:Mononkel Kwinten
Volk van Aalst
De Volksgazet van het Arrondissement Aalst
2
Zondag
18 November,
Urootc ftlanifSslalio te
Brussel voor liel Verplicht
Onderwijs.
Lastenbetalers
Uit Sottegem.
Voorliet Onderwijs.
ÏSs't fV'csl van don
Builiaumc Tel! Clul».
Een Kunsl-avond.
hem een genot, een hoogtijd van zang en
poözy, hy genoot de pracht van den sterren
hemel, tie geur der bloemen, de droomen der
fantazy.
Maar toen kwamen de zorgen, de kwellin
gen, de plichten van getrouwheid, de we
derwaardigheden van den strijd voor het be
staan en niet zelden had hij vreeselijk te
lyden dat waren de jaren van den hond
Dan volgden tegenspoed en ontberingen,
de ilrukte van een lastig huisgezin, den te
genspoed en onverdiende vervolgingen, dé
liekommeringen voor zyu eigen kinderen
die hem daarenboven ruw behandelden, dat
waren de jaren van den ezel.
En als hy nu oud en versleten was, gebukt
onderden last der jaren, uitgeput, met tan
deloos gerimpeld gelaat, dan moest hij spe
len met de kinderen van zijne kindererjv dié
lachten met jzyne grimmassen, en hein be
spotten en begekten wegens de drolligheid
van zijn gangen gebaren. Dat waren de ja
ren van den martiko.
Sedert twee en twintig jaren behandelt het
klerikale goev« rnement ons. gelijk Jupiter
▼an vader Cau<Iron, inet-de menschel 1 han
delde.
De tijd van wonne. welzyn en vooruitgang
Is sinds lang voorbij voor het belgische volk,
ons niensch-zyn is gedaan voorde klerikale
tyran'on.
Want de klerikale Jupiter is een valsche
God, een god van leugen en bedrog, een
schelm, die zyn eigen onderdanen martelt
éntcwefT; en daarbij geholpen wordt door
êjjri'e' liefste kreatürende charlatans der
schepping, die Jupiter verheffen omdat hy
dë voorstaander is van den dwang en de
domheid; die alleen passen voor hondenen
ezels.
W y hebben als belgen bijna de jaren van
den hond'en den ezel' doorworsteld, wij on
dergaan reeds 22 jaren vervolging, slechte
wetten, vermeerdering van lasten, schelme
rijen van allen aard. Wij gaan sedert 22jaren
burner achteruit in vergelijking der andere
volkeren op 't gebied van onderwijs en ver
standelijk? ontwikkeling.
De klerikale Jupiter en zijn luitenant
woeste, is nog niet voldaan, honde-nslaverny
en geestesdwang bevmbg.-u hem niet; nu
w.il hy ons de jaren opdringen van den marti
ko, de jaren van Woeste, de jaren van het
karikatuur der inenschheid: uitbreiden, ver
béteren. beletten.
uesto wil het houdenjuk nog meer uit
breiden over de Delgen, hij wilde ezelspoü-
tj«k met bfbulp van de charlatans der schep
ping nog verbeteren, hij wilde alleenheer
schappij behouden om ons zijne jaren op den
rog te leggen, de jaren van den marliko.
Wy, Belgen gaan weldra ten spot strek
ken van alle beschaafde volkeren, die ons
liegekken zullen overal de klerikale, marti-
kowetten ons door de klerikalen Jupiter op-
god rongen en nog op te dringen; de marti
ko tei-wet, de martiko-ku-swet, de martiko-
arjjeidswot, de martiku-zondagwet enz. enz.
'Maar zoo laag zyn we nog niet gedaald, we
wjj.len liet evenbeeld van Jupiter's luitenant
niet worden, en hobijcn we.gezucht en gele
den onder, de jaren van slavernij en verdruk-
a*e zullen de jaren van hoon en. alge-
ippene beschimping niet duiden.
We zullen den klerikalen Jupiter uit zyn
zetel rukken, we zullen zyn luitenant, beun
haas der martikos in de kooi stoppen, waar
hy nog enkel bewonderd zal worden door de
charlatans «Ier schepping, de pionniers der
inkwisitie, der slavernij, en der domheid,
Is 't niet waar, vader Caudron 't Was
zoo dat vy het verstaan hebben, hoe Louis
.Ar.it dit bind behooet een l»y-
VneRsel.
Mehgelwerk van den 4 November 1006.
18
EENE KAROTTE
door
II. De i'ock-Cretcn.
Of verlangt gij op de pistool te gaan
gy moet maar zeggen hoe liet zyn moe$.
S- ïk 'Un uw man, zei Frans, gij hebt
nv t Mononkel niets te stellen gy hebt er
zoo velen afgehaakt, gy kunt uwen meester
ook wel eens vinden.
Extra zei'de vader, ik zal dan maar
twee sabels doen halen.
- Vader vader snikte Elmire, gaat gy
jnynen Frans vermoorden I
.Eeru; vro.uw Hiie ook meèespeelde, komt
het vertrek binnen geweend en recht op den
v,ader aan lk kom u vervloeken en ver-
Waledijdén, gij moonlenaar van mijnen ar-
men man Wat had hij u gedaan oni hem zoo
wreed' op het tweegevecht dood te steken
Bloedhond daar gij staat daar wijst zij op
hare borst, steekt my nu ook maar dood ik
wou dat. de grond onder uwe voeten open
barstte, dat hij u verzwolge ik wou dat uwe
arnVii. en heenen zoo stijf werden al eene
.plank dat u de oogen uit den kop vielen
dat uwe dochter Elmire dood viele op staan-
En gij allen eerlijke lieden
Zegent de klerikalenVerkondigt alom
den lof van een stadsbestuur wiens leuze het
omgekeerd is van politieke Eerlijkheid; Ge
rechtigheid en Onpartijdigheid
Schande duizendmaal schande
voor oen Burgemeester en Schepenen, voor
klerikale gemeenteraadsleden die de in
tresten voorstaan en verdedigen van den al-
opsloppenden klerikalen en dweepzieken
drukker
Clement Van de Putte,
ten na:leele .der algemeenheid, ten nadeele
vair onze arme en bestolen stadskas.
In zitting van Dinsdag 30 Oktober lest
werd de kwestie van het drukken der kie
zerslijsten in den gemeenteraad behandeld,
Fan de Putte stelde aan 'tschepcncóllegie
voor dat-werk" te doen mits de jaarlyksche
som van r.eventien honderd vijftig
franken op voorwaarde het hem voor
10 jaren af te staan.
De gebroeders Bocykens, die ten minste
hunnen stiel éoo goed uitoefenen dan Van de
Putte, hadden voorgesteld dat drukwerk te
leveren, zelfde vorm, zelfde formaat, zelfde
drulc en zelfde papier als nu mits de jaarlijk-
sche som van twaalfhonderd vijftig franken.
t Zij dus vijf honderd franken per jaar
min of voor den tormyn van 10 jaren eene
totale mindere uitgave van
vijf duizend franken.
In tegenwoordigheid van die beide voor
stellen hebben de liberale gemeenteraads
leden den gemeenteraad voorgesteld te be
slissen dat het drukken der kiezerslysten in
Openbare Aanbesteding
zou worden gelegd, want mogelijk werden
er nog voordeeliger'voorwaarden ingediend.
Dé plicht van een gemeenteraadslid is
slechts het belang van 't algemeen, het pro
fijt der stadskas te behartigen.
Doch neen, zoo verstond het M. Ghee-
racrdts, de overtuigde Burgemeester van
Aalst het nietzyn boezemvriend Clement
zou hot drukwerk hebben het was hem
stellig beloofd en ofschoon de stad er VIJF
Dï i Z FN D FRANKEN bij-verliest, hebbende
klerikalen, als echte slaven, dén wil van
M. Gheeraerdts gevolgd en het werk aan
Van de Putte gestemd.
Tog.ui die handelwijze, tegen dergelijke
aanslag, teekenen wij protest aan in naam
der iipenbareeerlykheiÖ, in naam van '^volks
belangen.
Aalstenaars Lastenbetalers 1 ziedaar
oen bewijs van het wijs eii onpartijdig be
heer dï r dompers.
Ziedaar hoe ze eerst voor hunne vrienden
en dan voor 't algemeen zorgen. De kleri
kalen, we Willen het luid verkonden, zijn
voorbeeldige bestuurders wantze ver-
hn, de lasten met 40 per cent ze lieten
gedurende 3 jaren de stadskas bestelen en
plunderen ze sluiten de stadsrekeningen
jaar lijks met een overgroot te kortze stem
den dehonde> d duizend franken winst eener
ga zfabfiek aan eene vreemde maatschappij.
I'D als bouquet geven ze aan Clement.
Van de Putte, een cadeau van vijf duizend
franken.
O wat zyn we goed bestuurd
beent Z Leentmet Mnndaclit
liet breedvoerig vernlng dep #e-
meenteiaiulnziUing hiepli^J^e-
voegd. Overweegt en oordeelt
lang* welken kant de verdedi
gers uwer belangen r.yn.
Do fi'iit uit de Trapstraat is nogmaals aan
'1 raaskallen geraakt. Dat inodderblad weet
altijd op andermans kap uit te vallen en al
wii- van zijne haver niet eet, krygt zijn aan
deel in zijne grove benamingen en uitschel
dingen.
Kerst en vooral heeft hy 't nu gemunt op
den voet en dat al uw eten in ratten kruid
veranderde! en hiermede loopt zij razend uit.
Ik zal de tien duizend franken geven,
sprak Mononkel.
Ja, geef ze maar, fluistert Frans hem
in het oor als wy getrouwd zijn. dan komen
wij te Kombroek wonen en laten hem hier
fluiten en van mijn millioen kan ik u ge
makkelijk de tien duizend franken terugge
ven. Do vader liet zich eindelijk bedaren. De
Notaris brabelde daar zoo eenelezing af waar
de duivel niet uit kon, van gemaal en gema
lin. van regiem decommunauté et bien pa-
raplierneu.x. Gij zoudt het voor spaansch ge-
nómen hebben. Maar toen het op het teeke
nen afkwam en de champagne goed gefloten
had. schoof.mén Mononkel oen papier onder
de vingers, waarbij Frans gemachtigd werd
voorlig»» duizend franks eiken-bosch te ver-
koopen. Tien duizend franken maken echter
voor Mononkel niets.
Bah zei Frans, dat wordt gij nog niet ge
waar en dat zal den jongen verdoemd
deugd doen 1
v Hoe Mononkel biecht hoort.
Frans was in den hemel. Ware nu Monon
kel Kwinten maar uit de voeten, dan kon.
weêr bal en kermis beginnen. Hot examen
nade rde welmaar bah weinig studie en
veel geluk en zoo spartelt men er toch door,
en dan, moest er ook al bij ongeval eene buis
uit volgen, de jury central leeft ook nog en.
tegen het jaar zal het nogmaals examen
zijn, Ondertusschen hield een prachtig vaar
tuig-. dat Elmire voor hét hare deed door
gaan, voor de deur van Frans zijn woning
stil.
Clemenceau, het nieuw Fransch ka bi nets
hoofd. Hy kent dat venlienstig man noch
van verre noch van bij, en toch takelt hij
hem op ongehoorde wyze toe, omdat het een
antiklerikaal is. Ily noemt hem een alleen-
heerschepen wat dies meer.
Maar Beiaard, jongen, we moeten zoo
verre niet gaan om alléenheerschers te vin
den, we hebben hier in ons arrondissement
zelf nen hëvigen achteruitkruiper, tegen
stander van allen vooruitgang, hevige be-
kamper van alle degelijke wetten voor klei
ne handelaars, boer en werkman, doch on
feilbaar verdediger der coffre-forts en groote
kapitalisten, ne man die reeds verscheidene
godsdiensten heeft beleden en die nu katho
liek is wié weet raarvoor, en voormaligen
▼eertiendaagschen Minister die door koning
Leopold II werd afgedankt om de al te groote
partijdigheid waarmede hij te verre ging,
nen vlaamschhater in den rechten zin des
woords, die de taal verafschuwt zijner kie
zers en van de 3/5 der Belgen, we hebben ge
noemd den katholieken volksvertegenwoor
diger en hatelijken Staatsminister en groe
nen paus Woeste. Menig katholiek heer
schap die naar Woeste'spijp niet dansen
wou, weet er reeds van te sprekenBeiaard
Eindelijk bekent onzeallesbehalvegoede con
frater De Beiaard dat sedert eenige jaren de
messengevechten eene beklagenswaardige
rol spelen in de samenleving, maar - hij ver
geet er toch nog bij te voegen dat wy deze
tydén van messengevechten grootendeels te
danken hebben aan de alles behalve goede
opvoeding die onze toekomstige voortplan
ters van 't menschdom genieten en genoten
hebben in de zoo dik gezaaide katholieke
scholen, waar het onderricht gegeven wordt
onder't hoog opzicht van zyne eerwaardig
heid den dorpspaap en vooral ook nog aan de
geringe straffen die onze messenstekers ter
rechtbank öploopen door 't toedoen van
mijnheer den pastoor of dergelijk ander in
vloedrijk katholiek heerschap. In de tegen
woordige eeuw van Belgischen achteruit
gang, loopt men eene grootere straf op om
nen haas te schieten dan om nen inensch te
vermoorden en onze dorpherders drijven
het zelf zoo verre, dat zy oprechte moorde
naars zot doen verklaren om ze van liet zoete
veiblyf in 't gevang te vrywaren. Ziedaar,
Beiaard, tot welke lage middelen gy en uwe
in de christelijke leer opgebrachte trawanten
genoodzaakt zijt na 22 jarige katholieke
alleenheersching 1
Salut toi, oh rioolblad der Trapstraat 1
Je overtreft u waarlijk in een artikel dat je
wydt aan de priesters. Daarin zegt je dat
geuzen en vrijmetselaars verklaren dat men
priester wordt voor de positie, en om te too-
nen dat de geuzen en vrijmetselaars den bal
leelijk misslaan, citeert je een klein kraaltje
uit Frankrijk waar de pastoor het onlangs
noodig vond steenen te kloppen langs de
straat, ten einde het noodige geld bijeen te
krijgen om zijne contributiën te kunnen be
talen I Hebben je opstellers dat alleen ge
vonden, Beiaard, zoo ja, dan worden ze
■waarlijk straf
'K Vraag ine af, Beiaard, waarvoor dat je
steeds met dingen voor den dag moet komen
die verre van hier gebeurd zijn en die we
niet kunnen ter plaats gaan controleeren
Hebben we hier te Sottegem en omliggende
geene voorbeelden genoeg van de schoone
en winstgevende positie der priesters Die
lui bewonen immers liet schoonste huis van
ieder dorp, waar ze bovendien heer en mees
ter spelen, ze hebben een schoon traktement
onverminderd de kleine en groote bijvoeg
sels voorliet toedienen van het Heilig Sacra
ment des doopsels, voor huwelijken, lyk-
plechtigheden en inisjes voor de ziele zalig
heid der geloovigen als ze van deze wereld
gescheiden zijn. Ik Iaat de lezers van «Bei
aard en Volksgazetoordeelen over den
armmoedigen toestand van Christus Onzen
Zaligmaker en de weelde waarin zijne hui
dige apostelen leven
De geuzen en vryinetselaars die je bedoelt
Beiaard, koesteren ineer eerbied dan gij voor
de brave en goedhartige priesters die hetgoe-
Neen zei Mononkel, vandaag zal ik liet
opera niet bijwonen de reis heeft mij te zeer
afgemat, ik verlang naar rusten zai hierop
de komst van mynen neef den avond zachtjes
doorbrengen.
Dat was juist Frans zijn winkel Mononkel,
begon hij, het zou ons nogtaus ten uiterste
aangenaam zijn dezen avond met u naar het
theater te gaan, men speelt een nieuw stuk.
- Mononkel, begon Elmire, zoudt gij het
kwalük nemen dat mynheer Frans rn:j ver
gezelde gij liegrypt ligt dat ik nu tamelijk
met geen anderen meer kan uitgaan.
Ach, Eiuiire, zei'vlug Frans, ik bid u.
laat mij hier by mijnen goeden Mononkel. ik
kan hein toch.niet alleen laten.
Waarom niet, mijnheer Frans, vermits
onze Mononkel toch niet van zin is uit te
gaan
Volstrekt niet, zei Mononkel.
Wel, mijn beste, vloogElmi.-e hem om
den hals, zcu mijnheer Frans met mij dan
niet kunnen medevaren?
Waarom niet sprak ook Mononkel
gaat gij maar, wendt hij zich tot Frans, met
uwe verloofde henen.
En Elmire, haar vaderr Frans en de nota
ris braken op en lieten Mononkel op zijne
zyne vingers fluiten.
Pe haas was geschoten, dé jacht was uit.
Het eerste wat zij deden, was van naar
eenen notaris te gaan die hem het papier,
door Mononkel onderteekend, tegen eenige
franken zwarten zwaren intrest zou afkco-
pen en den verkoop der hoornen houden.
de woord voeren en hulp en troost brengen
in de huisgezinnen doch ze verafschuwen
de priesters die zich met politiek inlaten en
niets dan broodroof en tweedracht in de sa
menleving teweegbrengen.
V» 'hebben hier te Sottegem ook zoo'n pas-
teurke met vier oogen dat piepjong ventje
is maart en hand hooger dan een verksken
hij heeft .waarschijnlyknog maar zyne eerste
priesterbroek aan on hij zou al willen dat
iedereen voor hem buige 1 Dat nooit, hoor
Beiaard Een rechtschapen antiklerikaal be
wijst rere aan wie eere toekomt, doch der
gelijke vernedering ondergaat hij nooit
Amen.
Dus den 18 November heeft te Brussel de
Betooging plaats tot het bekomen van het
A erplichtend Onderwijs. Wij vernemen met
genoegen dat de Aalstenaars talrijk zullen
deel nemen aan deze betooging, en dat ook
de andere steden en gemeenten van ons ar
rondissement, goed vertegenwoordigd zullen
zijn.
De oproep is door de inrichters der Betoo-
ging gericht tot alle aanhangers van het ver
plicht onderwys zonder onderscheid van
opinie.
In Aalst zelve kennen we katholieken, die
niets beters wenschen dan de leerplicht ver
wezenlijkt te zien, maar de klerikale kop
stukken zijn er radikaal tegen en voorwaar
geen katholiek onzer stad zal het wagen deel
te nemen aan de manifestatie van 18 No
vember.
De klerikalen, ofte kliekmannen van Aalst
zijn maar liefhebbers van hetgene hunne
kliek voordeelig kan zijn, of vriendjes kan
behagen. De vergunning der gas, de stem
ming van den cadeau-Vandeputte enz. be
wijzen het voldoende, Maar de bevolking be
gint te zien dat al wat het hunne is, slecht
is, aarts-slecht. Hunne financen, hunne plan
nen, hun onderwijs.
In de voorlaatste zitting van den gemeen
teraad heeft M. Vanderschue»en bewezen,
wat de genegenheid der klerikalen voor het
onderwijs waard is.
M. Vanderschüereii interpelleerde het
Schepencollegeover den toestand in de Staats
middelbare Meisjesschool, waar bij de herope
ning dor leergangen vele kinderen gewei
gerd werden, omdat er gebrek is aan plaats.
Ondanks de opmerkingen der Inspectie
aangaande de overbevolking in die scholen,
ondanks de vermaningen van het ministerie
(misschien is het maar tusschenkomst voor
de frime) blijft liet Aalstersch dompersbe-
stuur doof, en dwingt de ouders hunne kin
deren naar scholen te zenden welke ze niet
verkiezen. Leve de vryhéid roepen de kle
rikalen.
Alzoo dwingen, zij de ouders hunne kinde
ren naar klerikale scholen te zenden en dan
juichen ze Ziet, hoevole leerlingen onze
vrjje scholen bezoeken.
M. Yanderschueren, heeft ter plaatse den
toestand der school opgenomen, hy heeft de
overbevolking bestatigd, eene reeks namen
opgegeven van leerlingen diegeweigerdwer-
den, tot groote ergernis der ouders hy heeft
anderzijds bewezen hoe gemakkelijk hvt zou
zijn eene nieuwe klasse te maken in de te
klein geworden school.
En het antwoord 't En kan niet zijn
Ze zijn liet onderwijs genegen, de klerika
len van Aalst, op hunne manier.
Daarom zullen WIJ en niet ZIJ aan de Be
tooging va.n i8 November deel nemen.
«rieden Zondag heeft de nog maar pas
gestichte kring ccGuillaume Teil Club» ons
met het eerste winterfeest vergast. Het pu
bliek wasgoed opgekomen en 'tfeest genoot
een buitengewone Succes.
Men voerde een opera-comiquc op Les
Noces de Jeannette in een bedrijf, en «La
Pe l i-Col le.
Mevrouw Van Kerckhove, wiens prach-
Wij moeten nog wachten, zei Frans, tot
Mononkel zal vertrokken zyn. en dan zullen
wij eens met den sneltrein het leven en de
hoof.-,stad doorvaren. Ik heb vijftien honderd
franks schuld, deze eerst betaald, niet om te
betalen, maar om la ter nog machtiger in het
krijt te geraken en dan de schuld maar ver
loren te spek n Amerika is immers ook een
land
Na liet vertfck van Frans, was Mononkel
in de eetzaal blijven zitten, om daar met den
renen of D n anderen een praatje te maken
tut hem de.slaapzwarige oogen zouden te bed
geroepen hebben
Een jonge gnit ven omtrent een vieren
twintig jaar, tamelijk gekleed, en dien gij
voor een bureelschrijver zoudt genomen
hel dien aan zijne t wee inktzwarte vingers,
legt hoed en frak zorgeloos op tafel, zet
zic.i voor Mononkel neèr en roeptgargon
un cognac en schiet in zulken lach uit dat
men hem van zijne zinnen zou gedacht heb
ben. .Mononkel hadden vent in' het oog be
zag h- ni van hoofd tot de voelen en dacht
dat ziet mij een doizinnig schaap uit.
- Cod God sloeg de bureelscliryver in
ne handen, dat is een fijn 1 gij moet toch
universalist zijn oin zoo eene comedie te
sp.-Km MamzeHeLaure, riep By op de doch
ter van- (Jen huize, kom toch hier eens een
weinig zitten, ik moet u eens iets vertellen
is het hier in de ronde dat studenten der uni
versiteit hun kwartier hebben.
Mononkel werd nieuwsgierig en vroeg
samenspraak aan te knoopen is mijnheer
van Brussel
tige en onvermoeibare stem wy niet meer te
prijzen hebben, heeft zich als eene uitste
kende tooneelspeelster doen kennen,die niet
misplaatst zou zijn op een onzer grootste
schouwburgen van Brusselde heer Jan Van
Steenwinkel, wiens moeilyke rol iedereen
afschrikte, heeft gedurende heel het stuk
geen oogen blik verzwakt en, zonder te over
drijven mogen wij zeggen dat hy op meester
lijke wijze zijn rol vertolkt heeft. Bravo, Jan.
De hoeren Fischlowitz en Paul De Moor,
alsook de koorafdeeling van de liberale Jon
ge wacht van Geeraerdsbergen, die hare
welwillende medewerking had verleend,
hebben met veel talent de twee hoofdrollen
bygestaan.
Daverend applaus begroette dan ook de
spelers bij het afrollen der gordijn.
Het tweede stuk La Peri Colle werd
door mevrouw Van Kerckhove en de hee-
ren Emiel De Moor en Frans Crusener. beide
van Geeraerdsbergen, op meesterlyke wijze
opgevoerd en heeft aller verwachting over
troffen.
De heer Jozef Meirschman, Voorzitter van
den Guillaume-Tell Club, heeft daarna de
liberale Jonge Wacht eene garbe aangeboden
en heeft de liberale vrienden van Geeraerds
bergen in eene kernachtige aanspraak be
dankt.
Het feest eindigdein de kleine uurtjes met
een bal dat in volle vreugde en plezier is
afgeloopen.
Margot.
Wij ontvangen het volgende gedicht dat
wij gaarne opnemen daar het uit het hart
komt van een man die den vriend dér
armen wil herdenken.
Herlas neringen
Ginds op het stille dooderiveki,
Is alles opgesmukt
Het is de dag dér bezoeken.
Ieder draagt met vlyt, zijn
Kroontje, kaarsje, of bloempjes,
Kinders met betraande oogen,
Moeders met benepen hart,
Vaders als lam geslagen,
Drukken uit voor 't graf hun smart.
Doch, ginds merk ik een plaatsje,
Waar eenieder als verdoold,
Voor een nederig graf gaat zuchten
Ach, ware Hy nog'hier,
Zijn verdiensten waren zoo zoet,
Hij kende niets in zijn harte dan goed.
Het was op het graf van den Heer
Doktoor KAREL DE MOOR.
Aalst. Allerzielendag 1906.
D. R.
Wij hebben het genoegen te kunnen mee-
deelen dat de Aalst&rsche Tak van het Al
gemeen Nederlandsch Verbond, den rijkbe
gaafden Maamschon dichter en gunsti» be
kenden redenaar, ï*«a de Mout, geboor
tig van Wambeek, bij Ternath. nu te Ant-
werpen bewaarder van het Museum van
Schilderijen, op A ."November ten 5 uren
s avonds ui de Stedelijke Feestzaal, Keizer
lijke Plaats, laat optreden.
De gevierde spreker zal handelen over
Albreeht Korfeitlmeh, den jon«- ont
slapen, maar reeds meesterlijken dichter
aan wie ter gelegenheid van do 50e verjaring
zijner geboorte, een Kunstavond wordt Ge
wijd.
Het is een groot voorrecht voor ons de
groote kunstenaar hier te kunnen hoören
om wien door gansch Noord- en Zuid- Neder
land, üuitschland en Oostenrijk, om de eer
getwist werd hem te mogen ontvangen.
Overal heeft Pol de Mont den grootsten
by val genoten. Voor weinige weken is hij in
de Kursaal te Oostende voor het uitgelezen
publiek van die kidstad opgetreden niet een
V laanische Voordracht. Het teeken dat hit
daar uitbundig werd toegejuicht bewijst
genoeg dat de man onwaardeerbaar is.
Wij zijn niet alle dagen in de gelegenheid het
overtuigend woord van een flinke redenaar,
die zyn toehoorders weet te betooveren, ,to
hooren.
paar men terzelfdertijd met de talentvolle
redenaar en den beroemden dichter zal ken
nis maken, lijdt liet geen twijfel of iedereen
zal van dien avond willen genieten.
Ja wel, mynheer, sprak de schryver er»
schoot hij weêr in lachen uitvergeef he4
nnj, maar ik zal mij nog een ongeluk lachen:
ik kryg er gewis eenen bult vandat is nu
toch de bond
Wat is er dan voorgevallen vroe»
Mononkel.
- Wel, mijnheer, ik zal u dat eens ver
tellen en gij gaat eens duchtig lachen be-
grijpt goed, hier studeert op de medecynen
aan de universiteit der stad een leerling mot
name Kwinten.
Mononkel trok een zonderling gezicht.
Kent gij dien heer vroeg de schryver
Ga maar door haastte Mononkel van
te antwoorden.
Nu, dan zei de schryver, ik ken den heer
Frans Kwinten extra goed wij hou len nu
en dan nog al eens maandag samen, een
eerste goed hart van eenen jongen, maar ook
een eerste verloren brood.
Mononkel trok weêr eene lip.
Gij kent hem vroeg weer de schrijver
Ga maar door, zei Mononkel, houd u
alsof ik hem niet kende.
Mijnheer Frans, hernam de schryver,
is uit Holland zijne moeder en een oude
grolpot van Mononkel, een eerste lompe
heest zoo liet schijnt, hadden hein eerst naar
de universiteit van Leuven gezonden. Mijn
heer 1' rans kreeg te Brussel eenige kapries-
kens aan de hand, en stak te Leuven op zon
der dat moeder of Mononkel daar iets van
wisten, ik geef wel den bliksem aan Leu
ven zei hij. dat is de universiteit van de
pastoors moeder en Mononkel houden nog
aan dal ding. Wordt voortgezet.)
