DICHT BD HET BELFORT
LOTJONSLOS
KEIZER KAMIEL
MET DEDESTEREERS NAAR't AJUINENLAND
«ASGE MOR PLEZIER HETJ»
ZEGGEN DE FLIERAMOIZEIII
1'
«BU DE VERBRANDING STERVEN WE
ALLEMAAL EEN STUKSKE MEE...»
KAMILLEKES WILLEN
ECHTE KARN AVALAMBIAN CE
16-1/2/74-De Voorpost
tp
i
Of de Flieramoizen even «harde» nachtbeestjes zijn als het
wiens naam ze op hun karnavalgroep plakten, weten we niet.
zaak hebben ze alvast niet gemeen waar hun naamgenoten,
aan de grond, moeilijk opnieuw aan het vliegen gaan, slaagden:
Aalsterse Flieramoizen daar wel in. Roland, Staaf, Willij
Stafken, Marcel, Luk, Maurice, Gary, Jean-Pol, Rudy, André en
kleine Flieramoiskes zullen er ook dit jaar voor zorgen dat li
leuze «Asge mor plezier hetj» waarheid wordt.
De karnavalisten van hel eerste
uur zijn er niet meer bij.
Behalve Maurice Willo dan.
Waar het voor een groep al een
hele prestatie is twaald jaar na
mekaar mee te doen, kwam er
voor de Flieramoizen nog een
moeilijkheid bij de leden
fladderden binnen en buiten.
En toch slaagden de mensen die
het roer in handen hadden er
steeds in de groep op het
voorplan te brengen. Jaar na
jaar waren ze bij de besten. In
de loop van 1973 was het dan
toch bijna gebeurd. In de kring
van mensen die het karnaval-
beest met huid en haar hebben
ingeslikt, vreesde men zelfs het
ergste, het opdoeken van de
groep. Reden daarvan was het
verlies van verschillende (goede)
leden. Als ge echter van die
Aalsterse beren in de ploeg hebt
mannen die beginnen janken
als ze niet kunnen meedoen
dan komt het allemaal wel
terecht. Ze zullen er dan ook
staan op 24 februari. «En onze
Capriolen van Donald en
Mickey moeten voor de anderen
niet opzij gaan.» voegt een
Flieramois er aan toe. Hoewel
het dit keer geen technisch
ingewikkelde zaak wordt, zal de
uitbeelding toch plezant zijn.
Een speciale attraktie wordt de
Disneybus waar de kinderen
tijdens de stoet een ritje zullen
mee maken. Dubbeldekker en
wagen moeten het even goed
doen als de Narrenwag
Columbus, 't Amerikaanti
Dat is voor de Flieramoi
echter niet alles. Bij de prins
verkiezing op 8 februari zul
zij samen met enkele and
groepen de Europaprins
vangen. Vóór alles gaat het
de Flieramoizen die ook
zijn van het Europees verbi
der Narren om de leute
het plezier. Wat er ook m
gebeuren, de leuze «Asge 1
plezier hetj» zullen ze al
trouw blijven.
Ik sprak het magische woord uit en Kamiel reageerde niet. Er scheelde wat, of hij had me niet begrepen.
Ik trok mijn mondhoeken zo dicht mogelijk bij mijn oorlellen en herhaalde het woord. De drie A's
knalden tegen de muur.
Karnaval, hij hernam het zo zacht als hij voordien nooit deed, is een volksfeest, een ergenis van Breugel,
een samen eten en drinken en foert zeggen tegen wat ons gewoonlijk verveelt. Het rolde er uit als een
goed ingestudeerd lesje. Ik heb zowat alle karnaval,rden aangedaan en gezien hoe het verliep. Het
Rijnlandprocédé doet het overal. Maar wij hebben «Alaaf» niet nodig, «Ajoin» zal het ook wel doen. Wij
hebben onze eigen sfeer van treiteren, lachen en spotten. Wij hebben onze kostumes en ons
Voiljanetten. Hij was gelanceerd. Waarom lonken we heimelijk naar Keulen of Breda of Maastricht
De geschiedenis ligt in onze kontreien toch anders en onze mensen hebben toch hun karakter. Waarom
zouden we hen naapen als we zelf sterk genoeg in onze schoenen staan Een Driekoningenfeest met
Hollandse muziek, Keulse groeten en een pint uit de automaat. Waar blijven we met hutsepot en
Breugel Tien jaar geleden was het zottewerk «Was ik maar nen Oilsjteneer gebleiven» te zingen. Met
die plaat van Sergeant buiten hé, zei men toen bij... Nu gaat zoiets over de radio. Hoe kunt ge het na
zoveel jaar nog blijven doen, werpen we ertussen. Ik leef er mee, 't is iets ingeboren, niet alleen bij mij
maar bij de Aalstenaars. Bij de verbranding sterven we allemaal een stukske mee...
AH
Plezant in Ajuinenland». En
wanneer men met de plannen
van Plezante Jan komt aandra
ven. kunnen we alleen maar
zeggen dat onze Aalstenaar er
fameus goed uitziet. Bij de
Destereers ook geen geheim-
doenerij, als het over de
kostumes gaat in de stoet
Ieder karnavalist en welke Aalstenaar is dat eigenlijk niet
kent «Lotjonslos» als de groep van de prachtige, op
Zuid-Amerikaanse leest geschoeide praalwagens. «Dit jaar wagen
wij opnieuw de stap naar het Aalsters-komisch genre,» vertelt
Lotjonslos-voorzitter Willy Van Mossevelde. Terwijl wij onze pen
scherpen worden de gebruikelijke pré-karnavalwerktuigen aan de
kant gezet.
Als we het enorme geraamte vraag maar direkt. En wat
zien van de wagen die de wordt het Uit de wirwar van
Lotjonslos-kompagnie in de- kippegaas, ijzerwerk en papier-
zelfgebouwde werkplaats aan deeg tekent men ons een
de Ledebaan klaarstoomt, stel- belforttoren en Poesjenellen
len wij de gebruikelijke slot- voor. Indrukwekkend is het in
ieder geval. En dat men zich iets
«anders» mag voorbereiden,
weet iedereen die ooit Lotjons-
los-kreaties zag.
Lotjonslos zette haar eerste
strompelpasjes in de Aalsterse
karnavalstoet van het gezegen
de (voor de vrouwelijke halve
trouwboeken, verwenste) jaar
'63. De minuten die het einde
van het Catharinistenbal
scheidden van de optocht
bleken, mits een paar liter
koffie, voldoende om een plunje
aan en de kater uit te trekken.
Dat er wat meer dan een
dronkemanseed kwam bij kij
ken werd in de daaropvolgende
jaren duidelijk. Tot spijt van
wie het benijdt. Goud van oud:
Cleopatra, de groeite griezel, de
arrondissementsrechtbank
sukses op sukses. En het ging
verder met een reis naar Aachen
en medewerking aan het
TV-programma «Spelevaren».
Interne moeilijkheden zetten
Lotjonslos in 1967 bijna vast en
het mindere sukses van «Groeit
Oilsjt» we zien er daar nog
over struikelen was olie (sic)
op het vuur. Enkele vastbera
den elementen (van deze groep)
brachten de Zonnekoning en de
Vliegende Draak aan het rollen.
Het rolde prachtig en pralerig
via Fantasia naar Lotjvoegelos.
Het exitische tintje viel bij velen
in de smaak. Dat in de smaak
vallen was er de oorzaak van dat
de idee van het overschakelen
naar het komische, typische
Aalsterse, steeds maar verdron
gen werd. Een weddingschap
om, wat dacht je, een bak bier
de geschiedenis van de
karnavalgroepen is opgebouwd
met volle en lege pinten, geen
wonder dus dat er soms
scherven worden gemaakt
deed het tij echter keren. Oude
vossen verliezen hun streken
niet en Lotjonslos geeft de praal
niet zomaar prijs. Zij willen
bewijzen dat een samengaan
van de twee opvattingen mis
schien wel de beste oplossing is.
Afwachten en uitkijken. Allen
daarheen op zondag 24 februa
ri. Lotjonsloskoor en -orkest
staan onder leiding van Willy
Van Mossevelde, leuteperikelen
worden ijverig genoteerd door
sekretaris Jaak Pereboom. de
leden kunnen voor hun karna-
valpree en alle andere financiële
verhandelingen terecht bij Bart
Corthals. werkleider Georges
De Mette zal precies op het
ogenblik dat dansmaricken
Fabienne Boone ten karnaval
nodigt, een ferme «oef» zuchten.
PISTOLEN - REVOLVERS
WAPENS - MUNITIE JACHT- SPORTWAPEN
GUN-SHOP - SIJBEHOORTEN.
A BAEYENS ALLE HERSTBLLING£N
Geraardsbergsestr. 17,
AALST TEL. 053/286.15
Voor de Destereers is 't alle dagen karnaval, zegt Miel den
Destereer, in het leven Miel Van Den Broeck, voorzitter van de
karnavalvereniging. Zoals dat wel meer gebeurde werd deze groep
boven de dooptoog gehouden nadat enkele vastenavondcharels
mekaar in alle omstandigheden, maar dan vooral in lastige
boemeidagen, trouw beloofden. En voorlopig bleef dat zo, want
totnutoe kende men in de groep nog geen moeilijkheden. Gelukkig
maar dat men bij de stichting op 6 augustus 1970 «Ambrasmakers»
niet als naam koos.
Om een echte Destereer te zijn,
moet ge heel wat eigenschappen
hebben. Om te beginnen
moeten eventuele kandidaten
op welbepaalde ogenblikken
tegen gelijk welke dagelijkse
sleur «Foert» kunnen zeggen.
Wie aansluit moet er rekening
mee houden dat de vereniging
geen spaarkas is. Een lever van
aloude keizerlijke karnavalher-
komst strekt tot aanbeveling.
De uiteindelijke beslissing
wordt slechts getroffen nadat de
achtbare kandidaat de jaarlijk
se Breugelorgie met sukses
heeft doorgemaakt.
De Destereers die het Aalsterse
topgebeuren nu ook wel eens
van wat dichterbij wilden
meemaken, begonnen hun kar-
rière als voetgangers. Van het
een komt het ander en de eerste
wagen kwam. Een beginnende
groep heeft heel wat hindernis
sen te overwinnen vooraleer ze
haar plaats krijgt bij de goeie.
De grootste moeilijkheden zijn
sinds vorig jaar wel achter de
rug. Met aan de improvisatie
over te laten is het definitief
voorbij. Reeds in november
begon het bestuur met Miel
Van den Broeck. Secretaresse
Rita Kooyman, schatbewaar
der Roger Van Vaerenbergh,
technische leiders Rudy De Vos
en Gaston Franck. materiaal-
meester Willy Schillemans,
public-relations John Wooley en
bestuursleden Eddy Roelandt
en Roland Van Geert aan de
voorbereidingen van een spik
splinternieuwe wagen. Terwijl
de enen op zoek gingen naar
gunstkoopjes, monteerden de
anderen al stukken van «Jan
zullen ze als polyester-ajuin Als
paraderen, 's avonds vormen^ jn
een Schotse drumband. V0(
Dat deze jonge groep wind in; m
zeilen heeft, bewijzen de as
biedingen van Schilde, Halle j*°'
Ninove. Ze zijn er gerust in, Re
Destereers, karnaval mag 1 we
men. ma
Tu
De Kamillekens en Kamiel Sergeant, (foto Roef)
De Kamillekes zijn anders dan anders. Waar we karnaval al
moeilijk een plaats kunnen geven tussen de alledaagse
evenementen, kunnen we de Keizerlijke erewacht evenmin bij de
«gewone» groepen onderbrengen. De garde heeft de zware taak op
zich genomen een goed ambassadeur te zijn. Wel en wee van de
uitdragers van de Aalsterse hoogdagensfeer door een keizerlijke
bril.
Toen Kamiel Sergeant in '70
keizer werd gekroond, kreeg hij
van de wettelijke ouders van
zijn karnavalgenote een prach
tige bruidsschat mee zorg
ervoor dat de andere steden ons
kind leren kennen. Zette
Kamiel zich tijdens zijn wette-
broodsweken aan het denken.
uitsluitend aktiveren en uitstra
len. Dit jaar werd er wel een
nieuwe wagen gebouwd maar de
kostumes zijn dezelfde als vorig
jaar.
Sommige Kamillekes me
nen dat het publiek (en de jury)
hen daarom met een scheef oog
zullen bekijken. Wij menen dat
de verdiensten van onze ambas
sadeurs er niet minder zullen
om zijn.
Resultaat van zijn geestesarbeid
was de bevinding dat de sfeer,
de echte ambiance van de
Aalsterse karnaval bij de
anderen kon overgebracht wor
den als er een vaste groep rond
hem werd gebouwd. Aanvanke
lijk vond hij wel voldoende
steun bij de mensen van het
feestkomitee. Maar het kon
beter en er kwam een groep
jonge mensen, de Kamillekes.
Intussen is die groep uitge
groeid tot een stevige vrienden
kring, die zo'n vijftig keer per
jaar de glorie van Aalst in alle
windrichtingen uitbazuint. En
wat schudden ze dit jaar te
Aalst uit hun mouw Samen
met de prins van Kopenhagen
verzorgen ze bij de verkiezing
(8 februari, niet 10 maart) een
show.
Voor de stoet hebben ze een
wagen «Op autoloze zondag met
de velo de wereld rond» en ze
gaan op toernee met echte
Oilsjterse liekes.
«Alles bijeen
valt het wat zwaar uit,» vertelt
Kamiel, «vooral dan omdat er
een boel mensen bijzijn die nog
studeren». Ook financieel is het
moeilijk houdbaar andere
groepen rek u pereren een som
door elders nog eens mee op te
stappen. De Kamillekes doen
dat ook maar als officiële
Aalsterse afgezanten. We kun
nen Aalst toch niet verkopen,
hé? Of ze zelf een voorstel
hebben Ja, ofwel buiten
wedstrijd in de optocht ofwel
