KULTUUR
AGENDA
VREEMDE KOMBINAHi
IVPERREAIISME EN OUDE AFRIKAANSE KUNST
NGMEIIJ ELMS
FILM BIJ ONS:
OPEN DOEK
VOOR EEN BOEK^^-I
32 - 10/5/74 - De Voorpost
VRIJDAG 10 MEI
Dendermonde
20 uurKwistornooi in Kon. Atheneum. Zuidlaan, ingericht door
Vlaamse Club v.z.w.
Aalst
20 uurin lokaal «De Klok», Grote Markt-Molenstraatingericht door
de BUW, een avond met vredespoëzie met kunstschilder Felix Ever-
aert en dichter Willie Verhegge.
20 uurin C.S.V., Wellekensstraat 45, brengt de toneelgroep van
werkgroep J.A. Kultureel Centrum Affligem, hun teaterspektakel «Op
komst en ondergang van de door Truk 46 (bis) behandelde geheime
delen waardoor de betonnen zeepbel uit haar lood werd geslagen».
20 uurvooropening tentoonstelling Robert Huylebroeck in Belfort
zaal, Grote Markt. Inleiding Willy De Turck. De tentoonstelling loopt tot
20 mei.
Tot 13 mei in galerij Pieter Coecke, Molenstraat, tentoonstelling
W. Svensson. Open van 10 tot 12 en van 15 tot 19 uur Zondag van 10
tot 12.30 uur.
Tot 27 mei in Galerij Valerius De Saedeleer, Keizerlijk Plein, tentoon
stelling Eric De Smet en juwelen Jef Claerhout. Ope, alle dagen van 14
tot 19 uur. Zondag van 10 tot 13 uur en op maandag gesloten.
Affligem
Tot 19 mei tentoonstelling in Kultureel Centrum van kunstschilder
Abou Sarya Loutfi.
Erembodegem
Tot 26 mei in atelier Nekkerspoel 10, tentoonstelling werken Lieve De
Pelsmaeker. Toegankelijk van 10 tot 12 en van 14 tot 20 uur,
Wieze
Tot 3 juni in galerij Bias, Royenstraat 1tentoonstelling nieuwe grafiek
van Wittevrongel en Oude Kunst uit Afrika. Toegankelijk van 10 tot
19 uur. Op maandag gesloten.
ZATERDAG 11 MEI
Dendermonde
19.30 uurConcert door de leerlingen van de stedelijke muziekaka-
demie in de feestzaal van het vroegere gemeentehuis van Sint-Gillis.
20.30 uurGroot Kwisbalmet orkest «The Bluelines» in zaal Gilden
huis, Otterstraat 130, van Vlaamse Club v.z.w.
21 uurLentefeesten met Will Tura op het Sparta-terrein te Appels,
ingericht door Jeugdkomitee en Sparta Appels.
21 uurBloemenbalmet verkiezing van een bloemenprinses. Orkest
The Flying Stars, zaal Koningshof, Dijkstraat.
21 uur: Jazzavond in Honky Tonk Jazzklub, Leopold II laan, met
MEMPHIS SLIM.
Aalst
20 uurin de Keizershallen, lerland-showvan kunstgroep Wolfsangel
en de Aer Lingus Musical Society uit Ierland.
15 uurFeest van de Vrijzinnige Jeugd in zaal FFR Dendermondses-
teenweg.
ZONDAG 12 MEI
Dendermonde
8 uur ReynoutDeelname aan de nationale WKB Meiboomplanting
te Evergem.
9 uurWaterski-stage voor gevorderden, ingericht door BLOSO op de
Schelde, Sint-Onolfsdijk 32.
11 uurDekanale O.L.Vrouwkerk Dendermonde: H. Misviering, opge
luisterd met negrospirituals in nederlandse versie.
15 uurWelsprekendheidstornooi voor de jeugd.
Schiftingswedstrijd in de Aula van het Stadhuis, ingericht door de Kon.
Red. «De Leeuwerckenaers».
17 uurLentefeesten, modeshow met Tony Corsari en John Horton
op het Sparta-terrein te Appels, ingericht door Jeugdkomitee en
Sparta Appels
19.45 uurDebatavond, «Nieuwe visie ouder-kind relatie», geleid
door mevr Taghon, in het Kultureel Centrum, Weggevoerdenstraat,
door KAV Jonge Vrouwen St.-Gillis (Centrum).
Aalst
20 uurin feestzaal Stadhuis, Meikoncert, avond van Weense muziek
met werken van J. Strauss. O. Strauss, F. Lehar, E. Kalman en
P. Lincke. Ingericht door Kon. Symfoniekring «Door Eendracht Groot»
in samenwerking met «'t Land van Riem»
3DINSDAG 14 MEI
Dendermonde
gil uurVoordracht «Huwelijksvermogenrecht» door de h. G. Baete-
man, hoogleraar VUB in het stadhuis, door de vrienden van de VUB,
afd. Denderstreek.
20 uurin lokaal «De Klok», Grote Markt, Molenstraat, ingericht door
de BUW, gespreksavond met een afvaardiging van de Spaanse
vredesbeweging, bestaande uit Prinses Theresa Bourbon de Parma,
priester-arbeider Puig Augustin en dichter Marcos Ana.
WOENSDAG 15 MEI
Dendermonde
20 uurfotografie, voordracht met debat over ingebrachte foto's in de
Stadslagere Jongensschool, Begijnhoflaan. Fotografische Kring.
DONDERDAG 16 MEI
Aalst
20 uurin lokaal Kattestraat, 33, Aalst, gespreksavond over «Hoe zit
het hier?» ingericht door de KWB.
TONEELAUDITIE OP ZOLDER
VAN OUD HOSPITAAL
In de kleine maar stemmige
zolderruimte van het Oud
Hospitaal te Aalst had vrij
dag dir mei een toneeiauditie
plaats onder leiding van Ro
ger De Wilde. Achttien leer
lingen van de toneelklas
hebben sinds het begin van
het schooljaar 1973-74 in
tensief gewerkt om deze
produktie klaar te stomen:
fragmenten in twee delen uit
«Onder het melkwoud» van
Dylan Thomas in een verta
ling van Hugo Claus.
Na een welkomstwoord van de
heer Dispa, direkteur van de
Stedelijke Akademie voor Mu
ziek, Ballet en Toneel, gaf Ro
ger De Wilde toeiichting tot de
kreatie. «Onder het melkwoud»
werd oorspronkelijk als hoor
spel geschreven,later werd het
verfilmd met in de hoofdrol Ri
chard Burton om tenslotte om
gevormd te worden tot toneel
stuk.
Het behandelt het leven, de
liefde, de dood in een kleine
gemeenschap, waar iedereen
'met en over iedereen praat
(meer slecht dan goed). Wie
hier de traditionele toneelvorm
verwachtte had het verkeerd
voor.
In een groep
zijn meer en minder begaaf
den. Laat ons hier toch enkele
Men zegt dat kunst moeilijk begrijpbaar is voor niet-ingewij-
den. Inderdaad vergt kunst een inwijding. Kunst zien is
vooral kunst leren zien, het komt niet zomaar van zelf als een
aangeboren aanleg.Zich beroepen op een artistieke aanleg
heeft twee bedrieglijke gevolgen van censurerende aard. De
ene die zogezegd die gave bezit legt het zwijgen op aan de
andere, die geen blijk geeft ze te bezitten. En deze laatste,
die hulpeloos staat bij de confrontatie met kunst, geeft zich
verloren omdat hij het niet in zich heeft; hij neemt de
gemakkelijke oplossing. Niets is minder waar, want
iedereen heeft de mogelijkheid in zich om kunst te gaan
begrijpen, het vergt alleen een scholing en wel een
zelfscholing, liefst met de hulp van een ingewijde
vertrouweling.
Maar als er een strekking in
de hedendaagse kunstwe
reld bestaat, die geen moei
lijkheid schept om te begrij
pen dan is het in elk geval he
hyperrealisme, waarvan Ro
ger WITTEVRONGEL in ze
kere zin een vertegenwoor
diger is, en die doorgaat
voor de nieuwste strekking
in de schilderwereld. Waar
om deze mode juist zo
duidelijk is, zult u dadelijk
begrijpen. We moeten voor
eerst wel opmerken dat véle
kunstcritici onbegrijpend
staan tegenover deze nieuw
ste mode, juist omdat ze van
oordeel zijn dat dit werk te
begrijpelijk is, te doorzich
tig wordt om nog langer
kunst te zijn, maar louter
kunde. Zij trekken dan ook
terecht het avant-gardisch
karakter van deze kunst in
twijfel. Nieuw is het alvast
TONEEL BUITEN
DE DENDERSTREEK
namen citeren van jongelui die
werkelijk opvielen door hun
uiterst goede prestatie: Liliane
De Waegeneer (oud leerling,
momenteel studente aan het
konservatorium) Sybilla Mech-
nig (gaf haar toneelstudie op
voor haar universitaire studies)
Gustaaf De Meersman, Guido
Klinck en Cas Van Der Taelen.
Het werd de leerlingen alles
behalve gemakkelijk gemaakt.
Ze maakten pas in de namid
dag voor het eerst kennis met
de speelruimte. In de duisternis
achter de speelruimte moesten
zij hun typerend kledingsstuk
aantrekken.
Ondanks de primi
tieve maar doeltreffende ver
lichting bewogen de nog on
wennige akteurs zich meestal
in halve duister Het is natuur
lijk een kwestie van ervaring
doelbewust naar de schijnwer
pers te bewegen.
Volgens Ro
ger De Wilde is het doel van
zo'n auditie de eerstejaars stu
denten te toetsen tegenover
een publiek. Toneel is op
scène heel wat anders dan to
neel in de klas. Eens te meer
hebben we kunnen konstate
ren dat onder de Aalsterse
jeugd veel toneeltalent aanwe
zig is.
VAN DE PLAS
Nederlands Toneel Gent
(09/25.32.08)
Op 4 en 5 mei te 20 uur: Toneelgroep Centrum met «Mussert»
van Adriaan Venema onder de regie van Peter Oosthoek (zie
bespreking in vorige editie)
Van 2 tot 14 mei telkens te 20 uur: «Het recht van de sterkste»
naar de gelijknamige roman van Cyriel Buysse door Jan Chris-
tiaens onder regie van hugo van den Berghe. Op een kermis-
danspartij maakt Balduk kennis met Maria, dat een uiterst
gevoelig meisje is. Op diezelfde kermis leert men ook Witte
Manse kennen, een vriendin van Maria en dochter uit de
herberg «de gelapte Sjako», en Slimke Snoek (verliefd op
Maria).
Wanneer het bal gedaan is, en Maria huiswaarts keert wordt
ze door Balduk overmeesterd en verkracht. Witte Manse zag
dit alles vanop een veilige afstand gebeuren en loopt vlug naar
de buren van Maria, waar ze alles in geuren en kleuren verteld.
Wanneer Maria thuis arriveert krijgt ze van haar dronken ou
ders slagen en verwijten, terwijl de ruwe Balduk vrijuit loopt.
De volgende weken zijn voor Maria een ware nachtmerrie,
vooral wanneer ze weet dat ze zwanger is. Wanneer Slimke
Snoek haar uiteindelijk ten huwelijk vraagt met de belofte om
naar Amerika te vertrekken weigert ze halsstarrig. Balduk
trouwt met Maria, en op hun huwelijksfeest lokt jaloerse Witte
Manse een ruzie uit tussen Slimke Snoek en Balduk.
In het tweede deel van dit toneelstuk is Maria's kind reeds
geboren, een gelukkig huwelijk kent ze echter niet Balduk
werd door zijn brutaliteit ontslagen door zijn werkgevers en
wordt stroper om in het levensonderhoud van zijn familie te
voorzien. Tenslotte belandt hij in de gevangenis. Maria wordt
ernstig ziek.
ROEL VAN DE PLAS
WEEK VAN 10 TOT EN MET 16 ME11974
Palace Aalst: «DE LOTELING» (KNT)
Derde week voor deze goede film van Roland Verhavert.
Een film die alles heeft om een groot publiek aan te spreken:
liefde en tederheid, gekruid met een snuifje geweld en een
wolkje bloot. Omwille van die kleine toegevingen moet U het
echter niet laten: ga gerust kijken. Typisch voor Verhavert is
wel het eindbeeld, dat ook hier verscheidene interpretaties
van de toekomst toelaat. Blijf dus gerust zitten tot de film
helemaal gedaan is, misschien mist U anders wat.
Feestpaleis Aalst: «THE LADY SINGS THE BLUES» (KNT)
Deze keer staat het vast: U kunt deze week Diana Ross aan
het werk zien in de rol van Billie Holiday. Even kort herhalen
waarover het gaat: Billie Holiday was een Amerikaanse zan
geres die eertijds heel veel sukses kende. Zij kende een
ongelukkige jeugd, en na enkele minder interessante beroe
pen te hebben uitgeoefend werd zij zangeres in een nachtklub
Onder druk van het milieu en de afmattendheid van haar
beroep begint zij drugs te gebruiken. Daardoor komt zij in de
gevangenis terecht en wanneer zij weer vrijkomt kan zij dank
zij de goede zorgen van haar vriend Louis aan haar come
back beginnen werken. Het schone liedje duurt echter niet
lang en haar optreden in Carnegie Hall wordt haar zwanezang.
Belgica en Albert Dendermonde: «SNEEUWWITJE EN DE
ZEVEN DWERGEN» (KT)
Dit is de eerste lange speelfilm van Walt Disney en het was
meteen ook zijn eerste sukses. Ondertussen weet iedereen
wel wat de naam Walt Disney betekent, namelijk: bijzonder
goede animatiefilm. Niet alleen technisch goed afgewerkt, ook
het verhaal boeit enorm. U moet vast en zeker met uw kinde
ren meegaan om de film te zien want U zulk ook lachen met het
kleine domme dwergje, met knorpot en met al de anderen. En
indien U zich genoeg laat meeslepen door de sprookjessfeer
zal de heks U ook angstaanjagend lijken. Op het einde komt
alles uiteraard in orde, Sneeuwwitje trouwt met de prins van
haar dromen en zij leefden lang en gelukkig.
Flandria Berlare: «AMERIKA, NAAKT EN GEWELDIG»
(KNT)
Voortaan zal ook Berlare van de partij zijn, voor zover de films
interessant zijn natuurlijk. Het kan voor de mensen uit de
omgeving nuttig zijn omdat zij daar misschien de kans krijgen
films te gaan zien die zij eerder om een of andere reden
hebben gemist. Soms kan de verplaatsing wel de moeite
lonen Deze week is dat echter niet uitgesproken het geval.
«Amerika, naakt en geweldig» geeft een sterk eenzijdig beeld
van Amerika. Het is een aaneenschakeling van fragmenten uit
de Amerikaanse maatschappij en dan nog slechts die frag
menten die uitzonderlijk zijn. Bovendien ruikt het naar ver
dachte sensatiezucht, wat in principe al oneerlijk is.
GUY DE LOMBAERT
v
niet. Reeds in de Griekse
oudheid was er een schilder
die zijn druiven zo natuurge
trouw afgebeeld had dat de
vogels er op afkwamen.
Zolang de mens schildert
zijn er pogingen geweest om
de nabootsing even perfekt
te laten schijnen als de reali
teit zelf.
Iets valt alvast niet te loo
chenen: het is mooi werk;
al houden we niet zo veel van
de term «mooi» in verband
met kunst; kunst impliceert
niet noodzakelijk schoon
heid. In elk geval het gra
fisch werk van Wittewrongel
is mooi. Wie zou trouwens
durven beweren dat een
naakte vrouw, met alle kwa
liteiten die de Grieken aan
Venus toegeschreven heb
ben, heel minitieus in detail
geschildert niet mooi zou
zijn?
Waarom is kunst dikwijls zo
onbegrijpbaar? Omdat de
kunstenaar meestal de reali
teit omzet tot een eigen visie
op die realiteit, waar niet
iedereen altijd nog bij kan,
omdat er te veel elementen
van zijn verbeelding aan
toegevoegd zijn of omdat
het een loutere fantasie
werkelijkheid geworden is.
Dit probleem stelt zich niet
bij het hypperrealisme, het
tracht de dagelijkse realiteit
zo nauwkeurig mogelijk
weer te geven.
De kunstschilder Matisse
was van oordeel dat het
zinloos is details natuurge
trouw te tekenen vermits de
fotografie een dergelijke ac
curate weergave sneller en
volmaaktertot stand brengt.
De fotografie heeft hier de
schilderkunst voorbijge
streefd en het is dus zeer
moeilijk om nog langer van
avant-garde te spreken
Welke realiteit wenst het
HYPERREALISME eigenlijk
uit te beelden? Wel, het gaat
hem juist om de pseudo-rea-
liteit zoals ze door de foto
grafie doorgegeven wordt,
dus ook met bepaalde afwij
kingen van de natuurlijke
realiteit. Aan vele van deze
afwijkingen zijn we echter
gewend geraakt omdat de
foto in vele gevallen de
natuurlijke realiteit ver
vangt. Vandaar dat deze
strekking ook vaak fotorea-
lisme wordt genoemd.
Het is dus duidelijk waarom
deze wijze va voorstelling
zeer begrijpelijk is voor een
ieder. Een dergelijk uitbeel
den vergt echter een zeer
grote technische vaardig
heid, die weinigen in twijfel
kunnen trekken. Het wordt
bijna een ambachtelijke
kunst.
Het hyperrealisme is uitge
sproken esthetisch, het
schokt niet en wordt als lief
ervaren. We moeten er
geenszins een sociale of
politieke geëngageerdheid
achter zoeken. Filosofisch
zou men het een esthetisch
quietisme kunnen noemen,
een vlucht uit de problemen
naar het rustig naschilderen
van een fotorealiteit.
Evenmin wordt immers de
innerlijke menselijke pro
blematiek uitgedrukt. Het is
dus uitgesproken een am
bachtelijke bezigheid, waar
dus uiteraard de beheersing
van de techniek de voorhand
krijgt.
We zouden ons echter kun
nen afvragen in hoever Ro
ger WITTEVRONGEL be
hoort tot die hyperrealisti
sche strekking en in hoever
hij er van afwijkt. Iets kun
nen we alvast zeggenbij
Wittevrongel,althans wat de
etsen en litho's betreft,
hoeft men nooit de illusie te
bestrijden dat men voor een
echte foto staat, wel is het
zeer nauwkeurig gegra
veerd, en gebruikt hij de foto
meestal als uitgangspunt,
omdat het nu eenmaal een
praktisch medium is.
Wittevrongel tekent het ba
nale detail en wijst daardoor
op hun intrinsieke eigen
schappen, waar men door
gaans aan voorbij gaat. Hij
beeldt een geatomiseerde
wereld uit, waar het alle
daagse fragment omsluierd
wordt met een zekere poé-
sie. Hij toont ons de plasti-
siteit van een gevallen de
ken, de sierlijkheid van een
uiteengerafelde koord, de
gestileerdheid van een oude
«Open Bloes», een lithografie
van Wittevrongel.
stoel, het schone van een
volmaakte vrouwenborst.
Zijn grafiek vestigt onze
aandacht op het nieuwe
landschap, waarin niet lan
ger de boom os het natuure
lement primeert maar de
machine, niet het huisje met
een tuintje maar de romme
lige werf. Achter deze uit
beelding steekt geen op
standigheid maar berusting,
het is een aanmaning om de
schoonheid van het lelijke te
leren waarderen.
DOor het alledaagse detail
te tekenen wordt de nadruk
overgedragen op de materie,
de grondstof van dat detail.
Het fragment is betekenis
loos geworden, omdat het
uit zijn samenhang werd
gerukt. Hierdoor wordt ech
ter de materie als materie en
de vorm als vorm, wat door
gaans niet opvalt, in het
licht geplaatst.
Menlet er meestal ni<
wat een mooie vorm
uitgerafelde koord wel
omdat men een
steeds funktioneel
dert. Er wordt geen
dacht geschonken
esthetische van een k<
achtig oppervlak van
verweerde garagepoor
zekere zin zit hier een
wantschap met de abst
kunst, waar vaak
maar aandacht gescho
wordt voor de intrin
kwaliteiten van de ma
zelf. De materie verhei
dus haar finaliteit, nan
grondstof te zijn in d<
bouw van een beteken
geheel. Het zelfde kan
zeggen over de vorm I
aandacht wordt getro I
voor de vormelijke scf I
heid van het banale d
waar we dagelijke aan
bij gaan wegens onze
taire zienswijze. Voor V\
vrongel is het fragment
zelf genoeg, het word
zijn instrumenteel kar
gerukt en uit het
geheel geabstrakeerd.
We komen dus tot hejj
sluit dat deze kunst uit
tend esthetisch is, zo
meer, maar heeft men i
esthetica het recht o
merkenaan een kunst
ming dat ze esthetisch i
Gelijktijdig met de etse
litho's van Wittevror
loopt er een tentoonste
van OUDE KUNST UIT A
KA, dat behelst masl
fetisjen, voorouderbee
en andere voorwerpen.
de tentoonstellingen bl
open tot en met 3
Royenstraat 1 Wieze.
Willem
DE KLEINE JOHANNES
Ik zal U iets van de kleine
Johannes vertellen. Het heeft
veel van een sprookje, mijn
verhaal, maar het is toch alles
werkelijk zo gebeurd. Zodra
bij het niet meer gelooft, moet
ge niet verder lezen, want dan
schr(jf ik niet voor U. Ook
moogt ge er de kleine Johan
nes nooit over spreken, als ge
hem soms ontmoet, want dat
zou hem verdriet doen en het
zou mij spijten, U dit alles
verteld te hebben.
In het tweede deel van het
boek «De kleine Johannes»
bevat 3 delen, in de meest
recente uitgave (die van Man-
teau, Brussel-Amsterdam) on
der één band samengebracht
breekt de ijdeltuit Van
Lieverlee tot Endegeest die
belofte. Het doet Johannes
inderdaad pijn dat zijn bij
zonder geheim door de would
be-geleerde en kunstenaar
Van Lieverlee is ontdekt.
Hét kwetsbare punt in het
geheim van Johannes is zijn
omgang met Windekind, de
lichte, ranke gestalte, in te-
derblauw kleedje een libel
die geboren is in de kelk
ener winde, uit de eerste
stralen der maan en de laatste
der zon.
Windekind brengt voor de
kleine Johannes de verwezen
lijking van zijn vurig betrach
te wensdroom: eenmaal te
kunnen verdwijnen in de grot
van wolken die zich in het
zachtrode licht van de avond
opstapelden. Aan de hand
van de lieve en fijngevoelige
Windekind, treedt Johannes
de magische wereld binnen
van licht en lucht, planten en
dieren. Hoe verrukkelijker die
wereld hem verschijnt, hoe
duidelijker het voor Johannes
wordt dat de mensen eigenlijk
de enige vergissing in de
schepping zijn, dat zij een
wanklank betekenen in de
harmonisch funktioncrende
natuur, waarvan elfenkoning
Oberon en grote god Pan de
vertegenwoordigers zijn.
Maar omdat Johannes ten
slotte ook maar een mens is
een rusteloos zoekend
mens daarenboven ver
speelt hij voor lange tijd de
vriendschap van Windekind.
Intussen zijn echter andere
wezens in het (droom-) leven
van Johannes gekomen,
der hen is kabouter Wij
Wistik is het aanvanki
door Windekind gewantro
de kereltje dat iedereen a
zet het geluk te zoeken en
zodoende een rad voor
ogen draait, want zo'n ru
loze speurtocht is een
kenning van de volma
evenwichtige wereld van Y
dekind en moet onvermij
lijk in diepe ontgoochelin
vastlopen. Later als
kleine Johannes zijn e
pijn-
pijnlijke zoektocht heeft
ëindigd en zich opnieuw h
verzoend met de mensen
moet Windekind tegenover
gelouterde Johannes bek
nen dat hij zich in Wis
heeft vergist. Immers, ter
hij naar zijn geluk op
was, heeft Johannes erva
dat het volmaakte geluk n<
in de natuur aanwezig
noch onder de mensen. d(
in het berekte evenwicht
sen beide.
Steeds opnieuw versch
Wistik in het leven van
hannes. Hij brengt hem
aanraking nadat Johan;
en Windekind meer en m
van elkaar vervreemdden
met een hele reeks als mens
voorgestelde types, die Johi
nes alle facetten van
weedom der mensen» zul
tonen, er de vertegenwoor
gers van zijn en Johannes st
voor stap dichter brengen
de waarheid, de liefde en
geluk in de verzoening met
mensen. Haast al die on|
wone mens-types dragen
naam die hun instelling si
gereert, hun maatschappe
kc rol, hun waarde: Pluiz
Cijfer, Hein-de-dood, Ml
kus. Van Lieverlee tot Ene
geest, Marjon, Ginnega
Labbekak, Goedzak, Slci
Roodhuid, dominee Kra
boom, pater Canisius enz. E
symbolische personages
de elementen van de zot
tocht van Johannes, de kw
de, de vernederende, de v<
rijkende. En zij hebben o<
hun plaats in de pijnlij!
levenstocht van Johannt
schepper. Frederik Vj e
Eeden.
Frederik Van Eeden is
Kleine Johannes zelf. M
daarover later meer.
Frans-Jos Verdood
