voiljeanetten aan de macht KARNAVALGROEPEN KREGEN PRIJZEN TOEGEKEND AALST, MEKKA VOOR DIEVEN TIJDENS AFGELOPEN WEEKEINDE ZO ZIE JE DAN MAAR WEER PRINSENCAEMERE: «EEN AALSTERSE KARNAVALBLOEM VOOR JAN EN ALLEMAN» De Voorpost - 1-3-74 - 17 Vorige week donderdag in de vooravond, zijn onbekenden in de woning van de familie De Smaele, aan de Kapucienenlaan 89 binnengedrongen. De bewoners bemerkten de diefstal pas toen ze even na 22 uur thuiskwamen, zodat de inbraak tussen halfvijf en halftien moet gebeurd zijn. De dieven verschaften zich toegang tot de villa, na over een muurtje geklauterd te zijn en achteraan een rolluik omhooggeduwd te hebben, waarna een ruit verbrijzeld werd om binnen te dringen. De hele woning werd door hen grondig doorzocht kasten en laden stonden open en de inhoud lag overal verspreid. Zowat anderhalf miljoen maakten de dieven buit aan juwelen, waaronder een zeer kostbare hanger-, een familiestuk van grote waarde en Belgisch en vreemd geld. Het parket van Dendermonde stelde een onderzoek in. OPNIEUW Vierentwintig uur later, in dezelfde laan,* nu bij de weduwe Emiel Van Cauter, geboren Esther De Wolf, aan de Kapucienenlaan 26, brachten de dieven een minder aangenaam bezoek, waarbij voor een waarde van enkele honderdduizenden franken, kostbare juwelen ontvreemd werden. De jongste tijd zijn dergelijke inbraken in het Aalsterse legio geworden, dit was o.m. het geval in Vlierzcle en Erpe, waarbij steeds geld, juwelen of kunstvoorwerpen ontvreemd werden. De diefstallen (lie steeds gebeuren in villa's langsheen belangrijke wegen, vertonen veel paralelle kenmerken. Politic en rijkswacht zijn er bie/onder op gebrand om aan deze plaag een einde te stellen. JV men. Ze zaten wel allemaal in een of andere karnaval- groep maar als puntje bij paaltje kwam liepen ze er toch wat verloren bij. Si mon D'Hondt en Karei De Naeyer staken de hoofden bijeen, zetten er de schou ders onder en de Prinsen- caemerewagen ging aan het rollen. Het werd een zoeken en tasten die eerste keer maar de gewezen prin sen zwalpten in '72 samen met het trommelkorps van keizer Kamiel als clochards door karnavalvierend Aalst. Meteen waren ze er alle maal van overtuigd dat me'n er moest mee doorgaan. De prinselijke beslissing het feest op de zondag na kar naval nog wat verder te zet ten, viel bij iedereen in goede aarde, 't Zouden geen Aalstenaars zijn... DOORGAAN Doorgaan, prinsen, zei men toen, doorgaan maar. En uitstalramen. Via veel pot en pintvergaderingen en een kraam op de Sint-Maar- tensjaarmarkt ging het in een spiksplinternieuw kos tuum naar karnaval '73. Stilaan maar zeker werd de Prinsencaemere een graag geziene vaste waarde. Aalst had door de oprichting en de aktiviteit die aan de dag werd gelegd in één klap een tiental ambassadeurs meer, want ook naar het buitenland gingen onze ge wezen zotskapkoningen de roem van hun stad uitdra gen. PRINSENDAG Volgende zondag is de Prinsencaemere dan weer koning van Aalst. Dankzij hen kunnen we nog een dagje de zot uifhangen, voor de oudjes is het grote kermis, voor de minder- validen ook al feest. De be doeling met die extra-dag ligt er bovenop: iedereen Konfetti, papieren slingers, frietzakken en afgedankte mombakkes liggen op een nietig hoopje in de goot gewaaid. Net als ik. Dat noemen ze nu een houten karnavalkop hebben en een platte portemonnee. Gedenk dat ge van stof en as zijt. Gedaan met feestneuzen en knevels die op de straten dansen, gedaan met stoeteren en erop wachten, 't bier op de markt kost er een paar uur weer elf frank. Niet meer nukken en neuren over een pop van twintigduizend ballen. Voor mijn part mag ze d'r vijftigduizend kosten of niks. Wie vraagt er nu hoeveel een doodskist kost Prins Antoine gaf zijn sleutels weer aan een gewone burgemeester en wij worden weer gewone Aalstenaars met gewone maskers. Over en out. De gelukkigsten zij die nog een dagje verlof hebben en door Morpheus van het kastje naar de muur worden gesleurd. Maar het was goed mensen, steengoed. Dat durven we op onze wat triestige karnavalziel zweren. Alles hebben we doorsparteld, meegemaakt, en nu stappen we met de ene voet in de goot en de andere op het oetpad, met onder de ene arm ons v es osje en onder de andere rouw naar huis. We zijn moe-gevierd, beu-gedronken, hebben schoon genoeg van voedsel uit zakjes en hebben onze rust welverdiend. Zeggen dat er snoodaards zijn die durven beweren dat het toch allemaal niet meer is zoals vroeger. Voor mij is er één enkel verschil de wegwerpverpakking. Vroeger spaarden wc daar een aardig rcservekapitaaltje mee samen voor de periode na karnaval. Da's voorgoed voorbij. Maar voor de rest is alles best. Wij deden mee, want zo is karnaval ook ofwel doe je mee van pril begin tot bittere eind, ofwel heb je er helemaal niks mee te maken. Waar moeten we eigenlijk over vertellen als we de geschiedenis van dit driedaags boemelfcest doornemen. Over die lieve Anita, die met drie kusjes en een glaasje van de ton het licht op groen zette Welke «hop met de becntjes»-feest mogen we vernoemen zonder er een paar tientallen te vergeten Hoeveel mensen zijn we tegen het lijf gelopen of gestrompeld al naargeland het morgen of avond was en hoe vriendelijk waren de zuurpruimen wel. Wat eeii kavalkadc hadden we weer en wat een volksfeest achteraf. Drie dagen waarin «Oilsjt ajoin en bier me schoim» niet van de lucht en lippen waren. Waar viert men karnaval zoals in Aalst We erkennen het grootmoedig mensen, wij Aalstenaars overdrijven. Elke gelegenheid om de bloemetjes buiten te zetten grijpen we met beide handen en als het kan zullen we bij een feestdag wel vlug een paar extradagen voegen. Zo gingen we ook maandag en dinsdag op zwier alsof we met karnavalzondag nog helemaal niets hadden beleefd. Wij zijn een stad van feestneuzen. En één ding vergeten we niet we zijn ook een burcht van politiekers. Waarmee we dit willen zeggen het zal niet lang duren voor we ons hartje weer eens kunnen ophalen. Wat zijn we ons aller regering dankbaar zeg. Straks wordt Aalst bedolven onder verkiezingspapier en hebben we weer een vlag om onder te feesten. Verlies kan dan weggespoeld, winst gevierd. Ten slotte blijft dat het voornaamste. En ais de dagen nu niet meer zijn wat ze zijn geweest, dan zullen ze binnenkort weer zijn wat ze waren. We hebben een slaapje verdiend dacht ik zo. Nog even een witteken voor we erin kruipen en nadenken of er nog een tweede afkan. Kwestie van er nog eentje over te houden voor 10 maart. ANDRE HEYVAERT Dat de afgevaardigingen van de vele Aalsterse karnaval- groepen, maandag in de voor avond in een pikdonkere raadszaal plaatsnamen, was zeker geen weerspiegeling van de stemming die er heerste bij de groepen tijdens de maan- dagnamiddagstoet. Overvol, zodat de statige burgemeesters aan de muren, verdwenen achter de kleurige kostumes, las voorzitter F. Singelijn de karnavalgroepen in volgorde van de door hen behaalde prijs af, na ar eerst opgewezen te hebbendat de jury omwille van de gunstige evolutie van de karnavalstoet de jongste jaren en de voorbij gestreefde indeling van kate- gorieën, een meer rationele verdeling der prijzen nastreef de, zodat de rangschikking der groepen opgesteld werd volgens een totaal der punten toegekend door de juryleden. Bij de groepen zonder praal wagen brachten de Galante Moilentrekkers er het best vanaf met 65 punten op 90, vervolgens Werkgroep Noig met 51, De Kapstokken met 45, De Tierekatasjers met 44, De Slepschieters met 43 en De Ui met 35. Traditiegetrouw, maar dan ook volledig terecht ging de eerste prijs naar Lotjonslos bij de "Groepen met praal wagen" en dit met het maksi- mum aan punten. Verder de Kaloeterskabassen met 83, de Schaajongens met 79, De Wringeleirs met 73, de Krak ken met 72, De Destereers met 71, De Kamillekens met De ajuinenworp op karnaval-maandag kent een stijgend sukses (Ib) Even hebben we wel wat getwijfeld vorige dinsdag. We waren al aan de verbranding van Vastenavond toe en had den nog steeds geen pareltjes van verwijtkoncerten gehoord of naar het hoofd gekregen. Achteraf mochten we echter vernemen dat het er in bepaalde volkswijken toch aardig voiljeannetachtig aan toe was gegaan. Alles samen genomen kunne we toch besluiten dat het typisch Aalsters gedoe van zaligheden geven en uitkramen wat op andere ogenblikken niet kan of mag wat aan belangstelling heeft ingeboet. Bleef de straat eigendom van gewone onge wone Aalstenaars dan was de Madeion dinsdagavond in handen van mannen in vrou wenkleren die deze Aalsterse traditie in ere blijven houden. Voiljeanetten met van die namen om midden het feest- gedreun even halt bij te houden. Met enige vertraging defileerden ze hun verborgen en andere charmes eerlijk, er waren pronkstukken die door moeder natuur niet zo slecht bedeelde vrouwsperso nen in eigen boezem deden kijken Gedurende één mi nuutje mochten de stuks zich op een zo origineel mogelijke wijze presenteren. Vooral voor de nummertjes waar met kledingsstukken werd gegooid bleek dat onvoldoende. Uiter aard hadden de deelneemsters voor een stemmig hoempapa muziekje gezorgd en dat viel blijkbaar in goede aarde want de Madeion daverde telkens weer op haar grondvesten. Aan niets kon je merken dat dit een laatste opflakkering was vóór de karnavalpijp definitief uitging. Medelijden hadden we wel met de jury, Sam en de Prinsencaemere, die al dat B-werk (benen, buik aan een ernstig onderzoek dienden te onder werpen. Terwijl ze dat deden tippelden onze welgeschapen en rijkbedeelde Voiljeanetten de zaal rond op zoek naar eventuele slachtoffers. Het was weer het Oilsjt van de goeie oude dagen toen een mens nog rustig met pispot ten en afgeknaagde haringen de straat opkon. Even, al was het maar om al die appetijte lijke namen nog eens te horen, de uitslag van de bedoening. 1) Miss Mameion met 149 punten; 2) Miss Energie 148; 3) Ikke en zijne voegel en mijne voegel met 143; 4) Winkeldivegge 142; 5) Vader Abraham en vrouw; 6) De tippelaarster van de Madeion; 7) Miss Mexicoli en Maryan; 9) Pauline putain; 10) French Cancan. (AH) 70, De Bisjekens met 64, De Brikaljongs met 63, samen met de Gentlemens eveneens 63, De Foesjeleers, de Ber kens van St.-Anna, Moeder Universitas, de Suskewieten allen 62, De Geleiboekens met 61, de Kornissesloipers met 60, de Gattelekkers met 58, de Elastieke Sjinjippen met 55 evenals de Pikante Kastaars, Nemna 54, de Ma- totten, de Zoeterikken, de Serganten allen 52, d'Elemen- ten met 51, De Lodderoigen eveneens 51, de Koekeloere- Poeze-Woefkens met 49, de Gaa-Lowie's met 43, de Zwet- miljaaren met 39, de Protters met 35 evenals de Groene Lanteerekens Drougers met 35. Buiten wedstrijd en met bij zondere gelukwensen vade jury de Aalsterse Gillis. Gezien de bijzondere omstan digheden werd een speciale regeling getroffen voor de Fassadeklasjers en de Fliera- moizen. (JV) nog maar eens uit zijn kot en naar de Grote Markt of omstreken krijgen. Reken er maar op dat jolijt en der gelijke karnavalingrediën- ten meer van de partij zul len zijn. Daar staan ze borg voor onze prinsen. Om het kind een naam te geven Louis, Karei, Kamiel, Hen ri, Simon, Jean-Pol, Luc, Michel, Jacky, Marcel en Robert. Misschien valt het op dat Antoine er niet bij hoort maar tot de volgende prinsenverkiezing is hij ei gendom van Aalst. Pas aan het eind van zijn ambtspe riode kan hij in de Caemere worden opgenomen. EN WAT ER GEBEURT Zaterdag gaan alle prinsen met de kippen op stok want om 11 uur zondagvoormid dag zijn ze present in het rusthuis Sint-Job. Uit goe de bron mochten we verne men dat alle oudjes al een paar weken in stemming zijn om Aalst-kermis te vie ren. De vrolijke noot wordt een greep uit de oude doos: iedereen brengt nog eens zijn nummertje waar mee hij eertijds als prins werd verkozen. Het wordt een grappig en gekruid weerzien. Na een hapje en de aftrap van een voetbalmatch gaat het dan met de gehandi capten van Don Bosco, Le vensvreugde, het Rijksin stituut van de Molendreef en het instituut Martin Van der Speten naar de foor toe. Wat er nog staat aan mo lens en kramen kan daar gratis gebruikt worden. In het dankwoord aan alle foorkramers die hier hun medewerking aan verleen den, moeten we toch vooral Nationaal voorzitter Viae- nen, voorzitter van de Aal sterse kermisklanten Nick Barrel, Willy (Tir Will) en Dolf Ruelens vernoemen. Forains en prinsen zullen ervoor zorgen dat 3 a 500 gehandicapten een onver getelijke namiddag bele ven. Nadat de karnavalbloe- men aan jan en alleman uit gedeeld zijn en de boter hammen met kop tussen de prinselijke kiezen verdwe nen, gaat het naar het stad huis waar stadsmagistra- tuur en feestkomitee de Caemere opwachten. Om te eindigen krijgt de prinsen troep dan de minst prettige opdracht: maskeren al wat daarbij hoort moet voor een jaartje begraven. AJUINBOOM 't Is maar een vorm in be tonijzer, die ajuinboom. Hij staat op de Grote Markt en blijft er nog een poosje als herinnering aan beter da gen. In die boom zit echter de ziel van een hele stad. Wanneer hij dit jaar voor het eerst echt zal branden gaat vastenavond er defini tief onderuit, tenminste voor een jaartje. Met die vlammen een buiten staander zou het een prach tige apoteose kunnen noe men r sterven de echte Aalstenaars een stukske mee. Misschien wat onze ker op hun benen, maar ze zijn er. Nu de verkiezingen voor de deur staan is het- zelfs best mogelijk dat ze om het verbranden hele maal niet malen. Tenslotte komt het er in Aalst alleen maar op aan gelegenheid tot vieren te hebben. ANDRE HEYVAERT De Prinselijcke Carnavalcaemere der Aloude Keyzerlijcke Stede tot Aelst... Oef! In het Aalsters vertaald moet het ongeveer dit betekeneneen verzameling gewezen prinsen in hetzelfde schuitje en uiteraard onder de karnavalvlag. Sinds hun oprichting in 1972 zijn ze niet meer weg te den ken bij alle mogelijke lolbroekaktiviteiten. Misschien heb je hen al aan de slag gezien tijdens de voorbije festivitei ten maar hün dag, de prinsendag, gaat pas zondag door. «Wij zijn in de eerste plaats voor Aalst-karnavalstad», ver telde voorzitter van de Prinsencaemere, Simon D'Hondt, «maar Aalst is ook bloemenstad. Dat hebben wij willen kombineren: ieder gezin een Aalsterse karnavalbloem be zorgen.» Dat de Prinsencaemere bestaat uit schaa tisten die stuk voor stuk een behoorlijk aantal kweddeien kunnen verkopen geeft aan deze groep al een bijzonder ka rakter. Dat is echter niet alles. Zij, gewezen prinsen en tel er maar op dat wie het in Aalst zover schopt op de handen wordt gedragen richten zich vooral tot de men sen die er met karnaval niet zo gemakkelijk kunnen bij zijn: gehandicapten en bejaarden. Als je 't ons vraagt, zo'n dingen maken karnaval groot. Hoe de Prinsencaemere er kwam? Het sluimerde, al een tijdje in prinsengeesten maar het werd toch uitge steld tot 1972. Toen vonden de lolbroeken die in het verleden de prinsenscepter hadden gezwaaid dat er maar wat van moest ko- bij de volgende bloemen- feeverkiezing waren ze met zijn allen op een rijtje er weer bij. Ook de dekenij van de Koolstraat liet niet na de ex-prinsen op hun zomerkarnaval uit te nodi gen en ze kregen allemaal een magnifieke foto in de Ken je ze nog? Prinsen Marcel (57), Robert (58-59), Louis (60), Karei (61-62), Kamiel (63-66-68), Henry (64), Simon (65), Jean-Pol (67-70), Luc (69), Michel (71-73) en Jacky (72).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 17