Eerste jaargang-
Zondag 3 Juni 1894.
Nummer 3.
van het Arrondissement Aalst.
LANDBOUW
ARBEID
BUREEL KORTE ZOUTSTRAAT, 44 AALST.
Vertegenwoordiging der
Werkraansbelangen
in alle openbare besturen.
Goed nieuws.
De belasting op de tabak.
.1
Inschrijvingsprijs
voor Aalst fr. 2-00
's jaars; voor don bui
ten per Post verzonden
DE STANDAARD
De inschrijving ein
digt met 31 Decemb. GODSDIEIÜST
Verschijnt den Za- HUI8GEZIM.
tordag onder dagtee-
kening van den vol- .TO 13 O Al
geden Zondag.Me-
dedeeliugen moeten
vrachtvrij en uittcrlijk
des donderdags 's mid
dags toekomen.
Annoncenprijs
I Per drukregel:gewone
f annoncen 15 centiem";
rcklamen en vonnis
sen 1 frank.
VOOROP BETAALBAAR.
TAAL.
VRIJHEID.
De inningskostcn
van kwijtschriften zijn
ten laste van den schul-
VADERLAAD. denaar.
Prijs
het nummer.
Ongeteekende me-
dedeelingen worden
niet opgenomen.
Men kan inschrijven ten bureele van DEN STANDAARD, bij de postboden en bij Hendrik VAN DE VELDE, uitgever, 44 Korte Zoutstraat, AALST.
Aalst, 2 Juni 1894.
Wij willen dat de werkmansbelangen
in alle openbare besturen vertegenwoor
digd en rechtstreeks verdedigd worden.
Daarom willen wij dat dc werklieden
in volle vrijheid, zonder den minsten
dwang noch geheimen invloed, hunne
belangen bespreken, hun programma
opmaken, hunne kandidaten aanduiden.
Ons dunkens moeten zij zich daarvoor
vcrcenigen in bonden van denzelfden
stiel, daar hunne hoofdmannen kiezen en
vervolgens de vereenigde hoofdmannen
van de verscliillige vakken zenden naar
de algemeene kiesvergaderingen die wel
haast zullen gehouden worden.Zoo zullen
zij werken met eensgezindheid, met
kracht en met zekerheid van zegepralen.
Op dus, broeders werklieden, en onder
de leuze van Godsdienst, eigendom,dag
loon en huisgezin ziet gij welhaast de
redding, den vrede en den voorspoed
Wij vernemen met genoegen dat eerlang
in alle gemeenten van ons Arrondisse
ment alle weldenkende kiezers gaan
uitgenoodigd worden om zich te vereeni
gen, ten einde 1° hunne belangen te
bespreken, hunne begeerten en eischen
in volle vrijheid uittedrukken en in
programma vooruittezetten 2° hunne
hoofdmannen in volle vrijheid te kiezen
en aantestellen en zoo zich in e<;n een
drachtig en machtig leger te versmelten,
tegen hetwelk geene heerschzuchtigen,
onder welk vaandel zij zich ook scharen,
iets zullen vermogen. Die vereenigingen
treden wij uitterherten bij, en zullen wij
op tijd en stond weten te ondersteunen.
Ongelooflik is de bijval dien in alle ge
meenten vinden de bovengemelde schik
kingen aangaande de kiesverordeningen.
Hoezee schrijft men ons uit meer dan
vijftien gemeenten van ons Arrondisse
ment: de kiezers gaan bijeengeroepen wor
den wij mogen in volle vrijheid onze
grieven en eischen uitdrukken; wij zeiven
mogen ons programma opmaken, onze
hoofdmannen aanstellen, onze kandidaten
aanduiden, en mannen zenden naar de
Kamers die niets zullen beoogen dan onze
belangen, niets zullen behertigen dan ons
stoffelijk en zedelijk geluk.
En inderdaad, beste lezer, zoo gaan de
zaken geschikt worden. De Standaard
is wel ingelicht, de volledige vrijheid is u
gewaarborgd en ondanks al hetgeen
tegen onze beste inzichten door woelzieke
en heerschzuchtige geesten kan uitgedacht
en vooruitgebraclu worden, verzekeren
wij het u, het uur is nakend dat aan al
uwe billijke eischen uiterste voldoening
zal geschonken worden. Daarom laat u
niet langer misleiden. Wie gij ook zijt,
burger, landbouwer of werkman, schaart
u onder den Standaarden moedig
vooruit naar de bevrediging, de rust en
den voorspoed van ons allen
Yeel, geweldig veel is er gereklameerd
over de belasting op de tabak. Belastin
gen afschaffen, daarmeè zijt gc bij ieder
een wel gekomen.
Maar overlijd sprak de Standaard met
eenen tabakplanter, en gelijk het gaat als
'ne mensch voor 't goed is, het was sef
fens over de belasting.
Standaard. Wat dunkt u, vriend,
ware het niet beter die belasting af ie
schaffen
Landbouwer. Ze vragen ze dat al
lemaal, maar ik weet ik niet wat best is.
Wij verkochten wij onzen tabak vroeger
35 centiemen den kilo en nu krijgen wy
eenen frank en daarboven, daar en is
nog geen vrucht die zooveel opbrengt als
de tabak,het is beter zelfs alsbloemkoolen.
Standaard. Is t waar Maar dan
mogen ze daar nog zooveel niet op roepen.
En wat ik voorzie, als ze zouden maken,
met de belasting af te schaffen, dat de ta
bak nog meer opbrengt, dan gaat ieder
een hem daar op schieten, en ge zult de
tabak zien dalen in prijs.
Landbouwer. Dat zou wel kunnen
en ik zou er geweldig voor vreezen. Maar
weet ge wat meest doet schreeuwen over
die belasting het is dat men voor zijn
eigen gebruik maar 80 planten zetten
mag, en als meii er 81 zet, niet voorééne,
maar voer 81 betalen moet. Men zou maar
moeten betalen voor de planten die men
meer zet. En 80 planten is te weinig ook,
daarmee kan een rooker niet toekomen.
En wat doen als ge in een huis met vcr-
schillige inansmenschen zijt die smooren,
vader en zonen, meester en knechten.
Daar zou men moeten trachten remedie
aan te brengen, en niemand zou meer re-
klameeren.
Standaavd. Dat waren toch zulke
dingen niet. Dat ze 'ne keer toelieten in
de plaats van 80 planten, 100 planten zet
ten, en dat ieder boer er zooveel keeren
100 mocht zetten als er inansmenschen
van 20 jaar op zijn hof zijn, (want ieder
een die 20 jaar is smoort toch), en dat ze
voor die eerste honderden nooit deden be
talen als men daarboven gaat. Een ver
andering in dien zin, zouden de buiten-
menschon dat goedkeuren'?
LandbouwerStandaard, mensch,
dait ze dat deden ge zoudt wat hooren op
gaan van vreugde op den buiten.
Standaard. - Hewel, de Standaard
gaat uwe gedachten eens drukken,vriend.
Maar wat peist ge hierover: dat men deed
betalen zooveel per dagwand en niet zoo
veel per plant?
Landbouwer. Ik heb liever te be
talen per plant, ik zet ze liever dun, en
heb liever schoone planten. Ge moest ze
gezien hebben over jaar, hoe groot en hoe
schoon.
Standaard.Anderen, zouden noch
tans verkiezen te betalen per dagwand.
Landbouwer. Iedereen zijn goes
ting, vriend Standaard.
De gedachten van dien landbouwer
vindt de Standaard nog al redelijk, en
zoo hij in do plaats van de kiezers ware
zou hij die bij zijne afgeveerdigden doen
gelden en niet kiezen als voor mannen
die heioven, in Kamer en Senaat, die ge
dachten voor te staan.
Dat meent de Standaay^d.
De inkomrechten op de tarwe
bloem.
Telkens als er kwestie is van rechten
op de vreemde tarwebloem te stellen,
hooren wij de ineetingdemokraten op
alle tonen schreeuwen dat inen het werk
volk wil uithongeren en dat deze rechten
alleen een voordeel voor de groote mole-,
naars zouden daarstellen. Welnu, de
Belgische maalderij in al hare petitiën tot
de wetgevende kamers gestuurd, heeft
nooit iets anders gevraagd dan beseherm-
rechlen tegen de onrechtvaardige mis
bruiken, die het Fransch regiem in zake
van tolrecht, doet ontstaan.
Het is meermaals bewezen, dat het
Fransch gouvernement, onder voorwend
sel van de rechten terug te geven, welke
worden geheven bij den invoer op de
tarwe, een ware premie verleent voor
den uitvoer van bloem. Deze premie
welke tot fr. 1,47 per 100 kil. bloem
beliep, wanneer de inkomrechten op de
tarwe in Frankrijk vastgesteld waren op
5 franken, bedraagt de overgroote som
van fr.2,14 nu dat de zelfde rechten op 7
franken gebracht zijn.
Dit leit is op eene onwedcrlegbare
wijze aan het Belgisch bestuur voor oogen
gelegd en de eischen der molenaars tot
het bekomen van beschermrechten moeten
voor billijk erkend worden.
Indien onze wetgevers zich thans bepa
len met rechten op den invoer van bloem
te stellen en dat deze rechten de premiën
niet overtreffen welke op die waar door
een vreemd bestuur verleend worden, zal
voorzeker zulk een maatregel geenen den
minsten invloed hebben op den prijs der
bloem. Alleenlijk zal men de groote
Belgische nijverheid, de bloemmacuderij
in werkzaamheid behouden en vervolgens
zullen onze molenaars door eene oneer
lijke vreemde concurrentie zich niet in
den droeven plicht bevinden,hunne werk
huizen te sluiten en aan meer dan 8000
werklieden hunne broodwinningj te ont
nemen.
Wijze bemerking van eenen
ouden fabriekwerker-
Zondag; laatsleden deed ik als naar ge
woonte een bezoek aan den bloeionden
Katholieken Werkmanskring onzer Stad.
Na mol genoegen de verschillige spelen
van meer dan twaalfhonderd aanwezige
werklieden te hebben bezichtigd, sprak
mij een oude brave werkman aan en deed
mij de volgende verklaring
Mijnheer, ik ben nu 74 jaren oud van
mijn 14 jaar heb ik gewerkt bij verschil
lige meesters en in de fabriek waar ik
laatst in werkte, deed ik sedert 37 jaren
goeden dienst, toen over 0 maanden de
heqr der fabriek mij kwam zeggen
August, wij zijn tevreden van u gij hebt
altijd wel gewerkt en gij zijl attijd een
braaf en deftig man geweest maar nu,
vriend, het spijt mij het u te moeten zeg
gen, nu kunt gij ons niet meer dienen en
wij kunnen u niet langer in de fabriek
werk geven. Daarop, zoo ging de man
voort, wierd ik voor de laatste maal be
taald en met eenen vriendelijken goeden
dag mocht ik naar huis keeren. En nu.
Mijnheer, ben ik nog te huisik heb
mijne kinderen wel opgebracht, allen zijn
getrouwd en moeten werken voor hun
huisgezin ik heb nooit iets kunnen spa
ren met den besten wil, en nu, na mijn
leven lang wel gewerkt te hebben, moet
ik mijne laatste dagen slijten inde uiter
ste armoede. Welnu, het gaat cr geheel
anders met zoovele fonctionarisson van
allen aard Zij moeten niet werken zooals
ik gewerkt heb, en gekomen tot zekeren
ouderdom bekomen zij recht op een pen
sioen bij middel van 't welke zij wel zijn
in den ouden dag. Zouden de Staat, de
Stad en de heer der fabriek te zamen ook
niet kunnen voorzien in den droeven toe
stand van eenen afgewerkten ouderling
zooals ik ben
Ik stond verbaasd over de wijze rede
kaveling van den bejaarden werkman, en
na een oogenblik overdenken moest ik
den braven man gelijk gevon. Is zulks ook
uw gedacht niet, geachte lezer
Mochten zij er ernstig aan denkon, zij
die den voorstel van August zouden kun
nen verwezenlijken
Uit bijna al de genieenten van ons
Arrondissement komen ons geluk wen-
sclien en aanmoedigingen voor onzen
Standaard. Iedereen begroet hem als
den bode van den vrede, van de katho
lieke eendracht en van de algemeene
redding. Verleden zondag stuurden wij
acht duizend nummers naar den buiten en
thans, wij zijn gelukkig het tc mogen
verklapen, zijn de aanvragen geklommen
tot tien duizend nummers. Hebt ftank,
moedige qn rechtschapene medek .inpers]
welhaast zien wij alle gevaar van ver
deeldheid verdwijnen en staan wij voor
eene schitterende toekomst aangaande al
de helangen van ons dpurbaar Arron
dissement.
