JO BEECKMAN
TOVERT
MET PAPIER
VOLGORDE
KARNAVALSTOET AALST
ZO ZIE JE DAN MAAR WEER
SUSKEWIETEN en
stemmingstrio,
KARNAVAL-
PROPAGANDISTEN
Aalst
KARNAVALISTEN ALS GUST KEIS WORDEN ZELDZAAM
A.K.V.
:<De Flieramoizc
6 - 22-2-74 - De Voorpost
1. Rijkswacht, Aalst. 2. Politie Aalst. 3. Reklamewagens. 4.
Rijkswacht en politie, Aalst. 5. Stadsreuzen, Aalst. 6. 't Ros
Balatum, Aalst. 7. De Kat, Aalst. 8. Fanfare Sint-Cecilia, Burst. 9.
Prins Karnaval 1974, Aalst. 10. De Prinsencaemere, Aalst. 11. De
Aalsterse Gilles. 12. Bloemenfee 1973. 13. Koninklijke Fanfare De
Yriendenbond, Berlare. 14. Sint-Jorisklub, Het Cirkus, Aalst. 15.
De Ui, Alternatieve bewegingsmiddelen zonder oele, Aalst. 16. De
Tierekatasjers, Kalimero's, Aalst. 17. De Kapstokken, Rally van
Monte Carlo, Aalst. 18. De Slepschieters, La Bel et la Bijte, Aalst.
19. De Protters, Sneeuwwitje, Aalst. 20. Koninklijke Harmonie
Sint-Cecilia, Herzelc. 21. De groene Ianteerekes drougers, De fusie
Aalst-Erpe, Aalst. 22. De Geleiboekes, Tropicana, Aalst. 23.
Nemna, Nemnaft te koop, Aalst. 24. De Krakken, De harlekijnen
van Picasso, Aalst. 26. De Matotten, Sneeuwwitje en de 7 dwergen,
Aalst. 26. Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia, Erondegem. 27. De
Falluintjes, De Kermis van Pee Klak, Baardegem. 28. De
Zoeterikken, Karnaval in Rio, Aalst. 29. De Foesjeleers, 20 joor
weirbericht, Aalst. 30. De Zwetmiljaaren, Clochards, Aalst. 31. De
Vaaskes-Effers, Op safari, Aalst. 32. De Gattelekkers, Oele Boykot,
Aalst. 33. Nieuw Leven, Fanfare, Aaigem. 34. De Kornissesloipers,
Schotland deir nen oilstersen bril, Aalst. 35. Kornissesloipers, De
Belgische bloedzuigers, Aalst. 36. De Serjanten, Het prinsenkraam
van d'Andelsfoir, Aalst. 37. De Gaa-Lowie's, Het petrolvaten-
muzieksken, Aalst. 38. De Pikante Kastaars, Zonne Zonen, Aalst.
39. Sint-Cecilia, Koninklijke Fanfare, Appelterre. 40. De Galante
Moilentrekkers, De Kopstikken, Aalst. 41. De Berkens 1 van
Sint-Anna, Bed-RevoIutie, Aalst. 42. D'Elementen, Vader
Abraham en zijn goede zonen, Aalst. 43. Moeder Universitas,
Biermobiel, Aalst. 44. De Koekeloerepoezewoefkes, Van een brave
poessykat en plezante muizekens, Aalst. 45. Koninklijke Fanfare
Sint-Cecilia, Zellik. 46. Werkgroep Noig, Ode aan de Kezze, Aalst.
47. De Brikaljongs, Wootergat Schandool, Aalst. 48. De
Suskewieten, 10 jaar Suskewieten, Aalst. 49. De Bisjekes, Weet ge
wat een Aalstenaar ziet als hij bier gedronken heeft Bisjekes!!!,
Aalst. 50. De Lodderoigen, Rollende Brouwerij, Aalst. 51.
Sint-Pieter, Koninklijke Fanfare, Itterbeek. 52. De Gentlemens,
Piratenzender Chipka, Aalst. 53. De Wringereirs, Disneyland,
Aalst. 54. De Destereers, Jan Plezant in 't ajuinenland, Aalst. 55.
De schaajongens, Ne schaa jongen, Aalst. 57. Herdersem,
Concordia et Docilitas, Koninklijke Harmonie, Herdersem. 58. De
Kamillekes, Keizersgarde, Aalst. 60. De Kaloeterskabassen, Klaas
(Ciaes) Vaak en de Oliesjeikszaak. 61. Lotjonslos, Poesjanellentoern
Aalst. 62. Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia, Oordegem. 63.
Rijkswacht Aalst.
Vanaf 14 uur worden op de Grote Markt (vóór de tribunen),
muziek- en showparades uitgevoerd door Harmonie
Sint-Martinus, Oordegem. Muziek- en Showfanfare Sint-Cecilia,
Meldert.
De opbrengst van de omhalingen, tijdens de stoet, komt ten goede
aan de V.Z.W. De Beschutte Werkplaatsen Aalst.
Dat na de doop van hun karnavalwagen en het daaraan
gekoppelde nachtje zwieren en zwaaien, de Suskewieten er
zondagmorgen aan de Aalsterse Watertoren nog zo monter en
fris bijstonden, kan slechts te wijten zijn aan twee faktoren die
elkaar perfekt aanvullen, enerzijds zijn de Suskewieten keiharde
karnavalisten en kunnen ze tegen een nachtje uit en anderzijds
verdrijft een ochtendlijk «witteken» de laatste beestjes uit de
ogen. Het hele karnavalzootje, aangevuld met enkele extra-
sportieven-voor-één-dag, installeerde zich dan maar in de bus,
die als taak had de BRT in zijn nieuw kompleks op te sporen.
Was het nu dank zij de aanmoedigende en oppeppende «hoige
vestem-Iiederen van het Stemmingstrio of was het omdat
iedereen wist dat ze beslist niet in de Kattestraat, waar een niet
nader te beschrijven doch welbekend individu een zwak voor
heeft, mochten belanden, in alle geval het lukte.
Naast de verfrissende geur van Katsjoekens ajuinen, kreeg de
schone jongen die het achtbaar gezelschap meegidste langs
immense studio's, ons aller BRT-klok en de nieuwslezerszetel,
ook nog lessen in Aalsterse fonetika. Of de «knots» die prins
Antoine de hele tijd meezeulde, diende als stok achter de deur,
of was het de bloemige blik van fee Monique, die de keukenchefs
toch liet besluiten het ajuinengenootschap niet te laten
verhongeren, in alle geval Stemmingstrio en Suskewieten
stonden bereid voor de namiddagstrijd in Binnen en Buiten.
Dat de BRT zijn pappenheimers kent en eenieder welgeteld en
ontdaan van enig wapenachtig attribuut in de gebouwen losliet,
kwam goed van pas toen de verkleedpartij begon. Bij gebrek aan
grotere slagwapens werd de strijd nu gevoerd met
veiligheidsspelden en naalden, en wat tot eer strekt van de
Suskewieten, niet eentje is in de kleedkamerstrijd gebleven.
Eenmaal in de studio voelden de Trinidad-Suskewieten zich
onder de tropische warmte van de projektoren dadelijk thuis,
bovendien veel gekkere smoelen trekken dan Walter Capiau
ging bepaald moeilijk. De niet-verkleden van het gezelschap,
Aalsters-naakt op een ajuin na, gingen de knusse zetels in, doch
van knuffelen in de kussens kon er geen sprake zijn; kabels
onder je voeten door en een halve kameraman op schoot zijn
hiervoor niet bevorderlijk. Duo Johnny en Jackie zetten even bij
wijze van proef hun beste stemmingsglimlach op en na een
laatste schikking van de fruitkorf-hoofdtooisels, riep het
welbekende kartoonmannetje driemaal binnen en eenmaal
buiten en in volle kleur daverde de Aalsterse karnaval de
huiskamers binnen Johnny De Mol, Jackie D'Herde, Johnny
Marcoen en Snoepie, Snoepie.
Frans Wauters stak even zijn grijzend hoofd in de beeldbuis en
bracht Walter Capiau zijn eerste Aalsterse wijsheid bij. Prins
Antoine lachte eens gul en de bloemenfee lonkte eens fel naar de
kijkers en Vader Abraham en Jacques Herb kregen de steun van
de Suskewieten. Over sport, tekenfilmpje en een franse zanger
die als verdienste had dat er een vreselijk schoon kind mee in
beeld kwam, geraakten onze karnavalisten bij de kwis.
En zoals Vader Abraham zingt «Zo is het leven», zo was ook de
kwis. De vrouwenploeg met Mathilde Linthout, die het zocht en
vond in leper, Bea Spittaels losjes tussen Keulen en Eupen,
Anita Van Holder, overtuigend te Stavelot, Marleen De Smet,
die geen krakelingen lustte en Godelieve D'Haens op stelten,
deed duidelijk de Suskewieten-mannekens de baard af. De
reuzen van Ath teisteren nu nog Frans Wauters, terwijl de eieren
van Kruishoutem, Lucien Daelman nog op de maag liggen.
Marcel Liekens weet meer over Rio de Janeiro dan hij laat
vermoeden, en Marcel Liekens durft waarschijnlijk wel eens een
pintje gaan pakken met een Gillis.
Het rad was Mathilde niet erg fortuinlijk, de Rolling Stones en
de Franse minister Jobert zullen wel niet haar beste vrienden
wezen.
Binnen en Buiten zat er op. De Trinidiaanse hitte werd in de bar
doorgespoeld en welgeteld gingen de Suskewieten de bus op.
Niet voor niets was er een Stemmingstrio mee, zodat niemand
tot in Aalst om een muzieknoot verlegen zat. En dat de
propaganda die het trio en de Suskewieten voor ons aller
Aalsters karnaval op de BRT gebracht hebben, vruchten
afwierp, kon men reeds bemerken daar waar het hele gezelschap
in eigen stede een pintje ging nemen.
«Gust Van Der Stock Nee meneer, die ken ik niet. Maar wacht ne
keer, is 't Gust Keis die ge moet hebben Het kaaswinkelke in de
Molendries staat tussen de nieuwere gebouwen wat verloren te
getuigen van vroegere tijden. Wanneer we de deur openduwen valt
ergens achteraan de klank van een vrolijk tingelgangel-klokske.
Dan komt Gust, witte kiel, zoveel jaar jong. «Kom maar binnen».
En wij stappen met de man die heel Aalst op stelten kon zetten een
namiddag tegemoet vol van fratsen, karnavalbelevenissen en
herinneringen.
«Ik zou dus een paar van ons
straffe toeren moeten vertellen.»
begint Gust terwijl wij de eerste
sigaar opsteken. «Over karnaval
zelf en de dagen dat wij in Aalst
tamboer maakten zonder dat er
daarom iets speciaals werd
gevierd, kan ik een hele dag
vertellen. Maar 'k zeg het op
voorhand Alles vertel ik niet.
Er zouden teveel mensen nog
eens op hun tenen getrapt
zijn».
Als we vragen 'of hij nog altijd
meekan met de "karnaval, is
Gust gelanceerd.
«Meekunnen Ba ja jong, ook
al is er veel veranderd, ik zou 't
nog evengoed kunnen als de
eerste keer. Maar ja. een mens
komt zoveel tegen dat hij bijna
verplicht is enkel achter de
schermen mee te doen. Maar de
groepen raad en ideeën geven
en als het er op aankomt zelf
nog eens aan de slag gaan, dat
kan wel». En zonder dat we er
om vragen begint Gust het
verschil uit te leggen tussen wat
vastenavond vroeger was en wat
karnaval nu is. Wij noteerden
enkele plezante staaltjes die hij
ertussen gooit.
VROEGER
«Van voor de oorlog, toen was ik
zelf nog ne kleine pagadder,
weet ik zoveel niet meer. Wel
herinner ik me nog dat de grote
massa verkleed op straat kwam.
Ik zou namen kunnen noemen
van mensen uit rijke families
die toen voiljeannette of vasten-
avoftdzot speelden. Echte wa
gens waren er nog niet. De
eerste wagen waar ik zelf aan
meewerkte, toen was ik presi
dent van Breugel en Bacchus,
was het Bacchusfeest. Het jaar
daarop maakten we Het Maal
der Vetten. We hadden een
ketel rijstpap, enorme broden
met krenten en pruimen, en
kilo's pensen. Een gedeelte van
onze trippen was eetbaar, in de
rest hadden we zagemeel
gestopt. De groep die na ons
liep in de stoet heeft waarschijn
lijk een hele boom binnenge
speeld. Een paar jaar later
kwamen we op straat met onze
tram. Dat was werkelijk een
stunt waar men in Aalst en
omstreken maanden nadien nog
over taterde. Op onze 69
hadden we zo ongeveer de
voornaamste bordelen van de
stad als haltes aangeduid. En de
zondag van karnaval, wij met
dat gevaarte op stap. De
mensen, bijna dood van 't
verschieten omdat den tram
over de Sint-Annabrug reed
daar lagen wel rails, maar er
was nog nooit een tram
gepasseerd. Onderweg hier en
daar iemand in onze 69
geschopt en bij het volgend café
mocht hij een rondje betalen.
De leden van het feestkomitee
waren zo entoesiast dat ze ons
voor één keer vroegen mee in de
stoet te gaan. Wij reden echter
vóór de optocht en pakten nog
altijd toeschouwers mee. Op het
einde van de stoet hadden we in
alle cafés samen een affaire van
1100 pinten te goed. De
volgende uitbeelding was het
huwelijk van prinses Juliana.
Toen Gust naar het atelier ging
waar hij «zijn» trouwkleed had
besteld, viel het meisje dat de
opdracht had gekregen het
nieuwe kleed aan te passen, in
de patatten.
Terwijl Gust in een doos met
oude foto's zit te frutselen
vragen we hem wat de
plezantste stoot is geweest die
hij ooit heeft uitgehaald. Hij
glundert ondeugend en doet
alsof hij nadenkt. Wij wagen
het voor te stellen «Misschien
toen ge op de konferentie van
Dr. Paardekoper met een ezel
binnenstapte of toen ge als
Professor Von Stock in Gent
een uiteenzetting hield in het
Duits voor een boel van die
geleerde hoofden. Is het waar
dat ge zo in een nederlandse
encyclopedie terechtkwam
Gust stoort zich niet aan onze
opwerpingen, voelt aan dat we
het alleen maar zeggen om te
weten te komen of het waar is
wat verteld wordt. «Het sche
penkollege was om zeep,»
verandert hij van richting, «en
we waren op een maandag
avond in .de schouwburg.
Vinden we daar «toevallig» een
broek en een paar schoenen, 'k
Zeg aan mijn vriend, Robert,
daar maken we ne vent van. Een
varkensblaas en een kapstok
gevonden, een masker, een paar
handschoenen, een vest ge
zocht, mijn hemd uitgespeeld
en daar een pop mee gemaakt.
Op onze man zijn vest een
plakkaat geschilderd met 'nog
een schepen'. Achter de
schouwburg stond er een mast
met de telefoondraden die naar
het stadhuis gingen. Wij met
ons tweeën en onze man op die
paal gekropen, de pop aan de
draden gebonden en een zetje
gegeven. Heel dat geval kwam
juist boven de markt te hangen,
's Anderendaags stond al het
volk van de vroegmarkt in
paniek naar boven te kijken.
'Hij heeft zich verhangen'. Onze
krak hing ginder op 32 meter
hoogte te bengelen. Toen ik 's
middags thuiskwam, stond de
politie me al op te wachten. Wij
hadden echter een alibi opge
bouwd dat tot in de détails
klopte. De kommissaris alles
nagegaan en juist bevonden. Hij
telefoneert naar de burgemees
ter en zegt dat het voor een keer
iemand anders moet geweest
zijn. Terwijl hij de hoorn
neerlegt zegt hij tegen mij
volgende keer doet ge een ander
hemd aan hé Gust».
Toen men Gust Keis eens vroeg
of het waar was dat bier in een
Beeckmans' kreativiteit. In,
deze tijd zit hij overstelpt
van werk. IN een karnaval-
stoet enkele jaren geleden
kregen we zijn kartonnen
steigerende paarden te
zien. Verder beeldt hij
plaatselijke gebeurtenissen
uit, typische Aalsterse ge
zegden en straatnamen!
Het zijn beeldskulpturen
die dan als doel hebben
etalages te sieren en her
bergen nog vrolijker te ma
ken.
Jo was de maker van de
kop van de struisvogel die
kandidaat prinskarnaval
Jean-Paul in zijn show op
de prinsenverkiezing ge
bruikte.
In en ook buiten Aalst zijn
Jo Beeckmans juweeltjes
van papier bekend.
De prijs van zo'n kunstwerk
varieert, al naargelang het
onderwerp, de werkduur en
het gebruikte materiaal.
In de tentoonstelling «Gra
fische Nijverheid» in okto
ber 1973 in de Keizershal-
len, konden we zijn Dirk
Martensfiguur bewonderen.
Jo Beeckman kreeg ook
een opdracht van een poli
tieke partij, om voor een
internationale bijeenkomst
de tratitionele klederdracht
van de U.S.S.R. uit te beel
den.
En wie heeft ooit al eens
met papieren zetstukken
geschaakt Ook al moge
lijk als de partij geen dagen
in beslag neemt. Want in
dit twee of drie dimentio-
neel werk zit het probleem
van en beperkte houdbaar
heid. Het werk is gevoelig
voor licht en vochtigheid en
ziet er na een paar weken
onfris uit. Ook de spanning
van het papier is verzwakt.
Nochtans is papier een zeer
dankbaar iets, men kan be
halve de zuivere bolvorm,
alle mogelijke kanten uit.
Jo heeft reeds een bol met
een samenstelling van
en zeshoeken gerealizet
Het probleem van de h<
baarheid is echter op
lossen wanneer Beecki^'ls
zijn beelden in een du
koperplaat vervaardigt
denkt er sterk over
omdat dit dan de eij!'
mogelijkheid zou zijn
zijn kreaties in een
toonstelling te plaatsen
Het is in feite wel jam
dat zo'n mooie zaken ll
duurbaar zijn, gezien er|dci
nu toe nog geen enkel
cede bestaat om papie
beschermen.
Mischien ware het origii nu
de traditionele karna |Ml
stropop eens te vervang'
door een karonnen pop
Jo Beeckman. In die
werd door iemand van
feestkomitee gesproken
is steeds bereid zijn sti
tje bij te dragen voor ka
val, en heeft reeds
ideetje klaar!
Misschien voor volg
jaar!
R. VAN DE PI
icli
lllc
m
•nu
:bb
"g
1Jo Beeckman
Dat papier voor de meest uiteenlopende doeleinden
gebruikt wordt valt niet te betwijfelen. Het is een zo
doodgewoon gebruiksvoorwerp dat nogal dikwijls de
vuilbak als onmiddellijke bestemming krijgt. Maar wat Jo
Beeckman met als hoofdbestanddeel papier weet op te
bouwen is een unikum. Inderdaad papierskulptuur is een
kunst vermoedelijk overgewaaid uit Duitsland of Enge
land. In België zijn slechts enkele personen die deze
kreatieve vorm uitwerken.
stenen pot langer fris bleef
antwoordde hij zo rap als tellen:
thuis. Hij werkt nooit op
patroon, het gebeurt echter
-wel dat hij vooraf een klei
ne schets op papier zet.
Naargelang de moeilijk
heidsgraad kan zo'n beeld
in ee paar uur of in een
paar dagn afgewerkt wor
den. Vooral totaal nieuwe
ontwerpen vragen nogal
wat tijd.
Het principe geldt: alleen
papier voor papierskulptu-
ren, maar Beeckman durft
ook, zij het dan spora
disch, materialen als staal-
wol mee verwerken.
Zijn ideeën zijn persoonlijk
met misschien een onbe
wuste invloed van buiten
uit.
Zijn werk bestaat uit dieren
en mensenfiguren, ook wel
eens abstrakte objekten.
Soms haalt hij zijn inspira
tie uit de filmwereld. Wij
denken aan de fabeltjes
krant en de Walt Disney-
films, inspiratie wil hier
echter niet zeggen kopi
ëren. Voor het kopiëren van
deze dieren dient toelating
gevraagd te worden.
Tijdens de karnavalperiode
wordt uiteraard zeer veel
beroep gedaan op Jo
Hij werd geboren te Aalst,
de zaterdag voor karnaval,
22 februari 1936, een aan
geboren karnavalist dus.
Hij leerde de elementaire
beginselen van de beeld-
skulptuur in een midden-
standsorganizatie en werk
te zich verder autodidakt
op. Dat hij in zijn beroep
van etalagist dankbaar ge
bruik maakt van zijn kunde
ligt voor de hand.
Jo Beeckman is ook ge
kend als regisseur en ak-
teur in de Aalsterse ama-
terustoneelwereld, waar hij
onlangs met «Kent U de
melkweg» weerom sukse
oogstte.
Enkele vellen wit en ge
kleurd zwaar tekenpapier,
lijm, een mes, een schaar
en een stalen lat zijn de
matérialenvoeg daarbij
een menselijke hand, een
kreatieve geest, een uitge
sproken zin voor verhou
dingen en een kunstwerk
ontstaat
Gust van Pie Keis, één van de echte «Aalsterse zotten» is
plezante vent.
«Ik heb het nog nooit gepro
beerd.» Als er in Aalst wat
abnormaals gebeurde stond de
politie om te beginnen bij Gust.
Zo gebeurde het dat op een
goeie dag alle deksels van de
rioolputten waren weggenomen.
De agenten die de opdracht
hadden gekregen dat geval eens
na te pluizen kwamen gewoon
tegetrouw op bezoek. Toen de
kommissaris dit hoorde schoot
hij in een Franse koleire. «Als
Gust iets uithaalt, dan is het
beter gedaan.» Leuke herinner
ingen heeft Gust ook aan de
serenades die hij ieder jaar met
zijn vrienden ging geven.
Gewoonlijk ging het er echter
de eerste avond en nacht dat ze
mochten spelen en zingen zo
luidruchtig aan toe dat ze hun
vergunning kwijt waren. De
serenade waar hij het meeste
plezier aan beleefde was deze
«De dag van de verkiezingen
trokken we de stad rond met
onze instrumenten, 's Avonds
kwam ik te weten wie er
burgemeester was gekozen. Wij
naar de andere kandidaat en bij
onze aankomst een paar gewone
liedjes gespeeld. Goed ontvan
gen. en als we het aftrapten een
serenade gegeven, precies of het
was hij die burgemeester was.
Al de mensen buiten en felicita
ties voor de verliezer. Iedereen
was daar echter niet mee
akkoord, want wij
blijkbaar wie het had geh
vóór de uitslag bekend was
er moest herkozen wor
Resultaat onze vriend wa
keer de sterkste».
In zijn glorietijd was Gust
van liefst twintig verenigin
Als we al zijn beleveni
moesten vertellen, dan kui
we ons blad waarschijnlijk
weken na elkaar alleen daai
vullen. Nog een laatste t'
dan is het uit». Wij
gewoon voor de boerkes v
omstreken dansavonden t<
ganiseren. Gewoonlijk kwafer
ze er op af als bijen op sirjit
Zekere keer riskeerde het ecyill
te mislukken. Er was
omgeving kermis en ze kwa
niet bij ons. Mijn kamen
aan het vloeken. Bel ik
citaxen op en wij naar
kermis. Een paar m< j'
meegepakt in 't begin
telden ze wel wat tegen,
het duurde niet lang
vonden het plezant
daarmee naar de zaal di
hadden gehuurd. Om de ce
van de citaxen te rekupei
vroegen we een frank mee
ingang en 't spel zat na eet
zovol als een ei. Wij schuit
alles af en gingen zelf op
naar de kermis».
ANDRE HEYVA
In zijn atelier is het kraak
net, moet ook, gezien op
de beelden geen enkele
vlek mag komen. De skulp-
turen maakt hij volledig
2. Een van de zetstukken
uit een schaakspel
De Flicramoizen danken lanf
deze weg voor de talrijk 9
blijken van medeleven, welkffl
zij mochten ontvangen bij hi fl
onherstelbaar verlies van hu H
trouwe medewerker en karn. I
val 1st, Rudy Wasteels, tr. I
gisch verongelukt na cl
prinsenverkiezing.
Bij algemene vcrgadcrir 'i
heeft de vereniging beslotc jj
niet deel te nemen aan d !u
optocht van zondag 24 ff m
bruari.
