VERNIEUWDE OUDE MARKT TE AALST
I -»
DIE GEKKE CHARELS TE AALST
aalst "HOGER OP„- leden in de bloemei
KFL-AALST MET
«ME, NATHALIE»
8 - 15-2-74 - De Voorpost
BOEKENSTAND
Aan de "boekenstand" willen
wij toch een apart hoofd
stukje besteden, daar deze
stand nog het meest beant
woordt aan de eisen gesteld
door het woord "oude
markt". Hier valt nog wat te
beleven. Op een tapijt liggen
zo maar alle mogelijke en
onmogelijke titels over het
Aalsterse asfalt verspreid. U
hoeft maar wat tussen de
tentoongestelde waren te
'roefelen' om iets naar uw
gading te vinden. Wees niet
verwonderd zelfs kostbare
werken, waarvan misschien
nog slechts een paar exempla
ren bestaan, of waarvan zelfs
een miniem aantal exempla
ren van de pers kwamen,
tussen deze "rommel" te
vinden. En dat alles voor het
"prijsje".
Zelfs volgend leutig tafere< e
mochten wij aanschouwen ei
Een jeugdige snuiter, die w
maximum 12 lentes gaven
was druk bezig papa te helpe
bij het uitzoeken
nodige "sex-lektuur" jow°l>
geleerd is oud gedaanfdil
tussen deze boeken zagen wi
de titel "Het leven van de H W
Johannes Berchmans" di (lil
waarschijnlijk toevallig tussei di]
de "moderne" lektuur waf Ja
verzeild geraakt, of wist djee
verkoper zelf niet goed i|nil
welke doos hij deze levend L.
beschrijving moest klassifice |,e
ren Zo hebben wij dan toc|on
nog iets beleefd bij onj
bezoekje aan de Aalster»
"oude markt", alhoewel dez^
vernieuwde "oude" markf
toch niet meer is, en waar- I
schijnlijk nooit meer zal zijn[ wï
wat het ooit geweest is. jW1
F.V.B
Wegens de beschadiging van «Slaughterhouse Five» kan deze
film niet vertoond worden op 21 februari a.s. In plaats daarvan
komt dan wel «Mc, Nathalie», een frisse, hartverwarmende
Amerikaanse komedie waarin op fijne wijze de kompleksen
een jong meisje worden behandeld. Regisseur Coe is er in
geslaagd dit met de zeer goede vertolking van Patty Duke op
prettige wijze weer te geven.
Het lichtere genre komt dus aan bod in het programma van de
Katolieke f ilmliga. Vertoning op donderdag 21 februari om
20 uur in de filmzaal van het Sint-Jozefskolicge, Pontstraat,
Aalst.
«Slaughterhouse five» zal wellicht op een latere datum worden
vertoond.
- ste
Natuurlijk ben ik met Myriel
i 15 j.) en Gary (13 j.) veel
alleen, ik kan hem toch niet
naar elke voorstelling volgen.
Ik vind het wel prettig dat
mijn man een zekere bekend
heid heeft verworven. Vooral
ten tijde van de Filosoof van
Haagem was het fijn.
Niettegenstaande dat ik weet
dat mijn man nooit planken
koorts heeft, heb ik steeds de
"trak" in zijn plaats.
Willy's vrouw en kinderen
figureerden eveneens in de
filosoof.
We zijn hier graag de tolk van
de Aalsterse bevolking om
Willy De Swaef te feliciteren
met wat hij reeds gepresteerd
heeft en wensen hem veel
sukses in de toekomst.
ROEL VAN DE PLAS
"kleine wereld".
Wenste u een oude fiets in
mekaar te knutselen en er
ontbrak een onderdeel, dan
moest u maar wachten tot de
volgende zondag. Te Aalst
zoudt u het nodige wel
vinden voor een schappelijk
prijsje. Dat was eigenlijk de
echte oude markt, maar
spijtig genoeg bestaat die nu
niet meer.
OMMEKEER
Een paar jaar terug werd door
het Aalsterse stadsbestuur een
beslissing genomen, die wij de
stadhuismensen niet kwalijk
kunnen nemen, maar toch
betreuren wij het gedeeltelijk
verdwijnen van het wekelijks
folkloristische feest. Nu is
men verplicht in het bezit te
zijn van een handelsregister
en een leurkaart, zelfs om de
meest onbeduidende kleinig
heid aan de man te brengen
op de "oude markt". Slechts
een viertal verkopers staan de
zondag voormiddag nog opge
steld aan de Aalsterse Var-
kensmarkt, en ze dienen dan
nog huurgeld te betalen per
lopende meter die hun stand
omvat.
De eens zo aantrekkelijke,
volkse sfeer is verdwenen.
Enkel antiekjagers, die de
knepen van het vak door en
door kennen en ook met de
prijs van de tentoongestelde
goederen vertrouwd zijn,
worden nog lichtjes aange
trokken door de huidige oude
markt. De verkopers zijn
echte zakenmensen, houders
van een leurkaart en handels
register, mensen die in het
vak grootgebracht zijn en de
knepen ervan onder de knie
hebben.
Wenst u uw interieur volledig
antiek in te richten en ont
breekt er nog ergens een vaas
of een pot, dan kunt u die
wel nog vinden op de zondag-
markt, maar u betaalt de
"volle" pot.
Wij beschuldigen niemand,
wij geloven niet dat iemand
kan verantwoordelijk gesteld
worden voor dit euvel, maar
het is een vaststaand feit dat
de aangebrachte vernieuwing
aan de organisatie van de
oude markt er geen goed aan
gedaan heeft. Het is niet meer
wat het zou moetezijn of wat
het ooit geweest is. Het
vernieuwde systeem verhin
dert de "oude markt" zijn
volkse taak te vervullen zoals
voorheen.
Naast de antiekverkopers
vindt men ook nog een stand
in lederwaren, paardenzadels
en -garelen, enzovoort. Een
stand die naar onze mening
eigenlijk beter zou thuishoren
op de zaterdagse "nieuwe"
markt, omdat het hier gaat
om "nieuwe" waren. Doch
wij begrijpen best dat de
verkoper hier zijn plaats
wenst te behouden, enerzijds
omdat het hier geen gewoon
verbruiksartikel geldt waarop
de huismoeders van de zater-
dagmarkt jacht maken en
anderzijds omdat de vader
van de huidige verkoper be
hoorde tot de stichters van de
Aalsterse "oude" markt. De
lederen stand van de paarden-
uitrusting is een familietradi
tie geworden.
boe
Oude Markt in staat van ontbinding ?(lb)
kespeare tot Miller. Maar als
ik echt mag kiezen, dan hou
ik het bij de vaudeville. Het
publiek houdt niet zoveel van
klassiekers.
Welk gevoel heb je als je op
de scène staat
Plankenkoorts ken ik niet.
Het publiek is voor mij als
een vierde muur. Ik speel
alsof ik thuis ben.
De keuze van het stuk speelt
hierbij natuurlijk een grote
rol. Soms heeft men direkter
kontakt met de toeschouwer.
Ik waak er echter steeds over
niet te veel te chargeren. Ik
kan me wel erg nerveus
maken tegenover andere
spelers.
Kom je terug naar 't Land van
Riem
Ja, met de "Gebroeders Kal
koen" als regisseur. Het is een
oud stuk van Geeraard
Nielen, waarvoor ik de tekst
heb moeten aanpassen.
Is het statuut van beroeps-
akteur veilig
Als je regelmatig werk hebt is
het leefbaar. Alles moet je
natuurlijk nemen T.V., re
gies,
Daar ik momenteel verbon
den ben aan het Oost-Vlaams
Volkstoneel (O.V.V.T.) heb
ik het natuurlijk iets eenvou
diger. We bezitten nu een
eigen teater te Gent, waar we
onze stukken spelen in het
dialekt van de Leiestreek. Het
is een soort reizend volks-
teater, we gaan zeer veel op
verplaatsing.
Welke zijn uw toekomstplan
nen
Het is de droom van elke
akteur om eens door te
breken. Indien ik eens een
grote rol in een T.V. feuille
ton kon krijgen, was deze
doorbraak eenvoudiger, ge
zien je een groter publiek
bereikt via dit medium.
Maar welke vorm van toneel
verkies je, op het plateau of
voor de kamera
Je hebt uiteraard meer kon-
takt wanneer je voor publiek
speelt.
Het is wel gemakkelijker. Je
speelt door. Er is een stelsel
matige evolutie. Bij een T.V.
serie heb je geen kontakt met
de toeschouwer. Bij de opna-
pien springt men soms van
fragment 1 naar 7. De buiten
opnamen zijn nog moeilijker,
daar men slechts met één
kamera werkt en eenzelfde
episode diverse malen her
haald dient te worden, (shot
en tegenshot in vaktermen).
Het vergt ook zeer veel tijd
eer zo'n feuilleton is afge
werkt. Wanneer men nu een
stuk opneemt uit de jaren
1800, dan mag men bij de
buitenopnamen geen auto's
horen Zo komt het dat we
soms een sekwentie tot 20
maal moeten herbeginnen.
We vroegen aan Mevr. De
Swaef (Godelieve Van den
Berghe) hoe zij er tegenover
staat.
Tijdens het teerfeest van Hoger Op op zaterdag 9 februari jl.
werden verscheidene leden van de toneelvereniging vereremekt
wegens hun 25-jarige toneelaktiviteit. De minister van
Nederlandse Kuituur kende de teatermedaille toe aan Cyriel De
Block, Nest Verhofstadt, Fons Janssens, Valery en Richard
Cornand.
De drie laatsten werden opgenomen in de Sint Genesiusgilde en
kregen eveneens dit ereteken.
Wij hadden een gesprek met de gehuldigen waarbij zij tal van
plezierige anekdoten vertelden.
CYRIEL DE BLOCK, OOK
ZANGROLLEN
59 jaar is deze handelsreiziger
en zijn laatste stuk speelde hij
in 1965. Het was "De inge
beelde zieke" van Molière.
Daar Hoger Op tevens een
zangvereniging is, kreeg hij de
zangrollen toebedeeld. De
"Operette Hoger Op" in 1947
onder de muzikale leiding van
wijlen E.H. De Bruyn blijft
een mooie herinnering. Als
akteur beleefde hij ook zo
één en ander. In het stuk
"Baas - Wip" moest Jef
Korthals zich in een kast
verbergen en Cyriel moest
hem gaan zoeken. De Jef nu
had zijn broek laten vallen en
stond er in zijn ondergoed
toen hij ontdekt werd. Hoe
de reaktie van spelers en
publiek was, kunnen we ons
levendig voorstellen. Toen in
1939 "De Koning der Joden"
op de planken kwam moest
hij op een podium van ong. 1
m hoogte staan. Hij deed een
verkeerde beweging met het
gevolg dat hij één meter lager
kwam en het publiek alleen
nog een stuk hoofd en een
pluk haar zag., hilariteit was
het resultaat.
Cyriel speelt nu geen toneel
meer, maar is nog steeds
aktief. Bij elke produktie kan
men hem aan de kassa aan
treffen.
NEST VERHOFSTADT:
VOORBEELD VAN
PLICHTSBESEF
In het dagelijks leven meka-
nieker is hij sinds 1942 een
aktieve medewerker in de
toneelgilde. Zijn debuut
maakte hij met het stuk
"Smidje Smee" waar hij een
engel uitbeeldde. De laatste
20 jaar heeft deze 47 jarige
akteur bijna elke vertoning op
de planken gestaan.
Voorzitter Pauwels noemt
hem een voorbeeld van
plichtsbesef. Nooit te laat op
de repetities. Kleine of grote
rollen, hij vindt het steeds
even belangrijk. In 1960 was
hij in "De school der Dappe
ren" Finch. Een tegenspeler,
zo erg aangegrepen door het
gebeurde barstte zowaar in
tranen uit. Nest eerst verwon
derd, dan ontroerd, begon
zowaar ook te wenen. Allebei
ietwat de kluts kwijt kon men
ze gelukkig weer tot de
realiteit brengen en het stuk
voortzetten.
Louis Pauwels merkte ook op
dat Nest werkelijk in zeer
gunstige zin evolueerde als
akteur. Zijn deel van het spel
werkt hij werkelijk uiterst
goed af.
FONS JANSSENS, NU KEN
IK EEN GOEIE
De humorist van de ver-
eremerkten heeft meer dan 1
fiche nodig om zijn prestaties
te noteren. Deze 51 jarige
schilder debuteerde 39 jaar
geleden in "Willen is kunnen"
met "Reinaert de Vos" als
een klein kuikentje. Zijn
meest opgemerkte vertolkin
gen waren deze als Saulus in
"Plantage Tamarine" en als
Naten in "De Filosoof van
Haagem". Ook hij had al eens
pech. Hij donderde reeds van
de scène als pater maar met
zijn handen vol glazen (De
Muur). Eens stond hij oer-
serieus als grimmige sergeant
voor soldaten in "Meeuwen
boven Sorento" en de onge
lukkige was zijn tekst volledig
vergeten. Hulp kwam toen
van een tegenspeler. Indien
een onbekende een repetitie
VROEGER
Vroeger kon iedereen met
alles terecht op de "oude
markt" en bijgevolg kon men
er ook alles vinden wat men
nodig had of dacht te kunnen
gebruiken. Wanneer men de
grote schoonmaak had be
ëindigd, kon gelijk wie met
alles wat afgedankt was een
stand openen op de oude
markt en zodoende nog wat
drinkgeld verzamelen. Het
was werkelijk een hele bele
venis om te zien wat er
allemaal nog bestaat in onze
In de zaal Kring had zaterdag een voorstelling plaats van het
muzikaal blijspel van de hand van Roger Piers "De gekke
Charels". Het is volkstoneel, gekleurd met show, ballet en zang.
We delen een jaar het lief en leed van de volkshelden "De 3
Charels"
De inhoud is simpel, zonder politieke hekelingen, zonder
moraliseren, een echte brok volkse humor met een grote dosis
fantasie. De Charels doen ons lachen en dat de mensen graag
lachen, bewees weer eens die bomvolle zaal.
Zoals duizenden andere automobilisten reden wij op zondag
voormiddag ontelbare keren over de Aalsterse "Varkensmarkt".
De rechtervoet wordt wel op het rempedaal gehouden, niet om
een blik te werpen op hetgeen zich afspeelt op de
zondagvoormiddagmarkt, maar om ongelukken te voorkomen
want er lopetoch nog enkele mensen heen en weer tussen de
weinige standen op de "oude markt". Het enige wat wij
vaststelden was dat de publieke belangstelling blijkt te
verminderen.
Nu zijn wij toch speciaal een kijkje gaan nemen om te zien hoe
het er eigenlijk aan toe gaat op de "oude markt". Alles bij
mekaar keerden wij teleurgesteld en van een kale reis terug.
Sedert enkele tijd heeft een beslissing van het stadsbestuur een
stuk folklore begraven.
De drie CHarels maken deel
uit van een internationaal
gezelschap met hun show
revue. Ze worden daar echter
aan de deur gezet, omdat ze
te oud worden voor dergelijk
spektakel en zijn werk
loos.
Ze keren terug naar hun dorp
Prutsegem en verzinken terug
in het alledaagse dorpsleven,
de tijd meestal dodend met
druppels drinken. Maar Fifine
en Rose, vrouwtjes van Charel
1 en Charel 2, nemen de
tegenslag niet zo dramatisch
op en besluiten op vakantie
reis te gaan naaTirol.
Charel 3 (De Rosse) eeuwige
vrijgezel, zit te veel op zijn
centen en gaat niet mee. In
Tirol maken zij kennis met
Amerikanen uit de filmwereld
op talentenjacht in Europa,
die beloven hen naar Amerika
te laten overkomen.
Na de vakantie komt de
ontnuchtering Van het
bureel van arbeidsbemidde
ling worden ze verwezen naar
de opera waar zij tijdelijk
aangeworven worden als figu
ranten.
Tot op een dag de uitnodiging
uit Amerika er is en vijf
vliegtuigtiketten voor New
York.
Het vijftal treedt er in Holly
wood op in een grote Mexi
caanse show.
STADSGENOOT WILLY DE
SWAEF - CHAREL 2
Voor alle vertolkers hebben
we niets dan lof. Opvallend
echter was de prestatie van
onze bekende stadsgenoot
Willy De Swaef.
Zeker geen onbekende meer
na zijn opvallende prestatie
als Champetter in "De Filo
soof van Haagem" stond deze
Aalsterse toneelspeler reeds
vanaf zesjarige leeftijd op de
planken in "Het manneke van
de maan". Tijdens zijn athe
neumperiode volgde hij voor
drachtlessen aan de muziek-
akademie en daarna de to
neelklas bij Gaston Van den
Bossche. Moeilijke opdrach
ten kreeg hij wel voorbeeld
"La malade imaginaire" dien
de hij in 't frans op te voeren.
In 1946 sloot hij zich aan bij
het "Land van Riem" waar
hij onder leiding van Staf
Bruggen een verdere opleiding
en vervolmaking genoot.
Toen het Aalsters Toneel
Verbond opgericht werd,
speelde hij onder regie van
Maurits Balfoort "Twaalf ge
zworenen". Toen deze regis
seur de "Filosoof van
Haagem" voor T.V. bracht
zag hij in Willy de geschikte
champetter. Nadien was hij
ook nog leraar aan het Kol
lege van Herentals in de T.V.
reeks "Wij heren van
Zichem". Ook in "Beschul-
De drie knotsgekke Charels.(1b)
Tijdens het jaarlijks teerfeest
verdienstelijke leden.(lb)
zou bijwonen, kan hij Fons
onmiddellijk herkennen want
hij begint altijd zo "Nu ken
ik een goeie
VALERY CORNAND,
ACHTER DE SCHERMEN
Dit is één van de mensen die
nooit op een programma
vermeld worden. Zij zijn de
stille maar onontbeerlijke
medewerkers achter de scher
men. Valery, 65, helpt aan
alles en nog wat.
Akteren kwam er ook eens
bij, als "Pietje de Dood" in
"Hoe Schuiverluit in de
hemel kwam". Meestal be
perkt hij zich tot de figuratie.
Het is ook de man die niet
weg te cijferen valt uit de
diverse Mijlbeekse aktivitei-
ten. Lang speelde hij cirkus
tijdens de Vlaamse kermis
aldaar.
Zijn plezierigste herinnering
was toen hij mannen van
Sabam, die de taksen kwamen
heffen, om de tuin wist te
leiden. Toen hij aan de kassa
zat toen ze binnenkwamen,
moffelde hij vlug het brief-
geld weg en de mensen zagen
een paar munten liggen. Het
was wel niet heel eerlijk zegt
hij, maar ik deed het tenslotte
voor de vereniging.
RICHARD CORNAND
STREEFDE ERNAAR
vereremerkte «Hoger Op» hai]
BETER TONEEL TE BRE!0I
GEN
Hij was de akteur uit
familie Cornand. Zijn laatsfvan
optreden maakte hij mfhin
"Arsenikum en oude kantlnu»
Het geheugenwerk marcheefeigi
niet meer zo goed en sjng,
stopte. Er is een tijd
komen en gaan zegt
lakonisch.
62 jaar is hij een staatsbediej'
de. Hij heeft steeds getracfc
beter toneel te brengen.
"Tien kleine negers"
"Proces Douglas" zijn
toneelspelen waaraan hij m i?
blijdschap terugdenkt.
Veel gelachen heeft hij ook ,ce
deze goeie tijd en hij haa k*
een herinnering op. "Tijde dig1
een kabaretavond hadden v ner
een sketch in elkaar gestokt opt
met als titel "Slagen
verwondingen". Ik was 1
Plat en de regisseur hi ied
gevraagd om mijn boeze |ar
nogal omvangrijk te make nie
Maar Mr. Pastoor zat in en
zaal en na de vertoning kwa
hij bij me en fluistert n
"Richard, 't was toch wru.
gralijk zulle
Een opmerking wens ik
maken "Ik heb nooit gevri
op de scène."
Unaniem zijn de gevierde
het eens "Toneel gaf hu
worming
ROEL VAN DE PLA
digde sta op" werkte hij
meermaals mee. In "Mira of
de teleurgang van de water
hoek" van Hugo Claus in de
regie van Fons Rademaeckers
konden we hem weerom als
veldwachter zien.
Gezien Willy De Swaef in de
privé sektor niet kon aarden
koos hij in 1970 zijn hobby
als beroep en werd aangewor
ven door Roger Piers, bekend
van "Oud België", om zich als
Charel bij de drie Charels te
voegen.
Sindsdien zijn er tal van
produkties gekomen we ci
teren de laatsten "Charel en
Dolle Mina's", Charels, love
and flowers (71)", "De Grote
Drie (72)" en nu Die Gekke
Charels.
Tijdens de zomerperiode kan
men Willy De Swaef aantref
fen te Blankenberge, waar hij
met zijn mooie bas-bariton
stem verschillende opvoerin
gen brengt van het Witte
Paard.
We hadden een lang gesprek
met deze zo interessante
akteur.
De veldwachter (Willy De
Swaef) uit het TV-feuilleton «De
Filosoof van Haagem»
Wat is voor u goed toneel
Een degelijke rolkennis en
een kundige regie met een
aangepast dekor kan goed
toneel geven. Ge moet u ook
in 't vel van de personnages
kunnen steken. Natuurlijk
moet men in Aalst wel enig
krediet verlenen omdat de
uitrusting niet steeds doeltref
fend is.
Wat is de bedoeling van
toneel
Het geeft de mens en de
akteur een goede ontwikke
ling. Het hedendaagse toneel
moet ontspannend zijn. Som
mige stukken brengen de
mens in spanning. Men moet
trachten de mensen warm te
maken om naar het spektakel
toneel te komen.
Welke genre speel jij liefst
Alle goede stukken,, van Sha-
