LEO CANJELS GELOOFDE
IN DOELMAN DANNY CHRISTIAENS
JONGE BERLARENAAR WAS TWEE JAAR
BIJ KLUB BRUGGE
«IK WEET DAT IK DE BESTEN WAARD BEN, IK
VRAAG ALLEEN DAT MEN IN MIJ GELOOFT»
22 - 26/4/74 - De Voorpost
Ik weet dat ik het kan, ik wil het ook bewijzen. Maar dan
moet men me een kans geven.(r)
NAAR DE
WESTHOEK
Die transfer naar het fiere
Brugge kwam er niet zomaar
de poorten worden niet open
gegooid voor de eerste de be
ste Eerst komen er testwed
strijden en nadien, -en zelfs op
de eerste plaats, kijkt men
«wie» de kandidaat is er moe
ten stevige garanties zijn op
het stuk van de morele en zelfs
intellektuele bagage van de be
trokken jongere. Een profcar
rière, want daar moet het ten
slotte regelrecht naartoe, wordt
op een soliede basis gebouwd.
Improviseren of gokken moet
men zoveel mogelijk uitsluiten.
Vooral trainer Canjels, u weet
wel, de Hollandse trainer van
blauwzwart, geloofde onmid
dellijk in Christiaens. Resultaat
was dat Danny naar de Wes
thoek verhuisde. Hij ging er bij
«pleegouders» wonen, trainde
zoals nooit tevoren en leefde
nog alleen voor zijn sport. De
transfer naar Brugge was niet
definitiefover twee seizoenen
liep de verbintenis, maar er be
stond een goede hoop dat de
overeenkomst tussen Danny's
vroegere klub en de eerste na-
tionaler mettertijd zou verlengd
worden.
Dat eerste seizoen is een mee
valler geweest. Oefenmeester
Canjels pompte Christiaens
-niet alleen de noodzakelijke
dosis zelfvertrouwen in, hij
eerde hem ook nog een massa
<nepen van het vak. Daaren
boven doorliep de Berlarenaar
alle «staties» hij keepte met
le UEFA's, de juniores, de in
vallers en mocht ook al eens in
het fanionteam onder de lat
Maar toen het seizoen 1972-
1973 afgelopen was, begon de
larigheid. Op 1 oktober van
vorig jaar moest Danny onder
de wapens. Hij trok het blauwe
matrozenplunje aan, bleef drie
dagen in de buurt van Brugge
en verhuisde nadien prompt
naar Heverlee. Op de school
banken zitten. Twee maand
bleef Danny in het Leuvense
en kwam achteraf in de ka
zerne van Oostende terecht.
ANDERE TRAINER
Er was bij Brugge een en ander
veranderd toen Danny Christi
aens uit Heverlee terugkeerde.
Canjels was door De Wit, een
andere Nederlander, opge
volgd. Het hoe en het waarom
moeten we vanzelfsprekend
niet in geuren en kleuren vertel
len de voetbalfans weten dat
het allemaal te maken had met
een interview dat in de pers
verscheen. Voor Danny Chris
tiaens betekende een en ander
een ingrijpende ommekeer
zijn afwezigheid uit het «klub-
milieu» impliceerde een ver
vreemding. De Wit kende hem
niet zo goed en eigenlijk was
het niet zo venwonderlijk dat
Danny een beetje genegeerd
werd. Geloofde Canjels door
dik en dun in de door hem
«ontdekte» Christiaens, voor
De Wit was de Berlarenaar
eerder een naam met een
vraagteken achter
Een beetje ontgoochelend
werkte die vaststelling wel,
maar Danny's moreel leed er in
het geheel niet onder. Drie keer
per week tufte hij van Oos
tende naar de Klokke om te
trainen en na een paar weken
stond hij al in de invallersploeg.
Zowel tegen Racing Whites,
Standard Luiks, Beverens en
Beerschots «tweede team».
Hij was ook «bankzitter» voor
Luc Sanders tijdens de match
tegen Beerschot
Eigenlijk had men in Brugge
nooit geloofd dat «matroos
Christiaens» dit seizoen nog
zou terugkeren tijdens zijn le
gerdienst doet een jongere,
zelfs al is hij geobsedeerd door
zijn sport en zoekt hij naar alle
achterpoortjes om toch naar
het stadion te kunnen gaan,
niet altijd wat hij wenst. Vooral
omdat na de diensturen een
uitgebreid gamma «vrijetijds-
mogelijkheden» voor het grij
pen liggen, zoeken de meesten
het bovendien liever in een
avondje-uit dan in keiharde fy
sische inspanningen
Gemakkelijke ontspanning en
gekommercialiseerd amuse
ment trokken Danny echter niet
aanliever dan in het anoni-
maat weg te deemsteren en
een vol jaar te «verliezen», trok
hij het trainingsplunje aan. Die
uitstekende mentale inge
steldheid leidde tot een toena
dering tussen de «onbekende»
Christiaens en trainer De Wit.
Vooral toen laatstgenoemde,
na de komst van Happel, de
zorg kreeg over de jeugd,
leerde De Wit de Berlarenaar
beter kennen en waarde
ren. Resultaatde sfeer is he
lemaal omgeslagen en Christi
aens «staat» er opnieuw.
Het is niet meer diezelfde Danny Christiaens van twee jaar geledende
eerder tengere jongen van toen is uitgegroeid tot een robuuste atleet, een
man die blijkbaar tegen een duwtje kan. Hij glimlacht even als we hem dat
vertellen Nou ja, wat zou je willen, een hele tijd heb ik alleen aan sport
gedaan. Bijna de dag lang trainen en nu ik soldaatje speel beperkt mijn
bedrijvigheid zich niet alleen totvoetballen Hopen, zwemmen, het hoort er
allemaal bij
Toen F.C. Berlare eerder toevallig naar Eerste Provinciale promoveerde,
werden de dirigenten door die gang van zaken een beetje overdonderd.
Er bleef nog heel weinig tijd over om naar volwaardige versterking uit te
kijken omdat de transferperiode er bijna op zat wanneer officieel werd
medegedeeld dat de klub een trapje hoger klom. Bovendien waren er nog
andere wolfijzers en schietgeweren het terrein in de Broekstraat werd
verkaveld en er moest gauwgauw een oplossing gevonden worden. Ten
slotte verhuisden de puiten metal hun hebben en houden naar Overmere.
Slechts één schamel seizoentje rooide Berlare het in de hoogste provin
ciale afdeling, ledereen deed zijn best, doch niemand kan van een raap
een appel maken. Resultaat van het experiment was opnieuw degrade
ren.
Eén pluspunt stak erin keeper Danny Christiaens reveleerde zich tot DE
belofte. Als zestienjarige hield hij de ploeg meer dan op zijn beurt over
eind. Zijn goal was af en toe een echte schietbarak. Maar precies daar
door schitterden de facetten van Danny's talent als onvervalst diamant.
Danny Christiaens is op het terrein van de Overmeerse Kloosterlandstraat
«ontdekt» door scouts van vooraanstaande verenigingen. Eén van die
klubs was het toen op brede vlerken wiekende F. C. Brugge dat trouwens
een jaartje later landskampioen werd.
DIALOOG
Onder het beleid van Leo Can
jels werden de keepers aan
een speciale training onder
worpen. Oefenen gebeurde in
«groepsverband»lopen,
techniek, taktiek en aanscher
pen van de fysische konditie
hoorde er natuurlijk allemaal
bij. Doch één keer per week
haalde men de doemannen uit
het peloton en er volgde steeds
een apartje voor de «akroba-
ten». Want dat laatste zijn
doelmannen toch wel een be
etje.
Met het heengaan van Canjels
was ook die gespecialiseerde
keeperstraining zo goed als
opgedoekt. Slechts sporadisgh
gebeurde het nog. Danny
Christiaens wilde het graag
zoals vroeger en drong er tot in
den treure toe op aan om die
verloren gegane «traditie» te
rug op te nemen. Hij vroeg zelfs
een onderhoud met het be
stuur en door de «groene» tafel
werd zijn verzoek ingewilligd.
Het kwam tussen Christiaens
en het bestuur op dat stuk zelfs
tot een vlotte dialoog
Tot eind december steekt
Danny Christiaens in het «ma-
trozenkostuum» de drie laat
ste maanden moet je niet als
legerdienst tellen,» zegt hij,
«die doe ik als supplement bij
het verplichte jaartje omdat ik
anders naar Duitsland moest».
Danny zal wel iedere dag naar
de kazerne te Oostende moe
ten, doch 's avonds is hij vrij.
Tijd om te trainen heeft ie dus.
En op zondag kan hij ook voet
ballen. Dat zal niet meer als lid
van Klub Brugge zijn, want op
het einde van dit seizoen is zijn
verbintenis afgelopen en keert
hij automatisch naar zijn vroe
gere vereniging terug. Of hij
ook voor de fusieploeg FCSK
Overmere speelt, is een ander
paar mouwen de belangstel
ling die voor hem bestaat, zal
bijna automatisch in een trans
fer naar een ploeg uit de natio
nale afdelingen resulteren.
Danny werd trouwens al eens
meer voor een test geïnviteerd
en enkele dagen geleden
speelde hij nog met Jong Klub
Brugge een match tegen
Vierde Klasser Aalter. Waar
nemers vertelden achteraf dat
een heleboel positieve zaken
aan de keeping van deze bijna
twintigjarige vastzaten.
UITSTEKENDE
LEERSCHOOL
Is dat tweejarig verblijf van
Danny Christiaens voor de be
trokkene een goeie zaak ge
weest «Inderdaad» is het
spontane antwoord, «om maar
een paar zaken te citeren
toen ik voor Berlare speelde
had ik een heilige schrik voor
hoge ballen. Nu heb ik daar
geen enkel probleem mee Het
is gewoon een kwestie van
«stielkennis». Vroeger stond ik
op de doellijn geplaktik
durfde gewoon niet buiten de
«kleine rechthoek» gaan. Nu is
gans het strafschopgebied
mijn domein, en als het echt
moet ren ik ook een heel eind
het terrein op. Ik was twee jaar
geleden een doelman in de let
terlijke zin van het woord in
Brugge heb ik ook leren voet
ballen, meespelen met de an
deren, aanvoelen wat gaat ge
beuren. Het heeft ook een be
etje met zelfvertrouwen te ma
ken. Je mag natuurlijk achter
spelers van een provinciale
ploeg niet vergelijken met jon
gens die geschoold worden
met het oog op een profloop
baan op hoger niveau is er
meer organisatie. Niet omdat
de trainer beter is, doch ge
woon omdat de waarde van het
spelersmateriaal niet doorde
weeks is».
Ook de trainingen zijn totaal
anders dan in lagere afdelin
gen «In Berlare werd ge
vraagd of we wilden oefenen.
Bij Brugge moet je het doen. Je
wordt er trouwens ook voor be
taald. Enkele rondjes lopen en
tegen je zin een beetje tegen
een balletje trappen om de tijd
te doden, helpt je geen millime
ter in de goeie richting een
carrière opbouwen stelt hoge
eisen. Ik vind het normaal dat
ze iemand die zijn best niet
doet naar de kleedkamer stu
ren. Met de mentaliteit van een
luilak geraakt een voetballer,
en dat zal wel voor alle discipli
nes zijn, nooit boven de mid
delmaat».
TOEKOMST
Danny Christiaens heeft aan
het Brugs intermezzo twee
biezonder positieve dingen
overgehoudenhij heeft on
dervonden dat hij Eerste Na
tionale waard is en zijn belang
stelling voor voetbal evenals
zijn grenzeloze ambities zijn er
Danny Christiaens, vertrouwen in de toekomst (r)
Danny is nog steeds de grote belofte van voor twee jaar. Hij is echter rijper geworden en
heeft meer stielkennis verworven, zodat hij een grote loopbaan tegemoet gaat, zegt de h.
Frans Van de Wiele, een man die voetbal ademt, (r)
nog door aangescherpt. Of hij
vandaag of morgen door een
eersteklasser benaderd wordt,
bezorgt hem geen slapeloze
nachten Danny weet wat hij
kan en van primordiaal belang
is dat men hem het vertrouwen
schenkt. «In Brugge heeft men
mij naar een professionele in
gesteldheid gekanalizeerd.
Begrijp me niet verkeerd dat
heeft niets met centen te ma
ken. Veeleer betekent het dat
ik het keepen, het uitoefenen
van het doelmanschap, als een
stiel heb leren benaderen. Er
bestaat een hemelsbreed ver
schil tussen iemand die in sport
bedrijven slechts een boeiende
hobby ziet, en degene die de
perfektie nastreeft en zichzelf
geen foutje vergeeft
Hoe Danny de toekomst ziet
«Kiezen tussen de verschil
lende aanbiedingen, en vooral
liefst aan het andere eind van
België voetballen. Mij waar
maken in mijn nieuwe omge
ving en bewijzen dat Canjels
de zaken juist had bekeken
toen hij mij te Berlare weghaal
de. Of dat nu in 's lands hoog
ste afdeling of in vierde klasse
gebeurt, laat mij koudik wil
voetballen, het is een stuk van
mijn leven geworden».
Danny Christiaens heeft met
Jong Klub Brugge tegen een
massa befaamde buitenlandse
ploegen gespeeldBayern
Munchen, Leeds United. Inter
Milaan en weet ik veel. Hij trad
in het buitenland op en kwam
met veel ervaring en een rijke
dosis routine huistoe hij staat
dus niet met lege handen en
heeft veel voor op tal van an
dere leeftijdsgenoten die dat in
ternationaal kontakt ontberen.
Danny heeft buiten een keep
ersloopbaan nog wat anders
op het oog graag zou hij eens
of later het D-diploma als moni
tor in de lichamelijke opvoe
ding op zak steken. Vooraleer
hij daaraan toe is, zit daar drie
jaar schoollopen aan vast. Al
leen op zaterdag moet hij naar
de kursussen, zodat er tijd ge
noeg rest om andere zaken te
doen.
Intussen is zijn legerdienst nog
steeds niet rond hij is geselek-
teerd voor de volgende mili
taire kampioenschappen en
voetbalt trouwens iedere
woensdag. Een dagelijkse
training, zelfs in het «dode sei
zoen» heeft Christiaens er ook
al voor overVan Rompaey,
ht<
een speler van Willebroelfve
«woont» evenals Danny in d
kazerne te Oostende. Met zij
tweetjes spenderen ze dag n
dag een vol uur aan (hoe kai
het anders)voetbal«J Ói
blijft dan in de sfeer. Sommige aa
gooien na het seizoen d pf
shoe's met een zucht van ver
lichting in een hoekje. Ik ka
dat gewoon nietmisschie
ben ik ergens een maniak
maar het is nu eenmaï
zo
LUISTEREN
Of we Danny Christiaens vana
augustus in de streek van Aals
en Dendermonde zullen ziei
akteren, kan vandaag no<
niemand met ja of nee beant
woorden. Mettertijd worden w<
op dat stuk wel wijzer. Intussei
luisterden we graag eens naa
het oordeel van een kenner
de h. Frans Van de Wiele, ie
mand die voetbal ademt en al
dirigent van FC Berlare de ont
bolstering van Danny's taler1
van- dichtbij heeft meege
maakt«We hebben zijn kon
takt met een grote klub nooi
kunstmatig in de hand ge
werktChristiaens is ontdek
geworden. Voor ons was hi
uiteraard een aangename ver
rassing toen we vaststelder
dat voor hem meer dan
wone belangstelling bestond
Ikzelf vind het fijn dat Dann}
een loopbaan kan opbouwen
Vooral omdat hij naast de aan
geboren kwaliteiten ook di
goeie mentaliteit bezithij laai
zich niet uit zijn lood slaan bi W
de eerste tegenslag, bezit eer :hL
moreel dat bergen verzet ei
leeft zoals iedere sportman da
zou moeten doen. Toen hive
twee jaar geleden naar Bruggr ek
verhuisde was dat met het oo< t
op een profcarrière. Die zit e uvv
nog altijd in voor hem op 20 >t
jarige leeftijd is hij nog altijd DE
belofte. Maar er is meerhij i:6
nu rijper geworden, heeft mee pt
inzicht en de stielkennis die hi
opdeed kun je niet zomaa
wegwuiven. Het natuurtalen
van voor twee jaar is nu to an
volle ontplooiing gekomen. II er
geloof onvoorwaardelijk ir bt
hem».
En Danny zelf «Ik vraac j(
slechts één zaak,» zegt doe-
man Christiaens «geef m( J(t
een kans en ik bewijs wie en|it
wat ik ben
MARC MARCEL
