BE BIEREN DE E Tiger Saper Tiger Export Stoat G. D. B. L I E C K Tel. 37 Aalst. zijn de beste. Bier op flesschen ten huize besteld. Uitzetters worden gevraagd. De Ooraét gezien ten jaere 1811. Allernaar) drinkt meh veil plezier, Nen Tieger van DB BBIECK zen bier. MENHIER ELLEBEE. 'n Kleer eksplikooche. Het es ver mij e groeit genoegen va mijn medeweirking te verlienen on Den Olsj- terschen Tieger Deize kier 'n hemmik gienen tijd gat ver a nen ertikel te schrij ven, doiom stier ik a e gedichteken da'k bincht den oerlog geschreiven em ver men nen tijd te passeiren. 't Es 'n onuitgegei- ven gedicht da nog noeit in gien belgisch blad verscheinen 'n es. Hier volget HET K'INNEBAARDJE. Katrien, het wijfje van Victoor, Ging voor 'n beste huisvrouw door. Ze was altijd maar opgeruimd En niets werd in haar huis verzuimd. Op zek'ren dag kreeg Victoor zin Een baard te dragen om de kin. Zijn vrouw zei niets, ze vond het wel En t baardje groeide kloek en snel. Maar na 'n week of zoo nadien Trok' het de aandacht van Katrien. 't Doorboorde cols en ook plastronnen 't Was zelfs al aan 'n hemd begonnen. Dat merkte z'op toen zij het streek, 't Verergerde van week tot week Tot op den duur het schoone lijnwaad Versleten was tot op den draad. Katrien zag het met weemoed aan, Ze moest een middeltje beraam Want altijd koopen en herstellen Moest op den duur de beste kwellen. Ze liet hem loopen nu de vent, Met uitgevezeld boord en hemd. 't Was hem van verre aan te zien Dat er iets scheelde met Katrien. Ze hield van schelden noch van kijven Dat doen alleen de kwade wijven Ze dacht dat 't haar wel zou gelukken Zich in der minne uit te drukken. Dus maar gedaan of ze 't niet zag, Victoor zou wel op zekeren dag Haar vragen, waarom ze niet meer Zijn goed verzorgde als weleer. En Victoor vroeg, een Zondagmorgen z Trientje, wilt ge me eens bezorgen Een proper hemd en versche boord, Maar ditmaal een zooals 't behoort. Want sinds een tijd heb 'k ondervonden. Dat al mijn linnen is geschonden 't Is of er aan gevreten was Zitten er muizen in de kas Katrien liet 't onweer kalm voorbijgaan En keek haar man onschuldig aan. Ze had die klachten lang verwacht En menigmaal er naar getracht. 't Zijn vast geen muizen man die knagen, Maar ge doet wel het mij te vragen, Alleen dien baard op uw gezicht Heeft al dat onheil hier verricht. a En nu mijn kleine hartedief, Pak nu maar rap uw scheergerief, Scheer 't baardje weg en *k geef terstond Een flinke kus op uwen mond. Ter zen menjsen die heejer tog oordeg kennen eksplikeiren ne woor. Ien van men aa kennissen es va zin van nor Brissel gon te woeinen. Ik kom hem teigen en 'k vraog hem Awel seg, 'k hem goeirt dagge no Brissel trekt Gelek as ge zegt, men woenst es geried, 't noste weik trap- peket ai. Ge moetj mei ne kier kommen bezoeken.»— Da zal'lek doen antwoe- rek hem woor goje a ievest hangen Oei, zeiten, 't es gemakkelek om vinnen, 't es just rechtoever wor dasze da bier van De Blik verkoeipen. 'k zeg jommer ja, mo wor es da Zi, dat 'n kaan'ek a ni eksplikeieen, mo ten es ni moeielek zee. Ge komt uit de stoche, ge vraogd wor dazze da bier van De Blik ver koeipen en 't es dor juSt rechtoever. Ge ziet dat gemakkelek es newoor. Ha, mersi, na weiteket, ge meig meh verwachten, salie. In 't jaer dat nu is uytgegaen Dan zag men eene sterre staen En dat vlak in het noorden Zy had een steertjen aen haer gat d'een zeyde dit en d'ander dat Wat is er Van geworden Als zy een tyd daer had gestaen Is zy van zelis dan weg gegaen En met haer steirt gaen reizen De meyskens t'Aelst in 't algemeen Die maeken droeiheyd en geween Als zy op 't steirtjen peyzen. Zy zeggen 't saemen in 't gemeyn Dat alle steilten groot en klyn Ons wierden weg genomen Ons sterre waer geen oortjen weird Want zonder sterre met den steirt Waer zou de weireld komen. Zy vallen 't saemen op hun knien Om 't steertjen nog eens weer te zien In zynen vollen luyster Zy roepen zoo van dicht als ver Och steirtjen voegt u aen de ster Zoowel by licht als duyster. Oï 't steirtjen nog eens komen zal En weet nog niemand van ons al Maer ik zoud' het beklaegen Daer waer geen meysken in de stad Die niet agter zyn hielen zat Om een koeken te vraegen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Den Olsjterschen Tieger | 1931 | | pagina 3