Weekblad van Dender- Durme - en Seheldestreek JURIDISCHE DOODSTEEK BETWISTING GEEFT AAN AALSTERS BEDRIJF VAN LIMBERGEN VERKEERS PERIKELEN LUSTRUM MARNIXRING AALSTENAAR KON GELIEFDE NIET LATEN PRINSESSEN OP DE VUIST AALST 1940-'44 EEN STAD ONDER DUITSE BEZETTING De Voorpost VRIJDAG 26 OKTOBER 1973 - 1e JAARGANG - Nr. 8 - 10 F EEN UITGAVE VAN Drukkerij - Uitgeverij A. De Cuyper-Robberecht pvba 052/240.60 j Verantwoordelijke uitgever: A. DE CUYPER :j PCR 115692 (De Cuyper) 445 F 230 F 120 F Jaarabonnement Halfjaar: Trimester: Neem een goede start met een huwelijkslijst bij Van Limbergen HOOGSTRAAT 28 KATTESTRAAT 73 AALST AALST Alle gekende merken samen in één grote geschenkenzaak uur DN Ltel Bumper aan bumper dienen we door de stadscentra voort te schuiven. Het is een cliché beeld, maar toch nog altijd XP" realiteit. Stadsbewoners noch vroede stadsbestuurders bui gen zich vooralsnog niet over witte fietsenplannen. Men brengt weliswaar de draaien de vinger niet langer naar het voorhoofd voor de witte plannen, doch onder het voor wendsel de realiteit ernstig onder ogen te zien, dokteren urbanisten, ingenieurs stadsbesturen aan de autopest wetend dat het slechts een pleister is op de blijvende open wonde van de verkeers drukte. Een eenzame futuro loog springt met monorails en neerlegging van totale wijken, financieel en milieu-onbe zorgd, soms eens uit de band. Grote steden wenden pogin gen aan, met wisselend sukscs. Provinciesteden, noemen Aalst, doen het bescheidener, financiële noodzaak. De lapmiddelen op zichzelf reeds bittere noodzaak heten hier blauwe zone, gele lijn éénrichtingsverkeer. Wanneer de gemeenteraad zijn fiat geeft, krijgt Aalst binnenkort enkele dergelijke pleistertjes erbij. En een ogenblik zullen de glimmende fortuintjes op krediet aangeschaft wat sneller aanschuiven door het stadscentrum. Deze minieme en tijdelijke oplossingen ver minderen de drukte, maar niet het probleem. De stedelijke kommissie van het Verkeer gaf onlangs gunstig advies aan een reeks voorstellen. De goede ver standhouding tussen het stadsbestuur^ ambtenaren, politiekommissarissen en de afgevaardigde van Bruggen en Wegen blijkt vruchten te dragen. Als alles goedgestemd wordt, kunnen wc allen, dank zij de volledige blauwe zone, vlugger een parkeerplaatsje vinden op de Hopmarkt, worden parkerende vracht- pj wagens uit het centrum geweerd en zal stationeerv er- bod en eenrichtingsverkeer de haastige automobilist rodeo- maneuvers onthouden. Aan de Verkeerskommissie het initiatief om verdere goede schikkingen uit te werken, doch ook blijvende opties te nemen, om Aalst te beschermen tegen de blijvend groeiende verkeersslokop. Zal de bekende textielververij s.a. Teinturia, gelegen aan de Dendermondsesteenweg op de grensscheiding tussen Aalst en Hofstade binnen enkele maanden verdwijnen? De vraag blijft vooralsnog open want heel veel oplossingen voor de in het juridische slop geraakte onderneming bie den zich niet aan. Met een mogelijke verdwijning eind '73 van het bedrijf zou nogmaals een belangrijke schakel van de Aalsterse bedrijvenreeks doorbroken worden en een respektabel aantal werknemers op straat staan. Teinturia is een bedrijf dat eertijds nauw verwant was met Fabelta-Aalst. De eko- nomische moeilijkheden van laatstgenoemde heb ben Teinturia gedeeltelijk beïnvloed, maar toch niet van die aard om het mee te sleuren. Het kruciale pro bleem voor Teinturia, bij de sluiting van Fabelta-Aalst, was de bestendiging van haar waterwinning en lo zing; beide essentieel voor de ververij. Waterwinning en waterafvoer gebeurden tot op dat ogenblik steeds via Fabelta. In dat verband was er trouwens een handelsak koord tussen beide onder nemingen. STEEKSPEL Op 30 juni 1971 werden de gronden van de voormalige Fabelta-inplanting te Aalst opgekocht door een speku- latieve groep, met een stichtingskapitaal van 300.000 fr. Als eigenaar kon deze maatschappij drukking beginnen uitoefe nen op de ververij. Uit de procedure die hangend is tussen de Immobiliënmaat- schappij en Teinturia blijkt dat tot 30 juli '73 de ververij nog zoals voorheen gebruik kon blijven maken van de waterwinning. Nadat de zaak in beroep voorkwam, luidde het arrest dat aan de bestaande toestand defini tief een einde komt op 31 december a.s. Met an dere woorden de levens bron voor de ververij zo er geen oplossing komt wordt drooggelegd. Wat meteen het einde van haar bedrijvigheid en de sluiting betekent. OPLOSSINGEN Heel veel mogelijkheden resten er niet voor Teintu ria. Bovendien is de toege meten termijn om uit de impasse te geraken bijzon der krap. Een eerste alternatief is het opzetten van een eigen wa terwinning en afvoersys teem, dit door het bedreig de bedrijf zelf en vanzelf sprekend vóór de gestelde datum. Het blijft een open vraag of het te verwezenlij ken is. Op zijn minst zou hiervoor staatshulp nodig zijn. Een tweede mogelijkheid kan inhouden dat bij het Ministerie van Binnenland se Zaken, een procedure ingeleid wordt ter onteige ning van de betreffende terreinen, met als motief: openbaar nut. Dat kan binnen het korte tijdsbe stek, voor nieuwjaar, ge beuren. De onteigende gronden kunnen dan op langere termijn via de In- terkommunale, Aalst en Hofstade, een nieuwe be stemming krijgen en even tueel als industrieterrein erkend worden. De vraag dient zeker ge steld te worden of het bedrijf dat er in algemeen opzicht niet zo rooskleurig voorstaat, en dit in een hoog konjunktuurperiode, de eventueel toegekende staatssteun niet zou aan wenden voor andere pers- pektieven, om nadien tot de vaststelling te komen dat het globale bedrijf toch dient te verdwijnen. Een ernstig onderzoek in dit verband dringt zich op, of het bedrijf nog langer levensvatbaar is en dit ook na een mogelijke ministe riële hulp via onteigening en financiële steun. De bedenking komt zo voor de geest dat eens te meer geraakt kan worden aan de diversiteit van de bedrijfs- inplantingen in het Aalster- se, terwijl meer dan twee honderd werknemers, we liswaar in een gunstige konjunkturele periode, mo gelijks naar een andere werkgelegenheid dienen uit te kijken. Blijft de vraag naar de ver antwoordelijkheidszin bij dit juridische steekspel, van de Immobiliënmaat- schappij, waarbij alleen dit laatste reeds de doodsteek kan toebrengen aan nog een Aalsters bedrijf. JOHAN VELGHE Maurits V. uit Aalst werd verliefd. Dat is een euvel dat iedereen kan overkomen. Het dramatische bij Maurits was echter dat het voorwerp van zijn smachtende gevoelens van zijn versnelde hartkloppingen niet veel weten moest. Erger nog. Ze bleef er vrieskoud bij. En dat kon Maurits niet kroppen. Het voortdurend aan haar bel hangen begon het lieve kind op de duur zodanig de keel en de voeten uit te hangen dat ze kort en goed besloot om te verhuizen. Voor Maurits deed dat de deur dicht. Het was de laatste statie van zijn kruisweg en die wou hij absoluut nog niet gaan. Honderd keren herhaalde hij voor zichzelf de smeekbede die hij haar wellicht met patetische bewoordingen en met verheven stem wou deklameren. Het bleef echter bij herhalen, want Maurits kon de moed niet vinden de lift te nemen en haar een paar verdiepingen hoger in hetzelfde gebouw zijn zwanezang te gaan zingen. lucht toen hij op 28 augustus jl. het appartement van zijn beminde binnenduikelde. Daar bleek dat het meisje zijner dromen het echt meende met de verhuis. Zij was netjes haar spullen aan het inpakken. Het sloeg Maurits in de benen. Razendsnel draaiden de ge dachten in zijn dronken hoofd rond. Toen zei hij, het geweer vooruit als een cincmaskoop-- sheriff: «Koffers pakken is nutteloos. Ga maar zitten om te mediteren over de dood!». Lees door blz. 6 Toen beging Maurits een fout. Hij ging die moed zoeken, waar je hem nu precies niet moet gaan zoeken: hij trok op café en kwakte enkele pinten naar binnen. Samen miet het bier steeg ook de moed in hem. Die moed werd zelfs meer dan dat. Om ergens de ernst van zijn woorden te kunnen onderstre pen. kocht hij er zich nog een geweer en een gamma patronen bij. En Maurits, hij trok op. samen met zijn smeekbede, zijn bier. zijn moed en zijn geweer. De avond kriebelde reeds in de VALSE KAARTEN EN VEEL HERRIE VOOR HOPPRINSESVERKIEZING Wat te Moorscl een plezierige en uitbundige verkiezing van de Hopprinscs 1973 had moeten worden, is uitgegroeid tot een betreurenswaardig en ordinair gedoe van de talrijke supporters der kandidaten met veel harde woorden, geroep, gehuil, en zelfs een paar klappen. De supporters uit de diverse kampen kregen het met elkaar aan de stok toen bleek dat er enkele honderden toegangskaarten-stembiljetten meer werden ingevuld dan er in feite gedrukt werden. Toen een en ander bekend raakte in de Katolieke Kring te Moorsel, waar de verkiezing plaatsgreep, was de stemming eruit. Er vielen zelfs harde woorden, een paar mensen gingen op de vuist en de kandidaten stonden er met tranen in de ogen bij. De kroning van de nieuwe prinses, Odille Van Den Broeck, werd op een paar sekonden afgehandeld. Vele mensen hadden er genoeg van en verlieten de zaal. De Marnixring «dient» 5 jaar. Dat vierde deze Vlaamse socio-kulturele serviceklub vorige zondag te Aalst. Was de ring in 1968 nog een glorieuze onbekende, dan is hij intussen uitgegroeid tot een alomgekende en -aktieve vereniging die in Vlaanderen, op gebied van sociaal en kultureel dienstbetoon, onmisbaar werd. Er waren een groot aantal gezinnen opgekomen voor het lustrumfeest. De dames werden in de raadszaal van het stadhuis door de gastvrouwen van Zuid-Oost Vlaanderen ontvangen en bezochten de diverse Dirk Martenstentoonstellingen. Ook de jeugd werd bij het lustrumgebeuren betrokken. Via een konfrontatie met hedendaagse problemen in het Hulp Aktie Kontaktcentrum en e speurtocht door Aalst, bracht men hen op direkte wijze het wezen van de klub bij. Voor de marnixleden zelf was er een feestzitting te voorzien onder de regie van Edgard Saeys. Na een inleidende voordracht van Bert Corthals heette algemeen voorzitter Vik Bourgcais de aanwezigen welkom en dankte hij het Aalsterse stadsbestuur voor de gastvrijheid. 11 alVAN JEF GOOSSENAERTS TOT NU Maurits Chevalier gaf daarop i I een overzicht van het ontstaan en de groei van de Marnixring. Het ideaal werd geïnspireerd door Jef Goossenaerts die zijn idee aan enkele bekende ren uit de Denderstreek en de Vlaamse Ardennen doorgaf. Sinds de stichting te Voorde op 30 december 1%8 hebben zich twaalf kernen ontwikkeld [werd de ring organisatorisch. dienen van de Nederlandse stam. het verspreiden en bevorderen van Nederlandse kuituur en de solidariteit met beproefde stamgenoten. José De Schaepmeester stelde dan in zijn persoonlijke visie op de toekomst een aantal krachtlij nen van service-verlening in de Marnixring voor. Hij oordeelde Alles verliep nochtans, bij het begin van de avond, zeer goed. Er was stemming en sfeer en geen plaatsje was meer vrij. zelfs in de aanpalende café kon men niet rustig een pilsje drinken. Geestdriftige suppor ters drumden de zaal in. om toch maar een glimp van «hun» kandidate op te vangen. Er was zelfs spanning, wie werd de nieuwe hopprinses Alle kandidaten hadden hun uiter ste best gedaan, hoe meer kaarten ze trouwens verkoch ten. des te groter hun kans het belangrijk een eigen en aktuele richting te volgen in hetgeen onder dienstvaardig heid als Marnixidcaal verstaan wordt. Hij pleitte voor het behoud van de onbaatzuchtige inzet voor trouw, bescherming en beveili ging. c Lees door blz. 6 werd. Het inrichtende komitee had zijn uiterste best gedaan om de organisatie feilloos te laten verlopen. Het zou de dolste nacht worden uit de Moorselse geschiedenis. Het werd inderdaad de dolste nacht, maar dan niet op de wijze zoals velen het wensten of... waren er ergens toch enkelen die zich stiekum in de sterk uitgebouwd. De verkla ring van de gekozen naam moeten we gaan zoeken bij de figuur van Filips Marnix van St.-Aldegonde, dienaar en Groot-Nederlander. Naast de klassieke doelstellingen van een service-klub. nl. vriendschap en dienstbetoon onder de leden en het bevorderen van nationale en internationale verdraag zaamheid. en vrede, ligt het zwaartepunt in de werking van de -Marnixring bij het trouw Algemeen Marnixring-voorzit- ter Rik Bourgcois.(lb) Burgemeester De Bisschop in een luimige bui op de lustrum viering van de Marnixring (foto Carl Uytterhaegen - Gent). Maandagavond werd op een perskonferentie op het stadhuis te Aalst het boek voorgesteld «Aalst 1940-44: een stad onder Duitse bezetting». Een boek dat, na het werk van L.P. Boon over' het Daensisme, heel wat bijdraagt tot de Aalsterse geschiedschrijving. Het werd geschreven door Jos Ghyssens, joernalist Remi Bo- gaert en de Gentenaar Jacques De Vos die vooral instond voor de militaire verrichtingen in en rond de stad. Dit werk tracht een objektief beeld te geven van de ge beurtenissen onder de Duitse bezetting en de repres sie. Het spreekt vanzelf dat de opzet van dit werk niet gemakkelijk was. Bepaalde personen willen, 30 jaar na de feiten, nog steeds niet getuigen of materiaal ter be schikking stellen. Het is duidelijk dat het onderwerp nog altijd emotioneel geladen is. Noch kollaboratie noch verzet willen bepaalde feiten klaar stellen. Jos Ghyssens en Remi Bogaert hebben het boek dan ook samengesteld aan de hand van diverse archieven en oude krantenberichten. Het is geïllustreerd met uitzonderlijk fotomateriaal dat vele Aalstenaars zal doen opkijken. Het boek zelf geeft een boeiend verslag van de mobili satie, de stad tijdens de eerste meidagen, het leven onder de Duitsers, verzet, kollaboratie, bevrijding en nasleep. In het in memoriam worden alle Aalstenaars opgenomen die tijdens de oorlog omkwamen. Kortom, het is een boek dat door alle stadsgenoten met belangstelling zal worden gelezen. Anderzijds geeft het de jongeren die het allemaal niet meemaakten een konkreet beeld van een kleine stad in een grote oorlog. RB Odille Van den Broeck, Hopprinses '73, was onder de indruk van het gebeuren.(jdl) handen wreven Bij deze zesde Vlaamse hop- feesten viel vooral de jeugd op. die er klaarblijkelijk een gezellig feestje wilde van maken terwijl de ouderen zich entoesiast lieten meeslepen in de sfeer om eveneens met volle teugen te genieten van deze Moorselse Vlaamse kermis. Het was er gezellig en alles verliep opperbest. Te goed. meenden velen, daar er in de gemeente, voo de verkiezing, reeds geruchten de ronde deden dat er bedrog mee gemoeid was. De organisatoren stoorden zich echter niet aan deze gezegden daar vorige jaren alles best verliep en er eveneens werd rondgestrooid dat er valse kaarten in omloop waren. Lees door b!z 6 DEZE WEEK IN DE VOORPOST j blz. 2 Regionaal Komitee tegen werkloosheid blz. 3 Dokumenten van het daensisme blz. 4 Viktor Van den Spiegel blz. 5 Toneelkring De Schakel blz. 6 "Zo zie je dan maar weer blz. 7 Jeugd blz. 8 Streeknieuws blz. 11 Sport Vblz. 16 Interview y Hugo Raes j'

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1973 | | pagina 1