LUC DE CROOCK:
ALS IK GOED RIJD
KAN IK ALLES
tUDY TACKAERT
LATER ZIEN WE
rAT ER VAN KOMT
MARC VAN HAUWE
NIET BEDELEN VOOR
KONTRAKJE VAN NIEMENDAL
'IJFDE ROS BEIAERDRALLY
De Voorpost - 5-4-74 - 29
MjjW lIRoUlAJ
,\zou QMME,
J hébben I
mr ik
Milaan-
Isah rlmo I
L «v/a/. y\j
qoep! /als ik"
op \jooZ- n éji/io
IvMCPE ytiïj MA&J wiuHtN
IK PAfi'ijS- (jftflKj Op
Kou8Al X MijbJ KOSTE k
MN I £e^ pA LiNt
[§p~ \!*'r$fioea/
BT&nL J
eens uit als je passief bent tij
dens de wedstrijden en moe
digt je aan. Je hebt aan zo'n
onbaatzuchtig man meer dan
je jezelf durft bekennen. Do-,
ping? Twee keermoest Mare
langs de kontrolepost. Het is
erg weinig. Geen wonder dat
bepaalde renners zich vrijge
vochten voelen en naar dyna
miet durven grijpen omdat ze te
weinig «pure klasse» bezitten.
Doping Twee keer moest
Mare langs de kontrolepost.
Het is erg weinig. Geen won
der dat bepaalde renners zich
vrijgevochten voelen en naar
dinamiet durven grijpen om
dat ze te weinig «pure klasse»
bezitten.
Supporters Een klub heeft
hij niet. Wel tuffen enkele ge
trouwen mee met hem en
volgen al zijn wedstrijden.
Zijn beste fan is Alfons Mi-
chiels: die loopt voor Van
Hauwe door het vuur als het
moet. En Thuis Daar zijn ze
helemaal pro. Een winstpunt
van formaat, het is al erg ge
noeg dat je als renners een
heleboel tegenstanders te
bekampen hebt. Als je dan
ook in eigen familiekring als-
maardoor op zure gezcihten
moet kijken, helpt je dat he
lemaal de put in
O ja: Marc Van Hauwe meent
dat Frank Van Impe en Hey-
lenbosch jongens zijn die het
ver kunnen brengen.
Is de Aalsterse amateur Luc De Croock een spurter,
klimmer of temporijder? Als ik goed rij, kan ik een
beetje van alles, zegt hij.
Het is dus allemaal een kwestie van forme. Die goede
konditie moet er vooralsnog al dikwijls geweest zijn,
want sinds zijn debuut in 1968 won Luc reeds 51 koer
sen. Bij de nieuwelingen waren er dat 14, bij de juniores
27 en als amateur 10. Welke zege hem meest aansprak?
«Elke overwinning is voor mij belangrijk,» luidde het
lakoniek antwoord...
PRETTIG
Men kan zich afvragen waarom een jonge man, die
dan toch thuis in de zaak kan, per se via de racefiets
een bestaan wil opbouwen. «Ik doe het graaq...».
Dat betekent nu meteen weer
niet dat Luc De Croock alleen
oog heeft voor de renfiets: sla
gen als sportbeoefenaar hangt
van een massa faktoren af.
Daarom liep hij een heel poosje
naar school: nadat hij een
diploma van de handelsafde
ling mee naar huis nam, volgde
hij gedurende drie jaar
avondlessen. Boekhouden.
Dat komt later misschien alle
maal van pas. Tijdens de win
termaanden helpt hij thuis. En
als het eventueel moest
verkeerd lopen met die har-
drennerij zal hij de sporen van
pa Mon volgen: handelaar in
groenten en fruit worden.
Intussen denkt hij nog lang niet
aan stoppen. Integendeel. Na
die fameuze kleine «Giro d'lta-
lia» zat hij moreel een beetje
in de put. Maar hij kwam er to
taal bovenop en tijdens de
jongste voorjaarskoersen be
wees Luc dat hij opnieuw hon
derd procent fit is. Hij staat dus
aan de vooravond van een ho
pelijk uitstekend seizoen.
GEVAARLIJK
Is koersen al dan niet ge
vaarlijk? We hebben die vraag
aan tientallen renners gesteld
en de meningen zijn verdeeld.
Luc De Croock vindt dat je ver
duiveld goeie refleksen moet
bezitten om niet af en toe eens
tegen de wereldbol te pletsen.
En dan nog. Maar dat neem
je er graag bij: als jonge man
moet je een beetje durf en lef
bezitten, anders kom je ner
gens in het leven. Massaspur
ten kunnen eveneens serieuze
problemen scheppen, maar
daarin hangt veel van de oms
tandigheden af: waar ligt de
aankomststreep? Kunnen de
konkurrenten een beetje hun
handen thuis houden? Ligt het
wegdek glad van de regen?
Blijven de kijkers tuchtvol ach
ter de nadarafsluitingen?
En de doping? «Ik denk dat er
een duidelijke teruggang is, al
moet je toch veronderstellen
dat het «slikken» vooral in ker-
miskoersen gebeurt omdat
daar praktisch nooit kontrole
wordt uitgeoefend».
Luc gaat regelmatig naar spor-
tdokter Marlier: «Als je de raad
van een specialist opvolgt, heb
je al die pilletjes en spuitjes niet
nodig. Een gezonde geest in
eflBbflezond lichaam impliceert
je jezelf met natuurlijke pro-
dukten versterkt'.
Over de dopingskontroles
heeft Luc De Croock zijn eigen
mening: van 1968 tot vandaag
is hij nog geen enkele keer bij
de «onderzochten» geweest.
Hij nam nochtans aan verschil
lende grote koersen deel en
trad reeds buiten onze lands
grenzen op.
KOPMAN
Hoe ook: Luc De Croock zou
dolgraag prof worden. Die am
bitie steekt hij niet onder stoe
len of banken. Of dat als kop
man of helper van een «grote»
zal zijn, heeft hij nog niet
overwogen. De toekomst moet
dat allemaal uitwijzen. Kam
pioenen en «winnaars» verdie
nen natuurlijk goed. Of een hel
per financieel aan zijn trekken
komt, is een ander paar mou
wen. Luc meent echter dat men
van zijn beroep moet kunnen
leven: een prof moet zijn gezin
kunnen onderhouden met wat
hij als koereur verdient. Anders
is het beter dat hij wat anders
kiest.
Is men thuis pro of contra dat
koersen? Pa Edmond staat er
100 procent achter. Ma is er
niet entoesiast over, doch ze
heeft er zich nu toch stilaan
mee verzoend en is nu ook al
een beetje bijgedraaid.
SUPPORTERS
«Veel supporters heb ik niet,
maar het zijn échte,» vertelt
Luc De Croock. Hun pleister
plaats is bij Edmond Colman
in de Drapstraat te Gijzegem.
Vooral wanneer het eens min
der goed gaat, steunen ze
hem. Hij is die fans trouwens
zeer dankbaar: voor aanvang
van het seizoen schonken ze
hun poulain trouwens nog een
gloednieuwe fiets van 18.000
fr. En een verzorger? Die heeft
Luc ook: Chris Van Hauwer-
meiren. Die gaat overal mee,
reikt de drinkbussen aan, zoekt
wasgelegenheid, staat met de
fiets klaar en weet ik veel. Al
leen masseren zit er voor Chris
niet in. Daarvoor doet Luc be
roep op een kinesiste.
Luc De Croock heeft steile am
bities, doch hij erkent ook
graag de grote kwaliteiten van
zijn kollega's: Etienne Van der
Helst, Edwig Bloem, Benoni
Michiels, Johan Van Uffel en
Frank Arijs zijn streekamateurs
met heel veel klasse.
ploeg te worden en de kran
tenkoppen te halen. Hij blijft
echter nuchter: als moest blij
ken dat hij geen kampioe-
nenbloed bezit, is hij tevreden
met een helpersrol. Niet zo'n
obskuur knechtje dat jaar na
jaar van deur tot deur moet
bedelen om een onderbe
taald kontraktje los te maken.
Nee, maar hij kijkt op naar
iemand zoals Roger Swerts:
de «groten» vechten om een
luitenant van dat formaat aan
de haak te slaan: «Je moet je
eigen gaven en gebreken
kennen. Pas als je amateur
bent, weet je of het de moeite
loont alles op het wielrennen
te zetten.»
Intussen houdt Mare iets ach
ter de hand: hij bezit een di
ploma A3 en studeert nog.
Als het misloopt kan hij dan
als een volwaardig mens
door het leven.
MEDISCH BEGELEIDEN
Als renner moet je bij een dok
ter te rade. Die weet wat goed
of slecht voor je is. Bij Janneke
en Mieke te rade gaan en pille
tjes of drankjes slikken maakt
je vroeg of laat kapot. En toch
«nemen» sommige jongeren al
een en ander. Het zijn domme
jongens, vertelt Van Hauwe.
Een dokter kan niet overal met
je mee. Daarom is een verzor
ger niet te versmaden: hij mas
seert je, kaffert je desnoods al
Ilet ging de zeventienjarige Dendermondse junior Rudy Tac
kaert totnogtoe niet voor de wind: in 1972 debuteerde hij bij
te nieuwelingen. Maar hij werd dat jaar geremd door pech.
ladien stapte hij naar de junioreskategorie over en het be-
brde er niet op.
Ilaaraan wijt Rudy het uitblijven van klinkende overwinnin
gen Eerst moest hij studeren voor zijn diploma A3 mechani-
3. En toen hij dat op zak had sloeg hij aan het werk als
utomonteur.
Hij is niet groot van stuk, Marc Van Hauwe. Zowat het Stan-
neke Ockers (zelfs nog een stuk of wat kleiner) van de huidige
generatie. Mare bezit bovendien talent genoeg om mettertijd
in het spoor te....fietsen van de betreurde Antwerpenaar. Hij
kijkt flink uit de doppen, klimt snedig en praat onder het
spandoek een woordje mee. Temporijden ligt het vinnige
rennertje uit de Aalsterse Geraardsbergsestraat ook.
Uitgerekend op de dag van de Guldensporenviering wordt
Mare 18. Jong genoeg dus om nog een heel tijdje junior te
blijven. In 1970 klom hij voor de allereerste keer op een
racefiets en tijdens datzelfde seizoen won hij één wedstrijd.
Aan zijn tweede seizoen hield BEHENDIG MOET JE ZIJN
Van Hauwe elf ruikers over,
maar meest genoegen be
leefde hij toch aan die over
winning te Liedekerke: daar
klopte hij zijn neef en vriend
John De Croock. Piepjong ju-
niorke als hij was, wisten de
konkurrenten nadien heel
vlug wat ze aan vechterke
Mare hadden:
in è!r? graaide
hij meestal naast de bloe
men, doch als je zeventien
keer als nummer twee over
de streep komt, moet je geen
ellenlange betogen houden
om te bewijzen dat je iet
kunt.
De meeste renners verklaren
dat koersen een gevaarlijk
stieltje is. Marc Van Hauwe
ziet dat anders: als je behen
dig bent kom je er wel heel
huids uit. Vallen doe je toch al
eens, maar het zijn gewoon
lijk dezelfden die tegen de
aardbol pletsen. Hardfi etsen
is niet alleen hard en lang op
de pedalen duwen: stuur-
vastheid, koncentratie en
goeie refleksen zijn kwalitei
ten die erbij horen. Mar Van
Hauwe heeft nochtans een
heilige schrik van massaspur
ten: hij doet er gewoon niet
aan mee. Hij vecht zo lang en
(LUSTRUM ROS BEIAARD
LLY te DENDERMON-
p .Op 13 - 14 april e.k. wordt
Dendermonde, door het ra-
3 team Ros Beiaard de 5de
Beiaard rally ingericht,
het dit jaar een
«lustrum»-uitgave wordt werd
door de organisatoren al het
mogelijke en onmogelijke ge
daan om van deze rally werke
lijk het neusje van de zalm te
maken voor de deelnemers. Dit
wat betreft parcours, vlotheid
van de rit en van de organisatie
en vooral wat betreft de prijzen-
taf el-
De 5de Ros Beiaard rally komt,
zoals in het verleden steeds
het geval is geweest, in aan
merking voor het A- en B-
P/kKHjA
kampioenschap van de Unie
der Belgische Rally Clubs.
Voor de A-klassers wordt de rit
ongeveer 200 km lang, ver
deeld in 75 km situatietekenin
gen «bol - pijl» met afstand en
125 km kaartlezen. De
B-klassers dienen 75 km
bolleke- pijl en 75 km kaartle
zen te rijden.
Inschrijvingen dienen te ge
beuren op het sekretariaat van
het racing team Ros Beiaard,
G. Braeckeveldt, Meienbroek
4, 9920 Lovendegem. Tele
foon 09 - 72.81.75. Het deel-
nemingsrecht, 600 fr voor
A- klasse en 400 fr voor
B- klasse dient gestort op re
kening nr. 290 - 0014079 - 35
van Racing Team Ros Beiaard
vzw, bij de Generale Bank-
maatschappij zetel Gent. In
schrijvingen en betalingen die
nen te gebeuren vóór maan
dag 8 april e.k.
Het wagenpark, gelegen aan
de Grote Markt te Dendermon
de, wordt geopend op 13 april
om 19.00 uur. De eerste start
wordt er gegeven om 21 uur.
De prijsuitreiking gebeurt on
middellijk na de rit, dit in Res
taurant Het Vaderland, Grote
Markt te Dendermonde om
04.30 uur.
zo hard tot hij uit de «grote
bende» geraakt. En als dat al
eens een keertje misloopt,
laat hij de akrobaten lekker
onder mekaar ellebogen du
wen, trekken en sakkeren.
Veel gevaar voor een mas
saspurt is er niet als kemp
haantjes van Marc Van Hau-
wes kaliber meerijden: er
wordt dan op tijd en stond ge
demarreerd zodat het peleton
willens nillens aan flarden
valt.
Of Marc met die hardrennerij
hoog oploopt Dat doet ie in
derdaad: louter voor de pret
heeft hij die harde discipline
niet gekozen: als het enigs
zins kan wordt hij later prof, al
bouwde hij geen kerken op
een carrière als sportbeoefe
naar. ledereen weet dat een
massa toevalligheden bepa
len of je er al dan niet voortij
dig moet mee ophouden:
vandaag ben je kerngezond,
doch morgen kan de dokter
zeggen dat je maar best
zware inspanningen achter
wege laat. En misschien kom
je later tot het besef dat je wel
tot de «groepen» maar niet tot
de «uitverkorenen» behoor
de.
KNECHT
Zoals alle jonge koereurs
droomt Marcske Van
Hauwe ervan eens of la
ter tot de top door te dringen,
kopman van een of andere
an wielrennen wordt een
1 eerling» immers niet rijk. In-
11 gendeel: het is een hobby
>ar een pak geld inkruipt,
ooral als je geen suppor-
rsclub hebt.„„^,.
PRONiette-
eianstaande de eerder he
lheiden resultaten staat
n, en thuis achter het wielren-
je an. Men vindt dat sport be-
ur ijven een jonge man geen
vaad doet. Pa sleutelt aan
e fietsen en masseert zoon-
ie if voor de wedstrijd. Ma vult
d 3 knapzak en supportert.
B f hij later crack wordt, weet
n<udy Tackaert niet. Hij be-
h.ondert alle tegenstanders
n<e sportief voor hun over-
0( inningen strijden en hoopt
or it dit seizoen voor hemzelf
2j ndelijk het goede wordt.
lt3en knalzege zou de buurt
isschien wakker schudden
idat de wielerfans in hem en
n mogelijkheden geloven.
n; jurten is Rudy's sterkste
tapen niet. Hij is ervan over-
^Rgd dat hij het meer van
ae mporijden moet hebben.
aat het werk als automon-
lur en koersen Het is niet
makkelijk de twee te kombi-
neren, doch als je veronder
stelt dat je wat klasse bezit,
moet je op de tanden kunnen
bijten en na een vermoeiende
dagtaak op de fiets klimmen
om nog een paar uurtjes bo
venop te trainen. De tijd
brengt raad: als hij vroeg of
laat vaststelt dat hij niet voor
prof in de wieg is gelegd, zal
hij daar de slaap niet voor la
ten. Tackaert weet dat zijn
broodje gebakken is: een
goee stielman die achter zijn
beroep staat, lijdt geen hon
ger.
Intussen verzorgt hij zich zo
goed het kan, luistert naar de
raadgevingen van de dokter,
steekt links en rechts wat op
van anderen en droomt van
een allereerste bloementuil.
Rudy Tackaert is nog jong: op
2 augustus wordt hij achttien.
Hij heeft dus nog een zee van
tijd om te bewijzen wat hij in
zijn mars heeft. Ten slotte is
hij slechts aan zijn derde sei
zoen toe, terwijl andere ren
ners van zijn leeftijd reeds als
14-jarige «in de stiel» zijn.
