DERTIEN JAAR NUMMER ÉÉN IN VLAAMSE SHOW «MOEDER WAS BANG DAT IK DE KOST NIET ZOU VERDIENEN» eT Daar heb ik' 28 - 10/5/74 - De Voorpost Het Zonnebos te Steenokkerzeel is één van de talrijke residentiële wijken enkele kilometers buiten Brussel in de richting van Aalst. De onmiddellijke nabijheid van onze nationale luchthaven, waar het oor verdovend lawaai van de straalvliegtuigen je voortdurend aan herin- nertj maken deze wijk bijzonder aantrekkelijk voor piloten en hoge funktionarissen van onze nationale luchtvaartmaatschappij. Dat in de villawijk van deze Vlaamse gemeente de verfransing ook al flink aan de gang is ondervonden we toen we tot tweemaal toe de weg vroegen en telkens een antwoord kregen in de taal van Molière. Toen we de naam Will Tura uitspraken, want dat was de man die we zochten, bleek dat echter toch ook voor die kleine frankofoontjes geen illustere onbekende te zijn. Het was een erg vriendelijke Will die ons verwel komde in de riante villa, waar hij jaren lang heeft gewoond en waar thans ook zijn moeder nog woont. Will zelf woont sinds zijn huwelijk te Brussel, maar ontvangt zijn gasten nog steeds te Steenokkerzeel. «Ik ben gesteld op privacy. Er zijn al heel wat show-joernalisten mij komen vragen om een reportage in onze huidige woonst te maken, maar ik vind dat wij toch ook nog wel iets voor ons alleen mogen bewaren, niet WESTVLAMING Arthur Blanckaert, want zo staat Will in feite in het bevol kingsregister, werd geboren in het Westvlaamse Veurne, waar hij zijn jeugd heeft door gebracht. Hij heeft nog drie broers en één zus. Will voelde zich reeds erg jong tot de mu ziek aangetrokken. Op 12- jarige leeftijd studeerde hij vo lop akkordeon en notenleer en Will had ondertussen al heel wat muziekdiploma's op zak en ook niet minder dan drie eerste prijzen in de muziekakademie gehaald. Zijn besluit stond in tussen vasthij zou beroeps muzikant worden. «Mijn moe der was er oorspronkelijk wel bang voor. Mijn andere broers hadden allen een vak geleerd. Zij konden hun boterham ver dienen. Toen ik moeder sprak De oude kollegepriester zal zich wel niet bewust geweest zijn dat hij toen de eerste voor spelling deed van wat het fe nomeen Will Tura in Vlaande ren zou worden. Ruim dertien jaren staat Will schier onafge broken helemaal bovenaan in de waardeschaal van de Vlaamse showmensen. De kri- teria voor die waardeschaal zijn naar onze mening de enige maar kunnen. Als je hem na al die jaren vraagt waaraan hij dat enorme sukses dankt, dan krijg je een enigszins onverwacht ant woord «Ik dank eigenlijk alles aan mijn ouders en aan mijn heer Kluger, mijn producer. Als er ook van mezelf iets tussen zit dan zal het wellicht mijn werklust zijn. Maar het is enorm belangrijk dat je eigen familie je helemaal steunt. Je maakt in je loopbaan altijd ups en downs mee, dat was ook met mij het geval. Als het erg goed gaat, moet je daar nuch ter bij blijven en je niet gaan vergaloperen gaat het echter slecht, dan heb je opnieuw steun nodig om er bovenop te komen». Voeg daar dan nog mijnheer Kluger bij, mijn pro ducer, die buitengewoon voor mij gezorgd heeft, maar hij zegde mij zo dikwijlsWill, ik kan wat voor je doen, maar dan moet jijzelf meer dan 100 pro cent meewerken en dat heb ik ook altijd gedaan». daar karrière te maken. Vooral als komponist zat er toen voor mij letterlijk en figuur lijk muziek in. Ik moest echter zes maanden in een jaar in En geland gaan wonen. Ik heb over dat voorstel heel ernstig nagedacht, want het was een erg zware beslissing, maar ik heb toch neen gezegd. Waarom weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik heb altijd de dingen gedaan zoals ik het aanvoelde dat het moest gebeuren. Mijn planning is nog dat ik in Vlaan deren wil blijven, maar dat be tekent niet dat ik geen platen in andere talen zal brengen, maar dat is dan vooral voor mijn mu- tie van de jeugd betreft heeft hij serieuze konkurrenten gekre gen in een Willy Sommers en een John Terra om er maar twee te noemen. Wordt de ge middelde Tura-aanhanger niet ouder. Is dat geen teken aan de wand dat voor Will Tura het einde nadert. Wij hebben het hem zelf gevraagd. «Neen, ik moet zeggen dat ik daar tot op vandaag nog helemaal niets van ondervonden heb. Kijk, ik geloof dat ik mijn publiek vind in drie leeftijdskategorieën. Vooreerst de kinderen, dan de jonge mensen van 18 19 jaar en dan de volwassenen, die mijn opgang hebben meege- Neen hoor, helemaal niet, ben ik vast van Vroeger heb ik mij ook eens de bedenking gemaal hoe gaan de fans reageren) een huwelijk, want laat ons el lijk zijn, ik ken weinig zangi die getrouwd zijn en die het n| erg goed doen. Daar heb ik o| wel eens aan gedacht. Aan gedacht zeg je. Heb ook je huwelijk uitgesteld c e die reden :er tem Neen, dat niet. Ik zegde fcta daarstraks al dat ik altijd alli|Uj; heb gedaan zoals ik het vo^an Het iar Mijmerend bij gouden en platina platen. ziek. Ik heb dus eigenlijk wel buitenlandse ambities, niet als zanger, maar als komponist». Alles evolueert enorm snel, vooral dan de laatste decennia. Will Tura heeft in de Vlaamse showbusiness een nieuwe pe riode ingeluid. Hij is de pionier geweest en is nu nog de vaan deldrager. Hij heeft allicht ook erg veel zien veranderen in dat showwereldje. Zijn dat hoofd zakelijk verbeteringen of niet «Als je het hebt over de techni sche kant van de zaak dan kan je natuurlijk enkel van verbete ringen spreken. Er zijn nu zo veel meer mogelijkheden, dan tien jaar terug. Ook de markt is enorm verruimd. Er is meer aanbod gekomen. Het aantal zangers en zangeressen is de laatste jaren enorm toegeno men en dat is natuurlijk wel po sitief omwille van de toene- "mShfJe konkurrentie, maar het is toch wel een medaille met twee kanten, want door een te groot aanbod zou men wel eens een lager peil kunnen gaan bereiken en dat zou erg jammer zijn. Will Tura is thans op zijn vie rendertigste. Niet meer direkt een tiener dus. Wat de sympa- maakt en heel de tijd trouw fan zijn gebleven. Die andere ka- tegorie, namelijk de veertien- zestienjarigen waar jij het over hebt, die kijken echter toch ook wel met ontzag naar me. Ie mand die werkelijk door de grote massa aanvaard wordt, wint ook in hun ogen veel aan zien. Onlangs was ik op een sportmanifestatie samen met Willy Sommers. Het was opval lend dat zijn publiek bij mij ook kwam en het mijne bij hem. HUWELIJK Tot voor een jaartje noemde men Will Tura ook nogal eens de meest begeerde Vlaamse vrijgezel. Die titel is Will echter kwijt sinds vorige lente toen hij in het huwelijk trad met Jenny Swinnen. Over de kennismaking met Jenny en waarom hij precies zo lang had gewacht krijgen we erg weinig bij hem los. «Ach, dat is toch allemaal niet zo be langrijk en bovendien weet je dat ik over strikt privé-zaken niet makkelijk praat». Denk je dat je huwelijk ge schaad heeft aan je populari teit de, wel met ons huwelijk giij het net zo. Nu zijn we allebei tl dat de mensen het zo tof hei ben aanvaard. Denkt Will Tura soms aan h afscheid, want voor iederei komt er een tijd van gaan. Ja, ik zegde u al dat ons vak weinig garanties biedt, datw daar wel voortdurend moet a|J denken. Maar ik wil in ieder g val in het vak blijven. Als kof ponist en later misschien rangeur zie ik toch nog hele toekomst voor me. Vc Een toekomst waarover zich voorlopig nog bitt weinig zorgen moet make Het volstaat even naar een o| treden te gaan, ergens Vlaanderen, als je er binnt kan ten minste, en dan merk dadelijk dat deze 34-jarit Vlaamse zangvedette zich et publiek heeft verzekerd d' zeker wel veeleisend is maar ruil daan/oor dan toch et enorme steun en trouw aai biedt. TekstMARC HEYMAr^ Foto's MIEL VERMEI Met zijn moeder: een unieke opname... sindsdien is hij daar nooit mee gestopt. «Het liep natuurlijk niet direkt op rozen. Ik heb geruime tijd orkestzanger geweest in «Het Witte Paard» te Oosten de». EENZAAM Will nam in die tijd ook al enkele plaatjes op. «Vrienden voor 't leven», een nummertje dat hij samen met zijn jongere broer bracht ligt zeker bij vele men sen nog ergens in het geheu gen. De echte doorbraak van Will kwam pas in 1961, wan neer «Ik ben zo eenzaam zon der jou» op de markt gebracht wordt. Het wordt een enorme hit en Will zal het er niet bij la ten. «Je liegt» haalde enorme skores en «Heimwee naar huis» werd ook een kraker van formaat. Meteen was de kogel door de kerk. Het opsommen van zijn andere hitsingels zou ons veel te ver leiden en het is wellicht overbodig. Will zorgde in die tijd voor een ware om wenteling in het showvak. Hij is de pionier geweest van het Vlaamse lied zoals wij dat nu kennen. «In die tijd zegde men in het vak dat het geen zin meer had om nog Vlaamse platen te maken, voor een newcomer al thans niet. Je moet goed weten dat we toen volop in de periode leefden van Presley, Paul An- ka, de Everly Brothers en noem maar op. In Vlaanderen had men in die tijd de generatie van Ray Franky, Jean Walter, La Esterella en nog enkele ande ren, die volop dachten aan af scheid nemen, want er zat werkelijk geen brood in. over mijn plan om muzikant te worden, was ze er niet erg voor te vinden. Zij vond dat maar een armzalig beroep en vreesde dat ik het financieel niet zou kunnen rooien. Één van mijn leraars op kollege met wie ze daarover sprak had haar echter gerustgesteld en de raad gegeven me te laten doen waar ik zin in had. Hij zal het in de muziek wel waar maken, zegde de brave man, en ik ben er hem nog altijd erkentelijk voor». echte een enorme platenver- koop en een oven/olie optre- TWEE GENERATIES Will Tura is een unicum in ons landje. Jongelui van veertien gaan nu entoesiast naar een optreden kijken van Will Tura of kopen een plaatje van hem, net zoals hun ouders dat veertien jaren geleden deden van die zelfde Will Tura. Je moet het BUITENLAND Jarenlang is Will Tura de on betwiste nummer één in Vlaanderen. Als je echter twin tig kilometer voorbij gelijk welke van onze landsgrenzen bent, is de kans erg groot dat geen mens je nog kan vertellen wie Will Tura in feite is. Het bui tenland heeft Will nooit echt geaccepteerd of is hert net an dersom, had Will Tura te weinig interesse voor een karrière in het buitenland Will«Ach, er bestaat ergens een Vlaamse spreuk die zegt datje nooit twee dingen tegelijk moet willen doen. Als je popu lair bent in Vlaanderen en je wil dat ook blijven dan moet je daar wat voor doen. Ik heb ooit één keer een fantastisch aan bod gekregen. Het was een drietal jaren tèrug. Ik kwam net terug uit de USA en de produ cer van Shirley Bassey zocht mij op. Hij stelde me voor om naar Engeland te komen en Geen eenvoudig woninkje daar'in Steenokkerzeel..

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 28