:UUi RAF BELLON NAAR FC BRUGGE WALTER BLANCQUAERT ZUSJE BRENDA MUN BESTE FAN PATRICK VAN DEN HAUWE STERSPELER IN JEUGDTEAM VAN ARSENAL Iv I WIELRENNEN DENDERMONDE ZENDT ZIJN VOETBALZONEN UIT 20 - 22-3-74 - De Voorpost Een heel eind buiten het drukke dorpscentrum van Berlare woont hij Walter Blancquaert. In de Quote, een stuk ongerepte natuur die uitdeint naar de laagvlakte naast de Schelde. De mensen kunnen er oud worden. Zoals Mon Van Cauteren die op zijn honderdste verjaardag de start van zijn «vijfde leeftijd» vierde met een dikke feestsigaar en een borreltje. Mon supporters trouwens voor zijn buurman. Niet dat hij nog naar de koersen kijkt. Nee, dat zou niet meer kunnen, maar naar de resultaten informeert Mon altijd. Walter Blancquaert wordt op 30 mei 18 jaar. In 1971 debuteerde hij bij de nieuwelingen. Het type van de winnaar zagen de kenners in hem niet onmiddellijk want uit die eerste periode van zijn nog prille carrière hield hij slechts één palm over. Die veroverde hij te Zwijnaarde. Sinds hij junior werd won hij ook éénmaal. Dat dit uitgerekend voor zijn eigen Berlaars publiek gebeurde, deed niet alleen de 90 leden van zijn supportersklub «De aanhouder wint» veel plezier ook zijn andere sportieve dorpsgenoten applaudis seerden toen vol overtuiging. Een goedkope zege was het niet: Walter klopte die dag de beste Oostvlaamse juniores. PROF Blancquaert koerst niet voor de lol. «Als je eraan begint moet je in de toekomst durven blikken, het pro en contra tegen elkaar afwegen. Liefst zou ik er later een beroep van maken, en als het kan kopman van een ploeg. Een stoute droom natuurlijk, omdat iedereen de top wil bereiken. Als ik niet geroepen ben om een vedettenrol te vertolken, zal ik misschien wel een beetje ontgoocheld zijn, doch ik weet dat een goeie «knecht» ook zijn broodje smeert». Hoe bekijkt Walter dat «prof statuut» Aanvaardt hij dat ook nevenaktiviteiten moeten uitgeoefend worden om de zaak rond te maken of men men van de fiets kunnen leven «Wie links en rechts nog wat moet bijscharrelen om er te komen, is geen échte beroepsrenner. Die moet dan maar iets anders beginnen». Voorlopig is een profcarrière nog verre en vage toekomst muziek er is nog een lange weg af te leggen vooraleer hij daar aan toe is. Schoollopen zit er voor Walter Blancquaert niet meer in hij kombineert zijn werk op de fabriek met trainen en rijden. In 1974 zal hij heel wat meer weten over zijn eigen mogelijkheden. Hij hoopt dat een massa positieve resultaten zijn steile ambities kracht bijzetten. Als een dilettant benadert de Berlarenaar de sport niet. Oe fenen alleen volstaat niet hij heeft een dokter onder de arm genomen. Die geeft hem goede raad, vooral wat de voeding betreft. DOPING Er wordt veel over doping gepraat. Aan Walter Blan cquaert. evenals aan alle jonge renners die we interviewden, hebben we gevraagd hoe ze dit probleem bekijken. «Er zou veel meer kontrole moeten uitgeoefend worden. Want sti mulerende middelen zijn zeer schadelijk, vooral voor jeugdige koereurs. Ikzelf ben sedert mijn debuut nog geen enkele keer op doping gekontroleerd. De meesten zullen trouwens negatief uw vraag beantwoor den. Sommigen gokken en wagen het er maar op gevaar om betrapt te worden steekt er toch praktisch niet in, dus Persoonlijk ben ik hoi procent contra. Maar wie er de zondaars uit Supporters Walter cquaert heeft er een mass; zegden al dat zijn kluj leden telt. Regelmatig vergaderd in de «Pondei waar Walter trouwens Zijn vurigste fan is Brendl jongste zusje van het gezij hoopt dat broerlief latei «grote» wordt, een kerel de kranten lange bijdi over schrijven en die veel verdient met zijn racefiets, g LATER Of Walter Blancquaert doorstoot tot de elite vali wegrensport is vandaag no huizengroot vraagteken, zou hij liefst doen als hij moest slagen «Een stiel, die me niet aan een stoel o werkbank kluistert. Auto' nta blutsen bijvoorbeeld». Blancquaert bouwt echter geduldig aan een nersloopbaan. Hij gunt zi< een kans om iets te bert Zichzelf op het hoogste r tillen doet hij echter niege waardeert ook zijn tegeif ders en erkent hun b kwaliteiten. Van Ludo j vaert. Pat Lerno, Dirk He|t en Johnny De Nul zegt hje[ ze de beste streekrennerr*1 zijn kategorie zijn. HeiiU hoopt hij wellicht dat hij konkurrenten af en toe kla0 szl Walter Blanquaert, omringd door familie en supporters. says «Both boys have shown great promise in their football and have trained with Arsenal for four weeks now. Last week they were helped by Arsenal first team coach Bobby Camp bell. It is nice to know that professionals do take such an interest in juniors». Einde ci taat. In een ander dagblad staat te lezen dat Patrick Van den Hauwe uitgenodigd werd voor een vraaggesprek voor de En gelse Televisie. De titel van een ander artikel luidt «Hauwe takes tally to eleven in 3 games». SPORTIEVE VADER Vader René Van den Hauwe begon zijn sportieve loopbaan als doelman bij Eendracht Sint-Gillis wiens kleuren hij verdedigde van 1953 tot 1958. Hier leerde hij trouwens zijn toekomstige echtgenote Kath leen Cathy voor de vrienden kennen. Vanuit Engeland zei René ons hierover per telefoon het vol gende: Naast het terrein van Een dracht baatte moeder het café Derby uit. Door bemiddeling van Maurits Janssens uit Sint- Gillis kwam ik in korrespon- dentie met Cathy. Twee jaar hebben wij per brief gevrijd. Af en toe kwam Cathy naar België waar ze telkens voor een paar dagen logement vond bij de h. Janssens. In 1959 ben ik naar Engeland gaan trouwen, waar na ik mijn vrouw naar Sint-Gil lis meenam, waar wij 6 jaar in de Otterstraat gewoond heb ben. KAV Dendermonde, dat in René een goede doel verdediger zag, wierf hem aan voor twee jaar. Intussen had hij een proef afgelegd bij Antwerp, doch deze viel tegen. Van Dender monde verhuisde hij naar Spar ta Buggenhout. met welke ploeg hij een kontrakt voor vijf jaar tekende. De moeder van zijn vrouw viel plots ziek, waarop het echtpaar besloot naar Engeland uit te wijken. Hier vond Van den Hauwe een job als werktuigkundige bij een gekende firma in de buurt van Londen. Zijn vrouw is tewerk gesteld bij de «Sunday Times», waar zij de lonen van het personeel berekent. Volgens René Van den Hauwe heeft zijn tweede zoon. Rudi. 12 jaar. eveneens aanleg voor voetbal. Voor Troutbeck scoor de hij in drie matchen liefst 11 doelpunten. Vader Van den Hauwe is echter de mening toegedaan dat Rudi nog te jong is om een proef bij een topploeg af te leggen. De vurigste wens van René Van den HauWc is een van zijn beide zoons aan de top van het Engelse voetbal te zien. Te oordelen naar de prestaties van beide zonen in het voetbal, zal deze wens wellicht in vervulling gaan. ROBERT PEE'IERS René Van den Hauwe, ex-doelwachter van K.A.V.D.-Dendermon- de en Sparta Buggenhout, in 1966 uitgeweken naar Engeland, mag terecht fier gaan op zijn zoon Patrick, die een vijftal maanden geleden aangeworven werd door Arsenal en er zich in deze korte tijdspanne heeft opgewerkt tot sterspeler in het jeugdelftal van deze Engelse topploeg. Tot dit besluit komt men als men er de Engelse kranten op naslaat waar zowel de verdiensten van zoon Patrick als van vader René «from Belgium» in het daglicht gesteld worden. DENDERMONDSE ENGELSMAN De 14-jarige Patrick Van den Hauwe werd geboren te Den dermonde op 17 december 1960. Zes jaar later vertrok hij met zijn ouders naar Engeland, waar het gezin z;ich ging vestigen te Kidbrooke, in de omgeving van Londen. Met de taal was kleine Patrick in België al vertrouwd geraakt vermits moeder Kathleen een Engelse is. Vader René Van den Hauwe ontdekte al heel vroeg de voetbaltalenten van zijn zoon tje. Langs de schoolploeg om belandde kleine Patrick in het jeugdelftal van het plaatselijke Troutbeck F.C. Patricks pres taties met deze ploeg gingen aan de talentenjagers van het grote Arsenal niet ongemerkt voorbij. Na ruggespraak tussen trainer Selves van Troutbeck en trainer Bobby Campbell van Arsenal werd Patrick Van den Hauwe naar deze laatste ploeg overgeheveld. Dit gebeurde zo wat vijf maanden geleden. Sindsdien scoorde Patrick voor de jeugd ploeg van Arsenal een niet onaardig aantal doelpun ten. Een bewijs dat Patrick door de leiders van Arsenal op de handen gedragen wordt is wel het feit dat hij driemaal per week met de taxi afgehaald wordt om de oefenstonden van Arsenal bij te wonen. Dat de Engelse pers groot belang hecht aan het voetballerstalent van Patrick moge blijken uit volgend citaat uit een Engels dagblad dat op zijn sportpagi na bloklettert «Troutbeck lads train at Arsenal». Hier volgt een greep uit het artikel ver schenen op 1 december van vorig jaar «Two young Kid brooke boys, who have made a considerable impression on the local soccer scene, have started weekly training at Arsenal. They are Patrick Van den Hauwe and Tony Smith who play for Troutbeck F.C. Patrick comes from Dendermonde, Belgium, and hopes to emulate his father who was a player with Belgian side K.A.V.D. Dendermonde. a semi-profes sional team. The two lads were recommended to Arsenal by club trainer Mr. D. Selves, who Patrick Van den Hauwe, rechts, rijzende ster aan het voetbalfirmament van het Engelse Arsenal. (RP) Verschillende Vlaamse bladen pakten maandag uit met een nieuwtje dat onder meer in Buggenhoutse voetbalkringen heel wat opschudding verwekte. Raf Bellon, de 18-jarige voetballer uit Opdorp, die thans de kleuren van vierde klasser Hoger Op Merchtem verdedigt, zou getransfereerd worden naar een Ligaklub. In dat verband werd de naam van de huidige landskampioen Club Brugge vermeld, doch ook K.V. Mechelen zou erg veel interesse tonen voor deze talentrijke voetballer. De prijs zou volgens de kranten echter de vier miljoen overschrijden, wat dan wel bewyst dat ook de Merchtemse voetbaldirigenten wel begrijpen dat talent veel geld waard is. VOETBALFAMILIE Raf Bellon woont te Opdorp. Hij is de zoon van wijlen Marcel Bellon, een naam die de oudere voetbalfans onder ons zeker nog iets moet zeggen. Marcel was immers lange jaren een uitstekend voetballer die de kleuren verdedigde van Sparta Buggenhout en van KAVD Dendermonde. Geen wonder dan ook dat de twee zoons van Marcel ook door de voetbal- microob waren besmet en reeds vrij jong een aansluitingskaart tekenden bij Sparta Buggen hout, de ploeg waar vader zijn schoonste voetbaljaren had ge sleten en tevens zijn loopbaan had afgesloten. Raf Bellon heeft inderdaad nog een broer, Eddy, die ook lang niet van talent gespeend is. Eddy maak te enkele jaren het mooie weer in het eerste elftal van Sparta, terwijl zijn broer furore maakte bij de jeugdploegen. Geen wonder dat er al spoedig talentscouts van grote ploegen naar het Spartaveld afzakten. Met dc verandering van het transferreglement lag het voor de hand dat de gebroeders Bellon niet lang in de provin ciale reeksen zouden uitkomen. al spoedig eens naar Merchtem kwam. INTERNATIONAAL Bij de vierde klassers speelt Raf Bellon op de linkse buiten plaats. Hij is uiterst snel, heeft twee goede voeten en een meer dan behoorlijk kopspel. Broer Eddy werd aanvankelijk als halfspeler in de ploeg gehaald maar vond uiteindelijk zijn bestemming als voorstopper. Zondag na zondag speelde ook Eddy uitstekende wedstrijden, zodat ook over hem reeds transfergeruchten de ronde doen. Een grote stimulans voor Raf Bellon was zeker ook zijn selektie voor de nationale Uefa- elf van Raymond Goethals. Raf ging mee naar het Uefa tornooi te Monaco, enkele maanden terug, waar hij echter jammer genoeg gekwetst geraakte, en hij speelde ook onlangs in de wedstrijd die onze jongeren tegen de Schotten leverden. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de Ligaploegen even een kijkje komen nemen MERCHTEM Lange tijd zag het ernaar uit dat Raf Bellon naar Berchem zou worden getransfereerd. Oud-internationaal Marcel Dries had hem inderdaad ette lijke malen gevolgd en was entocsiast over de kapaciteiten van de jongste Bellon. Broer Eddy werd onder kontrakt gelegd door vierde klasse Merchtem. een ploeg die ook een goede neus heeft waar het erom gaat jong talent te ont dekken en te laten ontplooien. Bewijzen daarvan de gebroe ders Van Gucht die flink hun weg maken bij Beerschot en Theo Vermeir die thans bij de Zebra's van Sporting Charleroi een vaste titularis is. Voor Raf, die nog steeds humaniora- student is aan het Sint- Michiclskollege te Buggenhout. was Merchtem dus ook lang geen slechte oplossing. Het voetbalseizoen 1972-73 vatten de gebroeders Bellon dus aan in de rood-witte Merchtem shirts. Raf was toen amper zestien jaar en maakte al spoedig furore. Geen wonder dan ook dat onze nationale Raymond Goethals. die altijd op zoek is naar voetbaltalent. Broer Eddy (rechts) kan ook aardig met de bal overweg, (v) naar een dergelijk kele weken geleden was Ajax en FC Nico Rijnders één opgemerkte figuren Merchtemse tribune. Raf aandachtig en zijn dat hij een uiterst rapport stuurde naar drachtgevers want le weken later kranten uit met een bericht. Het dient n gezegd dat de prijs niet laag ligt. Voor schijnt er dus wel e zaak in te zitten, drukte rond zijn pers nochtans de eenvou patieke jongeman zonder enige pretenti» met de vaste wil om het voetbalterrein waar te In afwachting van een ke grote stap blijft Raf zondag de boeman vo verdediging van de tege der. Vorige zondag nog Merchtem de reeksleider terlo. terwijl een week vo een punt werd gehaald terrein van vice-leider hoven. Het aandeel v Buggenhoutse broers w keus erg groot. Het zo echt niet verbazen indiei voetballiga volgend seizo heel wat meer Buggen inslag krijgen. Wij houde de hoogte. Raph Bellon, kandidaat voor Fc Brugge

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 20