Stedelijk jeugdteater wil alle middens bereiken
Grafische werken van Salvadoröali
in galerij Pieler Coecke
TENTOOHSTELLINGIH
Met "Blaise" een zorgeloos avondje nit
TOBBED,
OOK FOTOGRAFIE HEEFT ZUN GESCHIEDENIS
AALST
OPEN DOEK
VOOR EEN BOEK
J
16-14-12-1973
Het stedelijk jeugdteater ontstond in 1963 onder impuls
van de toenmalige Schepen van Kuituur Bert Van Hoorick.
Zonder organisatie maar met veel spontane medewerking
kreeg het vier jaar later toch een officieel karakter. De heer
Frans Wauters werd koördinator, belast met het lezen en
kiezen van de stukken, met het aanduiden van de regis
seurs en met het zoeken naar de passende akteurs.
Nu zeven jaar later, ijvert hij
venier om tie leefbaarheid van
dit jeugdteater te verzekeren.
Zijn bedoeling was en is: de
regie aan diverse personen toe
te vertrouwen, krachten te
putten uit de verschillende Aal-
s terse toneelverenigingen; en
met de gekozen stukken de ver
schillende ideologische middens
te berdken.
Kamiel Van Geirt. Herman
ocssens. Walter Boni. Renaat
Ravijts. Frans De Brul. Jo
Becckman. Tuur Van de Brulle
en Frans Wauters zelf hebben
reeds hun steentje bijgedragen
om een zeer grote verscheiden
heid van droomstukken op hun
palmares te kunnen schrijven:
-De eerste spiegel in Toeja-
ktnd». «Sterke Jan -, -De kleine
prins-, -Schildwacht pas op».
•Maartenden Haas-, «Clown op
een eiland-, - Vliegend tapijt».
«Jan Zevenslag». «Assepoes» en
«De Wonder Fiets-,
De huidige Schepen van
Kuituur Van Den Eede steunt
de vereniging. Maar wat de sub
sidies betreft moet gezegd
worden dat zij amper volstaan
om twee reeksen te bekostigen.
De spontaniteit en de scherpe
opmerkingsgeest van het kind.
hun scheiding van kwaad en
goed. waarbij de slechten ahoe-
geroep en de goeden applaus en
biavos te beurt vallen, vergt van
de akteurs een zeer bijzondere
ingesteldheid. Zij moeten hun
rol dik in de verf zetten, uiterst
beweeglijk zijn en het improvi
seren volledig beheersen. Het is
een moeilijke, doch dankbare
taak.
In dit verband valt vast te
stellen dat bij de schooldirckties
in het Aalsterse slechts een
schuchtere belangstelling voor
dit soort vorming heerst. Noch
tans biedt dit jeugdtoneel voor
onze jongeren heel wat voorde
len. Het is een uitstekende taal
les. Het kweekt belangstelling
voor teatera-n helpt de drempel-
vrees overwinnen. Het is een
voorbeeld van dramatiek, dat
de krealiviteit stimuleert, aan
zet tot dramatiseren in klasver-
band en voor sommige bevoor
rechten onrechtstreeks de weg
naar de toneelschool opent.
De kostprijs bedraagt slechts 10
Ir. en van elk stuk worden twee
voorstellingen gratis aan de ge
handicapten aangeboden.
an tegenslag bleef hel Stede
lijk Jeugdteater dit jaar niet ge
spaard. Frits De Coninek
(dekorontwerper) overleed op
50-jarige leeftijd. En tijdens de
repetitie overleed schielijk Re-
naai Ravijts. Jeugdteater ver
loor hiermede twee steunpilaren
die mei hart en ziel aan de bloei
meewerkten.
Vandaar dat de eerste voorstel
ling. gepland in september, pas
in het begin van I9--1 zal opge
voerd worden. Het wordt een
sprookje uit duizend en één
nacht; - Het vliegend tapijt» van
Claus Eidam in de regie van
Frans Wauters. met in de
hoofdrol Ronald Sehollaert.
Verdere inlichtingen zullen in
dit blad verschijnen, een tweetal
weken vóór de première.
ROEL VAN DE PLAS
GALERIJ V. DE SAEDELEER
De tentoonstelling Arte 2 heeft plaats in de galerij Valerius
De Saedeleer, Keizerlijk Plein 53, tot en met 17 december.
Pol Spilliart, Emile Souply, Jef Claerhout, Luc Hoenraet,
Jef Van Teurenhout, Roland De Volder, Etienne Le
Compte, Luc Crombé, Maurits Van Saene, Koenraad,
Gustaaf Camus en Roland Massa stellen hun werken
tentoon. De tentoonstelling is open van 14 tot 19 uur en 's
zondags van 10 tot 13 uur. Maandag gesloten.
BELFORTZAAL
Tot zondag 16 december. Iedere, dag van 14 tot 19 uur, 's
zondags van 10 tot 122 en van 14 tot 19 uur "Geschenken
uit vreemde landen".
GALERIJ PIETER COUCKE
Tot 8 januari '74 een dubbele tentoonstelling. Op het
gelijkvloers vijftig grafische werken van Salvador Dali
Op de eerste verdieping "Kunst en Grafiek" met grafisch
werk van A. Debois, G. De Cock, V. Gentils, P. Horvath,
G. Leclercq en A. Pomodoro.
Voortdurend tentoonstelling schilderwerken van J. Mo-
reaux, W. Van Hecke en G. Leclercq.
Open alle dagen van 10 tot 12 en van 15 tot 19 uur. 's
Zondags van 10 tot 13 uur.
GALERIJ 'T APOSTELKEN
H. Van Vaerenbergh stelt werken tentoon vanaf vrijdag 14
december tot 26 december. Gesloten op donderdag.
MIKISKLUB
Nieuwbeekstraat ter gelegenheid van de opening van de
nieuwe klub tentoonstelling van werken van Felix
Everaert, op zaterdag 22 december.
Salvador Felipe y Jacinto Dali is op 11 mei 1904 te Barce
lona geboren. Hij studeerde te Madrid en onderging in
vloeden van de Chirico en Carlo Carra.
Hij ontwikkelde zich via het realisme, kubisme, de ab-
strakte kunst en neoklassisme tot surrealist, een pikturale
surrealist.
In 1929 besloot hij zich geheel te wijden aan de transcrip
tie van zijn dromen en zijn paranoïde dromen. Surrealisme
is tenslotte de overwinning van het droomleven en het on
derbewuste.
Dali is een veelzijdige kunstenaar. Hij is zeer begaafd in
het schilderen van portretten, het kreëren van wanddeko-
raties, affiches, sieraden, etalageversieringen, de boeken
die hij illustreerde niet te vergeten. Hij is ook de auteur
van o.a. «The secret Life of Salvador Dali» in 1942 en
«Hidden faces» in 1944.
Zijn schilderijen getuigen
van een perfekte, all-round
technische vaardigheid en
van een indrukwekkende
fantasie.
«In wezen moet Dali een
zeer gevoelige kunstenaar
zijn, die zich aan zorgen en
angsten onttrekt door zich
te verdiepen in schilderach
tige metafysika», aldus A.
GJairmans
Dali's doeken bespreken
zou ons te ver leiden. Toch
willen we drie belangrijke
tableaus vermelden; «De
brandende giraf», «Hard
nekkige herinnering» en
«Christus van Sint-Jan van
het kruis».
De werken hebben veel weg
van de ouderwetse manier
van «bedrieglijk-echt»
schilderen en geven vaak
een zo sterk perspektief,
dat het onderwerp uit het
doek naar voren lijkt te ko
men.
Toen Salvador Dali werd
ontslagen uit een Spaanse
gevangenis, kreeg hij van
zijn vader, een notaris, een
drukpers. Vandaar 52 uit
zonderlijk belangrijke wer
ken van deze grootse kun
stenaar.
Vele mensen denken dat
grafische werken minder
waarde hebben dan bijvoor
beeld een gouache of een
aquarel. Niets is minder
waar! Een grafiek komt
meer uit de ziel van een
kunstenaar dan om het
even wat. Het is een direk-
tere uiting van het gevoels
leven. Dit kunnen we be
wijzen aan het feit, dat bij
een schilderij steeds kor-
rekties kunnen aangebracht
worden, wat moeilijker gaat
bij grafiek. Eenmaal een
lijn getrokken, blijft ze be
staan. Wanneer men het fi
nancieel aspekt bekijkt,
kan gezegd worden dat
voor spekulanten de gra
fische werken evenveel
kunnen opbrengen dan
eender welke kunstuiting.
Jammer genoeg is er een
hoog percentage kunstlief
hebbers die werken kopen
omdat zij hopen er munt te
kunnen uitslaan! Vader en
zoon Van Holsbeeck heb
ben werkelijk iets groots
verwezenlijkt! We zijn er
dan ook van overtuigd dat
deze expositie zeer veel bij
val zal boeken. Hopelijk ko
men alle scholen van Aalst
en omstreken eveneens de
ze galerij binnenvallen. Wij
geloven niet de pedago
gische waarde van zo'n uit
stap te moeten bewijzen.
In de galerij Pieter Coecke,
Molenstraat 44, zijn er op
de eerste verdieping ook
andere grafische werken te
bewonderen, namelijk van
A. Debois (6 litho's), G. De
Cock (zeefdrukken en het
kijkboek «Varouna»). De Li
tho-map; «De acht hoofd
zonden» van V. Gentils en
«Screenreliëfs» van P. Hor-
worth vallen eveneens te
vermelden. G. Leclercq
brengt een eerste litho in
19 kleuren en op 25 exem
plaren. En tenslotte A. po
modoro met keramiek «De
eenheid in de dualiteit» (in
exclusiviteit voor België).
Het eindejaarssalon in ga
lerij Pieter Coecke blijft ge
opend tot 8 januari, alle
dagen van 10 tot 12 uur en
van 15 tot 19 uur. Zondag's
van 10 tot 13 uur.
Een goede tentoonstelling
behoeft geen krans!!
ROEL VAN DE PLAS
De Koninklijke Rederijkerskamer St.-Barbara «Arbeid en
Kunst» opende zijn toneelseizoen met de vaudeville «Blai
se» van Claude Magnier, in de regie van Jef Bettens, me
dewerker aan B.R.T.
In zijn voorwoord betoogde voorzitter Van Gijseghem dat
gezien de zeer talrijke opkomst het eksperiment zater
dagavond toneelavond, wonderwel geslaagd is. De be
doeling van dit toneelwerk, aldus spreker, is in de wereld
van snelheid en inspanning een beetje ontspanning te
brengen.
Blaise d'Ambrieux, een ar
me talentloze schilder, is
de minnaar van de cover-
girl Geneviève, die onder
houden -wordt door de rijke
industrieel Carlier.
De energieke Ronald Sehol
laert die de rol van Blaise
vertolkte, is als geknipt
voor de vaudeville. Dyna
misch, met hart en ziel,
mimisch uitstekend, be
woog hij zich op de plan
ken. Ietwat ademloos na de
geleverde inspanning
mocht hij een sterk applaus
in ontvangst nemen,
Een schuchtere houding,
een boerse taal, een bril op
haar neus, lange blonde
vlechten toverden Francine
De Bolle om in het platte
lands dienstertje Marie.
Zeer goed was haar samen
spel met haar chef Blaise,
in het werkelijke leven haar
echtgenoot. Een spontaan
open doekje viel haar te
beurt voor haar onver
wachtse vertaling Neder
lands-Spaans.
Graag hadden we Lea Cal-
lebaut in de rol van Natha
lie met meer nadruk zien
akteren.
Het valt wel te betwijfelen
dat Alice De Bolle in de rol
van cover-girl Geneviève,
reeds zo'n meisje van nabij
in aktie zag. Ze mocht haar
rol meer in de verf zetten.
Aan haar intonatie Lon ook
wat gedaan worden, om de
zaagachtige toon te vermij
den.
Er kon geen betere typering
van de rijke industrieel Car
lier gegeven worden. Van
kop tot teen, bril, snor,
gang en overdreven voor
liefde voor vrouwelijk
schoon, is Paul Seghers
volledig in zijn optreden
geslaagd.
Meer geaksentueerd mocht
de vertolking van de excen-
trieke Ariane, Gisèle Van
Der Weeën wel zijn, haar-
taal kon beter verzorgd, op
momenten was zij onver
staanbaar.
Talentrijk was Zoë De Neve
als zuster van Carlier. Deze
aangeboren aktrice is de
moeder van de hoofdrolver
tolker. Hoe zou het anders
kunnen: zo de moeder, zo
de zoon.
Leen Van Den Bossche,
Laura, hoewel nog jong,
verdient een bravo, vooral
voor haar zeer goede mi
miek. In de stille periode
van haar optreden vertelde
ze met deze aangepaste mi
miek meer dan woorden
Vervolg van vorige week
De eerste fotografen waren verplicht om rondreizend aan
de kost te komen want hoewel de fotografie een goedkope
portreteermetode was, was elke verblijfplaats vlug uitge
put wat het kliënteel betrof. Later zien wij dat deze werk-
verblijven enkele maanden tot een paar jaar kunnen duren
en nog later zijn er fotografen die ateliers bezitten in ver
schillende steden.
Meestal werd de aankomst van een fotograaf voorafge
gaan door enkele aankondigingen in de plaatselijke bla
den van die tijd. Hierin loven die mensen hun eigen kwa
liteiten zoals: perfekte gelijkenis, korte pozetijd, opname
bij elke weersgesteltenis en dergelijke.
Inderdaad was het een hele
prestatie aan de bestaande
metodes iets te kunnen ver
anderen of te verbeteren. In
het begin van de Daguer
réotypie duurde de pose-
tijd tot 30 minuten naarma
te de evolutie verminderde
ook deze tijd en toen Tal
bot zijn eerste negatieven
op papier opnam, duurde
deze tijd nog slechts 3
minuten. Het was dan ook
een hele prestatie een po-
zerend model gedurende
die tijd onbeweeglijk te
houden. Hiertoe werden
ondersteuningen verdekt
opgesteld achter het hoofd
en armen, wat verklaart dat
sommige van deze portret
ten zeer geforceerde hou
dingen weergeven.
Het was Niepce De Sint
Victor, de zoon van Ni-
cephore Niepce die in 1847
de pozetijd terugbrengt op
3 sekonden Hij gebruikt op
dat ogenblik reeds glasne
gatieven.
In 1851 verbetert de Engels
man Frederic Scott Archer
de glasmetode door het
aanbrengen van vloeibaar
collodion. Dit wil zeggen
dat de plaat in vloeibare
toestand werd belicht en
dus ook ter plaatse diende
ontwikkeld. Hiervoor had
den deze fotografen een
ganse donkere kamer-uit
rusting bij, die ze meestal
op de rug droegen en die
bestond uit een zwarte
«tent» waaronder zij na op
name verdwenen met de
nodige chemicaliën voor de
negatiefontwikkeling.
Achteraf evolueerde deze
metode tot het «droge col-
lodium»-procedé. waarbij
de fotograaf de opnamen in
goed gesloten cassettes
meenam naar zijn donkere
kamer in zijn woning. Het
is ook uit deze periodes dat
verschillende afdruktech-
nieken ontstonden. Zo ken
nen wij onder andere de
Amfitypieën; Ferrotypie
(die rechtstreeks afkomstig
is van de Daguerréotypie en
dus een onmiddellijk posi-
tief-procedé): de Platino-
typie; Ozobroomdruk
Kooldruk; Ozotypie; de
Mariotypie; de Melainoty-
pie; Ambrotypie: de Sepia-
druk en nog vele anderen,
elk met hun specifieke
voor- en nadelen.
Het was Georges Eastman
die in 1888 de amateurfoto
grafen een hele stap tege
moet kwam en het eerste
kommerciële toestel op de
markt bracht, waarmee ie
dereen kon opnamen ma
ken. Men hoefde geen ver
stand te hebben van foto
grafie. Een druk op de knop
en de Georges Eastman
Cie. deed de rest. Dit wer
den dan ook de publicitaire
slogans die voor de lance
ring van dit apparaat wer
den gebruikt.
Eastman noemde zijn toe
stel «Kodak», een naam die
geen enkele betekenis
heeft maar die achteraf
geld waard werd voor zijn
uitvinder.
Om het even welk toestel
van eender welk merk
wordt nog steeds met deze
naam aangeduid.
(wordt verdergezet)
WALTER SCHELFHOUT
kunnen uitdrukken.
Temperamentvolle Magda
Coessens, gaf een voortref
felijke weergave van de
Spaanse Pepita.
Wat de kostumering be
treft, kan gezegd worden
dat de cover-girl in feite
wel wat luxueuzer of meer
hyper-modern mocht te
voorschijn komen.
In een goed tempo, snel
zoals het een vaudeville
past, met fijn uitgewerkte
hoogtepunten, verliep he
spel steeds crescendo on
de onontbeerlijke klimax te
bereiken.
Het einde kon iets mee
uitgediept worden. Waren
de bezems misschien nie|
de goede oplossing?
«Arbeid en Kunst» heeft in]
tens gewerkt aan dat stuk
met een moeilijke speltechl
niek, dat de maximum inzel
van de akteurs en aktrices
eist
ROEL VAN DE PLA
De akteurs van de Koninklijke Rederijkerskamer St.-Barbara, n
de voorstelling van "Blaise"
Labarre-kamera. Het type van de oudste cangras
DE GROTE HEER
Goede schrijvers moeten soms
lang wachten op de erkenning
die ze verdienen. Vroeger kon
men zoiets nog enigszins
begrijpen de kommunikatie-
media waren veel minder
talrijk dan vandaag. Daaren
boven was hun bereik erg
beperkt. Maar vandaag de dag
zijn er de radio, de televisie,
de overtalrijke tijdschriften
en magazines, die elk betrek
kelijk veel aandacht besteden
aan de kunstenaars in het
algemeen en de schrijvers in
het bijzonder, zodat eenieder
die een minimum aan inte
resse betoont best weet wat
er op de schrijversmarkt te
koop is.
Tenzij. Ja, tenzij die kommu-
nikatiemedia jarenlang be
wust of onbewust een schrij
ver over het hoofd zien.
Cor Ria Leeman is een
schoolvoorbeeld van dat soort
verwaarlozing. Pas vijftien
jaar nadat het Davidsfonds (te
Leuven) zijn buitengewone
roman De Grote Heer uitgaf,
komt hij in de belangstelling.
Aanleiding hiervoor is de
recente toekenning van de
John F landers- Jean Ray-prijs
aan Leèman, voor diens
jeugdboek "De bekroonde
foto". Plots ontdekte men nu
Cor Ria Leeman, vijftien jaar
na De Grote Heer, dat hem
toen reeds de faam van een
belangrijk schrijver had moe
ten bezorgen.
De Grote Heer, Een negro
spiritual is het verhaal van een
negergjongen en een neger
meisje, die de roep beant
woorden van De Grote Heer
en diens bode, Gabriel. De
Grote Heer is de brenger van
de universele boodschap van
liefde en rechtvaardigheid. Er
gaat iets vriendelijks van liem
uit. Hij heeft een zwart gelaat
met donkere ogen en een
grijze krocsbaard om de kin.
Hij is oud en toch loopt hij
heel rechtop. Zijn handen zijn
zwart, maar de palmen zijn
gebleekt, alsof de Heer daar
hard heeft mee gewerkt. Eri
dat deed hij ook, dat wee(i
iedereen van hem, tenzij dé
mens die het niet wil zien.
De negerstam aanvaardt!
slechts moeizaam maaij
zonder echte vijandigheid j
de overgang van de oude
gebruiken en leefgewoonten
naar de nieuwe levenswijze ej
levensopvatting die langs de
negerjongen en het negermeis
je in de kleine gemeenscha!
binnendringen. Het is d«
strijd tussen het geloof vai
hun ouders en voorouders cn
dat van De Grote Heer, dit
samen met zijn boodschappei
Gabriël het kristendon
symboliseert. Toch wordt pa:
in de allerlaatste bladzijde he
verband gelegd met de missio
naris uit het kristelijkt
westen als de taak van D«
Grote Heer en Gabriël vol
tooid is, ligt de weg voor hen
open. Er kwam een man dooi
de broesse gegaan. Hij liac
een kleine baard, hij droef,
een witte tropenhelm en
lang wil kleed. Op zijn borst
blonk een klein koperen
kruisbeeld. Hij was nog zet
dagreizen ver.
Eén man in het dorp heeft
zich fel verzet tegen de
nieuwe levensopvatting d<
blanke kolonisator. Hij dee(
het uit zelfbehoud wie ge
holpen wordt door De Grott
Heer en Gabriël trotseren de
machtswellust, de zweep et
zelfs het geweer van d<
blanke. Maar ook met hen
rekent De Grote Heer af
Afrika is rijp voor een nieuw*
tijd. Colin M. Turnball. be
kend Afrikaans auteur, ha<
het niet beter kunnen be
schrijven dan Cor Ria Leemat
het deed
FRANS-JOS VERDOODT
