienen als aan vulling van den lokalen handel. Doch ze mo gen geen schade berokkenen aan menschen die door eigen initiatief en door het betalen van lasten hebben meegewerkt aan de goede organisatie der stadsgemeenschap. Zeer dikwijls gebeurt het dat tal van men schen die op de markten hun koopwaren ko men aanbieden, geen gevestigde handelaars zijn, maar wel menschen die, op kamers of gemeubileerde appartementen in de groote steden wonen en dus aan de opsporingen van den fiskus en arbeidstoezicht ontsnappen. Ze leven de verplichtingen der handelaars niet na. houden geen boeken, zijn in het handels register niet opgeschreven, betalen zeer dik wijls hun leveranciers niet en weten niets af van wegenistaks, kosten van personeel en zoo meer. Een beter toezicht op de openbare markten is dus noodzakelijk niet alleen wat betreft de waren zelf, hun oorsprong en de betaling der overtrachttaks, maar ook en in het bijzonder, van de menschen die er als handelaars op treden. Wc vragen dan ook dat van diegenen die op de openbare markten als handelaar optreden zou geëischt worden Een bewijs van goed gedrag en zeden Een bewijs van inschrijving in het han delsregister Een verklaring uitgaande van het Mini sterie van Financien bevestigend dat, regel matig, belastingen en taksen betaald worden. b) DOOR BESCHFRMING VAN DEN KLEINHANDEL TEGEN DE GROOTWA RENHUIZEN Dc concentratie der kapitalen laat heden ten dage aan zekere financieele instellingen toe, in alle steden van het land ware caphar- naums op te richten waar van alles verkocht wordt en waar door aantrekkelijke publiciteit de menschen tot koopen aangelokt worden. We wenschen de afschaffing dier grootwa renhuizen niet, vermits ze opgericht werden in overeenstemming met de wetten en onder de bescherming eener vrijheid die we voor ons allen opeischen. Nochtans dienen ze op gelijken voet behandeld te worden als de an dere handelaars. Daarom eischen we Vaststelling van een patent op het za kencijfer, met vrijgesteld minimum, maar dat daarentegenover progressief klimmend is. Afschaffing van de overdrachtstaks, waaraan in vele gevallen grootwarenhuizen ontsnappen. Strenger toezicht van de Arbeidersin spectie om de acht-urenwet te doen naleven. Zwaarder en progressieve belastingen op de publiciteit. Beter toezicht, door den Fiscus, van de bi lans der grootwarenhuizen, waar reserve fondsen voor een groot deel aan taxatie ont snappen alhoewel ze echte winsten voorstel len. c) Door VEREENVOUDIGING van het fis- kaal stelsel en VERMINDERING der steeds zwaarder drukkende belastingen d) Door de MISBRUIKEN te keer te gaan. die voortspruiten uit het huidig regiem der verbruikscooperatieven e) Door MEDEZEGGINGSSCHAP voor de Middenstandsklasse op te eischen in al de hoogere organismen waar middenstandsbelan- gen op het spel staan f) Door het inrichten van een organisme voor goedkoop krediet voor den middenstand. Het LIBERAAL-SOLIDARISME wenscht ook dat de Middenstandsklasse beter georga niseerd worde om doelmatiger zijne belangen te kunnen verdedigen. In verband met de verdediging der Midden- standsbelangen vragen wij ook dringend 1) dat het statuut der vennootschappen op aandeelen gewijzigd worde 2) dat de Openbare Machten niet meer on verschillig blijven aan het processus der con centratie en aan de ekonomischc politiek der Banken die er aan verbonden is Het open baar belang eischt controol over de Banken en speciaal over het Krediet 3) Dat een politiek van economische herop beuring, rekening boude met het gevaar dat bestaat in het begustigen van te grootscheeps opgevatte ondernemingen. VRAAGT ALOM DE LEKKERE SIGAREN EN SIGARILLOS VAN DE VAN OUDS GEKENDE SIGARENFABRIEK 78, LANGE POTHOEKSTRAAT, ANTWERPEN UITSLUITELUK HANDFABRIKAAT Verkoopsagenten gevraagd. Zeer voordeellge voorwaarden. VOLLEDIGE UITSLAGEN DER KIEZINGEN Kantons V. Zeeland Degrelle Witte ANDERLECHT 26.016 5.260 1.468 ASSCHE 10.281 4.354 844 BRUSSEL 41.564 9.952 2.794 HALLE 13.887 2.577 644 ELSENE 28.239 7.194 2.058 SINT-GILLIS 13.443 2.819 896 SINT-JOOST 25.070 7.459 1.965 SCHAERBEEK 32.592 8.992 2.415 MOLENBEEK 26.989 5.387 1.523 LENNIK 7.688 3.472 506 UKKEL 26:033 5.577 1.695 VILVOORDE 13.994 2.924 840 WOLVERTHEM 10.043 3.275 710 Arrondissement 275.839 69.242 18.358 De Eenfieid van Reloië klank gevonden. Het was immers de strijd, v «aai uvigic tusschen twee personen, maar tusschen en hi l'apvnlo Relcrië Hl iift twee opvattingen voor of tegen het bestaan CU PIJgcvuig DClgie UilJII van Belgiei een en onverdeelbaar. hphnudpn Had Degrelle een greintje politiek verstand MvlIuUIIClli en doorzicht bezeten, hij zou reeds na de kandidatuur van Van Zeeland de zijne inge trokken hebben. Na den slag met den krom men staf had hij nog kunnen zeggen De strijd is te ongelijk en ik trek me terug Zulke daad zou velen van zijn tegenstrevers in nauwe schoenen gestoken hebben. Degrelle zou in alle geval zijn gezicht voor de toekomst bewaard hebben. Het succes en de wierook van zijn vleiers, ae dwaze kuren van een Demont, gewezen redacteur van een sportblad, hadden hem te trotsch gemaakt om wat gezond verstand aan den dag te kunnen leggen. Nu is hij een vogel voor de kat. Men zal nu eens zien hoe zijne kohorten zullen verdunnen. Het volstrekt gemis aan organisatie der Rexisten zal ook aan den dag komen, zooda nig dat Degrelle de vlucht van de gelukzoe kers en eerzuchtigen niet zal kunnen belet ten. De stalen krans om hem is uitgedoofd. Zelfs met zijn verbond met Borms, dat een weder- zijdsche fopperij was, heeft hij verscheidene duizenden stemmen verloren als hij en zijne vrienden er minstens 120.000 hoopten, genoeg om het Ministerie te doen vallen. Nog geen 70.000 tegen de 275.000 van zijn tegenstrevers heeft hij bekomen. Het is ma ger voor al het vergoten zweet en het ge bruikte speeksel, zonder van den drukinkt en het papier te spreken alsook van de vergooide millioenen. Dit Belgisch Boulangisme vergaat in rook. Borms mag ook in zijn hol kruipen en te Berlijn heeft men niet verlicht. Hitier heeft Degrelle geen telegram van Heil gestuurd. Wat zullen nu de gevolgen van de kiezing zijn Het is gebleken dat, hoewel men Degrelle heeft kunnen verslaan, er nog vele misnoeg den te vinden zijn. Buiten de stemmen op Degrelle, wijzen wij op de nietige en witte briefjes en vooral op de duizenden afwezigen die naar de stemming niet zijn gegaan. De zoogezegde «pourris» zouden dus onge lijk hebben te meenen, dat zij schotvrij zijn en dat men de politiek van Lophem, dit is hec tripartisme mag herbeginnen. Niet het tripartisme heeft gezegevierd maar het eene en onverdeelde Belgie, dat bedreigd was door het geheim akkoord van Degrelle en Declercq en dat men vroeger niet, zonder schriftvervalsching durfde kenbaar maken. Meer dan ooit vraagt het volk een politiek van zuivere handen en redelijke hervormin gen. E.V. DEGRELLE HEEFT NOG GEEN VIJFDE VAN DE UITGEBRACHTE STEMMEN Het kiezerskorps heeft Degrelle dus ver pletterd. Hij had het te Brussel opgeroepen om het regime op te ruimen. En het resultaat De demokratie staat steviger dan ooit. Ruim 75 t.h. van het kiezerskorps heeft zich voor de demokratie uitgesproken. Nog geen 20 t.h. heeft zijn stem aan De grelle geschonken. Na dezes verbond met de doodsvijanden van de eenheid van Belgie, had onze mede werker geschreven, dat dit het begin van het einde van Degrelle en het Rexisme zou zijn. Wanneer de chef onbesuisd den handschoen voor de voeten wierp en de heer Van Zeeland hem opraapte, was er geen twijfel mogelijk. Het was immers de strijd tusschen den aar den en den ijzeren pot. Die aarden pot ligt nu in scherven. Toen de Aartsbisschop zijn krommen staf den nek van den overmoedigen en hoogvaar- digen Degrelle had getroffen, was het voor de kaartjes gebeld. De Rexisten waren het hart in. Sommigen schreven zelfs hun ontslag en de moed zonk de Rexisten in de schoenen, hoewel Degrelle eene laatste streek verzon om de oud-strijders of beter de vuurkruisen te beliegen en te be driegen. Hij is echter gebotst tegen hun voorzitter Cocx, een eerlijk man, die hem ontmakerde in zaak het openbaar maken van den tekst van het akkoord met de mannen van Borms, een akkoord waarin Degrelle de eenheid van Bel gie aan zijne hielen veegde om zijne ver schrikkelijke en ziekelijke amtitie te kunnen voldoen. Zelf verzette hij zich niet tegen het tot stand brengen van Dietschland, dit is de an nexatie van Belgie aan Holland terwijl het stamhuis van Saksen Koburg (sic) voorloopig geduld zou worden tot den dag waarop Dietschland zou uitgeroepen worden. Men be dacht niet eens dat dit een algemeenen oor log zou verwekken met een burgeroorlog in Belgie zelf... De activisten en hunn? opvolgers, die ook naar Berlijn loopen, kunnen ons stamhuis niet vergeven in 1914 den Duitschen keizer verhinderd te hebben door ons land te trek ken en het als een vassaal te knechten. Duitschland en zijn activistische lijfeigenen, hebben daarom een eeuwigen haat aan de roemrijke Belgische dynastie gezworen, eene dynastie die ons, vier koningen heeft gegeven waarop elk groot land ook fier zou zijn. Het was des te huichelaehtiger van wege Degrelle Leve de Koning te roepen en hem machiavellistisch te compromitteeren en te ondermijnen, terwijl Degrelle met de bende van Borms aanspande. De Rex-fuhrer had echter zonder de Brus selaars gerekend. Brussel zal daarom de hoofdstad van het eene Belgie blijven omdat de Brusselaars het gewild hebben op den 11 April 1937. Brussel gaf in 1830 het sein van de verlos sing Brussel gaf in 1914 het voorbeeld van do eenheid tegen den vijand en nu heeft Brussel met vier vijfden van de stemmen verklaard dat Belgie een en onverdeeld moet blijven. Die zegedag heeft in het land diepen weer* VERKLARING VAN M. VAN ZEELAND Zondag avond om 7 uur kwam de Heer Eerste Minister Van Zeeland een bezoek bren gen bij de journalisten, in het Ministerie van Binnen'.andsche Zaken. M. Van Zeeland werd in de Wetstraat, waar talrijke nieuwsgierigen hadden post gevat, geestdriftig toegejuicht. De Eerste Minister straalde van tevreden heid Mijne heeren, zegde hij, de Minister van Binnenlandsche Zaken, komt mij zoo pas de uitslag der verkiezingen mede te deelen. Ik ben er zeer verheugd om. Zij overtreffen alles wat ik had verhoopt. Ik ga nu een proclama tie van dank richten tot de kiezers van het Arrondissement Brussel. Komt mij rond 9 uur bezoeken. Tot straks Wanneer M. Van Zeeland het Ministerie verliet, werd hem in de Wetstraat een ovatie gebracht. DE STEMMING TE BRUSSEL 's Avonds was Brussel in een ware feest stemming. Een ongehoorde drukte heerschte langs de groote boulevards van het centrum. Rond het Beursplein en de Sinte-Kathelijne- straat drumde een geweldige menigte nieuws gierigen naar de lokalen der rexisten in de Karthuizerstraat op. Deze straat en een drietal dwarsstraten, die van het centrum er naartoe leiden, waren evenwel door agenten, versterkt door enkele gendarmen, afgesloten. Aan het lokaal van Rex in de Karthuizerstraat, waren de luiken neergelaten en hing de vlag halftop. Het rexis- tisch restaurant, aan de Graanmarkt, insge lijks door politie afgesloten, en hel verlicht op alle verdiepingen, scheen weemoedig om de nederlaag door een halftopvlag, die het voorwerp was van de vroolijke kwinkslagen der menigte, die van op afstand zegevierend en nieuwsgierig toezag. Intusschen oogstten de venters en ventsters van bloempjes, kentee- kenen en portretjes van M. Van Zeeland groo- ten bijval. Rond negen uur, blueshte de geestdrift der

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Liberaal | 1937 | | pagina 1