vast besloten met hem weg te gaan, maar loen verandert ze plotselings haar voor nemen. wijl zè bemerkt dat haar dochter tje een slechten weg opgaat en ze beseit dat zonder haar zachte, vaste moederlijke leiding haar kind verloren zou gaan. Ze geeft haar geluk op,om haar kind zedelijk te redden. Maar nu eischt ze van Marius dat de kinderen voortaan bij haar zouden blij ven en als bij weêr haar rechtvaardige vraag niet wilt inwilligen zegt ze hem allèsen we zinderen van aandoening als we haar hooren zeggen tot Marius" dat hij met begrepen had dn ze opgehouden had eea kind te zijn, hoe hij met geluis terd haa als ze klaagde, r.iet zag als ze verdriet had, dat hij haar altijd alleen liet.... en dan dit treffende... Honderden kceren hebben wij samen jij en ik de laatste jaren hier in deze kamer gezeten uren achtereen, dat jij zat te lezen of te schrijven dat ik geen geluid hoorde dan de wind of de regen buiten... Eva bekent hem ook haar liefde voor van Leenten.Daarop wil Maruis scheiden, maar de oude mevrouw Kolberg maakt nog eens gebruik van haar moederlijken invloed en uoet hem van zijn voornemen afzien Eva mag blijven en het kind ook. Verder heeft Mevrouw Boudier haar stuk met uitgewerkt; alhoewel het ge heel een goede ontwikkeling der toestan den weêrgeeft is ons toch bij de slotscène deze vraag bijgebleven Hoe zal de ver houding blijven tusschen Eva en Marius en hoe zullen de kinderen opgroeien in een huis waar voortdurend oneenigheid heerscht tusschen vader en moeder. De tooneelschikking, alsmede ce rol- verdeeling was opperbest ile regisseur haalt er veel eer aan. Wat het uitvoeren der verschillende rols betreft, moeter. we niet lof spreken over de tooneelspelsters en voornamelijk over Mw. VandërWielen die blijken gat van ecu diep psycholo gisch inzicht en haar rol gevoelvol weer gaf. Ook moeten wc onze Aalstersche tooneelviienden gelukwenschen met hun p,jiiJ< spel. Deze opvoering heeft hier waarlijk veel bijval genoten en u e hopen dat de kunst kring Caritas ons nog meer zuike stukken zal laten bewonderen. V. D. Een en Ander OORLOGSKYVAAL. Droomen is bedrog zeggen alle ern stige meitsehen droomen komen voort van droomers, en al zegt men nu ook van sommige dichters dat 't droomers zijn, toch wil ik den schijn niet aannemen hen allen van bedrog te beschuldigen, alhoe wel er tegenwoordig veel gevonden wor den die er nu juist toch met vreemd aan zijn. Het zal dus niemand verwonderen, als tk zeg dat 't bedrog 'l land meester is, wanneer men ziet dat de oorlogsdichters als uit den grond komen De meesteu van die raenschen zijn maar zichzelf-bedrie- gers, ze verkeeren in den waan iels nut tigs te hebben gebaam ze gaan daarbij te werk of de duivel hen op de hielen zit, hun vruchtbaarheid kent geen grenzen. Zouden ze soms droomen dat er een ver ordening bestaat die hun oplegt, dagelijks iets te leveren van de voortbrengselen hunner zoo grootsche kunst Bes! moge lijk, niemand kan het hen ten kwade duiden.... dat droomers droomen. Men zou kunnen inbrengen de sehaarscbheid van papier, maar dan inoet riten ook toegeven, de slechte hoedanig heid van hetzelve, wat niet weinig mede- helpt om te voorkomen, dat vele van die zoutelooze verzen voor eeuwig voor het nageslacht verloren gaan. Beschuldig mij niet, wat al te streng te zijn tegenover die menschen, niets ware grootere onwaarheid. Integendeel voel ik veel genegenheid voor de dichtkunst, maar 'i moet gezonde kunst zijn.Geen van die zoogenaamde gedichten, waarin men ons volk ten onrechte uitmaakt de oor zaak te zijn van den oorlog, dat het zich de schrikkelijke gevolgen moei laten wel gevallen, als verdiende straf voor bedre ven kwaad. Gelukkig is het volk op de hoogte van wat de ware oorzaak van de wereldramp is. Schrijver van de volgende Wij lijden om het kwaad, om onze ondankbaarheden, en weten dat God slaat om volkzonde en verleden, moet schaamtevrij zijn. Hij kan zijne on kunde over de ware oorzaak van het ont staan van den oorlog niet inroepen, na het bekendmaken van de geheime verdra gen. Hij ntoet weten (in de veronderstel ling dat hij ernstig is) dat èn droomen. ón geheime diplomatie volksbedrog is, dat daar, en nergens asders de ware oorzaak van al onze ellende en rampen te vinden is. Zeggen, dat men bovenstaande verzen opdraagt tot iiet bekomen van den vrede. Ongelukkige, bid dagelijks Onze Lieve Vrouw van den Vrede, omdat ze u moge in de rangen brengen dergenen, die op recht werken to: bet bereiken van den vrede. Zeggpn, dat voor zuike verzen een 'drukker gevonden wordt, die dergelijke vuiligheid in dtuk brengt (en dan nog op een wandalmanak) opdat de lezers van de Volksstem.het zouden aan den muur brengen om dagelijks voor oogen te heb ben die verzen waarin ze ver welen wor den de oorzaak te zijn van hun eigen ellende. Doch het volk weet beter, moet beter weten de dag is nakend dat het met or.s zal luide schreuwen Weg met den oorlog Weg met de volksbedriegers, we hebben er genoeg van Dan zal liet volk zijne dreigende vuisten uitsteken, en aan de zoogenaamde vrien den in Havere en overal zal het doen voelen dat we liet uit willen met onze zonen te offeren ten bate vin het groot kapitaal. DE YVARE OORZAAK VAN DE WERELDMOORD. M iX. Na zal ook monsieur Ie professor, wiens lievelingen naar de Dames schootgin gen, in nesten- De kinderen hadden de regels voor 'het vormen van het meervoud in 't Neder, landschgeleerd(op 15 jarigen ouderdom.) En madam had gezegd dat al de namen op f veranderen in v. Bij de voorbeelden stond ook telegraaf telegraven. Mijnheer twijfelde, hem dacht dat hij dat woord nog nooit gezien had. Gelukkig vond hij iemand die er meer van afwist en hem uit de verlegenheid hielp. En zeggen dal men dan nog zulk een onderwijs durft ophemelen. Brr Van onze ViaamsclieHaogeschool EEN TEEKEN DES TIJDS Y'oor een veertiental maanden durfde nog haast niemand uitkomen voor de Y'ervlaamsching der Gentsche Univer- siteit.YY'el voeldet ge soms aan de warmte van een handdruk, of zaagt ge aan het stralen van een blik dat hier of daar één enkeling het met u eens?was, maar open lijk sympathiseeren durfde geen. Het viel als eene gebeurtenis te boeken wanneer ge in de kranten de naam van een Aalstenaar vondt bij de onderteeke- naars van het Solidariteiisbetoon. Doch de oogen moesten opengaan, het Recht moest zegepralen. Wij staan een jaar verder in der. tijd en het getal der lui die naar ons toe geévolueerd zijn is on telbaar. Merkwaardig is dat de laatst overge- komenen de uiterst aktieven zijn. terwijl de mannen van de eerste uur, gewoon aan de schelle klanken der oorlogsbazuin slechts na rijp wikken en wegen nieuwe hervormingen aannemen. De studenten Jer V. U. werden verle den jaar door de eencn aanzien als won- dernienschen.zopuerlingen.durvors. hard nekkige ultra-revolutionairen die voor hun Recht tegen heel de wereld durfden opstaan door de an ier- n de groote meerderheid werden zij uitgekreten voor lafaards, landverraders, en wat nog al meer. Dit jaar baart het niemand meer verwondering wanneer ge zegt dat ge te Gent studeert buiten een stuk of wat overheidspersonen vond ik niemand die er mij een verwijt van maakte, en zelfs menschep,dientij uil onverklaarbare vrees op siraat of in officieele kringen koel be jegenen, verklaren mij tusschen vier oogen dat ik gelijk had mijn plicht te doen. Aan de Universiteit ziet ge nu, net als voorden oorlog, clubs en lokale vereeni- giagen bij de vleet oprijzen Johan Doxa (naar den titel van Is. Teiriinck's jongste werk, voor de Brusselaars), De Mastentop '.(Kempeni Dat soete Waes- landt (St. Niklaas sq.) De Kaproe nen (alias de Stropdragers Gent) en last not least De Ajuinen voor den Lande van Aalst. Men ziet liet, de Uylen- spieghel-geest viert hoogtij aan onze Alma-Mater. Al deze gilden zijn erkend door het alles-onivattende G. S. C. Hou ende Trou Veie inijuer lezers zullen geschok schouderd hebben, bij den naam De Ajuinen doch het is een feit. Zaterdag 15 Dec. gebeurde de stichtingszitting in het feeslzaalt; der» Uyler.spieghel Socië teit Elf stu -t.len waren aanwezig. In gezeiligen kring, tusschen pot en pint, werden doel, middelen en dergelijke zage mannetjes "besproken. Wij stellen ons voor de studenten uit de stieck te groe- peeren, om elkander or.derii;g te helpen

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Nieuwe tijd | 1918 | | pagina 3