MLSTEHMRS EN HUN HOBBY
KINOVA: VAN EN VOOR
AMATEUR-KINEASTEN
MADELEINE SCHOLLAERT:
RIET- EN VLECHTWERK
De Voorpost -12-7-74 -19
Irhof-voontitter
Karnaval, zowat toch dó hobby van de Aalstenaar. (jm)
Dat het verenigingsleven te Aalst bijzonder bloeiend reilt en zeilt zal voor
wie dit eigenste blad regelmatig inkijkt wel geen openbaring meer zijn.
Week na week kan je vaststellen hoe alle vergaderlokalen of wat daarvoor
moet doorgaan uitpuilend afgeladen zitten. En ook al hoor je dan vaak een
strovuurtje in het verenigingsleven opblazen tot een kei van een brand, het
doet terzake niets af aan het feit dat hier ter stede in groep «geleefd»
wordt. Een soort dorpsmentaliteit in de goeie zin maakt al die groepen,
groepjes, verenigingen, klubs en verzamelaars bijzonder aantrekkelijk. Zo
voelen wij het tenminste aan. Men tracht, zij het dan met wisselend suk-
ses, iets op te bouwen. Als je dan naar de kern doordenkt gaat het bij allen
om het probleem van deze tijd: de vrijetijd. Smalend wordt wel eens geuit
dat in Vlaanderen twee koppen en evenveel pinten onvermijdelijk een
nieuwe groep in het leven roept. Wat wij prettig vinden, reden te meer om
een paar weken (zal wel maanden worden) de spots te richten naar alle
koppen en pinten die wat uitspoken met hun niet-prestatie-tijd. Een feuille
ton met de Aalsterse verenigingen in de hoofdrol. Eerder een dokumen-
taire als je 't nagaat. Wat ons dan weer niet verplicht sommigen een
hoofdrol, anderen een figurantenrolletje te bedelen. Grote vrijheid kennen
we onszelf toe voor wat het hanteren van de kamera betreft. Waardoor het
onmogelijk wordt te verklaren waarom en hoe deze week die en volgende
week gindse groepen aan bod komen. Weloverwogen toeval, niets meer.
aAEINVEEVERENIGING «HET NEER
HOF»
bJEEFT NOG PLAATS EN TIJD VOOR
«MEREN
JTjf je met je vrijetijd zowat alle kanten opkan, zal wel geen
dere uitleg behoeven, ledereen kan waarschijnlijk voor het
djsf/e weg een paar tientallen verenigingen opsommen met
de afzonderlijk een wijduiteenlopende aktiviteitenwaaier. Van
1 'Istzegels over schelpen naar sport langs sigarenbandjes of
chitselspullen. De wordingsgeschiedenis van VZW Kleinvee-
leniging Het Neerhofvoor het land van Aalst loopt ook al-
ijenwijdig met die van een pak andere groeperingen. Tussen
30§6 toen enkele dierenvrienden vonden dat ze met hun pro-
1 imen best naar anderen toe moesten en het huidige bloei-
ffte organisme ligt wel een flink verschil. Hoe het allemaal
nte/c/e en draaide en nu nog reilt en zeilt kwamen we van
-%rzitter Willy Coppens te weten.
wie het platteland al ge-
tijd ontgroeid is willen
in de vlucht een verklaring
de naam «Neerhof» mee-
Het was niets meer
het erf bij een boerderij,
'oonlijk trof men in de
irt dan wel pluimvee van
lei stand en rang aan.
tikkeltje heimwee naar
neerhof en de absoluut
iste liefde voor dieren lig-
aan de oorsprong van de
ichting van de vereniging.
|t voorzitter Coppens: «Ei-
ilijk zou je er verstomd van
in hoeveel dierenliefheb-
er in onze kontreien nog
Toen we in 1966 met de
jp startten was het een in
dien op die verspreide lief-
•herij. De kans bieden om
len het jachtige moderne
^fin een gezonde ontspan-
g en vrijetijdsbesteding te
pezen in de natuur zelf. Wij
Q(jin echter wel verder dan
3 p gewone fokken naar eigen
vjddunken. Ons doel is de
mjnveeteelt verder te propa-
e'en en te veredelen. Probe-
i zelf mooie rasdieren te
)n(pken en terzelfdertijd ande-
i te winnen voor het ver-
zwoord fokken van puike
1 .ren».
12
DlTIVITEITEN
JV$ je 't ons vraagt dan is de
Pnbas getekende bedoeling
'°%d onthaald. Hoe moeten
"ganders de reeds 200 leden
^antwoorden? Mensen uit
ïr T Land van Aalst die met
eelfde motieven voor ogen
'on hun zo verscheiden be-
isleven naar de maande-
vormings- en vervolma-
isavonden komen. Want in
vaid naar herwaardering en
a °fedeling van het pluimvee
Ifjlen vorming en vervolma-
lD^j een belangrijke rol. Pro-
Soren, dokters in de dier-
Heeskunde en rijksvoord-
...fjtgevers vinden voor stu-
^_dagen of voordrachten bij
et Neerhof» telkens een be
langstellend publiek. Of ze nu
algemene of bijzondere dier
kunde, ontleedkunde, leven
sleer, voortplanting, opfok,
voeding of gezondheidsleer
willen aanpraten, publiek dat
graag wat nuttige gegevens
mee naar huis wil dragen is er
steeds. Bepaald een veelzij
dige werking dus met op zijn
minst edukatief te noemen
grondslagen. De resultaten
van opgedane kennis moeten
zich dan normalerwijze mani
festeren in de dieren die men
kan tonen. En om na te gaan
hoever men op dat punt staat
trekt het Neerhof regelmatig
naar tentoonstellingen. Alle
hoeken van het land zouden
we hier moeten vermelden om
volledig te zijn. In Aalst zelf
richt de vereniging ieder jaar
een Nationaal dierensalon in.
Zowat het topmoment in de
jaarwerking. Een hele bedoe
ning is dat als je zomaar een
pak pelsdieren, reis- en sier-
duiven, park- en watervogels,
zang- en siervogels, honden,
pony's en schapen binnen
krijgt.
BELANGSTELLING
Dat de leden van het Neerhof
voor dieren belangstelling
hebben ligt voor de hand. Hoe
zit het met al de anderen?
Kan Het Neerhof bij buiten
staanders enige dierenvriend
schap loskweken? Voorzitter
Coppens: «Het is niet gemak
kelijk anderen te laten opgaan
in je eigen hobby. Da's trou
wens voor elke vereniging
een probleem. Maar zelfs
zonder daar rekening mee te
houden is het geen speeltaak,
onze vrijetijdsbesteding. Prak
tisch geen vakliteratuur,
weinig aandacht van kranten
en bladen. Over België ver
spreid zijn er nochtans 10.000
12.000 liefhebbers. In het
buitenland, Duitsland, Ameri
ka, zit het heel wat beter. Mis
schien zit de verstedelijking
en het daarmee samen
gaande gebrek aan ruimte er
voor iets tussen». Of de
hobby dan soms duur uitvalt?
«Wie alles moet beginnen ko
pen kan er wel een aardige
stuiver aan insteken. Eens
aan het fokken loopt het fi
nancieel echter wel vrij goed
koop los. Het voedsel is niet
zo goedkoop maar de dieren
zelf worden als het ware voor
een appel en een ei van de
hand gedaan. Misschien
speelt het wel een rol dat je
heus geen cent kunt winnen
via wedstrijden of verkoop».
Wat ons dan langs de neus
weg laat vragen of die over
grootvadersspreuk niet meer
telt: «Wie van dieren houdt
ook van mensen».
STROOMOPWAARTS
Die praktische bezwaren kun
nen de goeie bedoelingen
echter niet uit het hoofd van
de Neerhofmensen halen.
Hun oproep om terug te keren
naar de natuur, naar het
Neerhof van weleer, met zijn
familiale tuin en relatieve stilte
zullen ze blijven herhalen. Het
beste bewijs daarvan vinden
we misschien in het feit dat
deze op nationaal vlak nog
erg jonge vereniging toch
reeds een plaatsje bekleedt
bij de allerbesten. En dat er
tussen de beestjes van de le
den prachtexemplaren te be
speuren zijn, kan iemand die
ooit een tentoonstelling be
zocht, nog maar moeilijk af
weren.
Kinova aan de film-slag. (jm)
De Aalsterse ciné-klub is ont
staan in de schoot van de
plaatselijke fotoklub die in het
gezegende jaar 1938 werd
herdoopt tot 'Aalsterse Foto-
en kino-verbond'. In 1952
gaan de wegen dan helemaal
uiteen en Kinova wordt boven
de doopvont gehouden Me
teen de mogelijkheid om via
het verwerven van technische
bekwaamheid en het aan
spreken van drommelse origi
naliteit oen eigen gezicht te
krijgen, volledig tot ontplooiing
KARNAVAL,
DE HOBBY BIJ UITSTEK
Dat karnaval met alles wat
daarrond draait het jaarlijkse*
topevenement is in deze Kei
zerlijke Karnavalstede zal wel
geen verder betoog nodig
hebben. Is trouwens ook niet
de bedoeling. Maar dit over
zicht van «wat wordt er te
Aalst met de vrijetijd uitge
spookt» zou allerminst volle
dig zijn als we niet een paar
woordjes veil hadden voor het
topgebeuren. De periode die
eraan voorafgaat kunnen we
moeilijk anders omschrijven
als een flikkerende maand
van de vrijetijdsbesteding. Nu
de feestroes een stuk van ons
verwijderd ligt menen we er
goed aan te doen er even op
te wijzen dat de hele romps
lomp van voorbereiding het
verhaal van kippegaas, pa
pierdeeg en borstelen een
prestatie is die alleen uniek
kan genoemd worden.
Voor welke andere gebeurte
nis krijgt men zoveel avonden
naeen mensen aan de slag?
En daarenboven voor kreatief
werk. Verder dan deze korte
huldegroet willen we hier niet
gaan Het was enkel de be
doeling ons eerste kommu-
niezieltje gaaf te houden.
Zoals het spreekwoord voor
houdt dat de hand die bij een
dergelijk zieltje hoort gauw
gevuld moet zijn, zal dit dan
ook volstaan.
Wanneer je vijf minuten ten huize van Madeleine De Wolf-
Schollaert toeft dan zit je onvermijdelijk ondergedompeld in
een stapel handtassen, fruitkorven, bloemenmandjes, wijnkor-
ven. Ach, we zullen het reeksje straks vervolledigen. Al die
leuke spulletjes heeft Madeleine zelf, eigenhandig gewrocht.
Met riet, een stevige dosis geduld, een portie fantasie, heel
veel moed en nog meer plezier vlecht ze haar vele uurtjes
vrijetijd door. «Toen de kinderen uit huis waren ging ik op zoek
naar iets om die tijdzee die daar plots voor me opdook zo
prettig mogelijk te bevaren. Het werd riet- en vlechtwerk, heel
toevallig, en ik heb er al massa's plezier aan beleefd.»
beeld hebben we met een
ferm deel van onze groep
meegedaan aan de Week van
de vrijetijdsbesteding. Dit jaar
kon het niet omdat onze men
sen vonden dat er al te weinig
belangstelling was voor onze
aktiviteiten. Ikzelf heb dan
maar alle moed samenge
raapt en ga alleen door. Ten
minste met het vlechtwerk
want aan de sport doen nog
anderen *meé>
Zo zie je dan maar weer. In
een periode waar zoveel
wordt gezanikt over het so
ciale probleem dat 'vrijetijd'
geworden is moet men erva
ren dat er voor wat anderen
met hun tijd uitspoken geen
tijd meer is. Tegenstelling die
ons alleen maar laat schrij
ven. Volhouden mensen.
Willy Coppens met een van zijn puike rasdie-
Madeleine De Wolf begon
zo'n vijf jaar geleden met de
hobby. Samen met een pak
andére vfsuele gehandicapten
leerde ze de technieken aan
en sindsdien is er geen
houden meer aan. Als ge
woonlijk werd er gestart met
kleine spulletjes en later, toen
Madeleine het helemaal beet
had, was er ruimte en moge
lijkheid om te gaan eksperi-
menteren. Eigen snufjes bij
traditionele modellen die
spiegel in riet gevat is werke
lijk een staaltjevariaties
op een tema korven men
sen in alle maten, geuren en
kleuren doopsuikermand
jes in vormen waar we in de
verste verten niet zouden aan
denken. Als je 't ons vraagt,
dit is vrijetijdsbesteding op zijn
best: liefhebberswerk, als het
kan een spulletje verkopen
om de onkosten terug te win
nen, dat bovendien aantoont
met welke beperkte mogelijk
heden men heerlijke dingen
kan wroeten. En dan de TV-
knop omdraaien om naar het
werkje te trekken. Gevaar ook
voor het versmallen van de
interesse-horizon? Juist. Niet
bij Madeleine De Wolf echter.
Naast haar vlechtwerk heeft
ze nog een paar uur per week
over om aan sport te gaan
doen. Alweer met dezelfde
groep visueel gehandicapten.
Ze spelen torbal, plegen atle
tiek en houden aan het weke
lijkse zwempartijtje. Of ze
voor die prestaties, toch wel
uniek op dit vlak, enige be
langstelling mogen ondervin
den. «Dat is precies het grote
knelpunt. Vorig jaar bijvoor-
te komen als filmklub.
TEAMWORK
Het streven naar teamwork,
op filmvlak van hoog naar
laag en omgekeerd zo onont
beerlijk, heeft heel de be-
staansperiode van Kinova ge
kenmerkt. Teamwork dat al op
een heel klein pitje begint.
Voorzitter Van Der Straeten:
«Beginnelingen menen wel
eens dat ze zich alleen maar
oneindig belachelijk kunnen
maken door bij ons of bij
Madeleine Schollaert. (Jm)
stoffig vergeethoekje. Een
ontgoocheling die de liefheb
bers bespaard was gebleven
zo ze eens bij ons waren bin
nengewipt. Na korte tijd zou
den ze de hoofdtonen,
beweging-aktie, al onder de
knie hebben. Bovendien wa
ren ze dan ook zeker geen
pmtsen te hebben gekocht».
Met die zienswijze van Kinova
kunnen heelwat mensen ak
koord gaan. Uit deze Aals
terse klub ontstonden immers
filmkernen te Geraardsber-
gen, Sint-Niklaas en Zele. Af
gaande op het aantal
amateur-kineasten dat zijn
lichtje kwam opsteken mogen
we verklaren dat de stelling
ingang vindt. Zij het dan dat
nog teveel mensen menen dat
zij, onderbeginnelingen, niet
terecht kunnen. Stelden wij de
vraag of filmen niet al te duur
uitvalt om tot hobby voor het
grote publiek te worden ge
bombardeerd. «In cijfers om
gezet betekent het aankopen
van kamera, projektor en
doek geen grotere investering
dan het aanschaffen van spul
len voor eender welke hobby.
Het is natuurlijk verloren geld
als na een paar pogingen het
tuig in de kast gaat. Precies
daarom zouden wij het ruimer
publiek moeten bereiken. Da's
niet zo eenvoudig».
TOEKOMST
Wat er volgend seizoen op de
agenda komt is niet direfct te
vertellen. Natuurlijk de aktivi
teiten die we hoger al vermel
den. Een uitgebreider plan
ning moet nog uitgedokterd
worden. Als die klaar is druk
ken wij ze ook wel af. Dat het
eens te meer een vol jaar ijve
ren wordt om beter te laten en
leren filmen krijg je d'r voor
niks op een blaadje bij geser
veerd. Meer inlichtingen krijg
je aan de Boudewijnlaan 183.
Wanneer we het reilen en zeilen van de Aalsterse filmklub
Kinova erg bondig zouden willen samenvatten dan opteerden
we voor deze slogan: 'Leer beter filmen'. Rond alles wat Ki
nova opzet hangt immers de bezorgdheid amateur-kineasten
bij te staan, aan te moedigen, deskundig te begeleiden. Een
opdracht die voorwaar niet van de poes is. Hoe men dat in de
filmklubrangen ziet, waarom men het doet en wie eraan mee
helpt; een tritsje praktische wenken en een blik in het geschie
denisboek van Kinova: inlichtingen waarmee voorzitter Van der
Straeten echt niet verlegen zit.
mogelijke technieken die de
produkten van amateur
kineasten aangenamer om
zien maken blijft voortduren.
Van meer- naar mindergevor-
derden en tussen de sterke
ren onderling. Gezamenlijk
monteren bijvoorbeeld en ach
teraf demonstreren van meer
dere sonorisatiesystemen
hoort erbij. Resultaten liegen
er dan ook niet om.
welke klub dan ook aan te
kloppen. Daartegenover stel
ik dan dadelijk dat het knip-
en plakwerk dat wij kunnen
bieden, dit dan met de hulp
van mensen die niet meer aan
hun proefstuk toe zijn, de
films alleen maar goed kun
nen doen». En het zijn heus
niet enkel nieuwelingen die in
De Vrede iets kunnen opste
ken (Kinova komt om de 14
dagen 's maandags in De
Vrede samen). Uitwisseling
van trukjes, snufjes en alle
BETER FILMEN
Om de vlag waaronder men
vaart, leer beter filmen, te
tooien worden geregeld be
vriende filmklubs uitgenodigd,
de bijeenkomsten van de le
den staan uiteraard in dat te
ken. Jaarlijkse wedstrijden in
klubverband en de daaruit ge-
selekteerde werken voor pro
vinciale en nationale kampen
situeren zich dan op een wat
fijner vlak: de besten een
kans naar buiten geven.
Hoewel dat dan weer de
hoofdbedoeling van Kinova
niet is. «Het is bijna ongeloof
lijk hoeveel kamera's er alleen
te Aalst al verkocht worden.
Gewoonlijk worden die dure
grapjes dan een paar keer
gebruikt, met volle overtui
ging. Goeie wil volstaat echter
niet, ook niet bij amateurs. Er
is een dosis technische ken
nis nodig. Wanneer mensen
dan zien dat hun werkjes niet
zo worden gesmaakt door
vrienden verdwijnt het filmtuig
onherroepelijk in een of ander
