Lebbeekse sportkompleks wordt gemeentelijk uitgebaat ten Aalstenaar voelt zich op 1 april echt in zijn nopjes ;IVILLY VERNIMMEN /ERLAAT AALSTERSE GEMEENTERAAD MOORSEL VUURGEVECHT TUSSEN STROPERS EN JACHTWACHTER ■iVC vuui^l - - I )p 1 april stuurt men de gekken waar men wil. Het is door e tijden heen een plezante traditie gewordende eerste ag van april worden mensen om het zaad van die maand estuurd. Kwestie van de vasten wat aangenamer te remaken? Gewoon uiting van volksguitigheid? In ieder brteval, een knotsgekke dag met staaltjes van vindingrijk- eid, ontstemde in het ootje genomen apriivissers... en erinneringen. Wij gingen ons licht opsteken bij een paar alsterse krakken we noemen niet graag namen - en uramen thuis met een valies vol grollen. m oorlopig willen we alleen een kijkje in de tijd nemen, 'at er dit jaar zoal gebeurde leest U op een andere plaats, omputers die soms al eens gelijk hebben... wankel t(jolitiek en weet ik veel wat voor een evenwicht meer... /rietstappen naar planeten van wat verder dan naast de acjeur... ik lust soms toch wel eens een boterham met lis atte kaas. Waarmee we bedoelen dat volksplezier zijn larme en smaak heeft en behoudt. RK MARTENS EN 1 APRIL oge bomen vangen veel a^ind. Dirk Martens zal het d stilaan weten. Jaren aan tJen stuk al is hij het mik- unt van visachtige fratsen. laatste jaren zijn het teestal studenten die hun isen op die wijze meer racht willen bijzetten, aarover willen we het hier iet mhebben. Even de klok D'n twintig jaar achteruit ten en toch namen noe- len. Gaston Van Den Hau- is intussen ook zo'n vintig jaar ouder gewor- en maar het moeten de lfde lichtjes zijn die in jn oogjhoeken spelen als «Café mCentrrum tas ons planlokaal, het ing er daar natuurlijk vrij eheimzinnig aan toe. De ïrste keer dat we onzen irk in een ander plunje taken, 1955 was dat, was el de plezantste. Het ne en van de maten alleen al een evenement. Ik zal el nooit vergeten dat de uts een omtrek van 75 diende te hebben en at de schouderbreedte 125 n. was. Wie er allemaal eespeelde: Keizer karna- kl Fransky, Robert phoonjans, Roland Van lyvendaele, Frans Beque, bzef Paepe... Het jaar parop trouwde onze eerste srljurger dan met Miss Llber- In '57 stond er te Aalst tn groot cirkus. WIJ EN- ICENEERDEN EE BEREN ONTSNAPPING; 9S Nachts met een katrol J($n beer aan het belfort ihesen. Voo mij zat er ietpg wat anders aan vast. Fr ijn maten sloten me op in trcï donkerte van het Bel- kért». P1RAKEN ROLLEN leesters als ze zijn in het iheimschrijven, gebrevet- erde lolverkopers, kunnen ''3V//' vinden het natuurlijk een groter verlies dan wie ook. iapnslotte gaat met Willy Vernimmen een schepen van het ekomstig college naar Geraardsbergen». Op die wijze ndde Bert Van Hoorick tijdens de laatste raadszitting in aantal speeches af van burgemeester, schepenen en p iktieleiders die bij het overhevelen van de BSP- arMandataris naar Geraardsbergen hun lof en sympatie niet der de raadsbanken wegmoffelden. bepaalde mensen van een welbepaalde Aalsterse groep het niet nalaten elk jaar opnieuw met iets voor de pinnen te komen. We zouden kunnen zeggen dat ze aprilzaad voor kaas ver kopen. Een greep uit het verleden van deze schavui tentroep. Enkele jaren ge leden kreeg de helft van Aalst een oproep in de bus om de vuilnisbakken - flink gereinigd en voor zien van een net naamkaar tje - op de stoep te zetten ze zouden samengehaald worden en een fikse poets beurt krijgen. Iemand die toen in het komplot zat vertelde: «'s morgens zag ik hier in de straat de mensen een voorzichtig kijkje komen nemen, ze be trouwden het spelleken niet. Wanneer ze echter merkten dat de buren hun plicht al hadden gedaan het ging immers zoals steeds om een officieel schrijven - waagden ze het niet de oproep te verwaar lozen». Een andere keer werdn de handelaars uitge nodigd hun toekomstig pensioen te komen regelen. Een dametje had zich - met een grote valies boordevol stortingsformulieren en per taxi - helemaal van Dender belle naar Aalst verplaatst. Middenstand en schepen Ringoir waren nog eens de dupe van de historie. Voor zien van een pak dokumen- ten waren ze erop gebraand speciale benzinebons in de wacht te slepen. De Suez- krisis lokte op die wijze zo'b 400 mensen naar het stadhuis. Die in de cafés rechtover zaten hadden er wel meer plezier in dan de andere stumperds. School hoofden werden ertussen genomen met mde fameuse tuin van Geraardsbergen. Was het de spreekbeurt of de aangekondigde gratis maaltijd die nonnekes, pa stoors en andere schooldi- rekteurs naar de Borse haalde. Rasechte Vlaams- gezinden waren ook als eens een keer op de april- afspraak. In den Yser zou Dr. Elias over het Vlaams nationalisme na de oorlog spreken. Men had naast de gekende liefhebbers van die spreekbeurt ook de BOB «uitgenodigd». De mannen met de kraagrecht- opoverjas en gleufhoed wa ren er lang vóór de ande ren. Die anderen kwamen echter ook en wel in dichte drommen. Hoewel de da tum wat argwanend was genoteerd, Dr. Elias en zijn doorbroken spreekverbod hielden de touwtjes in han den. Het hoeft wel niet gezegd dat er voor alles was gezorg een podium met de welbe kende Vlaamse attribute^) stond klaar en toen de spreker niet kwam opdagen stond een (in de arm geno men) postbode kalar om een schrijven te overhandi gen: mijn naam is 1 april, ik heb eraan gehouden toch mijn kat te sturen. Het loopt zo maar door met verpachtingen van stand plaatsen voor de jaarbeurs waarvoor handelaars zich uit Leuven, Antwerpen verplaatsten over het uitrei ken van het apriloctrooi van gebrevetteerde midden standers tot een nieuwe voordracht. Deze keer was het Dr. Paardekoper die voor de geestelijke spijs zou zorgen. IN afwachting van zijn komst wer er een paardje verkocht pe Ameri kaans opbod. Toen dat was afgeloot werd de eigenaar van het paard, de paarde- koper gevraagd een spreek beurt te houden. De BOB had weer eens geen en toch vis. Het reeksje kan verdergezet worden met verwijzingen naar een modeshow - alleen een paar bladeren waren er te zien - over Filia Dei Amerikaanse meisjes die te Aalst zouden logeren en vet betaalden voor een kamer - via Anchilli Dei mijnwer kerskinderen die voor een appen en een ei de vaat en was zouden komen doen - tot de opname va een tv- programma- het gebeurde werkelijk, alleen weren er tien maal meer kaarten uit- toch steeds de soöaal- ekonomische toestand van die regionen. Het is geen afscheid en zelfs al mocht het er een zijn, voor Willy Vernimmen zul len Marx en Cardijn toch altijd blijven wie ze waren. ANDRE HEYVAERT ingevolge van zijn verkiezing senator moet Willy Ver- mmen Aalst, en meteen zijn "iortvrienden, verlaten om sh in de Mattentaartenstad te _Jert 1959 in de Aalsterse t imeenteraad, tijdens de vo- je legislatuur als provinciaal 'j c!nator gekoöpteerd en nu '^chtstreeks verkozen, dat is politieke loopbaan van Willy ernimmen in een notedop. oor een keer, en dat herhaal- Bn alle «afscheidsprekers», len wij niet voorbijgaan aan jovialiteit van deze socialis- sche voorman. Wat een aan- eboren eigenschap werd ge- oemd kon hij niet verbergen, ïffs niet tijdens zijn talrijke in- rpellaties. Ook al aarzelde hij de bestuursmeerderheid frierp op de korrel te nemen, ch mogen we niet besluiten it Willy Vernimmen een fana- ïker is iedereen scheen it tijdens de geïmproviseerde lestzitting (improviseren mo an we wel zeggen, want men as glad vergeten voor een tssend drankje te zorgen) vijt te willen. Bij de Aalsterse bevolking was Willy Vernimmen vooral ge kend als de sportman of beter supporter. Wat hem geen geboren dan meteen de faam opleverde van getogen Aalstenaar. Dat image met alle snufjes die een keizerlijk ajuin nu eenmaal sieren wist hij in alle omstandigheden naar be horen te verdedigen. Gedu rende zijn Aalsterse periode ontpopte hij zich verder ook tot iemand die de sociaal- ekonomische ontwikkeling van het arrondissement als stok paardje bereed. Misschien kunnen we die twee genoemde belangstellingspunten duidelijk illustreren met een verwijzing naar het welbekende fabeltje van de Aalsterse brouwerijen. Als Willy Vernimmen naar het vergeten land van Geraards bergen trekt dan zullen zijn be langstellingspunten hem wel licht heel nuttig kunnen zijn. La ten we over het feit heenstap pen dat het wel even wennen wordt nu frit en trip vervangen wordt door een soms al te dui delijk stiefmoederlijkbehan delde mattentaart, dan rest er In de nacht van 3 november 1973 kwam het te Moorsel tot een schietpartij tussen twee stropers en een jachtwachter die gelukkig nog vrij goed afliep. Als gevolg hiervan zaten woensdagvoormiddag niet alleen de twee stropers Juiien schockaert uit Baardegem en Georges Van haut uit Dendermonde op het ongemakkelijk bankje maar ook de jachtwachter Victor Jacobs uit Baardegem diende zich te verantwoorden wegens slagen en verwondingen aan de twee mannen die illegaal twee hazen schoten op de jacht van zijn baas Pietérs. Feit is zeker dat uit de rechtszitting bleek dat beide partijen elkaar de schuld gaven van de schietpartij. Beide kam pen beschuldigden mekaar dat het eerste schot door de tegen stander gelost werd. Een man verscheen niet ter zitting kroongetuige Pieters die we gens beroepsbezigheden in het buitenland verbleef. De bewuste nacht kwam de heer Pieters samen met zijn jachtwachter zijn jacht inspek- tcren na een jachtfeest. Zij zagen toen een wagen staan op een weide in de Perrekouter- straat te Moorsel. De wagen fungeerde als moderne licht bak. Enkele ogenblikken na hun aankomst hadden de stro pers reeds twee hazen neerge legd. Toen volgde de schietpar tij tussen stroper Georges Van haut en de jachtwachter. Vol gens de verklaring van de jachtwachter werd hij eerst onder vuur genomen door V.H. met een long.riffle waarvan hij de kogels duidelijk langs zijn hoofd hoorde fluiten. Hierop schoot hij dan op de auto om te trachten deze de immobilise ren. Hierbij werd Juiien Schockaen echter zwaar ge raakt aan het hoofd en ook Georges Van Haut kreeg zijn deel van de zaadjes zij het dan in mindere mater. Hierop traehtc het tweetal de vlucht te nemen met hun voertuig doch kwam in de gracht terecht. gedeeld dan er plaatsen waren. VROEGER Net voor de oorlog, zo mochten we noteren, wer den bakkers en beenhou wers uit hun winkel ge haald voor de verpachting van de «stadsbroodjes». Wie de mooiste belegde broodjes kon voorleggen zou instaan voor de leve ring aan de diverse groe pen. Tijdens de oorlog wa ren er een paar grollen die we om welbepaalde rede nen niet aanraken. Het suk- ses van zo'n evenement was toen wel enorm. Ge woonlijk speelde men im mers in op aktuele toe standen en bovendien was het amusementsleven nog niet zo uitgebreid als heden ten dage. De aankondiging dat er gratis extra melk zou worden uitgedeeld aan kin deren tussen de 12 en 18 werd door iedereen geno men. Het was dan ook een prachtexemplaar met stempels en zegels van ho gere overheden dat in een nood voorzag. Het was zelfs zo dat een Aalstenaar op een vergadering de no dige uitleg verschafte hoe hij aan die melk was ge raakt. Een telefoontje deed de snoever wel een toontje lager zingen. Een heel klein beetje gewaagd was wel deze: een officieel schrij ven vroeg frisse, flinke kra chten van mannelijke kun ne. Wie erin slaagde vier vrouwen te «verzorgen» kreeg dubbel rantsoen. Het aantal vrouwen steeg tot twaalf en wie daar kon voor instaan hoefde helemaal niet meer te werken. Dit scheen voor sommige men sen die wel bepaalde sym- patieën hadden met de in stantie die het schrijven had verstuurd toch wel een beetje van het goede te veel. 1974 We hebben de indruk dat Aalst het dit jaar aan de stille kant opnam. We mo gen nu natuurlijk wel ver klappen dat de inspraakda- gen die dit blad - als altijd - doodernstig aankondigde, aprilzaad bevatten. Mis schien schiet op het stad huis wel iemand uit zijn slot... Een ander Aalsters weekblad had de intrede op de grote markt van een blote jongen op de grote markt gevist. Acht uur morgens was wel wat vroeg. De resultaten van de telling van het globaal brandstofverbruik kunnen we op dit ogenblik nog niet meedelen. ANDRE HEYVAERT Tijdens de jongste gemeenteraadszitting viel eindelijk de beslissing over de uitbatingsvorm van de in aanbouw zijnde sporthalle en zwemkom. Vrij unaniem (13 bij 2 ont houdingen) werd geopteerd voor een uitbating in eigen beheer. Noch de eksploitatie in de vorm van een konces sie, noch de uitbating door middel van een vzw, kregen een kan. Opvallend tijdens deze zitting was het verschijnsel, dat bij diverse stemmingen bepaalde raadsleden zich steeds maar onthielden -noch mossel, noch vis merkte iemand op- en dan ook voor sommige aanwervingen verrassende resultaten uit de bus kwamen. GEMEENTELIJKE UITBATING Allereerste agendapunt was de bespreking van de uitbatings vorm van het sportkompleks. Schepene voor de sport Me vr biesemans leidde de dis cussie in met de vermelding dat «hierover nu reeds vol doende gepraat werd» en bur gemeester Bosman leidde het gesprek in een bepaalde rich ting door aan te halen dat er in de gemeente voldoende be kwame mensen voorhanden waren om deze zaak ter hand te nemen. Fr. Tas formuleerde een duidelijk voorstel en stelde voorop, de uitbating in eigen beheer (zonder een vzw) goed te keuren. CVP-woordvoerder A. Tirez sloot zich bij deze zienswijze aan en verduide lijkte zijn standpunt door erop te wijzen dat de gemeenteraad een publiek orgaan is, waar bij een vzw alles behandeld wordt in besloten kring. Wel ver klaarde laatstgenoemde zich bereid met een firma, die over een ruimere technische be voegdheid beschikt, een kon- traktuele verbinding aan te gaan -opzegbaar van jaar tot jaar- om aldus de technische begeleiding veilig te stellen. Tijdens de diskussie die erop volgde werd evenmin de moge lijkheid uitgesloten in de schoot van de gemeenteraad een ko- mitee op te richten, samenges teld uit elke fraktie van de raad. Schepen J. Tas meende dat bij een gemeentelijke uitbating moeilijkheden zullen optreden voor het tijdig samenstellen van het kader, doch A. De Mol merkte op dat ook een tijdelijk kader kan aangesteld worden en ieder gemeenteraadslid bij een definitieve aanstelling van het kader dan maar zijn ver antwoordelijkheid moet ne men. De stemming die erop volgde vertoonde dertien stemmen voor de gemeentelijke uitba ting en twee onthoudingen (Mevr. Biesemans en J. Tas). Het hoofdstuk «sportkom pleks» was hiermee echter nog niet van de baan. Het tweede agendapunt vermeldde im mers een voorstelling tot wijzi ging van de bevloering, de aanwending van aardgas i.p.v. stookolie en de installatie van een automatische kasse en klederbewaarplaats. De bevloering met parkett in de plaats van het in het lasten boek voorziene latexfalt zou een meeruitgave betekenen van meer dan één miljoen. A. Tirez maakte het CVP- standpunt bekend. Gezien de huidige uitgaven, indertijd stelde zijn fraktie een plafond voor van 30 miljoen, en zolang niet duidelijk bewezen wordt dat een wijziging in de uitvoe ring een mindering van de uit gaven betekent, verduidelijkte spreker, stellen wij voor aan geen enkel der voorgestelde wijzigingen de goedkeuring te geven. Zover kwam het echter niet, want na een uiteenzetting van een afgevaardigde van In- terdender (gas), werd besloten een kostenberekening van deze maatschappij af te wach ten alvorenszich definitief uitte spreken over het aanwenden van aardgas voor de verwar ming van het kompleks. Ook wat de automatische kassa be treft wacht men op een uitge breider nota van het schepen kollege. Raadslid F.Tas merkte hierbij op dat zijrvfraktie zich wel voorstander toont van machines die de mens helpen, doch afkerig staan tegen elke machine die de mens vervangt. Iemand tewerkstellen, is ook een investering, merkte hij nog op Wat de bevloering betreft sprak de overgrote meerderheid van de raad (13 leden) zich uit te gen elke wijziging, enkel Me vr. Biesemans en schepen J. Tas onthielden zich. GEHEIME ZITTING Na een aantal agendapunten van minder belang grondafstanden, afschaffen van buurtwegels, goedkeuring van de waarborg voor een le ning van 1.561.000 F voor de DDS-installatie voor huisvuil verwerking enz- werd in ge heime zitting aan het gemeen- tepersoneel een diplomatoe slag toegekend, terwij raadslid TF. Quintelier, met eenparig heid van stemmen, werd aan gesteld als beheerder van de gasmaatschappij Interdender. PIERRE VAN ROSSEM Zwaar gewond slaagde Juiien Schockaert erin hulp te halen in een nabijgelegen woning vanwaaruit hij werd overge bracht naar de kliniek te Aalst. Volgens de versie van de twee anderen was het de jachtwach ter die het vuur opende. Het openbaar ministerie dat werd waargenomen door sub stituut Van Belle vorderde tegen de drie gedaagden een voorbeeldige straf en vroeg de verbeurdverklaring van de wa gen die diende als lichtbak en van de wapens. Na de plei dooien veroordeelde de recht bank zowel de stropers als de jachtwachter. Juiien Schockaert kreeg een geldboete van 12.000 fr of 4 maand. Georges Van haut kreeg 3 maand gevange nisstrafwaarvan 1 maand voor waardelijk en een geldboete van 12.000 fr. terwijl de jacht wachter tenslotte veroordeeld werd tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 3 maand. De wapens werden alle ver beu ui verklaard evenals de wagen van Schockaert. Als burgerlijke partij kregen de jachtheren 600 fr. toegewezen terwijl de vordering van jacht wachter Jacobs tegenover Schockaert en Van Haut werd afgewezen. Schockaert kreeg als burgerlijke partj tegenover de jachtwachter de helft van het bedrag van 1.500 fr. toege wezen. De schade aan de auto waarvoor Schockaert eveneens Jacobs verantwoordelijk stelde werd afgewezen omdat de wa gen verbeurd werd verklaard. (H.D.W.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 17