Da van de Braaroy DE'BLIECK es dooveir t idiool. S Et*fi A AD E 000D00D0:I0a00DB00 0ÖBP00D0E:0n00D0BÜ DAD ES KENNEN FülPKEN. 000D00n0::BD00D000 Fred was pas getraad en woendjen in eh klein procheken diep in Frankrek, eh pro- cheken van 200 zielen en 600 vraan, (de fransche vraan ehn hemmen gien ziel). Op ne zeikeren dag kommen door ne gielen hooip olsjteneers ba ien, in 't kamp, dichl teigen da procheken. Ter wird beslist van Fred s'oaves ehn sernaade te geiven. Ne gielen dag rond gelooipen... ienege pot- ten gepakt en's nachts, meh ne maan of zeiven, trokke'men op. Riekes was chef de muziek. Op ne gegei- ven ooigenblik. allemool geloijk binnens monds Fred mag ver ons gien kommisjes nimmer doenenz. Wer wooren al oon ons derde reprise en Fred liet hem ni zien... Riekes zoij van ehn betjen stillekes te blei- ven en eh wa te wachten, w ant a most iensj kakken ha ankerden hem door teigen de mier, en, oit hoste, ver gien papier moe ten te pakken, grabbelden hé dor ehn handvol ges ver zen kastrolle of te koïschen... moor t'en was na gie ges... t'wooren tinghellen... Ge kendj goon peinzen wad eh leeven dat 'n hiel... Ha begost te balken gelek ne marteng en te sterremen gelek eh veileken, weir wooren on't lachen en on 't schetteren dat de koster en de berremiester en den galoschen marchang deir heer venster kwampen pieren... Fred zen venster blei! toe. Ik vroeg on de fakteir... ehn aa vraa van tüetig joor, of da Fred den belj, keeskop genoemd, ni t'hois en was en ze zoij va jo Bombardeiren, moeten men doen zoij Lowie Da was eh goed gedacht Weir allemool nor de mier om kloiten ges, en dormei nor de venster van zen sloap- koamer geklendj. Den oitslag 'n liet hem ni wachten. Kees kwamp zennen bol boite steiken en, t'ieste dat 'n riep was Sm..., wacht, 'k zal heir goon arran- geiren Weir hoin tpch boot en stonten te dansen van kontentement.Achil stond D.reussew (maakt den arm bloot, neemt eene vlooi pit zijnen dikken baard en zet ze er op). Voejez venir voar, mes daimes et monnsiè, voici mong ploe bieau pioece, c'est ma ploe fémoes pioece... c'est ma étoile négre, une bioetiïoel danseuse de tchaaleston... ma Soséfine Bèekèer... Intreprete (wijst op de vlooi) Ziet hier, dames en heeren, de voornaamste vlooi van gansch de wereld...; dat beestje is goud waard... ge kunt dan ook wel begrijpen dat het bezondere zorgen verlangt. Dat is onze Josefine Bak Keire. Joseïine zal straks een van hare schoonste dansen uitvoeren en, omdat zij er zou kloek op staan mag zij zich op den arm van den dreusseur een dik buiksken zuigen. Josefine is zeven jaar oud... Ja, ja... ge moet niet lachen..., weet ge dan niet dat vlooien tot negen en tien jaar oud worden Neen Eh wel, hier binnen zult ge een koppel oudjes vinden van tien jaar oud, ze 'zijn gepensionneerd en leven op hunne renten. (Tot de vlooi). Is het goed, Fiiinneken Smaakt het, m'n beestje (Tot het volk) Dat moet toch lek ker zijn eh Den dresseur zet de vlooi op de hand en gaat bij het volk. Taalman Nu ga ik U eens, Dames en Heeren, de geschiedenis vertellen van onze Josefine Bak Keire D'ex keizer van Duitschland, in zijn ballingsoord te Doorn, had eene vlooi op het lijf die hem geweldig plaagde en nog geweldiger stak. Hij had zich reeds honderde malen ont kleed en herkleed en kon ze niet te pakken krijgen, hij had zelf verschillende baden genomen, nieuw ondergoed en nieuwe kleederen aangetrokken, maar het beestje wist zich zoo goed te verschuilen dat Willem er niet kon van af geraken, en dat duurde zoo reeds veertien dagen de'man altoijd nor zen hannen te zien... de mensj hoi per malheir in Riekes zennen baat gegrabbelt... algemien gelach... da keê peizen. 'N koïss'et ni af zeê, zoij Jef, as Fred boiten tert droid hem de voijfen ha heig'het ooik zitten Ja, Fred komt boiten, geifd ons allemool d'hand en Achil droid'hen hem door ehn pollevie dat de broin jiep deir zen vingeren spasjten. Sm..., en moei hier doveir kommen riep de kees Allei, schoft heir, lesbeeren Moor meh aal dennen baat en hoim'en ni gezien da Fred zen deir toegetrokken hoi. Ik vroeg hem of dat er niet te drinken was. In zen hois 'n mochte men ni binnen mor ha gink ons trekteiren in ehn stameneeken in de gebieren. Fred begost meh zen ingejiept hand op die deir te tamboeren.'t was ver zen vin ger afdrukken te zien, zoijn... Madame Jardin, kwamp oepen doen de flessen woijn wirten op g'holdj en ter wirt gezoepen dat 't kloeke moed gaf. Middelerwijl hoik ik al ienegte kieren meh Fredjen gedanst en was t'er in gelikt zenne sleiter oit zenné zak te foefelen... 'k Gink iensj flossen en... rap nor Fred zen kiet. 'k bink binnen... en zeh vraaken zat al g'hiel geklidj in de keiken. Proficiat gewensjt, makanderen gekist, en 'k zoij da Fred me gezonnen hoi ver te zeggen das ze most eh goe potje kaffeé moaken meh eh konjaksken in, dammen binnen ehn half irken zollen gekommen hemmen. 'K trok sebiet op nor de stamenei en geboorden van krommen hoos, 'k smoes den de voort on d'ander knols en ien ver ien moosden z'er oit nor Fred zen kiet. Weir zoaten allemool al ne g'hielen toijd on toaiel as Fred kwamp binnen gestoeken. Wat dat hen allemool oitge- kromd heit ehn teive'k ni zeggen zee... 't Gebeird van toijd dammen ne kier allemool te goor vallen en ten werd 't his- toereken nog iensj op g'holdj zêe. Da kêe wel peizen eihn Jef zidj in twiede klas, van Denjerlie nor Korterek. Ne maan en vraa en vier dochterkes kommen binnen gesprongen en, gelek as iemand die kontent es assen mag vooiajeireh, mokten z'allemool om te mier lawoijd. Den troijn joefdegen nog al deir... op iensj passeiren ze verboij ehn kieke- kwiekeroij. Zi ne ki paa, zi ne ki maa... wa kie- kenen... wa kiekenen meh honderden Zeiven hondert ien en dertig (731), zei Jef. Hoe dadde menheer... zooi rap Ja Madam, 731. Mor menhier, hoe es da meigelek dag ge da zu precies kentj tellen. Zeven hondert ien en dgrtig ik tel de pooiten en 'k diel deir twie Hebt gij schoenen, pantoffels, espadril- len galochen of iets dergelijks noodig, aar zelt niet brengt een bezoek aan Jozef LAMBRECHT, Kattestraat, 21, Aalst. Flipken komt van 't school nor hois gelooipen, zied iensj in zen reikenboeksken en lupt recht noor de staal. Door zetj 'n hem op zen hiksken veir 't konijne kot en roept Droij maal acht noijger, 3 maal acht allei-toe... 3 kieren acht Moeder komt achter hem, bezied hem iensj goed en vroagt wa dat 'n dor doet. Moeder, onze miester es ne leigeneer... ha zeit dat de konijnen rap kennen ver menigvuldigen en die stomme biesten ehn weiten nog ni hoeveil da 3 maal acht es GEVRAAGD Iemand die zich kan gelasten met het verkoopen van dit blad. Zich wenden tot de redakse. was om gek te worden. Op eens schoot de edele kunst van onzen vermaarden dres seur hem te binnen, hij loofde eene premie uit aan wie hem ons adres kon bezorgen. Wij waren ergens in Zwitserland toen ons een telegram toekwam ons naar Doorn roepende. Onze meester werd direkt bin nengelaten en nam kennis van het geval. De ex-keizer ontkleede zich, onze mees ter nam zijne twee beste beestjes, dat kop pel gepensionneerde dat ge binnen kunt zien, en hechte ze vast in zijnen baard. Dan wreef hij met zijnen baard over het lijf van den keizer zonder het minste plekje over te laten en... haalde triomphantelijk, tusschen duim en wijsvinger, de keizerlijke vlooi te voorschijn. Het was een ferm beest, het zat direkt met het vast gemaakte manneken te rekke- bekken Kunt ge nu raden van wat ge slacht het is (Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Den Olsjterschen Tieger | 1930 | | pagina 3