Weekblad van Dender -
Durme - en
Scheldestreek
AALST: SLOKOP?
GEEN KABEL-TV VOOR TERJODEN
WIE IS VERLEGEN OM OP CAFi Ti BAAN
MALAISE IN AALSTERS
BRANDWEERKORPS
Maurice Martens
EREMBODEGEM
HERDERSEM
PRATEN HEI Ptlll DE WOll, MISS TAMBOER MAJOOR'
AALST
AALST
Voor al uw sportartikelen
wendt U
in
vertrouwen
tot
I voetbal
internationaal
102-JARIG MARIEKE DE VOS KAN HAAR
EERSTE LIEFDE NOOIT VERGETEN
DEZE WEEK
IN
„DE VOORPOST"
EEN UITGAVE VAN
&X
VRIJDAG 21SEPTEMBE R - 1e JAARGANG - Nr.3-10 F
Drukkerij - Uitgeverij
A. De Cuyper-Robberecht pvba
052/240.60
Verantwoordelijke uitgever:
A DECUYPER
Jaarabonnement: 445 F
Halfjaar: 230 F
Trimester: 120 F
Koolstraat 48 9300 AALST
Tel.: 053/256.97
Hoe groot wordt Aalst?
Hoe klein blijft Aalst?
In het stellen van die twee
vragen zelf ligt het thema
van wat Aalst en omgeving
vandaag politiek bezig
houdt. De fusie-koorts heeft
Aalst bereikt en het ant
woord op die twee vragen
zou wel eens snel kunnen
volgen. Snel, maar onbere
kenbaar, als een soort coup
de théatre. Want, de bevol
king van deze streek heeft
goed te wensen of niet te
wensen, de beslissing valt
uiteindelijk te Brussel. Daar
zal men over kort de defini
tieve zet op het fusie
schaakspel plaatsen, terwijl
de politieke kopstukken van
de streek elkaar schaak en
schaakmat te maken.
Waarom gaat het eigenlijk?
Aalst wil fusioneren. Met
Erembodegem, Hofstade en
Nieuwerkerken volgens het
ene voorstel. Of met liefst
21 gemeenten volgens het
andere voorstel. In het laat
ste geval zou nieuw-Aalst
zich in een wijde boog
uitstrekken over Kerksken,
Haaltert, Mere, Erondegem,
Impe, Wanzele, Lede, Gijze-
gem, Herdersem, Moorsel,
Baardegem, Meldert en via
Erembodegem Dender
leeuw, Iddergem en Dender-
houtem opnieuw over
Kerksken.
Wij zullen hier niet uitwei
den over de procedure die
dit alles mogelijk moet
maken. Vertrekpunt van die
lange weg is de Minister van
Binnenlandse Zaken, eind
punt is de wettelijke be
krachtiging in kamer en
senaat. Daartussen speelt
zich thans het spel af van
wikken en wegen, van voor
stel en tegenvoorstel, van
geven en nemen. Vooral het
laatste zal wel het geval zijn.
Want alle goedbedoelde
woorden als "rationalisering
van bestuur", "drukken der
openbare" uitgaven ten
spijt, uiteindelijk gaat het
om invloeds- en machtsver
ruiming. En om de centen.
Men redeneert zo waarom
zou Aalst te Brussel minder
gewicht in de weegschaal
blijven werpen dan bijvoor
beeld Hasselt, Kortrijk enz.
Brussel betekent hier na
tuurlijk daar waar de poli
tieke macht wordt uitge
oefend. Aan die redenering
van machtsuitbreiding naar
buiten zit natuurlijk niets
oneerlijks vast. Integendeel.
Maar wordt ze niet meteen
gekoppeld aan de machtsuit
breiding naar binnen? En of
die laatste optie strookt met
de volksbelangen der samen-
te-voegen-gemeenten moe
ten de politieke partijen ons
uitleggen
Tenslotte zijn er de centen,
Aalst is als verzorgin<pcen-
trum met hospitalen, sport
accommodatie, cultuur
centra, politie en brandweer
een te dure zaak voor de
Aalstenaars alleen, ledereen
wil dat graag begrijpen, men
moet er alleen eerlijk durven
voor uitkomen. Aalst gaat
dus over het muurtje kijken.
En Aalst boft als weinigen
in dit land de industrie-ge
meente, Erembodegem is
financieel behoorlijk be
stuurd en bouwt op eigen
kosten sterk aan zijn dure
infrastructuur, Hofstade is
toevallig de grens van de
Aalsterse industrie-kern en
in Gijzegem floreert een
groot bedrijf
Al bij al, Aalst en omgeving
zou wel eens dicht bij
nieuwe verkiezingen kunnen
zijn. Vóór het zover is moet
iedereen die het heil van de
gemeenschap behartigt en
daaróm gaat het toch
maar eens het politieke-
woordenboek openslaan dp
"fusie, federatie, grenswijzi
ging en aanhechting"
What's in a name? vroeg
Shakespeare. Ja, wat zegt
een naam?
Loopt de kabeltelevisie zo stilaan overal van stapel te Aalst
kwamen de eerste kabelbeelden in het demonstratiekantoor van
«Voor U» binnen dan schijnt het te Erembodegem en dan meer
speciaal op de wijk Terjoden lang van geen leien dakje te zullen
lopen. Er heeft zich in de nieuwe wijk te Terjoden een «storing»
voorgedaan, die wellicht als triestig gevolg zou kunnen hebben dat
de mensen aldaar n<~g een hele tyd op kabeltelevisie zullen
wachten lang nadat de rest van de Erembodegemmenaars reeds
met kabelteevee zullen gekonfronteerd zijn. Er blijken in de
betrokken wijk Dennenlaan, Beukenlaan, enz. ruim
honderdvijfentwindg mensen te wonen, die zich met hand en tand
én de wet achter zich blijven verzetten tegen het vasthechten van
de distributiekabel op hun huizen. Het gevolg daarvan zal wellicht
zijn dat de mensen van Intercom zich aan die straten niet zullen
gelegen laten en rustig de rest van Terjoden zullen kableren, om
waaneer dat gedaan is misschien te onderzoeken hoe ze een
oplossing aan de scheve toestand in de voornoemde wijk recht
kunnen trekken.
Het begon allemaal met één
persoon, zo verklaarde men ons
bij Intercom. Die bepaalde
persoon verzette zich tegen het
feit dat wij de distributiekabel
op zijn huis zouden aanbren
gen. Die man heeft toen een
soort aktie op touw gezet, heeft
een petitie opgesteld en is met
die petitie rondgetrokken, heeft
zo een 125-tal handtekeningen
verzameld. Al die mensen
verklaarden zich akkoord met
zijn zienswijze dat er geen
kabel aan de gevels mocht
vastgehecht worden. De rede
nen daarvan zijn van diverse
aard. In eerste instantie beroe
pen die mensen zich op het feit
dat wij geen recht hebben om
de kabel aan hun huizen te
bevestigen omdat het hun
Herdersem heeft een eeuwelinge, een honderdjarige kapel, een
voetbalploeg of twee, een pracht van een harmonie maar ook sinds
kort een nationale «Miss Tamboer-Majoor». Paula De Wolf, een
knappe zestienjarige verschijning met donkerrood haar werd te
leper uit de zesendertig finalisten verkozen om gedurende een
jaartje als Miss tamboer-majoor te regeren over alle
majorettenkorpsen van ons landje. Dat Paula erg gelukkig is met
haar titel hoeven we natuuriyk niet te vertellen en samen met de
heer De Meyst, sekretaris van de harmonie, gingen we Paula dan
ook even opzoeken.
Het kleine huizeke in de Pontstraat is Ietwat scheefgezakt,
gebukt als het staat onder de vele jaren. Wanneer wij de
belstang naar beneden trekken, kriept de IJzerdraad schu
rend doorheen het holleke bovenaan de deur. Ergens
binnen in de gang valt hel en vrolijk de klank van een ko
peren belleke. Het tingeit als een pastoriebei in een roman
van Felix Timmermans. Dan draalt de brede, zware deur
moeizaam open. Dat was voor ons het begin van een leuke
namiddag.
«Kom maar binnen!». Met
haar zevenentachtig jaren
ziet Celestine De Vos er
amper een goeie zestiger
uit. «Marieke komt zo dade
lijk. Ze zit boven wat te
frutselen», zegt ze. De
kleine hall hangt vol met
schilderijtjes. Leuke spon
tane dingetjes, met kleuren
die de blos der jeugd al een
tijdje verloren zijn. Celes
tine sloft ons voor. De
kleine leefkamer waar zij
ons achterlaat «Ik zal
eens gaan zien waar Marie
ke blijft. Maak het u maar
gemakkelijk, hoor mijn
heer.» lijkt een echt mu
seum. Koperen kandelaars,
tinnen potten, beeldjes in
biscuit, porceleinen bor
den, een oude «regulateur»,
schalen, kommetjes en bo
kalen,
Lees door blz. 4
eigendom is. Bovendien scher
men zij met estetische faktoren
en dergelijke meer.
Toen wij die honderd en zoveel
handtekeningen binnen had
den, zijn wij bij die mensen
gaan aankloppen. Toen bleek
dat het overgrote deel van de
betrokkenen in feite niet goed
wist waarover het ging, waarom
zij hun handtekening geplaatst
hadden. Na een gesprek met de
betrokkenen, bleek dat zeer
velen de zaak heel anders
bekeken hadden en dat zij zich
toen zij precies wisten wat er
ging gebeuren hoegenaamd
niet meer zouden verzetten
tegen het aanbrengen van de
kabel op hun huizen.
Wij hebben ook de man die de
hele campagne op touw gezet
had, bezocht.
EEN JAAR H.A.K.
Een jaar geleden werd H.A.K., wat Hulp-Advies-Kontakt
betekent, opgericht met een feestavond, liedjeszangers en muziek.
Op precies dezelfde wijze vierde men verleden zaterdag de eerste
veijaardag. Tijd dus om even een balans op te maken. Een café in
Aalst dat je via een oude, open poort en een romantische
binnenkoer bereikt. Niet zomaar een café echter.
«Het voornaamste idee», zegt
iemand van de H.A.K.-groep,
«was en blijft een kontaktcen-
trum. Iedereen kan hier in- en
uitlopen. Altijd staan vier van
onze leden klaar om met
bezoekers als vriend te praten.
Verder helpen we ook mensen
die met hun moeilijkheden niet
bij officiële diensten terecht
Erg muzikaal zijn ze bij de
familie De Wolf wel aangelegd.
Samen met haar drie zusjes en
twee broers maakt Paula deel
uit van de Koninklijke Harmo
nie «Concordia et Docilitas».
Toen de harmonie begin dit
jaar uitpakte met een majoret-
tenkorps werd Paula meteen
aangewezen als tamboer
majoor.
Haar debuut had ze
toen reeds gemaakt door vier
jaar te fungeren als drum
majorette.
«Het heeft er eigen
lijk altijd wel wat ingezeten»
vertelde Paula ons, «alhoewel ik
me echter bitter weinig voor
muziek en hiermee bedoel ik
dan wel muziekinstrumenten
en zo danste ik toch
dolgraag.
En wat die wedstrij
den zelf betreft, was ik eerst
niet zinnens mee te dingen,
maar heb me dan toch laten
overhalen en mag dan ook
zeggen dat het enorm meege
vallen is, ondanks het feit dat
ik erg zenuwachtig was en zelfs
tijdens het optreden tot twee
maal toe mijn stok liet vallen».
Lees door Dlz. 4
Lode Caudron bracht er op het binnenplein van het Keizershof
zaterdagavond de stemming in, tijdens de avond ingericht door
HAK (l)
Muurkranten op de brandweerkazerne In de Vrijheidstraat en
stencils verspreid door jongere brandweermannen wfjzen zeker
niet op een vroegtijdige karnavalinzet bij het Aalsters korps.
Reeds geruime tijd is er by de leden van het korps een latent
ongenoegen. Waar benoemingen niet altijd even entoesiast
onthaald worden, is de sfeer rond het In voege treden van het
nieuw organiek reglement, waarbij het korps niet langer uit
louter vrijwilligers zal bestaan, doch in de nabije toekomst ook
vaste brandweermannen zal in dienst nemen, niet wat het moet
wezen.
Deze malaise kristalliseert zich rondom enkele recent getroffen
beslissingen, die weliswaar op zichzelf van ondergeschikt
belang zijn, doch de hoger vermelde akties uitlokten. Oudre en
jongere brandweerlieden zyn niet erg gelukkig met de genomen
maatregelen die tradities doorbreken en de kameraadschappe
lijke geest by het korps niet ten goede komen.
Tuchtmaatregelen werden reeds getroffen en enkele
brandweermannen dienen eerstdaags voor het bestuur te
verschijnen. Vorige week donderdagavond werd sergeant
majoor Theofiel De Meersman uit zijn funktie van instrukteur
voor de nieuwe brandweermannen, ontzet. Zaterdag jl. volgde
het ontslag van een ander lid van het korps, Jean Lauwers, om
te protesteren tegen de sfeer en de genomen maatregelen. Voor
vandaag vrydag kondigen de jongere brandweermannen aan
geen deel te nemen aan de oefeningen, daar deze doorgaan met
andere instrukteurs dan sergeant-majoor De Meersman. De
aktie richt zich niet tegen de nieuwe instrukteurs, maar tegen
«beslissingen die getroffen werden zonder raadpleging van het
bestuur, en allerminst demokratisch zyn», aldus het pamflet.
kunnen of willen».
De animatiekern bestaat uit
een team van dertig vrijwilli-
gersspecialisten, wier leeftijd
schommelt tussen twintig en
veertig. «Dit is nodig om alle
leeftijden aan te spreken. We
hebben er bij de samenstelling
van onze groep ook voor
gezorgd dat zoveel mogelijk
strekkingen vertegenwoordigd
waren».
Wegens het grote aantal oproe
pen heeft men ook een
full-time medewerker in dienst.
Deze ploeg heeft mogelijkhe
den geschapen om mensen in
nood zo persoonlijk mogelijk te
helpen, om met hen een
moeilijke weg op te gaan en een
uitweg te zoeken, zonder in
hun plaats te beslissen.
Tijdens de oprichtings- en
werkvergaderingen bleek het al
dan niet registreren van klan
ten steeds een knelpunt. De
praktijk wees uit dat in de
«anonieme» richting verder
dient gewerkt. Zo alleen kan
HAK een absolute waarborg
bieden dat men, om geen
enkele reden, ooit zou gekon
fronteerd worden met derden
over zijn uitlatingen. De advi
serende, informerende en hulp-
biedende bedoelingen komen
op die wijze duidelijker tot
uiting en tevens wil men aan
bestaande instellingen bewijzen
dat het even goed, ja zelfs
beter, kan zonder nummers en
dossiers. Alleen mensen die
meer intensieve hulp of begelei
ding nodig hadden, werden
geregistreerd. Zodoende kon
men de evolutie beter volgen,
gemakkelijker verantwoording
geven en uitmaken waar men
te kort schoot. Het is zeer
moeilijk om de ware toedracht
weer te geven van de problema
tiek waarmee men naar het
centrum komt, omdat de
mensen in nood steeds in een
warboel van probleemsituaties
zitten vastgenesteld.
Gezinsmoeilijkheden waar
bij men relatiestoornissen
ouders/kinderen, weglopen van
huis, relatie man/vrouw, verlo
ving, zorgen met kinderen en
adolescenten onderbrengt
zijn meest voorkomend.
Lees door blz. 4
blz.
3
Dokumenten van
het daensisme
blz.
4
Theo Lefèvre
de dood van
een eerlijk man
blz.
5
Honda,
de Japanse reus
blz.
6
Kabel teevee
in Aalst
blz. 11
Sport
blz. 16
ACV wil iets doen
voor leefmilieu^^
