v.u.
P.V.V.
VRIJE TRIBUNE
K.P.
B.S.P.
Interview
WANNEER «MENEER LOUIS» BEGINT TE SCHRIJVEN,
IS DAT EEN GOED TEKEN
WAARHEEN LEIDT EEN
VERSNIPPERDE
ll.ll.ll.-AKTIE
RENDERENDE
BIJVERDIENSTE
2 -19.10.1973
De redaktie heeft het recht deze teksten in te korten
EEN AKTUEEL KONGRES
Wc hebben vorige week reeds
melding gemaakt van het
Volksunie-Kongres dat op 24
en 25 november e.k. te
Oostende plaats heeft. We
willen daar vandaag even
langer blijven bij stilstaan.
Het eerste deel van de
Kongres-werkzaaniheden zal
gewijd zijn aan de herformule
ring van de basis-beginselen,
om van daaruit vijf belangrijke
tenia's te behandelen: de
staatshervorming, het onder
wijs. het sociaal en ekonomisch
beleid, de geestelijke en mate
riële leefbaarheid en de inter
nationale betrekkingen.
Het tweede deel van het
Kongres is gewijd aan de
demokratie op alle vlakken: op
het niveau van de gemeente, op
het niveau van de gewesten en
op nationaal niveau, in eht
parlement en op het ekono
misch vlak.
Vanzelfsprekend is er ook een
derde luik: de aktuele politieke
problemen.
Het komt ons voor dat het
tenia van het VU-Kongres zeer
juist gekozen is. Wie in de
politieke wereld van vandaag
even rond zich kijkt, merkt
zeer duidelijk hoe wij in dit
land verder en verder aan het
wegglijden zijn van een werke
lijke demokratie. Zowel op het
politiek vlak. als op het syndi-
kaal. het sociaal en het
ekonomisch vlak. is de werke
lijkheid vandaag nog minder
dcmokratisch dan gisteren en.
zo valt te vrezen, morgen nog
minder dan vandaag.
De herrie rond de herverkie
zing van Van Acker als
voorzitter van de Kamer, is er
het jongste voorbeeld van
hoezeer de demokratie als
geestesgesteldheid bij de mees
te parlementairen niet meer
aanwezig is. Het loont trouwens
de moeite bij dit incident een
ogenblik stil te staan.
De herrie was in feite reeds de
dag voordien losgebroken, toen
het dagblad «Het Volk» in
scherpe bewoordingen de par
tijdigheid veroordeelde waar
mee de BSP'er Van Acker de
jongste jaren zijn funktie van
Kamervoorzitter waarnam.
Konsekwent diende de VU. die
met de kritiek van «Het Volk»
helemaal akkoord kon gaan.
een tegenkandidaat in. Uit
wraak omdat een deel van het
parlement zich niet langer
braafjes bij het BSP-monopolie
scheen neer te leggen, brak de
BSP niet een demokratische
traditie en stemde de VU en
het RW weg uit het bureau van
de Kamer. «Die wraakneming
is hoogst ongewoon en siert de
BSP niet», schreef, zeer terecht,
de «Gazet van Antwerpen» de
dag nadien.
Dat CVP en PVV zich tot dit
anti-deniokratisch maneuver
leenden, bewijst hoezeer de
demokratische gesteldheid ook
in die partijen ziek is.
Dit en vele andere feiten tonen
aan dat de Vlaams nationale
partij de vinger op de wonde
iegt door een Kongres te wijden
aan de belangrijkste aspekten
van de demokratie.
Zoals we bij herhaling reeds
schreven, is het politiek leven
in dit land dringend aan een
vernieuwing toe. De Volksunie
kan die vernieuwing brengen,
omdat ze metterdaad steunt op
een van de belangrijkste tradi
ties in de geschiedenis van de
Lage Landen bij de zee: de
demokratie!
Dr. R. VAN LEEMPUTTEN
V olksvertegen woord iger
OOK EENS OVER HET
DEKREET
Het dekreet van de Vlaamse
Kultuurraad over de verneder
landsing van het bedrijfsleven
in Vlaanderen, werd in deze
tribune reeds herhaaldelijk
besproken. Dit gaf zelfs aanlei
ding tot polemieken die tot in
de kolommen van andere
bladen overliepen. Een goed
punt voor «De Voorpost», de
bevolking kan nooit teveel
geïnformeerd zijn.
We hebben dat alles met
aandacht gelezen en zouden
toch graag op 'n paar zaken
inhaken.
Iedereen in Vlaanderen is het
erover eens dat het dekreet
juist is en rechtvaardig. Van
waar dan de zo bitsige
polemieken? Minister Glinne
heeft zich tot overhaast optre
den laten verleiden en voor de
Volksunie was dit de gedroom
de gelegenheid om de BSP
ervan langs te geven.
Wij rekenen Glinne niet tot de
fransdollen. waarvan men in
elk geval reakties zou gekregen
hebben. Maar betekent dit dat
het dekreet perfekt is? Wij
menen dat men moeilijk kan
loochenen dat het artikel 5 met
buskruit geladen is. Eén lid van
de ondernemingsraad kan, ge
bruik makend van zijn veto
recht. en ook al werken er in de
onderneming in kwestie flink
wat mensen van een andere
taalgroep, de vertaling van een
bedrijfsdirektieve weigeren.
Wij geloven niet dat men tot de
scherpe vorm van dit artikel
zou gekomen zijn indien men
de vakbonden had geraad
pleegd. De Vlaamse werker
weet hoe hij er te Brussel
dikwijls aan toe is. Brengt het
hem één stap verder, wanneer
in het Vlaamse gewest, bijvoor
beeld te Halle. Waalse arbei
ders op dezelfde wijze worden
behandeld? En hoe moet het in
sommige gevallen niet gastar
beiders voor wie Frans de enige
oplossing is?
Zijn wij minder Vlaanisvoclend
omdat wij er ook sociaal bij
denken? Moet het uit de wereld
helpen van mistoestanden, ge
paard gaan niet krachtpatserij?
Een tweede opmerking, bij de
verklaring van staatssekretaris
Dlioore. als zouden bedrijven
geweigerd hebben zich in
Vlaanderen te vestigen, ten
gevolge van het dekreet. Jon
gens. wat 'n kluif. Arm België
en nog armer Vlaanderen!
Waarom zich niet eens de
vraag gesteld wie dan in dit
land de baas is? We krijgen
hier een heruitgave van het bij
de vakbonden welbekend ver
schijnsel dat buitenlandse di-
rekties ook op sociaal gebied
onze wetten aan hun hielen
willen lappen, en niemand
vindt het de moeite waard daar
even te blijven bij stilstaan.
Het dekreet was er nodig, maar
wij zien niet in waarom het niet
zou kunnen verbeterd worden.
Het dekreet is in princiep juist,
maar de kultuurraad kan uit
de reakties wellicht leren, dat
vooral de met veel springstof
geladen taalproblemen in hun
sociale kontekst moeten gezien
worden. Wij hebben in elk
geval weer kunnen vaststellen,
dat het chauvinisme blind
maakt, en dat het sommige
mensen blijkbaar minder om
de rechtvaardige oplossingen
gaat. dan om de munt die er
kan uit geslagen worden, zelfs
samen met de chauvinisten van
de overkant. En vooral wanneer
men denkt er de arbeidersbe
weging te kunnen mee treffen.
Ray DE SMET
Voorzitter K.P. Dender
HERFSTSTORMEN VOOR
DE REGERING:
Ver van mij te beweren dat
deze regering nog niets heeft
verwezenlijkt, zij heeft in de
negen maanden van haar
bestaan op het sociale vlak
verschillende realisaties:
De pensioenen van de
weddetrekkenden zijn met
7.96% gestegen op 1 januari
1973.
een jaarlijkse automatische
herwaardering van alle pensioe
nen werd ingesteld (1 jan. 1974
met 4%).
het verlofgeld van de gepen
sioneerden werd verhoogd.
de pensioenverhoging voor
zelfstandigen werd met zes
maanden vervroegd. Op I
januari 1973 in plaats van 1 juli
1973.
de vergoeding voor fysische
gehandicapten werd met 10%
verhoogd en deze voor de
mentaal gehandicapten met
15%.
een 14e maand kinderbij
slag werd aan alle gezinnen
toegekend.
voor de kleine inkomens
werden de fiskale barema's
geïndexeerd.
Door haar samenstelling ook.
en daarvoor werd zij tot stand
gebracht, moest de regering de
grote problemen van de ge
meenschappen regelen, evenals
oplossingen vinden voor een
aantal etische en budgetairc
moeilijkheden. Daarin lijkt
deze formatie tot heden niet
geslaagd. Wel worden ernstige
pogingen ondernomen, maar
men kan zich van de indruk
niet ontdoen dat de bcwinds-
ploeg door bepaalde personen
achter de regering ert binnen de
CVP en de BSP geremd wordt.
Dit kwam duidelijk tot uiting
in de kritiek op het BSP-Kon-
gres en kan ook waargenomen
worden in uitspraken van
CV P-verantwoordelijken.
Daardoor wacht de regering
een moeilijke herfst en" zal zij
verschillende stormen moeten
trotseren. In de eerste plaats
zal de regering de moeilijkhe
den rond het abortusprobleem
moeten oplossen. Het ontwerp
Vanderpoorten dat de grootste
gemene deler lijkt, gaat niet ver
genoeg voor de BSP en te ver
voor de CVP.
Ibramco lijkt nog niet van de
baan en niet enkel binnen de
CVP en de PVV is hevige
tegenstand, ook in Nederland
wordt de oprichtingsplaats ern
stig betwist. Voor dit BSP-pro-
jekt inzake energiepolitiek zul
len Leburton en Claes moeten
bewijzen dat het geen verlies
latende zaak wordt voor de
reeds slechte financiële toe
stand van het land.
Het R.T.T.-dossier is evenmin
gesloten en het parlement
wacht nog steeds op de
beloofde verklaring van de
regering. Eens het onderzoek
afgesloten.
De grote brok en moeilijkste
klip blijft de gewestvorming.
Wat zal de regering hiervan
eindelijk kunnen terecht bren
gen? Alle middelen zullen goed
zijn om de geesten te vertroebe
len. Indien echter geen oplos
sing door deze regering wordt
gevonden, dan komt niet alleen
het samenleven binnen dit land
in hel gedrang, maar ook de
regering zelf.
Leburton mag dan nog zeggen
dat zijn regering er geen is van
betwisting. Hij moet nog het
bewijs leveren dat deze ploeg
de vele en zware problemen
waarvoor zij is gevormd kan en
zal oplossen.
Leburton zal zijn regeringschip
vast in hand moeten houden
wil hij de opdoemende herfst-
orkanen overleven. Daarbij
moeten wij vooral denken aan
de woorden van minister Claes
op het BSP-Kongres: «Sommi
gen beweren dat een regering
met liberalen geen progressieve
politiek kan voeren. Maar er
komt meer verzet van diegenen
die zich Kristen-Demokraten
noemen!!».
In deze waarachtige verklaring
heeft zelfs een Van den Eynde
moeten berusten.
L. D HAESELEER
V ol ksver tegen woord iger
LIBERALE
MACHTSHONGER
De huidige regering kent heel
wat moeilijkheden. In de nacht
van zondag op maandag werd
terug het bijna klassiek gewor
den «topoverleg» gehouden.
Aanleiding daarvan zijn een
reeks liberale eisen, die voor
het debat over de gewestvor
ming dringend moeten ingewil
ligd worden. De PVV-PLP
dreigt eruit te trekken indien
haar medewerking aan de
uitvoering van artikel 107
qyater niet in klinkende munt
wordt betaald.
Deze PVV-medewerking is in
derdaad voor het tot stand
komen van de gewestvorming
noodzakelijk, daarom ook zal
de PVV nu niet terugdeinzen
om indien nodig, haar «chanta-
gespel» tot het einde door te
zetten. De PVV bekommert
zich indrdaad geen zier om de
gewestvorming, maar wil deze
alleen gebruiken om haar
posities veilig te stellen. Ver
trekkend van het standpunt dat
haar aanwezigheid in de rege
ring vereist is. om een tweeder
de meerderheid te bereiken, wil
ze de gelegenheid te baat
nemen en om haar intrede te
doen in de G.O.M. en de
syndikale herkenning voor de
Liberale Vakbonden te verwer-
I rouwens niet haar aanwezig
heid in de Goni's kunnen wij
een kruisje maken over een
verdere uitgewerkte rol van
deze organen. Trouwens nie
mand is er vandaag zeker van
dat éénmaal deze eisen ingewil
ligd. de PVV toch zal bereid
zijn de gewestvorniing te
.stemmen.
Vergeten wij immers niet dat
de Liberale partij in de
geschiedenis zich doorgaans
heeft gedragen als een publieke
vrouw, die zich aan de
meestbiedende verkocht. De
huidige PVV. en hoe sommige
in bepaalde gewesten zich
inspannen voor hun partij, een
sociaal imago te geven, heeft
deze mentaliteit zonder veel
moeite overgenomen.
Wij vragen ons trouwens af.
waarom de socialisten verder
deze regering zouden steunen,
indien men van PVV-zijde niet
alle garanties zou krijgen voor
de te verwezenlijken gewestvor
niing.
Dat is trouwens de enige reden
waarom de BSP uiteindelijk
een drieledige regering heeft
aanvaard, valt deze reden weg.
dan is het bestaan van de
huidige regering overbodig.
Wij weten sedert lang dat de
kleine man van de PVV niets
heelt te verwachten.
W. VERNIMMEN
Senator
«Mijnheer Louis», is een begrip te Aalst. Iedereen weet dat men bij
volksvertegenwoordiger Louis D'Haeseleer niet tevergeefs gaat
aankloppen. De uitbouw van zijn sociaal dienstbetoon is niet
alleen een fenomeen binnen de PVV-partij, doch ook te Aalst en in
ons land.
Wij hadden de intentie reeds vorige week een vraaggesprek met
volksvertegenwoordiger D'Haeseleer te brengen, doch een afspraak
beleggen gaat moeilijker. Niet dat hij weigerachtig is, neen, doch
het ontbreekt hem aan tijd. Ieder uur van de dag moet hij ergens
heen, parlementair werk, konferenties, mee op uitstap met de
L.S.W.-gepensioneerdenbond naar Wie/.e, en niet in het minst de
talloze zitdagen her en der in het ganse arrondissement.
Vrijdagnamiddag kon er een uurtje tussendoor voor «De
Voorpost».
Kunt U ergens de populariteit
die U geniet in het Aalsterse
verklaren?
Ergens heeft het me dunkt te
maken met een ingeborenheid.
een karaktertrek, bovendien
speelt mijn opvoeding hierin
ook een voorname rol. Als een
jonge broekvent emigreerde ik
samen met mijn ouders naar
Amerika en verbleef er in een
volkswijk en leerde daar de
tegenstellingen in onze maat
schappij van nabij kennen. Ik
ondervind deze trouwens zelf
aan den lijve, daar vader een
arbeider was die o.m. seizoen
arbeid verrichtte. In die jaren
twintig verbleven wij in woon
wagens en tijdens de vakantie
maanden werd ik ingeschakeld
in de oogst. Deze achtergrond
heeft mij in grote mate
beïnvloed, om sociaal werker te
worden.
Wat na uw terugkeer uit
Amerika?
Ik ondervond de grootste
moeite als engelstalige. met
een dialektische kennis van het
Nederlands om een job te
bemachtigen. Na opnieuw
school gelopen te hebben te
Gent in de Engelish Club kon
ik bij Firmin Verbruggen.
advokaat en zoon van een
bekend liberaal voorman uit
Erpe. als bediende in dienst
komen, part-time. In de voor
middag kwam ik als reiziger
aan de kost.
Reeds tijdens de ooifog organi
seerde ik dienstbetoon. Na de
oorlog werd mij het sekreta-
riaat van het liberaal vakver
bond samen, met het zieken
fonds voorgesteld. Met enorme
moeilijkheden zijn wij dan
samen met vrienden die reeds
lang in het syndikaat stonden,
begonnen aan de uitbouw van
ons opzet.
Wat is hel resultaat van meer
dan 25 jaar volhouden?
Momenteel is er het gróót
L.S.W.-centrum in de Korte
Zoutstraat. waar ondergebracht
zijn: polykliniek. sociaal dienst
betoon. middenstandsorganisa
tie. syndikaat en ziekenfonds.
Er is tevens een uitbreiding te
Zottegem. een sekretariaat te
Herzele en te Ercmbodegcm en
een belangrijk sociaal centrum
is in wording te Sint-Lievens-
Hou tem.
De werking in het syndikaat
heeft vruchten gedragen. De
talloze konflikten tussen de
arbeiders en het patronaat,
vooral na de oorlog, behandel
den wij niet de optie van mijn
slogan voor ogen: «Geen arbeid
zonder kapitaal, geen kapitaal
zonder arbeid».
Het is onloochenbaar dat het
sociaal dienstbetoon aan de
basis ligt van de werking van
de L.S.W.-centra en zich tevens
uitdrukte in stemmen bij
verkiezingen. In het Aalsterse
is het dienstbetoon van de
liberalen spreekwoordelijk ge
worden. Het is uitgebouwd van
gemeente tot gemeente en nooit
of nooit vraagt men u. bij welk
syndikaat of partij men aange
sloten is. Centraal wil ik steeds
de mens zien die een dienst
nodig heeft, of die problemen
heeft. Momenteel wordt het
dienstbetoon afgewerkt niet een
staf medewerkers.
Een geheim procédé bij het
dienstbetoon?
De mensen stellen slechts
vertrouwen in U, door de
manier van «human relations»,
de wijze waarop ze ontvangen
worden en zeker ook niet in het
minst, de goede resultaten. Er
wordt naar geen moeite geke
ken w anneer een zaak door ons
aanhangig gemaakt wordt. Het
middel om resultaten te beha
len is aandringen en blijven
aandringen.
Daar politiek evenzeer een
kwestie van vertrouwen is
bracht het sociaal dienstbetoon
het voorkeurstcmmenaantal
niet zich mee.
Uw politieke aktivitcitcn?
In 1946 werd ik provincieraads
lid. Ook voor de gemeenteraad
werd ik verkozen, en steeds
verhoogde die steninienregen,
mede door de volharding en het
direkt kontakt met de bevol
king.
Als parlementair heb ik een
voorkeur voor de pensioenen
wetgeving. in het bijzonder en
de sociale problematiek in het
algemeen. Als voorzitter van de
kommissie van het sociaal
statuut, behartig ik inzonder
heid de middenstandsprobie-
men, waarbij het in de
bedoeling ligt zo snel mogelijk
de diskriminatic tussende
zelfstandige arbeiders en de
loontrekkenden weg te werken
Eén van mijn stokpaardjes is
trouwens de toepassing van een
geïndexeerd nationaal pensioen
en de uitbreiding van de
kindertoeslagen ook voor de
jonge gezinnen met een kind.
Het zijn steeds deze bevolkings
lagen die noden hebben die
mijn zorg uitmaken.
De betekenis van de PVV in de
stad Aalst?
Zelf hen ik 25 jaar gemeente
raadslid geweest en zelf sche
llen van onderwijs. De terug-
i
rol|
ter
[hi
Wordt er ter gelegenheid van de ll.ll.ll.-aktie, die dit ja#1
uitzonderlijk op 27 en 28 oktober gevoerd wordt, reeds heel w^ 1
gedaan om de mensen voor dit jaarlijks weerkerend initiati£n
warm te maken, dan blijkt er op de formule ergens sleet J
komen. Liep het hele geval tijdens de eerste jaren betrekkeliLer
vlot, dan kan dit moeilijk voor de paar laatste jaren getuig vi
worden. en
Er kwam niet alleen kritiek op het feit dat men praktiséZe
uitsluitend op jongeren, waarvan het merendeel nog kindertjde
waren, beroep deed, terwijl de inbreng van de volwassenen zitjier
veeleer beperkte tot het kopen van één of een paar vignetteraf
Daarmee achtte de doorsnee volwassene zijn plicht ruimschoojing
volbracht. Er kwam niet alleen kritiek op die verkoopmetodi
Er kwam er ook op de essentie van de zaak zelf. Heel wi b
mensen de beste stuurlui staan immers altijd aan de wal
maakten zich van de aktie los, distancieerden zich van het hej"1
geval door op te werpen dat men in feite niet goed wist wat f10
allemaal met dat geld gebeurde, waarbij heel wat geïnsinueeiËer
werd, toen zij verklaarden dat er van het gestorte bedrag het
wat aan de «administratieve kant van de zaak» bleef kleven. f
Die kritiek heeft het echter niet zo bijster lang kunne' g
volhouden, want niet alleen werden de totale bedragee[
gepubliceerd, doch plakte men er konkrete gegevens op door i (jr
zeggen welke projekten aangepakt werden en hoeveel ze gekojiit
hadden. Toen deed er zich een nieuw fenomeen voor. fctic
bepaalde kringen rees verzet omdat men zich niet koksp
verzoenen met het politieke regime van het gesteunde lanider
Slogans als «Onze armen geven geld voor de rijken uit
ontwikkelingslanden» werden legio. Verdwenen dergelijk
dooddoeners al heel vlug, toch ging de versnippering di z<
krachten verder. Dit jaar wordt alles op alles gezet om Sahel |d
helpen. Iedereen is het er volkomen over eens dat dit gebied -jeli
je weet wel met de dode kameel op de voorgrond dringennd-
uit de diepste nood moet gehaald worden. En toch is lang niigei
iedereen akkoord om zich onvoorwaardelijk achter het huidig de
projekt te zetten, want her en der lezen we dat vooral
jeugdklubs e.d. ook andere projekten zullen gesteun^
worden. Zo lezen wij dat de vrijheidsstrijders in Mozambiqifer-
en Angola de gelden van de plaatselijk gevoerd? c
11.11.11 .-aktics zullen opstrijken. Nog anderen wensen geil"}*
vnnr Brazilië, voor de strijd tegen de junta in Chili enz...
jdt
Het versnipperen van de ll.ll.ll.-aktie heeft in se geen enkel?30
zin. Wanneer men de zaken begint te ontdubbelen, wanner
men langs alle kanten andere richtingen begint uit te gaan, dai"5,
blijft er van het oorspronkelijk doel het helpen waar de noof
het hoogst is, waar het direkt menselijk leed enorm groot is -
niets meer over. u®4
11.11.11. is een solidariteitsaktie. Wanneer men die kettinj p,
gaat verbreken, houdt men niets dan losse schakels meer ovei i
En daarmee kan men niets aanvangen.
Geen mens betwist de onmenselijke toestanden, die in Sah/4'
heersen. Het is dan ook even onmenselijk zich van de aktie m^/
tal van drogredenen te willen distanciëren, of de zaak t'&cb
versnipperen. Een versnipperde aktie leidt immers tot niets, j h
K. MONSIEUR
verzamelen.
door aanwerven van abonnementen voor
DE VOORPOST
Oude Vest 34 - 9330 Dendermonde
of telefoneren naar 052-240.60.
k"
\ke
f, i
gang van de PVV op gemeente
lijk vlak is beslist van tijdelijke
aard. Tijdens de laatste verkie
zingen ruimde ik met mijn
volle goesting de plaats voor de
jeugd. Wanneer de partij bij de
vorming van de huidige uitzon
derlijke meerderheidskoalitie
haar fiat gaf. was het met de
eerste bedoeling de bestaande
slentergang te doorbreken. Het
huidig schepenkollege is er in
geslaagd dat doel reeds te
bereiken. Om betere resultaten
te kunnen afdwingen, bv. wat
de ziekenhuisuitbreiding be
treft. kan men wellicht via de
vijf parlementairen van Aalst
werken. Wat de P.V.V. steeds
betracht is meer en meer
inspraak te verlenen aan de
plaatselijke bevolking. In de
stadskern zelf dient er zeker
iets op touw gezet te worden
voor de handelaars. Daar denk
ik aan een winkelstratenpro-
jekt. shoppingstreets. doch de
handelaars zelf dienen zich hier
voor uit te spreken. Een proef
in die richting, zou beslist de
moeite lonen. Mits inspraak
kan men trouwens voor tal van
problemen naar het begin van
een oplossing gaan voor tal van
stadsproblemen.
Men moet de zaken direkt
durven aanpakken, niets laten
rusten. Dat op het ander vlak
van het dienstbetoon trouwens
ook de metode.
U vertegenwoordigt in de PVV,
ook vroeger reeds, de Vlaamse
refleks?
Inderdaad, ik was een van d>
eersten die in de schoot van di,ere
PVV uitkwam voor de vorminj
van vleugels. Dat maakte bij d<"r"f
dolle frankofone partijgenotei
heel wat ophef. Als Vlaamsge
zinde wil ik beslist niei
extremistisch zijn. Ik ber
absolute voorstander, zeker of
ekonomisch gebied, van België
Ik ben geen federalist, temeet
daar ik nog nooit een volledigi
interpretatie mocht zien vartni<''
het federalisme. DaarentegentV>n
ben ik voorstander van da
vorming van de drie gewesten]
met inachtname van het Duits
talig landsgedeelte. Een dege'
lijke gewestvorniing is brood
nodig. Mijn nict-franstalig«Lj
opleiding zit hier wellicht weefde!
voor iets tussen. Het trof mnenu
geweldig, bij mijn debuut alsjln,J
parlementair, dat wij VlaminJ
gen. indertijd als een minder
heid-werden behandeld. Pende
laars. beambten en ambtenaren
die naar mijn dienstbetoon
kwamen om hun grieven hoe zij
opzij geschoven werden voor
bevorderingen en dies meerj
stijfden mij in mijn vlaams]
voelend beid.
I)c bekommernis om dezen in
de maatschappij die benadeeld
worden, staat centraal in het
werk dat volksvertegenwoordi
ger Louis D'Haeseleer verricht.
I)e kringloop van zijn opvoe
ding tol zijn inzet voor de
minderbedeelden, sluit zich.
Johan VELG HE
