BE BIEREN DE
E
Tiger
Saper Tiger
Export
Stoat G. D. B.
L
I
E
C
K
Tel. 37 Aalst.
zijn de beste.
Bier op flesschen
ten huize besteld.
Uitzetters worden gevraagd.
De Ooraét gezien ten jaere 1811.
Allernaar) drinkt meh veil plezier,
Nen Tieger van DB BBIECK zen bier.
MENHIER ELLEBEE.
'n Kleer eksplikooche.
Het es ver mij e groeit genoegen va mijn
medeweirking te verlienen on Den Olsj-
terschen Tieger Deize kier 'n hemmik
gienen tijd gat ver a nen ertikel te schrij
ven, doiom stier ik a e gedichteken da'k
bincht den oerlog geschreiven em ver men
nen tijd te passeiren. 't Es 'n onuitgegei-
ven gedicht da nog noeit in gien belgisch
blad verscheinen 'n es.
Hier volget
HET K'INNEBAARDJE.
Katrien, het wijfje van Victoor,
Ging voor 'n beste huisvrouw door.
Ze was altijd maar opgeruimd
En niets werd in haar huis verzuimd.
Op zek'ren dag kreeg Victoor zin
Een baard te dragen om de kin.
Zijn vrouw zei niets, ze vond het wel
En t baardje groeide kloek en snel.
Maar na 'n week of zoo nadien
Trok' het de aandacht van Katrien.
't Doorboorde cols en ook plastronnen
't Was zelfs al aan 'n hemd begonnen.
Dat merkte z'op toen zij het streek,
't Verergerde van week tot week
Tot op den duur het schoone lijnwaad
Versleten was tot op den draad.
Katrien zag het met weemoed aan,
Ze moest een middeltje beraam
Want altijd koopen en herstellen
Moest op den duur de beste kwellen.
Ze liet hem loopen nu de vent,
Met uitgevezeld boord en hemd.
't Was hem van verre aan te zien
Dat er iets scheelde met Katrien.
Ze hield van schelden noch van kijven
Dat doen alleen de kwade wijven
Ze dacht dat 't haar wel zou gelukken
Zich in der minne uit te drukken.
Dus maar gedaan of ze 't niet zag,
Victoor zou wel op zekeren dag
Haar vragen, waarom ze niet meer
Zijn goed verzorgde als weleer.
En Victoor vroeg, een Zondagmorgen z
Trientje, wilt ge me eens bezorgen
Een proper hemd en versche boord,
Maar ditmaal een zooals 't behoort.
Want sinds een tijd heb 'k ondervonden.
Dat al mijn linnen is geschonden
't Is of er aan gevreten was
Zitten er muizen in de kas
Katrien liet 't onweer kalm voorbijgaan
En keek haar man onschuldig aan.
Ze had die klachten lang verwacht
En menigmaal er naar getracht.
't Zijn vast geen muizen man die knagen,
Maar ge doet wel het mij te vragen,
Alleen dien baard op uw gezicht
Heeft al dat onheil hier verricht.
a En nu mijn kleine hartedief,
Pak nu maar rap uw scheergerief,
Scheer 't baardje weg en *k geef terstond
Een flinke kus op uwen mond.
Ter zen menjsen die heejer tog oordeg
kennen eksplikeiren ne woor. Ien van men
aa kennissen es va zin van nor Brissel gon
te woeinen. Ik kom hem teigen en 'k vraog
hem Awel seg, 'k hem goeirt dagge no
Brissel trekt Gelek as ge zegt,
men woenst es geried, 't noste weik trap-
peket ai. Ge moetj mei ne kier kommen
bezoeken.»— Da zal'lek doen antwoe-
rek hem woor goje a ievest hangen
Oei, zeiten, 't es gemakkelek om
vinnen, 't es just rechtoever wor dasze da
bier van De Blik verkoeipen. 'k zeg
jommer ja, mo wor es da Zi, dat
'n kaan'ek a ni eksplikeieen, mo ten es ni
moeielek zee. Ge komt uit de stoche, ge
vraogd wor dazze da bier van De Blik ver
koeipen en 't es dor juSt rechtoever. Ge
ziet dat gemakkelek es newoor.
Ha, mersi, na weiteket, ge meig meh
verwachten, salie.
In 't jaer dat nu is uytgegaen
Dan zag men eene sterre staen
En dat vlak in het noorden
Zy had een steertjen aen haer gat
d'een zeyde dit en d'ander dat
Wat is er Van geworden
Als zy een tyd daer had gestaen
Is zy van zelis dan weg gegaen
En met haer steirt gaen reizen
De meyskens t'Aelst in 't algemeen
Die maeken droeiheyd en geween
Als zy op 't steirtjen peyzen.
Zy zeggen 't saemen in 't gemeyn
Dat alle steilten groot en klyn
Ons wierden weg genomen
Ons sterre waer geen oortjen weird
Want zonder sterre met den steirt
Waer zou de weireld komen.
Zy vallen 't saemen op hun knien
Om 't steertjen nog eens weer te zien
In zynen vollen luyster
Zy roepen zoo van dicht als ver
Och steirtjen voegt u aen de ster
Zoowel by licht als duyster.
Oï 't steirtjen nog eens komen zal
En weet nog niemand van ons al
Maer ik zoud' het beklaegen
Daer waer geen meysken in de stad
Die niet agter zyn hielen zat
Om een koeken te vraegen.