00 JAM WICHELEN
DENDERMONDSE
KWISTORNOOI '74
WORDT GRANDIOOS
iransomes
aardentram hotst door de straten van feestende gemeente
iHERDERSEM WIL
OLKLORIST
DE COCK BELICHTEN
ERKEND VERDELER
IJZERWAREN
CUVELIER f
AALSTENAAR
DR. HERMAN LE COMPTE
BLIJFT ZICH WEREN
AALSTERS SLACHTHUIS
DRAAIT OP VOLLE TOEREN
De Voorpost -12/4/74 - 17
chelen zet de klok een heel eind achteruitbinnenkort viert de
heldegemeente haar achthonderdste verjaardag en dat ge
urt via een aantal originele stunts die de mensen van de-
emkring uitdachten.
et Oud Dorp, zowat de bakermat van Wichelen, wordt terugge-
aatst in de periode rond de eeuwwisseling. Tijdens dat wee
nde van 18 en 19 mei kunnen de (hopelijk talrijke) bezoekers
kijken hoe hun overgrootvaders en oma's het deden. Oude
roepen herleven en de afgestofte paardentram hotst voor de
tegenheid door de straten. Dat en nog veel meer vertelden
mkringvoorzitter Gust De Maesschalck en sekretaris Robert
ys aan de talrijke genodigden die een in het oud-
n. gemeentehuis georganiseerde vergadering bijwoonden.
)e belangstelling voor het evenement (want het wordt me een
'ar ebeurtenis van formaat) blijft niet tot de inwoners van de ge-
t0 ieente beperktfolkloristen Renaat Van der Linden en Dr. Wau-
ers, Boerenkrijgmuseum-konservator Frans Penne, historicus
n ozef Dauwe (die het eerste nummer van het heemkundig tijd-
I9< chrift voorstelde), schepen Van De Wiele, die die dag de zieke
urgemeester verving, schepen De Winne en noem maar op,
^9 /aren er toen het programma van de tweedaagseuit de
oeken werd gedaan.
Ha:
AMBACHTEN
•en sinds 1174 bewaard ge
leven oorkonde maakte voor
et eerst melding van de naam
Vichelen. Meer had men niet
odig om te konkluderen dat de
emeente minstens 800 jaar
lestaat. Dus
•en eigentijdse knalfuif maakt
Wichelen van de «herden-
dngsplechtigheden» niette
uggaan naar het verleden,
oen alles nog anders en vooral
Rustiger was, is de intentie van
organisatoren. Er is kontakt
ipgenomen met mensen «van
oen», overlevenden uit een
roorgoed voorbije periode,
loch die het destijds aange-
3te
leerde ambacht nog kennen en
er eerder in arren moede mee
ophieldenhet zeeldraaien,
het mandenvlechten, het
kantwerken, het klompenma
ken en weven op een handge
touw waren «ekonomisch» niet
meer verantwoord en voedden
dus hun mannetje niet meer. Er
moest overgeschakeld worden
op een hogere snelheid Al
die beroepen herleven in Wi
chelen voor twee dagen. Er
komt zelfs een straatzanger.
Geen jonge, baardige troeba-
doer met «nieuwe oude lied
jes», doch een zeldzaam over
geschoten exemplaar die de
hits uit 1900 afdreunt en ons
loor het Kommissariaat Generaal voor Toerisme werd
974 uitgeroepen tot het jaar van de folklore. Iemand die
ianbrekend werk verrichte op het gebied van de folklore
ongetwijfeld de te Herdersem geboren Alfons De Cock.
d<bt
,r(arel Alfons De Cock werd
jjHeboren te Herdersem op
2 januari 1850 en overleed
iiie Antwerpen op 2 maart
921Hij behaalde het on-
irjlerwijzersdiploma aan de
errijksnormaalschool te Lier,
er nerd onderwijzer in zijn
deieboortedorp en hoofdon-
erwijzer te Denderleeuw.
inHij debuteerde met literair
iererk, maar legde zich wel-
telra uitsluitend op de volks-
igiunde toe. Volksgeloof en
olksgeneeskunde, sprook-
snes, spreekwoorden en kin-
itlerspelen zijn gebieden
taarop hij zich uiterst ver-
lienstelijk heeft gemaakt,
er lij leverde studies in sa-
nenwerking met Pol De
Aont en Isidoor Teirlinck.
n 1888 behoorde hij tot de
itichters van het tijdschrift
Volkskunde»
Bn «Vlaanderen door de
ieuwen heen», eerste uit-
)ave, leverde Alfons De
)ock een meesterlijke stu-
Jlie over de Vlaamse volks-
(ebruiken rond de voor-
laamste gebeurtenissen uit
ien mensenleven, van wieg
ot graf en met de feesten
'an het kerkelijk jaar. Het
Arafschrift op het kerkhof
e Berchem luidt
Hij werkte de Vlaamsche
iage
loekte de Vlaamsche ver-
lel ling
I zinnend en luisterend
ipeurend en schrijvend
•nverdroten
'erd hij de grote weldoener
'an zijn herlevens Vlaam-
iche Volk»
>e herdenkinssteen aange-
iracht aan zijn geboorte
huis, Grote Baan te Herser-
sem, situeert hem precies:
«Stichter van de weten
schappelijke folklore in
Vlaanderen.»
Op zoek naar informatie
Dat de Herdersemse bevol
king ernaar streeft, vooral
dan in dit jaar van de
folklore, zich een duidelijk
beeld te vormen van hun
oud-dorpsgenoot, is van
zelfsprekend. Daarom isTJe
Gemeentelijke Kulturele
Raad van plan een inventa
ris op te maken van het
geen zich te Herdersem
nog bevindt betreffende, de
ze letterkundige men volks
kundige Werken, briefwis
seling, foto's, voorwerpen
die aan hem herinneren,
dokumenten betreffendem
reeds vroeger georganiseer
de plechtigheden te zijner
eer enz. worden graag inge
wacht bij de voorzitter van
de Gemeentelijke KUIturele
Raad, de h. Je Verbestel,
Grote Baan 175 te Herder
sem. Na inventarisatie wor
den alle dokumenten gepu
bliceerd in één van de vol
gende informaieblaadjes
van de Kulturele raad.
De h. Verbestel kon ons
eveneens meedelendat de
Davidsfondsafdeling van
Herdersem werkt aan het
uitstippelen van een «Al
fons De Cock-wandelpad»,
wandelpad dat zou begin
nen aan het einde van de
Alfons De Cockstraat.
Plannen bestaan eveneens
om op deze plaats een
borstbeeld van de folklorist
op te richten.
Pierren Van Rossem
H. Hartlaan 54, Aalst
Tel. 053-211.19
alles voor
de liefhebber-tuinier!
laat luisteren naar de geschie
denis van het kind van Napo
leon de Groooote.
JUKE-BOX
BUITEN
De juke-box gaat de deur uit. In
de vijf «herbergen» van het
Oud-Dorp wordt die lawaaikist
vervangen door autentieke or
gels waar bovendien muziek
uitkomt. In het straatbeeld ver
schijnt ook de orgelman. Het
aapje is dood, maar valse no
ten komen er niet nog niet uit
de rijdendende muziekdoos.
En om te annonceren wat al
lemaal gebeurt, verschijnt voor
één enkel keertje nog de «Ga
zet van Wichelen».
Gevraagd wordt dat iedereen
het spel speelt: als dat ganse
Oud-Dorp met al wat erbij hoort
weer de sfeer van vroeger
ademt: als de slager het zwijn
op straat keelt en brandt; als de
voorvaderlijke fietsen (u weet
wel: een groot voorwiel en een
mini-achterrad) weer beklom
men worden, zou het een vloek
zijn iedereen te zien rondlopen
in een plunje dat pas uit de win
kel komt. Nee: ergens moet
men nog een vilten broek en
vest kunnen opdiepen of, als je
een dame bent, een maxi-rok
van oma. In een ander tenuutje
kan je toch moeilijk ringsteken,
mastklimmen, bakschieten of
vogelpikken. Of naar de volks
dansers kijken en naar de ta
lentrijke artiesten die patacons
schilderen voor het krenten
brood. Patacons? Dat zijn
schilderijtjes waarop het oud
gemeentehuis is afgebeeld en
waarop de data 1174-1974 zijn
aangebracht.
TAPIJT
Een primitief tapijt kan de be
zoeker eveneens bewonderen:
het kunstwerk, 2,50 bij 3 meter,
is door Dries De Bock ontwor
pen en geeft een synthese van
Wichelens heden en verledent.
Een groep amateurs zal dit ta
pijt realiseren. Maar eigenlijk is
ons verhaaltje zeer kort. Veel
te kort om te vertellen wat er
allemaal gebeurt: in het oud
gemeentehuis wordt op 12 mei
- een gelegenheidspostkantoor
ingericht. Filatelisten kunnen
er terecht voor een speciale
dagstempel. En het jongste
reuzenkind, het zusje van Iral-
do, komt op de proppen, stapt
uit de «kindjesboot», wordt op
getekend in de registers van de
burgelijke stand en wordt ge
doopt
«Wichelen 800 jaar» is daar
mee niet afgelopen: in sep
tember is er een historische
evokatie en daarop zullen 18
mensen die de naam de Cor-
des (de naam van de vroegere
heer van Wichelen) erfden,
present zijn. Misschien wordt
ook een speciale herdenkings
postzegel uitgegeven
Zoals schepen Van de Wiele in
zijn dankwoord zegde: het
wordt een kanjer van een or
ganisatie, die van de heem
kringmensen een massa voor
bereidend werk vraagt. Een
werk dat de naam Wichelen zal
doen uitstralen, want da her
denkingsplechtigheden krijgen
een grote weerklank.
M. Van Hauwermeiren
De Sint-Gillisse Baleunisstraat is zo één van die straten, die je wel
meer aantreft op de rand van de meer trillende en woelige stads
kern. Het is één van die kronkelige, om betere wegbedekking
smekende wegels, waar enkele weemoedige hoevetjes herrinneren
aan iets dat alleen nog in zaterdagse televisiefeuilletons weerkeert
en waar moderne woningen van glas en blinkende gevelsteentjes
uit de nog niet zo lang verkavelde weilanden en velden als
duiveltjes uit een doosje zijn opgedoken. In zo'n nieuwbouw, meer
precies in het nummer 46, woont Gust De Ridder. Hjj is een erg
minzaam en joviaal man, die ik een dertig jaar oud schat, al weet
U hiermee op nog geen vjjftien jaar na zijn juiste leeftijd. In ieder
geval is August De Ridder boekhouder voor den brode. En dat
merk je ook vrij snel: hij heeft oog voor het détail, voor de kleine
dingen, hij is nauwgezet en benadert de dingen met een boekhoud
kundige finesse. Alle persknipsels en briefwisseling met
krantekorrespondenten heeft hij byvoorbeeld heel verzorgd en
overzichtelijk op bladen geplakt en in een ordentelijke map
verzameld. Zulk gebaar doet Je ontegensprekelijk weer in De
Joernalistieke Roeping geloven.
DE ZESDE KWIS
Wie Gust De Ridder zegt, zegt
Vlaamse KLub en wie Vlaamse
chiels. Ritomp-klub, schaak-
klub 't Ros, Vlaamse klub,
Volksunie jeugdklub Zele.
Een breed-smllende Magda Weymans applaudisseert voor de winnaar van het vorige kwlstornooi.
Klub zegt, zegt jaarlijks kwis-
tornooi en wie jaarlijks kwis-
tornooi zegt, zegt niets meer,
want die man het mag zelfs
een kapabele dame of juffrouw
zijn weet dat hij of zij met
een verbazingwekkend evene
ment weer. Het kwistornooi is
aan zijn zesde uitgave toe en
ieder jaar wordt het indruk
wekkender, treden meer entoe-
siaste teams aan en kent het
tornooi een verderreikende
publieke weerklank. Sedert vo
rig jaar is er aan het tornooi
één en ander veranderd.
Meer
deelnemende ploegen deden
naar grotere zalen uitzien en
deze grotere ruimten zijn dit
jaar weer te klein geworden om
27 (zegge en leze zevenentwin
tig) teams in onder te brengen.
Aangezien er acht ploegen
meer zijn dan vorig jaar, zijn er
uiteraard een pak nieuwko
mers.
De Dendermondse teams
worden gevormd door ATB DE
NATUURVRIENDEN, Ave
rechts, Cantecleer, Elckerlyc,
Eureka, jeugdgroep Climax,
Jeugd zonder Dak, CVP-jonge-
eren. Jonge Natuurvrienden,
Jongsocialisten. KSA Jong-
Vlaanderen, de familie Mi-
De plaatselijke teams worden
aangevuld door jeugdcentrum
Juvenes uit Zele, de KWB uit
Buggenhout, Locodam uit Ant
werpen, Lovebird uit Wetteren,
Opba uit Opwijk, S.A.F. uit
Antwerpen, jeugdklub Toreken
uit Lebbeke, VOK uit Moorsel,
Voxland van de Landmacht en
de Wijze Wuitens uit Hamme.
Omzeggens alle politieke en
ideologische strekkingen zijn in
dit firvole gezelschap vertegen
woordigd.
«Eén van de formi
dabele aspekten van de kwis»,
legt Gust De Ridder uit, «is dat
je er zowel komniunisten als
socialisten hebt, dat je er'
gelovigen naast ongelovigen
hebt, mensen van verschillende
stand, van alle slag.
Er groeit
steeds een sociaal kontakt
tussen de andersdenkenden, de
mensen leren elkaar beter ken
nen en waarderen.
Want na de
kwis wordt er uiteraard nog
over wat anders dan de kwis
zelf gepraat».
Kwissen is vandaag de dag
erg populair. Hoe zou datk
komen?
in november van vorig jaar hield de Aalsterse dokter en
auteur Herman Le Compte een voordracht over zijn
belevenissen van de laatste 20 jaar op gebied van
gevangenis en van juridische, geriatrische en geronto-
logische bevindingen. Zijn recente strubbelingen met
de Orde van Geneesheren zullen hem alvast nieuwe
gespreksstof hebben bezorgd.
Deze roemruchtige geriater werd immers door de
Westvlaamse raad van de Orde een schorsing van twee
jaar opgelegd. Ditmaal verwijt men hem een interview
in de «Haagse Post» waarin hij de Orde zou hebben
beledigd. Hij noemde ze o.m. een maffia - en
publicitaire verklaringen hebben afgelegd.
Na het vonnis heeft dokter Le Compte in een open brief
doorspekt met scheldwoorden - zijn verwijten aan
het adres van de Orde van Geneesheren herhaalt. Over
het publicitaire aspekt van zijn verklaringen zweeg hij
echter wijselijk.
De gespannen verhouding tussen dokter Le Compte en
de provinciale raad van de Orde van Geneesheren
dateert reeds van 1964, jaar waarin een artsenstaking
doorging waaraan de geriater weigerde mee te doen.
In 1970 leverde zijn verklaring «Misschien leef ik wel
1.000 jaar» hem een schorsing van zes weken op
wegens verboden publiciteit. O 1972 werd hij nogmaals
geschorst (omdat hij deze veroordeling tot zes weken
had bekend gemaakt) en belandde tenslotte in de
gevangenis door zijn weigering aan deze nieuwe
schorsing gevolg te geven.
In zijn jongste open brief schrijft Le Compte: «Reken
er echter niet op, dat u die schorsing ook zult kunnen
doen doorgaan». Het lijkt er dus op dat hij ook deze
maal aan de tuchtmaatregel geen gevolg zal geven.
Aan publiciteit rond heel deze zaak in ieder geval geen
gebrek.
GDR: Ik sta er zelf versteld
van hoeveel opgang de kwissen,
'vooral de televisiekwissen, ma
ken.
Toch vind ik zulk tv-
kwissen niet ideaal, omdat de
nadruk veel te veel verschoven
word! naar het show- en
spektakelelement. Dat zijn
geen geestverruimende kwissen.
De harde kwis, het pure vraag-
en-antwoord-spel vind je daar
niet. Onze kwis is nog een
échte. Sommige teams blokken
werkelijk voor de wedstrijd.
Het kwistornooi '74 heeft
enkele innovaties. Het inzetten
van de joker en de zaalkwis zijn
nieuw, niet?
Tijdens 1972 werden er in het slachthuis aan de
Moorselbaan ongeveer 7.500 dieren geslacht. In het
nieuwe slachthuis aan de Albrechtlaan steeg dat aantal
in 1973 tot 25.601. Voor dit jaar, en dan slechts
gerekend tot 21 maart, beloopt het totaal reeds 11.446
geslachte dieren: 1.948 runderen, 5 kalveren, 9.413
varkens, 26 schapen en geiten en 54 paarden. Naar alle
waarschijnlijkheid zal het aantal slachtingen op het
einde van dit jaar de 50.000 overschreden hebben.
Met deze cijfers voor ogen begrijpt men wel dat het
nieuwe slachthuis een uiterst dringende noodzaak was.
Op twee jaar tijd zal het aantal slachtingen meer dan
vervijfvoudigd zijn!
Om de poen, hé. Nee, natuur
lijk ook om het plezier en het
amuzement dat ieder bal met
zich meebrengt.
WE streven
ernaar om het kwistornooi in te
richten, zonder dat we finan
cieel al te veel van anderen
afhankelijk zijn. een
brengt gewoonlijk een flinke
stuiver op.
Nu kregen we vooral
financiële steun van de ASLK
en van het Noordstarfonds en
in mindere mate van de Vlaam
se Toeristenbond, de Hoge
Raad voor Verkeersveiligheid
(Via Secura) en de stedelijke
kulturele raad.
Het stadsbe
stuur schenkt één van haar
I glasraampjes.
Een belangrijke
steun krijgen we van John
Claessens van Eldoradio, die
voor de klankinstallatie instaat.
De jury bestaat uit...?
August en Julien De Ridder,
Jan Fierens, Louis September.
Erik Van Hese, Herman Van
Wichelen, Magde Weymans,
Luc Bosmans en John Claes
sens.
Deze jury kontroleert de
teams, die in drie .reeksen van
negen ploegen, in het strijdperk
treden.
Er vallen verschillende
prachtige kunstboeken, een
bandopnemer en zo meer te
verdienen.
De zaaluitbaters
schenken bovendien een pittige
bak bier aan de winnende
ploeg en tevens wordt er een
wisselbeker ingezet.
Men neme
tenslotte zijn notaboekje en
notere volgende speelkalender:
vrijdag 19 april in het Gilden
huis. op 26 APRIL IN Casino,
op 3 mei in het Gildenhuis, op
10 mei in het Koninklijk
Ateneum, op 11 mei kwisbal in
het Gildenhuis en op 18 mei de
spetterende finale in het Gil
denhuis.
Paul Van den Eede.
Ja, het principe van de joker,
die bij ons Ros heet, bestaat in
de meeste kwissen. Het princi
pe is doodeenvoudig: elke ploeg
krijgt tijdens haar reeks de
beschikking over een «Ros», de
ploeg kan dit Ros tijdens de
reeks slechts éénmaal inzetten,
vóór het stellen van een vraag.
Bij korrekte beantwoording van
deze vraag zal het Ros de
behaalde kwotering verdubbe
len. Bij foutieve beantwoor
ding heeft het Ros de behaalde
kwotering verdubbelen.
Bij fou-
-tieve beantwoording heeft het,
Ros geen negatieve waarde.
Een zaalkwis werd ingericht
om het publiek ook wat meer
bij de ganse zaak te betrekken.
Dat zit zo: we stellen enkele
vragen en wie de oplossingen
weet of meent ze te weten,
steekt een schriftelijk antwoord
in een bus.
AHA, EEN KWISBAL
Dit jaar organiseert U voor
het eerst een gRoot Kwisbal
(zaterdag 11 mei, zaal Gilden
huis. orkest The Bluelines,
inkomstkaarten aan vijftig
frank). Dat is op dezelfde dag
als het Bloemenbal. Waarom
richt je dit bal in?
Mensen van het «Love Me» team heffen hier de juryvoorzitter, Gust
De Ridder, de hoogte in.
