Onze Meeting van Eppeghem (Vilvoorde) Is 't hun Testament .\Tog ouze vriend De Coster Wij moeten er een woord van schrij ven. Ik ga er naartoe zondag namiddag met een paar vrienden. Wij waren nog aan 't lokaal niet ge komen, of wij zagen en hoorden reeds dat men tegen ons eenen aanslag be raamd had. Hier waren het eene bende lompe schurken die stonden te schimpen en te roepen, daar stonden de schoolkinderen gereed die opgetrommeld waren, en hier en daar zagen wij een heerken rondloo- pen om bevelen te geven. In 't Lokaal was er reeds een schoon getal mannen opgekomen, en als wij de Meeting begonnen, mogen wij zeggen, dat onze eerste woorden begroet wierden met de toejuichingen van een eerlijk en deftig publiek. Maar dan al met eens zijn de Katho lieke kopstukken, aan het hoofd van eene bende wildemans binnengestormd. Ik heb veel gehoord en gezien in de Meetingen, maar nooit was ik getuige van walgelijker schouwspel. 't Was roepen en tieren, huilen en brieschen als wilde beesten, stampen en slaan als zinneloozen; hier hoorde ik vloeken, daar stond er een met een pint glas in de vuist en verdreigde mij ermeê te slaan; te midd< n daf hellegewoel was er zelf een woesterik die de vuist aan mijn lijf sloeg, en ook eenen zag ik de vuist in het gezicht slaan van een onzer Vrienden, een oude zieke man. Ondertusschen volbrachten de school kinderen hunne opgelegde taak zij sloe gen en buischten op de vensterramen. En die helsche storm van geweld, van laster en beleedigingen, van schuimende woede hebben wij eene geslagen uur moedig, verduldig uitgestaan. Dat zijn nu de verdedigers van den Godsdienst, van de Leering van Chris tus Christus, het Lam Gods, die leerde leert van mij dat ik zachtmoe dig van herte ben; bemint elkander; doet goed aan uwe vijanden; die op zijn kruis nog bad tot zijnen Vader Vader vergeet het hun..Christus uit den He mel ziet daar uwe nieuwe apostelen eene bende zatgemaakte, onwetende lomperikken, die vloeken, huilen en tieren, stampen en slaan, en die zelfs eenen armen machteloozen Priester aan randen, die de eenige misdaad beging van alles op te offeren, en zijn leven toe te wijden aan het arm verdrukte Volk, de lievelingen Christi Nog eens dat is nu de Katholieke Partij geworden En nu de verantwpordelijkheid Het zijn nog die bende wildemannen niet die meest plichtig zijn geene op voeding, geen ond rwijs, opgehitst zijn en zat gemaakt, die sukkelaars weten niet wat zij doen, en wij zeggen inet Christus Heere, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen Maar de Pastoor, die 's morgends zoo geweldig uitgeyalien is tegen oas In de Kerk waar niemand zich kan verdedigen; in de Kerk waar het woord van broederlijkheid en vrede alleen zou mogen weerklinken; hij die aan den Ou- taar zeggen moet paxvobis vrede zij met u Priester Gods, onze Meester heeft ge zegd aan Petrus: «steek het zweerd in de scheede, vergeet dit woord niet, want zweerd en geweld, dwang en vervolging, zijn de schande van de Godsdienst. En te midden van de bende liep een stuk Baron Overal dezelfde Zij heerschen .over 't Volk, azen op zijne onwetendheid en, zijne lafhertig- heid leven en genieten van zijn zweet en zijnen zuren arbeid, en staan nu al met eens verschrikt het herwordende Volk den kop te zien rechten En, som tijds nog dommer als het onwetende Volk, onbekwaam een deitig woord tot het Volk te spreken, en alle oude ridder lijkheid vergelen; nu staan die edele Ridders met vergulde blazoenen en ron kende titels aan 't hoofd., niet der Dap peren die hun bloed vergieten voor Va derland en Recht, maaraan 't hoofd van... zatte wilde domme woestelingen. Dat is de overschot van d n ouden edeldom Er is op hun blazoen een bondel hooi te kort. Een goede dag voor ons. Wij strijden voor het arme slavende Volk, en die voor 't Volk wil strijden, moet voor 't Volk kunnen lijden. Goede dag, want die bal dadigheden hebben ónder 't deftig Volk eenen waren walg verwekt tegen de Katholieke Bewaarders, en de genegen heid gewonnen voor de arme Christene Democraten, die in den strijd voor de Rechtvaardigheid vervolging lijden. En nu om te eindigen ik mag die mannen ook niet vergeten aan de zijde van die Katholieke woestaaids stonden 4 heeren van Brussel tegen ons, de man nen van de Lijst der Commer^anten Pro ficiat, heeren ConJmerpabten. Priester Fonteyne. Dc Katholieke Bewaarders hebben ic de Forten van Antwerpen gestemd; •>e 40 m illioen gestemd eoor werken van pracht; 3C Het g> andstelsel doen stemmen van afstand der Koolmijnen van Limburg en Antwerpen. y Talrijke benoemingen gedaan en een waschmande Kruisen van Eer uitgedeeld aan hun Vrienden en Setviteurs. Inde Belgische •Geschiedenis komen twee groote zwijgers voor Willem van Oranje en... De Coster van Assche. Oe eersten zweeg om-lat er te machtig veel gedachten in zijn brein omwoelden; de tweede zwijgt eenvoudig omdat hij niet weet wat zeggen, en omdat hij heeft gemerkt dat telkens wanneer hij spreekt, hij zaken uitkraamt, waarmee men hem dan later jaren lang kwelt en plaagt. Zoo is 't gegaan met zijne vermaarde redevoering van 8 Juni 1903. Dien dag was hij bijzonder wel ter taal en voelde 't kieken dat hij tot nu toe in zich had omgedragen, in een arend veranderen. Zonder gelijke rechten, riep hij uit, is de Hopteelt te nietDe Hopplanters hebben 't recht Gelijke Rechten t« eischen Oe tegenwoordige toestand is -ja, dat schrikkelijk woord heeft De Coster uitgesproken eene echte FOP PERIJ En wie waren daarvan de slachtofiers Natuurlijk de Hopplanters die hunne waar jaar aan jaar onder de drukkende Duitsche lasten zagen afslaan. Eindelijk was dus iemand rechtge- sprongen om hunne belangen te verdedi gen. Zij hadden eindelijk, onder hunne vele gekozenen, toch één ertegenwooi- diger gevonden; en. o wonder, die eenige echte, moedige, welsprekende vertegen woordiger was niemand anders dan De Coster, die zij altijd als het grootste flauw be-cheid van gansch de lijst had den aanschouwd. Hunne vreugde was groot maar van korten duur. Het Goevernement fronste eens de wenkbrauwen; De Coster zweeg, en lie ver dan nog van Gelijke Rechten te spreken,zou hij zijn eigen tong inslikken. Veel m®er als de Hopbc "u, moege- tergd maar toch vreedzaam in Assche bijeenkomen, om hunnen wil uitte spre ken niet langer gefopt te worden vol gens 't woord van De Coster, zend deze hun de gendarmen op 't lijf en maakt hij zijn slaven op, om*de Volkssprekers uit te schelden en te vervloeken Ziedaar den man. Hij is zoo plat, zoo onbeduidend, zoo teenemaal nietig dat wij hem liefst onaangeroerd zouden la ten.. Maar hij is tevens een typede type van denzo j genaamden katholieken Ver tegenwoordiger die, na al zijn beloften te hebben in den wind geslagen, vóór de kiezing met den Godsdienst komen schermen, waarvau zij zich de eenige ware verdedigers noemen. Dat De Costers kiezers zich op 27 de zer aan dien groven list zullen laten van gen, durven wij zeer betwijfelen. Wat willen de Katholieke Bewaarders Voor de Boeren, Korte Pachten. Voor hun eigen, Afstand voor eeuwig van de Koolmijnen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Nieuwe tijd | 1906 | | pagina 3