OPTEREN VOOR EEN GROOT AALST
De Voorpost-19/7/74-19
e de kaart van het zuidoostelijk gedeelte van de provincie Oost-Vlaanderen bekijkt, wordt
troffen door de enorme versnippering waarvan deze streek het slachtoffer is. Deel van deze
rsnippering is ook het Aalsterse.
■Igië telt momenteel in het algemeen genomen nog teveel gemeenten. Nederland, Zweden
waar men vlugger dan bij ons tot reorganisatie is overgegaan, beschikken momenteel reeds
er levenskrachtige gemeenten die beter hun taken aankunnen. Enkele cijfers mogen dit
istreren: in 1970 bedroeg de gemiddelde oppervlakte van de gemeenten in België 11,8 km2; in
derland 35,5; in Italië 37,5; in Engeland en Wales 115; in Zweden 436. Het gemiddelde
/onersaantal bedroeg in 1970 in België 3.625; in Italië 6.342; in Zweden 7.438; in Engeland en
ïles 27.550.
•ze versnippering betekent in konkreto dat al deze stuk voor stuk «zelfstandige» gemeenten zo
tonoom zijn dat ze er enkel toe komen bijna machteloos te staan t.o.v. de problemen waar
erede ze op vandaag geconfronteerd worden. Vastgesteld wordt dat meer en meer gemeenten in
itei onmogelijkheid verkeren om de hen toebedeelde taken (en die nemen nog voortdurend toe)
ro- een efficiënte wijze te vervullen. Daarbij komt dat sedert een kwarteeuw de zelfstandigheid
n de kleinste administratieve eenheid (de gemeente) in sterke mate verminderd is.JOank zij
s autonomie bezitten vele gemeenten momenteel de macht van de onmachte.
J.'i huidige stads- en gemeen-
Venzen zijn zuiver admini- gemeenten met een centrum-
funktie op het gebied van on
derwijs, tewerkstelling, kultu-
rele uitrusting, medische zor
gen, ontspanning, overheids
diensten (rechtspraak, rijks
wacht, brandweer, belastin
gen, arbeidsvoorzieningen
e.d.) Fusie beantwoordt im
mers aan de aan onze tijd in
herente tendens van schaal
vergroting: meer en meer ta
ken dienen op ruimere schaal
te worden aangepakt.
itieve kreaties die over het
lemeen geen rekening
eruden noch met de ekologi-
nehe, noch met de sociale en-
Hten: tal van ekologische en
eipiale entiteiten worden in-
eprdaad door gemeentegren
zen versnipperd. Deze onlogi-
Z%e situatie heeft niet alleen
gevolg dat de zo nodige
dolheid van aktie vaak totaal
bestaande is (om niet te
ggen vaak in tegenoverge-
,ilde richting gaat), maar bo-
v'hdien dat de -financiële las-
i binnen de entiteit op on-
jhtmatige wijze verspreid
r De financiële last die de
n "fitrumgemeente met regio-
'eele verzorgingsfunktie mo-
d5nteel draagt tengevolge
3 fin haar diverse centrumfunk-
dlé (en waartegenover door
dans geen financiële tege-
wa>etkoming staat vanwege
ter- randgemeenten) stelt die
ie%n voor een voortdurend fi-
öcincieel probleem en beknot
h$ar aktiemogelijkheden op
bdere domeinen op onver-
ikewtwoorde wijze. Tenslotte
dg dit: Het Aalsterse heeft
jmenteel af te rekenen met
bop van de hoogste pendelcij-
uife van het land. Hoewel
limze pendel voor een belang-
t deel voortvloeit uit onze
ögrafische ligging en als
dafciaal verantwoord kan wor-
jdjfc beschouwd, kennen we
t®:h nog een belangrijk tekort
n werkgelegenheid gezien
,art belang van de sociaal
er{onverantwoorde lange
ve^tandspendel.
unjch de stad Aalst, al even-
erji als andere gemeenten,
aJinen het probleem momen-
3^1 aan. Intussen is men op
^arjerkommunale samenwer-
(la.»g aangewezen in afwach-
qe)g dat Groot-Aalst zowel
ij^er de nodige gronden als
er de vereiste financiële
^delen zal kunnen beschik-
hjn om grote industrieter-
te|jnen uit te rusten. De vesti-
fgig van grote ondernemin
gen is immers voor onze
)e;eek en voor de jonge afge-
or.jdeerden van alle niveaus
3ren vitaal belang. Enkel een
ntjmensmelting van Aalst met
omringende gemeenten
jZ^n hier een oplossing bren-
u|jn ten bate van de arbei
dende bevolking van de
a(sfeek van Aalst.
Jfi OPLOSSING: HER-
daTRUKTURERING
e(£ enig realistische oplossing
)pi>or deze problematiek is een
n Ktekening van de gemeen
tegrenzen, zodanig dat ze in
te_'ereenstemming worden ge-
rjj acht met de sociologische
in_srkelijkheid, dus met de
enörkelijke uitgestrektheid van
g.t agglomeratie. Er dient
en'ergegaan, op basis van ob-
opktieve gegevens, tot de
geK)dzakelijke samenvoegin
gen teneinde aan de gemeen-
»e|n een voldoende territoriale
Omslag, een gezonde finan-
ële basis en een aangepast
Jministratief kader te geven
1 (xiat zij in staat zouden zijn
aangepaste wijze de taken
-igl te oefenen die hun toeko-
len ter bevordering van het
jelzijn van de bevolking.
kandaar komt de idee van de
,hJSie van gemeenten, die sa-
ien een zodanige bevolking,
2 jet een zodanig grondgebied
suden omvatten dat talrijke
.évolking, met een zodanig
tondegebied zouden omvat-
"tn dat talrijke gemeenschap-
Q Blijke problemen op dit ni-
Jwu een oplossing kunnen
'nden en niet meer, zoals nu
jet geval is, bij gebrek aan
.,en bestuur op een aange-
'ast niveau, afvloeien naar de
rovincie of naar de staat, die
omvangrijk en te verafgele-
j en zijn. Die doelstelling
rengt mede dat de samen-
oeging van gemeenten geen
Willekeurige op toevallige
"foepering mag zijn, maar in-
jjjjQéndeel moet overeen
stemmen met een organische
e enheid, waarvan alle onder
halen werkelijk solidair zijn.
jp het gebied van de ruimte-
e ke ordening stelt men als al-
emeen principe voorop dat
e nieuwe besturen moeten
E^groepeerd worden rond
Behoefte aan een grote fu
sie
Het is duidelijk dat de vooruit
gang, de demokratische ont
wikkeling en de vrijwaring van
de gemeenschappelijke auto
nomie in de richting wijzen
van het tot stand brengen van
relatief grote gemeentelijke
fusies (in het verleden zijn de
reeds tot standgebrachte fu
sies bijna allen te klein opge
vat, zodat men na korte tijd tot
verdere fusie diende te be
slissen). De gemeenten zullen
hun specifieke plaats enkel
dan kunnen behouden wan
neer ze worden geherstruktu-
reerd op diepgaande wijze.
Wanneer wij stellen dat de
enig valabele oplossing voor
onze kleinste demokratische
instelling, de gemeente, be
staat in de kreatie van grote
levenskrachtige gemeenten is
dit omdat dit de enige manier
is om een grote zelfstandig
heid te verwerven. Deze dient
bereikt te worden langs rui
mere financiële middelen om
(o.m. door een eventuele
aanpassing yan de verde
lingsnormen van het Gemeen
tefonds, meer bepaald de
kreatie van een middenkate-
gorie van centrumgemeenten)
en door het herdenken van de
administratieve voogdij (nog
slechts één voogdijtrap).
Mochten wij dan toch nog niet
overtuigd zijn van de nood
zaak van grote entiteiten en
het onzinnige van kleine fu
sies nog niet ingezien heb
ben, dan hoeven we enkel te
kijken naar de menigvuldige
recente voorbeelden (en die
zijn er te over) in eigen land,
die het ontegensprekelijk be
wijs leveren van de ineffi
ciëntie van te klein opgevatte
fusies, wat tot uiting komt in
het feit dat vrij vlug na een
eerste fusie dient uitgekeken
naar een nieuwe, groter op
gevatte fusie. Onlangs nog
trok Gouverneur d'OUTRYVE
d'YDEWALLE van West-
Vlaanderen de konklusies uit
de fusie-ervaringen van de
provincie West-Vlaanderen,
waar reeds meer dan 50 ge
meenten werden gefusio
neerd en waar aldus reeds
verschillende groeipolen wer
den gecreëerd (Brugge, Oos
tende, Knokke, Heist, Veur-
ne). Hij verklaarde zich bij die
gelegenheid een radikaal te
genstander van kleine fusies;
de groeipolen moeten nog
uitgebreid worden. Er moet
een groot of nog groter Brug
ge, Kortrijk, Roeselare, Oos
tende. Diksmuide komen!
Nieuwpoort is een typevoor
beeld van een fusie die te
klein werd gezien, met als ge
volg dat de ene fusie nog
maar pas achter de rug is of
men denkt reeds aan een
nieuwe! In Nieuwpoort vindt
men nu bovendien dat het fu
sieplan van het Ministerie van
Binnenlandse zaken de fusie
niet groot genoeg ziet! In de
streek van Veurne-Diksmuide
werd het aantal gemeenten in
1971 van 57 op 28 gebracht.
Nu wil Binnenlandse Zaken er
nog slechts 9 overhouden.
Ook in eigen streek is men tot
de bevinding gekomen dat
b.v. Groot-Geraardsbergen
nog te klein werd gezien. An
derzijds mag men toch ook
niet overdrijven en moet men
er voor opletten om naast
Brussel geen nieuwe masto
donten te kreëren!
recreatie, e.d.) mekaar zullen
aanvullen omwille van hun
komplementariteit. Het sa
menhorigheidsgevoel onder
de mensen zal in de hand
gewerkt worden omdat de di
verse maatschappelijke groep
en mekaar zo broodnodig
nebben, zij het alleen ai om
samen gemeenschappelijk
regionale belangen te behar
tigen. De bevolkingen van alle
betrokken gemeenten zullen
ook aktiever bij het gemeen
schapsleven betrokken wor
den. Versterken op voor
waarde dat de fusie groot ge
noeg wordt opgevat! Zo zal
een nieuwe volwaardige en
autonome entiteit worden ge
schapen die over de vereiste
politieke macht zal beschik
ken om ons deel in de koek te
kunnen opeisen (en dit met
meer succes dan dit tot op
vandaag is gebeurd!). Enkel
een grote fusie zal ons toela
ten een valabel tegengewicht
te vormen tegen de grote
mastodonten die momenteel
met een meer dan evenredig
deel van de diverse kredieten
gaan lopen. Het is evident dat
na de herstrukturering van de
plaatselijke entiteiten verder
kan gedacht worden aan de
vorming van federaties, met
specifieke bevoegdheden. De
bevoegdheden van de feder
aties zullen bepaald worden
door de belangrijkheid van de
nieuw gevormde gemeenten:
hoe belangrijker deze laat-
sten, hoe enger de bevoegd
heden van de federaties zul
len dienen te zijn.
Dit alles dient gepaard te
gaan met een gedurfde en
drastische uitdunning van de
beslissingsniveaus, dus van
de administratieve pyramide
van instellingen, zodanig dat
meer klaarheid wordt bereikt
en dat ook alle mogelijke over
lappingen van bevoegdheden
(wat automatisch leidt tot be-
voegdheidskonflikten en vaak
tot immobilisme) worden uit
geschakeld. Voor de burger is
de doorzichtigheid in het poli
tiek en administratief rader
werk van het grootste belang!
Daarom ons voorstel van de
administratieve pyramide:
Grote gemeenten (o.a.
Groot-Aalst van minimum
100.000 inw.)
Ruime federaties (Aalst-
Oudenaarde) of kleinere pro
vincies (bv. N. en Zuid Oost-
Vlaanderen)
Gewest Vlaanderen.
Geregionaliseerd België.
Fusie: dringend, doch geen
improvisatie
Een fusie dient mentaal en
praktisch voorbereid te wor
den (in Nederlands Limburg
duurde de mentale en prakti
sche voorbereiding van de fu
sies 3 jaar). Fusies mogen in
geen geval geïmproviseerd
worden. Studie en overleg
dienen eraan vooraf te gaan.
Dus pas een beslissing na ob-
jektigve studie van de reële
mogelijkheden die in een sa
menvoeging besloten liggen.
De toekomst is beslist hoop
vol wanneer men de fusies
gedurfd, positief en eendrach
tig benadert. Een dringende
aanpak van de problematiek
op het publieke forum is dan
ook geboden.
BUGGENMOU1
Een grote fusie die verrijkt
en versterkt
Een grote fusie zal ons allen
verrijken en versterken. Ver
rijken in die zin dat gemeen
ten met verschillend karakter
(landbouw, industrie, handel,
VOORSTEL VOOR EEN GROOT-AALST
Het Aalsterse staat momenteel voor een historische beslis
sing: gaan wij ons neerleggen bij een tweederangspositie in
het koncert der Belgische steden of gaan wij deze unieke
kans aangrijpen om een vooraanstaande plaats in te nemen
in het nieuwe België?
De beslissing in deze zaak. ligt bij de mensen in het Aals-
tersp zelf. Laat ons ondertussen vooral één zaak niet uit het
oog verliezen: het Aalsterse komt momenteel nog niet vol
doende aan zijn trekken! Juist om deze reden dienen wij in
en rond Aalst onze ogen te openen voor de menigvuldige
gemeenschappelijke belangen, die heel wat belangrijker zijn
dan de enkele particuliere tegenstellingen. Daarom is er
slechts één alternatief voor de huidige situatie: wij dienen
ons één te gevoelen en samen op te gaan in een nieuw
groot-Aalst!
In het verleden werden reeds enkele fusievoorstellen gefor
muleerd, waaronder het SODEGEC-voorstel en het voorstel
van het departement van Binnenlandse Zaken (benevens
nog een aantal andere).
Volgens het SODEGEC-voorstel zou Aalst dienen uitgebreid
te worden in het zuiden tot de autoweg,.door toevoeging van
het deel van Erembodegem en Nieuwerkerken gelegen ten
noorden van de autoweg, met uitzondering van de wijk
Boekhout ten oosten van Erembodegem, die bij
Hekelgem-Essene zou worden gevoegd. In het westen zou
de wijk Onegem van Erpe en gans Hofstade, behalve de
wijken Hoeksken en Eeckhout, bij de agglomeratie gevoegd
worden. Dit alles zou ten tijde van het SODEGEC-plan een
bevolking opgeleverd hebben van 55.000 inwoners.
Tegen het voorstel van het Ministerie van Binnenlandse
Zaken (samenvoeging van Aalst, Erembodegem, Hofstade
en Nieuwerkerken, samen 69.258 inwoners) zouden wij on
middellijk willen inbrengen dat het op te weinig criteria ge
steund is: bevolkingsomvang en uitgestrektheid van het
grondgebied vormen inderdaad een te smalle basis voor
pen valabel fusie-voorstel.
Geen van beide voorstellen zien o.i. de fusie van Groot-
Aalst voldoende ruim. Met Halfwerk wordt niets opgelost,
voorbeelden elders te lande hebben dit voldoende aange
toond.
Dat Groot-Aalst door deze beide voorstellingen te klein
wordt gezien mag ook blijken uit een kort overzicht van de
situatie elders te lande. Gaan wij ons tevreden stellen met
de ronduit 70.000 inwoners, hetzij de omvang van een pro
vinciestadje, wanneer andere vergelijkbare steden volgens
de plannen van Binnenlandse zaken veel groter worden
gepland? Bv. Leuven 101.511 inw., Mechelen 96.733 inw.,
Kortrijk 115486 inw., Oostende 79.181 inw., om van
Groot-Gent (283.307 inw) en Groot-Antwerpen (618.332
inw.) dan nog te zwijgen!
Om alle voornoemde redenen stellen we voor Groot-Aalst
uit te bouwen tot een stad van meer dan 100.000 inwoners.
Het is immers absoluut noodzakelijk om deze psychologisch
zo belangrijke klip te halen om met meer gezag te kunnen
onderhandelen in politieke kabinetten en departementen.
Groot-Aalst, zoals wij het zien, zou op basis van de recent
ste volkstellingsgegevens van 31 december 1970 zo'n
107.533 inwoners tellen en volgende gemeenten omvatten:
inw. (per 31-12-1970)
Aalst
Moorsel
Baardegem
Meldert
Erembodegem
Nieuwerkerken
Hofstade
Erpe
Mere
Herdersem
Lede
Gijzegem
Welle
GROOT-AALST
46.659 inwoners
5.120 inwoners
1.901 inwoners
2.633 inwoners
11.794 inwoners
5.855 inwoners
4.900 inwoners
4.820 inwoners
4.838 inwoners
2.602 inwoners
10.316 inwoners
2.457 inwoners
3.638 inwoners
107.533 inwoners
Dat op deze wijze een suksesrijke toekomst verzekerd is
moge blijken uit de voorspoed die gefusioneerde gemeenten
met voldoende omvang als Groot-Brugge momenteel ken
nen. Hun actiemogelijkheden lijken onbeperkt. Een gedurfde
verruiming biedt de mogelijkheid grotere uitdagingen met
sukses te beantwoorden!
- 7 I-s
/SOUOEGEM
k. -^DENDERBELLE
fSCHELlEBECÏ
LEBBEKE
IERZELE
ITEM) VIE
Fusie: ook een zaak van
mensen
Fusie is niet enkel een zaak
van administratieve reorgani
satie: ook de burgers dienen
mee te fusioneren! Daartoe is
vereist:
het scheppen van een
gunstig klimaat door de bur
gers uit te leggen dat in een
gefusioneerde gemeente de
service nog meer dan
nukan uitgebreid worden
doordat belangrijke middelen
ter beschikking komen te
staan;
dat de burgers recht
streeks betrokken worden bij
het gemeentebeleid door een
aangepaste informatie over
dat beleid en door een ade
quate inspraakformule;
een doelmatige aanwen
ding Van de geboden beleids
instrumenten door een meer
efficiënte organisatie van de
gemeentediensten. Reorgani
satie van de diensten door het
introduceren van moderne
beheers- en bestuurstechnie-
ken (o.a. mekanografische en
elektronische machines).
Deze punten verdienen na
dere toelichting. Samenvoe
ging is vooreerst een zaak die
in eerste instantie de betrok
ken inwoners aanbelangt.
Daarom is het akkoord van
alle hierbij betrokkenen ver
eist. Bij fusie mag ook niet uit
het oog verloren worden dat
de menselijke kontakten (de
basis voor de struktuur van de
lokale gemeenschap moeten
behouden blijven.
Deze schaalvergroting bete
kent nipt dat de stad of ge
meente haar menselijke maat
verliest. Een modern georga
niseerde gemeente wordt ge
kenmerkt door interne demo-
kratie (met o.m. gemeentelijke
adviesraden, wijkraden,
en dekoncentratie van de
diensten.
Fusie dient gepaard te gaan
met institutionalisering van au
thentieke nieuwe inspraakor
ganen (dit teneinde met de
fusie de afstand burger-
overheid niet te vergroten).
Centralisatie sluit ook de de
koncentratie niet uit: alles wat
de mensen rechtstreeks of in
hun diepste bereikt moet ge-
dekoncentreerd worden of
blijven.
Eens de hierboven geschetste
hervormingen verwezenlijkt,
zullen de gemeenten hun
normale taken via een mo
dern en efficiënt gemeentebe
leid aankunnen. De gemeente
zal aldus een nieuwe politieke
dimensie krijgen in het kader
van de geregionaliseerde
staat van morgen.
In de eerste plaats zullen de
gemeentebesturen via een
oordeelkundige politiek ter
zake van stedebouw en ruim
telijke ordening zelf kunnen
instaan voor een onontbeerlijk
grondbeleid, waarvan de so
ciale betekenis nauwelijks kan
worden overschat.
OPMERKINGEN TEGEN DE
FUSIE
Tegen de fusie worden nog al
eens wat opmerkingen gefor
muleerd; doorgaans komen
ze hier op neer:
a) de vervreemding tussen de
burger en zijn bestuur zal toe
nemen;
b) het zou hier gaan om een
volkvreemde operatie; alles
zou boven het hoofd van het
volk beslist worden of zou
reeds beslist zijn (plan Bin
nenlandse Zaken);
c) fusie is onmogelijk door te
voeren omwille van de poli
tieke oppositie ertegen (vrees
voor verlies van politieke
mandaten);
d) fusie zou niet nodig zijn;
e) fusie zal het leven voor de
burgers duurder maken- het
zou ons allemaal meer gaan
kosten;
f) de gefusioneerde randge
meenten, vooral de kleinste
zouden geminoriseerd wor
den, om niet te zeggen ver
waarloosd in het ruimer ge
heel.
WEERLEGGING VAN DE
OPMERKINGEN
Dat al deze opmerkingen
kunnen weerlegd worden en
iet enkel weerlegd, maar ook
in de realiteit ontkracht, willen
wij hier aantonen.
A) Al evenmin als het verant
woord is verkeersvrije winkel
straten in te richten zonder ge
lijktijdig in de onmiddellijke
omgeving ruime parkeerfacili-
teiten te voorzien, kan men
een fusie doorvoeren zonder
tegelijkertijd nieuwe inspraak
organen (bv. dorps- en wijk;
raden) te kreëren en dé
service-diensten ten bate yan
de bevolking te deconcentre-
ren, dit tot in de kleinste kern.
De oude gemeentehuizen
kunnen gerust hun service-
funktie blijven vervullen en
bovendien kunnen suplemen-
taire loketdiensten ingericht
worden in de nieuwe wijken.
Doel van deze operatie: de
mens centraal te stellen. Een
efficient beleid en een beter
dienstbetoon gaan beslist
hand in hand!
B) Laat ons vooreerst klaar en
duidelijk stellen dat tot op he
den nog niets beslist werd:
het werkdocument van Bin
nenlandse Zaken heeft er en
kel toe bijgedragen het pro
bleem. aan de orde te stellen:
het is een disKUSsie-basïs,
zeker geen definitief projekt.
Het probleem is dus gesteld;
nu komt het er enkel op aan
een brede diskussie zowel
onder politieke mandatarissen
als onder de bevolking op
gang te brengen. Vermits het
tenslotte om onze fusie gaat,
dienen we dit zelf uit te pra
ten.
Fusioneren is immers niét én
kel een administratieve reor
ganisatie: een geslaagde fu
sie gebeurt ook met het hart!
C) Het verzet vanwege be
paalde mandatarissen beho
rende tot de verschillende po
litieke partijen tegenover de
fusie is algemeen bekend. We
mogen ons echter geen illusie
maken: nu hebben we nog de
tijd om zelf de fusie van onze
keuze uit te praten; doen we
dit niet dan zal men ons van
bovenuit een «regeling» op
leggen die ons al dan niet zal
bevallen. Dit enkel om te zeg
gen dat de fpsie in eerste in
stantie bij de huidige beleids
mensen een mentaliteitsver
andering vereist, zodanig dat
zij de fusie positief gaan be
naderen en zich bereid verkla
ren om op een nieuwe schaal
het beleid dichter bij de burger
te brengen. Wanneer be
paalde sjerpen inderdaad zul
len vervallen, mag toch ook
niet vergeten worden dat de
nieuwe mandaten die in het
gefusioneerde Aalst zullen ter
beschikking staan zoveel be
langrijker zullen zijn. Tevens
zal een behoorlijke wedde
voor de stadmagistratuur
deze mensen de mogelijkheid
bieden om van hun gemeente
lijk mandaat hun hoofdbezig
heid te maken, wat het Ge
meentebeleid alleen maar kan
ten goede komen.
D) Dat de fusie integendeel
absoluut en dringend nodig is
menen we hierboven klaar en
duidelijk aangetoond te heb
ben. De absolute noodzaak
van een ruimere en eenge-
zinde aanpak voor tal van
BIJ EEN FUSIEPLAN
Een regering gaat, eén re
gering komt. Er is een
windstilte ontstaan rond
de fusieplannen voor het
Aalsterse arrondissement.
Vroede burgervaders le
ven weer op hoop van ze
gen hun zetel tijdens de
gemeenteraadsverdiezingen
van 1976 nog te kunnen
verdedigen. De fusie
koorts.is weggeëbt.
Al js het touw dat het fu
siemes van Damokles bo
ven hoofden der ge
meenten ophoudt wat
minder dun dan enkele
maanden geleden onder
de vorige regering, het is
louter een uitstel. Intussen
cirkuleren de plannen tot
fusionering verder. Eind
vorig jaar gaf onze mede
werker Rony Boonen in
een serie artikelen de fu
sievoorstellen weer van
diverse instanties en van
pl de politieke partijen uit
h«t Aalsterse. Van de hand
van Martin Hutsebaut, so-
fetoloog, ontvingen wij een
Optie voor een Groot-Aalsi
met meer dan 100.000 in-
wbners. Een voorstel dat,
wanneer het naast diverse
andere plannen gelegd
wordt, een vreemde eend
in de bijt is, en meer dan
alleen het reeds geani
meerde fusiedebat kleur,
bijzet. Wij willen dan ook
niet dit plan aan onze la
zers onthouden, opdat zij
zich zouden een idee kun-
npn >vormen van de di
verse voorstellén en plan
nen die er cirkuleren en
waarvan er tenslotte, on
afwendbaar, toch een van
zal gerealiseerd worden in
een al of niet nabije toe
komst.
J. VELGHE
problemen laat ons immers
geen andere keuze. Zo zou
de inrichting van een verbran
dingsinstallatie in een Groot-
Aalst met 100.000 inwoners
niet het minste probleem met
.zich gebracht hebben: er was
onmiddellijk een voldoende
bevolkingsdichtheid voor een
verantwoorde vestiging en
exploitatie. Momenteel is
Aaist aangewêzen op de
steeds onzekere medewer
king van een aantal randge
meenten om tot realisatie te
kunnen overgaan.
E) In absolute cijfere uitge
drukt en globaal gezien 100%
akkoord: er zal meer geld
mee gemoeid zijn (we willen
er hier evenwel onmiddellijk
op wijzen dat op bepaalde
posten waar momenteel heel
wat dubbelgebruik bestaat zal
kunnen bezuinigd worden
door het wegwerken van over
lappingen). Relatief gezien,
en dit is mijns inziens de
enige juiste visie, hoege
naamd niet akkoord. Wat geeft
het immers dat het meer
kost, als het ook meer op
brengt! Wij zullen dubbel en
dik ons voordeel halen uit het
samen opgaan in één groter
geheel, in een machtiger
nieuwe entiteit, waarvan het
beleid met meer dynamisme,
progressisme en deskundig
heid zal kunnen gevoerd wor
den.
F) Deze laatste opmerking lijkt
ons volstrekt ongegrond in hét
licht van de ervaring welke
men heeft opgedaan met de
fusies in Nederland alsook in
eigen land.
Van bij de aanvang dienen
absolute garanties gegeven
voor de demokratische verte
genwoordiging en gelijkbe
rechtiging van de randge
meenten waarmede Aalst in
de toekomst zal samengaan.
Alle huidige randgemeenten,
tot in de verst afgelegen wij
ken, dienen evengoed uitge
rust te worden als de fusie
kern: de administratieve en
sociale dienstverlenging dient
verstrekt op gelijk niveau tot in
de verste uithoeken van de
gefusioneerde gemeenten.
Fusie zou bovendien de rand
gemeenten een lepel in de
pap bezorgen inzake benoe
mingen voor de diensten die
momenteel reeds voor de
Aalsterse agglomeratie wer
ken en waarvoor de randge
meenten financieel bijgedra
gen,- maar waarvoor ze inzake
benoemingen hoegenaamd
niet aan bod komen.
De ervaring elders te lande
leert bovendien dat het zelfs
niet uitgesloten is dat de
nieuwe burgemeester uit één
van de randgemeenten komt
(denken we maar even aan
Dendermonde waar de hui
dige burgemeester afkomstig
is van Appels).
MARTIN HUTSEBAUT
