Weekblad van Dender - Durme - en Scheldestreek BOZE WOORDEN TEGEN ADMINISTRATIEVE WILLEKEOR iAISTERSE STUDENTEN DP IDSTERSE ZWERFTOCHT STAAFKE VAN HALL! LAPTE DUIZENDEN KILOMETERS AAN ZIJN ZOLEN GEMEENTERAAD AAEST NIEUW ZIEKENHUIS IN '1 GEDRANG mare de roeck AALST TERUG NAAR DE KULTURELE WOESTIJN schoonheidssalon pedicure-sauna visagisme capucijnenlaan 23, 9300 aalst - tel. 053 270.46 exclusiviteit van technieken van methoden o van produkten - fernand aubry - nelly de vuyst (bul mask) VRIJDAG 2 NOVEMBER 1973 - Ie JAARGANG - Nr. 9 - 10 F EEN UITGAVE VAN Drukkerij - Uitgeverij A. De Cuyper-Robberecht pvba 052/240.60 Verantwoordelijke uitgever: A DECUYPER PCR 115692 (DeCuyper) Jaarabonnement: 445 F Halfjaar: 230 F Trimester: 120 F jongste gemeenteraadszitting te Aalst kende een zeer vlot erloop. Slechts bij enkele punten van de beperkte dagorde vroe- >n de oppositieleden nadere uitleg. De overige punten werden jnparig, zonder bespreking goedgekeurd. Aan het eind van de adszitting trokken zowel schepen E. Bogaert als schepen De Neve van leer tegen de onverantwoorde handelwijze de hogere administratieve diensten. Meerderheid en oppo- Itie beaamden deze stellingname. edert jaren werden voor de ebouwen van een nieuw zie- enhuis, terreinen voorbehou- en aan de Siezegemkouter. e gemeenteraad keurde het plan van aanleg nr. 9 voor de wijk Beekveld goed en dit plan werd na onderzoek en een ernstige uitwerking door spe cialisten overgemaakt aan de provinciale kommissie voor ruimtelijke ordening, die ter zake ook advies dient te ver strekken. ZIEKENHUIS IN HET SLOP De S.M. Veilig Wonen, die zelf niet over de gronden aan de Siezegemkouter beschikt heeft reeds bezwaren geuit tegen de inplantingsplaats van het nieu we stedelijke ziekenhuis, om dat deze groene zone, voorko mend in het gewestplan, voor behouden moet worden aan sociale woningbouw. Nu kreeg het stadsbestuur een schrijven van de provinciale kommissie voor ruimtelijke ordening, waar in meegedeeld wordt dat de voorbehouden terreinen voor het nieuw ziekenhuis dienen ter beschikking gehouden te wor den voor sociale woningbouw, dit in het B.P.A. Beekveld. Dit ongunstig advies door de pro vinciale kommissie uitgespro ken betekent een nieuwe aan zienlijke vertraging. Schepen van Openbare Wer ken, de h. De Neve reageerde heftig tegen de genomen be slissing en gaf te kennen dat hij niet kan aanvaarden dat een kommissie van 35 man in enkele minuten een plan, waar aan door specialisten maan denlang gewerkt is geworden, zomaar kan verwerpen. Tegen 197frr juli besloten vijf Aalsterse studenten een brok van de gtwereld te zien. Meer bepaald zouden ze door Oost-Europa, Dii^vèr Turkije, Iran naar Afghanistan trekken. Toen puntje hibij paaltje kwam bleven er nog drie over, plus eentje uit It.-Katelijne-Waver en wilden ze niet meer naar Afghanis- in maar naar Perzië of Iran. clRa twee maanden zwerven waren zij terug van wegge- eest een boel ervaringen en avonturen rijker. Wat zij dcAeleefden op hun tocht door Yoegoslavië, Bulgarije, Tur- bitije en Iran vertelden ze aan de Voorpost. Gedurende drie andueken zullen wij hen volgen op hun lange, lange zwerf- n üocht. ierrit De Mol, Luk Van loyen, Peter Muylaert, alle uit Aalst en Danny •wannet uit St.-Katelijne- 'aver besloten een busje kopen om hun tocht aan :e vatten. Later kochten ze fer nog een tweede aan een bepaald schappelijk prijsje pm voldoende onderdelen voorhanden te hebben. Voor de rest sloegen ze een linke voorraad konserven, irdappelen in vlokken en :akjes soep in. Tuurlijk jverden ook de nodige krat- ten bier in blik niet verge ten. Het busje werd nog HeJkstra versterkt en bij een "ent, die nog gevochten lad onder Rommel in het do^frikakorst, kregen ze de nodige informatie. Op 31 juli vertrokken ze over Duitsland naar Oos tenrijk waar ze de eerste rustpauze namen. Onder het rijden was er steeds iemand om de bestuurder te begeleiden terwijl de andere twee trachtten van wat te pitten. De bedoeling was om de tweehonderd kilometer even de benen strekken zodat ook de motor wat kon afkoelen. De eerste moeilijkheden (nouja) begonnen op de Wurtzpas bij het binnen rijden van Joegoslavië, waar op sommige hellingen die tot 18 bedroegen het busje het bepaald lastig kreeg. Lees door blz. 6 Midden in de zoutwoestijn tussen Ankarra en Nevschir ging het mis.(jdl) Iedere Aalstenaar dient fier te gaan op de geleverde prestaties tijdens het Dirk Martensjaar. De intensieve voorbereiding van de herdenking door het Dirk Martenskomitee, met als trekpaarden pater K. Heireman, Karei Baert, stadsarchivaris en schepen Gaston Van den Eede, heeft vruchten afgeworpen. De twee maand lange initiatievenreeks gaf Aalst als het ware een kulturele schudding, een kulturele bewustmaking. Meer nog: een bewustmaking van eigen kunnen, en het besef dat er een publiek kon gevormd worden voor zelfs bepaald moeilijke tema's. Polvfonische en elektronische muziek doen geen halve stad entoesiast aanlopen, en toch was het publiek er, soms meer dan in andere steden. De gidsen in het Oud Hospitaal, die zich voortreffelijk van hun taak kweten, moeten wel een zucht van verlichting slaken, want zij zagen tienduizenden voorbij trekken. Veel schoolkinderen, kan men opwerpen. Inderdaad, maar wie durft er het nut voor de schoolbevolking ervan betwisten, en daarnaast kwamen én de Aalstenaar én de talloze buitenlanders. Twee maand kulturele hoogspanning zjjn voorbij. Dat een dergelijk tempo niet vol te houden is weet iedereen, noch financieel, noch wat interesse-opwekking betreft. Het hoeft zeker niet, maar of niet opnieuw de kulturele woestijn opdoemt, mag en moet men zich afvragen. Alles zit hem erin of de Dirk Martensherdenking een stuiptrekking of een spoorslag geweest. Het is weliswaar een traditie na de felicitaties te vermanen met «niet op de lauweren blijven rusten», doch het is daarom niet minder waar. Het Dirk Martenskomitee geniet het volle vertrouwen. Er zijn reeds verre plannen. Er komen ideeën los. Initiatieven zoals het slotkoncert, met uitsluitend Aalstenaars, kunnen herhaald worden. De situatie is rijp om de schuchtere refleks bij de Aalsterse bevolking om hoogstaande kuituurprestaties bfy te wonen, te stimuleren. Het hoeven daarom niet steeds groots opgezette projekten te zijn. De nood aan een intensieve kuituurwerking kan slechts gelenigd worden wanneer onmiddellijk aangesloten wordt met de ontluikende kentering. We zijn ervan overtuigd dat dit inzicht ook leeft bij de overheid. Aalst kan het zich momenteel niet veroorloven in de kulturele apatie terug te vallen. JV Een ontroerde Gustaaf De Luyck.(lb) Gustaaf De Luyck werd gebo ren in 1909 en kreeg zijn opvoeding in het stedelijk weeshuis. Het is ook daar dat hij onder invloed van de Broeders van Oostakker een grote devotie kreeg voor Onze Lieve Vrouw. In 1932 trekt hij voor de eerste maal te voet naar Halle en een jaartje later herstichtte hij als voorzitter van de Aalsterse konfreric van O.L.Vrouw van Halle de bond. Staafken was erg aktief en zag de bond uitgroeien tot vijfhonderd le den, waarvan meer dan de helft jaarlijks de tocht meemaakten naar Halle. Velen, om niet te zeggen, de meeste, beperkten hun aktivitcit tot één tocht per jaar. Gustaaf vond het wel wat weinig en trok daarom tot driemaal toe naar Halle, waarvan telkens één keer te voet heen en terug. Vorig jaar was het voor Staafken de honderdste keer dat hij te voet ging naar Halle. Zijn geleverde deze onverantwoorde handel wijze, aldus de schepen, zal de stad ingaan. Zo spoedig mo gelijk zal de kommissie voor ruimtelijke ordening van de stad samenkomen. Daarop behandelde eerste schepen E. Bogaert de voor gestelde verminderingen van het fonds van de dotaties. Hij legde aan de raad een motie voor, gericht aan de regering en de pers waarbij de voorge stelde bezuinigingen verworpen worden en waarbij ook de stéllingname van gevoegd van de steden met centrumfunktie die samen de «groep van twaalf». MOTIE DE GEMEENTERAAD DER GTAD AALST, vergaderd in openbare zitting van 25 OKTO BER 1973, hebbende kennis genomen van de voorgenomen maatregelen van de regerinq tot verminde ring van de wettelijk voorziene dotaties van het gemeentefonds met respectievelijk 726 miljoen frank voor 1973 en met 1,3 mil jard voor 1974 waaromtrent eerlang een wetsontwerp zal worden ingediend VERZET ZICH met kiem tegen het nemen van een dergelijke maatregel omdat 1. deze formeel in strijd is met de wet van 16-3-1964 betref fende het gemeentefonds 2. de vermindering van de do tatie het onvermijdelijk en groeienu begrotingstekort der stad Aalst en de andere gemeenten nog op gevoelige wijze zou doen toenemen 3. daardoor de thesaurietoe stand, nog aanzienlijk zou bemoeilijkt worden, waar door het dagelijks beheer van deze besturen steeds meer in gevaar zou worden gebracht. Lees door blz. 6 In onze hedendaagse samenleving heeft iedereen zowat een hobby, waaraan hij zijn vrije uurtjes kan spenderen. Ook de Aalstenaar Gustaaf De Luyck. Echter niet het verzamelen van postzegels, sigarenbandjes of prentkaarten, maar er zomaar op uit trekken doorheen onze mooie natuur. Velen kennen in Aalst, Gustaaf De Luyck iedereen kent echter «Staafken van Halle» en zelfs zijn beste vrienden weten maar de helft van wat hij gepresteerd heeft. Waarlijk we mogen het een unicum'heten: vanaf 1932 toog Staafken van twee- tot driemaal 's jaars naar het druk bezochte bedevaartsoord: Halle, waarvan minstens eenmaal heen en terug en dit op zichzelf is reeds meer dan het vernoemen waard. prestaties bleven echter in de schaduw. Zelfs geen proficiat, zelfs geen medaille of eervolle vermelding. Gustaaf De Luyck liet zich echter niet ontmoedi gen. MEERMAALS OP STAP Het spreekt vanzelf dat de tochten naar Halle. Gustaaf inspireerden om ook aan andere wandeltochten deel te nemen. En daar voettochten nu overal in ons landje flink aan hun trekken komen was er voor Staafken gelegenheid genoeg om ergens deel te nemen. De microob der wandeltochten zat hem in het bloed. Praktisch geen zondag was hij meer vrij, overal en overal maar op stap, doorheen Vlaanderens mooiste natuur. Niet alleen in eigen land en streek, maar zelfs in Frankrijk, Duitsland, Oosten rijk en Nederland staan ver meld in Gustaafs palmares. Lees door blz. 6 WIE TE AALST IETS INRICHT... Wie te Aalst iets inricht staat voor pietsnot. Gezien onze opvoeding, waar krachtter men uit den boze waren, laten wij alle minder poeslieve woordjes over aan alle organi satoren, voorzitters en sekre- tarissen van de rijke tros verenigingen die Aalst bezit. Ze kunnen ze beslist goed gebruiken, wanneer ze op zoek om hun meningen aan de goegemeente diets maken, een zaal opsporen. We willen zelfs een genereus gebaar maken en alle Aalster se randgemeenten voor de zelfde problematiek stellen. Allen zijn ze in hetzelfde beddeken ziek. Er zijn geen fatsoenlijke zalen. Gewoon geen. Waar kan een doorsnee vereniging terecht Laat staan dan nog een toneelge zelschap bijvoorbeeld Waar een ballet waar een klein kunstenaar En we doen ons petje af voor al die wroeters die spreek beurten, toneel, debatten en talloze ledenvergaderingen organiseren in zalen niet groter dan achterkeukens van cafés, aftandse parochiezalen of gymnastieklokalen als de corum voor een schilderijen tentoonstelling. Deze jeremiade is niet origi neel. De aanklacht is niet nieuw. Het Kultureel Cen trum, je weet wel, in op bouw..., dient in Aalst alle zaalproblemen weg te tove ren. Het Centrum is er bijlange nog niet. Moet er niet uitgekeken worden naar ne venmogelijkheden Schuiven de randgemeenten met de fusie voor ogen ook niet hun broodnodige kulturele infra- struktuur op de lange baan Er zijn sporadische goede initiatieven, maar nog al te veel worden okkasionelc mogelijkheden gemakkelijk geslachtofferd. Het Schelf- houtdomein met de dokters woning. in de Zonnestraat te Aalst zou kunnen vergader lokalen, ateliers en konferen- tielokaien onderbrengen met funktionele akkomodatie. In de gemeenten dienen lokalen ter beschikking te staan van de plaatselijke ver enigingen. Aalst is de Brussel se slaapstad geworden. Laat het dan geen bidonville, maar een residentie zijn voor de kuituur- en verenigingswer king. Van de zijde van het schepen kollege te Aalst zijn gelukkige initiatieven om tot enige koördinatie te komen wat aktiviteitenplanning be treft. De inspanningen door het stadsbestuur geleverd, om de opbouw van het Kultureel Centrum te stimuleren ver zinken in een financiële en administratieve put. Doch intussen dienen toneelvereni gingen. in opvolging van het programma, in weinig of geen tijd. af te breken, op bouwen en te repeteren. De gelukzalig makende idee van het Kultureel Centrum, wordt ertroebeld door de vale kleuren van de huidige onderkomens van de vere nigingen. DEZE WEEK N IN DE VOORPOST blz. 2 Interview Dirk Baert blz. 3 Dokumenten van het daensisme blz. 4 "Hoop in de Toekomst" Baardegem blz. 5 "Junex 73" Jeugdpagina Streeknieuws Sport A.M. Van Nuffel blz. 7 blz. 9 blz. 11 blz. 15

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1973 | | pagina 1