SPORTMAGAZINE
ITWEEDE DAN RAYMOND VAN AVERMAET
DE IDEALE PROPAGANDIST VOOR DE JUDOSPOR1S
TWEEDE IN «BEKERS VAN
JUDO
WÊtÊSÊÊÊÊÊ
16 - 24/5/74 - De Voorpost
mar
Over de judosport praten mat Asahi Kwai trainer Raymond
Van Avermaet is om verschillende redenen interessant. De
Zeelse politieagent is het oudste aangesloten lid van de
judovereniging en om tot de huidige hoogkonjunktuur heeft
hij gedurende de tien jaar dat hij de judosport beoefent heel
wat meegemaakt. En dat Asahi Kwai uitgegroeid is tot de
elite van de Belgische klubs, hebben ze op sportief vlak
grotendeels aan zwarte gordel Van Avermaet te danken.
Maar Raymond blijft de nederige jongeman, die de
verdiensten liefst op het aktief van de klub in het algemeen
schrijft.
moeilijke beginperiode
Het was op 1 augustus 1964. pas
16 jaar geworden, dat Raymond
Van Avermaet aansloot bij
Asahi Kai. dat het op dat
ogenblik moest stellen met een
lokaal dat qua akkomodatie
zeker niet de ideale kombinatie
om een gecontreerde sport als
judo te beoefenen. Het spreekt
zeker in het voordeel van Van
Avermaet en het is een overdui
delijk bewijs van zijn uithou
dingsvermogen, dat hij al de
lokaal miserie van «zijn» klub
heeft doorgemaakt en heeft
stand gehouden, want we kun
nen ons moeilijk indenken, dat
er veel tweede dans rondlopen,
die dergelijke moeilijke judoweg
hebben afgelegd. Deze harde
leerschool is voor de huidige
Asahi Kwai trainer een stimu
lans om de met al de hem ter
beschikking staande middelen
te werken aan de verdere
uitbouw van zijn klub. En nu
nog is hij zijn eerste trainer Rik
van Bouwelen heel dankbaar
voor de manier waarop hij hem
door zijn beginperiode hielp?
Want zij hadden niet dezelfde
mogelijkheden om de judo.
'angs provinciale of nationale
ontakten om van dichterbij te
;ren kennen. Hoogstens een
aar keer per jaar kw amen ze in
ontakt op een provinciaal of
ventuecl een nationaal kam-
ioenschap. wat een verschil
iet de nu bijna wekelijkse
ktiviteiten. Volgens Raymond
an Avermaet heeft de verhuis
aar het klubhuis van Een-
'racht Zele de grote doorbraak
eweest. die uiteindelijk geleid
,eeft tot het sensibiliseren van
deze discipline op de gemeente.
WELGEVULD PALMARES
Klasse en inzet vinden steeds
hun weg en zo is het ook
enigszins bij Ramond. De sport
van zijn keuze en zijn hart «de
judo» heeft hem tijdens de tien
beoefeningsjaren een grote ge
noegdoening bezorgd. En bij het
overlopen van zijn palmares,
mogen wij het wel zo stellen dat
hij zich terdege deed opmerken.
1965: Sportverdienste voor judo
van de gemeente Zele;
1966 Kamioen van Oost-Vl. bij
de beloften in de kategorie
middengewichten;
Kampioen van Oost-Vlaande-
ren bij de beloften alle kate-
gorieën tweede in het kampioen
schap van België beloften mid
dengewichten;
1967 Kampioen van Oost-Vl.
juniores middengewichten,
derde in het kampioenschap van
België alle kategorieën;
1968: Kampioen van Oost-Vl.
juniores middengewichten;
tweede in het Oostvlaamse
kampioenschap alle kategorieën
en tweede in het kampioenschap
van Belgie juniores midden
gewichten;
1970: derde in het Oostvlaamse
kampioenschap seniores mid
dengewichten; tweede in het
kampioenschap van Oostvlaan-
deren per ploeg.
1971 Kampioen van België bij
de Para kommando's midden
gewichten en alle kat.
1972 tweede in het oostvl.
kampioenschap seniores alle
kat.
1973: tweede in het politiekam-
pioenschap van België.
1974- kampioen van Oostvl. per
ploeg seniores en kampioen van
Oost Vlaanderen middenge
wichten.
Uit bovenstaande erelijst is het
duidelijk dat de naam Raymond
Van Avermaet klinkt als een
klok als er over judo gesproken
wordt, al zijn er voor hem aan
zijn loopbaan misschien wel een
paar schaduwzijden. Zo staat in
zijn dagboek 1972 als een
«zwart» jaar opgetekend, want
een op training opgelopen knie
kwetsuur aan de gewrichtsban
den leidde tot een operatief
ingrijpen. Zodat 1972 en 1973
niet veel kompetitie brachten en
in het kampioenschap van
België voor de politie was hij de
onvoorwaardelijke kampioen
maar een in de schiftingen
opgelopen schouderontwrich
ting resulteerde zich in een
tweede plaats.
Acht jaar was Van Avermaet
zonder kwetsuren en dan werd
zijn opgang onderbroken, op het
ogenblik dat hij opgenomen was
in de nationale" judoslektie.
Maar veel erger vindt hij dat er
bij nu een beetje de schrik inzit
en hij niet meer vrijuit zijn kans
durft, daar waar hij vroeger zijn
Raymond Van Avermaet in familiekring.(gb)
Raymond Van Avermaet (links), één en al koncentratie.
tegenstanders meestal tegen de
tatami kreeg om met een ippon
te winnen is hij nu reeds
tevreden als het met beslissing
kan. Zijn sportief vrouw tje ziet
het liever spcktakclvoller maar
Raymond laat liever zijn rijke
ondervinding spreken.
ZWARTEGORDELEN
HULPMONITOR
Het behalen in de judosport van
een zwarte gordel is een prestatie
die niet alleen inhoudt dat ze
goed moet kunnen vechten,
zoals cr wel eens pejoratief over
deze sporttak wordt gesproken.
Maar iemand die in het examen
lukt. dient heel moeilijk prak
tisch en theoretisch testen af te
leggen, en om alle houdgrepen,
wurgingen en armklemmen on
der de knie hebben en ze daarbij
kunnen demonstreren en be
spreken. Naast de kompetitie
resultaten zijn andere hoogte
punten uit zijn carrière het
behalen van de zwarte gordel op
6 december 1970 en het lukken
als hulpmonitor in de judosport
in 1971. Deze beide mijlpalen
waren niet alleen belangrijk voor
nog nooit in gelukt om hpD*V
provinciaal plocgenkampioefK)
schap voor seniores te winnen i
dit geschenk wilde hij aan zi 0)e_|
bestuur presenteren. En ged
rende drie maand heeft hij e<
groep speciaal voorbereid m
een supplementaire training
zondags voormiddags ond$
vorm van een bosloop in
gratiebossen en daarnaast v
den de taktische oefening«|
hoofdzakelijk afgestemd
kompetitieritme. De inspannii
gen werden beloond want voé
eigen volk werd Asahi KwJ
kampioen.
TOEKOMSTPERSPEKTIE- L
VEN
judoka Raymond Van Avermaet
maar zijn verstrekkende kennis
kwam in het bijzonder zijn klub
Asahi Kwai ten goede, die op het
ogenblik bij de belgische top tien
behoort. Want sinds in 1971
Raymond de leiding in de dojo
op zich nam is het steeds maar
beter beginnen lopen met de
klub. Maar dit wil zeggen dat hij
zijn vrije tijd goed gevuld is.
Iedere woensdag, vrijdag traint
hij Zele. Op donderdagavond en
zondag is hij te Berlare en 's
zaterdags komen de Dcnder-
mondse judoka's aan de beurt.
SPECIALE VOORBEREI
DING
Het doel dat trainer Van
Avermaet zich bij het begin van
het judoseizoen gesteld had
heeft hij kunnen verwezenlijken
en het is eens te meer een bewijs
van zijn vakkundc die hij op de
ideale wijze aan de man weet te
brengen en daarbij beschikt hij
over de nodige gaven om zijn
leerlingen moreel te stimuleren
en ze te doen geloven in hun
kunde. De klub bestaat dit jaar
15 jaar en tot hiertoe waren ze er
Het
pijle
Voor zijn klub ziet Raymond hi|s
zo in dat indien ze ond£|M
belgisch beste klubs willet
blijven er een derde wekelijkaen.
oefening nodig zou zijn en voJjjn
zichzelf zou hij toch nog enkerer
parels aan zijn loopbaan vvillefton
bijvoegen. Het kampioenscha ;IIX
van België voor parakommand jei
staat nog op zijn verlanglijstje e leel
zeker ligt het belgisch kampioe eg<
schap van de politie in zijige
bereik en misschien hoopt h r r
nog wel heimelijk op ee
Belgische titel, die hem in zij (j
volle opgang periode niet koter,
ontsnappen, maar het knietj or^
beslist er anders over. Daarnaa wei
zal hij zich op technisch gebie ch
blijven vervolmaken en zie In
voorbereiden om derde dan t -T'
worden en het dan binnen ee j"'
paar jaar aan te durven om naa
vierde dan te gaan en als me 0t
bedenkt dat op dat moment h< e
kransje klein wordt, dan mahiei
Zele en de Oostvlaamse judatre
sport zeker beamen, dat Ravel
mond Van Avermaet zeker ei'
der grootste bewerkers was
de popularisering van de judo.
BEN'
NEEM DE STEKKER,
NIET HET SNOER!
Hij had trouwens een goede
leermeester. Samen met zijn
vader won hij twee maal de
Ronde van Frankrijk. Dat is een
proef van zevenduizend kilo
meter. Het kostte hem vijf kilo
lichaamsgewicht. Op 26 en 27
april werd er te Zolder gereden
in kategorie I (niet opgefokte
motoren). Gestart op de zevende
plaats was hij na zes toeren reeds
opgerukt naar de tweede om na
acht ronden aan de leiding te
komen. Een plaats die hij niet
meer zou afstaan. Hij won de
koers met twee sekonden voor
sprong en brak het ronderekord
voor de kategorie 1600 cc met
een snelheid van 123,48 km/u.
FRANCORCHAMPS
Geen enkele grote koers laat de
familie onbetuigd en dus trok
ken vaderen zoon naar Francor
champs waar de «Bekers van
Spa» werden verreden,
's Vrijdagsmorgens om zeven
uur vertrokken zij. de wagen
volgeladen met een twintigtal
banden van allerlei soorten. Om
tien uur reeds begonnen zij te
trainen. Na zes ronden proefrij
den wist vader Holvoet zijn tijd
van 5'37" naar 5'27" te brengen.
Claude die ook vijf ronden
mocht rijden begon niet zo goed
daar het de eerste keer was dat
hij op Francorchamps reed.
Toch w ist hij van 6*35" tot 5*28"
te komen in de derde ronde. In
de vierde proefronde had Claude
vastgesteld dat er iets haperde
aan de ontsteking en de karbu-
ratie. Het werd een heel werk tot
een stuk in de nacht om de
hapering op te sporen en
daaraan te verhelpen.
Zaterdagmorgen rond tien uur
werden de wagens klaargezet
onder een zware, donkere he
mel. De spanning steeg voel
baar...
den zonder groeven is een nat
wegdek levensgevaarlijk, maar
toch wilden zij niet stoppen om
regenbanden op te steken. De
Duitser Eek volgde immers op 4
min. in een Audi 80 en zij wilden
hun voorsprong niet verliezen.
Dan maar wat kalmer gereden.
Deze taktiek kostte Holvoet-
Holvoet vier plaatsen in het
algemeen klassement, maar de
tweede plaats in de kategorie
bleef bewaard. Na 32 ronden van
14 km werd een fabrieks-Audi
80 overwinnaar. Claude onder
houdt zijn Celica zelf. stelt die af
en regelt hem opeigen houtje.
Aan zo'n wagen mag niets fout
gaan als ge bedenkt dat er
gereden wordt aan een gemid
deldevan 157 km/U.
etje c
felems
TOEKOMST ch 'k
Momenteel bereidt Claude zi j da
voor op het kampioenschap v 3droc
België in de groep I en op de 'tok
U van Francorchamps in
groep II (opgefokte motoreiJJj
Hij staat er niet slecht voor waend
in het kampioenschap ving
België cat. 1600 staat hij dert
en in het alg. kampioensch# Pl€
aller categorieën 10e. Op 25
26 mei rijdt hij te Nijvel op
sprintmeeting. Wij wensfcrste
Claude nog veel plezier aan z£j?F
rennersloopbaan en duimf De
vooral voor de 24 uur. waai
hijzelf sterk gelooft. fn H
Hhijn
Razende motoren, dolle bochten, stank van benzine en verschroeide
banden, dat is de sfeer waarin vader en zoon Holvoet zich ophouden
van zodra zij er enigszins de tijd voor hebben. Wie niet vertrouwd is
met de autorennen op de grote Belgische circuits bekijkt die wereld
een beelje met argwaan; hij bevindt zich in eenzelfde situatie als de
vos voor wie de druiven te groen waren. Bij ons in Vlaanderen zijn wij
niet zo best bedeeld met infrastruktuur voor de autosport. De
Limburgers, de Luikenaars en de Waals-Brabanders zijn beter af.
Zolder, Francorchamps en Nijvel liggen voor ons niet bepaald bij de
deur en misschien is het daarom dat wij ons onwennig voelen als wij
horen of kijken naar wat er zoal in dat indrukwekkende autowereldje
gebeurt.
Vader en zoon Holvoet voelen
zich pas thuis tussen de opgefok
te cylinders, de zware motoren,
de snelle mekaniciens, het
gestorm aan de «pits» en het
gevaar dat aan de autosport is
verbonden. Vier jaar geleden
begon Claude Holvoet de voet
stappen van zijn vader te
drukken. Hij reed toen slalom,
zowat een stiefbroertje van de
autosport. Toch eist die proef
zeer veel van de wagens en is er
een grote stuurvaardigheid no
dig. Toen de D.K.W., waarmee
hij slalomde, werd afgeschreven
begon hij kleinere koersen te
rijden met een R8 Gordini.
Maar ook dat duurde niet
zolang want dra werd overge
schakeld op Toyota waarmee
dan snelheid op de piste werd
gereden. Met die Corolla 1600
werd een jaar proef gereden, en
ondertussen werd het uithou
dingsvermogen getest. Daar
Claude met een Toyota Celica in
een betere kategorie terecht
kwam, schakelde hij over op die
wagen. In zijn eerste koers over
een afstand tussen 40 en 60 km
werd hij vierde achter drie
fabrieks-Alfa's. Een goed resul
taat voor een neofiet.
Om 14 uur werd dan de start
gegeven voor de «Bekers van
Spa». Vader Holvoet kreeg de
28e plaats toegewezen. Na
amper een uur koersen bracht
hij het tot een derde plaats in de
kategorie 1300-1600 en stond hij
13e in het algemeen klassement.
Na het uitvallen van een tegen
strever wergens pech komt hij op
de tweede plaats. Na drie en een
half uur rijden nam Claude het
stuur over. Hij reed een tijd van
5*16", terwijl hij met een volle
tank 5*28 deed over een ronde.
Tijdens de laatste drie ronden
begon het hard te regenen en de
banden van de Holvoets waren
daarop niet voorzien. Met ban-
oen o
DDY
eel w
ïsulta'
etekei
sgendi
un to
auw b
