MAURICE MEULEMAN"IK VERVOERDE DE DANKRDVER VAN HAALÏERT M4NN VRIJDAG 22 FEBRUARI IR/4 VAN 17 UUR 10104 UUR 'K MUZIEKPARADE e1 >X De Voorpost - 22-2-74 - 29 wisten het niet goed. Was het nu Haaltert of itVljbodegem Rechtover het café waar oud-renner Meule- 5 cwoont staat het station van Haaltert. Tegen dat station een zeer ingewikkelde wegwijzer, maar daarover gaat het Aan de ene kant van de baan naar Geraardsbergen is het ;ei|bodegem en daar spreken zij met die speciale intonatie 9 "die van Oiltert", alsof die vijfhonderd kilometer andaan wonen. Maurice Meuleman troont achter de toog elpjn herberg. Het is er knus, zoals in elke gezonde Vlaamse %g, met golfbiljart, spaarkas, foto's van vedetten tegen de gele notarisaffiches en vooral veel bekers en palmen. Aan T\#og hangt er een die al enkele uren van huis is op een n e manier uit te leggen hoe het kwam dat hij zijn teen brak. n kras aan 't sjotten met onze kleine op mijn zomersletsjen, sc ïij en ik "schipte" naast de bal vlak tegen de borduur, g ne plaaster tot hier Hij wees naar zijn knie. Misschien lij zich niet meer zo diep bukken om niet over te lopen, taris van de spaarkas wilde hij wel worden "Zoekt u en sosjeteit of drie, zei zijn vrouw, dan zijde geen enkele meer thuis". ame komt binnen, drinkt een spuitwatertje en trekt e,rvan met Maurice' moeder. Dan krijgen wij hem even apart, niet voor we ons een bult schrokken van een trein die op leter van de gelagzaal zeker tegen honderd in 't uur voorbij :e >'de. n n maar mee naar vanachter, zei Maurice, mijn vrouw zal wel ,nJ kraan letten en pakt u nog eentje <T.{ VAN STEENBERGEN )k*ENWASEEN PLEZIER ilang en waarom ben je loersen gestopt Je tal nu wel al tien jaar zijn geen wedstrijden meer Toen ik nog reed was k al cafébaas en daar- kon ik op het laatste ktfjoed trainen. Uiteindelijk ik er dan maar mee it omdat ik met koersen boterham niet kon ver- Ik had dat tijdig Jen. In die tijd konden n de allergrootsten van ets leven. Nu is dat wel jnders. Een goede knecht k >k zijn boterham waard, lijn beste periode kreeg ik uizend frank maandgeld t Se rest moest ik maar naien met de uitslagen en temies. In mijn tijd waren kjingens die voor een merk k maar geen frank idgeld werden uitbetaald. I welke ploegen ben je a jest en wie was er 'tijd rd en jaar als onafhankelijke getoerd te hebben werd gekontrakteerd door ot. Dat was een fantasti- tijd Weet ge wie daar 1 bij was Van Steen- Ockers, Fred De pe en Impanis. Om er enkele te noemen. In ijd bestonden de andere en niet. Wij reden ze ddellijk naar huis. Ge u voorstellen wat het :ent voor een beginnend r om in een dergelijke terecht te komen. Mis- is het wel daarom dat araan de mooiste herin- Crfgen heb. De Rik was negens een fantastische Nooit hebben wij een lang moeten wachten itbetaling van geld. Hij anfle voor ons als een vader. ,rn!er juist nadien met hem ,c%rd is dat weet ik niet, reeds in die tijd legde hij een kaartje. Wat doen !rs anders als ze daar 8 in de vreemde zitten j was echt een plezier om Van Steenbergen te i. Zeker in een ploeg die draaide. Peugeot t ijd de best betalende R< Nadien ben ik naar 5St iria gegaan. Maar dat was nog niet de "grote" Jef Planckaert en Leon Daele waren daar kop- Ook daar ben ik drie [ebleven. Toen de groep i" werd opgericht trok gele trui aan. Daar was Post de chef. Later ook groep uitgegroeid tot leer goede ploeg, maar tad ik er al de brui aan ren. lke belangrijke koersen gewonnen taar opnoemen is niet kkelijk. 't Is al zo lang en hé Er was onder de Omloop van Schelde, en Dender, de Elfsteden- ,aade Omloop van Mid- „jyiaanderen, een rit in de van Zwitserland, de jpj» van Noord-Frankrijk en e onde van Catalonië. In U lalse Pijl heb ik wel eens (j ns gehad om te winnen, de ploegdiscipline heeft k t rgens belet. Opgelet hé, g daar geen kwaad van. d^was niet meer dan nor dat wij moesten helpen. 1 m groep vooruit zaten Van Steenbergen, ug a's» Noël, Schepens, n kaert en de snelle Frans- da Graczyck. Ik voelde mij itii Kg in forme en korte demarra'ges vond ik dat de anderen zaten. Toen viel echter lis en ik heb op hem w iht om hem terug bij de 'j™ ers te brengen. Spijtig. e' 'aalse Pijl was echt een die mij lag. Niet dat ik zo'n formidabele kki.imer was, maar ik ging toch gemak kelijk de bergjes op. Hoe zat het met de doping in uw tijd Toen sprak men nog niet van "doping" op de manier zoals dat nu gebeurt. Wij pakten ook wel eens pilletjes, zoals de studenten er nu pakken tijdens de examentijd. Vooral in Italië konden wij die kopen. Dat waren dezelfde dingen die de oorlogsvliegers gebruikten om lang te kunnen wakker blijven. Dat werd dan gepakt op enkele tientallen kilometers van den arrivee. Wie het niet deed bleef aan de staart hangen want de anderen deden het ook. Zo gaat het steeds verder. De ene verplicht de andere om steeds maar meer te nemen. Toch waren die middeltjes in onze tijd eerder ongevaarlijk. MET EEN BANKOVERVAL LER NAAR BRUSSEL Maurice Meuleman is niet alleen cafébaas. Zoals vele van zyn collega's houdt hy er ook nog een zwarte Mercedes op na. Een dergelijke wagen wordt uiteraard als taxi ge bruikt en dat het beroep van taxivoerder niet ongevaarlijk is bewijst het verhaal van Meuleman die op een mooie dag in 1973 onbewust een bankovervaller naar Brussel reed. Rond vijf uur werd Maurice Meuleman opgebeld door de waardin van het café Novelty, gelegen rechtover de Rijkswacht te Haaltert. Zij vroeg of hij een klant zeer dringend naar Brussel kon voeren. MSHrice sprong in zijn wagen en laadde aan het café een jongeman op met een nette zwarte aktentas. Deze stapte achterin en zei dat hij de trein van 17.20 uur wou halen in de "Midi". Meule man zag duidelijk dat hij dat nooit kon halen, daar hij met rheuma geplaagd zat in zijn voet en dat hem sterk zou hinderen in het Brusselse stadsverkeer. Hij wou zij passagier afzetten aan de basiliek, waar standplaatsen zijn van Brusselse taxi's, maar die waren niet onmiddellijk bereid om de klant over te nemen. Uiteindelijk heeft hij hem zelf aan het station afgezet. Daar betaalde hij met geld dat uit het valiesje werd gehaald. Meuleman vond dat wel eigenaardig, maar be steedde er verder geen aan dacht aan. Toen hy thuis kwam zag hij beweging van de Rijkswacht aan zyn café. Eerst meende hij dat zijn dochtertje een ongeval was overkomen, maar die onge rustheid maakte snel plaats voor verwondering toen hij hoorde dat hij een zeventien jarige bankovervaller naar Brussel had gevoerd. De kerel, die ontsnapt was uit een gesticht ergens in de Kempen, was na zijn overval die hem een grote som had opge bracht, doodgemoedereerd het ertegenoverliggende café binnengestapt en had daar gei'nformeerd naar een taxi.De bazin had Meuleman opge beld en die was onmiddellijk vertrokken. Even later zag de waardin dat er alarm werd geslagen aan de bank en zij bracht dit onmiddellijk in verband met de rare klant die ze had gehad en die betaald had met geld dat hij uit een valiesje haalde. Zij verwittigde onmiddellijk de rijkswachters en dezen vlogen naar Brussel, maar waren toch niet op tijd om Meuleman in te halen. Ook bij het terugrijden hebben zij hem niet gezien daar Maurice een ongewone weg had genomen om naar huis te komen. Enkele weken later werd de jongeman terug gevonden zonder middelen van bestaan in Amsterdam. Door de Nederlanders werd hij aan het Belgische gerecht uitgeleverd. Voor Meuleman was het daarmee niet gedaan, hij moest nog gekonfronteerd worden om de overvaller te identificeren. "Ik was niet zo zeker, vertelt hij, ik had trouwens de jongen nooit goed bekeken, maar de bank bediende herkende hem for meel." Toen wij hem vroegen of hij die bezigheid niet gevaarlijk vond, lachte hij even. "In de grote steden is dat iets anders. Daar hebben zij zich een tijdje gespecialiseerd in het beroven van taxichauffeurs, maar hier bij ons gaat het rustiger. Alle klanten die bij ons komen die kennen wij. Dat zijn mensen uit de omtrek. Vroeger waren er ook lui uit Brussel die zich in de streek kwamen vermaken tijdens de weekends, maar dat is nu toch ook al wat minder. Daarbij, 's nachts kom ik er niet voor uit mijn bed. "Wij zouden trouwens geen enkele kandidaat-rover aanraden het eens bij Meuleman te probe ren, want hij is een stoere knaap die helemaal niet opzij kan gezet worden. DE WIELERTOERISTEN Elke goede herberg heeft enkele verenigingen die daar hun lokaal hebben. Die "sosjeteiten" zijn belangrijk voor het leven en het vertier in het café. Bij Meuleman is een wielertoeristenclub ge huisvest. Niet zo maar een klein clubje, nees minstens honderd leden zijn er aange sloten en springen geregeld op de fiets om tochten te maken door het hele Vlaamse land. Maurice heeft er ook een tijd aan meegedaan. Hij kon met zijn rijke ervaring aan de nieuwbakken wielerfans de nodige informatie geven. Nu is het echter te druk in de zaak, zodat hij meestal thuis blijft. De K.S.C. Dender streek, zo heet die club, is volledig apart van de gelijk namige club die de echte renn,ers groepeert, maar heeft er wel banden mee, vooral op het vlak van sponsorschap. Iedere zondag om 9 uur staan de toeristen klaar voor een tochtje van een vijftigtal kilo meter. Wie meent dat hij reeds wat meer kan, heeft de mogelijkheid om naar rally's te gaan die dan een honderd tal kilometer ver gaan. Voor de echte specialisten bestaan er ook brevetten. Zo kan men een officieel bewijs krijgen dat men goed is voor 22, 300, 600 of 1.000 km. De zes honderd kilometer noemt men "Parijs-Brussel", voor de duizend gaat men naar het zuiden van Frankrijk. Dat duurt dan drie dagen. Ver schillende leden van de club hebben dergelijke brevetten. Maar dé uitblinker is wel Etienne Mally, een gehandi- kapte die zowaar een Ronde van Frankrijk reed voor toe risten en daarbij ondermeer de kleine en grote Sint- Bernard en de Mont Ventoux overwon. Daarvoor kwam hij ei-zo-na in aanmerking voor de prijs van sportverdienste der stad Aalst. Op dat mo ment was Nicole Van Den Broeck echter wereldkam pioene en daardoor ging de prijs aan zijn neus voorbij. Misschien wordt het iets voor volgend jaar Maurice tapt ons nog snel een pintje, want om vier uur moet hij enkele kinderen gaan afhalen aan de school, "Dat is mijn dagelijks werk", zegt hij en kruipt in zijn taxi. Het ligt springt op rood en een andere sneltrein raast voorbij Mare De Backer. ZAAL ADEC - BAASRODE - GRATIS TOEGANG ORGANISATIE GROEP DE CUYPER HET REKLAAMBLAD DE CIRKEL DE VOORPOST HET GOUDEN BLAD KAATSCLUB ADEC ORDE VAN DE PALINGBOER PRESENTATIE DOOR O.A. LUK BOHEZ. ANTHONY. JO MET DE BANJO, WILLY DELAPASTITA EN ROGER TROCH DISCOBAR IN KWADRIFONIE (EERSTE IN BELGIE) PROBA, MET DJ. WILL HARDING vmnEN GRATIS FOTO'S EN AFPLAKKERS HEIDI NORMA HENDY MIKE STEVE ANDY FREE LOUIS EN CONNIE NEEFS JOHNNY WHITE ANN MICHEL J. VINCENT EDWARDS LENNART, MESSAGIE AND DAGLET SHARIFF DEAN THE PEBBLES ERIK NUVO JACK RIVERS IGNACE ERIK MARIJSSE MICHA MARAH PETER WEST JOE HARRIS TWO MAN SOUND TRUUS JIMMY FREY ROGER BAETEN CINDY DANNY FABRY JAMES LLOYD FRANCIS WILLY CORTI SAMANTHA THE EAGLES LILIANE ST.-PIERRE THE DIXY DIX CHRISTIAN HENNIN RONNY TEMMER IVAN HEYLEN THE GARNETS CHRIS DAVID NELLY JANE, JOHAN VERMINNEN JOHN TERRA MARVA TONY WINTER WILLY SOMMERS RUDI ANTHONY TONY CONDOR TIM VISTERIN DOMINIQUE JOHN HORTON INGRIANI PAUL ROELAND EDDY ROMY SALIM SEGERS RAPSAT WILL TURA

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 29