Weekblad van Dender -
Durme - en
Scheldestreek
BOZE WOORDEN TEGEN ADMINISTRATIEVE WILLEKEOR
iAISTERSE STUDENTEN DP
IDSTERSE ZWERFTOCHT
STAAFKE VAN HALL!
LAPTE DUIZENDEN KILOMETERS
AAN ZIJN ZOLEN
GEMEENTERAAD AAEST
NIEUW ZIEKENHUIS IN '1 GEDRANG
mare de roeck
AALST
TERUG NAAR DE
KULTURELE WOESTIJN
schoonheidssalon
pedicure-sauna
visagisme
capucijnenlaan 23, 9300 aalst - tel. 053 270.46
exclusiviteit van technieken
van methoden
o van produkten
- fernand aubry
- nelly de vuyst (bul mask)
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1973 - Ie JAARGANG - Nr. 9 - 10 F
EEN UITGAVE VAN
Drukkerij - Uitgeverij
A. De Cuyper-Robberecht pvba
052/240.60
Verantwoordelijke uitgever:
A DECUYPER
PCR 115692 (DeCuyper)
Jaarabonnement: 445 F
Halfjaar: 230 F
Trimester: 120 F
jongste gemeenteraadszitting te Aalst kende een zeer vlot
erloop. Slechts bij enkele punten van de beperkte dagorde vroe-
>n de oppositieleden nadere uitleg. De overige punten werden
jnparig, zonder bespreking goedgekeurd. Aan het eind van de
adszitting trokken zowel schepen E. Bogaert als schepen
De Neve van leer tegen de onverantwoorde handelwijze
de hogere administratieve diensten. Meerderheid en oppo-
Itie beaamden deze stellingname.
edert jaren werden voor de
ebouwen van een nieuw zie-
enhuis, terreinen voorbehou-
en aan de Siezegemkouter.
e gemeenteraad keurde het
plan van aanleg nr. 9 voor de
wijk Beekveld goed en dit plan
werd na onderzoek en een
ernstige uitwerking door spe
cialisten overgemaakt aan de
provinciale kommissie voor
ruimtelijke ordening, die ter
zake ook advies dient te ver
strekken.
ZIEKENHUIS IN HET SLOP
De S.M. Veilig Wonen, die zelf
niet over de gronden aan de
Siezegemkouter beschikt heeft
reeds bezwaren geuit tegen de
inplantingsplaats van het nieu
we stedelijke ziekenhuis, om
dat deze groene zone, voorko
mend in het gewestplan, voor
behouden moet worden aan
sociale woningbouw. Nu kreeg
het stadsbestuur een schrijven
van de provinciale kommissie
voor ruimtelijke ordening, waar
in meegedeeld wordt dat de
voorbehouden terreinen voor
het nieuw ziekenhuis dienen ter
beschikking gehouden te wor
den voor sociale woningbouw,
dit in het B.P.A. Beekveld. Dit
ongunstig advies door de pro
vinciale kommissie uitgespro
ken betekent een nieuwe aan
zienlijke vertraging.
Schepen van Openbare Wer
ken, de h. De Neve reageerde
heftig tegen de genomen be
slissing en gaf te kennen dat
hij niet kan aanvaarden dat
een kommissie van 35 man in
enkele minuten een plan, waar
aan door specialisten maan
denlang gewerkt is geworden,
zomaar kan verwerpen. Tegen
197frr juli besloten vijf Aalsterse studenten een brok van de
gtwereld te zien. Meer bepaald zouden ze door Oost-Europa,
Dii^vèr Turkije, Iran naar Afghanistan trekken. Toen puntje
hibij paaltje kwam bleven er nog drie over, plus eentje uit
It.-Katelijne-Waver en wilden ze niet meer naar Afghanis-
in maar naar Perzië of Iran.
clRa twee maanden zwerven waren zij terug van wegge-
eest een boel ervaringen en avonturen rijker. Wat zij
dcAeleefden op hun tocht door Yoegoslavië, Bulgarije, Tur-
bitije en Iran vertelden ze aan de Voorpost. Gedurende drie
andueken zullen wij hen volgen op hun lange, lange zwerf-
n üocht.
ierrit De Mol, Luk Van
loyen, Peter Muylaert, alle
uit Aalst en Danny
•wannet uit St.-Katelijne-
'aver besloten een busje
kopen om hun tocht aan
:e vatten. Later kochten ze
fer nog een tweede aan een
bepaald schappelijk prijsje
pm voldoende onderdelen
voorhanden te hebben.
Voor de rest sloegen ze een
linke voorraad konserven,
irdappelen in vlokken en
:akjes soep in. Tuurlijk
jverden ook de nodige krat-
ten bier in blik niet verge
ten. Het busje werd nog
HeJkstra versterkt en bij een
"ent, die nog gevochten
lad onder Rommel in het
do^frikakorst, kregen ze de
nodige informatie.
Op 31 juli vertrokken ze
over Duitsland naar Oos
tenrijk waar ze de eerste
rustpauze namen. Onder
het rijden was er steeds
iemand om de bestuurder
te begeleiden terwijl de
andere twee trachtten van
wat te pitten. De bedoeling
was om de tweehonderd
kilometer even de benen
strekken zodat ook de
motor wat kon afkoelen.
De eerste moeilijkheden
(nouja) begonnen op de
Wurtzpas bij het binnen
rijden van Joegoslavië,
waar op sommige hellingen
die tot 18 bedroegen het
busje het bepaald lastig
kreeg. Lees door blz. 6
Midden in de zoutwoestijn tussen Ankarra en Nevschir ging het mis.(jdl)
Iedere Aalstenaar dient fier te gaan op de geleverde prestaties
tijdens het Dirk Martensjaar. De intensieve voorbereiding van
de herdenking door het Dirk Martenskomitee, met als
trekpaarden pater K. Heireman, Karei Baert, stadsarchivaris
en schepen Gaston Van den Eede, heeft vruchten afgeworpen.
De twee maand lange initiatievenreeks gaf Aalst als het ware
een kulturele schudding, een kulturele bewustmaking. Meer
nog: een bewustmaking van eigen kunnen, en het besef dat er
een publiek kon gevormd worden voor zelfs bepaald moeilijke
tema's. Polvfonische en elektronische muziek doen geen halve
stad entoesiast aanlopen, en toch was het publiek er, soms
meer dan in andere steden. De gidsen in het Oud Hospitaal,
die zich voortreffelijk van hun taak kweten, moeten wel een
zucht van verlichting slaken, want zij zagen tienduizenden
voorbij trekken. Veel schoolkinderen, kan men opwerpen.
Inderdaad, maar wie durft er het nut voor de schoolbevolking
ervan betwisten, en daarnaast kwamen én de Aalstenaar én de
talloze buitenlanders.
Twee maand kulturele hoogspanning zjjn voorbij. Dat een
dergelijk tempo niet vol te houden is weet iedereen, noch
financieel, noch wat interesse-opwekking betreft. Het hoeft
zeker niet, maar of niet opnieuw de kulturele woestijn
opdoemt, mag en moet men zich afvragen. Alles zit hem erin of
de Dirk Martensherdenking een stuiptrekking of een spoorslag
geweest. Het is weliswaar een traditie na de felicitaties te
vermanen met «niet op de lauweren blijven rusten», doch het is
daarom niet minder waar. Het Dirk Martenskomitee geniet het
volle vertrouwen. Er zijn reeds verre plannen. Er komen ideeën
los. Initiatieven zoals het slotkoncert, met uitsluitend
Aalstenaars, kunnen herhaald worden. De situatie is rijp om de
schuchtere refleks bij de Aalsterse bevolking om hoogstaande
kuituurprestaties bfy te wonen, te stimuleren. Het hoeven
daarom niet steeds groots opgezette projekten te zijn. De nood
aan een intensieve kuituurwerking kan slechts gelenigd worden
wanneer onmiddellijk aangesloten wordt met de ontluikende
kentering. We zijn ervan overtuigd dat dit inzicht ook leeft bij
de overheid. Aalst kan het zich momenteel niet veroorloven in
de kulturele apatie terug te vallen.
JV
Een ontroerde Gustaaf De Luyck.(lb)
Gustaaf De Luyck werd gebo
ren in 1909 en kreeg zijn
opvoeding in het stedelijk
weeshuis. Het is ook daar dat
hij onder invloed van de
Broeders van Oostakker een
grote devotie kreeg voor Onze
Lieve Vrouw.
In 1932 trekt hij voor de eerste
maal te voet naar Halle en een
jaartje later herstichtte hij
als voorzitter van de Aalsterse
konfreric van O.L.Vrouw van
Halle de bond. Staafken was
erg aktief en zag de bond
uitgroeien tot vijfhonderd le
den, waarvan meer dan de helft
jaarlijks de tocht meemaakten
naar Halle. Velen, om niet te
zeggen, de meeste, beperkten
hun aktivitcit tot één tocht per
jaar. Gustaaf vond het wel wat
weinig en trok daarom tot
driemaal toe naar Halle,
waarvan telkens één keer te
voet heen en terug. Vorig jaar
was het voor Staafken de
honderdste keer dat hij te voet
ging naar Halle. Zijn geleverde
deze onverantwoorde handel
wijze, aldus de schepen, zal de
stad ingaan. Zo spoedig mo
gelijk zal de kommissie voor
ruimtelijke ordening van de
stad samenkomen.
Daarop behandelde eerste
schepen E. Bogaert de voor
gestelde verminderingen van
het fonds van de dotaties. Hij
legde aan de raad een motie
voor, gericht aan de regering
en de pers waarbij de voorge
stelde bezuinigingen verworpen
worden en waarbij ook de
stéllingname van gevoegd van
de steden met centrumfunktie
die samen de «groep van
twaalf».
MOTIE
DE GEMEENTERAAD DER
GTAD AALST, vergaderd in
openbare zitting van 25 OKTO
BER 1973,
hebbende kennis genomen van
de voorgenomen maatregelen
van de regerinq tot verminde
ring van de wettelijk voorziene
dotaties van het gemeentefonds
met respectievelijk 726 miljoen
frank voor 1973 en met 1,3 mil
jard voor 1974 waaromtrent
eerlang een wetsontwerp zal
worden ingediend
VERZET ZICH met kiem tegen
het nemen van een dergelijke
maatregel omdat
1. deze formeel in strijd is met
de wet van 16-3-1964 betref
fende het gemeentefonds
2. de vermindering van de do
tatie het onvermijdelijk en
groeienu begrotingstekort
der stad Aalst en de andere
gemeenten nog op gevoelige
wijze zou doen toenemen
3. daardoor de thesaurietoe
stand, nog aanzienlijk zou
bemoeilijkt worden, waar
door het dagelijks beheer
van deze besturen steeds
meer in gevaar zou worden
gebracht.
Lees door blz. 6
In onze hedendaagse samenleving heeft iedereen zowat een hobby,
waaraan hij zijn vrije uurtjes kan spenderen. Ook de Aalstenaar
Gustaaf De Luyck. Echter niet het verzamelen van postzegels,
sigarenbandjes of prentkaarten, maar er zomaar op uit trekken
doorheen onze mooie natuur. Velen kennen in Aalst, Gustaaf De
Luyck iedereen kent echter «Staafken van Halle» en zelfs zijn
beste vrienden weten maar de helft van wat hij gepresteerd heeft.
Waarlijk we mogen het een unicum'heten: vanaf 1932 toog
Staafken van twee- tot driemaal 's jaars naar het druk bezochte
bedevaartsoord: Halle, waarvan minstens eenmaal heen en terug
en dit op zichzelf is reeds meer dan het vernoemen waard.
prestaties bleven echter in de
schaduw. Zelfs geen proficiat,
zelfs geen medaille of eervolle
vermelding. Gustaaf De Luyck
liet zich echter niet ontmoedi
gen.
MEERMAALS OP STAP
Het spreekt vanzelf dat de
tochten naar Halle. Gustaaf
inspireerden om ook aan
andere wandeltochten deel te
nemen. En daar voettochten nu
overal in ons landje flink aan
hun trekken komen was er voor
Staafken gelegenheid genoeg
om ergens deel te nemen. De
microob der wandeltochten zat
hem in het bloed. Praktisch
geen zondag was hij meer vrij,
overal en overal maar op stap,
doorheen Vlaanderens mooiste
natuur. Niet alleen in eigen
land en streek, maar zelfs in
Frankrijk, Duitsland, Oosten
rijk en Nederland staan ver
meld in Gustaafs palmares.
Lees door blz. 6
WIE TE AALST IETS
INRICHT...
Wie te Aalst iets inricht staat
voor pietsnot. Gezien onze
opvoeding, waar krachtter
men uit den boze waren, laten
wij alle minder poeslieve
woordjes over aan alle organi
satoren, voorzitters en sekre-
tarissen van de rijke tros
verenigingen die Aalst bezit.
Ze kunnen ze beslist goed
gebruiken, wanneer ze op
zoek om hun meningen aan
de goegemeente diets
maken, een zaal opsporen.
We willen zelfs een genereus
gebaar maken en alle Aalster
se randgemeenten voor de
zelfde problematiek stellen.
Allen zijn ze in hetzelfde
beddeken ziek. Er zijn geen
fatsoenlijke zalen. Gewoon
geen. Waar kan een doorsnee
vereniging terecht Laat
staan dan nog een toneelge
zelschap bijvoorbeeld Waar
een ballet waar een klein
kunstenaar
En we doen ons petje af voor
al die wroeters die spreek
beurten, toneel, debatten en
talloze ledenvergaderingen
organiseren in zalen niet
groter dan achterkeukens van
cafés, aftandse parochiezalen
of gymnastieklokalen als de
corum voor een schilderijen
tentoonstelling.
Deze jeremiade is niet origi
neel. De aanklacht is niet
nieuw. Het Kultureel Cen
trum, je weet wel, in op
bouw..., dient in Aalst alle
zaalproblemen weg te tove
ren.
Het Centrum is er bijlange
nog niet. Moet er niet
uitgekeken worden naar ne
venmogelijkheden Schuiven
de randgemeenten met de
fusie voor ogen ook niet hun
broodnodige kulturele infra-
struktuur op de lange baan
Er zijn sporadische goede
initiatieven, maar nog al te
veel worden okkasionelc
mogelijkheden gemakkelijk
geslachtofferd. Het Schelf-
houtdomein met de dokters
woning. in de Zonnestraat te
Aalst zou kunnen vergader
lokalen, ateliers en konferen-
tielokaien onderbrengen met
funktionele akkomodatie.
In de gemeenten dienen
lokalen ter beschikking te
staan van de plaatselijke ver
enigingen. Aalst is de Brussel
se slaapstad geworden. Laat
het dan geen bidonville, maar
een residentie zijn voor de
kuituur- en verenigingswer
king.
Van de zijde van het schepen
kollege te Aalst zijn
gelukkige initiatieven om tot
enige koördinatie te komen
wat aktiviteitenplanning be
treft. De inspanningen door
het stadsbestuur geleverd, om
de opbouw van het Kultureel
Centrum te stimuleren ver
zinken in een financiële en
administratieve put. Doch
intussen dienen toneelvereni
gingen. in opvolging van het
programma, in weinig of geen
tijd. af te breken, op
bouwen en te repeteren. De
gelukzalig makende idee van
het Kultureel Centrum, wordt
ertroebeld door de vale
kleuren van de huidige
onderkomens van de vere
nigingen.
DEZE WEEK N
IN DE VOORPOST
blz. 2 Interview
Dirk Baert
blz. 3 Dokumenten van
het daensisme
blz. 4 "Hoop in de
Toekomst" Baardegem
blz. 5 "Junex 73"
Jeugdpagina
Streeknieuws
Sport
A.M. Van Nuffel
blz. 7
blz. 9
blz. 11
blz. 15