v.u.
I jOT I
c.v.p.
VRIJE TRIBUNE
VUFDAGENWEEK IN HET
MIDDELBAAR ONDERWIJS
Interview
EDDY MONSIEUR:
P.V.V.
B.S.P.
*2 - 16-1V1973
De redaktie heeft het recht deze teksten in te korten
De minister van Nationale Opvoeding en Kuituur heeft van de
heersende malaise in de oliesektor dankbaar gebruik gemaakt
om de vijfdaagse schoolweek in het middelbaar onderwijs «bij
noodwet» verplicht te maken.
Al is het niet zo eenvoudig zich uit te spreken over de
noodzakelijkheid van deze maatregel, dan kan men zich in
onderwijskringen moeilijk van de indruk ontdoen dat men te
Brussel de oliekwestie dankbaar gebruikt heeft om er de
vijfdagenweek in het M.O. bij wijze van experiment door te
drukken.
Men heeft te Brussel echter heel wat zaken over het hoofd
gezien. Men heeft daar blijkbaar niet beseft welke
organisatorische moeilijkheden daarmee in het leven geroepen
werden, om niet eens te gewagen van de pedagogische aspekten
van de zaak.
Wat het eerste punt betreft zijn er een reeks onoverbrugbare
moeilijkheden. Eén voorbeeldje volstaat. Een leraar, met een
onvolledig betrekking in een bepaalde school, geeft in een
technische school, waar de vijfdagenweek reeds vroeger
ingevoerd werd, de ontbrekende uren om een full-time job te
hebben. Die bijkomende uren vallen nu precies op de
woensdagnamiddag. Wat moet die man doen Op de beeldbuis
komt de minister met brede glimlach vertellen dat men in
noodgevallen de lessenroosters mag veranderen. Als minister
van Nationale Opvoeding moet hij echter weten dat men
dergelijk iets zo maar niet in een handomdraai kan doen. Want
wanneer men aan een lessenrooster het minste durft veranderen,
geeft dat een kettingreaktie, waarvan de gevolgen nauwelijks
kunnen vermoed worden.
De studenten zijn op hun beurt ook de dupe van de historie.
«Plaats de uren van de zaterdavoormiddag naar de
woensdagnamiddag» is een dooddoener. Dat betekent immers
dat bepaalde afdelingen de woensdag niet minder dan acht
lesuren te verwerken krijgen. De opmerking dat men in
bepaalde technische en vakscholen eveneens acht lesuren per
dag heeft, houdt immers geen steek, wanneer men weet dat die
leerlingen naast de teoretische vakken heel wat uren praktijk
hebben, waardoor een te lange geestelijke inspanning kan
vermeden worden. Die regel is echter niet van toepassing in het
algemeen vormend onderwijs, waar jonge knapen van
dertien-v eertien jaar acht uur per dag teorie moeten v erw erken.
Er is nog meer. Daar de lessenroosters derwijze opgevat worden
dat bepaalde vakken gespreid zijn, ontstaat nu in bepaalde
klassen een ware koncentratie van een bepaald vak op één dag.
Als het waar is dat men de vijfdaagse schoolweek alleen omwille
van de heersende olieschaarste ingevoerd heeft, dan moest men
te Brussel de scholen tenminste de tijd gegeven hebben om
gedurende een paar weken nieuwe lessenroosters uit te
knobbelen en om naar middelen te zoeken om de lessen van de
zaterdagvoormiddag eventueel over andere dagen te spreiden.
Het gaat immers evenmin op de vije woensdagnamiddag zo
maar eenvoudigweg op te doeken. Alle pedagogen zijn het
roerend eens over het feit dat de schoolgaande jeugd en dan
vooral zij die alleen met teoretische vakken gekonfronteerd
worden die vrije dag meer dan nodig heeft. En dan stellen we
nog niet eens de vraag wat er moet gebeuren met al de
bijschoolse aktiviteiten zoals sport, hobby klubs en dgl. meer, die
tijdens de woensdagnamiddag de jonge student uit de dagelijkse
sleur van teorie en studeren haalden.
Het toppunt van alles is echter dat heel wat scholen pas dinsdag
vanwege het ministerie officieel in kennis gesteld werden van de
nieuwe maatregel, en dat de noodwet reeds 's anderendaags van
toepassing werd. Van kunst- en vliegwerk gesproken.
KM
JEUGDBELEID IN STAAT VAN ONTBINDING.
Eddie Monsieur is aan zijn eerste gemeenteraadsperiode toe.
Misschen is hij nog geen doorwinterde en gehaaide politicus, doch
hij is een van die raadsleden, die zijn taak ernstig opneemt, gepast
interpelleert, werkt om zich de niet altijd even gemakkelijke
dossiers eigen te maken, beslist een ideologie uitdraagt en toch niets
aan hartelijkheid en menselijk kontakt inboet.
Het jong socialistische gemeenteraadslid te Aalst, is zoals hij het
zelf zegt, een produkt van de syndikale beweging.Via de
ABVV-kadetten, de Aalsterse Jong-Socialisten mede-heroprich
ter een tiental jaar geleden, door niet aflatend dagelijks werk
groeide hij naar de direkte partijwerking toe.
Zo vreemd was de BSF trouwens niet voor Eddie Monsieur, want
enkele familieleden waren aktieve socialisten.
In 1969-70 ontwikkelden de
Jongsocialisten een grote aktivi-
teit. mede onder invloed van
deze werkzaamheden werd E.
Monsieur in het partijbestuur
opgenomen. Bij dc samenstel
ling van de kandidatenlijst voor
de gemeenteraadsverkiezingen
was een derde plaats
achteraf gebleken, met sukses
voor deze jonge socialistische
kandidaat weggelegd.
Ondervraagd over zijn «entree»
in de raad. stipt hij zijn
ongenoegen over dc verlooche
ning van het akkoord aan. F.cn
intrede, niet in de politiek
zomaar, maar in de vuile
politie, aldus onze gastheer. De
oppositie leerde hem evenwel
meer de knepen van het gevecht
in dc politieke arena.
Een van de taken als
BSP-raadslid is het volgen van
het Aalstcrs jeugdbeleid. Wij
lieten de h. Monsieur over zijn
werkterrein en stokpaardje aan
hetwoord.
DRAMA
Spijts de betrekkelijk jonge
samenstelling van de raad. is de
meerderheid er niet in geslaagd
de raad in mentaliteit een
verjongingskuur op te dringen.
Bovendien zijn jeugdbeleid en
dc sportaangelcgcnheden dc
verwaarloosde gebieden van het
mecrderheidsbcleid
Dc maatregelen, met financiële
gevolgen, getroffen door het
Aalsters sportkomitee. heelt
enkel een remmende invloed op
de verdere ontplooiing van de
sportbeoefening. Door de ver
huring van de stadsterreinen
kunnen kleine klubs. lokale
liefhebbersploegjes niet 7.0 maar
zonder kompleksen de sport
beoefenen. resultaat ofwel
opdoeking van goede initiatie
ven of een uitwijking naar de
randgemeenten.
Individuele sportbeoefenaars
komen helemaal niet aan hun
trekken, wel als belastinsbeta-
ler. Terreinen die vroeger vrij
waren, Rozendrecf en Immer-
zee ld reef. zijn ook gesloten voor
sportieve Aalstenaars die op
eigen houtje sport beoefenen.
Een afschaffing van deze
bijwijlen luttele vergoeding,
maar die toch afschrikt, ligt
voor de hand evenals het terug
in gebruik kunnen nemen door
de enkeling. De 100.000 fr.
inkomsten van deze terreinen
staat niet in evenredigheid met
het bedrag van 20 miljoen die
naar aankoop van meubilair
gegaan zijn.
Het jeugdbeleid te Aalst is een
drama. Het schepenkollege
koestert geen de minste
belangstelling ervoor. Dc kom-
binatic van financiën, perso
neelsbeleid en daarbij jeugdbe
leid is al onzinnig.
JEUGDRAAD
Verre van .e beweren da? de
bestaande jeugdland, opgericht
ABORTUS EEN STRUIKEL
STEEN
Het regeerakkoord voorziet in
de wijziging van de wetgeving
inzake de etische problemen als
abortus en kontraceptiva. De
drie regeringspartijen hebben
hierover verschillende en in men
of meerdere mate uiteenlopende
opvattingen. Binnen de rege
ringsploeg zelf bestaat geen
akkoord, alleen zijn de meesten
ervan overtuigd dat men naar
een grotere vrijheid moet en dat
men de gevallen waarin abortus
toegelaten is wettelijk moet
vastleggen om de klandestiene
praktijken uit te schakelen. Het
trekken van de grens voor het
toelaatbare zal zeker cén van de
moeilijkste taken worden voor
de bewindsploeg.
Reeds in het voorjaar, tijdens
een debat, op initiatief van het
koördinatiekomitee van de
PV V-vrouwen, met minister
Van der Poorten en de
gynaecoloog Dokter De Mol.
verklaarde de PVV-minister dat
het abortusprobleem vooral met
sereniteit moet worden bena
derd. De PV V-vrouwen bepaal
den toen hun standpunt en
verklaarden
abortus mag niet indruisen
tegen het menselijk leven en het
moet een noodoplossing blijven.
het parlement moet eerst dan
beslissen over de wetgeving,
nadat in deze kiese aangelegen
heid alle elementen grondig zijn
onderzocht in de optiek van het
hoger geluk van de mens.
—zeer dringend is een wijziging
van de wetgeving noodzakelijk
om een ruime en degelijke
seksuele opvoeding mogelijk te
maken.
Tot slot deed minister Van der
Poorten toen een oproep opdat
de passies die uit de diametraal
tegen elkaar gestelde opinies
naar voor komen niet tot een
abortusoorlog zouden leiden.
Het regeringsvoorstel Van der
Poorten is de gemene deler van
de thans heersende gedachten-
stromingen over de abortus.
Velen hopen dat dit voorstel
snel door het parlement zal
worden gehaald.
Verrassend en misschien mis
plaatst is dan ook de indiening
van het socialistisch voorstel
door BSP-senator Pierson. Men
dient te bedenken dat wie alles
wil hebben, eens niets kan
hebben. Daarnaast kan de
indiening van het voorstel een
zwaar effekt hebben en de
aanleiding zijn tot de zo
gevreesde abortusoorlog. Het
socialistisch voorstel gaat verder
dan het tot heden besproken
regeringsvoorstel Van der Poor
ten. en dat wordt reeds door de
CVP afgewezen. Bovendien
wekken de socialisten de indruk
dat zij de uitvoering van het
schoolpakt. waarbij het katoliek
onderwijs een aantal voordelen
zal bekomen, koppelen aan de
goedkeuring van hun abortus-
voorstel.
Dat het socialistisch voorstel
niet welgekomen is voor de
BSP-eerste-minister Lcburton
en zijn krakende en waggelende
regering lijkt overduidelijk. Het
gevaar is niet denkbeeldig dat
dergelijke socialistische politiek
de regering ten val brengt en
een abortusoorlog uitlokt.
DIANE D HAESELEER
HALT AAN DEZE
CHANTAGE
De Belgische Petrolcumfedera-
tie. organisatie van de grote
patroons van de petroleumin
dustrie. slaat steeds op het
gepaste moment toe. Misbruik
makend van een dreigende
toestand van betrekkelijke
schaarste aan petroleumpro-
dukten is ze naar de regering
toegestapt, waarschijnlijk met
het argument achter de hand de
oliekraan nog wat meer toe te
draaien, om er vlug nog een
forse prijsstijging van bepaalde
petroleumderivaten (mazout.
benzine, fuel) door te duwen.
Reeds maanden stond de
Federatie op het gepaste
ogenblik te wachten om haar
eis. die dateert van voor het
Midden-Oosten-konflikt, er
door te krijgen. Dat ze van een
krisismonient, waarvan de
petroleunibonzen zelf de grote
schuld op zich mogen nemen,
misbruik maakt is de zuiverste
chantage. Voor deze chantage is
de regering gezwicht, voor de
zoveelste maal. Minister Claes
krijgt dan de opdracht het aan
de bevolking diets te maken dat
deze prijsverhogingen onver
mijdelijk zijn omdat «er een
prijsharmonisering moet komen
in de verschillende E.E.G.-lan
den. en ons land op dat gebied
nog wat ten achter staat».
Het kan al eigenaardig klinken
dat deze Europese prijsgelijk-
schakeling voor België precies
nu moet gebeuren, maar de
vraag kan ook worden gesteld
waarom de prijzen naar het
hoogste niveau moeten worden
gericht en niet omgekeerd. Het
antwoord is eenvoudig, als men
weet dat overal in het kapitalis
tische westen de petroleumba-
zen dezelfde zijn nl. de
beheerders van de grote
petroleumtrusts over de wereld.
Hun taktiek is eenvoudig: het
volstaat ergens in een westers
land een prijsverhoging er door
te krijgen en met het argument
van de harmonisering zullen de
anderen wet volgen. Intussen
stromen de aldus ontstane
meerwinsten steeds naar dezelf
de zakken. Intussen gaan wij
allen een winter tegemoet die
ons voor minder warmte heel
wat meer gaat kosten.
Geen enkele regering heeft het
tot nu toe gewaagd aan de
machtswillekeur van de petro-
leumbazen te raken. Niemand
behalve ingewijden heeft toe
zicht op de manier waarop de
struktuurprijs van bv. benzine
wordt samengesteld. Wie er
naar vraagt wordt wandelen
gestuurd. De petroleumbazen
staan in ons land boven en
buiten de wet. Zij zijn er ook
verantwoordelijk voor dat het
onderzoek naar en het gebruik
van andere energiebronnen
wordt afgeremd. Als straks de
petroleumvoorraden niet meer
zullen voldoen (en het ogenblik
is niet zo ver meer af) zal er
moord en brand worden
geschreeuwd. Maar intussen
worden omwille van de
winsthonger van enkelen reële
bestaande mogelijkheden van
energiewinning volkomen ver
waarloosd. Om aan de privile
ges van de petroleumtrusts een
einde te stellen is nog niets
gedaan. Het wordt nochtans
hoog tijd. Deze vitale sektor van
onze ekonomie mag niet verder
uitsluitend in handen worden
gerlaten van beheerders van
enkele buitenlandse vennoot
schappen. Hun belangen staan
niet op dezelfde lijn als die van
ons volk. Energievoorziening
ook voor petroleum zoals voor
gas en elektriciteit, is een
openbare dienst. Een openbare
dienst moet op zijn minst onder
openbare kontrole staan. Dat is
met al de misteries rond de
pctroleumdossiers in ons land
zeker niet het geval. Een
Nationale Dienst voor de
Petroleum met ruime bevoegd
heden zou in het huidig stadium
reeds enorme diensten kunnen
bewijzen.
JosDEGEYTER
Sekretaris K.P.-Dender
FUZIES
Zoals de rest van het land.
geraakt ook het arrondissement
Aalst stilaan in een fuzie-
koorts. De gesprekken gaan
hun gang, thuis, in de herberg,
op vergaderingen, enz... Wie
voortdurend met veel mensen in
kontakt komt. valt het daarbij
op hoe weinig mensen in feite
weten hoe een fuzie-proces
verloopt. Er is blijkbaar een
schrijnend gebrek aan klare en
juiste informatie. Ook hier
blijkt voorlichting niet de
sterkste zijde te zijn van onze
demokratische instellingen...
Of zou dat misschien zo gewild
zijn In de hoop dat de
betrokkenen minder duidelijk
zouden opmerken hoe er in feit
met hun wensen geen rekening
gehouden wordt Op dat stuk
vergist men zich te Brussel dan
schromelijk! Want weten de
meeste mensen niet goed hoe de
vork precies aan de steel zit. één
zaak voelen ze zeer goed aan:
dat het er met die fusies
allesbehalve demokratisch aan
toe gaat. Allesbehalve demokra
tisch
Een belangrijke zaak als het
afschaffen van een gemeente
in het arrondissement Aalst,
worden minstens veertig ge
meenten afgeschaft wordt
inderdaad hoofdzakelijk achter
gesloten deuren afgehandeld!
Oh ja Er is een provinciale
konsultatieve kommissie en het
advies van de gemeentebesturen
wordt gevraagd en nog een paar
van die zaken. Maar of daarmee
de zaak vanuit demokratisch
oogpunt helemaal rond is We
durven er een groot vraagteken
achter plaatsen. Een heel groot
vraagteken
Hoe dan ook. het hoeft met een
dergelijke procedure niemand
te verwonderen dat het niet de
wil van de plaatselijke bevol
king zal zijn die veel gewicht in
de schaal gaat werpen. De
verhoudingen der partijfrakties
in de toekomstige gemeente
raden van de nieuw-gevormde
gemeenten, dat zal doorwegen
bij het beantwoorden van de
vraag of een gemeente bij die of
bij die groep moet gevoegd
worden. En de werkelijke
belangen van de betrokken
inwoners Och kom. wie maakt
zich daar nu druk over
In elk geval, de Volksunie is
niet bereid zich bij die gang van
zaken zonder meer neer te
leggen. Wij zullen ons verzetten
en blijven verzetten tegen elk
fuzie-voorstel dat de belangen
van de plaatselijke bevolking al
te duidelijk met de voeten
treedt, tegen elk fuzie-voorstel
dat al te duidelijk ingegeven is
door partijpolitieke of private
ondernemingen.
Wij zullen later nog herhaalde
lijk de kans hebben op de
fuzie-problemen terug te ko
men. Maar nu reeds wensen wij
in alle klaarheid te zeggen dat
de bevolking niet gediend is met
mastodont-gemeenten zoals er
vanuit een bepaalde hoek
voorgesteld worden. Met een
Groot-Aalst bv. dat zich zou
uitstrekken tussen de driehoek
Denderhoutem-Wanzele-Baar-
degem is niemand gediend, de
inwoners van Aalst niet en de
inwoners van de plattelands
gemeenten nog vel minder!
Tegen private ambities van
dergelijke afmetingen zal het
verzet van de Volksunie
onbuigbaar zijn. En zoals
ondertussen reeds gebleken is.
dat van de geslachtofferde
bevolking trouwens ook!
Dr. R. VAN LEEMPUTTEN
Volksvertegenwoordiger
Steeds korter wordt de termijn
binnen dewelke een positieve
inbreng kan worden gedaan, bij
de herstrukturering van de
gemeenten. Het is steeds onze
mening geweest dat deze
inbreng slechts zinvol is.
wanneer hij gedaan wordt,
vooraleer de officiële raadple
ging van dc gemeentebesturen
plaats heeft. Alhoewel er nog
geen datum hiervoor werd
bepaald, ligt het toch in de
bedoeling van de heer minister
van Binnenlandse Zaken zo
vlug mogelijk te komen tot een
plan voor gans het land.
hetwelk dan in schijven zou
worden uitgevoerd.
De voorbereiding van dit
algemeen plan wordt op
provinciaal niveau gedaan, door
een advieskommissie, die deze
week de herstrukturering van
het arrondissement Aalst on
derzoekt.
Wat ligt er nu op de werktafel
van deze advieskommissie
Vooreerst het werkdokument
opgesteld door het ministerie
van Binnenlandse Zaken, ver
volgens een werkdokument
opgesteld door de provinciale
technische dienst, vervolgens
een werkdokument opgesteld
door de provinciale dienst vóór
ekonomische aangelegenheden
met als voorwerp grote gemeen
ten en een ander met als
voorwerp kleinere gemeenten,
en ten slotte een studie over al
deze voorstellen gemaakt door
een groep van specialisten, die
zelf nog bepaalde wijzigingen
en/of verbeteringen voorstelt.
Het is dus een heel omvangrijk
dossier geworden, waar heel wat
opinies en zienswijzen in naar
voor komen.
Eens het advies van deze
kommissie gekend zal de
Bestendige Deputatie haar
zienswijze aan de heer minister
van Binnenlandse Zaken mee
delen. Dit moet geschieden vóór
15 december a.s.
Benevens dit werk van de
Bestendige Deputatie werden
ook de heren goeverneurs
aangezocht hun zienswijze
bekend te maken. Dit zal
intussen wel geschied zijn. want
hun voorstel werd ingewacht
vóór 15 november.
Wanneer de heer minister in het
bezit zal zijn van al deze
voorstellen en adviezen zal hij
het voorstel doen, hetwelk aan
de adviezen van de gemeente
besturen zal worden onderwor
pen.
Vaak wordt nu de bedenking
geopperd: maar dit gebeurt
allemaal zonder inspraak van
de bevolking, dat is toch niet
demokratisch
Aan deze vrienden zouden we
willen antwoorden, dat nie
mand hen belet heeft, al wie zij
wilden raadplegen, te raadple
gen. Het plan van Binnenlandse
Zaken werd in de dagbladen
bekend gemaakt in augustus
1972.
Om een raadpleging te kunnen
doen. moet men aan de
bevolking wat meer inlichtingen
geven dan doorgaans bij z.g.
volksraadplegingen geschiedt.
Er zijn ons inderdaad «volks
raadplegingen» bekend waar
men aan de mensen vroeg «zijt
U voor of tegen de fusie Zijt U
voor of tegen een fusie met deze
of gene gemeente(n)
Op welke redenen moet het
antwoord geformuleerd worden
Eigenaardig is wel. dat
diezelfde «volksraadplegers»
zich steeds beroepen op
wetenschappelijke studies (bv.
Sodegee. uitgevoerd in 1963)
maar aan de mensen niet
zeggen, waarin dit wetenschap
pelijk werk bestond.
De CVP is naar haar
plaatselijke afdelingen gegaan
en bracht al de gegevens van
deze studie ter kennis van haar
leden, vooraleer er aan die leden
gevraagd werd. hun mening te
zeggen.
Het resultaat van dc mening
van deze degelijk geïnformeerde
mensen: «Ziet niet te klein,
maar laat ons in solidariteit de
wedergeboorte van onze streek
bewerkstelligen».
Laat ons hopen dat werkelijk
iedereen in die geest van
bekommernis om het welzijn
van de mens zijn inbreng za
doen.
WIM VERLEYSEP
Senato
B.S.P.
WAAROM NEEN AAN
BRASIL-EXPORT
Op maandag 5 november, op d«
vooravond van de opening vat
de tentoonstelling Brasil Expor
hebben Georges Debunne
algemeen sekretaris van he
ABVV en Jet' Houthuys
voorzitter van het ACV eei
perskonferentie gehouden on
de motieven uiteen te zette?
warrom hun verenigingen ziel
hardnekkig blijven verzettei
tegen een handelsmanifestatu
van een land dat in grote mat
verantwoordelijk is voor lie
scheppen van een gevaarlij!
klimaat in Latijns-Amerika ei
dat daarbij nog de lef heef
zichzelf als voorbeeld te stelle;
voor de ontwikkelingslanden
Een verwerpelijk voorbeeld
dan.
De ekonomische vlucht kon?
niet aan de Brazilianen toe:
De lonen liggen laag en d
koopkracht daalt. In dit lan
met veeteelt op grote schaa
moest men in 1965 gemiddel
4 uur werken om 1 kg. vlees n
kunnen kopen. In 19696 uur.
In 1972 schommelde h<
Braziliaanse minimum maan?
loon. naargelang de streel
tussen 1.500 en 2.000 B.F.
De kinderarbeid op 12 jaar
algemeen verspreid en
bovendien nog uitgebuit.
Te Sao Paulo heerst werk!
heid. er zijn daar 2 milji
werklozen. De burgerlijke
syndikale vrijheden zijn pra!
tisch voleldig afgeschaft, tenei;
de de schaamteloze uitbuitii
van de arbeidersklasse toe
laten. Overal heerst terreur
repressie.
Brazilië is een onmenselij:
ontwikkelingsmodel dat vcrwor
pen en bestreden dient
worden.
Brasil-Export schuift Brazill
naar voren als het neo-kapit?
listisch ontwikkelingsmodel d;
dient uitgebreid tot de ande?
landen van de derde wereld. Oj
het ogenblik echter dat
Belgische bevolking gevoeli
begint te worden voor ontwikkt
lingssamenwerking en waar?
te Brussel onderhandeling»
plaatsvinden tussen de E.E.»
en talrijke ontwikkelingsland'
dient gezegd dat de Vakorgai
saties de Europese Staten
dringend toe aanzetten na:
meer humane ontwikkeling!
mcxlellen te verwijzen en
bewijzen dat de samenwerkii
en de solidariteit onder
Staten dient te gebeuren mi
eerbiediging van iedere volk
gemeenschap, zonder aansp
ring tot het plunderen van a
natuurlijke, menselijke rij
(lommen der onontgonm
landen, zonder opdringing v;
politieke, ekonomische, soeia
en kulturclc overheersing
de rijken en de armen.
Europa dient het neo-koloni
lisme te begraven.
Bij de opening van Bras
Export, dat zich aanbiedt
een bedrieglijk uitstalraam
een onmenselijk regime, hec
ten de vakorganisaties era:
van een Ylaadwerkelijke solid
ritcit te getuigen met h
Braziliaanse volk dat strij
voor de herovering van zi
vrijheden en van het recht zi
eigen lot te bepalen.
Wij zullen er bij dc regering
bij de Europese overheid
aandringen niet met Bras
Export in te stemmen.
Aan alle werknemers vragen
dringend deze belediging vi
het Braziliaanse volk niet
nemen en te getuigen van hi
daadwerkelijke solidariteit.
W. VERNIMME
Senat
onder impuls van de toenmalige
schepen B. Van Hooriek. ideaal
werkte, doch op zijn minst
werden er initiatieven genomen
of gesteund, zoals dc inspraak
avonden -Heb je zeg». Deze
avonden zouden trouwens de
laatste ademtochten van de
jeugdraad zjn. Na het aanhoren
van dc wensen en grieven, via
deze inspraakavonden tot uiting
gekomen, werd door de schepen
van jeugdbeleid van de nieuwe
meerderheid de jeugdraad
begraven. De schepen is niet
ingegaan op het eisenpakket.
De grondige afkeer van de
schepen voor het bureau van de
jeugdiaad. zal hier zeker voor
iets tussen zitten. De zaak rot
gewoon door. Na een interpella
tie. april '73. door kollega De
Brucker. weid de sektie
jeugdbeleid van de gemeente
raad samengeroepen. Een «new
look» werd beloofd, en de
uitvoering diende voor de
vakantie te komen. Er is niets
Van in huis gekomen.
Het afwimpelen en doen
verzinken in een hoeveelheid
grieven van het konkrete
voorstel van het enig pluralis
tisch jeugdheuis in de stad.
Krcja. die een uitgewerkt plan
bezitten om via een tussen
komst van twee miljoen van
stadszijde en een verwerven van
de zelf opgetrokken gebouwen
op de ter beschikking gestelde
gronden. 11a twintig jaar. stuit
tegen de borst. Het valt te
regelen op de huidige begroting,
daar het ten slotte om een
openbare nutsvoorziening gaat.
Ook hier zit men weer op een
dood punt. en nochtans kan het
argument waarde schepen mee
scherpt. geen verpolitiekt
jeugdbeleid, hier voor dit
pluralistisch opzet geen opgeld
maken. Spijts de beperking in
de fakulfuticve uitgaven deer
stad. dient men toch een keuze
te maken. Spijtig genoeg laat de
PVV en de VU zich in deze
misplaatste politiek mee ma-
neuvreren.
GRONDREGIE
Ook 11a mijn interpellatie over
de noodzaak van een stedelijke
grondregic. blijft deze stelling-
name mijn interesse wegdragen.
De bedoeling van een dergelijk
regiebeleid is het aanwerven van
braakliggende gronden, niet
ontgonnen terreinen, aan goed
kope prijzen, ze bouwrijp
maken en ze dan aan
kandidaat-bouwers aan te
bieden, aan een goedkopere
prijs en een bouw verplichting.
Dat betekent een zekere stabili
satie van de grondprijzen. De
schepen van Openbare Werken
betuigde zijn instemming, doch
spijts enkele studiedagen, blijft
vooralsnog alles bij het oude.
Gezien andere belangen in het
schepenkollcge in het algemeen
meespelen, zal men in dc
voorgestelde richting, geen stap
zetten. De modaliteiten die men
vaststelde voor de bouw van
sociale woningen op de wijk De
BioIIey. los van dc richtlijnen
van de Nationale Maatschappij
voor de Huisvesting, lokken de
erkende bouwmaatschappijen
niet aan. Zo iets kan laten
vermoeden dat men ofwel met
de erkende maatschappijen niet
w il werken, of denkt aan privé-
woningbouw. met een zoge
naamd sociaal tintje, a la
Elrimo. Met het zoeken van de
moeilijk heden is de oplossing
niet voor morgen. Weinig
uitzicht voor direkte sociale
woningbouw. Een kentering is
nochtans zo spoedig mogelijk
nodig, daar talrijke jonge
gezinnen de stad verlaten. Men
kan niet altijd de gedachte van
zich afzetten dat dc meerder
heid eerder een gegoede klasse
wenst aan te trekken.
INSPRAAK
Een efficiënte medezeggtij
schap van de Aalsterse wijkc
bevolkings- en belangengroep
kan een bestuurskollege ric
ten. Tal van raden besta?
Nochtans werken ze n
doeltreffend, of zelfs heleni;
niet. herinner dc jeugdraa
Anderzijds worden bepaal
raden, handig gebruikt, tcrw
ook raden, zoals de Raad vc
de Middenstand, bij aange
genheden, zoals de mogelij
inplanting van een M,
winkelcentrum, exclusiev
viesrechten toebedeeld krijg»
zonder dat i"idcn, w
bijvoorbeeld konsumenten
zitten, de gezinsraad, eni
inspraak genieten. Een st
besturen dient totaal tebasec
te zijn op medezeggingsch;
w aarbij steeds naar de repres»
tativiteit. zoals nu van de rad»
gepeild wordt.
JOHAN VELG!
