Vroagd oon den ieste mensj den besten «Zeg benk, wad es 't beste bier van 5t stad? MENSJE KENNES WEL GEKORTJ fie noamlooizen brief. ^""^EHVORTJm^ NE STOEFFER. J. Ph. D. Rogghe. Drinkt de bieren der brouwerij J. DE BLIECK en ZONEN. Kamilleken es voijf joor, zeh nichteken Gabieken,-est er zes. Ter was iet te doen in de 'atuilje en Kamilleken mocht ba zen nichteiïen sloapen. As mamaken beneen es, stoo Kamilleken in zen hemmeslepken op Gabieken heer beddeken te dansen. Gabieken schetterd va lachen en Kamil leken springt da 'tstoi in degebieren vliegt. In iene kier... tabloa..., mama kom bin nen Awei, wad es da geh sakkerse staate jongen zen da na manieren van azooi op a nichteken heer beddeken stoon te dansen Gabieken (die in iene kier serieis gewor- renwas)... ja... matant... surtoe as ge m gemokt ehn zet gelek as allemaan. Ik ontvink ne schooinen brieï van onze vrindj Pestenoakel. Dad hei me veil plezier gedoon en 'k zo wdlen dat ei in Olsjt nog knols wooren die me azooi iet in zonten. 'k Zal den brie! loote volgen me men antwoerd boij. Menhier den Ajoin. Ma'k a iet vroagen Tot hier toe zem- men atoois allemool kontent geweist van de ïelletongs die al twie .joor achterien in a gazet verschofjnen. Mor 'k hem gepetsd dacge goij zet gelek as n aa kiek... iest leihze dikke en veil oijren... toensj werre zerojldjér en klanjer en toensj... zen der gien m mier. K en weit ni hoeven dad aane krans zidj...morge zedj ge misschien toch ooik iensj oitgekroid zen... en as ge gien romangs ni mier ehn kendj schroijven zee misschien bloij zen dagge eh wad help krooigt. Woorlek, mennen boik recht oit gesproeken.en den dienen vah men ka- merooten ooik... wajer ehn hemmen ni ge- peisd dat Den Ölsjterschen Tieger aulank zo geleeid hemmen... ni dammen zen dooid wensjen zee... veil" van door... te konteroore... mor wajer hemmen a zu dikkes in ons oijgen zich zeiven gezeid mor wor bleivet he hooien en ni tei- gestondjen verschantt ons gazetjen reigel- mooteg alle mondjen. Mor alia, ge zet er bogoilingen toch dikgenoeg veir.. .newoor Ter zitten derin aa wel twie lek ik... Mor door ehn es de kwestje ni. Ik zoij dat er misschien iensj zal nen toijd zo kommen dagge zedj oitgekrooid zen... awei... mennen besten ajoin toensj...toensj meigd op rnoij reikenen... IK zal a helpen, ik zal a... ik zal a reigelier ehn stroijd- penenintj zennen... want da mankeerd in a gazet... joot, damankeird erin 'I< zad er a zennen ma'k eh joik Toensj ma'k vah naan ai oon beginnen Arrei, zee, dat't wel goot Dag dikken, dikke knol. Pestenoakel. zeê, joon Den Ölsjterschen Tieger loij pekanst op zeh strooi... want ge kenj ni gelooiven wa w'eik dat da vroagd, mor, deir 't dooneg oondringen va verschillende kamerooten hem ek me toch looien oever 't oijs lien en hem ek eh ves joor oongepakt Menne felletong krans es oitgepitj en 'k en hem gienen toijd oi gien spoijs ne mier ver ander te schroijven... ge kentj dus go peizen ne woor hoe dad a veirstel meh plezier doet. Moor... ien dingen... as, 't a blieft gien persooinlekheiden die iemand kennen kwesjen eihn... dad ehn mag ek ni toelooten. 'Kgoon me perremeteiren van a twie ieste dagge me door gezonnen etj, op ver zen te zetten, ver iensj te veranderen, ze zeilen in de volgende nimmeroe verschoij- nen. Nog iensj hertelek rnersie... en zendj me zuveel meigelek in. Ellebee. Opsteller van den 0. T. Ge zed absoliet ni op d'hooigde zee !.-.. Ik weit het 't Geremte da ze gevonnen hemmen medjegen ne meiter 84 zonder vlies, z'hen hemmen der gie woerd nimmer oit gekrei- gen..z'hoin geere geweiten oi dat 't batoijd ginnen ekkeleir ehn was, en, meh dat'n ni diep ehn loij hoin ze gepeisd van nog eh wa moevement in te kroigen. Wa zeilen misschien nog verschieten assemen op 't lest ooirdiel zelle weiten wie dat da was. Ne knol die op d'hooigte schantj te zoijn heid ons gestoempt dat'n peist dat er nog zekken voorten moeten liggen in 't stad want dat er nog veil hooizen zen wcor dat 't stinkt as ge passeird. Noamloois. As g'in iamilje zed, en 't es slecht weir, ameseird ne mensj hem nog iensj geeren meh oon den ienen en den anderen vortjes te bakken. Kee teis aal eh Ge vroagd hoeveil es 1040 en 1040 (i Dad es twie dooized taggeteg. En tien Es twie dooizjed tneigetig. En tien Op honderd zeilen der tneigeteg zeggen Droij dooizjed Beste vrindj Pestenoakel. Merci, merci... dooijed kieren merci... g'hoi't zeikes gegrooin eihn da'k oit ge klooid was. Tes meh oepen eiremen da'k a veirstel ontiang... meh floit ehn keiremis Maanewel was on 't vertellen De vraan... zwoijg me door af, as z'iet gepeist hemmen zeê, doeg het heer af... De moijn doe ni as nor geldj vroagen op 't stroot... on 't tdaïel... in 't bedde... tes alted geldj, geldj, geldj. Je! vroagd in iene kier. Mor wa doe ze meh aal da geldj Dat en weit ek ni zee... 'k en hem heer nog nooit gien gegoeven. De hondheyd der schouwvaegers, bewezen door Cornells Walkiers en Jean-Baptiste Philippot, dienende voor nieuwjaergift, ten jars 1S06. Als God den Heer de aerde schiep En als er het gedierte liep Waeronder ook de aepen Wierden zy by naer uyt gejeirt Omdat hun eersgat zonder steert Zoo leelyk kwam te gaepen. Nog meer, wanneer dat Adam kwam En hunnen blooten doel vernam Van dees onnoozel simmen Sprak hy tot zyn egte vrouw Wat dunkt lief, van dit aanschouw En zy viel aan het grimmen. Den aep die had dit afgehoord Wierd op zyn aepe ziel gestoord Om Adam's slechte reden. Hy sprak tot Adam onbevreesd Ik zien in 't Paradys geen beest Oi zy bedekt haar leden, Ik tril, ik zidder van de kouw Oh Adam, had ik .eene schouw Dit waeren schoone zaeken Myn klachten waeren haest gedaen Myn gat zou zoo niet openstaen Ik zoud'er vuer in maeken. Zyn vraeg werd seffens g'aprobeert En zyn verzoek g'enregistreerd En sprak Voor alle klaegen Mynheer den aep, 'k beveel u, dat Wanneer gy warmen wilt uw gat Dat g'aok de schouw moet vaegen. Hy nam 't gebod van Adam aen En is van dien tyd gegaen De schouwen visiteeren En nog veel meer, uyt dankbaarheyd Kwam hy aan Eva in dien tyd Zyn dienst te presenteeren Meet nu eens af met uw gepeys Dat Adam ^n het Paradys Heeft myn patent gegeven Ik hebbe met myn aepe gat Naer dat hy hei geschreven had Den zegel opgevreven. Dus stoef ik op myn oud bedryï Dat ik van Adam en zyn wyf Heb myn patent ontvangen Alwaer ik met den meesten vlyd Gebruik gemaakt heb van dien tyd Wie kan er meer verlangen Maer, zeg ik, en nog wederom, maer... Dit schouwe vaegen valt my zwaer Pin 't is voorwaer een klodde Want, dat ik vaeg'zooveel ik kan 'K en worde nooyt geen treff'lyk man Ik blyve zonder kodde. Daer is maar eenen middel meer Om my te maeken eenen heer Dat is elk zyne jonste Die ik verzoek met 't nieuwe jaer Opdat myn eersgat word gewaer Een nieuwe broek voor woonste.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Den Olsjterschen Tieger | 1931 | | pagina 2