IN DE AUGUST MARCELSTRAAT KOMEN IEDER JAAR DE BESTE BUREN WEER Il\l BELGIE CIRKUS JHONY HET LAATSTE 4 - 21-12-1973 Inder ber t bond uitge naar herim Tien jaar buur en vriend zijn smeedt banden. Zij delen er het wel en wee met de ganse buurt. In Aalst zijn, dat is thuis zijn, zegt ons Madame Jhony, en er is nog meer "waar kan je het beter treffen dan in een stad waar de burgemeester een boontje voor het cirkus over heeft Momenteel wordt er gerust van de acht maandenlange toernee. Van maart tot november wordt het hele Vlaamse land doorkruist. Vanaf januari beginnen de herstellingswerken en worden de nummers ingeoefend in de loods. Zo veel mogelijk wordt zelf gedaan, de zonen Van Lissum zijn immers stuk voor stuk stielmannen. Zij zijn zowel timmerman als automechanieker, kortom ze doen allerlei. De dochters houden zich in die dode periode onledig met het inoefenen van nieuwe Na het laatste optreden op 11 november te Gavere, keerde cirkus Jhony, het laatste Belgische cirkus, voor de tiende maal terug naar zijn winterkwartier. In de volkrijke buurt van de Geraardsbergsesteenweg te Aalst, en in de August Marcelstraat waar voor de loods al de wagens en karavans netjes in de rij staan is de cirkusfamilie tot en met ingeburgerd. Aanschuiven, aanschuiven, het spektakel gaat beginnen. Buiten wordt er niet gewerkt, maar wel binnen De stem van Theo Van Lissum klinkt boven het kermislawaai. Theo Van Lissum is één van de zoons van Maria Van Lissum, een kranige vrouw die samen met haar gezin het laatste echte Belgische cirkus vormen. Inderdaad, het prozaische cirkusleven sterft uit. Cirkus Jhony is het laatste dat nog overblijft en wellicht zal het mettertijd ook moeten verdwijnen. "Het is jammer, maar ik zie er geen toekomst meer in, zegt moeder Van Lissum, beter gekend als madam Jhony. Het toenemend toerisme en de televisie zijn kwade konkurrenten geweest voor de cirkusmensen, maar de eigenlijke oorzaak van de moeilijkheden ligt elders. De sociale wetgeving, die beslist veel positieve zijden heeft, is voor het cirkusleven moordend. De Van Lissums willen echter van geen ophouden weten. Zij zijn er zich van bewust dat hun beroep wellicht het mooiste ter wereld is. Wij zijn met hen gaan praten en het was niet zonder hartpijn dat wij deze sympatieke gelukkige mensen hebben verlaten. Mensen die over enkele jaren misschien enkel nog in verhalen zullen bestaan. Maria Van Lissum werd in het cirkus geboren. Haar ouders waren de eigenaars van het cirkus Libot, dat de ouderen onder ons zich zeker nog zullen herinneren. Cirkus Libot was eigenlijk van haar grootouders, die het eerste Belgische cirkus hadden opgericht. Toen enkele jaren later Jhony Van Lissum zich als artist kwam verhuren aan het cirkus Libot vond hij daar zijn levensgezellin. Uit hun huwelijk kwamen 10 kinderen, die allemaal mee in het cirkusleven stonden. Daar is trouwens nog steeds niet veel aan veranderd. Ook thans zijn nog negen kinderen van de Van Lissums in het cirkus te werk gesteld. Een dochter reist niet meer mee. Zij heeft een gezin nu en was verplicht het reizend leven vaarwel te zeggen. FAMILIEBEDRIJF Het is dus zeker geen overdrijving wanneer wij het laatste Belgische cirkus een familiebedrijf noemen. In 1956 te Neerpelt overleed Johny Van Lissum. Terwijl zijn dochters halsbrekende trapezenummertjes uitvoerden en zijn zonen het publiek deden schateren, overleed Jhony in zijn woon wagen. Zijn vrouw en negen van zijn kinderen hebben zijn levenswerk, het cirkus echter verder gezet. Vier zonen en vijf dochters kan men nu nog steeds en dat al sinds jaren aan het werk zien in cirkus Jhony. Drie zoons en één dochter zijn gehuwd. De aangetrouwden zijn ook mee in het cirkusleven gestapt, niet als artiesten, maar allen maken zij zich verdienstelijk op hun manier in het cirkusbedrijf. Metje, de zuster van Madame Jhony, maakt nog deel uit van het gezelschap. Zij staat voor een goed deel in voor het huishouden. André, de oudste, is de Clown Titi. Theo speelt ook clown en is tegelijkertijd speaker. Een andere zoon, René, Toto, is de derde clown van het gezelschap. De jongste zoon is Marcel met zijn akrobatie te paard. Henriette is de oudste dochter, zij doet paardendressure, trapezewerk en zoverder. Alphonsine is ook akrobate. Dan is er Josée, veruit de spraakzaamste van het hele gezelschap. Zij is zowat de duivel-doet.- al in het cirkus. Geen enkele specialiteit is haar vreemd. De cirkusartisten worden manusjes voor alle herstelwerk tijdens de winterperiode. Trapezewerk komt echter op de eerste plaats, verder ook grondoefenin- gen, akrobatie te paard en noem maar op. Haar charmante glimlach verdwijnt nooit, ook niet tijdens de moeilijkste momenten van een nummer. Suzanne is de getrouwde dochter, ook zij is akrobate, hoofdzakelijk werkt zij met haar broer Marcel in een nummertje akrobatie te paard. Madeleine is de enige dochter die niet als artieste werkt. Zij zit echter aan de kassa. MOOI MAAR GEVAARLIJK De geest in de familie Van Lissum is onbeschrijfelijk. Zij leven en werken samen, geloof me, verzekert André ons, wij hebben het mooiste beroep ter wereld. Ik zou nooit wat anders willen doen. Iedereen helpt iedereen. Er is een echte teamgeest. Iedereen kan iedereen vervan gen, en dat is onze grote kracht zegt Josée. Sommige nummers zijn nochtans niet makkelijk. "Ik werk soms acht jaar aan de inoefening van een nummer". Cirkusarties- ten hebben een gevaarlijk beroep. Geen enkele verzekering is bereid hun risiko's te dekken. Het is nochtans zo dat er relatief weinig ongevallen gebeuren. Af en toe eens een gebroken arm of been, maar van zware ongevallen zijn we tot nog toe gelukkig gespaard gebleven, zegt Marcel. De wijze waarop de cirkussen mekaar onderling bekampen, grenst aan het onge looflijke, vertelt André Van Lissum. Stel even dat wij op 10 oktober naar Deinze trekken om enkele voorstellingen te geven. De stammoeder geniet van een lekker drankje Wanneer één van onze concurrenten te weten komt dat we komen, zal hij zelfs wanneer hij op dat moment 200 km. daar vandaan staat, alles in het werk stellen om op 8 oktober, dus twee dagen voor ons, eveneens in Deinze te zijn. Ongelooflijk maar waar. En wanneer de stad of de gemeente het wil verhinderen zal hij zijn tent ergens op private grond opslaan en daar voorstellingen geven, wat het stads bestuur niet kan beletten. Iedereen heeft het dus moeilijk, maar solidariteit schijnt voor de cirkussen onderling een ijdel woord te zijn. Wanneer men Moeder Van Lissum naar haar mooiste herinnering vraagt, moet zij het antwoord schuldig blijven. Er zijn honderden prachtige momenten geweest. Bijna iedere voorstelling heeft zijn mooie herinnering. Kinderen die gelukkig lachen, mensen die tevreden de tent verlaten, die weer even de dagelijkse zorgen vergeten zijn, dat zijn voor ons telkens opnieuw mooie momenten. EVOLUTIE De belangrijkste verandering tegenover vroeger noemt moeder Van Lissum het duurder worden van het leven, vooral dan door de fiskus en BTW. "De winst gaat naar de staat", zegt zij. Konkurrentie van televisie vindt moeder Van Lissum niet zo verschrikkelijk. Erger is wel het toerisme. De mensen hebben allemaal een auto en in het weekeind willen zij er eens volledig uit zijn. Zij verkiezen hun uitstapje van twee dagen boven die twee uren in het cirkus natuurlijk". Totdaar madame Jhony, alias Maria Van Lissum, een kranige dame van 75 jaar voor wie het cirkus en haar kinderen haar hele leven zijn. Geen wonder dat de steile achteruitgang haar erg ter harte gaat. Het is eigenlijk wel jammer dat een gebruik als het cirkus, geen enkele vorm van bescherming krijgt. Zou het wellicht zo moeilijk zijn voor de Belgische staat om deze mensen hun levenswerk te laten verder zetten. Er is tenslotte slechts één Belgisch cirkus. Iedereen van ons heeft wellicht toch wel een of andere prettige herinnering aan die halsbrekende trapezenummers of aan die gekke klowns. Zijn wij dan allemaal al overgeteleviseerd geworden en verwend publiciteit te maken op het scherm, ware het niet dat er geen enkele Belgische konkurrent is voor het cirkus Jhony. De realisator van het programma had het voordien zeer ernstig onderzocht. Andere cirkussen noemen zich ook Bel gisch, tot het erop aankomt belastingen te betalen, en dan zijn zij blijkbaar toch van een andere nationaliteit. DE FISCUS De grote kracht van het cirkus Jhony is dat zij bijna uitsluitend met eigen mensen werken. "Wij hebben tien nummers met eigen mensen en we kopen twee num mers," zegt Josée, "de anderen moesten er tien kopen en konden er slechts twee met eigen mensen uitvoeren". In '67 en '68 kwam dan de krisistijd voor de cirkussen. Het ene na het andere verdween. In die tijd kwamen immers de sociale wetten voor het cirkuspersoneel. Dat betekende dat iedereen, artiesten, arbeiders en muzikanten moesten inge schreven worden en moest er voor hen veel geld afgedragen worden. In de meeste steden en dorpen heeft men de staangelden dan nog gevoelig de hoogte in gedreven, wat dan nog een zware last bij was. De toekomst ziet Madame Jhony dan ook niet erg rooskleurig in. "Als we nog een tijd met onze eigen mensen kunnen spelen zullen wij het wellicht nog uithouden, maar mijn kleinkinderen moeten beslist een ander beroep zoeken. Voor hen is het beslist niet meer doenbaar. Voeg daar nog de BTW bij en je hebt een hele hoop faktoren die de cirkussen volledig zullen uitroeien. KONKURRENTIE De enkele cirkussen die in ons landje rondtoeren, doen dan nog weinig moeite om mekaar het leven draagbaar te maken, integendeel. Is het verantwoord dat oude, volkse cirkusamusement voorgoed te bannen. De moderne mensen hebben al zo weinig tijd om te lachen. Het moet echt niet allemaal kuituur met een hoofdletter zijn. Ergens in ons diepste binnenste zijn wij bang voor een wereld zonder cirkusmensen, een wereld waar geen plaats meer is voor Titi en Toto. Tekst MARC HEYMANS Foto's MIEL VERMEIR LUK BUERMAN En toch komen de mensen nog naar het cirkus ENIGE BELGISCHE CIRKUS De Van Lissums zijn er terecht fier over dat zij het enige Belgische cirkus zijn dat is overgebleven. Er reizen nog wel andere cirkussen rond in ons land, maar er is geen enkel zuiver Belgisch meer bij, verzekert moeder Jhony. Het beste bewijs hiervan is het televisieprogramma dat drie jaar terug werd gemaakt van cirkus Jhony. De naam van het cirkus werd er herhaaldelijk in getoond en vermeld. Zoiets zou zeker een overtreding geweest zijn van het verbod om Suzanne in evenwicht tussen twee klowns De ganse familie werd verzameld bij de opening van de nieuwe cirkustent De telt den ven zon* mee (get hei< luit. ten; Rot: ond (sel1 ter) 4 s. wee en offi den maj eer: ser< en zef. Jaa nini het sen der en der het bijt (be

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1973 | | pagina 4