PRINTERS IN HET (VERLOREN) RIJK DER HIPPIES
Belgische Trotters zagen bedrieglijk Nepal
De Voorpost - 19/4/74 - 5
Zoals deze apen stoeien op dit gesneuvelde monument, zo grasduinden de hippies in het rijke, filosofisch-
diepzinnige verleden van Nepal.
mag liegen, niet mag lasteren.
In het kader van de emancipa
tie wordt vandaag vaak en
ten onrechte beweerd dat
het Kristendom, vooral onder
de invloed van Paulus, de
vrouw tot een tweederangswe
zen reduceerde. Men vergeet
ae enenae, ae armoe, ae on
dervoeding genoeg redenen
gevonden om te protesteren en
een nieuwe levenswijze te
wensen maar feitelijk werd hun
kontestatie gevoed door het
voorbeeld van de hippies.
Deze laatsten waren naar Ne
pal gekomen om er rust en
wijsheid te vinden in de leer
van de bonzen, maar in feite
hebben zij hun westerse zeden
en protesten overgegeven aan
de jonge inlanders. De hippies
hebben in Nepal geen rust en
geen wijsheid gevonden maar
zij hebben er hun vaak nega
tieve kontestatie* achtergela
ten. Zij hebben rtiets overge
houden van de eeuwenoude
kuituur maar zij hebben het
slechte voorbeeld gegeven.
Zodat zij de vijanden werden
van de regering en moesten
bekampt worden.
pies, die hoopten de wijsheid
en de rust te vinden bij de bon
zen.
Helaas gaf de basisleer van
Boedha en van het Hindoeïs
me aanleiding tot een bijge
loof dat vandaag de dag nog
reëel is en bewijst dat Nepal,
(foto H. De Kimpe)
640 kilometer wegen en de
unieke spoorweg loopt 46 ki
lometer ver. Meer dan eens
heeft Nepal af te rekenen met
hongersnood en elke dag zor
gen studenten en jonge intel-
lektuelen voor meer kontesta
tie. Ongetwijfeld hebben zij in
In de greep van de Himalaja, d.i. «het huis van de sneeuwtussen India
en Tibet, vlakbij de poorten van China, is het koninkrijk Nepal met zijn
wereldberoemde hoofdstad Katmandoe, een leugen, één vals aards pa
radijs, een toeristisch dekor achter hetwelk ellende en analfabetisme
verborgen liggen. In Nepal, het zogezegde land van de liefdegoden, van
de vrijheid en van de drogue, het koninkrijk dat meer in legende dan in
historische feiten wortelt, het land waar nu meer dan 2500 jaar geleden in
het dorpje Lumbini de hindoeprins Siddhartta Gantama werd geboren, die
zoekend naar de oorzaken en de redenen van het menselijk lijden genoeg
verklaringen vond om DE BOEDHA te worden, hebben duizenden hippies
ondervonden dat dromen bedrog is, dat men wel ongestraft zijn lichaam
en zijn schreden maar niet zijn hart naar andere werelddelen kan verhui
zen, want dat het heimwee voor de westerse mens sterker is dan drogue.
Het is geen wonder dat met Kerstmis 1969 honderden jonge dromers en
avonturiers naar Katmandoe kwamen om er de hoofdstad van de hippies
te bouwen. Omdat daar de mensen gastvrij en verduldig zijn, omdat meer
dan waar ook ter wereld daar om de haverklap volksfeesten worden
gehouden die volgens het bijgeloof van primordiaal belang zijn als onmis
bare band tussen het aardse leven en het hiernamaals, dachten de hip
pies er kommerloos, gemakkelijk en losbandig te kunnen leven. Maar
Katmandoe is meer schijn dan werkelijkheid, een oase, een waan midden
nood en armoe, en toen de lokale regering ondervond dat de hippies
ondanks hun bloemen maar met hun kontestatie gevaarlijk waren voor de
gezondheid en de rust van Nepal is zij de oorlog begonnen tegen de
drogue en werden de hippies wandelen gestuurd. Enkelen zijn gebleven,
onder wie een stel Belgen, omdat zij niet meer de moed, de kracht of het
geld hadden om de terugreis aan te vangen en ginder veroordeeld wer
den tot de realiteit van een uitzichtloos leven, heel anders dan de blauwe
en roze dromen die zij eens koesterden. De hippies in Katmandoe behoren
vandaag meer tot de folklore en de legende dan tot de werkelijkheid
Dhr
Boedha. Soms met goud en
edelstenen beslagen zijn zij het
symbool van de alomtegen
woordigheid van Boedha die
welwillend op de wereld en de
mensen neerkijkt, vol begrip
voor hun zwakheden en ge
breken.
Men kan Nepal, Katmandoe,
de mensen van dat land en de
ijdele pogingen van de hippies
niet begrijpen, als men niet
even bedenkt wat Boedha was
Evenmin als Kristus heeft hij
ooit geschreven tekst nagela
ten. Zijn leer werd mondeling
overgeleverd en door zijn vol
gelingen pas veel later neerge
schreven vooral in het hart
van miljoenen eenvoudige
mensen. Gekonfronteerd met
de leer van Boedha heeft een
Vlaams missionaris aan de
voet van de Himalaja ooit ge
zegd «Ik ben naar hier geko
men om de mensen tot mijn
kristelijk geloof te bekeren
Maar in dat land, in deze sfeer,
in deze bergstreken, in die ar
moede, heb ik deemoed en
eenvoud geleerd en moet ik mij
soms inspannen opdat zij
mij niet tot hun geloof zouden
overhalen.
Boedha heeft nooit gezegd
wat Kristus wél deed dat hij
de zoon van God was, maar
zijn volgelingen hebben van
hem een bovennatuurlijk we
zen gemaakt. Misschien omdat
hij onbewust een voorloper
was van Kristus en voor een
deel dienst Goddelijke Leer
predikte. Boedha ook wilde de
vrede en de broederlijkheid
nu meer dan 2500 jaar gele
den. Hij zei al dat men kwaad
met goed moest vergelden, dat
de grote wijsheid er in bestaat
al zijn passies te beheersen.
Hij predikte onthechting en zui
verheid, eerlijkheid en recht
vaardigheid, en lang voor Kris
tus leerde hij dat men niet mag
stelen, niet mag doden, niet
is verwonderd over kledij en
daarbij dat Kristus de zaligma
king van alle mensen predikte,
dat HIJ zowel de vrouw als de
man als een verstandelijk we
zen met een ziel beschouwde.
Boedha niet Boedha was
voorzichtiger tegenover de
vrouwen. Misschien kende hij
ze beter. Hij, die nochtans als
Kristus de zelfverloochening,
de liefdadigheid en de caritas
predikte en zei dat de haat niet
door de haat maar alleen door
de liefde kan overwonnen wor
den, meende dat de man de
vrouw zoveel mogelijk uit de
weg moet gaan, dat men alleen
in hoogste nood en als het echt
niet anders kan met haar moet
spreken en dat men tegenover
haar altijd zeer voorzichtig
moet zijn.
Gelukkig hebben de mensen
van deze kontreien op dat ge
bied Boedha niet gevolgd.
Zoals al zijn kollegas onder
vond Boedha trouwens dat
niemand profeet is in eigen
land. De leer van Boedha had
allang andere landen gewon
nen eer hij in Nepal ingang
vond, in Nepal waar men het
meer moest hebben v_an het
Hindoeisme De leer van
Boedha is verstard, heeft niet
de moderne opgang gekend
van het Kristendom, zodat hij,
alle goede bedoelingen van de
profeet ten spijt, vaak een rem
was. Maar in Katmandoe heb
ben het boedhisme en het hin
doeïsme een innig verbond ge
sloten. Ze zijn bijna in elkaar
opgegaan. Ze gebruikten de
zelfde tempels en aanbidden
dezelfde beelden Duizenden
mensen draaien aan de
gebeds
molentjes. trekken aan bel
len die overal hangen, werpen
bloemen naar onherkenbare
beeldjes, en zingen daarbij.
Het geheel wordt gekenmerkt
door een vrije sfeer en een
spontaneïteit die indruk heb
ben gemaakt op de eerste hip-
Foto Bosmans
verder in het land, nog in de
Middeleeuwen leeft.
Zo is er op de markt van Kat
mandoe een klooster dat Ku-
mari Bahal heet. Daar verblijft
een levende godin, die door de
priesters wordt gekozen als ze
nog in de wieg ligt. Deze pries
ters brengen de babies onder
in een donkere kamer. Indien
een van die peuters dan niet
schreit, niet weent en een vol
maakt mooie, gave huid heeft,
wordt zij aangeduid om tussen
haar 14 en 21 jaar godin te zijn,
op voorwaarde dat haar ouders
tot de gilde van de goudsme
den behoort. Nooit mag het
meisje als godin uit het klooster
komen. Zij wordt door duizen
den vereerd en gevierd, maar
zij mag niet naar buiten komen
om het mee te maken. Zij is de
levende gevangene van de
godsdienst. Zodra zij meerder
jarig is wordt zij onder de men
sen teruggestuurd maar zij
heeft niet het recht te trou
wen en het bijgeloof wil dat
zij zeer jong sterft. Het bijgeloof
is zo sterk dat het nog in het
openbaar het offer van levende
dieren kent en dat in het verre
primitieve binnenland af en toe
kinderen op een altaar gedood
worden ter ere van allerlei go
den die alleen door het bloed
van de onschuldigen stil en
zoet gehouden worden.
Nepal wordt slechts stillekens-
aan wakker uit de middel
eeuwen. Dat plaatst de jonge
koning Birenda Bir Vikram Sjah
Deva, die begin 1972 zijn vader
opvolgde, voor schier onop
losbare problemen. Want bui
ten Katmandoe is Nepal zo rijk
aan ellende als aan mysterie.
Voor de 11 miljoen inwoners is
dit een van de armste landen
van de wereld Slechts acht ten
honderd van de mensen kun
nen lezen en schrijven, het
verbruik van dierlijke proteïnen
bereikt amper tien gram per in
dividu en per dag. er is slechts
In de buurt van Katmandoe,
verder het binnenland in, kan
men op de barre hoogten ge
tuige zijn van de betoverende,
poëtische opgang van de
zon maar helaas krijgt de
toerist zelden de armoe te zien
waarover die zon in het land
gaat schijnen.
In Katmandoe ontmoet men af
en toe nog hippies die geld be
delen om naar het vaderland
terug te keren. Over 't alge
meen zijn ze nog jong maar lij
ken ze ingevolge het drugge
bruik veel ouder dan ze zijn.
Hun bestaan is zo leeg als nut
teloos en hopeloos. Het helpt
ook niet hen geld te geven want
zodra ze een sommetje bij el
kaar hebben gaan ze drugs
kopen in plaats van een middel
te vinden om naar huis teruq te
keren. Daarom kreeg een Bel
gische hippie ginder van één
der Belgian Printer Trotters het
enig passende en mogelijke
antwoord «Je hebt het geld
gevonden om tot hier te gera
ken, je moet maarzorgen datje
werkt en geld vindt om terug te
keren».
Omwille van de tover van Kat
mandoe zullen de Belgische
toeristen altijd denken dat Ne
pal een mooi en onvergetelijk
land is Maar de werkelijkheid,
de armoe en de honger hebben
zij niet gezien. De enkele hip
pies die zij als «echte hippies»
menen gezien te hebben wa
ren in feite meestal rijkemans-
kinderen die van huis uit geld
genoeg hadden om zes maan
den makkelijk in een of ander
hotel te leven en het bestaan
van de hippies als een vakantie
mee te maken Zij behoren tot
de folklorë en tot het dekor.
Maar dat is niet de werkelijk
heid van Nepal.
Kerkstraat 70
9330 DENDERMONDE
Tel. 052-216 32 - 248.93
Telex 26795
en die omgeving, is het begrij
pelijk dat de emotie immens
moet geweest zijn van de los
geslagen jongeren die hun
westerse schepen achter zich
hadden verband om hier ten
aanschouwe van het land en
de bergen van de sneeuw op te
gaan in de hoop op een nieuw
en intens geluk. Er is in en rond
Katmandoe niet alleen het land
en de geheimzinnigheid van de
verre bergen, er is niet alleen
de eindeloosheid van de hemel
boven de wereld, er is in de
onmiddellijke nabijheid alles
wat voortdurend getuigt van
boedhisme en hindoeïsme, en
bijgevolg betoverend is. De
mengeling van godsdiensten
was het begin van gevarieerde
feesten en vieringen ter ere
van alle mogelijke goden en
godinnen die ergens hoog in de
naburige bergen moesten le
ven. Men vindt ze terug in tal
loze tempels, stupas (begraaf
plaatsen) en heiligdommen.
Het dal van Katmandoe, zegt
men, telt zoveel tempels als
huizen, zoveel goden en idolen
als inwoners. Op een relatief
kleine oppervlakte werden
door de eeuwen heen zowat
2700 monumenten opgetrok
ken die alle getuigen van ge
loof, liefde en leven. Steen,
baksteen en fijn geciseleerd
hout vormen met ontelbare
erotische motieven de basise
lementen van complexen
waarin zowel Chinese als indi-
sche invloeden terug te vinden
zijn. Want Nepal krijgt niet al
leen de hulp van de Amerika
nen, het is voortdurend getuige
van een totnutoe beheerste in-
vloedsstrijd tussen India en
China die meer om militaire en
politieke dan om andere rede
nen vaste voet willen hebben in
dit koninkrijk.
De oudste godsdienstige tem
pels zijn de boedha-stupas die,
zoals deze van Bodnath, op
4 km. van Katmandoe de
grootste ter wereld alle af
beeldingen vertonen van
hippies moeten ze niet leven, deze kleintjes. Maar ze willen.wel enkele woorden Engels radbraken voor
n aalmoes.
(foto Roels)
u's zwermen nu voor grof geld uit naar Europa. De gouden tijd in
is voorbij.
een klein Zwitser
een illusie. Zoals alle
die er voor het eerst
kwamen ook de Bel-
Trotters onder de
van de onvergetelijke
op de majesteit van de
en hoogste berg-
ter wereld. Vanuit
kan men zoniet
hand dan toch met de
en dus met het hart en
tot aan het dak
wereld reiken. Ontroerd
pracht van de natuur
(foto Fr. Herreboudt)
(die meer dan eens met de
weelde van haar schoonheid
de miserie van de mens ver
bergt) drongen de Belgische
toeristen aan op een tweede
bezoek.
Zij vroegen de rest van de reis
in te korten om een dag langer
van Katmandoe en zijn omge
ving te kunnen genieten. Als
nuchtere, beschaafde, ge
zonde en verstandige mensen
als de Printer Trotters moeite
hadden om zich los te rukken
uit de tover van dit landschap
