f iVA GROEIT ER IN MYNEN HOF? (V)
FOLKLORE-FLITSEN UIT DENDER-EN SCHELDELAND
Dendermonde
Lange reeks kampioenenvieringen ingezet
16 - 26/4/74 - De Voorpost
ONS ENSIKLOPPEDIEKEN
(Letters I en J)
Iffra: Ongetrouwde madam.
Indeks: Alarmklok voor de kleinhandel om
de prijzen een paar maanden vroeger te
verhogen dan ons pree.
Inflatie: Toestand waarin er van 't één veel
te veel en van 't ander veel te weinig is.
Inkomsten: Hoe meer g'er hebt hoe meer
g'er zoudt willen.
Ierem: Stuk uit het huishouden. Er zijn
dag- en nachtierems. Wordt veelvuldig en
verkeerdelijk EMMER geheten, dat
SLOEKKER betekent. Bv. A-j-heit nen
IEREM vol mè gaa lowies en tèn zoit em
nog mier wille, diejen EMMER.
Jakkemakka: Voormalige Dendermondse
kolonie met een zeer tropisch klimaat en
waar d'apen pek sch...
Ja watte: Aalsterse en Dendermondse
uitroep waaraan men de beschaafde en
fatsoenlijke lui aanstonds herkent. Enkele
onderontwikkelde versies ervan: JEIN
DEH (Brussel) OH GI GODFER HIER
E GEUNTER (West-Vlaanderen) Tiens.
tiens, tiens (Gents) NAA IS 'T NET
ZEH (Antwerpen).
Jiedassen: Iemand kwellen, treiteren, niet
met rust laten. Bv. A-j-hei nog nie gedoen
as heir gejiedast. A zal heir jiedasse tot as
ze 't aftrapt. Ik zoi mè van dieje proetsj zu
lank nie loete jiedasse.
Jiejiep: Buigzaam, om te kauwen en
daarna op te eten. Niet verwarren met
blandjak, dat eerst wordt gegeten om dan
te kunnen kauwen. Zie ook SJIEK. Niet
verwarren met Tjiep-Tjiep.
Jef Van de Melle: Iemand van niemendal
die van zichzelf denkt dat hij zeer
belangrijk is. Bv. Ik hem tei boy JEF VAN
DE MEILE geweist hein, mo doyne kost vè
moy niks doegn. Dasse den doynen a gaa
zènnen bong geive zeije.
Jij, jou, jouw, jullie: Katten-A.B.N. door
Vlaamse tekstdichters van idiote songs
veelvuldig gebruikt voor het gemak van het
rijm. Bv.
Wat zeggen jullie nou.
Toch zoveel van je hou!
Jonnen: Iemand met volle overgave iets
goeds wensen. Bv. Van een kat die op een
mooi tapijt of stuk meubel een keutel
deponeerde of eens rustig plaste zegt men
dat die u «de penning heeft GEJOND».
EEN KLEINE BAKKERGESCHIEDENIS
TE OUDEGEM
In de Voorpost nr. 45 jaargang 1972
deelden wij, op verzoek van lezers uit
Oudegem, onze bevindingen mee wat
betreft de oorsprong van het aldaar voor
hcrenvest gebruikt woord BAKKER. Wij
hebben toen zo wat rond de pot gedraaid
om uiteindelijk te moeten bekennen dat wij
niet wisten waar dat woord vandaan kwam.
Al strompelend leert men lopen, en héél
toevallig meenden wij onlangs het geheim
van die bakkergeschiedenis ontsluierd te
hebben. Wij hopen er deze keer toch wat
dichter bij te wezen. Inderdaad, in de
Grote van Dale vonden wj als gewestelijk
dialectwoord vermeld BONKER, dat een
korte herenjas van dik ratiné zou beteken
en.
Wij laten het aan de filosofen van Haagem
over de graad van verwantschap van
BAKKER met BONKER af te wikken en
te wegen
DE PEIRDENEKSPOZIESSE
Asse va ze leive ne kier in Derremonde e
schuun inisjatief gepakt hemme, awel tèn
is da toch naa zenne, met die barak op de
Grute Mert. Ver den ieste kier in za lank
leive goet ons Peird mouge meid oen mè
nene echte mode-show. astabliet! En da ge
na iesj wist mè wie? lest en veiral, het Ros
Balatom van Oijlst doe zeikers mei. te
soeme mè nog veil ander bieste. En as 't a
iemand vroegt, ons Prominenten zain al
viertien doege dag en nacht oen 't
onderhandele mè da druug en da nat
kommetait van Sport. Ontspannink, Vas-
tcnoeved. Blommestoet enz. enz. van Sin
Sjilles. Want die hemme doer ni allien
VENGSKE, van de Girondaine, tlak op za
Iaif! Diejen hei na zan hande en zanne
mond vol (en misschien uuk zannen boik)
mè de preparoesses vèer d'oupenink van de
Peirdebarak en a heid ons doerte van in
den Alcazar ghiel die ekspoziesse van noijl-
,leke tot droijken oitien gedoen. 't Is mor da
'dat doer op de Grute Mert nogal een
pantomiene goe werre zenne. En doer was
niks oen te doen, ik moest een pantomiene
goe werre zenne. En doer was niks oen te
doen, ik moest mè-j-hem de Mert afdwaile,
en pessies doen of dat die barak doer al
stond swajnst datten hij eksplikeirdege wa
datter ammel te zien zoi zain. En a begost:
Mijn duurbare folkloranten,
In deze barak van precies dertienhonderd
en twee vierkante meter, het symbool der
vrijheid, zelfstandigheid en de wederop
bouw onzer stad, staat voor de eerste keer
in de geschiedenis, het ROS BEIAARD te
pronk gesteld, omringd door zijn eremer-
ries als daar zijn het ROS BALATUM van
Aalst en het ROS BAJOOT van SJEN
DELLES, samen met de volbloeden van
het KEJJR en de DONKSTRAAT. Daarbij
komen nog ons KLEIN PEIRD ZONDER
STEIRT, de KEMEL, de WALVIS, de
ZWAAN met tenslotte de HUPPELPEIR-
DEKES. Ik vraag u, welk circus kan
heden ten dage nog zulke verscheidenheid
van edele dieren bijeen vergaren in één
menagerie?
Sedert de bloedige omwenteling van 1830
mocht ons Koninkrijk tececht bogen op
twee beroemde, maar Waalse Barakken:
de BARAQUF. MICHEL en de BARA-
QUE FRAITURE. Dendermonde en zijn
afhangen gaan er thans fier op deze
onrechtvaardige barakkenverdeling en
communautaire schoeffelderij enigszins de
kop te hebben ingedrukt. Voortaan bezit
ten de Vlaandcrs ook hun barak, en wat
voor écn zeg de BARAOUE BAYARD!
Mijn waarde sliert folkloristische toehoor-
rechtstaande sterven. Om louter technische
redenen konden de Grote Mannen moeilijk
rechtop in de barak, tenzij men hunne kop
er langs buiten had laten uitsteken. Dat
was nu eens geen gezicht en omdat de
meeste Grote Mannen, zoals gezegd,
rechtstaande sterven maar al liggend hun
tijd doorbrengen, werd geopteerd voor de
ligstand. Een paar ambetanterikken onder
de prominenten zouden de Reuzen geren
hebben doen zitten, maar waar moesten de
zetels gevonden worden, en wie staat nu zo
maar. zelfs voor een Grote Man, zijn eigen
zetel af? Daar zouden politieke kracht
lijnen door krom getrokken geworden zijn
en knelpunten uit voortgekomen zijn en
daar is zo al knelderij genoeg.
Dames en Heren, het derde en laatste
paviljoen in onze BARAQUE BAYARD,
werd geheel en gans gewijd aan iets dat ons
volk in het algemeen, en de Dendermonde-
naars in het bijzonder, nauw aan het hart
ligt: de STAMENEE. Degenen onder u dei
lezen kunnen zullen boven de ingang van
deze stand de inscriptie kunnen bewon
deren DE STAMENEE DOOR DE
EEUWEN HEEN. De twee wassen beelden
hier bij het binnenkomen stellen de
Dendermondse patroonheiligen voor der
slijterijen van geestrijke en gegiste dran
ken DIZZE DEN DRONKOERD en
SI DDE DE ZATTEKONT. Let er op hoe
minzaam, ontspannen en devoot deze
personages de ganse rij van kabberdozen in
de loop der tijden overschouwen. laat mij
er enkele opnoemen:
Merovings tijdvak: De stamenee staat nog
in haar kinderschoenen, dat valt direkt op.
Enkele gewezen oude Belgen in kennelijke
staat van dronkenschap houden een stenen
kroes MEDF. in de hand en spelen op de
PITJESBAK. Af en toe brult er een van
hen woest-ga-weg .PUEl'EN OIT DEN
BAK!» Een bazin is er niet te zien. De -
prijslijst is in he-1 Romeins.
De prijslijst lijkt wel een blik waard e .ei
bestaat uit een natte vod, een stuk krijt e j
een zwart bord. want wegens de infiat a)
stijgen de prijzen tussen twee pinten in. C (uj
stamenee dient als lokaal voor biljar jQi
vogelpik, pitjesbak, duivenbond en zitdi y
gen voor rondreizende politiekers of gelijl
gestelden. Aan de toog hangen langharig ,j
minderjarigen en tegen de muur op
bankskes zitten baardeloze ouden
dagen. De jeugd zegt niet veel maar drinl jg
des te meer terwijl de ouderen hun bir
laten verschalen maar onafgebroken zevi
ren en zagen over hun pensioen i
ziekengeld.
Ziedaar, geachte meelopers, een klein
greep uit onze Peirdenekspoziesse, die na:
verluidt, de moeilijksten zal bevredigen.
NEEN NOOIT
(Smartlap opgetekend tussen 1914-1918 I !p
Berlare)
I. Vóór de traaljen ener venster
Aan een zwarte kloostermuur.
Zat een jongeling te wenen
Op het stille nachtelijk uur.
Laura, sprak hij, mijn vriendinne,
Waarom scheidet gij van mij?
Och verlaat dit treurige klooster
En kom. rust hier aan mijn zij.
Refrein:
En een blanke maagdenwezen.
Keek hier door de traaljen uit
En een stemme sprak vol tranen
Nooit, nooit, nooit wordt Laura, Laura uw
bruid!
II. Laura sprak hij, lieve Laura
Zonder U besta ik niet
En het leven is mij een beke
Die langs ruwe doornen vliedt.
'k Zie U soms in mijne dromen
En dan is mij 't leven zacht;
Ach verlaat dit treurig klooster
de stad in rep en roer zetten
met een grote optocht en een
grandioos vuurwerk.
NAAR HUIS
De bestuurder van de autocar
zal het wel niet geloofd hebben
toen de mannen van «Dender
en Schelde» hem zegden dat
hij na de match recht terug naar
de Denderstede moest rijden.
Dat was nog nooit voorgeval
len. Meestal moest hij hier én
daar stoppen om na span
nende wedstrijden de emotie
weg te spoelen of om klinkende
overwinningen te vieren. Een
bezigheid waaraan de suppor
ters zich dit jaar ten volle heb
ben kunnen wijden. Maar nu
stonden er andere dingen op
til. Willy, de patron van 't Antie
kens, het lokaal van de klub,
had door zijn sympatieke ma
dam en de hele familie stapels
boterhammen met kopvlees la
ten klaarmaken. Bij zo'n bui
tenkans blijft geen enkele
Dendermondenaar hangen en
de geïmproviseerde refter liep
snel stampvol.
OPTOCHT
De supporters konden best
een hartversterkertje gebrui
ken want om zeven uur moes
ten zij opnieuw klaar staan om
op stap te gaan. Met vele per
sonaliteiten en het muziek op
kop trokken zij door de straten
van Dendermonde, terwijl de
traditionele voetbalairekens
werden gespeeld en gezon
gen. Er werden bovendien nog
vier herbergen, waaronder het
lokaal van KAVD bezocht, zo
dat na een tijdje de gevolgen
van die bezoeken duidelijk
merkbaar werden. Het maakte
wel een fantastische indruk
met die toortsen die aan de
grote bende een spookachtig
uitzicht gaven.
VUURWERK
Rond halftien schrok Dender
monde opnieuw op van de eer
ste geweldige knal die het
vuurwerk aankondigde. Wie
gedacht had dat het zo maar
een vuurwerkje van keske-
schiet zou worden kwam be
drogen uit. Het werd een gran
dioos geval waarin de paars-
Met zes bussen waren ze naar Zwevegem getrokken. Zes bussen vol
supporters die gedurende anderhalf uur hun hart zouden vasthouden.
Nee, het ging er niet meer om kampioen te spelen, die bloemen staan
allang in de vaas, maar om de reeks van dertig wedstrijden zonder verlies
eervol te kunnen afsluiten. Desnoods zouden ze zelfs de bal in de muit van
de tegenstrever roepen, maar zij waren vast besloten het tot een goed
einde te brengen. Maandenlang hebben de supporters zich hees geroe
pen, hebben de muzikanten zich de longen uit het lijf geblazen om KAVD
op kop te houden, voor de laatste wedstrijd zouden zij nog eens alle
krachten bundelen. En het hielp. Hoewel gedurende de laatste minuten de
spanning ondraaglijk werd, daar KAVD nog steeds op een 3-2 achter
stand aankeek, konden de Dendermondenaars een zestal minuten voor
het laatste fluitsignaal van het seizoen de verlossende goal skoren. Het
was hen gelukt. Zwevegem had nochtans beloofd de kampioenen te
zullen vieren met bloemen en een eerste nederlaag. Het tweede deel van
dat programma verviel.
DE SUPPORTERS
Sinds vorig jaar kan KAVD re
kenen op een krachtige, luid
ruchtige en vooral talrijke spio
nkop die vertrekkend vanuit
verschillende herbergen
steeds met een vijftal autocars
elke uitwedstrijd volgen, wat
voor gevolg heeft dat de thui
sploeg Dendermonde graag
ziet komen en dat er steeds
veel ambiance heerst rond de
groene mat.
Haantjes-de- voorste zijn de
mannen van het muziek en de
supportersklub «Dender en
Schelde» die momenteel meer
dan honderd leden telt. Zij wa
ren het trouwens die vorige
zondag reeds voor een offi
cieuze viering zorgden en gans
Dat zijn de mannen die het waar maakten. Na een somber verblijf onderaan speelt KAVD
opnieuw in de hogere reeksen, (v)
blauwe kleuren domineerden.
Ondertussen speelden de mu
zikanten onverpoosd hun hele
repertorium en toen ook nog
het Ros Beiaardlied weerklonk
zagen wij in de ogen van de
trouwste supporters een lichte
glinstering, een nauwelijks be
dwongen traan.
BAL
Met het vuurwerk was het nog
helemaal niet gedaan. De vele
bezoekers drumden toen naar
de deuren van het Antiekens,
waar van de refter een balzaal
was gemaakt. Wij wilden er ook
even binnen, maar werden
onmiddellijk letterlijk buiten-
gewalst, want de dansers ver
overden zelfs de straat. Op de
Oude Vest en omgeving was
zoveel beweging als in de be
ste kermisdagen, zodat toeval
lige en onwetende bezoekers
met de wijsvinger naar het
voorhoofd wezen. Zij wisten
echter niet beter. Bij zo'n gele
genheden mag men al eens zot
doen. De supportersklub Den
der en Schelde heeft in elk ge
val haar best gedaan om van
de kampioenenviering een in
drukwekkende gebeurtenis te
maken.
K/
NOG NIET GEDAAN die
Naar wij vernamen is hetptf
ter nog niet gedaan met
ten. Ook de stad Dt
monde voorziet nog vierii
Dat vernamen wij althai
Dolf Wachtelaer, lokaalhi
van KAVD. Die feesten zijj
niet juist op punt gesteld,
ook die worden formii
daarvoor zal KAVD en
pen Wiemeersch wel zoi
Het bestuur en de ledenpe
de supportersklub «Dei n
en Schelde», lokaal «Ar je
kens», dankt al diegene
die hebben bijgedragen^
het wellukken van de k jg
pioenenviering
KAVD-Dendermonde.
het bijzonder danken wf03
firma BOON uit Zele, &n
gratis het prachtige vi
werk op de Oude Vest hk,
afgestoken.
Lokaalbaas Dolf is in zijn nopjes. Kampioenen zettei1
tering naar de nering.
