AALST
CORUM ALOSTUM IMPERIALE
«CESAR»
BINNENKORT AAN HET
WERK TE STEVEN
WIEZE
JEUGDRAAD ORGANISEERT
«MAAND VAN DE KLEINKUNST»
i16 - 23-3-74 - De V oorpost
Corum Alostum Imperiale,
de feestklok van Aalst. Vo
rige week schetsten we al
waarin hun aktiviteiten be
staan. We willen niet over
drijven, geen haar op ons
hoofd denkt eraan. Toch
kunnen we het niet laten
dat Aalsters fenomeen in
één adem te vernoemen
met bepaalde «groten die
hun volk leerden zingen».
De namen mag u zelf invul
len. Het gaat naar ons ge
voel minder om het over
weldigend toondichten of
denderend uitvoeren dan
wel om het doortrekken van
een lijn. Hebben voornoem
de groten een groot deel
van Vlaanderen bekeerd tot
het echt Vlaamse lied, de
zingende Aalsterse feest
nummers doen hetzelfde
voor de Keizerlijke stede.
Ongeweten misschien en
onwillekeurig zijn we alle
maal wel ergens gebonden
aan ons zingend verleden.
Die liefde voor de eigen
volkskunst en het volkswe
zen zet Corum Alostum Im
periale verder, zij het dan
op een satirische, schalk
se, prikkelende wijze.
En mocht wat voorafgaat te
hoogdravend klinken, dan
volstaat het misschien te
zeggen dat we absoluut het
liedjesboeket van vorige
week willen vervolledigen.
Op algemene aanvraag als
dat iets goedmaakt. Hoe
ven we er nog de aandacht
op te vestigen dat mits het
gebruik van schaar en lijm
pot deze liedjes naar het
«archief» kunnen verhuizen
bij wat vorige week ver
scheen...
(AH)
GLORIE, GLORIE VER D'AJOINENSTAD
REFREIN:
Glorie, glorie ver d'Ajoinenstad
Weir hemmen hier in Oilsjt het leste nog ni veiren gat
Glorie, glorie, Allelulia
Ver ons Ajoinenstad.
1
Lek ied're berremiester die zen zélven respecteirt
Heit Bisschop zen portret op schilleroi gekommandeird
Den artist in kwésjte is in't dierenschilleren steirk
Dus werd da'n miesterwerk.
EIREKEN VAN DE TOERISTISCHE PLOOSTERS
REFRANJTN
woor den denjer stinkt er ieren in het rond
woor den tettentoeren stoot neivest de kont
woor d'azjenten schrieven: «HIEREN HET ESTOID»
woor de boozen schroiven soms me dobbel kroit
woor ge kentj verdrinken in en stadspissoin
door ben ik geboeren, wil ik altoid zoin
1ste KOMPLET
Nen oilsjteneer dat es e vies pateiken,
vried kolleriek en sevvest vlam en vier
a kaan ni tegen valsche loensche streiken
mo wel teigen ne groite pot me bier
TWIEDE KOMPLET
De mensjen zoeken noor onzen teooter,
e vried groeit spel, aal jooren lank verwacht
moor in de Meilestroot onder het wooter,
stoot dennen baa, Allei wat e gedacht.
DERDE KOMPLET
Aal die goot traan, zal in het kert verschieten
op t' stadhois zitten ze me zekken spoit
ge zetj de lemmes nimier hoeiren blieten
en d'amplajeis zen eere wekker kwoit
VIRDE KOMPLET
Den berremiester heit neweir iet veiren;
a zitj me schrik aal wel nen dag of tien
de vitreneir wiltj hem na vizenteiren,
a zo zu geeren zen bisjtjen nikierzien.
GE MEIGT «BIS» ROEPEN ZEE
Het «Dirk Martensjoor» leit Jan de Neif zwoor op zen moug
Ge moeitj die ménsj begroeipen want die kreig de volle loug
d'inrichtink van 't fiest, ter iere van de zwerte maan
Doe Gaston den bliekenblaan.
En onze vriendj Vernimmen, die kwamp op ver ons braaroin
«Op onze Handelsfooir moet oilsjters bier te drinken zoin»
Weirk in oigen streik zoei zoi de Willy noig séreis
Me ne Coca vei zennen neis.
De hooisvooilspecialisten die stoon teigenien gekant
Moyersoeinsj wilt molen, Bisschop zeit «steiket in brand»
Mor woorom ni stérten op ons steidelijk méstploin
Geer op ons stadsmagasoin
De kabelteleviesje is iet woor meziek in stekt
Want 't veir Amerika werd ver den twieden kier ontdekt
Een Oilsjters'expeditie gaf het dauv'rend resultoot
led'rien speldj nog zonder drood.
De stadskoleiren die zen wit en socialisten roeid
Da sloot de lesten toid de berremiester ooit zen loeid
Want dor ontbrekt nog 'n koleir zooi zeit de scha kadei
D'as 't geel van de cei-vei-pei.
Er komt 'n groeit fabriek in 't stad zooi werd er toch gezeid
't zen de Chineizen die in Oilsjt contact hemmen geleid
Want 't woter van den denjer is het strafste wa ge vindj
Ver 't moken van Chineise inktj.
8
Het Botanieken hofken is versierd me'n postier
Een soert moderne kapstok peist den braven hovenier
En zooi heit soms Sintj Anneken op heren hoil'ge kop
'n vooile klepmoeisj op.
Het stadsbestier die liept de leste toid ni noig kontent
En in 't college zoi ze teigenien 't is de moment
Die manen van het fietsbestier kroigen te veel toepee
Weir stichten nen Ve-Zét-Wé.
STROIDLIED VAN DE PLEKKERS
Zoei gommen weir op stap
mé béstel en mé pap
Nen iemer en een lier
papier, mén kaan ni mier
Wei loeipen 's nachts in 't stad
Deir kaa, deir windj en nat
Proces-verbaal van nen azjent
de vraa tois ni kontent
Toch zèmmen derzu geeren boi.
wei doen't ver de partoi
PARTOI PARTOI PARTOI
De kiezink stoo weir veir de deir
wie hooi da na teiven veirspéllen
den 10de meert zitten me weir
tot 't halven in de nacht te tellen
de polletiekers drooin rond aa
ze weiten a tèn weir insj woeinen
ze zeggen weir teigen a vraa
Wèr zéll'n hem looter insj beloeinen
As milletant es dat een ier
van 's nachts neweir insj tegoon plèkken
en het gebeirt soms wel ne kier
van d'ander affisj'n af te trékken
en krepte tèn in ennen nest
mé twie oiskaa vervroezen voeten
tèn zeid a vraa, lotj mé gerést
g'hedj bier in anne pap gegoeten
De polletiekers loeipen kood
na kenne ze gien stekskes geiven
vroeger tèn smeite ze z'op stroot
van deis rois pakke ze dor neiven
mor dat en komt ni on eer èrt
ze zéll'n der wel aal iet op vinnen
zegoon ons kikskesen fazanten stoeven
zoei kommen zeer ons toch beloeven
Kiest na ve zjef of pie of pol
da kaan ons ammol ni verdommen
weir hémmen onzen booik aal vol
weir zén der van verrom gekommen
't zé roeid of blaat of geel of zwèrt,
ze goon eir aal in d'n heimei hooien
mor 't es geloik wa da da wérd
weir moeten toch attoid betooien
Ezels zijn er genoeg, iedereen kan al eens met deze titel
vereerd worden bij het schieten van een of andere kemel.
Maar de enige ware, de echte, de onvervalste ezel cfr. BB)
is Cesarhet huisdier van Willy Jansegers in de Herbergs
traat 24 te Moorsel.
Wij achtten het de moeite waard om dit toch uniek geworden
dier eens van naderbij te bekijken en er een artikeltje aan
te wijden, want iedereen beschikt toch niet meer over derge
lijk huisdier.
WILLY
MOORSELAAR
Toen een tiental jaren geleden het
grote gezin Jansegers vertrok om
zijn nieuwe woning te betrekken,
die werd gebouwd te Groot-
Bijgaarden, wou de nu 34-jarige
Willy niet mee verhuizen. Hij
bleef alleenachter in de ouderlijke
woning waar hij geboren is, in
de landelijke streek waar hij zijn
jeugd heeft doorgebracht, de
streek waarmee hij vergroeid is,
de Moorselse wijk Steven waar
hij iedereen kent.
Langs een in aanleg zijnde brede
baan bereiken wij onze bestem
ming. Bij het dichtklappen van
het portier van onze wagen wordt
ons bezoek reeds luidruchtig aan
gekondigd door de trouwe
waakhond. Wij staan even in be
raad of wij het erop zouden wagen
de ijzeren poort te openen waa
rachter de waker nog steeds druk
doende staat te blaffen. Plotseling
denken wij aan de joemalisten die
filmbeelden moeten vastleggen in
het heetst van de strijd in Vietnam
en op andere fronten.
Vastberaden duwen wij de poort
open en het luidruchtige dier
schijnt geen kwade bedoelingen
te hebben. Achter het raam zien
wij Willy reeds wenken zodat wij
onmiddellijk binnenstappen.
Willy is juist aan tafel gegaan met
voor zich een echte boerenbo-
terham bedolven onder een lap
echte boerenhesp, dit wordt naar
binnen gewerkt met een stevig
glas botermelk. Echt gezonde
voeding merken wij op en het spijt
ons dat wij juist van tafel komen
en het verzoek om mee aan te zit
ten moeten afwijzen.
LAND- EN TUINBOUW
«Toen mijn familie vertrok naar
Groot-Bijgaarden was ik een ge
woon arbeider, doch na enkele
maanden tijd besloot ik thuis te
blijven en mij enkel bezig té hou
den met land- en tuinbouw,» ver
telt Willy. Hij houdt voor het
ogenblik wat vee en wij mogen
mee naar de stallingen. Twee
melkkoeien lopen vrij rond in de
stal en denk nu niet dat Willy die
dieren dagelijks dient te melken,
helemaal met. Drie melkers lopen
eveneens vrij rond tussen hun
voedselbronnen en dat zijn dan
drie stoere kalveren. Dat derge
lijke dieren er flink op vooruit
gaan hoeft u maar eens te vragen
aan een echte kenner.
Verder kweekt Willy jaarlijks een
flinke portie prei en in de snijbloe
menteelt is hij ook thuis. Genoeg
variëteiten dus op het bedrijf Jan
segers. Toch hoorden wij dat
Willy zich liever zou specialise
ren in een bepaalde tak, zodat zijn
werk meer renderend zou worden.
Daarnaast heeft Willy nog een be
langrijke hobby, en dat heeft hij
ons niet verteld, maar wie hiervan
niet overtuigd is, vraagt het maar
eens bij de buren. Zijn hobby bes
taat er in iedereen te helpen die
in nood is of niet tijdig door zijn
werk geraakt.
Aan ontspanning heeft hij ook
geen tekort als lid van de Vrijwil
lige Brandweerdiensten.
ER KOMT EEN EZELReeds
geruime tijd hadden Willy en zijn
gehuwde jongere broer Frans uit
Herdersem, beslist dat zij eens
een ezel zouden kopen. Dit had
Willy eens vernoemd tussen pot
en pint en een bepaalde heer uit
Wieze had hem een ezel beloofd.
Maar hiervan bleek niets in huis
of i in stal te komen en tenslotte
reed Willy met een vriend naar
Liedekerke waar de ezel «Cesar»
werd aangekocht. Toen Willy de
volgende zondag bij zijn ouders
was en verslag uitbracht over de
nieuwe aanwinst zou ook zijn
jongste broer Kamiel meedoen,
zodat Cesar uiteindelijk de eigen
dom werd van de gebroeders
Willy, Frans en Kamiel Jan-
seghers. Een familiestuk zouden
wij zeggen. Toen hoorden wij het
verhaal hoe Cesar zijn baas, reeds
de eerste nacht van zijn verblijf
te Moorsel, uit zijn bed haalde.
Wie onder u heeft ooit het gebalk
van een ezel gehoord U niet
Wel, Willy Janseghers was tot
dan toe ook een leek op dat ter
rein. Toen het gebalk die eerste
nacht begon en Willy dat aan
hoorde leek hem dat nogal eige
naardig en toen het bleef aanhou
den werd hij ongerust. Uit schrik
dat Cesar in gevaar verkeerde,
stond Willy op en ging zich van
de toestand vergewissen.
Dat Willy sedertdien met het ge
balk van een ezel vertrouwd is,
hoef ik u niet te vertellen.
CESAR VIER
OUDEJAARSAVOND!
Met Oudejaarsavond trok Wil
er op uit om met enkele vriend I
de jaarlijkse gebeurtenis te vier
in een plaatselijke herberg. EL
er met enkele vrijgezellen men
pintje naar binnengewerkt wer l
hoeft iet gezegd. Er werd
tuurlijk ook gepraat over de nie
we aankoop van vriend Will
Toen kwamen zij op de lumineu
idee om Cesar er bij te halen
dit om de ongelovigen ervan
overtuigen dat er op Stevi
werkelijk een echte ezel zi
intrek had genomen.
En zo ging men over tot het doo| y
feest van Cesar. Menig herbei
werd aangedaan door Cesar
zijn gevovv en dat dit gepaa
ging met enige «malheurtjes» zi ,f
u best begrijpen. Cesar ze
scheen het in den beginne niet
te best te begrijpen en vroeg zit
waarschijnlijk af welke ezel hz
in zijn hoofd had gekregen o rl
hem mee te nemen op deze u l
stap. Doch na een tijdje begon
zich toch thuis te voelen in eét£
bepaalde herberg, waar hij er nie h
beter op vond dan aan zijn nta
tuurlijie behoeften te voldoe a
midden in de dansvloer. Dat
ook enkele pintjes aan scherveit
vlogen is niet te verwondere
Doch alles liep goed af en hierm ii
was Cesar ook goed ingeburge ft
op de wijk Steven.
WAT NU
Willy vertelde ons dat hij nu zi
nens is om Cesar te leren werkei
Of dit hem zal gelukken blijft n
tuurlijk een open vraag. Willy zo
het echter fijn vinden te kunne
beschikken over een werkend
ezel, niet alleen omdat het ie
uniek zou zijn, maar tevens omdi
hij hiermee gemakkelijk zo
werken tussen zijn rozenplanlci^
Een ezel heeft namelijk fijne poo
jes. Hier kan men met een paar
niets verrichten. De vraag blij
nu in hoeverre Cesar de ker
merkende eigenschap van h<
ezel-zijn, namelijk de kof
pigheid, in zich heeft.
Op de vraag of Willy er eventue
nog een ezelin zou bijkopen o'£
verder te kweken, antwoordde 1
droogweg: «Jaja, ik weet wat h
is alleente zitten». Moest de gel
genheid zich voordoen om een g Ir
zellin voor Cesar te kopen, dJn
zou dit misschien wel kunnen g U'
beuren, maar voorlopig denl'a
Willy hier toch niet aan. n<
Wij hebben Willy beloofd terujn
te komen wanneer Cesar h<3'
werken heeft geleerd, wij wacl e
ten af...
Willy vertrouwde het niet en onze verslaggever moest dan maar mee op de foto. Alle goet
dingen bestaan immers uit drie. (jm)
De nog niet zo lang geïnstalleerde jeugdraad te Wieze
een overkoepelend orgaan van de jeugdverenigingen Chiro
tip-top, Chiro sablid en jeugdklub 71 Volt bereidt zich
voor op een grandiose «Maand van de Kleinkunst».
Voor hun eerste organisatie spaarden deze jongeren tijd
noch moeite; een maand van de kleinkunst op touw zet
ten is immers geen klein bier. Het volstond hen bovendien
niet enkele kleinkunstavonden in te richten, waarin de
meeste kleinkunstgenres aan bod komen vertegenwoor
digd door prominente artiesten, ze vonden ook nog de
mogelijkheid aan deze manifestatie een talentenjacht te
koppelen. Deze wedstrijd, bestemd voor kleinkunstenaars,
kabaretiers, en folk-singers, belooft trouwens haar ge
westelijk karakter voorbij te streven, want nu reeds ontvin
gen de organisatoren inschrijvingen uit Nederland en uit
het Gentse. Het feit dat aan deze talentenjacht zowat
5.000 fr. prijzen verbonden zijn, zal hieraan zeker niet
vreemd zijn. De volledige organisatie, aldus sekretaris
Gommaar De Wit, vergt trouwens een aanzienlijke finan
ciële inspanning: 30.000 fr. aan kontrakten, 5.000 fr. prij
zen, 15.000 fr. algemene onkosten, enz.
VIER AVONDEN
IN REEKSVERBAND
Deze maand van de klein
kunst is een periode waarin
de jeugdraad iedereen de
mogelijkheid biedt in kon-
takt te komen met de diver
se genres van de kk. Meer
dan de artiesten nog, bena
drukte sekretaris De Wit,
wensten wij de nadruk te
leggen op de genres die ze
vertegenwoordigen. Even
belangrijk echter is de
mensen die er zich toe aan
getrokken voelen, de kans
te bieden zelf aan klein-
kunst te doen en de beste
resultaten te bekronen.
De maand van de kk omvat
vier avonden in reeksver-
band. Eerst komen «De Ka-
dullen» aan de beurt, wiens
repertoire hoofdzakelijk be
staat uit volksliederen.
Hierna kan men kennis ma
ken met Jan De Wilde, de
kleinkunstenaar die het
luisterlied als eksperimen-
teel ekspressiemiddel aan
wendt.
De groep «Tamboerijn»
komt de derde avond aan
de beurt, een groep die met
een klassiek repertoire
kommerciële schlagers
weet op te bouwen. De
slotavond gaat door met
Zjef Vanuytsel, voor het
eerst met een «backing
group» op de planken, wel
één der meest bekende
kleinkunstenaars in het
poëtische genre.
Wat onmiddellijk opvalt is
het feit dat de organisato
ren geen beroep hebben
gedaan op Noordneder
landse artiesten, waarmee
ze in de eerste plaats willen
bewijzen dat er in eigen
land meer dan voldoende
talent voorhanden is.
KLEINKUNST
POPULARISEREN
De jeugdraad wenst door
deze maand en niet bvb.
vier manifestaties gespreid
over langere termijn het
kk-genre te benadrukken en
populariseren.
Een reeks avonden bezit
immers een grotere publi
citaire kracht dan vier af
zonderlijke manifestaties.
Deze spreiding over één
maand werd bovendien
voorgestaan omdat het
praktisch onmogelijk is een
talentenjacht te organise
ren over een lange of mid
dellange tijdspanne. Deze
koncentratie binnen een
maand biedt de liefhebber
trouwens het financiële
voordeel zich een abonne
ment te kunnen aanschaf
fen.
Toegangskaarten voor elke
avond afzonderlijk of abon
nementen voor de ganse
maand zijn op voorhand
verkrijgbaar op het sekreta-
riaat. Voor de Kadullen (30
maart - 20 u.) bedraagt de
prijs 50 fr. Wie Jan de Wil
de op 6 april aan het werk
wil zien, moet 40 fr. neer
tellen; hij kan dan ook
eerste schiftingsreeks va
de talentenjacht meem
ken. De tweede schiftin
gaat door op zaterdag
april en wordt opgericl
door «Tamboerijn». De toi
gangsprijs bedraagt dan 4 r;
fr. De finalisten van de on
dek - de kleinkunststerwet
strijd en Zjef Vanuytsel tr< 0
den op op zaterdag 27 api fr
te 20 u.
Al deze avonden gaan dot I
in de zaal «Madelom k
Schroverstraat 46 te Wiezt
Wie nog meer inlichtinge P
wenst, abonnementen (1£ v
fr.) enz. kan telefonisch t<
recht op het nummi I
053/265.02.
PIERRE VAN ROSSEl1
