'1' retrospektieve pros bosteels te buggenhout GIJZEGEM START TWEEDE EEUWFEESTVIERING VAN DE ST.-MARTINUSKERK MET ORGELRECITAL HOE EEN LIJN BELANGRIJK KAN WORDEN. MOEDERKENSDAG SCHOONMAAKSTERS OF ECHTPAREN ROBERT HUYLEBROECK IN BELFORTKELDER LIEVE DE PELSMAECKER: BELANGRIJKE HEDEN DAAGSE KERAMISTE ARSENICUM EN OUDE KANT TE BERLARE Schoenen MICH - CABI p.v.b.a. - Fl. Calbrecht 30 - 10/5/74 - De Voorpost Op vrijdag 10 mei te 20 uur zal Willy De Turck, voorzitter van de Akademie voor Schone kunsten de tentoonstelling inleiden van het werk van kunstschilder Robert Huylebroeck. Het na tuurleven, de stille grootsheid van het landschap, de onge repte brede natuur van zijn eksotisch landschap, geinspireerd door zijn Afrikaanse reizen, de idyllische verlaten hoeve in de Kempen, het dromerige van een sneeuwdag zijn een onuitput telijke inspiratiebron voor de kunstenaar. De mans treedt niet op in zijn werken, maar Robert Huylebroeck laat de natuur zijn eigen geestelijke wereld en het psychologisch beeld van de mens in het algemeen op symbolisch impressionistische wijze vertolken. De tentoonstelling blijft geopend tot 20 mei. RVDP. Lieve De Pelsmaecker stelt, samen met een aantal medewerkers haar werk tentoon in haar eigen atelier, verloren in de bossen langs de autostrade, Nekkerspoel 10 te Erembodegem. Lieve De Pelsmaecker doet aan keramiek en is zowel in binnen als buiten land bekend. Haar voornaamste onderscheiding kreeg ze te Fi- renze in Italië. Haar jongste werk is niet meer zozeer een kera misch voorwerp maar eerder een objekt. De ruwe keramiek werd aangevuld en verwerkt met voorwerpen, porselein; zekeringen en draden zo uit de elektriciteitswinkel gekozen. I n één der volgende edities komen we terug met een reportage die de opmerkelijke figuur en het grillige keramiek van Lieve De Pelsmaecker belicht. De tentoonstelling loopt tot 23 mei. ROEL VAN DE PLAS Wie voorspelde dat de Bug- genhoutse kulturele raad een doodgeboren kind zou zijn, zal voorlopig zijn me ning moeten herzien. Inder daad na een start die zeker niet zonder diskussie ver liep, schijnt de raad nu wel definitief gelanceerd te zijn. Het dynamisme van voorzit ster Wiske Ceulemans is daar zeker niet vreemd aan. Het eerste initiatief van d gemeentelijke kulturele raad is een retrospektieve van kunstschilder Pros Bos teels. In 1882 te Buggennout geboren was Pros Bosteels er jaren lang aktief als on- erwijzer. Pros Bosteels be gon zijn loopbaan als klas decorateur en esthetisch opleider, wat machtig ge steund werd door zijn talent als kunstschilder. De doe ken en etsen waarmee hij zijn klas versierde waren van Het mag als bijzonder waardevol aanzien worden, de tweede eeuwfeestviering van de parochiale St.-Martinuskerk (1774- 1974) te laten starten in de kerk en dan nog wel met haar merkwaardig en triomfantelijk instrument, het historisch «Van Petehem»-orgel. Beslist verdient dit instrument onze veile belangstellig. Tijdens de avondmis van 19 mei zal een orgelrecital gegeven worden door organist, Edward De Geest met de medewerking van trompettist Marc Van Wolvelaer. Dit orgelrecital vormt echter slechts de start van een hele gamma feestelijkheden, die door het Gijzegems feestcomité worden gepland. Zo zal er op 31 mei een denderende «Breugheliaanse feestnamiddag en avond plaatsvinden. Op 1 juni gaan de deuren van de tentoonstel ling open en wordt een dorpsspel en een volksbal georganiseerd. Op zondag 2 juni heeft een plechtige jubelmis plaats opgeluisterd door de plaatselijke koren, St.-Martinuskerk en St.-Vincentiuskoorgroep. 's Avonds wordt een feestavond gepland met optreden van de kunstgroep INCAR, St.-Martinuskoor en de fanfare «Vreug deen Vrede». Het orgelrecital op 19mei e.k. te 20 uur tijdens de avondmis zal gespeeld wor den door de jonge talentrijke organist Edward De Geest. Hij volgde aanvankelijk de orgelklas aan de Stedelijke muziekakademie te Loke ren... Hij verliet deze instel ling met de regeringsme daille voor orgel met grote onderscheiding. Na het be ëindigen van de Grieks-La tijnse humaniora ging hij verder studeren aan het Konservatorium te Gent, waar hij de eerste prijs voor notenleer bekwam. Aldaar bekwaamt hij zich momen teel verder in de studie van het contrapunt. Aan het An twerps Konservatorium be haalde deze organist tevens eerste prijzen van geschre-' ven harmonie en praktische harmonie alsook een tweede prijs voor orgel. Eind juni concurreert hij aldaar ook mee voor zijn eerste prijs orgel. Ook nam deze orga nist met succes reeds ver schillende malen deel aan orgelwedstrijden, zo in 1968 te Middelburg in Nederland en in 197Ö werd hij winnaar van de eerste orgelwedstrijd van de Durmestad. In de komende herfst staat hem nog een grote wedstrijd te wachten in Linz (Oostenrijk) Uiteraard zal de organist, een passend programma ten gehore brengen, aangepast aan de mogelijkheden van het nog-niet gerestaureerd Van Peteghem-orgel. We kunnen ons echter verheu gen het orgel nog in een treffelijke speelbare staat aan te treffen, en wat het bijzonderste is, het is nog in een gave niet-verminkte of getransformeerde staat te vinden. We hopen dat in de toekomst een degelijke re stauratie-conservatie zal kunnen uitgevoerd worden. Het orgel te Gijzegem werd gemaakt door Pieter van Peteghem, geholpen door zijn zoon Lambertus-Benoit (1776-1780). het is een prachtig voorbeeld van de zgn. «gedeelde» orgeltype, waarbij ons het pijpwerk in twee-gescheiden kasten op valt. Geheel dezelfde struk- tuur vinden we terug te zijn hand. Na zijn architek- tenstudies, begon Pros Bosteels aan tekenen en schilderen van figuren. Zijn horizon verruimde steeds, maar achter alles bleef Pros Bosteels toch een echte landschapschilder. Toch kan je Bosteels bezwaarlijk als eenzijdig beschoi^wen. Bosteels was eenvoudig in zijn werk doordat hij nooit naar spitsvondigheid zocht maar altijd het voor de hand liggende gebruikte. Toen Pros Bosteels in 1064 stierf liet hij een schat aan schilderijen achter, vooral dan in het Buggenhoutse. Het getuigd zeker van dank baarheid en eerbied voor deze grote Buggenhoute- naar dat men nu een retro spectieve aan hem wijdt. Een hele selectie van werken zulen tentoon gesteld wor den in het Torenhof te Op- stalopil en12meie.k. De retrospektieve komt op een erg goed moment. Zij wordt immers gecombi neerd met de plechtige in huldiging van een Pros Bos- teelsstraat te Opstal Bug genhout. De vijf Buggen houtse muziekmaatschap pijen verlenen hun mede werking aan de viering van volgende zaterdag. De heer. De Ridder, schepen van kui tuur en ook één van de meest dynamische organi satoren van deze retrospek tieve zal op die dag ook een gedenkplaat aan Pros Bos teels onthullen. Voor heel de parochie Opstal en voor al wie van kunst houdt wordt het een belangrijk weekend teOpstal. (MH) Ondanks het feit dat velen dit overbekende stuk van Kessel- ring minstens éénmaal op het T.V. scherm zagen, speelde de toneelgroep van het Heilige- Maagdcollege driemaal voor een ruimgevulde Parochiezaal. De taak van de spelers was er niet gemakkelijker om wanneer zij gestalte en geloofwaardig heid moesten geven aan dit overbekende stuk. De gebroeders De Block samen met kunstschilder Ivo De Backer hadden een feeëriek décor opgebouwd en gereali seerd, en in dit sfeervol kader bereikte de toneelgroep een hoogstaande en sterk homoge ne vertolking. De aktrices Yvonne De Rouck en Viviane Bontinck droegen het ganse stuk op een briljante wijze. Hoeveel of hoe weinig toneelliefhebsters in de streek zouden zo'n rollen aandurven en aankunnen... Yvonne De Rouck als Abby Brewster had het voordeel dankbaar te kun nen gebruik maken van haar gesneden fysiek en haar daarbij aangepaste stem. Zij evolueerde in haar vertolking tot schitte rende hoofdmomenten. Even knap en briljant was Viviane Bontinck als Martha Brewster. Ze bracht ons een prachtvertol- king aan homogeniteit van het eerste tot het laatste ogenblik. Deze aktrice beschikt over een zeer fijne diktie. een buigzame warme stem en een zeer aange paste mimiek. Beide aktrices waren zo sterk en soepel op mekaar afgestemd dat hun personages als 't ware kant werk door mekaar vloeiden tot een levend oud kantwerk dat zweefde over het theater en zich in beide figuren in mekaar vervlocht. Nicole Van Malderen als Ellen Harper bracht een knappe vertolking van de ernstige, ingoede domineesdochter. Wanneer men de prijs zou uitschrijven voor de beste man nelijke vertolking dan zouden wij die zonder voorbehoud toekennen aan Julien Van De Winckel om zijn glansvertol king van de aan lager wal geraakte dokter Einstein. Wat kan die jongeman typeren!... Wat evolueert die als een rasechte komische akteur over het podium! Wat kan die als geen andere van een trap ritsen en over een stoel struikelen! Over welk een soepelbeheerste mimiek en een speeltalent beschikt deze nog jonge akteur! Jan Erauw droeg als ervaren akteur gevat mede het stuk in de moeilijke rol van Mortimer Brewster. René Vanhove vond zowat zichzelf terug in de figuur van het gangstertype Jonathan Brewster. Jan Bos teels typeerde heel raak en komisch de dankbare maar niet zo gemakkelijke rol van de idiote Teddy Brewster. In de nevenrollen vonden we Hern\an Laureys als dominee Harper, Luc Melis en Frans De Ridder als politieagenten, de rake typering van Gibbs door Tony Van Dender. Paul Temmerman als O'Hara. Luc Vercruyssen als inspecteur Rooney, en last not least de sobere gevatte vertolking van dokter Wither- spoon door Theo De Wilde. Wij hebben een vijftal jarén geleden deze toneelgroep zien spelen in patronagestijl. Wij hebben de metamorfose van de groep meegemaakt, te danken in de eerste plaats aan hun talentvolle regisseur Paul Goe- manne uit Laarne, dé regisseur van Berlare en omgeving. Paul Goemanne is een begrip geworden in de toneelgroep van het college te Berlare. En door hem is de toneelgroep een begrip geworden te Berlare en in het omliggende. Bij het tiende speeljaar volgend jaar jubileert de groep... In 1965 als jeugdtoneel op de planken gekomen is hij uitgegroeid tot liefhebbersgroep van het hoog ste gehalte dank zij een schare talentvolle aktcurs en aktrices. Dank zij vooral een schitteren de regisseur Goemanne. J.J. Kleine voetjes zijn kostbaarze moeten levenslang meegaan. B. Van Hoyweghen DENDERMONDE Brusselsestraat 83 Tel. 264.37 Oudegem, waar spijtig ge noeg het orgel zo deerlijk is verminkt dat hier van een eventuele restauratie-con servatie geen sprake meer kan zijn. Het orgel te Gijze gem daarentegen is momen teel nog een historische parel en daarom verdient het ook een eereplaats in de rij van de historische orgels in Vlaanderen. Het bezit nog zijn oude klaviatuur en me chaniek. De bekende des kundige organograaf Ant. Fauconnier recontrueerde bovendien aan de hand van de oude windladen de oor spronkelijke dispositie. Het orgel bezit nog een schuif- koppeling tussen de beide klavieren. Het is een isntru- ment dat ten volle beant woordt aan de toenmalige tijdstroming en aan de kla- vecimbelgerichtgeid van de toenmalige organisten. He is daarom ook een dankbaar instrument om er de zgn. «roccoco-stijl» op te vertol ken en de zgn. «Franse stijl». Op 19 mei a.s. zult U getuige kunnen zijn, hoe innig mooi en elegant er werken op klinken van J.B. Loeillet, André Raison, G. Scronx e.a. Ook zullen er| Ie nummers met orgelj trompet ten gehore gebrd worden. Wat betreft dej bouw van de orgelkasten de gehele meubilaire inj ding kunnen we te Gijzea ook van een zeer fraai geH spreken, zelden kunnenl zo'n eensgezindheid en groeiing vaststellen tusj de orgelkasten en de taaiomsluiting. Laatonsl pen dat het geplande orl recital er moge toe bijdrar om de pracht van dit kuit werk verder uit te stralen* W. Mi JS „T Wie houdt van konstruktievisme of een der nevenverschijn selen ervan kan momenteel zijn gading vinden in galerij Vale rius De Saedeleer te Aalst, waar de 27-jarige Wellenaar Eric De Smet tentoonstelt. Na zijn middelbare studies trok hij naar St.-Lukas te Brussel, waar hij gedurende drie jaar de schildersafdeling volgde met als leermeester Van Saene. Dat Eric een mooie veilige toekomst tegemoet kijkt, ligt niet alleen aan het feit dat hij de kans krijgt zijn werk te ekspose- ren in een galerij, maar tevens dat hij les kan geven als leraar plastische kunsten in het regentaat en de hoger sekundaire afdeling te St.-Jan-Molenbeek. Strukturen Hoe deze kunstschilder tot deze kuntrichting kwam is een hele geschiedenis. Zoals ie dereen begon hij met het teke nen en schilderen naar de na tuur. Via de stillevens, de land schappen kwam hij tot de fi guur. De figuur waarop de na tuur op de meest briljante ma nier aanwezig is. Hij bleef niet stilstaan bij het eenvoudig ko piëren van taferelen of portret ten maar zocht naar de diepere samenhang ervan. Volgens De Smet heeft alles in de natuur een welbepaalde struktuur. Na ver doorgedreven opzoekin gen vindt hij die bewuste struk turen, en dit was de periode waarin hij begon te abstrahe ren. Maar nog was hij niet te vreden vooraleer hij in die ab- straktie de dingen zo ver moge lijk had uitgezuiverd. Het was dus niet louter een stylleren maar een doordringen naar de samenhang, naar de elemen taire struktuur. Door dit uitzuiveren verkreeg hij een motief, dat hij nu in een relatie tot het vlak moest plaat sen, zodanig dat alles op zich zelf kon bestaan. In het begin van zijn studie stonden zijn ab- strakte onderwerpen keihard in het midden van het vlak. Sti laan is hij beginnen milderen en heeft hij deze elementen meer naar de rand geplaatst om nog een andere relatie te verkrijgen tussen motief en vlak. Geometrisch abstrakt Hij evolueert dusdanig dat het motief zijn totale zelfstandig heid verliest en werkelijk aan de rand van het oeuvre is aan gebracht Zoals hij zelf zegt komt er misschien een periode waarin dat dekoratieve ele ment aan het vlak zal ontsnap pen en krijgt men een doek met een egaal gekleurd vlak te zien. Hopelijk komt het niet zo ver, want dan zien wij niet zo zeer de kunst van zo'n produk- tie in. Hij hoopt zelfs met kom- puter te kunnen werken, en zo tableaus samen te stellen. Men zou zijn werk een etiket «Geometrisch abstrakt» kun nen geven, alhoewel de kun stenaar er zeker niet van houdt zijn werk te katalogeren. Hij heeft geen metafysische be doelingen, 't is geen ekspres- sie maar een objektief iets dat sensorisch blijft, aldus Eric De Smet. In een kleine kamer, in een se rene atmosfeer werkt hij 's avonds en zelfs 's nachts aan zijn kreaties. Een voorstudie heeft hij in feite niet nodig, alhoewel een studie aanleiding kan geven tot een hele reeks werken. Het formaat speelt voor De Smet een zeer belangrijke rol, vandaar dat hij met de meest diverse afmetin gen werkt. Wanneer hij een ontwerp maakt, durft hij gebruik maken van zeefdrukken. Effen vlak ken van verschillende kleur gaat hij versnijden en zo een motief samenstellen. Om nu de juiste verhouding tussen vlak en motief te vinden gebruikt hij een papieren kader (passe par- tout) en verschuift die zolang tot hij de juiste onderlinge ver houdingen vindt. Deze studies kunnen op zichzelf bestaan, want De Smet verzorgt alles tot in de puntjes. Harde kleur Met acrylverf, die niet de blin kende hardheid van syntheti sche verf of lak heeft, gaat hij met een borstel een zeer eff^n vlak aanbrengen. Omdat de verflaag totaal vlak zou zijn, en er van het doek niets meer te bespeuren zou valle, gaat hij ëen tiental keer deze bewer king herhalen. Met een verfrol zou hij eenvoudiger kunnen werken maar volgens De Smet zou dit te vlug drogen en niet hetzelfde mooie effekt hebben als met de borstel. Zijn motief gaat hij afplakken en het aantal lagen verf vormen een reliëf op het effen vlak. De kleurenkom- binatie tussen vlak en het de- koratief element vindt hij door het ellenlange zoeken naar de juiste mengingen, die hij be komt door een besiskleur ver mengd met een komplemen- taire of wit. Dat De Smet een détaillist is ziet men onmiddel lijk wanneer men de lijnen ziet die hij door afplakken schildert Andere lijnen zijn gewoon met potlood getrokken, maar om een ragfijne lijn te kunnen schilderen heeft hij zelf maan den geeksperimenteerd. Momenteel kent De Smet slechts een probleem. Wan neer hij zo'n egale vlakken heeft, moet hij ook goede spie- ramen hebben. Anders zal hij door het minder goed spannen van het doek valse beelden krijgen, en zal het effekt van die effen vlakken verloren gaan. Misschien kan hij deze hinder paal omzeilen door in het ver volg te werken op acrylglas of aluminiumplaten. Zijn kleuren zijn ontzettend hard. Op onze vraag waarom zo'n harde kleuren antwoord hij: «Omdat ik denk dat ik h ben. Het kan ook zijn dat ik| wil wapenen tegen iets is hij er zeker van dat dit efficient middel is om de dim duidelijk te stellen. Hij gebr^ rood, geel, blauw, e.a. kleuj als achtergrond terwijl zijn k( struktief element al even ha: tonen bevat. Het is wel e wonder dat die kleuren ti een rustige (maar koude) i druk geven. Signeren doet enkel aan de achterkant, I zou trouwens een store element zijn. Als voorkeurschilders heeft Smet Mondriaan, Van TongIS loo, Jaak Villon en Gaston I rtrand. Het is niet zijn eerste tent» stelling, in juni 1971 seerde hij reeds in de Belfi kelder te Aalst en in ditzefl jaar was hij te gast bij i Pragma groep te Mol. \l wordt het zijn eerste indi duele tentoonstelling. Wiel werken als idesta 1, 2 enj deuvel 1 en 1, aregon 1 eri aregan en andere wil kon) bekijken, kan dit van 27 nj dagelijks van 14 tot 19 uun zondags van 10 tot 13 uur, Maandags gesloten, in G; De Saedeleer te Aalst. Elk voor zichzelf moet maar uitmaken wat hij vindt deze oeuvres. Voor ons is| een goed eksperiment, net gewerkt, gekreeërd door goed bedoelende schilt maar of het ooit zal inslaai het volk en om het nog hai te stellen bij de kunstliefhi ben is een andere kwestie. ROEL VAN DE PL| pi urn GEVRAAGD voor het onderhouden van klaslokalen te DENDERMONDE Avondwerk Zich aanbieden Schoonmaakbedrijf Van den Steen Dommelstraat 43 - Waasmunster - 052-498.60 JC SCHOONMAAKBEDRIJF Dagelijks onderhoud van Wassen van ruiten en alumi nium Machinale opkuis en schuren nieuwbouw Opkuis machinaal parket en linoleum Plaatsen van kuispersoneel tij dens en na de werkuren in fabrieken en scholen. Reinigen van tapijten, tapis- plain ten huize van de klant. Electrisch schoorsteenvegen Open haarden Kuisen chauHageketels Restaurant fornuizen zonder stof of roest. STEEDS TOT UW DIENST GOUDBLOEMSTRAAT 40 9300 AALST. TEL. 053-273.53

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 30