Da van de Braaroy DE'BLIECK es dooveir t idiool.
S Et*fi A AD E
000D00D0:I0a00DB00 0ÖBP00D0E:0n00D0BÜ
DAD ES KENNEN
FülPKEN.
000D00n0::BD00D000
Fred was pas getraad en woendjen in eh
klein procheken diep in Frankrek, eh pro-
cheken van 200 zielen en 600 vraan, (de
fransche vraan ehn hemmen gien ziel).
Op ne zeikeren dag kommen door ne
gielen hooip olsjteneers ba ien, in 't kamp,
dichl teigen da procheken. Ter wird beslist
van Fred s'oaves ehn sernaade te geiven.
Ne gielen dag rond gelooipen... ienege pot-
ten gepakt en's nachts, meh ne maan of
zeiven, trokke'men op.
Riekes was chef de muziek. Op ne gegei-
ven ooigenblik. allemool geloijk binnens
monds Fred mag ver ons gien kommisjes
nimmer doenenz. Wer wooren al oon ons
derde reprise en Fred liet hem ni zien...
Riekes zoij van ehn betjen stillekes te blei-
ven en eh wa te wachten, w ant a most
iensj kakken ha ankerden hem door teigen
de mier, en, oit hoste, ver gien papier moe
ten te pakken, grabbelden hé dor ehn
handvol ges ver zen kastrolle of te
koïschen... moor t'en was na gie ges...
t'wooren tinghellen... Ge kendj goon
peinzen wad eh leeven dat 'n hiel... Ha
begost te balken gelek ne marteng en te
sterremen gelek eh veileken, weir wooren
on't lachen en on 't schetteren dat de
koster en de berremiester en den galoschen
marchang deir heer venster kwampen
pieren...
Fred zen venster blei! toe. Ik vroeg on
de fakteir... ehn aa vraa van tüetig joor, of
da Fred den belj, keeskop genoemd, ni
t'hois en was en ze zoij va jo
Bombardeiren, moeten men doen
zoij Lowie Da was eh goed gedacht
Weir allemool nor de mier om kloiten ges,
en dormei nor de venster van zen sloap-
koamer geklendj. Den oitslag 'n liet hem ni
wachten. Kees kwamp zennen bol boite
steiken en, t'ieste dat 'n riep was
Sm..., wacht, 'k zal heir goon arran-
geiren Weir hoin tpch boot en stonten
te dansen van kontentement.Achil stond
D.reussew (maakt den arm bloot, neemt
eene vlooi pit zijnen dikken baard en zet ze
er op).
Voejez venir voar, mes daimes et
monnsiè, voici mong ploe bieau pioece,
c'est ma ploe fémoes pioece... c'est ma
étoile négre, une bioetiïoel danseuse de
tchaaleston... ma Soséfine Bèekèer...
Intreprete (wijst op de vlooi) Ziet hier,
dames en heeren, de voornaamste vlooi
van gansch de wereld...; dat beestje is goud
waard... ge kunt dan ook wel begrijpen dat
het bezondere zorgen verlangt. Dat is
onze Josefine Bak Keire. Joseïine zal straks
een van hare schoonste dansen uitvoeren
en, omdat zij er zou kloek op staan mag zij
zich op den arm van den dreusseur een dik
buiksken zuigen. Josefine is zeven jaar
oud... Ja, ja... ge moet niet lachen...,
weet ge dan niet dat vlooien tot negen en
tien jaar oud worden Neen Eh wel, hier
binnen zult ge een koppel oudjes vinden
van tien jaar oud, ze 'zijn gepensionneerd
en leven op hunne renten. (Tot de vlooi).
Is het goed, Fiiinneken Smaakt het, m'n
beestje (Tot het volk) Dat moet toch lek
ker zijn eh
Den dresseur zet de vlooi op de hand en
gaat bij het volk.
Taalman Nu ga ik U eens, Dames en
Heeren, de geschiedenis vertellen van onze
Josefine Bak Keire
D'ex keizer van Duitschland, in zijn
ballingsoord te Doorn, had eene vlooi op
het lijf die hem geweldig plaagde en nog
geweldiger stak.
Hij had zich reeds honderde malen ont
kleed en herkleed en kon ze niet te pakken
krijgen, hij had zelf verschillende baden
genomen, nieuw ondergoed en nieuwe
kleederen aangetrokken, maar het beestje
wist zich zoo goed te verschuilen dat
Willem er niet kon van af geraken, en dat
duurde zoo reeds veertien dagen de'man
altoijd nor zen hannen te zien... de mensj
hoi per malheir in Riekes zennen baat
gegrabbelt... algemien gelach... da keê
peizen.
'N koïss'et ni af zeê, zoij Jef, as Fred
boiten tert droid hem de voijfen ha
heig'het ooik zitten Ja, Fred komt
boiten, geifd ons allemool d'hand en Achil
droid'hen hem door ehn pollevie dat de
broin jiep deir zen vingeren spasjten.
Sm..., en moei hier doveir kommen
riep de kees Allei, schoft heir, lesbeeren
Moor meh aal dennen baat en hoim'en ni
gezien da Fred zen deir toegetrokken hoi.
Ik vroeg hem of dat er niet te drinken was.
In zen hois 'n mochte men ni binnen mor
ha gink ons trekteiren in ehn stameneeken
in de gebieren.
Fred begost meh zen ingejiept hand op
die deir te tamboeren.'t was ver zen vin
ger afdrukken te zien, zoijn...
Madame Jardin, kwamp oepen doen
de flessen woijn wirten op g'holdj en ter
wirt gezoepen dat 't kloeke moed gaf.
Middelerwijl hoik ik al ienegte kieren meh
Fredjen gedanst en was t'er in gelikt zenne
sleiter oit zenné zak te foefelen... 'k Gink
iensj flossen en... rap nor Fred zen kiet.
'k bink binnen... en zeh vraaken zat al
g'hiel geklidj in de keiken.
Proficiat gewensjt, makanderen gekist,
en 'k zoij da Fred me gezonnen hoi ver te
zeggen das ze most eh goe potje kaffeé
moaken meh eh konjaksken in, dammen
binnen ehn half irken zollen gekommen
hemmen. 'K trok sebiet op nor de stamenei
en geboorden van krommen hoos, 'k smoes
den de voort on d'ander knols en ien ver
ien moosden z'er oit nor Fred zen kiet.
Weir zoaten allemool al ne g'hielen
toijd on toaiel as Fred kwamp binnen
gestoeken. Wat dat hen allemool oitge-
kromd heit ehn teive'k ni zeggen zee...
't Gebeird van toijd dammen ne kier
allemool te goor vallen en ten werd 't his-
toereken nog iensj op g'holdj zêe. Da kêe
wel peizen eihn
Jef zidj in twiede klas, van Denjerlie
nor Korterek. Ne maan en vraa en vier
dochterkes kommen binnen gesprongen en,
gelek as iemand die kontent es assen mag
vooiajeireh, mokten z'allemool om te mier
lawoijd. Den troijn joefdegen nog al deir...
op iensj passeiren ze verboij ehn kieke-
kwiekeroij.
Zi ne ki paa, zi ne ki maa... wa kie-
kenen... wa kiekenen meh honderden
Zeiven hondert ien en dertig (731),
zei Jef.
Hoe dadde menheer... zooi rap
Ja Madam, 731.
Mor menhier, hoe es da meigelek
dag ge da zu precies kentj tellen.
Zeven hondert ien en dgrtig ik tel
de pooiten en 'k diel deir twie
Hebt gij schoenen, pantoffels, espadril-
len galochen of iets dergelijks noodig, aar
zelt niet brengt een bezoek aan
Jozef LAMBRECHT,
Kattestraat, 21, Aalst.
Flipken komt van 't school nor hois
gelooipen, zied iensj in zen reikenboeksken
en lupt recht noor de staal. Door zetj 'n
hem op zen hiksken veir 't konijne kot en
roept Droij maal acht noijger, 3 maal
acht allei-toe... 3 kieren acht
Moeder komt achter hem, bezied hem
iensj goed en vroagt wa dat 'n dor doet.
Moeder, onze miester es ne leigeneer...
ha zeit dat de konijnen rap kennen ver
menigvuldigen en die stomme biesten ehn
weiten nog ni hoeveil da 3 maal acht es
GEVRAAGD Iemand die zich kan
gelasten met het verkoopen van dit blad.
Zich wenden tot de redakse.
was om gek te worden. Op eens schoot de
edele kunst van onzen vermaarden dres
seur hem te binnen, hij loofde eene premie
uit aan wie hem ons adres kon bezorgen.
Wij waren ergens in Zwitserland toen ons
een telegram toekwam ons naar Doorn
roepende. Onze meester werd direkt bin
nengelaten en nam kennis van het geval.
De ex-keizer ontkleede zich, onze mees
ter nam zijne twee beste beestjes, dat kop
pel gepensionneerde dat ge binnen kunt
zien, en hechte ze vast in zijnen baard.
Dan wreef hij met zijnen baard over het
lijf van den keizer zonder het minste plekje
over te laten en... haalde triomphantelijk,
tusschen duim en wijsvinger, de keizerlijke
vlooi te voorschijn.
Het was een ferm beest, het zat direkt
met het vast gemaakte manneken te rekke-
bekken Kunt ge nu raden van wat ge
slacht het is
(Vervolgt).