ZAAK DE BIOLEY
EINDELIJK UIT HET SLOP?
^ALST
ACHTTIEN MUZIEKKORPSEN VIEREN
EEUWFEEST VAN KON FANFARE ORPHEUS
"lebbeke
KON. HARMONIEST.-CECILIA VIERT
175 JARIG BESTAAN
HALFSLACH
TIGHEID
De Voorpost - 10/5/74 - 3
Vervolg van blz. 1
oid
Hierdoor
erd de gemeenteraad ver-
ïaejnderd deze nochtans uiterst
,p0ingende beslissing te ne-
daien, waarvoor hij alleen be-
Derpegd was. En de zaak be-
ar ndde 'op de lange baan'.
dja de gemeenteraadsverkie
zingen van 1970 werd de aan
kij! macht zijnde CVP-BSP-
3ee >alitie door een CVP-PW-
keJ-koalitie vervangen en
pjeek het nieuwe stadsbestuur
iaet meer bereid de 'Gronden
a e Bioley' aan Goedkope Wo-
ssingen over te maken.
d e nieuwe Schepen van
T.ai penbare Werken, de heer De
5o eve (Volksunie), wenste deze
eilet meer zonder meer af te
diaan en stelde als voorwaarde
urt£t het stadsbestuur zelf min-
tens vipen tot twintig procent
an de gebouwde woningen
in gezinnen van haar keuze
-eebu mogen toewijzen. Goed-
dejbpe Woningen wees deze
feVoorwaarde van de hand en
d '1ste de verkoop van de gron-
lusJen zoner meer. Het standpunt
v?'jan beide partijen leek onver-
l''sjoenlijk. En dat terwijl elke
nohaand vertraging de stad
z£- de onteigening werd ge-
lenlaan met een lening bij het
iur-iemeentekrediet tochzo'n
/ve-jleine 150.000 fr. PER
igeÜAAND kostte!
be-:
erfROJEKTEN
>ot-!>m de impasse te doorbreken
enjocht het stadsbestuur toen
en-ajn heil in de richting van een
ge-jedeelde bebouwing. Zij be-
ingioot een deel van de wonin-
daen zelf te bouwen (woningen
alepe zij dan ook zelf zou kunnen
oewijzen), wat haar toeliet van
erdiaar oude eis medezeg-
an-jingschap in de toewijzing van
>ei-»en deel van de 'De Bioley'-
an-^
en^
woningen af te zien.
De rest van de 'Gronden De
Bioley' kon dan, door de maat
schappijen voor sociale wo
ningbouw die hieraan wensten
mee te werken, gezamenlijk
worden bebouwd.
Op deze basis kwam een eer
ste projekt voor de realisatie
van goedkope woningen op
deze gronden tot stand.
Het verkavelingsplan maakte
een indeling in verschillende
zones.
Een aantal oppervlakten werd
voorbestemd voor traditionele
bouw (Goedkope Woningen);
andere voor lage apparte-
mentsbouw (DEWACO).
Deze maatschappijen hadden
reeds principieel zo zegt de
heer De Neve, hun toestem
ming toegezegd, toen de on
derhandelingen afsprongen
omdat het stadsbestuur de
gronden enkel wilde afstaan op
basis van een systeem van
erfpacht: wanneer na een ter
mijn van vijf jaar geen aanvang
zou zijn genomen met de wer
ken, kwamen de gronden terug
in het bezit van de stad.
Deze regeling was uniek in Be
lgië en de Nationale Maat
schappij achtte haar totaal on
aanvaardbaar, want in strijd
met haar statuten die bepalen
dat de maatschappijen niet op
andermans gronden kunnen
bouwen. Het gesprek was, we
schrijven december 1973, op
nieuw vastgelopen.
DEFINITIEF VLOT?
Hoewel het Schepenkollege
liever had gehad dat het projekt
uitgevoerd werd op basis van
erfpacht, ziet het er ten lange
laatste toch naar uit dat men
zich bij de weigering van de Na
tionale Maatschappij zal neer
leggen en zowel aan Goed
kope Woningen als aan DE
WACO gewoon een deel van
de 'Gronden De Bioley' zal ver
kopen.
Met als enige bijkomende
voorwaarde dat het urbanisa
tieplan moet gevolgd worden.
Nog deze week zal het stads
bestuur in een brief aan beide
maatschappijen een voorstel
voor definitieve aankoop doen.
Hun antwoord is uiteraard nog
niet gekend, doch de Heer De
Neve veronderstelt dat zij dit
zullen aanvaarden.
Alle wegen leiden tenslotte
toch wel naar Rome, zou men
zo zeggen. Het is alleen spijtig
dat het soms zo lang duurt. Ze
ker wanneer ieder jaar vertra
ging de stad meer dan ander
half miljoen heeft gekost.
URBANISATIEPLAN
Het projekt, dat dus gezamen
lijk door de stad, Goedkope
Woningen en DEWACO zou
worden uitgevoerd, voorziet in
de bouw van 750 woongele-
genheden met een totale ak-
komodatie voor ongeveer
2100 personen.
Het streeft naar een urbanisa
tie die zich volledig inkadert in
de natuur door het gebruik van
uitsluitend natuurlijke materia
len en naar een inkorporatie in
de natuur, zowel wat hoogte
als wat bouw betreft.
Verder wil men komen tot een
integratie van de verschillende
bevolkingslagen: bedienden,
werklieden, gepensioneerden,
gehandicapten. De bouwtrant
voor de verschillende zones
ligt vast: rijgbouw, lage appar-
tementsbouw, garages, wo
ningen voor ouden van dagen
en gehandicapten, duplexwo-
ningen. Het plan reserveert
De betwiste gronden de Bioley; wordt zoals burgemeester De Bisschop poneert: «De stad Alst dient
zelf het initiatief te nemen, en zo spoedig mogelijk beginnen te bouwen» (Ib)
bovendien een zone voor
openbare nutsvoorzieningen:
een polyvalente zaal, biblio-
teek, peutertuin enz.
De bestaande beek wordt be
houden samen met de golving
van het terrein op dit punt.
Naast de beek komt een wan
delpad.
Het ligt in de bedoeling de in-
frastruktuurwerken in zijn ge
heel te laten uitvoeren. De kos
ten hiervan komen ten laste
van de staat, de oppervlakte
van de wegzade ten laste van
de stad. De overige werken
zouden door de drie partners
dan afzonderlijk worden uitge
voerd, elk met een eigen archi-
tekt en ondernemer. Normaal
gesproken vangen de wege-
niswerken aan op het einde
van dit jaar en begint de stad
met de realisatie van haar deel
van het projekt in de lente van
1975.
FRANS KIECKENS
In de rij der feestelijkheden rond de eeuwfeestviering van de
Koninklijke Fanfare «Orpheus» uit Lebbeke, wordt morgen
zaterdag 11 mei een hoogdag. Na diverse festiviteiten, o.a.
een optreden van de «Drie Charels» en een feest van de
«Gouden Leeftijd», is het feestkomitee erin geslaagd 18 mu
ziekmaatschappijen uit het ganse Vlaamse landsgedeelte, te
overreden hun kapaciteiten morgen zaterdag, te Lebbeke ten
gehore te brengen.
Niet alleen voor de
jubilerende vereniging wordt
het een belangrijke dag ze
treden immers voor het eerst
aan in een spiksplinternieuw
uniform en showliefhebber,
valt er beslist wat mee te ma
ken.
Alle maatschappijen worden
tussen 18.30 uur en 19 uur
verwacht op de markt te Leb
beke. Omstreeks 19.15 uur
begint elke vereniging aan een
optocht, vertrekkende in de
Laurierstraat om via de Kerk
straat, O.L. Vrouwstraat, Kon-
kelgoed, Rossevaalstraat en
Statiestraat het dorpsplein te
Vervolg van blz.1
500 Hiermee
trokken ze jaarliks op St.-
ur.Jansdag naar Dendermonde
1(s.om er de ommegangen op te
aalluisteren. Ook in de Leb-
beekse processies waren zij
3het die, samen met de
ten6tadsspeellieden, voor de
•ennodige muziek zorgden,
netpe nieuwe harmonie droeg
ditöe naamSt.-Cecilia, sinds
debet einde der middeleeuwen
is vereerd als patrones van de
te muziek. Het eerste optreden
ad Waarvan een getuigenis be-
ou waard bleef, gebeurde te
iar Lebbeke op 28 januari 1970,
Ier gelegenheid van een
;nt grootse plechtigheid, inge-
en richt ter ere van de in de
de Brabantse Omwenteling ge-
ïet vallen burgers. Een uitge-
>c- breid relaas van deze viering
of werd trouwens opgenomen
:a, jn de «Gazetten van Gend».
ia- Uit bewaard gebleven doku-
;er jmenten blijkt dat bij de
pe Iweede inval van de Fran
se troepen in de Nederlan-
er iden, een bende sansculot-
ur ten in de maand augustus
1974, het gemeentehuis van
Lebbeke binnenviel, waarde
-harmonie net aan het repe
teren was. De muzikanten
werden aan de deur ge
zwierd en al hun instrumen
ten, partituren en archieven
werden aangeslagen. Enkel
het vaandel, dat nog be
staat, kon gered worden.
De maatschappij hield zich
ook bezig met het opvoeren
van toneelstukken. Op '9, 15
16 augustus brachten
;«De members der Musicale
en Rethorieke Societyt» het
toneelstuk «Menschenhaet
en Berouw» voor het voet
licht op een eigen podium.
Het gedrukte programma
was versierd met guirlandes
en trofeeën van muziekin
strumenten.
VERDWIJNEN, SCHEU
RINGENHEROPBLOEI
Ten gevolge van het weinig
bevorderlijke politieke kli
maat gedurende de Franse
en het begin der Hollandse
lijd, hield de harmonie op te
bestaan. In 1822 slaagde de
Nelis, bakker te Lebbeke,
srin de harmonie te hereni
gen. Weldra werden talrijke
roncerten gegeven in de
pmgeving. In 1848 werd de
Tiaatschappij nogmaals in
gericht o.a. door de heren
Verbelenen J.B. Blanquart.
jDe schoolstrijd die in de
jweede helft van de 19de
eeuw overal het politieke
leven beroerde, zorgde ook
te Lebbeke voor tweedracht
in de muzikale rangen. Ca.
1862 scheurde een fraktie
van de harmonie o.l.v. P.
Van Overstraeten zich los
van St.-Cecilia en stichtte
de «Zang- en fanfaren maat
schappij Orpheus, bevatten
de alle liberale beginsels en
verlichte inwoonders van
Lebbeke». De naam werd
overgenomen van een gelijk
namige zangvereniging, die
van 1853 tot 1861 te Lebbeke
bestond. De steun die deze
afgescheurde groep aan de
gemeente vroeg, werd hen
geweigerd. Het kollege
voerde o.a. aan dat de St.-
Ceciliaharmonie reeds 70
jaar bestond, dat de vereni
ging gemeentelijk was en
dat haar instrumenten aan
de gemeente behoorden.
Ingevolge een K.B. van 30
juli 1864 door de Staat aan
de harmonie 75 F toegekend
voor de aankoop van een
bugel. Ingevolge politieke
tegenkanting werd de fanfa
re «Orpheus» opgegeven.
Op 1 augustus 1874 zal zij
definitief hersticht worden.
Op 2 april 1869 werd een
«Bijzonder reglement voor
de spelende leden der har
monie» uitgevaardigd, re
glement dat ondertekend
werd door 34 spelers. Uit
deze periode zijn de archiva
lia schaars bewaard geble
ven. De vereniging ontving
een medaille voor haar op
treden ter gelegenheid van
de inhuldiging der nieuwe
brug te Berlare op 20 augus
tus 1871te Lebbeke in 1878
bij de openstelling van het
nieuwe gemeentehuis en op
28 augustus 1878 te Dender
monde in de wedstrijd in
gericht ter gelegenheid van
de provinciale landbouw-
feesten.
In 1871 werd het nieuwe
vaandel plechtig ingehul
digd. Het bestaat uit een
dragen van rood fluweel,
bestikt met zilveren passe-
mentwerk. Tussen de me
daillons met voorstelling
van de H. Cecilia en O.L.
Vrouw van Lebbeke, prijkt
middenin een groep trofee-
en van muziekinstrumenten.
Deze standaard werd in 1908
Op last van voorzitter Ad.
Cooreman hersteld en werd
in 1972 uit de brand vanhet
vergaderlokaal «Ons Huis»
gered.
MUZIEKAKADEMIE
In 1876 werd te Lebbeke
onder impuls van de harmo
nie een muziekschool opge
richt. Dit heeft ongetwijfeld
een grote invloed gehad op
de muzikale ontwikkeling
van de Lebbeekse bevolking
in het algemeen en op de
kwaliteit van de muziekuit
voeringen in het bijzonder.
Reeds in 1888 werden ver
scheidene klassen toege
voegd. Acht jaar later be
stond het personeel uit C.
Kelbert, direkteuren prof in
de hogere kursus voor no-
tenleer, A Tirez, prof. twee
de divisie voor notenleer,
Van Overstraeten en Klinc-
kaert, resp. leraars koper
werk en houten instrumen
ten.
Grote fabrieken en industri
ële instellingen bouwden
stilaan zelf een muziekmaat
schappij uit in hun onder
neming. Ten gevolge van dit
verschijnsel en de steeds
groeiende konkurrentie,
schreef de sekretaris van de
Lebbeekse harmonie in
1880: la concurrence n'est
plus possible pour des so-
ciétés d'amateurs». Toch
blijkt uit de verslagboeken,
die sinds 1891 bewaard ble
ven, dat de maatschappij op
het einde van _de 19de
eeuw zeer bloeiend was. Ze
had verscheidene stamloka-
len, w.o. «Le Boulevard du
midi» bij Louis Van Molle,
«Café Het Gemeentehuis»
bij Wed. E. De Vos, «De
Roos», bij J. Heyndricks,
«Den Otter» bij J. Klin-
ckaert, «Den Vetten Os» bij
Louis Cooreman. Het be
stuur zag er uit als volgt:
voorzitter A. Cooreman, on
dervoorzitters Felix Putte-
man en Louis Borms, Alfons
Vaal, Gustaaf De Witte, Th.
Van Biesen, J. Seghers, A.
Verleye, J.B. Cooreman, Fr.
Hofman, Fr. Lissens en als
sekretaris Frans De Geest,
die in 1897 werd opgevolgd
door Louis Van den Broeck.
Naast het opluisteren van de
plaatselijke feestelijkheden
nam ze ook deel aan ver
scheidene uitstappen en op
tredens in andere gemeen
ten.
«SPRUITEN MET PETAT-
TEN»
Het bestuur zorgde goed
voor de spelers. Tijdens een
uitstap naar Heizijde in 1893
schonk men 100 eieren aan
de muzikanten en tijdens
een uitstap naar de Molen
straat schonk men 200 eie
ren met pistolets. Daarente
gen vindt men regelmatig in
de verslagen, dat de wens
geuit wordt de nogal hoge
uitgaven voor drank aan de
muzikanten te beperken.
Jaarlijks werd een Cecilia-
feest gehouden. In 1892
werd het eetmaal verzorgd
door zaaluitbarer L. De Vos
tegen 1,45 F per persoon.
Het menu bestond uit:
bouillon, bouillie met sprui
ten of savoyen, rosbif met
petatten, iedereen tourt van
10 centiemen, ieder om 15
cent kaas. Dit menu moet
eenieders goedkeuring mee
gedragen hebben want het
bleef tot aan de eerste
wereldoorlog onveranderd.
Enkel in 1911 werden, we
gens het mislukkenvan de
koolgewassen, de spruitjes
vervangen door worteltjes,
bovendien werd de wens
uitgedrukt dat «eere- en
spelende Cecilianen dien
dag aangezocht worden
geen misbruikte maken aan
tafel.»
STERKER DAN OOIT
In 1897 was de «Toonkunst
maatschappij St.-Cecilia»
sterker dan ooit. Zij telde 36
werkende en 131 ereleden.
Onder het voorzitterschap
van Ad. Cooreman en met
een dynamisch bestuur
werd een aanvraag inge
diend om de titel Koninklij
ke harmonie te mogen voe
ren. Men kon hierbij rekenen
op de steun van de plaatse
lijke volksvertegenwoordi
gers G. Van den Steen en L.
De Bruyn, toenmalig mini
ster van Landbouw. In een
schrijven aan de gouverneur
werd meegedeeld dat de
maatschappij reeds meer
dan 100 jaar nl. sinds 1875
bestond en tot doel had de
muziekbeoefening aan te
moedigen en private men
publieke feesten op te lui
steren Op de vraag welke de
politieke kleur mwas werd
geantwoord«francement
catholique». De leden werde
genoemd te behoren tot de
«classe bourgeoisie aisée».
Reeds op 7 februari 1897
schreef graaf de Borchgrave
d'Altena, kabinetschef van
Leopold II, dat het verzoek
werd ingewilligd. De brieven
van erkenning werden inge
lijst en ten huize van de
voorzitter opgehangen. Een
groot feest had plaats met
medewerking van de plaat
selijke zangmaatschappijen
Minnestraat en Breestraat,
de Fanfare de Moedige Mak
kers, de fanfare Orpheus en
de harmonies van dender
monde, St.-Gillis, Buggen-
houten Denderbelle.
In de zitting van 4 mei 1900
werd besloten dat ingevolge
de wet op de schrijversrech
ten de harmonie geen ande
re stukken meer zal opvoe
ren, dan degene die vrij
waren of door haar leden
opgesteld.
In 1905 traden de Cecilianen
o.m. op bij de inhuldiging
van de Kapellekens van Ze
ven Weeën. Twee jaar later
openden zij de bewaarscho
len van de Minnestraat en
Heizijde. Ook in de luister
rijke jubelfeesten van 1908,
ter gelegenheid van de
800ste verjaardag van de
bouw van de kerk, heeft de
harmonie haar steentje bij
gedragen. Al de bestuursle
den gaven 100 F, waarvoor
kleren aangekocht werden
voor de deelname van de
harmonie aan de historische
stoet, waarin zij keizer Con-
stantinus en zijn officieren
uitbeelden. Kort daarop in
1908, gaf C. Kelbert, sinds
meer dan twintig jaar diri
gent, zijn ontslag. Hij werd
voorlopig opgevolg door
Frans De Clercq uit Dender
monde en in 1911 door
Victor Jacobs uit Asse.
NA DE EEUWWISSELING
In het begin van de twintig
ste eeuw woonde de harmo
nie talrijke muziekfestivals
bij. Op de wereldtentoon
stelling van 1910 te Brussel
oogstte zij grote bijval,
sinds 1 december 1901
werd de jaarlijkse drukbijge-
woonde winterconcerten
van de toneelmaatschappij
«de Vrede» opgeluisterd.
SCHAPPIJ «de Vrede» opge
luisterd.
In 1913 overleed Adolf Coo
reman, sinds 32 jaar voorzit
ter en bezieler van de har
monie. Alfons Du Bois werd
tot zijn opvolger benoemd.
In het jaarverslag van 1974
leest men o.a.de harmonie
is eene machtige, bloeien
de, eensgezinde vereniging
met als leuze godsdienst en
broederlijkheid.
Zij is de steun en de ziel van
de Katolieke Partij op de
gemeente; haar spelende
afdeling is geacht en be
roemd, niet enkel ter plaatse
maar in gans den omtrek».
Het uitbreken van de eerste
wereldoorlog bracht de vere
niging een lelijke slag toe:
de instrumenten werden
ontvreemd en haar werking
opgeheven. Na de oorlog
werden de aktiviteiten her
nomen. Het bestuur was
toen samengesteld uit A.
Dubois, Oscar De Witte en
L. Borms, P.A. Heyndricks,
Henri Van den Abbeele, Jan
Cooreman, Gustaaf Singe-
lée, Theophiel Van Rans-
beeck, Jozef Van der Veken,
Alois Tirez, Jozer Blan-
quaert. Louis Hofman, Fau-
stin Walles, Ed. De Decker,
Jan Hofmans en Louis Van
den Broeck als sekretaris.
De muziekschool werd weer
geopend. In 1924 telde zij
terug 55 spelende leden en
bereiken. Drie kwartier later,
omstreeks 20 uur, brengen alle
maatschappijen hier een ge-
zamelijke uitvoering van de
mars «Orpheus 100», een
kompositie van de ere-dirigent
der jubilerende fanfare, de h.
Frangois Schollaert. Hiermee
is de muzikale kous nog lang
niet af, want om 20.30 uur
brengen een vijftal majoretten-
en trommelkorpsen een taptoe
in de Laurierstraat. Klimaks
van de avond wordt dan het op
treden van de feestvierende
maatschappijongeveer 100
uitvoerders met als speciale
attraktie de show gebracht
door de Majorettengroep
«Orphea» eveneens in nieuw
uniform en in het bezit van
lichtgevende stiks.
In volgorde van optreden ne
men volgende maatschappijen
deel aan de optocht: de «Feest
en Muzikale kring uit St.-
Andries Brugge, de Koninklijke
Fanfare «De Jonge Denderlin-
gen» uit Denderbelle, de Kon.
Blauwe Fanfare uit St.-Gillis
Dendermonde, de Kon. Har
monie «St.-Cecilia» uit Den
dermonde, de Kon. Liberale
Harminie «St.-Cecilia» uit
Baasrode, de Kon. Lib. Fanfare
«De Leerzuchtige Broeders»
uit Zele, de Kon. Lib. Harmonie
«Trouw aan de kunst» uit
Moerzeke,
Verder in de toekomst staan
nog andere interessante muzi
kale evenenmenten op het
programme. Zo komt op zater
dag 18 mei e.k. de bekende
Kon. Lib. Fanfare «De 34 van
Kapellen» naar de zaal Casino
en krijgen de muziekliefheb
bers maandag 10 juni e.k. de
kans een koncert bij te wonen,
eveneens in de zaal Casino,
van het bekende Muziekkorps
der Gidsen. De liefhebbers van
muziek en show staan beslist
nog mooie dagen te wachten te
Lebbeke.
PIERRE VAN ROSSEM
Eens kwam er een minis
ter naar Aalst die met zwie
rige stijl, een minister ei
gen, een zogenaamde eer
ste steen metselde van iets
waarvan alle Aalstenaars
hoopten dat het ooit het
Kultureel Centrum zou
worden. Ministers met nog
meer zwier en stijl kwamen
naar Aalst en deden nog
plechtiger uitspraken. Het
Kultureel Centrum bleef
wat het was... een triestige
bouwput, waar eenieders
interesse voor verloren
ging en bovendien waar
eenieders centen in staken.
Aalsterse politici waanden
zich zelf promotor van het
majestueuse projekt, ter
wijl anderen zich «en petit
comité» voorzichtig uitlie
ten over een mogelijke an
dere bestemming van de
fundamenten van wat eens
Aalsts kulturele trots zou
wezen. Het Aalsters Kultu
reel Centrum kreeg ten
slotte een typisch Belgisch
oplossing... alles bleef
zoals het was.»
Zo zullen inderdaad binnen
een tiental jaar vaders aan
hun kinderen de story van
de kulturende bouwput in
de Molenstraat kunnen ver
tellen. Welke ook de geuite
meningen, de vooropge
zette mogelijkheden en de
diverse ministeriële be
sprekingen tot op heden
geweest zijn, hoe achtens
waardig deze initiatieven
op zichzelf geweest zijn,
het resultaat blijft steeds
hetzelfde, dit wil zeggen:
nihil, de goede bedoelin
gen ten spijt.
Meer dan zes jaar zijn er
verlopen sedert de eerste
steenlegging door de toe
nmalige minister voor kui
tuur Van Elslande. Eendie-
der kan de resultaten gaan
bewonderen...
Met de regelmaat van een
klok schrikt de pers even
recht voor deze eeuwig
vette perskluif wanneer her
en der eens een insider zich
even vergalloppeert en een
stout woord laat vallen.
Daarna wordt het een zo
veelste koelen zonder bla
zen. Na zes jaar wordt het
tijd dat dergelijke uitspra
ken niet zomaar lukraak
uitgestrooid worden, doch
indien ze ernstig te nemen
zijn, in hun volle draag
wijdte besproken worden
in de schoot van de be
voegde instanties, waar de
uiterste konsekwenties van
een standpunt dienen on
derzocht te worden.
Slechts een rechtlijnig
daadwerkelijk zoeken naar
een oplossing of een alter
natieve oplossing biedt
uitkomst. Men kan zich
immers niet én voorstander
verklaren van de huidige
formule van lang uitblij
vende staatssubsidie,
én voorstander van een
mogelijke wijziging in be
stemming van het projekt.
J. VELGHE
207 ereleden. Het gezame-
lijk ledencijfer zou in 1925
een hoogtepunt van 326
bereiken.
De dertiger jaren werden
gekenmerkt door een alge
mene ontreddering, die in
het maatschappelijk leven
merkbaar was. Toch bleef de
muziekschool werkzaam en
had de harmonie talrijke
uitstappen.
NA DE TWEEDE WERELD
OORLOG
Na de tweede wereldoorlog
organiseerde men te Lebbe
ke een Leopold-Ill hulde en
de harmonie nam deze gele
genheid te baat om opnieuw
het hoofd boven water te
steken. Met een 10-tal leden
was zij op deze manifestatie
aanwezig, het startsein voor
een nieuw begin. Het be
stuur werd aangevuld, de
instrumenten hersteld en
dirigent Victor Jacobs werd
opnieuw chef van het spe
lend korps. In 1949 werd de
harmonie in tweede katego-
rie geklasseerd. In dat jaar
had ook de grote jubileum
viering van het 150-jarig
bestaan plaats, waaraan
acht maatschappijen, in een
groots opgezet programma,
hun medewerking verleen
den. In feite bestond de
vereniging toen reeds 164
jaar.
De laatste decennia is de
harmonie er nog heel wat op
vooruit gegaan. Ze speelt
thans in uitmuntendheid,
iets wat zeker niet in het
minst te danken is aan de
opeenvolgende dirigenten:.
De Munter, Petrus Pieters,
Ernest Maes, Arnold Vinck
en Etienne Baert. Talrijke
jonge elementen, evenals
een groep KLJ-ers en vende
liers, hebben zich bij haar
aangesloten.
Pascal De Saédeleir, sinds
1959 voorzitter, werd in 1966
opgevolgd door Marcel Van
Humbeeck. Verscheidene
toegewijde leden staan hem
bij in de uitoefening van zijn
taak, w.o. ondervoorzitter
Clement Van Weyenberg en
Achilles Mertens, sekretaris
Frans Moyersoen en pen
ningmeester Jules Callaert.
Het bestuur heeft het gepast
geoordeeld dit jaar het jubi
leum te vieren van deze vere-
niging die reeds meer dan
175 jaar «kunst en muziek»
te Lebbeke brengt. Daarom
werd een bijzonder feest
komitee opgericht, o.l.v.
Gaston Van Biesen en met
Piet VanBossche als sekre
taris. De harmonische ver
houding die momenteel be
staat tussen het bestuur en
de meer dan 45 ijverige
muzikanten, laat voorzien
dat de harmonie nog heel
lang haar taak van volksop
leiding in Lebbeke zal kun
nen uitoefenen.
Pierre Van Rossem
