RINTERS IN DE HEILIGE STAD
ARANAS
ens-
reizen
WAAR OOK MET VERDRIET GELD WORDT VERDIEND
er gelegenheid van het bezoek der Belgian
rinter Trotters heeft India een mini-heruitgave
gn de slag van 1302 beleefd die eindigde aan
e boorden van de fantastische Ganges-
'room. Na hun tocht in Khajuraho door de ste-
en sex-shop van duizend jaar geleden waar
y 'ij het in een vorig nummer over hadden zou
den onze reizende drukkers het vliegtuig nemen
ear Varanas of Benares, de meest ontroerende
n tegelijk afschrikwekkende, de heiligste stad
..ok van India, het Mekka van de Hindoes waar
'Slke dag duizenden pelgrims op bedevaart ko-
len naar het vuilste water van de wereld, waar
'uizenden Indiërs komen om te sterven en waar
)!je armste families geld verdienen door hun ver
driet te laten filmen en fotograferen door
nieuwsgierige toeristen. Maar eer ze dat beleef-
'en moesten de Printers in Khajuraho een plaats
eroveren in een vliegtuig dat uit Agra kwam met
'\an boord een onvermijdelijke groep Amerika-
en en ook een ploeg Fransen die, om aan zich-
etf wijs te maken dat zij nog iets betekenen, niet
Heen al de plaatsen hadden bezet die de Bei
en waren voorbehouden maar die daarenbo-
v en de schaarse, nog lege stoelen, nog met hun
iiszakken en bagage hadden bemeubeld. Dat
7. onden de Printers, hoofdzakelijk Vlamingen,
iet nemen en onder de leiding van reisbaas
"ieirue die zich voor de gelegenheid tot een
'"'ieuwe Jan Breydel ontpopte, begon het ge-
- echt tegen de Fransen.
r P
Js een Fransman gezeten is
vp de plaats van iemand an-
"ers en op de koop toe over-
ligd is dat hij méér waarde
leeft dan de vreemdelingen
die hij tekort deed is er maar
.één middel om hem te doen
opstaan de Marseillaise spe
len. Aangezien onze Trotters
de middelen niet hadden en
aid n het midden, lijk met witte doek over, rechts beneden hout voor de
M l|kverbranding.
.ook dèt Is leven Wachten op de dood Verbolgen wordt toe-
|ekeken waarom die Europeanen niet méér eerbied hebben voor
lun traditie lil
Foto F. HERREBOUDT
niet over de nodige uitrusting
beschikten om dat lied ten ge
hore te brengen, moesten zij
zich op een andere manier be
helpen. Zij begonnen een dis-
kussie met de Fransen en
trachtten dezen ervan te over
tuigen dat zij ten onrechte
plaatsen hadden ingenomen
die hen niet toekwamen. De
Fransen zijn in diskussies bui
tengewoon sterk. Moest de
Franse frank door de Franse
diskussies worden gedragen,
hij zou de duurste van Europa
zijn. Nadat zij getracht hadden
hun rechtmatige plaatsen te
bemachtigen met hoofse dis
kussies namen de Vlaamse
reizigers hun toevlucht tot de
klassieke scheld- en schimp
woorden waarmee wij aardig
een mondje vooruit kunnen.
Maar de Fransen lieten niet
begaan en bleken in het
schimpen even sterk als de
Vlamingen. Dies was er voor
onze mensen maar één oplos
sing het geweld. Moedig en
krijgshaftig trokken zij het vlieg-
tuig binnen en begonnen zij te
wringen en te duwen voor hun
gereserveerde plaatsen.
Het mondgeweld was zo sterk
dat de Indiërs die van de twee
strijd getuige waren nog 's
avonds aan mekaar vertellen
van het heroïsch gevechtna
tuurlijk hebben de Belgen het
gehaald. De Fransen moesten
ten slotte wijken, afdruipen en
taxi's huren om verder te gera
ken terwijl de Belgen in hun
overwinningsroes naar de
Ganges vlogen. Sedert die
memorabele dag is de gene
genheid voor la douce France
bij de Trotters enigszins aan de
lauwe kant. De Fransen van
hun kant. die tijdens de auto
tocht met zware pech hadden
af te rekenen, zijn over de
Belgen in het algemeen en
over de Vlamingen in het bij
zonder niet meer te spreken.
Tegenover het fantastische
van Benares was de strijd met
de Fransen gauw vergeten.
Want de stad slaat elk individu
klein van verbazing, van be-.,
wondering, van angst en soms
ook van walg. Eerst maakten
de Belgen een rondrit door de
stad zij zagen de Durgatem-
pel, de universiteit, de Marble
Shivatempel, de moskee van
de Moghulkeizer Aurangzeb
en de gouden torenspitsige
tempel van Vishwanath Maar
de sensatie zouden onze toe
risten beleven toen ze de vol
gende ochtend een tochtje
gingen maken op de heilige
Gangesrivier. Onvergetelijk,
onbeschrijfelijk is dat. Het be
gint 's morgens heel vroeg als
de hete zon pas in de lucht
hangt, als het nog niet al te
warm is. Van overal zijn dui
zenden en duizenden mensen
gekomen om zich te wassen en
te baden in dat vieze, vuile
maar heilige water van de
Ganges. Ik zie het nog voor
mijn ogen alsof het gisteren
was ik heb in de heilige wate
ren van de Ganges krengen
gezien van dode honden, kat
ten en koeien. Ik heb er hopen
drek, modder en vuiligheid zien
drijven en op enkele meters
daarvandaan heb ik honder
den mensen van dat water zien
drinken, zich met dat water
zien wassen, dat water zien
meenemen om het aan hun
vrouw en hun kinderen te ge
ven. Het Het water geeft kracht
naar ziel en lichaam, zo gelo
ven de mensen, het is een ver
zekering tegen alle mogelijke
kwalen, het is een ticket voor
het eeuwig geluk op verre of
korte afstand. Ik heb aan de
boorden van de Ganges oude
versleten zieke kapotte gebro
ken mensen gezien die zich
van honderden kilometer ver
lieten voeren, dragen of bren
gen, die zich dagen en nachten
hadden voortgesleept om in
dat water te kunnen afdalen en
aan de boorden van dat water
te kunnen sterven. Alle krach
ten van alle mogelijke goden
liggen in dat watermaar
vermoedelijk doen de goden
hun best om die krachten te
verbergen want een mens
moet zijn ogen en zijn neus
dichtdoen wanneer anderen
die krachten tot zich nemen of
over zich heen laten glijden.
We leren altijd dat het geloof
bergen kan verzetten. In Bena
res kan men zien dat het geloof
nog véél meer kanhet kan
duizenden doen drinken van
het Gangeswater, en dat is
veel sterker dan de hoogste
berg.
Benares of Varanasi, de vroegere en de huidige benaming van het mekka van het Hinduïsme.
onder de zonneschermen zitten de vele Hindoe-priesters die de boetelingen helpen en bijstaan.
Tevens zorgen zij voor de vestiaire van de Ganges-dopelingen
Foto F. HERREBOUDT
zijn eigen geloof en zeden
wordt getroffen door de diepe
ernst en het heilig geloof van
deze meestal zeer arme en
ongelukkige mensen die hier
soelaas vinden voor de talloze
problemen van hun hart en die
weggaan met een grote hoop
op een rozere toekomst.
De tocht naar de boorden van
de Ganges door smalle straat-
De Yoga-beoefenaar, in zijn uiterste mlni-kledij besmeert zich, na
zijn zoveelste «oefening-voor-aardse-onthechting» met olie
Van dat alles blijft de Ganges de uiterste getuige en daarnaast
gaat het leven voortleven en sterven vlak naast elkaar
Foto F. HERREBOUDT
Men kan de rivier bereiken
langs monumentale trappen
waarop heilige koeien etens
resten zoeken, een bonte me
nigte bedelaars om hulp
smeekt en allerlei heiligen en
priesters tegen betaling de ge
lovigen zegenen en zieleheil
beloven. Het heet dat het water
van de Ganges de zielen pro
per wast. Dat is best mogelijk.
Om de lichamen proper te krij
gen gebruikt men echter best
ander water.
Benares heet eigenlijk Vara
nasi, wat betekent «in het bezit
van het water». Zij is een van
de oudste steden ter wereld.
Zes eeuwen voor Kristus trok
de Boedha hierdoor om zijn
leer te preken en reeds in de
zesde eeuw van onze tijdreke
ning kwamen Chinese pel
grims langdurig op bezoek.
Voor de ongelovige Europeaan
en voor de even skeptische
Amerikaan die slechts zweren
bij de hygiëne zijn de taferelen
bij de Ganges onbegrijpelijk
maar wie afstand kan doen van
amilieplanning kan volgens de inlandse wetenschapsmensen de enige redding worden van India, het
tweede meestbevolkte land van de ganse aarde Wie zal het nog uitmaken
Foto F. HERREBOUDT
Kerkstraat 70
9330 DENDERMONDE
T' - 216.32 - 248.93
Telex 26795
jes is voor de Europeaan in de
eerste plaats een tocht door de
vuiligheid, de drek, het slijk, het
stof. Het is of de smerigste vui
ligheid van heel de wereld in de
stegen en die krochten is sa-
mengekoekthet dringt door
kleren en bagage, het kruipt
door uw huid, het geeft u een
gevoelen van walg en misse
lijkheid. Wie dèt eens heeft ge
zien buigt het hoofd voor de
geheime krachten die het dui
zenden mensen mogelijk
maakt in die vuiligheid te leven,
of beter niet onmiddellijk dood
te gaan van miserie en walg, in
stegen die hoogstens ander
halve meter breed zijn.
En dan is er de onvermijdelijke
hallucinante tocht naar Jalsa in
Ghat, de plaats waar de lijken
worden verbrand. Wie aan de
boorden van de Ganges sterft,
wie langs het water door de
vlammen wordt verteerd en
wiens asse over het water
wordt uitgestrooid heeft méér
kans om in de eeuwige geluk
zaligheid te belanden dan an
deren. Vandaar dat nabij de
Ganges veel lijken op de
brandstapel komen boven de
welke blauwe rookwolken op-
walmen. De doden zijn in witte
of rode doeken gehuld en wor
den vlak bij de rivier verbrand in
bijzijn van vrienden of familie
leden.
Natuurlijk willen de toeristen
dergelijke taferelen filmen en
fotograferen. Maar de Indiërs
nemen dat niet. Het heet dat zij
in hun verdriet en hun treur
zangen willen geëerbiedigd
worden. In feite heb ik vastge
steld hoe meer men naar het
oosten van Indië trekt, hoe
minder de mensen van fotogra
fie houden. Vooral de jongeren
hebben er een hekel aan dat de
vreemdelingen hen op de ge
voelige plaat brengen.
Bij verschillende reizen heb ik
bij de jongere en zeer fiere In
diërs een steeds sterkere
vijandigheid bemerkt tegen
over al diegenen die fotografe
ren. Zij nemen het niet, zij die
de oneindige problemen van
hun toch prachtige land ken
nen, zij die houden van dat
land, zij die beseffen dat zij in
het stof en de armoe niettemin
de dragers zijn van een eeu
wenoude kuituur, dat vreemde
lingen vooral fotografische en
filmische belangstelling heb
ben voor minder mooie dingen
en voorvallen. Zij betogen dat
wij in Europa het ook niet zou
den aanvaardëh dat Indische
toeristen bestendig de minder
mooie kanten van onze samen
leving zouden fotograferenzij
vergeten daarbij dat wij in Eu
ropa niet de armoe kennen die
miljoenen van hen is bescho
ren maar dat wij ook niet de
fierheid en het nationaal be
wustzijn hebben dat hen siert.
Bijgevolg kan het soms gevaar
lijk zijn bepaalde tafèrelen van
het Indisch leven en sterven te
filmen; ik heb het meer dan
eens beleefd dat fototoestellen
werden stuk geslagen, dat fo
tografen ijlings moesten vluch
ten voor woedende jonge
ren maar met geld is alles
mogelijk, ook in India. Sommi
gen die niet dulden dat men het
verbranden van de lijken komt
filmen en dat men de rouwende
familie fotografeert kapituleren
en laten alle opnamen toe
wanneer zij ervoor worden be
taald. En alleen diegenen die
nooit India hebben gezien, die
vieren. Maar soms breken de
koorden met alle gevolgen
van dien.
De volgende dag heoben de
Printers een bezoek gebracht
aan de begraven Boedhisti-
sche stad Sarnath, waar
Boedha voor het eerst predik
te, waar de mooiste ruïnes en
fresko's te zien zijn, waar naast
het Mulugandhakuti-Vihara,
een modern boedhistisch
bouwwerk ook een Chinese
tempel en een Thibetaans
klooster is te zien. Voor het
eerst hebben de toeristen daar
Thibetaanse monikken kunnen
zien die uit hun land werden
gedreven en die hier in dee
moed en met veel stoïcisme
hun leer verder beleven en ge
tuigen van eindeloos geduld en
van een bewonderenswaar
dige onthechting van alle mate
riële beslommeringen.
En onmiddellijk in de buurt van
al dat hallucinante, in de buurt
van het stof, het vuil en de drek,
in de buurt van de tempels en
van de sporen van eeuwen be
schaving in kuituur, op enkele
passen van onbeschrijfelijke
armoe kan de Europese reizi
ger de mooiste zijde ter wereld
kopen, een zijde die met haar
feeërieke kleuren een streling
is voor het oog, een zijde die
alle vrouwen van de wereld en
alle vrouwen van elke leeftijd
mooier maakt dan ze ooit wa
ren of zullen zijn.
Op deze plaatsen van het
wondere India is de mooiste
zijde een symbool van de
mens de mens die ondanks
ellende en armoe, ondanks
een smeerboel en een mest
hoop, ondanks dood, bijge
loof, armoe, ziekte en vuil altijd
opnieuw de hoop door het le
ven draagt dat het eens alle
maal veel beter en schoner zal
worden. Ook in India-. Zonder
die hoop en dat geloof zouden
Ook hij geniet op zijn manier van dèt leven dat waarschijnlijk op
een betere incarnatie hoopt IFoto F. HERREBOUDT
nooit het stof en het vuil van de
smalle steegjes hebben moe
ten smaken, zullen zeggen dat
zulks onbegrijpelijk is. Niet alle
lijken worden hier echter ver
brand. Dode kinderen en
koeien worden verondersteld
zo rein te zijn dat hun stoffelijk
overschot niet door de vlam
men moet worden gezuiverd.
Daarom worden de lijken van
kinderen en de krengen van
heilige koeien met koorden en
touwen aan zware stenen ge
bonden en midden de stroom
in het water neergelaten. Men
veronderstelt dat zij op de bo
dem één worden met de heilige
wateren van de heiligste der ri-
duizenden mensen zelfmoord
plegen. India is niet alleen een
beeld van oude kuituur, van
veel rijkdom en van nog meer
armoe, het is ter wereld het
pakkendste beeld van einde
loos diep vertrouwen in het le
ven en in de mens.
vervolgt
Daar de artikelenreeks over
India met enkele weken vertra
ging verschijnt wegens de
ziekte van onze medewerker,
kunnen foto's en reisindruk
ken nog steeds overgemaakt
worden tot einde april aan De
Voorpost, Oude Vest 32, 9330
Dendermonde.
De Voorpost -• 12/4/74 - 5
