Drinkt een Export De Blieck
voor uwe gezondheid
De Partijen tegenover de CRISIS Kanton AALST
Lede
Man ton Herzeie
Eremjbodegem
OORDEGEM
Nieuwerkerken
ERPE
Kanton NINOVE
NINOVE
t
BIJVOEGSEL AAN
DE LIBERAAL
ZONDAG 21 NOVEMBER '37 Nr 47
DERDE BLADZIJDE
AAN DE INWONERS VAN ERPE
EN OMLIGGENDE GEMEENTEN
OF AAN ELKEEN ZIJN
VERANTWOORDELIJKHEID
O
De door het ontslag van den Heer
Van Zeeland' uitgelokte ministerieele
crisis, zal onder de ingewikkeldste en de
betreurenswaardigste van onze politie
ke geschiedenis tellen. Betreurens
waardig in zichzelf vooreerst noch M.
Van Zeeland zelf, noch de Regeering
Van Zeeland in haar geheel, was door
het Parlement afgekeurd geweest, dat
toch, onder ons parlementair en de
mocratisch stelsel, alleen bevoegd is om
dit te doen. Wel integendeel, het breed
voerig debat, in Kamer en Senaat inge
steld aangaande hetgeen men de «zaken
van de Nationale Bank» genoemd heeft,
werd gesloten met indrukwekkende ver-
trouwensstemmingen. De positie van de
regeering scheen dus sterker dan ooit
te zijn. In tegenwoordigheid van nieu
we aanvallen tegen zijn persoon ge
richt, meende M. Van Zeelanli niette
min van de leiding der openbare zaken
te moeten afzien. Men kan het gevoe
len van ontmoediging, ja van afkeer
begrijpen, dat hem tot dit besluit leid
de. Er valt nochtans te betreuren dat
op die wijze een gevaarlijk voorgaande
gestelli werd. Want, van nu af, staat
ongelukkiglijk de vraag gesteld zal het
voortaan voldoende zijn, dat een poli
tiek man, buiten alle gerechtelijke ver
volging waarvan er nooit sprake is
geweest aangaande den Heer Van Zee
land alleenlijk door een politiek te
genstrever hartstochtelijk en hatelijk
aangevallen worde, opdat hij zich zede
lijk verplicht zou achten, ontslag te ne
men Dit ware werkelijk te veel in 'de
kaarten spelen van de politieke eerroo-
vers van alle slag en zou de verwijde
ring uit het politiek strijdperk waar
de levensbelangen van het land toch
op het spel staan onvermijdelijk en
onherroepelijk beteekenen, van ai de
eerlijke mensehen, die zich weinig be
reid voelen, om onophoudend polemiek
te moeten voeren met specialisten in
beleedigingen en laster.
Aldus, in de dubbelzinnigheid ge
opend, heeft deze crisis zich vervolgens
in de verwarring ontwikkeld. En talrijk
worden diegenen die, iïi tegenwoordig
heid! van de opeenvolgende mislukkin
gen van de H.H. De Man, Pierlot en
Spaak, zich afvragen of, zooals sommi
gen het beweren, «het regiem der par
tijen» misschien niet voor deze moei
lijkheden verantwoordelijk gesteld moet
worden
Degene die, in ons Land, moelij k kun
nen verdragen dat het volk, bij middel
van het Algemeen Stemrecht, en van
de politieke partijen, het recht heeft,
zelf over zijn lot te beschikken, beijve
ren zich natuurlijk om deze thesis
meer en meer ingang te doen vinden,
zonder echter nader te kunnen of te
durven bepalen, door welk ander stelsel
zij het democratisch regiem, dat zij zoo
gaarne beschimpen, zouden willen ver
vangen. Hun plannen, alhoewel niet
duidelijk bepaald, zijn nochtans in hun
groote trekken bekend. De «democrati
sche wanorde» die zij aanklagen, zou
den zij door een «orde» willenvervan
gen, dat op de verdrukking van alle
vrijheid van gedachte, van alle politie
ke vrijheid, van alle economische vrij
heid zou steunen. Het zou inderdaad
«orde» zijn, maar orde in de slavernij
en onder het schrikbewind, zooals in
Duitschland, in Rusland en in Italië.
Van dergelijke «orde» hebben de Bel
gen in heel den loop van hun geschie
denis voldoende bewezen, dat zij vol
strekt niet willen weten. Ook lijdt het
geen twijfel dat dergelijke «orde», bij
ons, weldra naar een OMWENTELING
zou leiden. Spreken wij er dus niet meer
over en laten wij Degrelle alleen of
in gezelschap van zijn enkele «vrien
den», zoo als den dubbelzinnigen Heer
Sap, het activistische V.N.V. en de re-
actionnaire «Nation Beige» zijn droo-
men van mislukte dictateur voortzet
ten...
Het staat niettemin vast, dat de ver
wikkelingen van deze gewis verwar-
stichtende crisis, klaarblijkelijk op een
diepe politieke onrust wijzen, en dat de
houding van sommige partijen in den
loop van de eerste fazen van deze cri
sis, alles behalve schitterend was. Zulk
was namelijk het geval, voor wat dit
aonderlijk «Blok-in-brokken», dat de
plaats ingenomen heeft van de vroege
re «katholieke partij» en waarvan de
verschillende en in feite vijandelijke
fracties Parti catholique social, Ka
tholieke Vlaamsclie Volkspartij, Fédéra-
tion des Associations et Cercles catho-
liques onverpoosd, gedurende heel de
crisis, elkander tegengewerkt hebben.
Dat men zich namelijk herinnere, hoe
de Heeren van de oude conservatieve
«Fédération des Cercles» de combinatie
Spaak «torpedeerden», op het oogen-
blik zelf dat andere «katholieken», zoo
als de H.H. Rubbens en Van Isacker,
denzelfden Heer Spaak hun steun en
medewerking kwamen bevestigen
Zulks was ook het geval voor de par
tij, die zich nu nog «werklieden»-partij
laiat noemen, maar van dewelke nie
mand meer weet of ze «socialist-inter
nationalist» is, zooals de H.H. Vander-
velde en de Brouckère, of «pianist»,
zooals de H.H. De Man en Buset, of
«communist gezind» zooals de H. Brun-
faut en de Soc. Jonge Wachten, of
«nationaal-socialist», zooals de Heer
Spaak. Men weet immers dat, noch de
H. De Man, noch M. Spaak, er in slaag
den, van het «Bureau van de B.W.P.»
een eenparige vertrouwensstemming te
bekomen, toen zij hun vergeefsche on
derhandelingen gingen inzetten. De H.
Spaak werd namelijk de toelating om
te onderhandelen slechts met de weinig
schitterende meerderheid van 9 stem
men tegen 5 en 2 onthoudingen toege
staan. En daarenboven werd hem hét
behouden van het Ministerie van Fi
nancien opgedrongen van zijn gevaar
lijksten mededinger, den H. De Man...
Idle, voor een groot deel verantwoorde
lijk mag gesteld worden voor de mis
lukking van zijn «waarde vriend».
o—
Maar daartegenover moet dan ook in
alle oprechtheid, aangestipt worden, dat
de Liberale Partij integendeel, gedu
rende heel deze crisis, blijk gegeven
heeft van een volmaakte eenheid van
gedachte en van actie, die zichzelve.
steeds gelijk bleef. De Liberale Linker
zijden van Kamer en Senaat, het Be
stendig Comité van de Partij, de Alge-
meene Vergadering van den Landsraad
van de Partij, dus al de groote leidende
organismen van de Liberale Partij,
hebben van den eersten dag af en tot
het laatste toe. steeds dezelfde houding
aangenomen, die nader bepaald en be
vestigd werd in dagorden, die telken
male met eenparigheid van stemmen
aangenomen werden. Deze houding was
duidelijk en logisch naar wensch de
nationale-uniemoest blijven be
staan. Op welke basis Op deze, in het
re ge eringspro gramma van 1936 gefor
muleerd, die toen door al de grondwet
telijke partijen aangenomen werd en
welke diezelfde partijen nu nog allen
beweren te willen handhaven. Na, met
oneindig %eel reden, de candidatuur af
gewezen te hebben van den H. De Man,
wiens iet of wat onrustbarende perso
naliteit, autoritaire strekkingen en heel
bijzonder doctrinale opvattingen, sa
mengevat in zijn beruchte «Arbeids-
plan» niet van aard zijn om de gan-
sche bevolking het' noodige vertrouwen
in te boezemen, hebben de Liberalen, in
alle oprechtheid en zonder de minste
partij geestige eischen te stellen, de po
gingen van den katholieken H. Pierlot
en van den socialistischen Heer Spaak
gesteund. Het is «hun» schuld niet ge
weest, zoo beiden mislukten. Dat men
dus de verantwoordelijkheid voor deze
mislukkingen en voor het voortduren
van de crisis aanrekene aan wie zij
toehooren aan diegene die de Heer
Pierlot «getorpedeerd» hebben, dood
eenvoudig omdat zijne personaliteit
hen niet beviel, en aan hen die eenige
dagen later den Heer Spaak «kelder
den», toen alles in orde scheen te ko
men, om zoodoende de mislukking van
den Heer Pierlot te «wreken». Aan de
liberalen kan, in dit opzicht, niets ver
weten worden.
Al is het dus waar dat, zooals wij ge
zien hebben, sommige partijen in deze
ernstige omstandigheden een droevig
schouwspel van one enigheid, verbrok
keling en verval geleverd hebben, an
derzijds mogen wij en niet zonder
voldoening vaststellen en onderlij
nen, dat de Liberale Partij integendeel,
gedurende al de gebeurtenissen van de
laatste weken, blijk gegeven heeft van
een volmaakte en onophoudende eens
gezindheid. Zij ten minste wist juist
wat zij wilde zij l'iet het van begin af
weten, duidelijk en onomwonden zij
handelde op loyale en waardige wijze,
bewust van haar plicht tegenover het
land en met het oog steeds op de le
vensbelangen van de Natie gericht.
Een partij, die naast een roemrijk
verleden, op dergelijke eensgezindheid,
op dergelijke waardige houding, op der
gelijke trouw aan 's lands instellingen
en vrijheden kan wijzen, stelt een
prachtige politieke en zedelijke macht
daar, die aan Staat en Volk de grootste
diensten kan bewijzen. Ook is het
zooals men immers wel zal denken
geen louter toeval, dat de Koning, na
de jammerlijke mislukkingen van den
katholieken H. Pierlot en van den so
cialistischen H. Spaak, den liberalen
Staatsminister P.E. Janson gekozen
heeft, om hem met de kiesche, maar
eervolle taak te gelasten, hem met raad
en daad tot opheldering van den toe
stand te helpen.
ARTHUR HANSEN SOULIE.
Ons St-Ceciliafeest, dat verleden
Zondag in de zaal St-Martinus door
ging, is allerbest verloopen. Talrijke
partijgenooten hadden er aan gehou
den, op dit feest aanwezig te zijn.
In de voormiddag werd er in echte
broederlijkheid, met de muziek en
verschillende vooraanstaande persona
liteiten, waaronder de Heer Burge
meester, aan het hoofd, door de stra
ten onzer gemeente gewandeld.
's Middags wachtte ons het keurig
bereide middagmaal. De Heer Burge
meester sprak er een gloedvolle rede
uit en wenschte ons allen welkom, het
welk bij alle aanwezigen met toejui
chingen en handgeklap onthaald werd.
Heden Zondag verwachten wij een
machtige opkomst van onze vrouwen,
eveneens in de 'zaal St-Martinus en
verhopen, dat dit feest het zelfde suk-
ses zal mogen boeken.
BURGERLIJKE STAND LEDE
HUWELIJKEN
Schelfhout Petrus, met Matthys An-
gèle.
Peerlinck Cyrille, met Commerman
Celina.
OVERLIJDEN S
Troch Domien, 64 jaar.
Bijl Leon, 60 jaar.
NA UW BLAD GELEZEN TE HEB
BEN, GEEFT GE HET VOORT AAN
EEN VRIEND OF OEBïPTFl
HOEDEN EN REGENSCHERMEN
MEVROUW, MEJUFFER,
WENDT U IN VOLLE VERTROUWEN
VOOR UWE HOEDEN EN REGEN
SCHERMEN, AAN UITERST LAGE
PRIJZEN, TOT HET HUIS
YVONNE DE LAT,
KLEINEN OMMEGANGWEG, 2, ERPE
TWEE DIPLOMA'S
mriiïtrwii iT.fi.1 mi.
DE FEESTEN VAN DE
LIBERALE PARTIJ
20 December Feest van het Syndikaat.
21 December Feest der liberale vrou
wen.
25 December Kerstfeest voor de kin
deren.
Programma aanstaande week.
VOETBAL.
Wij hebben met veel plezier besta-
tigd, dat op Erpe eindelijk de voetbal
recht van bestaan kreeg... Jaren lang
hebben wij onder de leiding van «Tur
ken» met andere jongens gespeeld, en
moest ik een zoon hebben die geen
voetbal speelt, 't zou er tegen zitten.
Wat bijzonder gelukkig is, is het feit
dat deze die dit zaakje besturen, per
sonen zijn die boven en buiten alle po
litiek zijn. Dokters en onderwijzers
zijn de gepaste mannen om sportlei
ders te zijn, en wij wenschen Oranje
S.K., groei en bloei, onder hun leiding.
VUURWERK.
't Schijnt dat het vuurwerk was op
Erpe Steenweg. Waarom, als men toch
de kosten maakt, toch geen beetje re-
klame maken dat de menschen het we
ten... Er waren zelfs vele Erpenaren die
niet wisten dat er iets te doen was.
SYNDIKAAT.
Wij zijn verplicht ons Feest van het
Syndikaat te verdagen tot in de maand
Januari.
De gestelde dag in December was
«verboden vleesch te eten».
Acht dagen nadien is de Muziek
maatschappij belet.
De eerste Zaterdag van Januari gaat
het niet. De tweede Zaterdag kan het
door. Het zal dan ook de tweede Zater
dag van Januari zijn.
KERSTFEEST.
Het Kerstfeest gaat door op 25 De
cember, te 4 uur.
PROFICIAT.
Eigenaardig, zeer eigenaardig
Een oppositiepartij die eischt... En
nochtans het is het logisch gevolg dei-
gevoerde politiek van onzen Gemeen
teraad. Logisch gevolg inzake het on
verantwoordelijk beleid der uitgevoer
de werken.
Zie de steenweg... Toen deze er
kwam, was ieder vol bewondering voor
die mannen uit den Gemeenteraad, die
'dat kenden verwezenlijken... Nu echter
zijn de rollen omgekeerd... Wanneer
men de steenweg ziet, weet men ge
noeg... Erbarmelijk, ellendig... Of zou
men ons misschien kunnen zeggen wie
hieraan de grootste schuld heeft.
Gaat na, de benoemingen die er ge
beuren... Dorpsgenooten worden aan
kant gegooid... De reden Heeren ge
meenteraadsleden Openbaren Onder
stand... We moeten bekennen dat het
er reeds een ietsje verbeterd is sedert
de katholieken het voorzitterschap heb
ben verspeeld, ten voordeele van den
Heer Michiels... We hebben echter nog
verscheidene verbeteringen te brengen,
ten goede van al dezen die spijtig ge
noeg, hulp moeten ontvangen. Daarom
willen we vertegenwoordiging... Omdat
het uit moet zijn, met naar willekeur te
handelen, in zaken waar het algemeen
belang moet gaan voor dat van eigen-
of partijbelang.
En krijgen we het niet, nu of mor
gen, dan toch zullen we het hebben, na
de aanstaande gemeenteverkiezingen.
Zullen we het krijgen de macht
van onze dorpsgenooten, die het ge
konkel en vriendjesbevoordeeling der
katholieken, beu zijn. JULIOS.
De socialisten onzer gemeente zijn
druk in de weer en strooien allerhande
valsche geruchten rond, als zou een
onzer voornaamste liberale leiders, ont
slag nemen.
Zoo verscheen er laatst in het roode
bladje «Voor Allen», als zou de Heer
Van Den Berghe om gezondheidsrede
nen en gezien zijn ouderdom, eerlang
ontslag nernen.
Volgens de fameuze schrij velaar zou
er van hiooger hand aan Mr Van Den
Berghe gevraagd zijn, om toch te blij
ven en eerst na de gemeenteverkiezin
gen er het blijtje bij neer te leggen.
Men moet maar durven hé
Lieg maar, er zal toch iets van over
blijven, zegde Voltaire
Dat zij diaar politieke munt willen
uitslaan, hoeft niet gezegd, maar we
kunnen gerust melden, dat Mr Van
Den Berghe immer met dezelfde leuze,
den strijd zal doorvoeren.
Hij is geen kazakkeerder en ook geen
betaalde schrijvelaar.
Natuurlijk, ze moeten toch iets uit
hun duim zuigen.
Ter wille van het smeer, likt de kat
lie kandeleer
DE LOF DER ZOTHEID
Dokter Van der Slooten was bijna
een manneke min. Gelukkiglijk be
paalde zich het ongeluk hoofdzakelijk,
bij materieele schade.
Het bestuur van den Ziekenbond
«Edouard Pécher», wenscht hem pro
ficiat. Wanneer men pietje de dood
van dicht bij gezien heeft...
VERZOENING.
De Onderpastoor en Firver zijn we
derom dikke vrienden... Zij zeggen te
gen mekaar glimlachend goeden dag...
Zoo moet het zijn Wij hebben me
kaars zonden vergeven, met de absolu
tie erbij, zonder penetentie.
FIRVER.
uiterste.
Waarom zouden we de zweep niet
bergen, wij die niet slagen om 't ple
zier van te slagen. Hebt ge ooit een
klepper uit de journalistiek met zoo'n
besliste oprechtheid, zich weten de
assche over het hoofd strooien
We hebben erbarmen «kameraad»,
ga in vrede en zondig niet meer...
We steken ons verdere documentatie
terug in het schuifje, maar ge weet dus
wat er te wachten staat, bij een later
bevinden.
En laat het nu eens uit zijn met dat
raden en uw gepeinzen voor de waar
heid op te disschen.
Dat artikel is van Florent
Dat weet gij niet, denkt ge wel, dat
de liberalen geen menigvuldige nieuwe
medewerkers kweeken op Erembode-
gem. Wij groeien man
Ge moogt van de socialisten 't zelfde
niet zeggen maar gelooft ons vrij, dat
Uw particuliere kleine streken, daar al
veel schuld aan hebben.
Enfin, nu dat ge eens goed in den
(douche geweest zijt, reikeh we U weer
al graag de liberaal-demokratische
handen om op Uw verzoek Uw plannen
te onderzoeken tot steun van het offi
cieel onderwijs.
Geef ons eens rendez-vous om die
plannen in te kijken, maar heusch ka
meraad, geen 50-jarig plan hé, per-
miteer ons de zinspeling maar wij
zijn gewoon van met cordater midde
len iets aan te pakken.
Anders, langs de weg van samen
werking is er zeker méér te bereiken
en is er hoop van U persoonlijk nog
eens een meer galante tegenstrever te
maken.
Hebt gij in de gemeenteraad, de li
beralen wel al eens in gebreke gevon
den om in samenwerking te halen wat
er te halen viel, voor de officieele
school en ook ten overstaan van demo-
kratische eischen
Neen
En toch zien we U in «Voor Allen»,
weer twijfelen, over de demokratische
gevoelens van Florent.
Ge moet het ons vergeven, maar bij
zulke dingen denken we onwillekeurig
aan een ezel-historie
Een ezel vond dat hij zoo leelijk was
en was het moe van voor den spot te
dienen der bevolking. Diensvolgens
dacht hij er aan zich anders te doen
voorkomen als ezel dat hij was. Hij
stak zich dus in een leeuwenpak, maar
ach... zijn ooren zaten er door
Salut, tot later eens.
N.B. Kameraad Vijverman, we
vergaten U haast nog te zeggen, dat ge
mis zijt in Uw raden, naar de dichter
van dat liedje over 't 50-jaren plan.
Het was heusch een schooljongen die
het maakte en we betreuren ook de
moeite die ge hebt gedaan om er mu
ziek te doen op zetten.
Hebt gij niet gesnapt, de muziek die
daar bij paste
Non... De kinderen zingen het liedje
reeds in de straat
«Kameraad» Vijverman heeft ge
antwoord op het laatste artikel, door
ons geschreven te zijner intentie.
't Is just al wat we schreven is just.
Dat is moedig zijn, ontroerend in
zijnen aard.
Het was een artikel van Florent,
raad hij een artikel die werkelijk
iets om het lijf heeft
Begrijpt ge niet
Wel, iemand die heelemaal in zijn
hemd wordt gezet, ziet met ontzetting
dat een ander gekleed loopt en geeft
toe... onvoorwaardelijk, onomwonden
om toch maar in zijn bloote billekens
niet te worden gezet.
Fiauw zegt ge
Nee, we nemen aan, dat het hier
liever een eerlijke bekentenis geldt,
met een heerlijk voornemen, om slech
ter te voorkomen. Mea culpa ik heb
gezondigd.
Hij encaisseert, hij verdraagt de
eerste zware slagen, geeft toe tot het
11 N O VEMBER - VIERIN G
Al schijnt het een naklank, wij kun
nen niet nalaten om bij de algemeene
goedkeuring te voegen welke dit jaar
ten deel viel hier ter stede aan de
11 November-viering, ingericht door
•het- Verbonli van de Ninoofsche Oud
strijders. Voor de eerste maal sinds de
wapenstilstand, hebben de drij Oud-
Soldatenbonden de handen in elkaar
gelegd om, buiten alle politiek om, de
makkers te gaan herdenken, die vroom
het offer van hun jong leven gaven
voor het Vaderland en voor de Vrij
heid.
Muziekkorpsen, vereenigingen, de
leerlingen van Staats-, Stads- en Vrije
Scholen, Pompierskorps namen deel
aan den stoet (die waarlijk diepen in
druk heeft gemaakt.
Wij laten hier de rede volgen, aan
het Gedenkteeken uitgesproken, door
den heer R. Wachtelaer, Voorzitter van
het Verbond
WAARDE WAPENBROEDERS
EN MEDEBURGERS.
Geen kwart eeuw is het geleden, sinds
het krijgsvuur in Europa oplaaide, en
over ons oud werelddeel de grootste
ramp neerstreek, welke de moderne
tijden ooit hebben gekend.
Amper negentien jaar terug, op de
zen zelfden stond, weergalmden, op al
de fronten de bevrijdende klaroenstoo-
ten de nachtmerrie was ten einde
miljoenen strijders mochten zich voor
de eerste maal, sedert meer dan vier
