Kunst, licht en vrijheid" brengt modern toneel
JAARMARKT IN
SINT-MAARTENSZOMER
FILM DEZE WEEK
AALST
«JEREMIAH JOHNSON»
IN K.F.L.-REEKS
ONTHULD
HERDERSEM
OORLOGSMONUMENT
Les ballets modernes du Quebec
6-16-11-1973
iutwASBEL
Iww "1
Brieven waarvan de afzender niet aan de redactie
bekend is komen niet voor plaatsing in aanmerking.
De redactie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat.
cilie bekrachtigd (resolutie
5bis): «wil.-met het oog op de
niet kerkelijken. in de kriste-
lijke gemeenschap een houding
van gelijkwaardigheid en
dienstvaardigheid bevorderen,
spreekt zich derhalve uit voor
het doorbreken van de bestaan
de verzuiling in onze gemeen
schap».
Voor L. Matthieu is het woord
«Kristelijk» in het eerste deel
van de doelstelling van Ve.J.A.
te veel. Moet men echter de
inspiratie die aan de basis ligt
van een werking verloochenen
om zich ten dienste te stellen
van de gemeenschap en aan
vaard tc worden door anderen
Onze jeugdhuizen hebben de
vraag reeds lang beantwoord:
hun deuren staan voor ieder
zonder onderscheid open ook
voor bes tun rst'unk ties.
De brief van S.F.J.A. in datum
van 20.1.71 (8 maand na het
koncilie!) vereenzelvigen met
een bijeenkomst van een be
perkte en representatieve groep
kan ik enkel kras noemen.
Ook is er op het koncilie nooit
sprake geweest van een «plura
listisch» overkoepelend orgaan.
«Pluralistisch» werden enkel ge
noemd de jeugdhuizen op te
richten door het stadsbestuur,
waarvan ik het utopisch karak
ter onderstreepte (zie De Voor
post. 12.10.73).
Ik wil niet verder uitweiden, de
plaats in De Voorpost is be
perkt en men zou mijn tekst
kunnen inkorten. Graag ont
moette ik de heer Lieven Mat
thieu want er kunnen eventueel
nog misverstanden blijven be
staan en niets kan deze beter
uit de weg ruimen dan een
openhartig gesprek.
A. HF.LIN
Feestpaleis: KNT DE MAFFIA VAN HET GENOT» van
vrijdag tot doncierdag.
Rio: KT «DE GOUDMIJNEN VAN LIBERTY-VILLE» van
vrijdag tot maandag.
Alfa: KNT «WAAROM BEN IK NIET WARM GENOEG» van
vrijdag tot maandag.
Palace: KNT «DE ONDERGANG VAN DE KRAPULEN» van
vrijdag tot donderdag.
in De Voorpost van 12.IO.197j
werden enkele bedenkingen op
genomen die ik. ten persoon
lijken titel, maakte naar aanlei
ding van een eerder verschenen
artikel. Ten onrechte vermeld
de de medewerker van het blad
daarbij mijn funktie van voor
zitter van Ve.J.A.. wat kon
doen vermoeden dat ik het
standpunt van de vereniging
uiteenzette.
In het blad van 19.10.1973 rea
geert steller van het eerste arti
kel, de heer L. Matthieu. vrij
heftig in een rechtzetting waar
in heel wat recht te zetten valt
en waarin hij blijk geeft zeer
partijdig over Ve.J.A, ingelicht
te zijn en wellicht het Dossier
Aalst '70. dat uitgegeven werd
na het dekanaal koncilie. 'niet
gelezen te hebben. Ook heeft
hij weinig geluk want weer eens
werd in zijn tekst gesnoeid. Im
mers. als hij de doelstelling van
Ve.J.A. aanhaalt ontbreekt het
tweede deel ervan: «Hiertoe wil
zij de noodzakelijke infrastruk-
tuur. zoals lokalen, terreinen,
administratieve diensten voor
dc jeugd- en jongerengroepe-
ringen opbouwen en elk posi
tief gericht initiatief voor de ge
zonde vrije tijdsbesteding van
de jongeren daadwerkelijk
steunen en stuwen. Het maat
schappelijk doel wordt in
hoofdzaak verwezenlijkt door
middel van een fonds gespijsd
door geregelde of toevallige bij
dragen». Het woordje eik
draagt in deze tekst heel zijn
waarde.
Daar deze statutaire bepaling
bestond vóór liet dekana.i. kon
cilie. werd feite de houding
van de vereniging doi.r dit kor-
Zondag jl. onthulde de overheid het oorlogsmonument tc Herdersem.(jdl)
Ter gelegenheid van de 11 november herdenking werd te Herdersem op het nieuwe kerk
hof een, monument onthuld ter nagedachtenis van de slachtoffers van de oorloqen 14-18
en 40-45.
Na een plechtige eredienst in de parochiekerk begaf het gemeentebestuur, leden van d<
Bond der Oudstrijders, jeugd en talrijke sympatisanten zich naar het kerkhof, voorafge
gaan door de Koninklijke Harmonie «Concordia et Docilitas».
In zijn rede beklemtoonde de voorzitter van de bond, de opofferingsgeest van hen dit
voor het vaderland sneuvelden of als opgeëisten gedurende enkele maanden in Duitslanc
verbleven. «De weinige Oudstrijders zullen vandaag met fierheid terugdenken aan dit
harde en bange dagen welke ze hebben doorgebracht aan het front, in Duitsland of ir
ons bezet gebied. Doch hun zelfzekerheid en moed werd bekrobnd met een onafhankelijl
België.»
Na een woordje door de heer Burgemeester Muylaert, bracht de jeugdzanggroep var
Herdersem enkele stemmige liederen. Talrijke bloemen en kransen werden door dt
aanwezige groeperingen neergelegd aan het monument.
J.D.L.
Toneelgroep «Kunst, Licht en Vrijheid» heeft sinds een paar jaar
gebroken met het traditionele «kijkkasttoneel». Zonder daarom
direkt avant-garde werk op de planken te brengen, werd toch een
merkwaardig modern repertorium samengespeeld. Toneel is voor
hen niet langer een middel om mensen aan het lachen of het wenen
te brengen, maar geeft ook een menselijke boodschap door.
De toneelgroep «Kunst, Licht
en Vrijheid» werd einde 1891
opgericht en verzorgde regelma
tig voorstellingen tot in 1913.
Dan legde de wereldoorlog alles
lam. Dat gebeurde ook bij het
uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog tot 1954. Met
«Blanke ballast» van Johan
Fabricius hervatte K.L.V. zijn
regelmatige werking die tot op
heden onverminderd voort
duurt. In 1955 behaalde de
groep een eerste plaats in de
schiftingswedstrijd van de
Federatie van Vlaamse Socialis
tische toneelverenigingen. Na
dien werd meerdere keren
dergelijke eerste plaatsen be
haald, nl. van 1961 onafgebro
ken tot 1965. 1967, 1968 en
1972. K.L.V. verwierf ook
tweemaal een eerste kategorie-
indeling in het provinciaal
eenaktersfestival. Het eerste
stuk van dit seizoen «Korczak
en de kinderen» verhaalt de
geschiedenis van Janusz Korc-
i/ervolg van blz. 1
Hij sleurde het kalfje uit de
rij. volgde met gestrekte hand
de ruglijn, liep langsheen de
«broek», ging heftig gestikule-
ren wanneer hij de schoft
tekende. De misprijzende glim
lach van de boer verdween. Er
rees ergens wat overtuiging in
zijn ogen. Eens dat gebeurd
was, ging de veeverkoper
vertrouwelijk doen. Hij legde
zijn hand op de boereschouder,
fluisterde hem met hoog
opgetrokken wenkbrauwen een
of ander groot koeiengeheim in
het oor. Toen begon het
afdingen op de prijs. Veront
waardigd gezicht van de
verkoper. Kalme vastberaden
heid bij de boer. Na een half uur
heen- en weergepraat viel de
eerste handslag. Toen de
tweede. En uiteindelijk de
derde. In koeien van letters
schreef toen de veeverkoper met
dikke viltstift op de harige
koeiehuid de initialen van de
boer.
Op veilige afstand en met
ergens een tikkeltje angst voor
al dat dikbilgeweld volgde de
stedeling het heen en weer
gesleur met koeien, ossen en
kalveren. In de omliggende
straten riepen de cicero's van de
straat hun keel stuk, prezen en
overtuigden.
Naarmate de zon hoger boven
de huizen klom, zwol de massa
aan. De Aalsterse jaarmarkt
draaide op volle toeren. In de
cafés was het een gedrum van
jewelste. Twee boeren, de
plastieklaarzen vol met koeie-
drek. boorden zich keihard een
weg doorheen de massa. Ze
stevenden af op een «Dancing-
Bar» waar de rode
neonlichten het nachtelijk
amusementsverhaal nog verder
vertelden.
«We gaan daarbinnen eens
kijken.» zei de een. «Naar de
schone meisjes...,» zei de
andere. De schone meisjes
waren echter verdwenen. Er
stond een bonk van een vent
achter de tapkast... en vele
boeren met plastieken laarzen
er voor.
KM
Heel wat kritische blikken, om er als koe bij te blozen.(jdl)
zak en zijn kinderen die moeten
sterven omdat ze Joodse
kinderen zijn. Alles samen 65
weeskinderen, jongens en meis
jes. in Polen. «Ik hou van dit
arme volk. Dit gevoelige volk.
Dit verachte en verscheurde
land dat zo trots is op zijn
landschap met de vele meren en
zijn vogels... En gelukkig is met
zijn mooie lentes en... zijn
kinderen. Met zijn vele
kinderen die in lompen geboren
worden eri aan mij toever
trouwd...». Dit stuk toont twee
zaken aan die. gezien de
ontwikkeling van het Midden-
Oosten konflikt een bijzondere
dimensie krijgen. Het bevat een
aanklacht tegen elke vorm van
dikfatuur. veroordeelt onder
drukking en geweld in het
algemeen. Verder is er ook de
boodschap dat, wat een
individu ook doet, hij daar zelf
verantwoordelijk voor blijft. Je
kan «Korczak en de kinderen»
gaan zien op maandag 19
november, donderdag 22 en
maandag 26 november. In dit
toneelspel van Erwin Sylvaner
de auteur heeft het stuk niet
verzonnen maar eenvoudig
opgeschreven vertolken
Peggy Catala-Scholliers en
Graeienne Boulemberg-Van
Niewenborgh de vrouwelijke
rollen terwijl Odilon Mortier,
William De Wit en Luc Van De
Veurst de mannelijke op zich
nemen. De algemene leiding en
de regie van dit toneelwerk dat
telkens om 8 yur in de
stadsschouwburg aanvangt, be
rust bij Bert Brauns.
STERREN
Hoewel een danser die met een
dergeljke groep kan optrekken
bijna automatisch het vedette-
etiket meekrijgt, wordt de
vedettenkultus angstvallig ge
weerd. Niet alleen op de scène
maar ook in het sociale leven
van de groep is iedereen in
principe gelijk. Dit om het
ballet niet in zijn mogelijkheid
te beperken: dat gebeurt als
men steeds weer één sterdanser
naar voren schuift. De rest
wordt dan dekor. Met zo'n
groep beschikt men echter over
veel ruimere en vollediger
uitdrukkingsmogelijkheden. Zij
vormen in de meest letterlijke
zin van het woord een groep,
met hetzelfde doel: door hun
balletkunst elk aspekt van het
menselijk gevoelsleven uitdruk
ken. En dan is geen enkel
uitdrukkingsmiddel geschikter
dan de dans om liefde, haat.
moedeloosheid, wanhoop of
blijheid volledig uit te drukken.
Dc zeer expressieve groep «Les Ballets Modernes du Quebec» (lb)
Vervolg van blz. 1 Na 4
jaar werken met de groep liet
Hugo zijn werk aan de
universiteit voor wat het was en
koncentreerde zich volledig op
het ballet. Wat als amateurisme
begon is sinds twee jaar voor
alle leden keihard beroepswerk
geworden.
SUKSES
Nu, zowat 7 jaar na hun
ontstaan, hebben ze al heel wat
achter de rug. Tussen 66 en 68
brachten ze een aantal plaatse
lijke optredens. 1969 werd het
jaar van de definitieve doorbaak
met een eerste toernee door de
Verenigde Staten. Van dan af
volgde het ene sukses op het
ander: TV-shows, toernees door
Canada, Frankrijk, Italië,
Zwitserland, Spanje, Grieken
land, België en een tweede keer
naar Amerika. Ze werkten mee
aan verscheidene films waarvan
één nl. de promotiefilm voor de
Olympische spelen die in 1976
te Montreal worden gehouden,
straks de hele wereld zal
doorkruisen. Volgend jaar gaat
men met wat Hugo De Pot «een
nieuwigheid in de danswereld»
noemt naar Japan en Australië.
En overal waar ze hun
lichaamstaal spreken wordt hun
uitdaging aanvaard. Wat ze
brengen is een uitdaging en
bevat er een. Want in elk van de
tien balletkreaties die koreo-
graal' en dansers tot nu toe
vertoonden, hielden ze om te
(Jeremiah Johnson», volgende donderdag in de K.F.L.-rceks.
Jeremiah Johnson heeft genoeg van de beschaving e
trekt in de jaren 1825-1850 de Rocky Mountains i
om op beren te jagen. Na een vreemd avontuur, waarb
een gek geworden pioniersvrouw een stom jongetje aa
^zijn zorgen toevertrouwt, krijgt hij de dochter van ee
'Indianenopperhoofd tot vrouw. Als hij echter op verzoe
van de cavalerie een groep pioniers te hulp komt, die in d
sneeuw zijn blijven steken, schendt hij een begraafplaat
van de Indianen, die hem bestraffen met de dood van zij
vrouw en de jongen. Van dat ogenblik af wordt hij een on
verbiddelijke Indianendoder, wiens naam een legende i
geworden. Met ironie en fijngevoeligheid, dichtêrlijkhei
en picturale uitbeeldingskracht wordt de wereld van Rood
huiden en woudlopers waar gemaakt. Actie, geweld ei
poëzie worden daarbij op een gelukkige wijze samenge
voegd.
Met zijn film suggereert Pollack dat Jeremiah de foij
beging te denken dat een mens vrij en los van alle wettel
kan leven. Johnson stootte eerst op de wetten van di
natuur,' daarna op deze van de Indianen. De idee die aai
de film ten grondslag ligt is dan ook: dat geen mens uit]
sluitend op zichzelf kan bestaan, dat hij zich in ieder geva
voortdurend moet aanpassen, hetzij aan zijn medemen
sen, hetzij aan de natuur. Pollacks stijl is gekenmerk
door sierlijk beschrijvende en lyrisch beschouwende to
taaiopnamen, door close-ups die naar het einde toe mee
worden gebruikt en door de met staccato flashbeelden opj
geroepen geweldexplosies.
De 31-jarige Aalstenaar Hugo De Pot bezocht reeds alle
wereldsteden met zijn Canadese balletgroep.(Ib)
beginnen rekening met... niets.
Wat betekent dat ze in de
beoordeling van hun dans met
geen enkele bestaande opvat
ting voor ogen een tema
uitpraatten en uitwerkten. Een
tweede uitdaging vormt hun
tematiek zelf: Hugo De Pot kan
het niet verbergen dat alles wat
de mens aangaat hem diep treft.
Dit houdt voordelen in, de
dansers en het publiek worden
dichter bij het gebeuren
gehaald omdat ze er zichzelf in
herkennen. Dansers met meer
interesse op de scène, toeschou
wers zien zichzelf met al hun
gemoedstoestanden op het
podium overgeplaatst. Op de
interpretatie komen we volgen
de week nog terug.
Geen enkele kommunikatie is
vollediger, grondiger, doeltref
fender dan wanneer we die
gevoelens door middel van
lichaamsexpressie, muziek,
poëzie en dan nog geaksen-
tueerd door verlichting en
kostumqs vertaald zien.
(vervolgt)
A. HEYVAERT
